⚡️🌷⚡️🌷⚡️🌷⚡️🌷⚡️ 🌷 ⭕️خانواده و استحکام پایه های دینی (بخش سوم و پایانی) 🔶می‌توان با عبور از لایه‌های ظاهریِ هر عضو از #خانواده، وارد لایه‌های عمیق‌تر دل و جان او شد و در #گرایشات او تأثیر گذاشت و ترویج و تبلیغ #ارتباط_با_خدا و همچنین دل سپردن به #آموزه‌های_دینی را به بهترین شکل ممکن در وجود او نهادینه کرد. برای #ترویج_دین در دل اعضای خانواده باید به سراغ دل او رفت و آن را به تسخیر در آورد. 🔷در قسمت قبلی این نوشتار گفته شد باید تلاش کرد تا #ياد_خداوند را به درون خانه‌ها برد و در حفظ و حراست از آن کوشش نمود؛ و اینکه در این باره #همسران نسبت به هم، و #والدین نسبت به فرزندان خود، وظایف اصلی را به عهده دارند. آنها باید به نحوی #دین‌_خدا را برای‌ #اعضای‌_خانواده تبلیغ نمایند که خدا در دل‌های آنها جا باز کند. #دین_اسلام به عنوان دین برگزیده از جانب خداوند برای انسان، تعالیم زیادی در این باره دارد که با روش‌هایی که پیشنهاد می‌دهد می‌توان این آموزش‌های حیاتی را به درون خانه برد؛ برخی از مؤثرترین روش‌ها و قالب‌ها به شرح زیر است: 🔷 «دعوت با عمل، قوی‌تر از دعوت با لسان»: بسیاری از ما ممکن است برای تبلیغ دین و تشویق اعضای خانواده به مسائل مذهبی، به آنها تذکرات زیادی بدهیم که در بسیاری موارد ملال‌آور نیز باشد. #امام_صادق (ع) فرمودند: «مردم را به غير از زبان‌تان دعوت به دين كنيد، تا سعى و #كوشش و #درستى و #پرهيزگارى و #خويشتندارى را از شما مشاهده كنند». [۱] هر عضو خانواده، همین که #عمل_خالصانه و صادقانه و البته بر #مبنای_دینِ دیگر عضو خانواده را ببیند، دلش برای پذیرش آن آموزه‌ها آماده‌تر خواهد بود. 🔷 «حفظ آرامش که ناشی از اطمینان قلب است»: بهترین دستورات دینی را، اگر در فضایی متشنج و با #حالتی_عصبی بگوییم، در طرف مقابل اثر نخواهد کرد. در #تبلیغ‌ و #ترویج‌_دین، که یک امر کاملا تربیتی است، در #فضای_خانواده، که یک فضای حساس است و مراقبت بیشتری نیاز دارد، شرط‌ اصلی‌ تأثیرگذاری، #حفظ‌_آرامش ‌و دوری‌ از حالات‌ عصبی است. #امام_على (ع) میفرمایند: «لا أدَبَ مَعَ غَضَبٍ؛ با #خشم، #تربيت [ممكن] نيست». [۲] ورود به مسیر عصبیت، خروج از فضای تربیت تلقی می‌شود. علت این مساله نیز کاملا مشخص است، ایشان در حدیث دیگری علت این خروج را توضیح می‌دهند و می‌فرمایند: «#خشم همنشين بسيار بدى است؛ #عيب‌ها را آشكار، بدى‌ها را نزديك و خوبى‌ها را دور مى‌كند». [۳] 🔷 «گذشت و ایثار به جای مقابله به مثل»: #گذشت، #ایثار و #احسان_کردن نیز از جمله مواردی است که #نقشی_حیاتی در باز کردن قفل‌های ترویج دین، در فضای خانواده دارد. در مقابل، بدی‌های اعضای خانواده اگر به خاطر خدا گذشت شود، و بر طبق دستورات دینی عمل گردد، حتماً ارتباط قلبی اعضای خانواده مستحکم‌تر خواهد شد و پذیرش برای انجام فرائض دینی بیشتر خواهد شد. #خداوند در قرآن‌ کریم می‌فرماید: «وَ لَا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَ لَا السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَبَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ؛ و #نيكى با بدى يكسان نيست، [بدى را] با آنچه بهتر است دفع كن، آنگاه كسى‌ كه ميان تو و ميان او #دشمنى است، گويى #دوستى_يكدل مى‏‌گردد». [فصلت، ۳۴] پی نوشت‌ها [۱] الکافی، ج۲، ص۱۰۵ [۲] غررالحکم‌ و دررالکلم، عبدالواحد بن‌ محمد آمدی [۳] ترجمه تصنیف غررالحکم‌ و دررالکلم (مصطفی درایتی) ص۴۰۴ نویسنده: مصطفی راهی منبع: وبسایت رهروان ولایت #خانواده

🛑📢آيا اراده خداوند در سرنوشت اقوام تاثير دارد؟ 🔹در «سوره مبارکه قصص آیه پنجم» از تأثير #اراده_خداوند در سرنوشت اقوام، سخن مى گويد؛ سخنى كه مايه #اميد و دلگرمى همه #امتهای‌تحت‌ستم است؛ مى فرمايد: «وَ نُرِيدُ أَنْ‌ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِينَ». (ما #اراده_كرده‌ايم تا بر #مستضعفان_زمين نعمت بخشيم و آنان را #پيشوايان و #وارثان روى زمين قرار دهيم). 🔹تعبير به «نريد» به صورت فعل مضارع كه دليل بر #استمرار است نشان مى دهد كه اين يك قانون هميشگى و #سنت_جاودانى است، كه خداوند #حكومت روى زمين را سرانجام در اختيار #مستضعفان قرار مى دهد، و #زورمندان_مستكبر را درهم مى شكند. ولى بايد توجّه داشت كه سخن از #مستضعفان است نه #ضعيفان، يعنى كسانى كه در حال تلاش و #كوشش و #جهادند، ولى از سوى دشمنان #تضعيف مى شوند، نه آنها كه تن به ضعف و ذلّت داده اند. 🔹با ضميمه كردن اين آيه، و آيه ۱۰۵ سوره انبياء: «وَ لَقَدْ كَتَبْنا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأرْضَ يَرِثُها عِبادِيَ الصّالِحُونَ»؛ (در زبور بعد از ذکر [تورات] نوشتیم: #بندگان_شایسته‌ام #وارث [حکومت] زمین خواهند شد)، معلوم مى شود كه منظور از مستضعفان همان #صالحان و #مؤمنان_مجاهد و مبارز است. 🔹بايد توجّه داشت كه «نمنّ» از ماده «منّ» در اصل به معناى وزن سنگين است؛ سپس به #نعمتهای_مهم اطلاق شده، اين تعبير هنگامى كه در مورد خداوند به كار مى رود به معناى بخشيدن نعمت هاى بلاعوض و سنگين است، ولى در مورد بندگان، غالباً به معناى ذكر نعمت‌ ها به قصد منّت گذاردن مى‌ آيد. آنچه در اينجا شايان ذكر است اين كه: توجّه به #اراده_تكوينى خداوند در اين قسمت نيز #اثر_تربيتى فوق العاده اى دارد و به #مؤمنان_صالح و دربند، #اميد و نيرو و توان مى‌ بخشد و در پيكار با #ظالمان_ستمگر، مصمّم و مقاوم و اميدوار به پيروزى مى‌ سازد. 📕پيام قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، با همکاری جمعى از فضلاء، دار الكتب الاسلاميه‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چاپ نهم، ج ۴، ص ۱۵۹ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #امام_زمان