eitaa logo
#کانال_میثاق♥🇮🇷🇮🇷🇮🇷 ♥mesahg@🇮🇷🇮🇷🇮🇷
1.2هزار دنبال‌کننده
185.5هزار عکس
167.5هزار ویدیو
1.9هزار فایل
استقرار اسلام اصیل، دفاع از انقلاب اسلامی وحفظ ارزش های آن تااستقرار عدل و قسطmesahg@
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از mesaghمیثاق
🌴 🛑📢 ماجرای ارباب بی سرمان حسین است یا یا هر دو 🔹 ماجرای حسین بن علی (علیه السلام) علاوه بر ای که خلق کرد از بُعد دیگر یک تحقّق یافته در قلب تاریخ تمام بشریت است. 🔸 بُعد حماسی قیام حسین آن بود که حکومت ظالم و ستمگر یزید و... را کرد ➕ اما؛ اما؛ و اما 🔹 بُعد قیام حسین این بود که جامعه آن روز یک جامعه منحط بود که توسط نفوذی ها و حاکمان ستمگر به انحطاط کشیده شده بود 🔸 معتقدم اگر حسین در اوج عزت، آزادگی و ایستادگی به شهادت نمی رسید باز هم قربانی جامعه ای و خنثی میشد 🔹 حسین پیش از آنکه به دست لشکریان یزید، شمر و عمر سعد و... به شهادت برسد به دست مردم کوفه و بی بصیرت و گرفتار در های دنیایی به شهادت رسید 🔸 جامعه امروز ما نیز تفاوت چندانی با جامعه منحطی که سر حسین را به نیزه کرد ندارد، عده ای قدرتمند و ثروتمند سعی دارند تاریخ را مجددا تکرار کنند و با به انحطاط کشاندن بخش اعظم جامعه شرایط را برای به کردن سر ولی زمان آماده کنند 👈 یکی حماسه عاشورا را به ابزار ایدئولوژیک و سیاسی بدل میکند و از آن در میگیرد 👈 یکی هیئت و سینه‌زنان حسین را بدور از و ولایت پذیری فرا می‌خواند و... ➕ چه زیبا گفت : مردم جامعه ای که قهرمانی چون حسین داشته باشند ولی وضع شان چنین باشد مردمی و 👌 تحلیلی وخبری ویژه ی نخبگان، اساتیددانشگاه وتحلیلگران👇 🇮🇷 https://eitaa.com/mesagh
هدایت شده از mesaghمیثاق
چند کلمه حرف حساب 👇 ✍ خواهرم ... ، فرهنگ ڪسانے است کہ در پسِ کوره هاے غروب کرده اند . وچه غروب غم انگیزی ... پس تو پوشش دین را برگزین ، تا در حجاب های تاریکِ نفس ، غروب نکنی ... https://eitaa.com/mesagh
🔰 پرهیز از بی‌آبرویی 🔸 یک بیانی از امام عسکری (ع) است که فرمود: هر کاری که بالاخره پایانش بی‌آبرویی است، انجام ندهید؛ «ما اقبح بالمومن ان تکون له رغبه تذلّه».* هر کاری که پایانش بی‌آبرویی است را نداشته باشید؛ سخن از بهشت و جهنم بعد از این مطرح است. 🔹 یک وقت انسان هوس یک کاری را دارد که پایانش بی‌آبرویی است، یعنی در آن کار با رقیب درگیر می‌شود و موفق نمی‌شود؛ در نتیجه بی‌آبرو می‌شود، لذا باید پرهیز نماید. * تحف العقول، ص۴۸۹ ✅ درس خارج فقه، قم، ۱۳۹۲/۱۱/۰۹ 🆔️ @ayatollah_javadi_amoli
💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️ در انسان و جامعه (بخش سوم و پایانی) 🔷 به انسان مى‏دهد، یعنى او را از و بندگى و آزاد مى‏کند، رشته و طمع و و و را از گردنش برمى‏دارد و به این ترتیب ریشه رقّیتها و را از بین مى‏برد. 💠اثر اخروى تقوا 🔷اثر در این است که گناهان گذشته را پاک مى‏کند، کفاره عمل گذشته است، یعنى [گناهان گذشته را] محو مى‏کند: وَ یُکَفِّرْ عَنْکُمْ سَیِّئاتِکُمْ. مقصود این است‏ که را جبران مى‏کند، چون [همراه با] است. کسى که یک آلودگیهایى در گذشته داشته، هنگامى باتقوا خواهد بود که از آن آلودگیها توبه کند. پس اثر آن گناهان گذشته پاک مى‏شود، مجازات اخروى هم از انسان سلب مى‏شود، یعنى خدا دیگر بنده باتقوایش را به خاطر گناهان گذشته‏اش مجازات نمى‏کند.  🔷وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظیمِ‏ خدا صاحب فضل و بزرگ است. قرآن کریم در این آیات مى‏خواهد ما را توجه بدهد که اگر ایمان ما باشد و اگر عمل ما باشد و اگر جامعه ما جامعه مسلمان باشد، مشمول انواعى از عنایتهاى الهى خواهیم بود و موفقیتها خواهیم داشت. «انْ تَتَّقُوا اللَّهَ یَجْعَلْ لَکُمْ فُرْقاناً؛ داشته باشید تا ‏_بین باشید»؛ و این خودش چه است که یک فرد یا یک جامعه روشن‏بین باشد. 🔷گاهى قرآن بر همین اساس داستان نقل مى‏کند، یعنى جریانهایى از تاریخ مسلمین نقل مى‏کند که به موجب این جریانها نشان مى‏دهد که در صدر اول، خداوند چگونه پیغمبر خودش را و به تبع، مؤمنینى را که همراه او بودند، چون بر راه حق و بر راه خدا و بر بودند مؤیَّد کرد و از چه مضایق و تنگناهایى نجات داد، و برعکس دشمنان آنها را با آن همه قدرت و سطوت، با آن همه طنطنه و طُمطُراق نیست و نابود کرد. همه اینها را به صورت درس عملى بیان مى‏کند. [۱] پی نوشت [۱] مطهری، مرتضی، مجموعه آثار شهید مطهری، آشنایى با قرآن ۱-۵، ۱۳۷۷ش، ج ۲۶، صص ۲۲۳-۲۲۲ پدیدآورنده: حمید حنائی نژاد منبع: وبسایت راسخون
هدایت شده از mesaghمیثاق
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (ع) در حکمت ۲۱۱ نهج البلاغه، در تبیین خطرات تبعيت از هواپرستی چه می فرماید؟ 🔹 (ع) در بخشی از حکمت ۲۱۱ مى فرمايد: «وَ كَمْ مِنْ عَقْلٍ أَسِيرٍ تَحْتَ هَوَى أَمِيرٍ؛ چه بسا كه در چنگالِ و هاى حاكم بر آنها اسيرند». به یقین خداوند دو نيرو به انسان بخشيده است: يكى نيروى عقل كه خوب و بد را با آن تشخيص مى دهد و راه و چاه را مى شناسد و ديگرى انگيزه‌ هاى‌ مختلف‌ نفسانى است، كه آن هم در حد اعتدال براى بقاى انسان ضرورى است؛ خواه علائق جنسى باشد يا علاقه به مال و ثروت و مقام و قدرت؛ اما هنگامى كه اين انگيزه ها طغيان كنند و به صورت هوا و هوسِ سركش درآيند، عقل را در چنگال اسارت خود مى گيرند، به گونه اى كه گاه از تشخيص واضح ترين مسائل باز مى ماند و گاه دست به كارهايى مى زند كه يك عمر بايد جريمه و كفاره آن را بپردازد. به همين دليل در آيات قرآن و روايات اسلامى هشدار زيادى به اين موضوع داده شده است. 🔹 مى فرمايد: «أَفَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ وَ أَضَلَّهُ اللهُ عَلَى عِلْمٍ وَ خَتَمَ عَلَى سَمْعِهِ وَ قَلْبِهِ وَ جَعَلَ عَلَى بَصَرِهِ غِشاوَةً فَمَنْ يَهْدِيهِ مِنْ بَعْدِ اللهِ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ؛ [جاثیه، ۲۳] آيا ديدى كسى را كه معبود خود را خويش قرار داده و خداوند، او را با آگاهى [بر اين كه شايسته هدايت نيست] گمراه ساخته و بر گوش و قلبش مُهر زده و بر چشمش پرده اى قرار داده است؟! با اين حال، غير از خدا چه كسى مى تواند او را هدايت كند؟! آيا متذكّر نمى شويد؟!». در حديثى از اميرالمومنين (ع) در غررالحكم مى خوانيم:  «غَلَبَةُ الْهَوى تُفْسِدُ الدِّينُ وَ الْعَقْلَ؛ غلبه هواى نفس، هم دين انسان را فاسد مى كند و هم عقل او را». [۱] 🔹همچنین آن حضرت در حدیث دیگری می فرماید: «حَرَامٌ عَلَى كُلِّ عَقْلِ مَغْلُولٍ بِالشَّهْوَةِ أنْ يَنْتَفِعَ بِالْحِكْمَةِ؛ بر تمام عقل هايى كه در چنگال شهوت، اسيرند حرام است كه از علم و دانش بهره مند شوند». [۲] به يقين عقل‌ها متفاوت اند؛ بعضى به اندازه اى نيرومندند كه هيچ انگيزه اى از هوای نفس نمى تواند بر آن چيره شود، و گاه چنان ضعيف است كه با مختصر طغيانِ شهوت از كار مى افتد، همین گونه نيز درجات و مراتب مختلفى دارد و بدترين نوع آن، گرفتاری اندیشه های حاكمان يك جامعه در اسارت هوای نفسشان است؛ آنان جامعه را به سوى بدبختى پيش برده و دين و دنياى مردم را ملعبه هوای نفس سازند. پی نوشت‌ها؛ [۱] تصنيف غررالحكم و دررالكلم‏، تميمى آمدى، دفتر تبليغات‏، قم‏، چ ۱، ص ۶۴ [۲] غررالحكم و دررالكلم‏، تميمى آمدى، دارالكتاب الإسلامی، قم، چ ۲، ص ۳۵۰، قصار ۳۶ 📕پيام امام امير المؤمنين (ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلاميه‏، چ ۱، ج ۱۳، ص ۶۲۵ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @mesagh
هدایت شده از mesaghمیثاق
🛑📢شادی های توأم با غرور و شهوت چه عواقبی دارد؟ 🔹آیه ۷۵ سوره «غافر»، به علت گرفتارى هاى کافران اشاره دارد، مى گوید: «ذلِکُمْ بِما کُنْتُمْ تَفْرَحُونَ فِى الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَ بِما کُنْتُمْ تَمْرَحُونَ؛ این عذاب ها به خاطر آن است که به ناحق در زمین شادى مى کردید و از روى غرور و مستى شهوات به خوشحالى مى پرداختید!». از مخالفت با پیامبران و کشتن مؤمنان و در فشار گذاردن محرومان و مستضعفان، لذت مى بردید و از ارتکاب گناهان و قانون شکنى ها در خود احساس غرور و سربلندى مى کردید، اکنون باید کفاره آن همه شادى بیجا و غرور و غفلت و مستى شهوت را در میان این غل و زنجیرها و در لابلاى شعله هاى آتش بدهید. 🔹«تَفْرَحُونَ» از ماده «فرح» به معنى شادى و خوشحالى است که گاهى ممدوح است و شایسته، همانگونه که در آیه ۴ ـ ۵ سوره «روم» آمده است: «وَ یَومَئِذ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ بِنَصْرِ اللّهِ؛ در آن روز [که رومیان اهل کتاب بر مشرکان مجوس پیروز گردند] مؤمنان شاد خواهند شد». و گاه مذموم است و بر اساس باطل، چنان که در داستان «قارون» در آیه ۷۶ سوره «قصص» مى خوانیم: «اِذْ قالَ لَهُ قَومُهُ لاتَفْرَحْ إِنَّ اللّهَ لایُحِبُّ الْفَرِحِینَ؛ به خاطر بیاور هنگامى را که قومش به او گفتند: این همه شادى مغرورانه مکن، که خداوند شادى کنندگان مغرور را دوست نمى دارد». 🔹البته این تفاوت، باید از قرائن شناخته شود و پیداست که در آیه مورد بحث، «فرح» از نوع دوم منظور است. «تَمْرَحُونَ» از ماده «مَرَح» (بر وزن فرح) به گفته جمعى از ارباب لغت و مفسران، به معنى «شدت فرح، و گستردگى» آن است. و بعضى آن را به معنى «شادى به خاطر مطالب بى اساس» دانسته اند. در حالى که بعضى دیگر آن را به معنى «شادى توأم با یک نوع طرب» و به کار گرفتن نعمت هاى الهى در مسیر باطل شمرده اند. ظاهر این است که همه این معانى به یک مطلب باز مى گردد، زیرا شدت شادى و افراط در آن، سر از همه این مسائل در مى آورد و با انواع گناهان و آلودگی ها و عیاشى و هوسرانى توأم مى شود. [۱] 🔹آرى، این گونه شادی هاى توأم با غرور و غفلت و بى خبرى و همراه با هوسرانى و شهوت، انسان را به سرعت از خدا دور مى کند و از درک حقایق باز مى دارد، واقعیت ها را شوخى، و حقایق را مجاز، جلوه مى دهد. اینجاست که به آنها خطاب مى شود: «أُدْخُلُوا أَبْوابَ جَهَنَّمَ خالِدِینَ فِیها؛ وارد شوید از درهاى جهنم و جاودانه در آن بمانید». [۲] «فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَکَبِّرِینَ؛ و چه بد جایگاهى است، جایگاه متکبران». [۳] این جمله، تأکید مجددى است بر اینکه سرچشمه اصلى بدبختی هاى آنها، همان کبر و غرور بوده است، همان کبرى که امّ الفساد و حجاب در برابر دیدگان حق بین انسان و عامل مقاومت در برابر انبیاء و اصرار در مسیر باطل است. پی نوشت‌ها؛ [۱] «راغب» در «مفردات» مى گوید: «اَلْفَرَحُ اِنْشِراحُ الصَّدْرِ بِلَذَّة عاجِلَة، وَ اَکْثَرُ ما یَکُونُ ذلِکَ فِى اللَّذّاتِ الْبَدَنِیَّةِ وَ الْمَرَحُ شِدَّةُ الْفَرَحِ وَ التَّوَسُّعِ فِیْهِ». [۲] سوره مؤمن، آیه ۷۶ [۳] همان آیه 📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمی مکارم شيرازى، دار الکتب الإسلامیه، چ ۲۶، ج ۲۰، ص ۱۹۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
هدایت شده از mesaghمیثاق
🅾 نتیجه تفکر که برنامه آخرش اینجاست👇 ♦️ مسجدی در آلمان به امامت جماعت یک زن بی حجاب، با نمازگزارانی قائل به هر تفکر منحط و ضداسلامی که هرگونه کنند باحجاب، بی‌حجاب، جلوتر از مردان، عقب تر، مست لایعقل، با و همجنس باز می‌توانند در آن به نماز بایستند، و همه با هم زندگی مسالمت آمیزی دارند، کالأنعام ... درست همانگونه که در اهداف سند ۲۰۳۰ ترسیم شده است!