eitaa logo
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
1.6هزار دنبال‌کننده
641 عکس
6 ویدیو
0 فایل
بررسی اثار احوال ونظرات مفسرفقیه فیلسوف وعارف کبیر محمدحسین طباطبایی وسایر علما
مشاهده در ایتا
دانلود
■●صلوات عرشی جناب ابن عربی بر حضرت امام محمد باقر علیه‌السلام●■ ■صَلَواتُ اللهِ و ملائِکتِه و حَمَلهِ عَرشِهِ و جَمیعِ خَلقِه مِنْ أرضِهِ و سَمائِهِ علی باقرِ العلومِ ، شخصِ العِلمِ و المعلومِ ، ناطقهِ الوجودِ ، ضرغامِ آجامِ المعارِفِ ، المُنکشِفِ لِکُلِّ کاشفِ ، الحیاهِ السّاریَهِ فی المجارِی ، النُّورِ المُنبَسِطِ علی الدُّراری ، حافظِ معارجِ الیقینِ ، وارثِ علومِ المُرسَلینِ ، حقیقهِ الحقائقِ الظُّهوریَّهِ ، دَقیقهِ الدّقائق النُّوریَّهِ ، الفُلکِ الجاریَّه فی اللُّجَجِ الغامرَهِ ، المُحیطِ عِلمُهُ بِالزُّبُرِ الغابِرَهِ ، النَّباء العَظیمِ و الصِّراطِ المُستَقیمِ ، المُستَنَدِ لِکُلِّ وَلیٍّ ، مُحَمَّد بنِ عَلیٍّ علیه السلام. @mohamad_hosein_tabatabaei
🏴🏴🏴🏴🏴🏴 ■"بسمه تعالی شانه"■ ■امامت، اصل وجود است و موجودات همه فروع این اصلند یعنی تحقق و موجودیت هر مخلوقی در عین خارجی و نفس الامری به نور الانواری است که مظهر اتم آن امام می باشد چنانکه ملاصدرا، مبدع بحث اصالت الوجود می‌گوید: النبی اولی بالمومنین من انفسهم لانه الاصل فی الوجود و المومنون تابعون له فی مقام المحمود. ●تو اصل وجود آمدی از نخست ●دگر هر چه باشد همه فرع تست ■جناب شیخ اکبر در صلوات بر امام محمد بن علی الباقر علیهما السلام از امام به شخص العلم و المعلوم تعبیر می‌کند. این سخن بیان اصیل بودن حقیقت ولایت در متن هستی است و اصلا حقیقت وجود برای او ثابت است و ثبوت حقیقی هر شئ به اوست و او خود جمله همه است. علم در معلوم ساری و جاری است و حقیقت علم را باید در معلوم جستجو کرد و کل موجودات معلومات اند پس در هر موجودی علم سریان دارد "وسع کل شئ علما"، امام را علم مطلقی بدان که در شراشر وجودی معلوم سریان دارد لذا او بمنزله‌ی نفس ناطقه است برای ماسوی الله. و چطور جسم بدون روح حیات ندارد، موجودات بدون امام نیز مانند مرده‌ی بی‌جان هستند که تحقق عینی خارجی ندارند، لَو لا الحُجَّة لَساخَت الارض بِأهلِها... ■در جای دیگر از همین صلوات می گوید، امام حیات ساری در جمیع مجاری وجود است. با این مقدمه که پیرامون اولویت و اولیت حقیقت امام بر جمیع موجودات گفته شد، بهتر است بجای طرح موضوع اصالت الوجود و اصالت النور مصداق بارز آنرا بیان کنیم تا حجاب را از پیش دیدگان طالبان کمال کنار زده و با صراحت بیشتری از چهره دل آرای حقیقت سخن برانیم و آن "اصالت الانسان یا اصالت الامام" است. البته هر جا در عرفان سخن از انسان می رود مراد مصداق اتم آن یعنی "امام" می باشد و غیر او انسانِ ناقص است پس تشکیک در ماهیت انسانی که ماهیة الماهیات است راه دارد و او را فردی است اتم و اکمل و افرادی به حسب درجات و مقامات کامل و ناقص تا انزل مراتب که شدیدتر از سنگ باشد. این ماهیت انسانی همان وجود ساری در هر چیز است و گرنه در آن حقیقتی که ماهیتی ندارد و انیت محضه است چگونه تشکیک می‌تواند راه پیدا کند پس ما اصالت را به ماهیتی دادیم که ماهیت هر چیز اوست و تشکیک را در ماهیتی قرار دادیم که ماهیات مظاهر و مجاری او هستند و مابه الامتیاز آنها به میزان جلوه‌ی این نور الانوار در آنهاست کما اینکه مابه الاشتراک هر موجود نیز به اوست چون رزق هر موجودی از نعمت وجود به دست او پخش می‌شود؛ بِیُمنِهِ رُزِقَ الوَری‌ وَ بِوُجُودِهِ ثَبَتَتِ الأرضُ و السَّماء. ■حال ببین این انسان را که او را روحی است که می‌تواند از عرش بگذرد و به اعلی ذروه حقیقت راه پیدا کند و از سوئی پائین آید و تا اسفل سافلین که پائین تر از جماد است برسد پس حقیقتی مشکک است از اشد تا اضعف و از اعلی تا ادنی! این سخن را نیک دریاب و در آن به جد تأمل و اندیشه کن. ■پس اصالت در عالم با روح اعظم انسانی است که همه‌ی موجودات معلوم اویند و این روح ساری در تمام مجاری است و هر شئ به او قوام یافته و او مقوم عالم تکوین است و درجات هر موجودی به بهره او از این نور خالص می‌باشد. روایات را با اندیشه ای بلند بنگر که می‌فرماید از احجار آنکه زودتر از همه به ولایت ما اقرار کرد عقیق بود و یا آن میوه که شیرین است و آن دیگری که تلخ است  ولایت ما را نپذیرفت و امثال ذالک تا بدانی درجات هر چیز بدوست، عالٍ في دُنُوِّهِ و دانٍ في عُلُوِّهِ! ■پس ثبوت و تحقق هر موجود به نور الانوار امامت است و اگر او نباشد هیچ چیز دیگر موجود نخواهد بود، به او هیولای اولی فعلیت قابلی و ممکنات قابلیت فعلی و عرش و ساکنان آن فعلیت محضه دارند، بِکُم فَتَحَ اللهُ وَبِکُم یَختِمُ. ■پس توحید را در موحد پیدا کن و بدان آن حقیقت واحدی که کثیر است و کثرات در او واحدند، موحد است و به سریان روح او که نفس رحمانی است همه‌ی فروعات وجود که شئونات و مظاهر اویند، ظاهر شده و در عین خارجی تحقق پیدا می‌کنند و آنکه اصل و اصیل است امام است حال تو خواهی بگو وجود و نور و معنی اصیل است خواهی بگو امام! چون آن وجود و نوری که حکیم و عارف مطرح فرموده‌اند نیست مگر حقیقت امام که نور الانوار ساری در هر چیزی است و حقیقة الحقائق ظهوریه‌ای است که وجود به او در خارج محقق گردیده است.   جمعه ۷ ذی الحجه
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
آیات 281-275 بقره قسمت دوم بخش هفتم ● به خطا رفتن صاحب المنار در بيان معناى تشبيهى كه در آيه شده است و در تخطئه صاحبان آن تفسير خوب از عهده برآمده ، ولى خودش در بيان معناى تشبيهى كه در آيه شده خطا رفته ، مى گويد آنچه ابن عطيه گفته ، در جاى خود مطلبى روشن است براى اينكه رباخواران كسانى هستند كه مال دنيا آنها را فريفته و خود باخته شان كرده ، به حدى كه مال را مى پرستند، و در جمع آورى آن جان مى كند، و مال را هدف مى دانند نه وسيله ، و براى به دست آوردن آن تمامى كسب و كارهاى معمولى را رها كرده و از راه غير طبيعى كسب مى كنند، و دلهايشان از آن حالت اعتدالى كه بيشتر مردم دارند خارج شده ، اين بى اعتدالى از همه حركات و معاملاتشان كاملا هويدا است (همچنان كه اين دلدادگى در حركات معتادين به عمل قمار كاملا به چشم مى خورد و مى بينى كه در كار خود آنقدر نشاط دارند و آنقدر غرق در كار خويشند كه توجه ندارند چگونه دچار سبك سرى و سفاهت شده و حركات غير منظمى انجام مى دهند) كه همين حركات نامنظم و ديوانه وار وجه تشبيه رباخوار به ديوانگان است ، چون كلمه ((تخبط)) از ماده ((خبط)) است ، كه عبارت است از نوعى نامنظم بودن ، مانند خبط عشواء (شتر كور) اين بود گفتار صاحب المنار در معناى تشبيهى كه در آيه شريفه آمده است . و وجه نادرستى گفتارش اين است كه هر چند خروج رباخوار و قمارباز از اعتدال و انتظام عمل ، حرف درستى است ليكن معلول ربا خوردن به تنهائى نيست و مقصود آيه هم از تشبيه اين نيست . اما اينكه گفتيم : معلول ربا خوردن نيست براى اينكه علت عدم اعتدال رباخوار و حركات ديوانه وارش بريدن از خدا و بندگى او و هدف قرار دادن لذائذ مادى است ، از آنجائى كه هدف و همت خود را لذائذ مادى قرار داده ، و علم و درك خود را به هدفى والاتر از آن متوجه نساخته است و نتيجه اش اين شد كه عفت دينى و وقار نفسانى را از دست بدهد و چون لذائذ مادى (هر چند كه اندك باشد) در آنان اثر مى گذارد لذا حركاتشان مضطرب و ناموزون است حال چه اينكه اينگونه افراد ربا بخورند و چه نخورند پس حالات نامبرده ربطى به رباخوارى ندارد. و اما اينكه گفتيم : ((مقصود آيه هم از تشبيه ، اين نيست )) براى اين بود كه احتجاج و استدلالى كه در آيه شريفه آمده تا ثابت كند رباخواران دچار خبطند، ترجمه تفسير الميزان جلد 2 صفحه 637 با تشبيه نامبرده نمى سازد براى اينكه خداى سبحان دليل خبط آنان در رفتارشان را اين دانسته كه مى گويند: خريد و فروش هم مثل ربا است و اگر مقصود تشبيه به آن جهت بود جا داشت به همان اختلال و ناموزونى حركات استدلال فرموده باشد. پس وجه همان است كه ما بيان كرديم . 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei
□○منتخبی از (برگرفته از کتاب شریف سیدابن طاووس، مورد توصیه حضرت آیت الله بهجت)○□ □روز عرفه، روز دعا و نیایش است و نمازها و دعاهای بسیاری برای این روز بیان شده است (اقبال‌الاعمال، ج٢، ص٧٥تا٨٢). از مهم‌ترین این ادعیه، دعای امام حسین علیه‌السلام (ج٢، ص٨٢)و امام زین‌العابدین علیه‌السلام است (ج٢، ص١٠٦). دعاهای طولانی دیگری از امام سجاد و امام صادق‌ علیهماالسلام برای این روز ذکر شده (ج٢، ص١٢٢تا٢١١). عمل ام داوود نیز در این روز مستحب است (ج٢، ص٢٥٨). احادیث در فضیلت زیارت امام حسین علیه‌السلام در روز عرفه، نزد اهل معرفت، متواتر و فراوان است (ج٢، ص٦٤). شب و روز عید قربان را اعمال بسیاری است. اعمالی چون احیاء آن شب، زیارت سیدالشهداء‌ علیه‌السلام، غسل روز عید، نماز عید و دعاهای آن روز، (ج٢، ص٢٥٩تا٣١٩)همه نشان‌دهنده اهمیت بالای این زمان است. قربانی کردن در روز عید، یکی دیگر از اعمالی است که بسیار بر آن تأکید شده(ج٢، ص٣١٩). : ○روز ترویه ○حرکت امام حسین‌ علیه‌السلام از مکه به کوفه؛ ٦٠ق. @mohamad_hosein_tabatabaei
□بسمه تعالی شٱنه□ □هشتم ذی‌الحجه یوم الترویه است و ترویه در لغت علاوه بر سقایت به معنای تفکر و اندیشیدن در کاری است. اندیشیدن فصل اخیر انسان است. زيد شحام، از حضرت امام محمد باقر علیه‌السلام درباره تفسير آيه «فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ» (عبس/۲۴)، سوال كرد كه مراد ازطعام انسان چيست؟ حضرت فرمود: «عِلْمُهُ اَلَّذِي يَأْخُذُهُ عَمَّنْ يَأْخُذُهُ»، بنگرد علمش را از كجا تحصيل مى كند. در آیه، طعام بر روى انسان حمل شده است، و انسان من حيث هو انسان، غذاى او علم و عمل است.   ○جانـور فـربه شــود لــيك از علف ○آدمـى فـربه ز عـزّ اسـت و شرف ○آدمـى فـربه شــود از راه گــوش ○جانور فربه شود از حلق و نوش □پس به اندیشیدن که صورت و مقوم حقیقت انسانی است برای او معرفت حاصل می‌شود. عرفان ثمره اندیشیدن است لذا تفکر بالاتر از فکر و اندیشیدن مقدمه اندیشه و شناخت است. ازاینرو روایت تفکر را افضل از هفتاد سال عبادت می‌داند نه فکر را!! پویایی و نو بودن مربوط به اندیشیدن است و انسانی که دائماً در تفکر است هماره تازه و سرسبز و خضر گونه است. □بعد از یوم الترویه، یوم العرفه است و یوم ظرف ظهور است و سپس عید حاصل میشود آن هم عید قربان!! □عرفان میوه‌ی شجره‌ی طیبه‌ی اندیشیدن است. وقتی این میوه به بار نشست و انسان به حقیقت خود و آنگاه به حقیقت بالذات نظام وجود معرفت پیدا کرد و دریافت [که] او اصل است و هرچه جز او فرع و تابع او، لذا خود را قربانی ما فوق خود می‌کند. چون هر مادونی فدای ما فوق خود است و این اصلی مسلم و خلل ناپذیر است چون در متن نظام وجود معلول از خود هیچ ندارد مگر آنچه که علت به او اشراق کرده باشد. موجودات فقر محض به حق متعال اند و اگرفقر در غنی فانی نشود از فقر بدر نمی آید. ○اقـتـلونی اقـتـلونی یـا ثـقات ○ان فی قتلی حیاة فی الحیاة   نهم ذی‌الحجه،
□از مهمترین کارها نه روز اول این دهه، بخصوص روز نخست آن است. روایت شده است که روزه روز اول آن برابر با روزه هشتاد ماه و روزه نه روز برابر با روزه روزگار می باشد و کفاره شصت سال می باشد. □المراقبات□ @mohamad_hosein_tabatabaei
□○در طواف کعبه و سعی بین صفا و مروه اگر تو را هل دادند و چند قدم جلو رفتی، باید برگردی و با ارادهی خودت مجدّداً بروی. در راه خدا با تحریک و فشار دیگران نباید راه رفت؛ با خواست خود باید طی طریق کرد. □مرحوم حاج اسماعیل دولابی□ □○مصباح الهدی تٱلیف استاد مهدی طیّب○□ @mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
□از مهمترین کارها #روزه نه روز اول این دهه، بخصوص روز نخست آن است. روایت شده است که روزه روز اول آ
□○مراقبات روز هشتم ماه ذی‌الحجّه○□ □روز هشتم ماه ذی‌الحجّه روز ترویه است و روزه‌اش فضیلت دارد و روایت شده که کفاره شصت سال است. شیخ شهید نیز غسل این روز را مستحب دانسته است. @mohamad_hosein_tabatabaei
□●مراد از کوه طور ، همان نفس ناطقه است●□ □..اگر در آیات شریفه ی قرآن و احادیث اهل بیت عصمت و طهارت آمده است که موسی کلیم به بالای کوه طور تشرف یافت و در آنجا با خداوند به مناجات پرداخت ، مراد از این کوه طور همان نفس ناطقه است. و اگر تو هم بر قله ی نفس ناطقه ات سر افرازانه و پیروزمندانه صعود کنی و امیال و هواهای نفسانی را زیر پا گذاری و از اشتغالات نفس ، خودت را بالا بکشی و از این کتل و گردنه هر روز بگذری و بالا روی و از کثرت به وحدت سفر کنی جناب عالی هم موسایی و به کوه طور میروی. □شما نیز که در وقت نماز اقامه ی نماز می کنی و قیام و رکوع و سجود داری به کوه طور تشرف یافته ای و می خواهی نفس را زیر پا بگذاری ، این کوه و گردنه ایی را که از صبح تاکنون تو را به زمین و مزرعه و کار و کاسبی و کم و زیاد دنیا اشتغال داد در هنگام نماز فتح میکنی و بر روی آن می ایستی و با خداوند مناجات میکنی چرا دائما به دنبال بیرون از خود هستی؟ چرا هنگامی که آیات و روایات را می خوانی به خود نمی اندیشی؟ و از درون خود معانی آنها را جست و جو نمیکنی؟ □آیات و روایات جملگی تفسیر انفسی نفس ناطقه ی من و شمایند. اگر در روایات میخوانی که موسی در کوه طور " رب أرنی أنظر إلیک " گفت و در آن حال مشاهده کرد که هفتاد هزار موسی با او میگویند: رب أرنی أنظر إلیک تو نیز اگر به کوه طور نفس ناطقه ات تشرف یابی و به حقیقت " رب أرنی أنظر إلیک " بگویی ، خواهی دید که هفتاد هزار تجلی تو را ظهور داده اند و در هفتاد هزار تجلی تویی که میگویی: رب ارنی انظر الیک.. □تمامی این حرف ها با اساس است و آنچه در قرآن کریم و روایات اهل بیت آمده صرف قصه گویی و داستان سرایی نیست. کوه طور مانند بسیاری دیگری از کلماتی که در قرآن کریم آمده است رمزی است از جانب حق متعال که تو هم اگر این کوه نفس ناطقه ات را دریابی و از کتل ها و گردنه های آن عبور کنی , و در کثرت زندگی کنی اما هرگز کثرت تو را مشغول نکند و از وحدت باز ندارد تو نیز موسایی.. □●شرح دروس معرفت نفس|جلد دوم استاد صمدی آملی حفظه الله●□ @mohamad_hosein_tabatabaei
□ذی الحجه سال ۶۰ ه. ق؛ یوم الترویه؛ حرکت امام حسین (علیه السلام) از مکه به سوی کوفه□ ○به یوم الترویه محمل ببستند ○خواتین جمله در محمل نشستند ○حرم را از حرم کردند بیرون ○همه سرگشته اندر دشت و هامون ○کسانی را که برعالم پناهند ○برون کردند از بیت خداوند @mohamad_hosein_tabatabaei
□شب عرفه□ □درباره شب عرفه روایت شده است که دعای خیر در آن مستجاب است و کسی که در آن به فرمانبرداری خدای متعال مشغول شود پاداش صد و هفتاد سال را دارد. شب مناجات بوده و کسی که در آن شب توبه کند خداوند او را می بخشد. و مستحب است دعایی که اول آن«اللهم یا شاهد کل نجوی» می باشد، خوانده شود. □از مضامین این مناجات گرانقدر غافل نشو. اگر اهلش باشی علومی در آن وجود دارد که سزاوار است مسلمان تمام عمرش را صرف تحصیل آن نماید. با زنده دلی و حضور قلب با آن دعا کن نه با غفلت. درباره اسماء، صفات و کارهای خداوند که در آن آمده است اندیشه نما که اگر مقدار بسیار کمی از حقایق آن را درک و بعضی از مرادات آن را بفهمی این مطالب را باور خواهی کرد. □منظور از نامهایی که در این دعا با آن به خدا سوگند یاد می شود، نام لفظی و زبانی است، یا اسمی است که وجود خارجی و عینی دارد؟ شاید با تفکر در آن بخصوص در فرازهایی مانند:«و باسمک الذی رفعت به السموات بلا عمد و سطحت به الارض،... و به نامت که با آن آسمان ها را بی ستون برافراشته و زمین را گسترده نمودی...» دریابی که مراد اسم عینی است. و نیز این فراز:«و باسمک السبوح القدوس البرهان الذی هو نور علی کل نور، و نور من نور، و نور یضی ء منه کل نور اذا بلغ الارض انشقت...، با نام سبوح، قدوس و برهانت که نور آن افزون از تمام نورها و نوری است از نور و نوری است که هر نوری از آن روشنی می گیرد، و آنگاه که به زمین رسد شکافته می گردد...» با نامهای لفظی سازگاری ندارد. زیرا این صفات را در نامهای لفظی نمی توان تصور کرد مگر این که آنها را طوری تفسیر کنیم که به نامهایی که وجود خارجی دارند برگردند. □در این مناجات و بیشتر مناجاتهای طولانی تصریح شده است که وجود هر چیز و آفریدن آن فقط با نامهای خداست که از این مطلب نباید غفلت نمود. بهمین جهت در این معانی اندیشه کن، شاید با نور تفکر به علوم حقیقی که تاکنون از آن غافل بوده ای و اسرار وجود دسترسی پیدا کنی. همان که در قرآن عزیز با عبارت ایمان به خدا، فرشتگان، کتابها و پیامبران او و روز قیامت، به آن اشاره شده است. و آنگاه نعمت کسی که این مطالب را به تو آموخته است سپاسگزاری کن. □از پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم نیز روایت شده است که اگر کسی آن را هزار بار بخواند، هر چیزی که از خدا بخواهد به او عنایت می فرماید مگر این که قطع رحم یا گناهی را درخواست نماید. □ علیه السّلام در این شب مستحب است. □از کارهای مهم این شب مراجعه به در اول و آخر آن است، همانگونه که بارها در اوقات شریف گفته ایم. □المراقبات□ @mohamad_hosein_tabatabaei
□روز عرفه، زیارت امام حسین علیه السّلام و آداب آن□ □اگر کسی بتواند در روز عرفه خود را به «عرفات» یا به کربلا برساند، بهترین مکانها را برای دعا انتخاب کرده است. و گویا این روز مختص بدعاست. بنابراین لازم است مراقب با تمام توان خود را برای این روز بزرگ آماده نموده و مهمترین کار در این جهت، بدست آوردن شرایط . اهمیت دعا در این روز باندازه ای است که روزه این روز را برای کسی که روزه باعث ضعف او هنگام دعا می شود ممنوع کرده اند، با این که در روایات صحیحه آمده است که روزه آن کفاره نود سال می باشد. □گفتیم بهتر است روز عرفه در عرفات یا کربلا دعا کند. باین جهت که توقف در عرفات در این روز از اعمال حج بوده و روایات زیادی درباره پاداش زیارت امام حسین علیه السّلام در روز عرفه وارد شده است. مثلا در روایت صدوق از امام صادق آمده است. «خداوند متعال قبل از اهل عرفات برای زائرین قبر حسینی علیه السّلام جلوه کرده، نیازهای آنان را برآورده، گناهانشان را بخشیده و آنان را به خواسته هایشان می رساند. آنگاه نزد اهل عرفات آمده و با آنان نیز این گونه رفتار می کند.» نیز از آن حضرت علیه السّلام روایت شده است: «کسی که حسین بن علی علیهما السّلام را در روز عرفه زیارت کند، خدای عز و جل برای او یک میلیون حج با قائم آل محمد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم، یک میلیون عمره با رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم، آزاد کردن یک میلیون برده و کالاهایی که باندازه بار یک میلیون اسب باربر باشد برای او می نویسد. و می فرماید: بنده صدیق من به وعده ام اطمینان کرد». □سید بن طاووس قدّس سرّه می گوید: روایاتی که درباره زیارت امام حسین علیه السّلام رسیده، بحد تواتر است. شاید علت اختلاف روایات در مورد تعیین ثواب زیارت امام حسین علیه السّلام این باشد که ثواب آن به درجه زائرین، یا به کیفیت زیارت بستگی دارد مثلا با ترس از خطرهایی که ممکن است در راه زیارت باشد یا بدون آن یا با سایر ترجیحات. □بهتر است زائر عارف برای زیارت و روز عرفه کرده و سپس زیارت نماید بطوری که تا ظهر زیارت او تمام شود و از اول ظهر به مقدمات نماز و دعا بپردازد. آداب زیارت همان است که در زیارت پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم گذشت. علاوه بر این هنگام زیارت امام حسین علیه السّلام در حالت حزن، اندوه و گریه بسر برده، ژولیده موی و خاک آلود بوده ادای حق او و شهادت در مقابل او را آرزو کرده و زیاد از ته دل بگوید: «یا لیتنا کنا معکم، ای کاش با شما بودیم». و با دل و باطن خود به جنبه روحانی امام حسین علیه السّلام توجه نموده و از فضل، انوار و برکات او برای قبول خود، زیارت، و سایر اعمالش، و نیز ملحق کردن او به اصحابش یاری جوید و بداند امام حسین علیه السّلام بسرعت از انسان راضی شده، او را می پذیرد و رحمت او گسترده است زیرا می فرمود: □«احسان مانند باران است که بر نیکوکار و بدکار می بارد»□ □المراقبات□ @mohamad_hosein_tabatabaei
□روایت شده که حضرت امام زین العابدین علیه السلام شنید در روز عرفه صداى سائلى را که از مردم سؤ ال مى نمود. فرمود به او: واى بر تو! آیا از غیر خدا سؤال مى کنى در این روز و حال آنکه امید مى رود در این روز براى بچّه هاى در شکم آنکه فضل خدا شامل آنها شود و سعید شوند؟! . ۱-   ۲- علیه السلام که مقابل هزار حجّ و هزار عمره و هزار جهاد بلکه بالاتر است و احادیث در کثرت فضیلت زیارت آن حضرت در این روز متواتر است و اگر کسى توفیق یابد که در این روز در تحت قُبّه مقدّسه آن حضرت باشد ثوابش کمتر از کسى که در عرفات باشد نیست بلکه زیاده و مقدّم است و کیفیت زیارت آن حضرت بعد از این در باب زیارات بیاید انشاءالله تعالى ۳- بعد از نماز عصر پیش از آنکه مشغول به خواندن دعاهاى عرفه شود بجا آورد در زیر آسمان و اعتراف و اقرار کند نزد حق تعالى به گناهان خود تا فایز شود به ثواب عرفات و گناهانش آمرزیده گردد پس مشغول شود به اعمال و ادعیه عرفه که از حُجَج طاهِرِهِ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیهِم روایت شده است. □خواندن دعای امام حسین علیه السلام و دعای ام داود در روز عرفه سفارش شده است.   □شیخ کفعمى در مصباح فرموده مستحب است  براى کسى که ضعف پیدا نکند از دعا خواندن و مستحب است و علیه السلام در و چون وقت زوال شد زیر آسمان رَوَد و نماز ظهر و عصر را با رکوع و سجود نیکو به عمل آورد و چون فارغ شود دو رکعت نماز کند در رکعت اوّل بعد از حمد توحید و در دویم بعد از حمد قُل یا اَیهَا الْکافِروُنَ بخواند بعد از آن چهار رکعت نماز گذارد در هر رکعت بعد از حمد توحید پنجاه مرتبه بخواند. فقیر گوید که این نماز همان نماز حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام است که در اعمال روز جمعه آمده است. □ذکر صلوات از حضرت امام صادق علیه السلام □اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک یا مَنْ هُوَ اَقْرَبُ اِلَىَّ مِنْ حَبْلِ الْوَریدِ یا مَنْ یحوُلُ بَینَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ یا مَنْ هُوَ بِالْمَنْظَرِ الاَْعْلى و َبِالاُْفُقِ الْمُبینِ یا مَنْ هُوَ الرَّحْمنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى یا مَنْ لَیسَ کمِثْلِهِ شَىْءٌ وَهُوَ السَّمیعُ الْبَصیرُ اَسْئَلُک اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ□ □و بخواه حاجت خود را که برآورده خواهد شد ان شاءالله تعالى. □پس بخوان این را که از حضرت صادق علیه السلام منقول است که هر که بخواهد مسرور کند محمّد و آل محمّد را در صَلَوات بر ایشان بگوید: □اَللّهُمَّ یا اَجْوَدَ مَنْ اَعْطى وَ یا خَیرَ مَنْ سُئِلَ وَیا اَرْحَمَ مَنِ اسْتُرْحِمَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ فِى الاَْوَّلینَ وَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ فِى الاَّْخِرینَ وَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ فِى الْمَلاَءِ الاْعْلى وَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ فِى الْمُرْسَلینَ اَللّهُمَّ اَعْطِ مُحَمَّداً وَآلَهُ الْوَسیلَةَ وَالْفَضیلَةَ وَالشَّرَفَ وَالرِّفْعَة وَالدَّرَجَةَ الْکبیرَةَ اَللّهُمَّ اِنّى آمَنْتُ بِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَیهِ وَآلِهِ وَلَمْ اَرَهُ فَلا تَحْرِمْنى فِى الْقِیمَةِ رُؤْیتَهُ وَارْزُقْنى صُحْبَتَهُ وَتَوَفَّنى عَلى مِلَّتِهِ وَاسْقِنى مِنْ حَوْضِهِ مَشْرَباً رَوِیاً سآئِغاً هَنَّیئاً لا اَظْمَاءُ بَعْدَهُ اَبَداً اِنَّک عَلى کلِّشَىْءٍ قَدیرٌ اَللّهُمَّ اِنّى آمَنْتُ بِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَیهِ وَآلِهِ وَلَمْ اَرَهُ فَعَرَِّفْنى فِى الْجِنانِ وَجْهَهُ اَللّهُمَّ بَلِّغْ مُحَمَّداً صَلَّى اللّهُ عَلَیهِ وَآلِهِ مِنّى تَحِیةً کثیرَةً وَسَلاماً□ @mohamad_hosein_tabatabaei
□○شرطی دیگر كه از مهم‌ترين راه‌های اجابت دعاست، توسل به وجود شریف رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم و اهل‌بیت علیهم‌السلام، به‌ویژه حضرت ولی‌عصر عجّل‌اللّه‌تعالی‌فرجه‌الشریف است. این مسئله بارها مورد اشاره آیت‌الله بهجت بوده و در آداب دعا کردن مورد تأکید قرار گرفته است. □○بهجت‌الدعاء، ص٣٨○□ @mohamad_hosein_tabatabaei
□مراسم پرفیض دعای عرفه با قرائت علیرضا پناهیان□ □یکشنبه؛ ساعت ۱۶:۳۰ | مصلی امام خمینی(ره) □پخش زنده از شبکه افق سیما
سلام علیکم همراهان فهیم کیش مهری در دعاهاتون حقیر رو هم یاد کنید مقبول حق ان شاءالله
آیات 281-275 بقره قسمت سوم بخش اول1⃣ ● وجه تشبيه بيع به ربا، نه بلعكس در سخن رباخوارن : ((قالو انما البيع مثل الربا)) ذَلِك بِأَنَّهُمْ قَالُوا إِنَّمَا الْبَيْعُ مِثْلُ الرِّبَوا در سابق گفتيم كه چرا خريد و فروش را تشبيه به ربا كرد و ربا را تشبيه به خريد و فروش نكرد و وعده داديم كه بيشتر توضيح دهيم . توضيح : اين است كه رباخوار مبتلاى به خبط و اختلال ، حالتى خارج از حالت عادى و سالم دارد براى او آنچه در نزد عقلا زشت و منكر است مفهومى ندارد، براى او زشت و زيبا، عمل معروف و منكر، يكى است و وقتى يك انسان عاقل به رباخوار مى گويد به جاى رباخوارى به خريد و فروش بپردازد در حقيقت حرف تازه اى زده كه بايد اثباتش كند و لذا او اگر بخواهد جواب بدهد قهرا بايد بگويد از نظر من آنچه را كه تو مى گوئى ((از ربا بهتر)) است با ربا هيچ فرقى ندارد چون اگر به عكس ‍ اين بگويد يعنى بگويد: ربا در نظر من با خريد و فروش يكى است ، آنچه مرا از آن نهى مى كنى ، با آنچه كه مرا به آن امر مى كنى يكى است مردى عاقل خواهد بود و ادراكش مختل نخواهد شد، چون معناى اين كلامش ‍ اين مى شود كه من قبول دارم آنچه كه مرا به آن امر مى كنى مزيتى دارد ليكن به نظر من آنچه هم كه مرا از آن نهى مى كنى مزيتى ديگر دارد و نمى خواهد مزيت را به كلى انكار كند و مانند ديوانگان بگويد: اصلا مزيتى در خريد و فروش و ربا نمى بينم و رباخوار همين را مى گويد او به خاطر خبطى كه در درونش دارد مى گويد: خريد و فروش هم مثل ربا است و اگر بگويد ربا هم مانند خريد و فروش است در حقيقت شريعت خدائى را انكار كرده ، نه اينكه چون جن زده ها سخن پرت و بى معنى گفته باشد. و ظاهرا جمله : ((ذلك بانهم قالوا انما البيع مثل الربوا)) حكايت حال رباخواران است نه اينكه چنين سخنى را گفته باشند و اينگونه تعبيرات ، (حال اشخاص به لسان قال حكايت كردن ) معروف و بين مردم متداول است . با اين بيان فساد گفتار بعضى از مفسرين روشن مى شود كه گفته اند، منظور رباخواران از اينكه گفتند: خريد و فروش هم مثل ربا است و نگفتند ربا هم نظير خريد و فروش است ، مبالغه در درستى و صحت ربا است چون ربا را اصل و خريد و فروش را فرع گرفته اند، نظير كلام شاعر كه گفته : و مهمه مغبرة ارجاوه كان لون ارضه سماوه ، يعنى : بيابانى كه غبار آن را فرا گرفته گوئى زمينش به رنگ آسمانش در آمده است . و منظور اين بوده كه گوئى آسمانش از شدت غبار به رنگ زمينش در آمده است . ترجمه تفسير الميزان جلد 2 صفحه 638 و فساد گفتار بعضى ديگر نيز روشن مى شود كه گفته اند: احتمال مى رود كه عبارت ، مقلوب و پس و پيش نبوده و معناى جمله چنين باشد كه رباخواران منطقشان اين بوده : اگر خريد و فروش حلال است براى اين حلال است كه راه كسب معيشت است ، و اين علت در بيع موهوم و خيالى است چون نفع خريد و فروش صددرصد نيست و بعضى از خريد و فروش ها ضرر هم دارد ولى در ربا صددرصد نفع است (و وجه اين دو تفسير از آنچه گذشت روشن مى شود). وَ أَحَلَّ اللَّهُ الْبَيْعَ وَ حَرَّمَ الرِّبَوا جمله اى است مستأنفه و از نو، البته در صورتى جمله اى است از نو كه به خاطر نبودن كلمه (قد) در آغاز آن جمله حاليه نباشد چون جمله اى كه با فعل ماضى شروع مى شود اگر حاليه باشد واجب است كلمه (قد) بر سر آن فعل در آمده باشد مثل اينكه مى گوئيم : (جائنى زيد و قد ضرب عمروا) (زيد نزد من آمد، در حالى كه عمرو را زده بود) و جمله مورد بحث بخاطر اينكه اين كلمه را بر سر ندارد نمى تواند حاليه باشد. 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ‌ ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei
■●گریۀ حضرت سیّدالشهداء علیه السلام بر مسلم بن عقیل●■ ■آية الله شيخ جعفر شوشترى قدّس الله تربته آورده است كه: ■سيّد (ره) گويد: خبر كشته شدن مسلم بن عقيل در منزل «زُبالَه» به امام رسيد. حضرت به سير خود ادامه داد تا فرزدق او را ديدار كرد، و به او سلام نمود و گفت: ■اى پسر رسول خدا! چطور اعتماد میكنى به اهل كوفه درحالیكه آنان پسر عمويت مسلم بن عقيل و پيروان او را كشتند!؟ ■پس حضرت امام حسين عليه السّلام سرشک از ديدگان بريخت و گريست. و پس از آن گفت: ■خداوند رحمت كند مسلم را! وى به سوى رَوح و ريحان و تحيّت و رضوان خدا خراميد! هان كه او آنچه را كه بر عهده داشت به اتمام رسانيد، و آنچه را كه بر عهده ماست هنوز باقى مى باشد. ■●«الله شناسی» ج ۱ ص ۳۷۷ از «خصائص الحسین علیه السلام»●■ @mohamad_hosein_tabatabaei
□●شب و روز عرفه از ايام و ليالى متبرّكه است، اعم از اينكه انسان در منى و عرفات باشد يا نباشد●■ □●روزها گاهى شرافت و فضيلت خود را از همان دستورى كه در آن روز رسيده است كسب مى‌كنند و اين يك جنبه روانى و روحى هم دارد. اينكه انسان در يك حالِ تنهاى تنها عبادت كند و خدا را بخواند و به درگاه الهى ابتهال و تضرّع كند، با اين كه صدايش همراه صداى جمع باشد عملًا هم فرق [دارد و اثر آن] در روح خود انسان هم متفاوت است. □●ما در سوره مباركه حمد مى‌خوانيم: «إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ» خدايا همه باهم تو را مى‌پرستيم؛ در صورتى كه انسان نماز را با حالت انفراد مى‌خواند. نماز، اصلش نماز فرادى است، نماز جماعت سنتى است كه اگر انسان نخوانْد هم نخواند. ولى در نماز فرادى هم انسان به خدا اينطور مى‌گويد: خدايا ما همه باهم تو را مى‌پرستيم و همه باهم از تو مدد مى‌خواهيم و كمك مى‌جوييم. □●امام فخر رازى معروف، صاحب التفسير الكبير در همين آيه تعبير شاعرانه و زيبايى دارد. از یک اصل فقهی استفاده می کند و آن اين است كه در موارد زيادى مى‌گويند فروشنده يا خريدار، خيار فسخ پيدا مى‌كند. يكى از موارد را «خيار تبعّض صفقه» مى‌گويند ... □●استاد شهید مطهری، آشنایی با قرآن ج ۶ ص ۲۴۶●□ @mohamad_hosein_tabatabaei
□کسانی که به اندازه تمامی عمرشان آگاهی به دست آورده اند ولی به اندازه هم گامی بر نداشته اند ، بدانند که همین آگاهی ها ، اغلال و زنجیرهاشان می شود و آنها را خُرد و خسته می کند . □این که می بینید با باری از معلومات و مطالعات و آگاهی ها ، هر کدام فرعونی شده ایم و آشکار و پنهان دعواها داریم به همین خاطر است که آگاهی یک عمر را به دوش گرفته ایم ولی حرکت یک لحظه را هم نداشته ایم . باری که نداشته باشد ، چه کمرها که نمی شکند ! باشد که هر کدام از ما باشیم نه ! □○حرکت ، علی صفایی حائری ، ص ۲۳ و ۲۴○□ @mohamad_hosein_tabatabaei
‍ □○سوال از علامه درباره فرازی از ○□ □معنای این جمله از دعای عرفه ی سید الشهدا - علیه السلام - که می فرماید: الهی، ترددی فی الاثار یوجب بعد المزار (معبودا، توجهم به آثار (و موجودات) موجب دوری دیدار و لقای تو می گردد.) □ : همه ی ما در بعد مزار گرفتاریم. و علت آن همان لم تجعل له من حبک نصیبا؛ (از محبت خود بهره ای برای او قرار ندادی) است، و راه وصول را هم خود بیان فرموده که: فاجمعنی علیک بخدمه توصلنی الیک(پس با بندگی و خدمتی که مرا به تو برساند، تصمیم را بر خود متمرکز گردان) که همان به جا آوردن واجبات و نوافل و ترک محرمات، و عبودیت و بندگی خالص است که می فرماید: و اقمنی بصدق العبودیه بین یدیک (و مرا با بندگی راستین در پیشگاه خود بر پا دار.) □○در محضر علامه طباطبایی محمد حسین رخ شاد○□ @mohamad_hosein_tabatabaei
□○نظر علامه طباطبایی درباره بخش پایانی ○□ □برخی ها می گویند بخش دوم دعای عرفه از «الهی أنا الفقیر» تا آخر دعا، از مشایخ صوفیه است نه امام حسین(علیه السلام). اما آیة اللّه حاج شیخ علی (پهلوانی) از علّامه سید محمد حسین طباطبایی نقل کرده اند که ایشان گفته اند: □« کیست که بتواند این گونه حقایق را بیان کند؟ ما که عمری در مسائل فلسفی و عرفانی تلاش کرده ایم، دهنمان میچّاد* این طور حرف بزنیم!» □ ، ساخت عاميانه فعل «مى چايَد»، از مصدر «چاييدن» به معناى «سرما خوردن» است. در اين جا ، منظور اين است كه ما با صرف عمرى در فلسفه و عرفان، قادر به ساختن و پرداختن اين گونه عبارات با اين محتواى بلند و عميق نيستيم. بنا بر اين، چگونه مى توان آنها را به مشايخ صوفيّه نسبت داد؟ □○دانشنامه امام حسین(علیه السلام)، ج۱۴، ص ۴۴-۴۵○□ @mohamad_hosein_tabatabaei
□●فوق‌العادگیِ زمان در روز عرفه●□ □●زمان و مکان می‌تواند تأثیر تشدید کننده در آثار طاعات و عبادات برای انسان داشته باشد. □●در روایات برای شب و روز جمعه آثار فوق‌العاده‌ای قائل هستند. یا در ساعات شبانه روز؛ ثلث آخر شب یا بین‌الطلوعین یا هنگام اذان، آثار ویژه‌ای دارد، تأکید بر نماز اوّل وقت هم به همین علّت است. □●مکان هم می‌تواند چنین نقشی داشته باشد، مثل عبادت‌گاه‌ها و زیارت‌گاه‌ها. لذا فضیلت نمازی که در مسجد خوانده شود بسیار بیشتر از نمازی است که در منزل خوانده شود. □●طاعات و عبادات در معابد، زیارت‌گاه‌ها و مرقد اولیای خدا تأثیر فوق‌العاده پیدا می‌کند و آثار و برکات آن تشدید می‌شود. □●در ادعیه داریم: يَا رَبَّ الشَّهْرِ الْحَرَامِ يَا رَبَّ الْبَلَدِ الْحَرَامِ‌. هم شهرالحرام یا ماه مورد حرمت الهی که ذی‌الحجّه است و هم بلدالحرام که شهر مورد حرمت الهی و مکّه است آثار تشدید کننده در طاعات و عبادات دارند. □●چنین زمان‌ها و مکان‌هایی به دو دسته تقسیم می‌شوند: □● ۱) زمان‌ها و مکان‌هایی که تکویناً و از آغاز، چنین آثاری داشته‌اند، یعنی از ابتدا دارای چنین انرژی و بار معنوی بوده‌اند، مانند کعبه و یا ماه ذی‌الحجّه □● ۲) زمان‌ها و مکان‌هایی که به سبب یک حادثه یا پدیدۀ خاص از یک زمانی به بعد چنین آثاری پیدا کرده‌اند. مانند روز مبعث رسول خدا صلّی الله عليه و آله و سلّم که روز فوق‌العاده‌ای است و آثار و برکات عجیبی هم دارد، اما این روز از روز بعثت دارای چنین انرژی عظیم معنوی شده است. یا مرقد پیامبر صلوات الله علیه و آله و سلّم که از روز دفن ایشان دارای چنین انرژیِ فوق‌العادۀ معنوی شد. □●از برجسته‌ترینِ این زمان‌ها و مکان‌ها روز عرفه و صحرای عرفات است. □●عرفه روزی است که در تمام سال برای دعا و مناجات، فوق‌العادگی خاصّی دارد. □●کسانی که اهل دیدِ باطنی هستند می‌بینند که روز عرفه، بخصوص از ظهر به بعد، فضای عالم چگونه است و چه فوق‌العادگی خاصّی دارد و چه حیف است که انسان به کاری جز دعا و مناجات مشغول باشد ....... @mohamad_hosein_tabatabaei