eitaa logo
💖🌸مطالب آموزنده🌸💖
2.7هزار دنبال‌کننده
21.8هزار عکس
25.4هزار ویدیو
125 فایل
محتویات کانال ازهردری میباشد 🌹علمی، مذهبی‌، شعر،داستان،پندواندرز سخنان بزرگان ،طب سنتی،کاردستی، آموزشی،مطالب پزشکی روز دنیا، و خلاصه اینجاهمه چی درهمه🌹 ارتباط با ادمین 👈👈 @Ndashti ارتباط با ادمین 👈👈 @M_Mohammdeean
مشاهده در ایتا
دانلود
ناصر: ١٧٧ چیست و جایگاه آن کجاست؟ https://eitaa.com/joinchat/2776694803Cd161204d6d_______________╚════ ✅پاسخ : در لغت به معنای پوشاندن امری و آشکار کردن امر دیگر است به این نحو که یک لفظ یا یک جمله دارای دو معنی باشد و یکی از معانی آن شایع تر و مشهورتر باشد به گونه ای که وقتی که آن مطلب گفته می شود، متبادر به ذهن شنوندگان معنای مشهور باشد و گوینده آن قصد دارد ضمن اینکه دروغ نگفته باشد، امر اصلی خود را مخفی نگه دارد. به مثال آن در روایت زیر دقت کنید : قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ التَّقِیَّةُ من دِینِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ قُلْتُ مِنْ دِینِ اللَّهِ قَالَ فَقَالَ إِی وَ اللَّهِ مِنْ دِینِ اللَّهِ لَقَدْ قَالَ یُوسُفُ أَیَّتُهَا الْعِیرُ إِنَّکُمْ لَسارِقُونَ وَ اللَّهِ مَا کَانُوا سَرَقُوا شَیْئاً وَلَقَدْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ إِنِّی سَقِیمٌ وَاللّهِ مَا کَانَ سَقِیما 📚کافی ج ٢ص٢١٧ ترجمه :أبو بصیر گوید:امام صادق علیه السلام فرمود :تقیه از دین الله عزوجل است. گفتم :از دین الله است؟ فرمود:بله به الله قسم، از دین الله است؛ محققا که یوسف علیه السلام گفت : «ای کاروان همانا شما دزد هستید» به الله قسم که آنها چیزی ندزدیده بودندو ابراهیم فرمود :من بیمار هستم، به الله قسم که بیمار نبود ✅در حدیث دیگری امام فرمود:یوسف نگفت شما جام پادشاه را دزدیده اید همانا منظور باطنی او این بود که شما یوسف را از پدرش سرقت نمودید. 📚📚البرهان ج٣ص١٨٨ ✅داستان فوق در سوره یوسف آیه ٧٠به بعد ذکر شده است که حضرت یوسف علیه السلام خطاب به آنها گفت : «شما سارق هستید» معنای ظاهری آن این بود که شما جام پادشاه را سرقت نموده اید تا بدینوسیله بتواند برادر خود را پیش خود نگه دارد ولی منظور باطنی و مخفی یوسف این بود که «شما یوسف را از پدرش سرقت نمودید» و با این توریه و تقیه هم خود را از دروغ گفتن حفظ نمود و هم به هدفی که داشت رسید. أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ لَا کَذِبَ عَلَی مُصْلِحٍ ثُمَّ تَلَا أَیَّتُهَا الْعِیرُ إِنَّکُمْ لَسارِقُونَ ثُمَّ قَالَ وَ اللَّهِ مَا سَرَقُوا وَ مَا کَذَبَ ثُمَّ تَلَا بَلْ فَعَلَهُ کَبِیرُهُمْ هذا فَسْئَلُوهُمْ إِنْ کانُوا یَنْطِقُونَ ثُمَّ قَالَ وَ اللَّهِ مَا فَعَلُوهُ وَ مَا کَذَبَ 📚کافی ج ٢ص٣۴٣ ترجمه :امام صادق فرمود :رسول الله صلی الله علیه و آله فرمودند :برای شخص مصلح دروغی نیست. سپس این آیه را تلاوت فرمودند : «ای کاروان شما دزد هستید»، سپس فرمود :به الله قسم آنها دزدی نکرده بودند و یوسف هم دروغ نگفت. سپس این آیه را تلاوت نمودند: «(حضرت ابراهیم گفت) بلکه بزرگ (بت‌ها) این کار را انجام داده است، پس از آنها بپرسید اگر آنها سخن می گویند.»سپس فرمود :به الله قسم آنها این کار نکرده بودند و ابراهیم علیه السلام نیز دروغ نگفت. ✅در حدیث فوق نیز حضرت ابراهیم برای اصلاح قوم خود مطلبی بیان کرد که ظاهر آن دروغ به نظر می رسد ولی معنایی که ایشان منظور کرده بود حقیقت داشت و برای اصلاح قوم خود این کار را انجام داد و گفت :کار شکستن بت‌ها را بزرگ بت ها انجام داده (اگر آنها سخن می گویند) پس از آنها بپرسید. یعنی اگر بت‌ها سخن می گویند، بزرگشان انجام داده است و إلا خیر ✅امام صادق علیه السلام در حدیثی فرمود:رسول الله صلی الله علیه و آله وقتی قصد مسافرت به جایی (برای جهاد) را داشتند به غیر آن مکان توریه می نمودند. (یعنی مثلا شهری که در مسیرشان بود را به مطرح می کردند در حالیکه فقد قصد عبور از آن شهر داشتند و مقصدشان جای دیگری بود ولی به جهت تقیه و حفظ اسرار جهاد، توریه می نمودند. ✅نکته بسیار مهم این است که «توریه» در مکان «تقیه» یا «اصلاح» انجام می پذیرد و در حقیقت یکی از راههای تقیه می باشد که لازم است با دقت و فقه در جایگاه خود به آن عمل شود زیرا تقیه در غیر جایگاه خود جزو گناهان شمرده شده است. ✅به کارگیری توریه در غیر جایگاه خود نوعی مکر و حیله و غش و دروغ می باشد که لازم است همگی مواظب باشیم. ✅مثلا در مکانی قرار می گیریم که طعام حرامی به ما تعارف می شود و شرایط ذکر علت امتناع ما از خوردن آن غذا به خاطر تقیه فراهم نیست، ما به آن شخص برای توریه مثلا می گوییم :من بیمار هستم و طبیب مرا از خوردن این غذا منع نموده است؛ ظاهر کلام ما منع فلان دکتر است در حالی که منظور باطنی ما روایت مشهور است که فرمودند :ای مردم، شما همگی بیمار هستید و الله رب العالمین طبیب است.و چون الله ما را از این غذای حرام منع نموده با گفتن این جمله سخن راستی به زبان آورده ایم ولی شنونده چیز دیگری متوجه می شود و با این کار مراعات تقیه شده است و ما هم گرفتار طعام حرام نشده ایم ✅موارد دیگری نیز از توریه در روایات موجود است ولی شدیدا باید دقت کرد که برای فریب دیگران در معامله و غیره و مقاصد سوء آن را استفاده نکنیم بلکه در جایگاه صحیح «تقیه»
١٨١ آیا ربوی است؟ https://eitaa.com/joinchat/2776694803Cd161204d6d ✅پاسخ : در ابتدا لازم به ذکر است که توسط بانک ها به کسانی که تازه ازدواج نموده اند داده می شود و چهار درصد سود به عنوان کارمزد! در آن شرط می شود. ✅یکی از اعمال توصیه شده در آیات و روایات الحسنه و وام دادن به اشخاص محتاج است: امام صادق علیه السلام فرمود: هیچ مؤمنی نیست که برای طلب رضا و ثواب الهی به مومنی قرض دهد مگر اینکه الله أجر او را به حساب صدقه محاسبه می کند تا وقتی که مالش به او بازگردد. 📚فقیه ج٢ص٣٢ و رسول الله صلی الله علیه و آله در حدیث مناهی فرمود: هر کس برادر مسلمان او به قرضی محتاج شود در حالیکه توانایی دادن قرض به او را داشته باشد ولی به او قرض ندهد، الله بوی بهشت را بر او حرام می گرداند. 📚من لا یحضره الفقيه ج۴ص۹ ✅البته این عمل مهم قرض دادن دارای شرایطی است که تجاوز از آن باعث تبدیل شدن آن به گناه کبیره ربا می باشد. به روایات زیر دقت کنید : مُحَمَّدِ بْنِ قَیْسٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ قَالَ مَنْ أَقْرَضَ رَجُلًا وَرِقاً فَلَا یَشْتَرِطْ إِلَّا مِثْلَهَا فَإِنْ جُوزِیَ أَجْوَدَ مِنْهَا فَلْیَقْبَلْ وَ لَا یَأْخُذْ أَحَدٌ مِنْکُمْ رُکُوبَ دَابَّةٍ أَوْ عَارِیَّةَ مَتَاعٍ یَشْتَرِطُهُ مِنْ أَجْلِ قَرْضِ وَرِقِهِ 📚تهذیب ج۶ص٢٠٣ ترجمه : امام باقر علیه السلام فرمود :کسی که به دیگری پولی قرض می دهد، جز به مانند آن با او شرط نکند ولی اگر (بدون شرط) طرف مقابل بهتر (و بیشتر) به او پس داد، قبول کند(و مشکلی ندارد) و هیچ کدام از شما (حتی) سوار شدن بر مرکبی یا عاریه دادن کالایی را به خاطر قرض دادن مالش به دیگری با او شرط نکند. ✅از روایت فوق مشخص است که هنگام قرض دادن به دیگران نباید شرطی زیادتر از مبلغ پرداختی با شخص قرض گیرنده انجام شود، حتی با او نمی توان شرط نمود که من این مال را به تو قرض می دهم به این شرط که مرکب خود را به من بدهی تا سوار شوم یا فلان وسیله را به من عاریت بدهی. بلکه فقط می تواند با او شرط کند که همین مقدار و مبلغ پرداختی من را در فلان تاریخ به من برگردان و این همان قرض الحسنه ای است که مدح آن در قرآن و روایات وارد شده است. الصادق فی حدیث قَالَ جَاءَ الرِّبَا مِنْ قِبَلِ الشُّرُوطِ إِنَّمَا یُفْسِدُهُ الشُّرُوطُ 📚کافی ج۵ ص٢۴۴ ترجمه :امام صادق علیه السلام در حدیثی فرمودند : در پرتو شروط ایجاد می شود، همانا جز این نیست که شروط باعث فساد آن می شود. عَلِیُّ بْنُ جَعْفَرٍ قَالَ سَأَلْتُهُ عَنْ رَجُلٍ أَعْطَی رَجُلًا مِائَةَ دِرْهَمٍ یَعْمَلُ بِهَا عَلَی أَنْ یُعْطِیَهُ خَمْسَةَ دَرَاهِمَ أَوْ أَقَلَّ أَوْ أَکْثَرَ هَلْ یَحِلُّ ذَلِکَ قَالَ لَا هَذَا الرِّبَا مَحْضاً 📚مسائل علی بن جعفر ص١٢۵ ترجمه :علی بن جعفر گوید :از موسی بن جعفر علیه السلام پرسیدم :مردی به دیگری صد درهم می دهد که با آن کار کند به این شرط که پنج درهم یا کمتر یا بیشتر به او پرداخت کند، آیا این حلال است؟ امام فرمودند :خیر، این ربای خالص است. ✅از دو روایت فوق هم روشن است که شرط در قرض باعث فساد آن و ایجاد ربا می شود. امروزه هنگام اعطای وام ازدواج و غیره چهار درصد یا بیشتر آن را با شرط قبلی بر مبلغ وام اضافه می کنند و نام آن را کارمزد! می گذارند که البته این تغییر نام حکم ربا بودن آن را عوض نمی کند و هیچ وجه شرعی برای آن در روایات موجود نیست و به خاطر عظمت گناه ربا شایسته است اهل تقوی از این وام‌ها کاملا پرهیز نمایند. قال الصادق علیه السلام فی حدیث :و أما الربا الحرام، فالرجل يقرض قرضا و يشترط أن يرد أكثر مما أخذه، فهذا هو الحرام ✅امام صادق علیه السلام در حدیثی فرمود:ربای حرام این است که شخصی به دیگری وامی بدهد و با او شرط کند که بیشتر از آنچه گرفته است به او بازگرداند، پس این حرام است. 📚البرهان ج۴ص٣۴٩ ✅امام صادق علیه السلام فرمود :یک درهم ربا در نزد الله از هفتاد زنا با محارم در کعبه عظیم تر و بزرگتر است. 📚البرهان ج١ص۵۵٧ ✅امیرالمؤمنین صلوات الله علیه فرمود:رسول الله صلی الله علیه و آله در مورد پنج نفر را لعنت کردند :ربا خورنده و ربا گیرنده و دو شاهد آن و نویسنده آن 📚وسائل الشیعه ج١٨ص١٢٧ ✅علی علیه السلام فرمود :وقتی الله اراده هلاکت شهری را داشته باشد، ربا در بین آنها آشکار می گردد. 📚مجمع البیان ج١ص٣٩٠ ✅وجود شرط چهار درصد اضافه در وام‌ازدواج و غیره، طبق روایات فوق موجب فساد و تبدیل شدن به وام ربوی است خواه نام آن را تسهیلات! بگذارند و خواه کارمزدی و خواه چیز دیگر. ✅إن شاءالله علاوه بر اینکه خود از وام‌های مشروط پرهیز می کنیم بر حسب وظیفه دیگران را نیز از این کار باز داریم. ✅طبق روایات اهل بیت علیهم السلام، ربا هفتاد جزء دارد که این یک مورد آن است و برای نجات از اقسام مختلف ربا لازم است فقه اهل بیت علیهم السلام
١٨٢ اگر کسی بعد از کند که به قسمتی از بدن آب غسل نرسیده است یا شک کند که در آن مانعی بوده است چه باید انجام دهد؟ ✅پاسخ :به روایت زیر دقت کنید : عَنْ حَمَّادٍ عَنْ حَرِیزٍ عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ فِی حَدِیثٍ قَالَ قُلْتُ لَهُ رَجُلٌ تَرَکَ بَعْضَ ذِرَاعِهِ أَوْ بَعْضَ جَسَدِهِ مِنْ غُسْلِ الْجَنَابَةِ فَقَالَ إِذَا شَکَّ وَ کَانَتْ بِهِ بِلَّةٌ وَ هُوَ فِی صَلَاتِهِ مَسَحَ بِهَا عَلَیْهِ وَ إِنْ کَانَ اسْتَیْقَنَ رَجَعَ فَأَعَادَ عَلَیْهِمَا مَا لَمْ یُصِبْ بِلَّةً فَإِنْ دَخَلَهُ الشَّکُّ وَ قَدْ دَخَلَ فِی صَلَاتِهِ فَلْیَمْضِ فِی صَلَاتِهِ وَ لَا شَیْ ءَ عَلَیْهِ وَ إِنِ اسْتَیْقَنَ رَجَعَ فَأَعَادَ عَلَیْهِ الْمَاءَ وَ إِنْ رَآهُ وَ بِهِ بِلَّةٌ مَسَحَ عَلَیْهِ وَ أَعَادَ الصَّلَاةَ بِاسْتِیقَانٍ وَ إِنْ کَانَ شَاکّاً فَلَیْسَ عَلَیْهِ فِی شَکِّهِ شَیْ ءٌ فَلْیَمْضِ فِی صَلَاتِهِ 📚کافی ج ٣ص٣۴ ترجمه :زراره گوید :به (امام صادق علیه السلام) گفتم :شخصی در غسل جنابت قسمتی از دست یا بدنش را ترک می کند (حکمش چیست؟) امام فرمودند :اگر شک کند و رطوبتی بر بدن او باشد در حالیکه در نماز است، با آن رطوبت بر قسمتی که شک کرده است مسح کند و اگر یقین نمود در صورتی که رطوبتی نیابد باید برگردد و آب را بر آن اعاده نماید و اگر شک بر او عارض شد در حالی که در حالت دیگری قرار گرفته است در نماز خود بگذرد و چیزی بر عهده او نیست و اگر برای او روشن (و یقین) شد باز می گردد و به آن قسمت (دست یا بدنش) آب می رساند و اگر قسمت خشک مانده را ببيند در حالی که رطوبتی بر بدن او هست (با آن رطوبت) بر قسمت خشک مانده می کشد و نماز را با یقین اعاده نماید و اگر شک کرده باشد، در مورد شک چیزی بر عهده او نیست و در نماز خود بگذرد. ✅در حدیث فوق چهار حالت بیان شده است : ١- اگر شک کند که به قسمتی از دست یا بدن آب نرسیده است و هنوز رطوبتی در بدن دارد، با آن رطوبت قسمت مشکوک را دست می کشد. ٢- اگر موقعی شک نمود که به قسمتی از دست یا بدن آب نرسیده است که در حالت دیگری قرار گرفته است (مدتی گذشته و نماز خوانده و رطوبتی باقی نمانده) در نماز خود می گذرد و چیزی بر عهده او نیست. ٣- اگر یقین کند که قسمتی از دست یا بدن خشک مانده و هنوز رطوبتی از غسل به او هست، با آن رطوبت قسمت خشک مانده را مسح می کند و اگر نماز خوانده است باید نماز را اعاده نماید. ۴- اگر برایش روشن شد که یقینا قسمتی از دست یا بدن خشک مانده و رطوبتی باقی نمانده است بازگردد و بر آن قسمت آب برساند (و اگر نماز خوانده اعاده کند) ✅نکته :ظاهر روایت فوق در مورد دست و بدن است و نمی توان سر را هم مشمول آن دانست لذا بر حسب روایت زیر و احتیاط، در صورت یقین به ترک قسمتی از سر، غسل اعاده می شود : عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ مَنِ اغْتَسَلَ مِنْ جَنَابَةٍ فَلَمْ یَغْسِلْ رَأْسَهُ ثُمَّ بَدَا لَهُ أَنْ یَغْسِلَ رَأْسَهُ لَمْ یَجِدْ بُدّاً مِنْ إِعَادَةِ الْغُسْلِ 📚کافی ج ٣ص۴۴ ترجمه :امام صادق علیه السلام فرمود :کسی که از جنابت غسل کند ولی سر خود را نشوید سپس بخواهد سر خود را بشوید، ناگزیر باید همه غسل را اعاده نماید. https://eitaa.com/joinchat/2776694803Cd161204d6d
١٨٣ آیا واجب است یا مستحب؟ ✅پاسخ :حسب وظیفه، گزیده ای از عین عباراتی که اهل بیت علیهم السلام در این مورد بیان فرموده اند، خدمت محبین آنها عرضه می شود : عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ أَنَّهُ قَالَ أَدْنَی مَا یُجْزِی مِنَ الْأَذَانِ أَنْ تَفْتَتِحَ اللَّیْلَ بِأَذَانٍ وَ إِقَامَةٍ وَ تَفْتَتِحَ النَّهَارَ بِأَذَانٍ وَ إِقَامَةٍ وَ یُجْزِیکَ فِی سَائِرِ الصَّلَوَاتِ إِقَامَةٌ بِغَیْرِ أَذَانٍ 📚من لا یحضره الفقيه ج١ص٢٨۶ ترجمه :امام باقر علیه السلام فرمود :کمترین مقداری که از کفایت می کند این است که شب(یعنی نماز مغرب) را با اذان و اقامه آغاز کنی و روز (یعنی نماز صبح) را نیز با اذان و اقامه آغاز کنی و در سائر نمازها اقامه تنها بدون اذان کفایت می کند. عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قال... وَ لَا بُدَّ فِی الْفَجْرِ وَ الْمَغْرِبِ مِنْ أَذَانٍ وَ إِقَامَةٍ فِی الْحَضَرِ وَ السَّفَرِ لِأَنَّهُ لَا یُقَصَّرُ فِیهِمَا فِی حَضَرٍ وَ لَا سَفَرٍ وَ تُجْزِئُکَ إِقَامَةٌ بِغَیْرِ أَذَانٍ فِی الظُّهْرِ وَ الْعَصْرِ وَ الْعِشَاءِ الْآخِرَةِ وَ الْأَذَانُ وَ الْإِقَامَةُ فِی جَمِیعِ الصَّلَوَاتِ أَفْضَلُ 📚علل الشرایع ص٣٣٧ ترجمه :امام صادق علیه السلام فرمود :... در نماز صبح و مغرب چه در وطن و چه در سفر هیچ گریزی از اذان و اقامه نیست(لابد باید گفته شود) زیرا این دو نماز در سفر و وطن شکسته نمی شوند و در نماز ظهر و عصر و عشاء، اقامه بدون اذان برای تو کافی است ولی گفتن اذان و اقامه در همه نمازهای پنجگانه افضل و بهتر است. سَمَاعَةَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ لَا تُصَلِّ الْغَدَاةَ وَ الْمَغْرِبَ إِلَّا بِأَذَانٍ وَ إِقَامَةٍ وَ رُخِّصَ فِی سَائِرِ الصَّلَوَاتِ بِالْإِقَامَةِ وَ الْأَذَانُ أَفْضَلُ 📚تهذیب ج٢ ص۵١ ترجمه :امام صادق علیه السلام فرمود :نماز صبح و مغرب را نخوان مگر با اذان و اقامه، و امام برای سائر نمازهای یومیه به گفتن اقامه تنها رخصت فرمودند (و فرمودند) افضل این است که برای سائر نمازهای یومیه اذان هم گفته شود. عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ قَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ إِنَّکَ إِذَا أَذَّنْتَ وَ أَقَمْتَ صَلَّی خَلْفَکَ صَفَّانِ مِنَ الْمَلَائِکَةِ وَ إِنْ أَقَمْتَ إِقَامَةً بِغَیْرِ أَذَانٍ صَلَّی خَلْفَکَ صَفٌّ وَاحِدٌ 📚تهذیب ج٢ ص۵٢ ترجمه :محمد بن مسلم گوید:امام صادق علیه السلام به من فرمود :اگر تو اذان بگوئی و اقامه هم بگوئی دو صف از ملائکه پشت سر تو نماز می خوانند و اگر اقامه بدون اذان بگوئی، فقط یک صف پشت سر تو نماز می خوانند. ✅در روایات معتبر شیعه فضیلت و ثواب فراوانی برای اذان و اقامه بیان شده است و به عنوان یکی از حدود نماز قرار داده شده است و تنها در مواردی که اهل بیت علیهم السلام اجازه ترک آن و یا اکتفا نمودن به اقامه تنها و... نموده اند، می توان از رخصت ها استفاده نمود و هیچ روایتی که اذان و اقامه را مستحب بداند به این معنی که در حال اختیار بتوانی آن را ترک کنی، مشاهده نشده بلکه اهل بیت علیهم السلام برای اذان و اقامه و موارد رخصت آن حدودی را بیان نموده اند که برخی از آنها عرضه شد. ✅به روایات زیر نیز توجه کنید : عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ عَنِ الْمَرْأَةِ تُؤَذِّنُ لِلصَّلَاةِ فَقَالَ حَسَنٌ إِنْ فَعَلَتْ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ أَجْزَأَهَا أَنْ تُکَبِّرَ وَ أَنْ تَشْهَدَ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ 📚تهذیب ج٢ ص۵٨ ترجمه :عبدالله گوید :از امام صادق علیه السلام پرسیدم آیا زن هم برای نماز اذان می گوید؟ فرمود:اگر این کار را انجام دهد نیکوست و اگر انجام نداد برای او کافی است که الله اکبر بگوید و شهادتین را نیز بگوید. ✅در حدیث دیگر امام صادق علیه السلام فرمود :بر عهده زن نیست که اذان و اقامه بگوید اگر اذان قبیله را بشنود و فقط شهادتین برای او کافی است ولی اگر اذان و اقامه بگوید افضل است. 📚من لا یحضره الفقيه ج١ص٢٩۸ ✅در روایت دیگر امام باقر علیه السلام فرمود :اذان و اقامه و جمعه و جماعت بر زنان نیست. 📚خصال ص۵٨۵ ✅امام صادق علیه السلام فرمود :در مسافرت، اقامه بدون اذان کفایت می کند. 📚من لا یحضره الفقيه ج١ص٢٩١ ✅ابی بصیر گوید :از امام صادق علیه السلام در مورد مردی که گفتن اقامه نماز را می کند تا اینکه از نماز فارغ می شود، پرسیدم آیا نمازش را اعاده کند؟ امام فرمودند :نماز را اعاده نکند ولی دیگر به چنین کاری باز نگردد. (اقامه را فراموش نکند). 📚تهذیب ج٢ ص٢٧٩ ✅احکام و حدود دیگری نیز در مورد اذان و اقامه وجود دارد که از جمله در وسائل الشیعه جلد چهارم وارد شده است و در صورت درخواست عرضه می شود إن شاءالله https://eitaa.com/joinchat/2776694803Cd161204d6d