حتی اینجا، همان قسمتی از مناجات شعبانیه که عرفا با حال عجیبی آن را می خوانند و غایتی می دانندش و من هیچ نمی فهمم هم سخن از نظر است، نظر مولا بر چشم های قلب ما، نظری که حتی حجاب های نور را درنوردید و حال من که میان هزاران حجاب ظلمانی ام چه قدر محتاج این نظر هستم، نظری که مرا از این حجاب ها در آورد. إِلٰهِى هَبْ لى كَمالَ الانْقِطاعِ إِلَيْكَ، وَأَنِرْ أَبْصارَ قُلُوبِنا بِضِياءِ نَظَرِها إِلَيْكَ، حَتَّىٰ تَخْرِقَ أَبْصارُ الْقُلُوبِ حُجُبَ النُّورِ فَتَصِلَ إِلىٰ مَعْدِنِ الْعَظَمَةِ. اصلا چه قدر تا به حال نیازم به نظر مولایم و چنین نظری را در زندگی ام دیده ام؟! آه از دنیای نیازهای واهی ام که مانع اند...آه از دنیای حجاب های ظلمانی ام... بعدنوشت: این چند پست که در پس دیدن یک کلمه قرآنی همراه با تفکر بود، همراه با قصد زیست آن و مدتی متمرکز بر آن شدن، مثالی کوچک و مختصر است از حالی که ما می توانیم با قرآن و آیه ها و کلمه هایش داشته باشیم به شرط زانو زدن در برابر آن. هشتگ جدیدی هم خوردند جهت دیدن کارکردهایی که می توانیم در قرآن خواندن بیابیم چون گاها از آنها می گویم اما لازم آمد که مثال هایش را هم موکدٱ بیاورم. البته که بهار قرآن نزدیک است، ماه عزم های نو برای خواندن قرآن های نو و زیست قرآنی انشاالله. #سوره_حشر #زیست_قرآنی #قرآن_بخوانیم https://eitaa.com/masirelaallah https://t.me/masirelaallah

خطوطی از کتاب آداب صلاة، امام خمینی. https://eitaa.com/masirelaallah

بیایید امروز در جشن میلاد حضرت حجت(عج) خودمان را مهمان کنیم به تفکر درباره ارتباط امام و قرآن. امام و قرآن حقیقتی واحد هستند و هر دو صورت اسم اعظم هستند. معنایشان واحد است و در این عالم به حسب صورت متفرق شده اند در حالی که باز هم به حسب معنا واحدند، عین یکدیگرند، عدل یکدیگرند. این مطلب یکی از معانی حدیث ثقلین است که: «يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنِّی تَارِکٌ فِيكُمُ الثَّقَلَيْنِ أَمَا إِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا: كِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی أَهْلَ بَيْتِی فَإِنَّهُمَا لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَیَّ الْحَوْض؛ ای مردم،‏ به‌راستی من در میان شما دو چیز گران­بها می­‌گذارم که اگر به آن‌دو تمسک کنید، هرگز گمراه نخواهید شد. آن‌دو کتاب خدا (قرآن) و عترت و اهل‌بیتم هستند. همانا آن‌دو هرگز از هم جدا نمی‌­شوند تا اینکه کنار حوض بر من وارد شوند.» لن یفترقا حتی یردا علی الحوض حالا رابطه خودمان را با ثقلین نگاه کنیم. ما چه می کنیم با این دو؟ چگونه با آنها زندگی می کنیم؟ اصلأ اینها کجای زندگی ما قرار دارد؟! اگر لازم است در رابطه مان تجدید نظری کنیم، بسم الله اگر قرار است سیر جدیدی برای خودمان شروع کنیم، بسم الله. اگر قرار است معرفتی حاصل کنیم، تفکری کنیم، زیستی بر این محور داشته باشیم بسم الله. فرصت نابی است. فرصت نابی که شیرینی تفکر به این خطوط را به قلبمان برسانیم و بعد حرکت کنیم، حرکت. فرصت عمر کم است، اگر به نظر می رسد اصل چیز دیگری است غیر مشغولیت های اصلی ما، پس فکری به حالش کنیم. #قرآن_بخوانیم https://eitaa.com/masirelaallah https://t.me/masirelaallah

🌷🌷تولد در تولد🌷🌷 امسال به حساب نیمه ی شعبان یک سال است که کانال مصیر پای تولید محتوای قرآنی متولد شده است. امیدوارم توانسته باشیم در کنار هم پای سفره ی قرآن بنشینیم و نفس هایمان همه، زیست قرآنی شود. به همین مناسبت و در نزدیکی بهار قرآن، رمضان عزیز مشتاقانه پذیرای نظرات و انتقادات و پیشنهادات تان از آنچه گذشته در کانال و آنچه دوست دارید باشد، هستم. هدیه ی تولد کانال مصیر را شما بدهید با نظراتتان☺️ و اگر هدیه ای هم دوست دارید بگویید به شرط توان، امروز در خدمتم. این هم جشن😉 آیدی من: @ahs312 https://eitaa.com/masirelaallah https://t.me/masirelaallah

سلام و ادب برای آیات مراقبه و محاسبه، پایانی نیست. نه پایان محتوایی و نه پایان مصداقی در زندگی مان اما میخواهیم اینجا شرح این آیات را به پایان برسانیم و برویم سراغ آیات فوق العاده ی انتهای سوره حشر. البته که برمی گردیم و از ارتباط این آیات با آیات بعد و هم چنین این آیات در نظام سوره حشر می گوییم و البته تر که راه زندگی کردن این آیات تازه آغاز شده است... https://eitaa.com/masirelaallah https://t.me/masirelaallah

لَوْ أَنْزَلْنَا هَٰذَا الْقُرْآنَ عَلَىٰ جَبَلٍ لَرَأَيْتَهُ خَاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ ۚ وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ ﴿٢١﴾ اگر این قرآن را بر کوهی نازل می کردیم، قطعاً آن را از ترس خدا فروتن و از هم پاشیده می دیدی. و این مثل ها را برای مردم می زنیم تا بیندیشند. (۲۱)

ترسیم صحنه ی این آیه چگونه است؟ کدام قرآن است که کوهها توان حملش را ندارند؟ اصلأ کسی هست که توان حملش را داشته باشد؟ بیایید تفکر کنیم که آیه هم می گوید: لعلهم یتفکرون صوت زیر شرح این آیه است، لطفا بشنوید تا با هم بیشتر از آن بگوییم: 👇👇👇 #سوره_حشر https://eitaa.com/masirelaallah https://t.me/masirelaallah

رابطه خشیت و خوف در این آیه سخن از خشیت کوه ها است نه خوف و این مطلب خودش چند نکته ی مهم دارد. اول آن که بین خشیت و خوف فرق است؛ خشیت آن ترسی است که با تأثر قلبی همراه باشد، ولی خوف این‌چنین نیست؛ لذا موحدان عالم فقط از خدا خشیت دارند و از غیر خدا خشیتی ندارند. اما از هر چیز گزنده و آسیب‌رسانی هم خائف‌اند، از مار می‌ترسند، از عقرب می‌ترسند، از اتومبیلی که به سرعت می‌آیند خائف‌اند؛ اما از هیچ چیز خشیت ندارند. خوف همان ترتیب اثر عملی است؛ مثلا از مار و عقرب فاصله می‌گیرند که مار اینها را نزند، سنگی که از دامنهٴ کوه دارد می‌ریزد، از آن کوه فاصله می‌گیرند. ولی خشیت آن است که انسان چیزی را مبدأ اثر بداند و از او بهراسد؛ لذا موحدان عالم فقط از خدا خشیت دارند از غیر خدا اصلاً خشیت ندارند؛ اما خوف ضرر ندارد، خشیت .است که اگر برای غیر خدا باشد، ضرر دارد اینجا هم علت ریز ریز شدن کوه، خشیت از خداست، یعنی این خشیت که تأثر عمیق قلبی است در اعضا و جوارح اثر می گذارد و قهرا ریز ریز می شوند. درس تفسیر سوره حشر، آیت الله جوادی #سوره_حشر #زیست_قرآنی https://eitaa.com/masirelaallah https://t.me/masirelaallah

این 👆 از رابطه ی خوف و خشیت. حالا ببینیم ما چه قدر خشیت داریم و در برابر چه کسی یا چه کسانی خشیت داریم؟ این تأثرات عمیق قلبی مان چه تاثیری بر رفتار ما گذاشته است؟! مهم تر، چه تاثیری بر عقاید ما گذاشته است؟! خوف هایمان کجاست؟ چه می کنیم با خوف هایمان؟ حرکتی برای فرار؟ استراتژی برای مقابله؟نادیده گرفتن؟! به نظرم می رسد ما با این خوف و خشیت در زندگی مان خیلی کار داریم، بهتر است یک بازبینی بکنیم در احوالاتمان با آنها! #سوره_حشر #زیست_قرآنی https://eitaa.com/masirelaallah https://t.me/masirelaallah

رابطه خشیت و شعور در این آیه سخن از خشیت الهی است، خشیت با شعور همراه است و نشانهٴ آن است که کوه‌ها هم اهل شعور‌اند و برای اثبات شعور کوه و سلسله جبال و مانند آن، چند دلیل می‌توان اقامه کرد دلیل اول همان شعور عمومی است که خدا برای هر موجودی ثابت می‌کند که ﴿لَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ﴾﴿لِلَّهِ یَسْجُدُ مَا فِی السَّماوَاتِ﴾﴿یُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّماوَاتِ﴾ ﴿فَقَالَ لَهَا وَ لِلْأَرْضِ ائْتِیَا طَوْعاً أَوْ کَرْهاً﴾ این چهار پنج طایفه آیات در قرآن کریم به خوبی دلالت می‌کند بر سرایت شعور عمومی. دربارهٴ خصوص کوه‌ها، همان آیاتی که در سورهٴ مبارکهٴ «صاد» و مانند آن آمده است که خدا به کوه‌ها دستور می‌دهد که با داوود همنوا باشند، نشانهٴ آن است که آنها هم درکی دارند تسبیحی دارند؛ آیه این است که ﴿إِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبَالَ مَعَهُ یُسَبِّحْنَ بِالْعَشِیِّ وَ الْإِشْرَاقِ﴾ و همچنین در بحثهای دیگر فرمود: ﴿یَا جِبَالُ أَوِّبِی مَعَهُ﴾ اینکه فرمود ما کوه‌ها را مسخر داوود کردیم که صبح و شام همراه او تسبیح می‌کنند، مثل نماز جماعتی که مأمومین به امامشان اقتدا می‌کنند، سلسلهٴ جبال به داوود(سلام الله علیه) اقتدا می‌کردند؛ ﴿إِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبَالَ مَعَهُ یُسَبِّحْنَ بِالْعَشِیِّ وَ الْإِشْرَاقِ﴾ و همچنین ﴿یَا جِبَالُ أَوِّبِی مَعَهُ﴾؛ این «أوب» یعنی رجوع، «تعویب» آن شدت رجوع و کثرت رجوع است و اگر کسی چندین بار به خدای سبحان رجوع کند می‌شود «أوّاب», «أوّاب»؛ یعنی کسی که پررجوع باشد، «آب»؛ یعنی «رجع»؛ «مآب» یعنی مرجع، آن کسی که اهل رجوع مکرر است به او می‌گویند «أوّاب»؛ ﴿یَا جِبَالُ أَوِّبِی مَعَهُ﴾. پس نشانهٴ آن است که کوه‌ها این شعور را دارند. بعدنوشت: نگاه شعوردار به کوه داشتن، یک حرف خیلی مهم است و نگاه کردن به خودمان و سطح شعورمان با مقیاس خشیت الهی هم یک حرف مهم دیگر که باید گفت تامل لازم داریم در اینجا! #سوره_حشر #زیست_قرآنی https://eitaa.com/masirelaallah https://t.me/masirelaallah