⭕️ #زهرای_اطهر (س) از دیدگاه بزرگان 🔷 #حضرت_زهرا (س) بدون شك در رأس تمام بانوان اسلام قرار دارد؛ زيرا ایشان تنها بانویی هستند كه پدرشان معصوم، شوهرشان معصوم و خودشان نيز #معصوم بوده اند. محيط پرورش و زندگی حضرت زهرا (س) محيط عصمت و طهارت بوده است. دوران كودكي خويش را در خانه شخص اول اسلام يعنی پيامبر برگزيده‌ای كه تحت تربيت مستقيم پروردگار جهان قرار داشت، طی كرد. 🔷دوران خانه‌داری و فرزند پروری را در خانه دومين شخصيت ممتاز اسلام يعنی امیرالمومنین (ع) گذراند. در اين دوران كوتاه، دو پسر معصوم، یعنی امام حسن و امام حسين (علیهم سلام الله) را تربيت كرد و دو دختر شجاع و فداكار مانند خانم زينب (س) و ام ‌كلثوم (س) به جامعه تحويل داد. در چنين خانه‌ای به‌ طور قطع می‌توان نتايج درخشان احكام و برنامه ‌های اسلامي را به عيان مشاهده نمود و بانوی شايسته و نمونه اسلام را پيدا كرد. 📕فرهنگ فاطمیه الفبای شخصیتی حضرت فاطمه س (آية الله ابراهيم امينی) #حضرت_فاطمه @mesagh

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️حضرت زهرا (س) نزد پیامبر اکرم (ص) از چه جایگاه و منزلتى برخوردار بودند؟ 🔹 #حضرت_فاطمه (س) دختر پیامبر اکرم (ص) کوثر فیض بخشى است که خداوند متعال به وجود او، شماتت دشمنان پیامبر را، که آن حضرت را بى نسل و فرزند توصیف مى کردند، پاسخ داده و #سوره_کوثر را نازل فرموده است: «انّا أَعْطَیْناکَ الْکَوْثَرَ...». سرور زنان عالم، نزد پیامبر (ص) جایگاه والایى داشت، تا آنجا که درباره او فرمود: «فاطمة بَضعةٌ مِنّى، فَمن اَغضبها فقد اَغْضَبنى؛ #فاطمه پاره تن من است، هر که او را به خشم آورد، مرا به خشم آورده است». [۱] می‌دانیم که به خشم آوردن پیامبر (ص)، موجب آزار اوست و هر که او را بیازارد، عذابى دردناک در انتظارش است، چرا که خداوند در آیه ۶۱ سوره توبه فرموده است: «آنان که پیامبر خدا را آزار مى دهند، عذابى دردناک براى آنان است». 🔹در روایتى دیگر است که آن حضرت، خشم و رضاى او را موجب خشم و رضاى خداوند دانسته و فرموده است: «اى فاطمه! خداوند به خاطر خشم تو خشم مى گیرد و با رضاى تو راضى مى شود». [۲] این، مقام والایى براى #حضرت_زهرا (س) است، که خشم و رضاى او، معیار خشم و رضاى خداوند به حساب آمده و این بر #عصمت او دلالت مى کند. خداوند چون عادل است و حکیم، جز بر کافر و گنهکار غضب نمى کند و جز از مؤمن و مطیع، راضى نمى شود. #حضرت_فاطمه (س) در سایه این کرامت، در زبان #پیامبر_اکرم (ص) #سرور_زنان_جهان گشت و آن حضرت فرمود: اى فاطمه! آیا نمى خواهى سرور زنان جهان و سرور زنان مؤمن و سرور زنان این امت باشى؟» [۳] 🔹با آن که #حضرت_زهرا (س) #معصوم است و گناه نمى کند، لیکن پیامبر نیست، چون میان عصمت و نبوت تلازمى نیست. حضرت مریم (س) نیز به تصریح قرآن کریم معصوم بود: «إِنَّ اللهَ اصْطَفاکِ وَ طَهَّرَکِ وَاصْطَفاکِ عَلى نِساءِ الْعالَمِینَ» [آل عمران، ۴۲]، اما پیامبر نبود. خبر دادن از پاکى حضرت مریم (س) پس از برگزیدگى او، بر پاکى او از گناهان و مخالفت او با آیین شرک که در زمان او حاکم بود دلالت مى کند. اما این که پیامبر نبود، روشن است و نیازى به بیان نیست، پس دختر خاتم انبیا (ص) نیز سرور زنان جهان است و همچون مریم پاک، معصوم است و پیامبر نیست. پی نوشت: [۱] فتح البارى (شرح صحیح بخارى)، ج ۷، ص ۸۴؛ صحیح بخارى، ج ۶، ص ۴۹۱، (باب علامات النبوه) و ج ۸، ص ۱۱۰، (باب المغازى) [۲] مستدرک حاکم، ج ۳، ص ۱۵۵؛ مجمع الزواید، ج ۹، ص ۲۰۳ [۳] همان، ص ۱۵۶ 📕سیماى عقاید شیعه، آیت الله جعفر سبحانی، مترجم: جواد محدّثی، نشر مشعر، چاپ دارالحدیث، بهار ۱۳۸۶، ص ۲۴۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #فاطمه #حضرت_فاطمه @mesagh

🛑📢منظور از «اهل ذکر» در آیه «فاسئلوا أهل الذکر» چه کسانى هستند؟ 🔹خداى متعال در آیه ۴۳ سوره «نحل» مى فرماید: «فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّکْرِ إِنْ کُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ؛ اگر این موضوع را نمى دانید بروید و از اهل اطلاع بپرسید». #ذِکر به معنى آگاهى و اطلاع است و #اهل_ذکر مفهوم وسیعى دارد، که همه آگاهان و اهل اطلاع را در زمینه هاى مختلف، شامل مى شود، و اگر بسیارى از مفسرین «اهل ذکر» را در اینجا به معنى علماى اهل کتاب تفسیر کرده اند نه به این معنى است که، #اهل_ذکر مفهوم محدودى داشته باشد، بلکه در واقع از قبیل تطبیق کلى بر مصداق است. در روایات متعددى که از ناحیه اهل بیت (علیهم السلام) وارد شده، مى خوانیم: اهل ذکر #امامان (علیهم السلام) هستند، از جمله در روایتى از امام على بن موسى الرضا (علیه السلام) که در پاسخ سؤال از آیه فوق فرمود: «نَحْنُ أَهْلُ الذِّکْرِ وَ نَحْنُ الْمَسْئُولُونَ؛ [۱] ما اهل ذکریم، و از ما باید سؤال شود». 🔹و در روایت دیگرى امام باقر (علیه السلام) در تفسیر همین آیه فرمود: «الذِّکْرُ الْقُرْآنُ، وَ آلُ الرَّسُولِ أَهْلُ الذِّکْرِ، وَ هُمُ الْمَسْئُولُونَ؛ [۲] ذکر، #قرآن است، و اهل بیت پیامبر (صلى الله علیه و آله) اهل ذکرند، و از آنها باید سؤال کرد». در بعضى دیگر مى خوانیم: «ذکر» شخص پیامبر (صلى الله علیه و آله) است و اهل بیت او «اهل الذکر» هستند. [۳] روایات متعدد دیگرى نیز به همین مضمون رسیده. در بسیارى از تفاسیر و کتب اهل سنت، نیز روایاتى به همین مضمون مى خوانیم از جمله در تفسیرهاى دوازده گانه معروف اهل سنت از «ابن عباس» در ذیل آیه فوق چنین نقل شده که: «هُوَ مُحَمَّدٌ وَ عَلِىٌّ وَ فاطِمَةُ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ (علیهم السلام) هُمْ أَهْلُ الذِّکْرِ وَالْعِلْمِ وَ الْعَقْلِ وَ الْبَیانِ؛ اینان محمّد و على و فاطمه و حسن و حسین (علیهم السلام) هستند آنها اهل ذکر، و اهل علم و عقل و بیان اند». 🔹این نخستین بار نیست ما در روایاتى که در تفسیر آیات قرآن وارد شده، بیان مصداق هاى معینى را مى بینیم که مفهوم وسیع آیه را هرگز محدود نمى کند؛ و همان گونه که گفتیم: «ذکر» به معنى هر گونه آگاهى و یادآورى و اطلاع است، و «اهل الذکر»، آگاهان و مطلعین را در همه زمینه ها در برمى‌گیرد. ولى، از آنجا که #قرآن_مجید نمونه بارز یادآورى و علم و آگاهى است به آن #ذکر اطلاق شده و همچنین شخص #پیامبر (صلى الله علیه و آله) نیز مصداق روشن «ذکر» است. به همین ترتیب #امامان_معصوم که اهل بیت او و وارث علم او هستند، روشن ترین مصداق «اهل الذکر» اند. ولى، قبول این مسأله هیچگونه منافاتى با عمومیت مفهوم آیه و همچنین مورد نزول آن ـ که دانشمندان اهل کتاب اند ـ ندارد، و به همین دلیل علماى اصول و فقهاى ما در مباحث مربوط به «اجتهاد و تقلید» و پیروى ناآگاهان در مسائل دینى از آگاهان و مجتهدین به این آیه استدلال کرده اند. پی نوشت‌ها؛ [۱] تفسیر «نور الثقلین»، ج۳، ص۵۵ و ۵۶ [۲] همان مدرک [۳] همان مدرک 📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمی مکارم شيرازى، دارالکتب الإسلامیه، چاپ بیست و هفتم، ج ۱۱، ص ۲۷۰ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #قرآن #پیامبر #اهل_بیت #امام #ائمه #معصوم

🛑📢«الگو» و «اسوه» چه جایگاهی در تعلیم و تربیت انساها دارد و عالی ترین الگوهای تربیتی چه کسانی هستند؟ 🔹درباره عناصر و راهکارهای #تربیت_صحیح که با در نظر گرفتن آن ها #مربّی می تواند موفّق گردد، آنچه مورد اتفاق همه علمای تربیت و تعلیم است ارائه #الگوی_صحیح است؛ آری در صورتی که خود #مربّی ویژگی ها و شایستگی های الگوی صحیح و نمونه را دارا باشد، عملاً می تواند برای تربیت پذیر، الگو باشد. بنابر این کاملا واضح و مبرهن است که کسی که می خواهد #اسوه و الگوی دیگران گردد، اگر در رفتارش نقطه ضعف هایی باشد و مرتکب خطا و اشتباه گردد، نمی تواند نقش تربیتی خود را به درستی ایفا کند. 🔹از این جهت است که خداوند بر بندگان خود منّت نهاد و بندگان برگزیده #معصوم خود را که از هر گونه خطا و اشتباهی مبرّا هستند را «الگوهای ایده آل و کاملی» معرفی کرد. لذا بهترین راهکار و شیوه برای استفاده از این نعمت های الهی، یعنی بهره گیری از مقام تربیتی #پیامبر و #ائمه_معصومین (علیهم السلام)، عملی کردن و ارائه رفتار آنان است. اینجاست که باید ابتدا سعی کنیم رفتار آن حضرات را در ساحت های گوناگون به تفصیل شناسایی کنیم، و پس از آن بکوشیم تا در ابعاد گوناگون زندگی خود به آن رفتار که تفصیلاً برای ما شناسایی شده اند اقتدا نماییم. 📕اسلام شناسی و پاسخ به شبهات، رضوانی، علی اصغر، مسجد مقدس جمکران، قم، ۱۳۸۶ش، چاپ سوم، ص ۴۲۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #پیامبر #امام #معصوم #معصومین #الگو #اسوه #تربیت

🛑📢امام علی (ع) در خطبه ۱۰۹ نهج البلاغه با چه اوصافی از «اهل بیت (علیهم السلام)» ياد كرده است؟ 🔹 #امام_علی (عليه السلام) آخرین بخش از خطبه ۱۰۹ #نهج_البلاغه را با ذكر اوصافى از #اهل_بيت (عليهم السلام) پايان مى دهد و رعايت فصاحت و بلاغت را با اين حُسن ختام به سر حدّ كمال مى رساند، مى فرمايد: «نَحْنُ شَجَرَةُ النُّبُوَّةِ، وَ مَحَطُّ الرِّسَالَةِ، وَ مُخْتَلَفُ [۱] الْمَلَائِكَةِ، وَ مَعَادِنُ الْعِلْمِ، وَ يَنَابِيعُ الْحُكْمِ؛ ما درخت پر بار نبوّت و جايگاه رسالت و محلّ رفت و آمد فرشتگان و معادن علم و چشمه سارهاى حكمتيم». تعبير به #شجره، اشاره به اين است كه #نبوّت همچون درخت پربارى است كه داراى شاخه ها و فروع مختلفى است. ريشه و ساقه آن، #پيغمبر_اكرم (صلى الله عليه و آله) و فرزندان او، شاخ و برگ هاى آن و هدايت مردم به سوى خدا، ميوه اين درخت است. در تعبير دوم، #خاندان_نبوّت را به بارانداز و فرودگاهى تشبيه مى كند كه رسالت، در آن از سوى خدا نزول پيدا كرده است و در تعبير سوم، #خانه_پيامبر (ص) را مركز رفت و آمد #فرشتگان_الهى مى شمرد و #امام_علی (عليه السلام) و فرزندانش كسانى هستند كه در اين خانه و خانواده، پرورش يافته اند و طبعاً آثار و بركات وحى در آنها پرتوافكن مى باشد. 🔹واژه #ملائكه در اينجا ممكن است كه اشاره به فرشتگان وحى باشد (جبرئيل و همراهانش) كه بر #پيامبر_اكرم (صلى الله عليه و آله) نازل مى شدند؛ يا اشاره به معناى اعمّى باشد كه ساير فرشتگانى را كه به عنوان خدمت يا بشارت در اين خانواده رفت و آمد داشته اند، شامل شود و در هر حال، منظور اين نيست كه فرشته وحى بر غير پيامبر (ص) نازل مى شده است. تفاوت «شَجَرَةُ النُّبُوَّةِ» و «مَحَطُّ الرِّسَالَةِ» از اين نظر است كه #پيامبر (صلى الله عليه وآله) داراى دو مقام بود: #مقام_نبوّت، كه همان خبر دادن از سوى خداست و #مقام_رسالت، كه تبليغ آن است، يا به تعبير ديگر: نبىّ مأمور ابلاغ است و رسالت معمولا توأم با امامت و رهبرى و اجرا مى باشد، و منظور از #معادن_علم آن است كه #امامان_اهل_بيت (عليهم السلام) وارث علوم پيامبر (ص) و حافظ كتاب و سنّت بودند. 🔹در شأن نزول آيه شريفه «وَ تَعِيَها أُذُنٌ وَاعِيَةٌ؛ [حاقه، ۱۲] گوش شنوا اين پيام ها را در خود نگه مى دارد» در روايات متعدّدى كه در منابع فراوانى از اهل سنّت نقل شده، آمده است كه #پيغمبر_اكرم (ص) فرمود: «سَأَلْتُ رَبِّی أَنْ يَجْعَلَهَا أُذُنَ عَلِىٍّ؛ از پروردگارم تقاضا كردم كه اين گوشِ شنوا را گوش #علی (علیه السلام) قرار دهد»، و به دنبال اين دعا #علی (علیه السلام) مى فرمود: «مَا سَمْعِتُ مِنْ رَسُولِ اللهِ شَيْئاً فَنَسِيتُهُ؛ [۲] من هيچ سخنى را بعد از آن از رسول خدا (ص) نشنيدم كه فراموش كنم؛ بلكه هميشه آن را به خاطر داشتم». حديث «عَلِىٌّ مَعَ الْقُرآنِ، وَ الْقُرآنُ مَعَ عَلِىٍّ؛ [۳] #علی (ع) همواره با #قرآن است و قرآن با علی (ع) است»، و همچنين حديث «أَنَا مَدِينَةُ الْعِلْمِ وَ عَلِىٌّ بَابُهَا؛ [۴] من شهر علمم و #علی (عليه السلام) درِ آن است»، از احاديث معروفى است كه در كتب شيعه و اهل سنّت وارد شده و همه گواه بر اين است كه اين خانواده، معادن علم و سرچشمه هاى حكمت بوده اند. 🔹تفاوت «معادن» و «ينابيع» از اين نظر است كه «معدن» چيزى است كه معمولا مردم به سراغ آن مى روند و از آن بهره مى گيرند؛ ولى «ينابيع» (به معناى چشمه ها) چيزى است كه مى جوشد و به سوى مردم سرازير مى شود. امام (عليه السلام) در پايان اين سخن مى فرمايد: «نَاصِرُنا و مُحِبُّنَا يَنْتَظِرُ الرَّحْمَةَ، وَ عَدُوُّنَا وَ مُبْغِضُنَا يَنْتَظِرُ السَّطْوَةَ؛ [۵] ياور و دوستدار ما در انتظار رحمت حقّ است و دشمنِ كينه توز ما در انتظار مجازاتِ حقّ است». اين سخن بدان معنا نيست كه آنها چنين انتظارى را واقعاً دارند؛ بلكه به اين معناست كه بايد منتظر چنين عاقبت شومى باشند و در واقع نوعى تهديد به عذاب الهى است، در دنيا و آخرت. پی نوشت‌ها [۱] «مختلف از مادّه «اختلاف» كه در اينجا به معناى رفت و آمد است. بنابراين «مختلف» يعنى محلّ رفت و آمد. [۲] الدر المنثور فى تفسير المأثور، سيوطى، كتابخانه آية الله مرعشى نجفى، ۱۴۰۴ق، ج ‏۶، ص ۲۶۰ [۳] الأمالی، طوسى، دار الثقافة، ۱۴۱۴ق، ‏چ اول‏، ص ۴۷۹ [۴] صحيفة الإمام الرضا(ع)، على بن موسى، كنگره جهانى امام رضا (ع)، مشهد، ۱۴۰۶ق، ‏چ اول‏، ص ۵۸ [۵] «سَطوه» در اصل به معناى پريدن بر روى كسى و مقهور ساختن اوست، و از آنجا كه يكى از لوازم آن مجازات كردن است، در خطبه بالا و مانند آن به اين معنا به كار رفته است. 📕پيام امام امير المؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، چ اول‏، ج ۴، ص ۶۱۳ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #اهل_بیت #پيامبر #پيامبر_اكرم #امام #معصوم

«اولی الامر» به اعتقاد علمای شیعه و اهل سنت چه کسانی هستند؟ 🔹خداوند در آیه ۵۹ سوره نساء می فرماید: «یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اَطیعُوا اللهَ وَ اَطیعُوا الرَّسُولَ وَ اُولِی الْاَمْرِ مِنْکُمْ فَاِنْ تَنازَعْتُمْ فی‏ شَیْ‏ءٍ فَرُدُّوهُ اِلَی اللهِ وَ الرَّسُولِ اِنْ کُنْتُمْ تُوْمِنُونَ بِاللهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ ذلِکَ خَیْرٌ وَ اَحْسَنُ تَاْویلاً»؛ (اى کسانى که ایمان آورده اید! اطاعت کنید خدا را! و اطاعت کنید پیامبر [خدا] و #اولی_الامر خود را. و هر گاه در امرى نزاع داشتید، آن را به خدا و پیامبر باز گردانید [و از آنها داورى بطلبید] اگر به خدا و روز رستاخیز ایمان دارید. این [کار براى شما] بهتر، و عاقبت و پایانش نیکوتر است). اينكه منظور از #اولى_الامر چه كسانى هستند كه اطاعت آن ها هم رديف اطاعت خدا و پيامبر (صلى الله عليه و آله) شمرده شده است در ميان مفسران گفتگو است. 🔹مفسران و علماى شيعه و پيروان مكتب اهل بيت (عليهم السلام) همگى اتفاق نظر دارند كه منظور از #اولى_الامر امامان معصوم هستند كه رهبران معنوى و مادى جامعه اسلامى در تمام شئون زندگى و حيات اند، و غير آنها را شامل نمى شود؛ چرا كه اطاعت بى قيد و شرط كه در آيه شريفه آمده و هم رديف اطاعت خدا و پيامبر (صلى الله عليه و آله) شمرده شده است تنها درباره #معصومان تصور مى شود، و اما كسان ديگرى كه اطاعت آنها لازم است همواره محدود به حدود و مقيد به قيودى است، و هرگز اطاعت مطلق در مورد آنها وجود ندارد، و اين مسأله واضح است. اين در حالى است كه مفسران و علماى اهل سنّت در معنى «اولى الامر» اختلاف زيادى دارند، بعضى آن را به معنى صحابه، و بعضى به فرماندهان لشگر و بعضى به خلفاى چهارگانه تفسير كرده اند. آنها هيچ دليل روشنى براى اين تفسيرهاى سه گانه بيان نكرده اند. 📕پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، با همکاری جمعی از فضلا و دانشمندان، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۸۶ش، چ ششم، ج ۹، ص ۵۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #امام #معصوم #اولی_الامر

🛑📢آيا این سخن صحیح است که حضرت مهدى (عجل الله تعالى فرجه) بعد از ظهور «مسجد الحرام» و «مسجد النبی» را تغيير خواهد داد؟ 🔸درباره اين سؤال كه آيا #امام_مهدى (عجل الله تعالى فرجه الشریف) بعد از ظهور، #مسجد_الحرام» و #مسجد_النبی را تغيير خواهد داد؟ بايد گفت: در روايتى كه مرحوم كلينى و شیخ مفيد با سند خود از ابوبصير و او نيز از امام صادق (عليه السلام) نقل كرده اند آمده كه حضرت فرمودند: «إِنَّ الْقَائِمَ (عجل الله تعالی فرجه الشریف) إِذَا قَامَ رَدَّ الْبَيْتَ الْحَرَامَ إِلَى أَسَاسِهِ وَ مَسْجِدَ الرَّسُولِ إِلَى أَسَاسِهِ ...؛ [۱]؛ هنگامى كه #قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) قیام كند #مسجد_الحرام را به اساس خود باز مى گرداند و نيز #مسجد_نبوى را به اساس خود باز مى گرداند...». در مورد این روایت چند نکنه حائز اهمیت است: 1⃣شيخ مفيد اين روايت را بصورت مُرسل از ابى بصير نقل كرده و كلينى نيز با اين سند آن را نقل نموده است: احمد بن محمد، عمن حدثه، عن محمد بن الحسين عن وهيب بن حفص عن ابى بصير... ؛ و معلوم است كه سند اِرسال دارد؛ زيرا راوى از محمد بن حسين مشخص نيست. شيخ طوسى (رحمة الله عليه) نيز در كتاب الغيبة [۲] حديث فوق را نقل كرده؛ ولى در سند آن على بن ابى حمزه بطائنى است كه از سردمداران واقفى ها و از دشمنان امام رضا (عليه السلام) به حساب مى آيد. نتيجه اينكه اين روايت هيچ سند معتبرى ندارد كه قابل احتجاج باشد. 2⃣ #حضرت_مهدى (عجل الله تعالى فرجه الشریف) كسى است كه مورد اعتماد شيعه و اهل سنت است، و شيعه علاوه بر اعتماد، او را #معصوم نيز مى داند. او كسى است كه مطابق روايات فريقين، سيره اى پسنديده دارد و بعد از ظهورش زمين را پر از عدل و داد خواهد كرد. كسى كه چنين اوصافى دارد هرگز شك و ترديدى در عملكرد او نخواهد شد، در صورتى كه مسجد الحرام و مسجد النبى را براى مصالحى خراب كرده و به اساس آن باز گرداند. 3⃣بر فرض صحتِ روايت، ممكن است كه توجيه آن اين باشد: از آنجا كه برخى از قسمت های اين دو مسجد به توسط سلاطين جور به جهت ريا و ديگر اهداف و يا با مال حرام و غصبى ساخته شده است، براى آنكه آثار ظالمين باقى نماند آنها را خراب مى كند و به جاى اصلى آن باز مى گرداند. 4⃣مطابق روايت صحيح مسلم، پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله) قصد داشت كه كعبه را خراب كرده و از نو بنا كند، ولى به جهت آنكه مردم تازه مسلمان بودند از اين كار صرف نظر كرد. حديث ديگرى نيز مسلم در همين باب نقل كرده است كه برخى از سلاطين كعبه را خراب كرده و دوباره بازسازى كردند. [۳] پی نوشت‌ها؛ [۱] الكافی، كلينى، دار الكتب الإسلامية، ‏۱۴۰۷ق، چ ۴، ج ‏۴، ص ۵۴۳ [۲] الغيبة (للطوسی) كتاب الغيبة للحجة، طوسى، دار المعارف الإسلامية، ‏۱۴۱۱ق، چ ۱، ص ۴۷۲ [۳] الجامع الصحيح المسمى صحيح مسلم، أبو الحسين القشيری النيسابوری، دار إحياء التراث العربی، بی تا، ج ۲، ص ۹۶۸ 📕موعود شناسی و پاسخ به شبهات، رضوانی، علی اصغر، مسجد مقدس جمکران، قم، ۱۳۹۰ش، چ هفتم، ص ۶۲۹ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #امام_زمان #امام_مهدی #قائم