eitaa logo
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
1.6هزار دنبال‌کننده
641 عکس
6 ویدیو
0 فایل
بررسی اثار احوال ونظرات مفسرفقیه فیلسوف وعارف کبیر محمدحسین طباطبایی وسایر علما
مشاهده در ایتا
دانلود
▪️"سِرّ" را گاهی می فرمایند نحوهٔ چینش وجودی و اعتدال مزاجی شخص می‌باشد که از این تعبیر به «عین ثابت» می‌کنند یعنی در علم الله، عین ثابت است... ▪️سرّ همان چیز لطیف و حقیقت مخفی است. این مربوط به عین ذاتش است و نمی‌تواند آن‌را اظهار و ابراز کند. اگر می‌نویسد و می‌گوید، آثار وجودی‌اش همه ظلّ و سایه او هستند ولی آن‌چه که خودش است پیاده نمی‌شود، حرف و قلم و آثار او، نمودار سرّش هستند. ▪️سرّ را به حِصّه هم تعبیر کرده‌اند، سرّ، حصّهٔ وجودی هرکس است و از این به جدول و کانال وجودی تعبیر می‌کنند. این کانال‌ها به دریا و حقیقت هستی متصل‌اند. هرکس از این جدول و کانال وجودی خودش، حقیقتِ حقایق را خطاب می‌کند و از همان جا هم می‌گیرد. ◾️ (شرح اشارات، نمط۹، ص۱۳۰)◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei
▪️این یکی از پیچیده‌ترین بخش‌هایی است که بشر می‌گوید من به دنبال معنویت هستم. اما دنبال این است که با همین زخم‌های کهنه یک چیزی به او اضافه شود. ▪️اما اگر کسی دست روی زخمش بگذارند دردش می‌آید و سریع مانع می‌شود و نمی‌گذارد این زخم درمان شود. دنبال اصلاح یا درمان حقیقی نیست و تبیین این نیز سخت است. ▪️حقیقت این است که بشر دوست دارد کسی دست به زخم‌هایش نزند اما یک لباسی روی این بدن را بگیرد تا مردم به‌به و چه‌چه بگویند. ▪️حتی اگر نزد خود حضرات معصومین نیز برود می‌خواهد یک چیزی به او اضافه شود و ناخودآگاه دنبال یک امتیاز است. بله، می‌خواهند و زحمت هم می‌کشند ولی می‌خواهند یک چیزی به آن‌ها اضافه شود اما زخم‌های کهنه‌اش را نمی‌خواهند درمان کنند. @mohamad_hosein_tabatabaei
​☘دعای سی‌ و ششم صحیفهٔ سجّادی‍ّه☘ ☘وَ کانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیهِ السَّلَامُ إِذَا نَظَرَ إِلَى السَّحَابِ وَ الْبَرْقِ وَ سَمِعَ صَوْتَ الرَّعْدِ: ▪️از دعاهاى ‌آن حضرت است هنگامى که‌ به‌ ابر ‌و‌ برق مى نگریست ‌و‌ صداى رعد را‌ مى شنید: ☘اللَّهُمَّ إِنَّ هَذَینِ آیتَانِ مِنْ آیاتِک، وَ هَذَینِ عَوْنَانِ مِنْ أَعْوَانِک، یبْتَدِرَانِ طَاعَتَک بِرَحْمَةٍ نَافِعَةٍ أَوْ نَقِمَةٍ ضَارَّةٍ، فَلَا تُمْطِرْنَا بِهِمَا مَطَرَ السَّوْءِ، وَ لَا تُلْبِسْنَا بِهِمَا لِبَاسَ الْبَلَاءِ. ▪️خداوندا همانا اینها دو نشانه از نشانه‌های تو، و دو خدمتگزار از خدمتگزاران تو‌اند که در مقام فرمان‌بردنت به رحمتی سودمند یا عقوبتی زیان‌بخش می‌شتابند، پس به آن دو، باران عذاب بر ما مباران و به آنها لباس بلا بر ما مپوشان. ☘اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَنْزِلْ عَلَینَا نَفْعَ هَذِهِ السَّحَائِبِ وَ بَرَکتَهَا، وَ اصْرِفْ عَنَّا أَذَاهَا وَ مَضَرَّتَهَا، وَ لَا تُصِبْنَا فِیهَا بِآفَةٍ، وَ لَا تُرْسِلْ عَلَى مَعَایشِنَا عَاهَةً. ▪️بار الها بر محمد و آلش درود فرست، و فایده و برکت این ابرها را بر ما سرازیر کن، و آزار و زیانش را از ما بگردان، و به آن بر ما آفتی مرسان و بر معیشتمان آسیبی نفرست. ☘اللَّهُمَّ وَ إِنْ کنْتَ بَعَثْتَهَا نَقِمَةً وَ أَرْسَلْتَهَا سَخْطَةً، فَإِنَّا نَسْتَجِیرُک مِنْ غَضَبِک، وَ نَبْتَهِلُ إِلَیک فِی سُؤَالِ عَفْوِک، فَمِلْ بِالْغَضَبِ إِلَى الْمُشْرِکینَ، وَ أَدِرْ رَحَى نَقِمَتِک عَلَى الْمُلْحِدِینَ. ▪️خداوندا اگر این ابر را برای عقوبت برانگیخته‌ای، و از راه خشم فرستاده‌ای، پس ما از خشمت به تو پناه می‌بریم، و برای درخواست عفوت به سوی‌ات زاری می‌کنیم، پس غضبت را متوجه مشرکین ساز، و آسیای عقوبتت را نسبت به ملحدان به گردش انداز. ☘اللَّهُمَّ أَذْهِبْ مَحْلَ بِلَادِنَا بِسُقْیاک، وَ أَخْرِجْ وَحَرَ صُدُورِنَا بِرِزْقِک، وَ لَا تَشْغَلْنَا عَنْک بِغَیرِک، وَ لَا تَقْطَعْ عَنْ کافَّتِنَا مَادَّةَ بِرِّک، فَإِنَّ الْغَنِی مَنْ أَغْنَیتَ، وَ إِنَّ السَّالِمَ مَنْ وَقَیتَ. ▪️الهی خشکی سرزمین‌های ما را به سقایت خود برطرف کن و وسوسه قلوبمان را به رزق خود بیرون فرما و ما را از خود به غیر خود سرگرم مکن و منبع نیکی خود را از همه ما دور نکن، چه آنکه بی‌نیاز کسی است که تواش بی‌نیاز کنی، و سالم کسی است که تواش نگاه داری. ☘مَا عِنْدَ أَحَدٍ دُونَک دِفَاعٌ، وَ لَا بِأَحَدٍ عَنْ سَطْوَتِک امْتِنَاعٌ، تَحْکمُ بِمَا شِئْتَ عَلَى مَنْ شِئْتَ، وَ تَقْضِی بِمَا أَرَدْتَ فِیمَنْ أَرَدْتَ. ▪️و احدی را در برابرت قدرت دفاع نیست، و کسی در برابر سطوتت مقاومت نتواند کرد، به هر چه بخواهی بر هرکس - حکم می‌رانی، و به آنچه اراده کنی درباره هر که اراده کنی فرمان می‌دهی. ☘فَلَک الْحَمْدُ عَلَى مَا وَقَیتَنَا مِنَ الْبَلَاءِ، وَ لَک الشُّکرُ عَلَى مَا خَوَّلْتَنَا مِنَ النَّعْمَاءِ، حَمْداً یخَلِّفُ حَمْدَ الْحَامِدِینَ وَرَاءَهُ، حَمْداً یمْلَأُ أَرْضَهُ وَ سَمَاءَهُ. ▪️پس تو را سپاس که ما را از بلا حفظ فرمودی، و تو را شکر بر نعمت‌ها که به ما مرحمت کردی، چنان حمدی که حمد حامدان را پشت سر گذارد، حمدی که آسمان و زمین را آکنده کند. ☘إِنَّک الْمَنَّانُ بِجَسِیمِ الْمِنَنِ، الْوَهَّابُ لِعَظِیمِ النِّعَمِ، الْقَابِلُ یسِیرَ الْحَمْدِ، الشَّاکرُ قَلِیلَ الشُّکرِ، الْمُحْسِنُ الْمُجْمِلُ ذُو الطَّوْلِ، لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، إِلَیک الْمَصِیرُ. ▪️که تویی مُنعم مواهب بزرگ، بخشنده نعمت‌های عظیم، قبول کننده سپاس ناچیز، و پذیرنده شکر اندک، نیکوکار خوشرفتار، و بخشنده فراوان، خدایی جز تو نیست، و بازگشت همگان به سوی توست. @mohamad_hosein_tabatabaei
نگذارید انقلاب به دست نااهلان و ما محرمان بیفتد.
☑️واقعۀ حَرّه - از جنایات برجستۀ یزید ▪️در روز بیست ‌و‌ هفتم ماه ذی‌الحجّه در سال ۶۳ هجری ‌قمری، یعنی دو سال بعد از واقعۀ عاشورا، واقعۀ حَرّه رخ داد. ▪️بعد از واقعۀ عاشورا مردم مدینه مجتمع شدند؛ با رهبری عبد‌الله‌ بن ‌حنظله، فرماندار اعزامی از شام را بیرون کردند و خودشان شهر را در اختیار گرفتند. ▪️یزید وقتی این قضیه را دید، برای سرکوب قیام و شورش مردم مدینه سپاهی را به فرماندهی مسلم ‌بن ‌عُقبه به این شهر اعزام کرد و مسلم ‌بن عقبه بر اثر خیانت گروهی که مورد ترحّم مردم مدینه قرار گرفته بودند، توانست به شهر مدینه نفوذ کند. ▪️در واقعۀ حرّه جنایتی رخ داد که تاریخ از آن شرمسار است. چه جوی خونی در مدینه به راه افتاد! چه کشتارهای وحشتناکی! چه مادرانی که فرزندان شیرخوارشان در‌ حالی ‌که از سینۀ آنها شیر می‌نوشیدند، در بغل مادرها سرشان بریده و قطع شد! چه فجایعی رخ داد! ▪️مورّخین سنّی و شیعه هر دو نوشته‌اند از کشته‌های مردم مدینه جوی خونی در داخل مسجد پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم جاری بود. ▪️سپس یزید برای سه روز یا یک هفته، تمام زنان و دختران شهر مدینه را بر سربازان اعزامی خود حلال کرد. چه فجایعی رخ داد! و تا سال‌های بعد چه فرزندان نامشروعی در مدینه متولّد شدند! ▪️واقعۀ حَرّه حادثه‌ای است که به‌منزلۀ یکی از جنایات برجستۀ یزید در دوران حکومتش ثبت شده است؛ یزیدی که یکبار پسر پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم را در کربلا آن‌گونه به شهادت می‌رساند؛ بار دیگر مردم مدینه، شهر پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم را این‌ گونه قتل ‌عام می‌کند و بار سوّم خانۀ خدا را مورد هجوم قرار می‌دهد؛ با منجنیق آتش بر آن می‌ریزد و خانۀ خدا را به آتش می‌کشد. ▪️در دورۀ کوتاهِ نزدیک به سه سال حکومت یزید چه فجایع وحشتناکی که رخ نداد! ▪️اینها همه میوۀ انحرافی بود که بعد از رحلت رسول‌الله صلّی الله علیه و آله و سلّم از خطّ ولایت و امامت واقع شد؛ واقعۀ حَرّه استمرار کودتای سقیفه است. ▪️یک ‌بار این تعبیر را خدمتتان به کار برده‌ام که شاید بازتاب سکوت مردم مدینه در برابر ظلمی که بعد از رحلت رسول‌الله صلّی الله علیه و آله و سلّم به امیرالمؤمنین علیه السّلام و حضرت فاطمه سلام الله علیها‌‌ شد، قتل‌عام، کشتار و فجایعی بود که بر سر این مردم آمد. ▪️آن سکوت، تماشاگر بودن، همکار بودن و تأیید کردن مظالمی که بعد از رحلت رسول ‌الله صلّی الله علیه و اله و سلّم بر خاندان ایشان شد، نمی‌توانست بدون تبعات باشد، و واقعۀ حَرّه یکی از تبعات آن برای این مردم بود. ▪️بدانیم اگر زمانی تماشاچی صحنۀ ظلم بودیم و سکوت ما مؤیّد آن ظلم شد، در همین دنیا پیامدهایی خواهد داشت؛ چون وقتی کسی سکوت می‌کند، عملاً آن ظلم را تأیید کرده است. ▪️در زیارت عاشورا در کنار جنایتکاران واقعۀ عاشورا از کسانی نام می‌بریم و آنها را نفرین می‌کنیم که با سکوتشان این جرأت را به دستگاه خلافت یزید ‌بن‌ معاویه بخشیدند که چنان جنایتی را به بار بیاورد: ▪️«لَعَنَ‏ اللهُ‏ الْمُمَهِّدِينَ‏ لَهُمْ بِالتَّمْكِينِ مِنْ قِتالِكُمْ» ▪️نفرین بر کسانی‌که با تمکین، سکوت و پذیرش این کشتار و جنایتی که در کربلا شد، زمینه را آماده کردند. ▪️اعتراض نکردن، بر نیاشوبیدن و به مبارزۀ با ظلم نپرداختن پیامدهایی در همین دنیا دارد؛ چه رسد به آنچه که در آخرت متوجّه شخص خواهد شد.... ◾️استاد مهدی طيّب, ۹۲/۰۸/۰۹◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei
◾️مراقبۀ روز آخر ماه ذی‌الحجّه◾️ ▪️روز آخر ماه ذی‌الحجّه، آخرین روز از سال قمری است. سيّد بن طاووس در كتاب «اقبال‌الاعمال» برای این روز دو ركعت نماز روایت کرده است، بدین کیفیت که در هر ركعت بخواند: ▪️سوره «حمد» يک مرتبه ▪️سوره «توحید» ده مرتبه ▪️«آیت الکرسی» (تا هوالعلی العظیم) ده مرتبه : ▪️اللَّهُمَّ مَا عَمِلْتُ فِي هَذِهِ السَّنَةِ مِنْ عَمَلٍ نَهَيْتَنِی عَنْهُ وَ لَمْ تَرْضَهُ وَ نَسِيتُهُ وَ لَمْ تَنْسَهُ وَ دَعَوْتَنِي إِلَى التَّوْبَةِ بَعْدَ اجْتِرَائِی عَلَيْك َاللَّهُمَّ فَإِنِّی أَسْتَغْفِرُكَ مِنْهُ فَاغْفِرْ لِی وَ مَا عَمِلْتُ مِنْ عَمَلٍ يُقَرِّبُنِی إِلَيْكَ فَاقْبَلْهُ مِنِّی وَ لا تَقْطَعْ رَجَائِی مِنْكَ يَا كَرِيمُ ▪️خدايا آنچه در اين سال انجام دادم؛ از عملى كه مرا از آن نهى كردى و به آن راضى نبودی و من آن را فراموش كردم ولى تو فراموش ننمودى و پس از گستاخی‌ام بر تو، مرا به توبه دعوت كردى، خدايا من از تو آمرزش می‌خواهم، پس مرا بيامرز و آنچه انجام دادم از عملى كه به تو نزديكم كند، از من قبول كن و اميدم را از خودت قطع مكن اى كريم. ▪️چون اين را بگويد، شيطان فریاد مى‌زند: واى بر من، آنچه در اين سال عليه او رنج بردم، همه را خراب كرد. و سالى كه گذشت براى او گواهى می‌دهد كه سالش را ختم به خير نمود. @mohamad_hosein_tabatabaei
◾️مراقبات شب اوّل محرّم◾️ ▪️اين ماه، ماهِ حزن اهل بيت عليهم السّلام و شيعيان ايشان است و از حضرت امام رضا عليه السّلام روايت شده است كه چون ماه محرّم داخل مى‌شد، پدرم را كسى خندان نمى‌ديد و اندوه و حُزن پيوسته بر او غالب مى‌شد تا روز دهم. چون روز عاشورا مى‌شد، آن روز، روز مصيبت و حزن و گريه او بود و مى‌فرمود: امروز، روزى است كه حسين عليه السّلام شهيد شده است. ▪️برای شب اوّل محرّم سيّد بن طاووس در «اقبال الاعمال» چند نماز ذكر نموده: : دو ركعت نماز بخواند و در هر رکعت: ▪️سوره «حمد» یک بار ▪️سوره «توحید» یازده بار ▪️《《 از حضرت رسول اکرم صلّى الله علیه و آله و سلّم روايت شده است كه هر كسی در اين شب اين دو ركعت نماز را به جا آورد و صبحش را كه اوّل سال است روزه بدارد، مثل كسى است كه تمام سال را مُداومت به خير كرده، و در آن سال محفوظ باشد و اگر بميرد به بهشت برود.》》 : دو ركعت نماز بخواند: ▪️در ركعت اوّل سوره «حمد» و سوره «انعام» ▪️در رکعت دوّم سوره «حمد» و سوره «يس» : صد ركعت نماز بخواند: ▪️در هر ركعت سوره «حمد» و سوره «توحيد» ▪️و نيز سيّد براى هلال اين ماه دعاء مَبْسُوطى ذكر فرموده و اگر ممكن شود احياء بدارد اين شب را به دعا و نماز و خواندن قرآن. @mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
☘تأمّلی در زیارت امین‌الله در زیارت امیرالمؤمنین علیه‌السّلام (بخش هشتم)☘ ☘فرازهای آغازین زیارت امی
☘تأمّلی در زیارت امین‌الله در زیارت امیرالمؤمنین علیه‌السّلام (بخش نهم)☘ ☘مروری داشتیم بر فرازهای آغازین زیارت امین‌الله. أَشْهَدُ أنَّکَ جاهَدْتَ فِی اللهِ حَقَّ جِهادِهِ وَ عَمِلْتَ بِکِتابِهِ وَ اتَّبَعْتَ سُنَنَ نَبِیِّهِ صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ. و شهادت می‌دهم که تو به کتاب خدا عمل کردی. اینجا دل انسان خون می‌شود که خدایا! علی علیه‌السّلام چقدر مظلوم است! من باید شهادت دهم که علی علیه‌السّلام به قرآن عمل کرد؟ من باید شهادت دهم که علی علیه‌السّلام به سنّت پیغمبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله عمل کرد؟ از این جمله‌ی شهادت به اینکه أَنَّکَ عَمِلْتَ بِکِتابِهِ وَ اتَّبَعْتَ سُنَنَ نَبِیِّهِ، هم دل انسان خون می‌شود، و هم معنای دیگری دارد که خیلی بلند است. ☘می‌گوییم عمل به قرآن، آن بود که تو کردی! نه این که ما می‌کنیم. تبعیّت از سنّت رسول‌الله صلّی‌الله‌علیه‌وآله آن بود که تو کردی! نه این که ما می‌کنیم. أَشْهَدُ أنَّکَ جاهَدْتَ فِی اللهِ حَقَّ جِهادِهِ وَ عَمِلْتَ بِکِتابِهِ وَاتَّبَعْتَ سُنَنَ نَبِیِّهِ. امیرالمؤمنین علیه‌السّلام معیار عمل به قرآن و سنّت رسول‌الله صلّی‌الله‌علیه‌وآله، و معیار جهاد فی‌الله و فی سبیل‌الله است. ☘امیرالمؤمنین علیه‌السّلام معیار است. لذا در زیارت امیرالمؤمنین علیه‌السّلام می‌خوانیم: أَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مِیزانَ الأَعْمالِ: سلام بر تو ای میزان اعمال! یعنی روز قیامت، امیرالمؤمنین علیه‌السّلام به‌عنوان میزان و ترازِ عمل می‌ایستند و من و شما را با آن ترازو می‌کِشند. میزان عمل، اوست؛ صدق علی علیه‌السّلام است؛ شجاعت علی علیه‌السّلام است.؛ سخاوت علی علیه‌السّلام است؛ یقین علی علیه‌السّلام است؛ کمال علی علیه‌السّلام است. دیگران با معیار او سنجیده می‌شوند. نه تنها من و شما، پیامبران هم باید با علی علیه‌السّلام سنجیده شوند. برای آنها هم میزان‌الاعمال امیرالمؤمنین علیه‌السّلام است و بس؛ همان‌طور که میزان‌الاخلاق، رسول‌الله صلّی‌الله‌علیه‌وآله است و بس. فرمودند: بُعِثتُ لِاُتَمِّمَ مَکارِمَ الاخلاقِ. قرآن فرمود: وَ اِنَّکَ لَعَلیٰ‌ خُلُقٍ عَظِیمٍ. میزان اخلاق، رسول‌الله صلّی‌الله‌علیه‌وآله، و میزان اعمال، امیرالمؤمنین علیه‌السّلام هستند. لذا این شهادت پیامدهای بزرگی دارد. خودمان را کنار این ترازو بگذاریم و ببینیم چقدر وزن داریم. کنار این معیار بگذاریم و ببینیم قدّمان چقدر است. ‼️ ☘خیلی سال پیش، همان اوایل انقلاب، کارتونی از تلویزیون پخش می‌شد که در آن، شهرِ کوتوله‌هایی وجود داشت و گالیوری بود که با قدّ طبیعی به شهر لی‌لی‌پوت‌ها رفت. تا قبل از اینکه گالیور به آن شهر برود، هیچ‌یک از این کوتوله‌ها احساس نمی‌کرد که کوتوله است. قدها همه اندازه‌ی هم بود. لذا یکدیگر را که نگاه می‌کردند می‌گفتند: ماشاءالله ماشاءالله چه قدّ رشیدی هم داریم! الحمدلله! کِی فهمیدند کوتوله‌اند؟ وقتی گالیور به آن شهر رفت. قدّ او را دیدند و آن‌وقت فهمیدند کوتوله‌اند. ☘امیرالمؤمنین علیه‌السّلام قدّ تمام انسانیّت است؛ تمام‌قدّ انسانیّت است. دیگران کنار او که می‌ایستند، می‌فهمند که کوچک هستند. می‌فهمند خیلی کوتاهند. می‌فهمند چقدر راه برای کمال عظیم است! خود امیرالمؤمنین علیه‌السّلام در خطبه‌ی شِقشقیّه فرمودند: لا یَرْقیٰ إِلَیَّ الطَّیْرُ: هیچ شاهباز تیزپروازی به قلّه‌ی وجود منِ علی راه پیدا نمی‌کند. نه اینکه هیچ‌کس من علی نمی‌شود، خیر! آن را که جدا فرمودند: إِنَّكُمْ لا تَقْدِرُونَ عَلیٰ ذٰلِكَ: شما قدرت ندارید مثل من علی شوید؛ وَ لٰكِنْ أَعِینُونِی‏ بِوَرَعٍ‏ وَ اجْتِهادٍ وَ عِفَّةٍ وَ سَدادٍ؛ من را یاری کنید. چهار قدم دنبال من راه بیایید. والاّ شما قدرت ندارید مثل علی زندگی و رفتار کنید. اینکه می‌گوید: لا یَرْقىٰ إِلَیَّ الطَّیْرُ، نه اینکه هیچ‌کس به قلّه‌ی وجود من راه پیدا نمی‌کند؛ یا مثل من نمی‎شود و همپای من نمی‌تواند بیاید! خیر! یعنی اندیشه‌ی هیچ حکیم، و کشف و شهود هیچ عارفی به درک قلّه‌ی وجود منِ علی علیه‌السّلام راه ندارد. نه هیچ عارفی من علی را شناخت، و نه هیچ حکیمی من علی را درک کرد. ادامه دارد… @mohamad_hosein_tabatabaei
◾️عاشورا، روز تجلّی خدا (بخش اوّل)◾️ ▪️حاج محمّداسماعیل دولابی میفرمایند: عاشورا تجلّی خداست. روز عاشورا، روز ظهور لا الـٰه الّا الله است. تا ظهر عاشورا کار عبد است و از ظهر به بعد، کار خدا. ▪️چگونه عاشورا تجلّی خدا و روز عاشورا روز ظهور حقیقت لا الـٰه الّا الله است؟ با یک تعبیر و تمثیل این‌گونه می‌شود گفت: وقتی سیم فاز و نول، یعنی مثبت و منفی برق را به هم نزدیک می‌کنیم، جرقّه می‌زند و نور و روشنایی ایجاد می‌شود. در صحنه‌ی کربلا همین اتّفاق افتاد. یک جریان مثبت که جریان توحید و حقیقت الوهیّت است به پیشوایی و رهبری ولیّ اعظم خدا و یک جریان شیطانی به ولایت شیطانی حکومت یزید، در صحنه‌ی کربلا با هم برخورد می‌کنند؛ مثل همان سیم مثبت و منفی برق که جرقّه‌ای از آن تولید می‌شود و در اثر این برخورد حقیقت الوهیّت و توحید ظهور می‌کند. حقیقت لا الـٰه الّا الله خودش را نشان می‌دهد. این به یک معناست. ▪️به معنای دیگر اگر «اِلـٰه» را از ریشه‌ی «وَلَهَ» بدانیم، و اِلـٰه را به‌معنی یک حقیقت واله‌کننده در نظر بگیریم، آن حقیقتی که انسان را شیدا و مفتون و عاشق خودش می‌کند، واله خودش می‌کند، و لا الـٰه الّا الله به این معنا باشد که هیچ معشوقی و هیچ حقیقتی که انسان را شیدا و مفتون و واله خود کند، جز الله وجود ندارد، به این معنا هم روز عاشورا روز ظهور لا الـٰه الّا الله است. ▪️ناب‌ترین، کامل‌ترین، بی‌پرده‌ترین و عریان‌ترین ظهور عشق به حضرت حقّ، روز عاشوراست. آنجا می‌شود عشق را با همه‌ی وجود دید؛ می‌شود حضرت عشق را با تمامیّت قامت رعنای خودش ملاحظه کرد. لذا به این تعبیر هم روز عاشورا روز ظهور لا الـٰه الّا الله است. ▪️به تعبیر دیگر، وقتی انسان‌ها هر چه را دارند، می‌دهند و فدا می‌کنند، هر چه دارند! همه را فدا می‌کنند، آن‌وقت در آن صحنه، چه کسی جز خدا می‌ماند؟! تا وقتی ما از خودمان تشخیصی داریم، فهمی داریم، مالکیّتی احساس می‌کنیم، نظریّه‌ای داریم، انتخابی داریم، بالاخره «ما» در میدان هستیم، امّا وقتی همه‌ی اینها رفت و آن مقام تسلیم در کامل‌ترین مرتبه‌ی خود محقّق شد، خدا ظهور می‌کند. ▪️در کتاب شراب طهور توضیح داد‌ه‌ایم که مقام تسلیم، انسان را در آستانه‌ی مقام فنا قرار می‌دهد. وقتی تسلیم به کمال خودش می‌رسد، سالک به فنا رسیده است و آنجاست که دیگر حقیقت حقّ است که باقی است. سالک به فناء فی الله نائل شده و از آن به بعد بقاء او بقاء بالله است. دیگر سالکی در میان نیست؛ خود حضرت حقّ است و بس! لذا به این لحاظ هم می‌شود گفت روز عاشورا روز تجلّی خداست؛ روز ظهور لا الـٰه الّا الله است.  ادامه دارد…. @mohamad_hosein_tabatabaei
▪️در دهه‎ی اوّل محرّم تجلّی امام حسین علیه السّلام عالم را عوض می‎کند. در شب تاسوعا و عاشورا اگر کسی چشم باطنش بینا باشد، می‎بیند که هر مؤمن و کافری در عالَم محزون است. وقتی صاحب خلقت محزون می‎شود، مخلوقات غمناک نشوند؟ آیا ممکن است همه‎ی شیعیان مضطرب باشند و دیگران محزون نشوند؟ اهل دنیا هم در این ایام در امر دنیایشان به زحمت می‎افتند و در اثر آن محزون می‎شوند. ▪️تجلّی امام حسین علیه السّلام هم‌دوش تجلّی خداست. ▪️امام حسین علیه السّلام تجلّی خداست. در حدیث هست که کسی که آن حضرت را با معرفت زیارت کند (و یا در روز عرفه زیارت کند)، یُخالِطُهُ اللهُ بِنَفسِهِ: خداوند بنفسه با آن زائر مخلوط می‎شود. این عبارت را هیچ یک از علما جرأت نکرده است باز کند و تشریح نماید. ▪️امام حسین علیه السّلام مجرا و نهری بین خدا و خلق است. هر کس محاذی او شود، او را به بالا می‎برد. وقتی با امام حسین علیه السّلام کارت اصلاح شد، عبادتت هم تمام شد، دنیا هم تمام شد و به جای اصلی خودت رفته‎ای. ▪️عارف بالله مرحوم حاج اسماعیل دولابی▪️ ◾️مصباح الهدی تٱلیف استاد مهدی طیّب◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei
◾️ورود کاروان حسینی به کربلا◾️ ▪️روز دوّم ماه محرّم سال ۶۱ هجری، روز ورود اباعبدالله علیه السّلام و اهل بیت و اصحاب کرام آن بزرگوار به کربلا بود. ▪️بنا به روایاتی که وجود دارد حضرت اباعبدالله الحسین علیه السّلام این موضوع را که شهادت‌گاه آن حضرت کربلا خواهد بود، از قبل در مکّه اعلام کردند. ▪️حضرت در یک سخنرانی در مکّه فرمودند: ▪️گویا می‌بینم که این‌ گرگ‌ها و حیوانات درندۀ بیابان، بین نواویس و کربلا مرا تکّه تکّه می‌کنند. ▪️(کربلا دهی بوده و نواویس هم ظاهراً قبوری بوده مورد احترام مسیحیان، که دشت کربلا بین این دو منطقه واقع است) ▪️فرمودند: گویا می‌بینم که این حیوانات درندۀ بیابانی بین نواویس و کربلا بدن مرا تکّه تکّه می‌کنند و شکنبه‌های خودشان را از قطعات بدن من پر می‌کنند؛ انبان تهی خودشان را که گرسنه‌اند از قطعات بدنم پر می‌کنند. ▪️بعد فرمودند : هَیچ مفرّی نیست از آن سرنوشتی که قلم مشیّت آن را رقم زده؛ هیچ راه گریزی وجود ندارد؛ این اتّفاق واقع خواهد شد. ▪️طبیعتاً مقصود از این گرگ‌های درنده همین سپاهیان عمرسعدند که پیکر مطهّر اباعبدالله علیه السّلام را آنطور مورد حمله قرار دادند..... @mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
◾️عاشورا، روز تجلّی خدا (بخش اوّل)◾️ ▪️حاج محمّداسماعیل دولابی میفرمایند: عاشورا تجلّی خداست. روز
◾️عاشورا، روز تجلّی خدا (بخش دوم)◾️ ▪️گفتیم به تعبیر عارف بالله، حاج آقای دولابی، روز عاشورا روز ظهور لا الـٰه الّا الله است، و برای آن چند وجه بیان کردیم. وجه دیگر، این است: عبد تا وقتی توان و رمقی دارد، در مسیر عبودیّت و بندگی، خودش تلاش و تقلاّ می‌کند؛ امّا وقتی تمام آنچه را داشت، هزینه کرد، خدا دست به کار می‌شود. به تعبیر این شعر:  بارالها این سرم، این پیکرم این علمدار رشید، این اکبرم ▪️همه را داد و هیچ‌چیز باقی نگذاشت؛ همه را باخت؛ دست‌هایش را هم خوب تکاند؛ یعنی هیچ‌چیز دیگر کف دستم نماند. خدایا همه را دادم! وقتی همه را داد، هرچه در توان داشت، کرد و تمام شد، از آن به بعد چه کسی کار می‌کند، غیر از خدا؟! ▪️لذا تا ظهر عاشورا اصحاب اباعبدالله‌الحسین علیه‌السّلام هر هنری داشتند در مسیر عشق‌بازی در محضر معشوق، به کار بستند؛ هر چه داشتند کردند؛ هر چه داشتند دادند؛ از ظهر عاشورا دیگر چیزی نماند؛ کسی نماند؛ کارگردان صحنه از این پس خود خداست. لذا تا مرحله‌ی موت، سالک فاعل است؛ ولی وقتی به موت نائل شد، دیگر کسی نیست کاری بکند؛ جز خدا. لذا فعلی که از این سالک سر می‌زند، دیگر فعل او نیست؛ فعل خداست؛ دستش یدالله است؛ زبانش لسان‌الله است؛ چشمش عین‌الله؛ و گوشش سمع‌الله است. فقط ظهور خداست. تا ظهر عاشورا همان دادن‌ها بود. ▪️لذا در سلوک می‌گوییم سالک تا جایی که رمق دارد باید هزینه کند؛ مجاهدت کند؛ عبادت کند؛ در مسیر تزکیه و تهذیب نفس تلاش کند. تا آنجا که در توانش هست، بکوشد. یک سر سوزن هم جا نگذارد. کسی عرفان‌بافی نکند که بله، ما که می‌دانیم از توان ما چیزی برنمی‌آید، پس چرا بیهوده توانمان را خرج کنیم؟! خیر! این راه نیست؛ تنبلی است! این سلوک نیست؛ تن‌پروری است! سلوک آن هنگامی است که هرچه داشتی هزینه کردی و با همه‌ی وجود دست خالی شدی؛ هر هنری داشتی در مسیر عبودیّت و بندگی به کار بستی و یک سرباز هم برایت نماند؛ حتّی علی‌اصغر شش‌ماهه! هیچ نماند؛ همه را دادی! آن موقع است که خدا به میدان می‌آید. گفت: هله عاشقان بشارت که نماند این جدایی برسد زمان وصل و بکند خدا خدایی ▪️وقتی همه را دادی، آنگاه خدا می‌آید. خدا ولایت تو را در دست می‌گیرد؛ خدا کارگردان صحنه می‌شود. دیگر تو نیستی. لذا تا ظهر عاشورا کار عبد است و از ظهر به بعد، کار خداست. @mohamad_hosein_tabatabaei