eitaa logo
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
1.5هزار دنبال‌کننده
641 عکس
6 ویدیو
0 فایل
بررسی اثار احوال ونظرات مفسرفقیه فیلسوف وعارف کبیر محمدحسین طباطبایی وسایر علما
مشاهده در ایتا
دانلود
□○اعمال روز عید غدیر○□ □سیّد قدّس سرّه بنقل از امام رضا علیه السّلام، از پدران پاکش، سخنرانی طولانی و ارزنده امیر المؤمنین علیه السّلام در روز غدیر را روایت کرده است که آخر آن چنین است: «بعد از پایان مراسم، خانواده خود را در وسعت و آسایش قرار داده، با برادرانتان نیکی نموده، و بخاطر نعمتهایی که خداوند متعال به شما ارزانی داشته است از او سپاسگزاری نمایید. گرد هم آیید تا امور شما سامان پذیرفته، به یکدیگر نیکی کنید تا خداوند الفت شما را بپذیرد. خداوند در این روز چند برابر پاداش عیدهای قبل و بعد آن مگر در چنین روزی را به شما عنایت می کند شما هم نعمتهای الهی را که در اختیار دارید به یکدیگر ببخشید. نیکوکاری در این روز مال را افزایش و عمر را طولانی می کند. مهربانی با یکدیگر رحمت و عطوفت خداوند را بر می انگیزد. از مالی که خداوند به شما داده است باندازه توانایی به برادران و خانواده خود بخشیده، با یکدیگر خوشرو بوده و در دیدارهای خود مسرور باشید. سپاسگزار نعمتهای خدا بوده، توقع کسانی را که از شما انتظار دارند بخوبی برآورده نموده و متناسب با امکانات خود دارایی و توانایی خود را با ضعیفان خود بتساوی تقسیم نمایید، که هر درهم از جانب خدای عز و جل برابر با دویست هزار درهم و بیشتر است. □ این روز از روزه هایی است که خداوند آن را سفارش کرده و آن را برابر با پاداشی بزرگ قرار داده است. تا جایی که اگر بنده ای از ابتدای دنیا تا انتهای آن روزها را روزه گرفته، شبها مشغول عبادت بوده و در روزه خود مخلص باشد باز هم نمی تواند به این پاداش برسد. اگر کسی در این روز ابتدا به یاری برادر خود برخاسته و با میل و رغبت با او خوش رفتاری کند پاداش کسی را خواهد داشت که این روز را روزه گرفته و شبش را به عبادت گذرانده باشد. □و کسی که مؤمنی را در شب آن افطار دهد مانند کسی است که ده فئام را افطار داده باشد - شخصی برخاسته و گفت: امیر المؤمنین چیست؟ حضرت فرمودند: صد هزار پیامبر و صدیق و شهید - چه رسد به این که جمعی از مردان و زنان مؤمن را سرپرستی کند که من ضمانت می کنم خداوند امان از فقر و کفر به او عنایت فرماید. □و اگر در شب یا روز آن یا بعد از آن، تا عید سال آینده، مرگ او فرا رسد و گناه کبیره ای انجام نداده باشد، پاداش او با خداست. □کسی که به برادران خود قرض داده و آنان را یاری کند من ضامن هستم که اگر خداوند او را در دنیا باقی بدارد قرض او را باز پس گرفته و اگر از دنیا برود در آخرت عمل او را جبران نماید. □هنگام دیدار به یکدیگر سلام کرده، دست داده و نعمت این روز را تبریک بگویید. □این مطالب را حاضرین به غایبین اطلاع دهند. باید افراد بی نیاز به یاری نیازمندان شتافته و توانگران به افراد ضعیف کمک کنند. رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم این مطالب را به من دستور داده بود». □آنگاه بجای نماز جمعه، نماز عید خوانده و همراه با فرزندان و پیروان خود روانه منزل امام حسن مجتبی علیه السّلام گردیده و در ضیافتی که در منزل آن حضرت تدارک دیده شده بود شرکت نموده و تمامی آنها از فقیر و غنی با تحفه ای برای خانواده خود از خانه آن حضرت خارج شدند. □المراقبات□ @mohamad_hosein_tabatabaei
□○فضیلت و مراقبات روز بیست و پنجم ماه ذی‌الحجّه - روز نزول سوره «هَل اَتی»○□ □○روز بیست و پنجم ماه ذی‌الحجّه روز نزول سوره «هَل اَتیٰ» است. این‌گونه که در احادیث وارد شده است، حَسَنِین علیهما السّلام بیمار شدند. پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم برای عیادت آنها آمدند. به حضرت امیر علیه السّلام فرمودند: ای ابالحسن! چیزی نذر کن تا اگر خدای متعال دو پسر تو را شفا داد، آن‌ کار را انجام دهی، و اگر خواستۀ تو هم عملی نشد، انجام آنچه نذر کردی بر تو واجب نخواهد بود. □○علیّ بن ابیطالب علیه السّلام فرمودند: من نذر می‌کنم اگر حَسَنِین علیهما السّلام خوب شوند، سه روز پیاپی روزه بگیرم. فاطمه زهرا سلام الله علیها هم فرمودند: من هم همین نذر را می‌کنم. فضّه هم که خادمۀ ایشان و زن بسیار عارفه، بزرگوار و عظیم‌القدری است، گفت: من هم نذر می‌کنم. لذا این سه نفر نذر کردند در صورت بهبودی حال حَسَنِین علیهما السّلام، سه روز پیاپی روزه بگیرند. □●پس از بهبودی حَسَنِین علیهما السّلام این سه بزرگوار به همراه حَسَنِین علیهما السّلام، جهت ادای نذر خود، سه روز پیاپی روزه گرفتند. □○امّا هر سه شب پیاپی، طعام افطار خود را به مسکین و یتیم و اسیری که به در منزل آنها آمده بودند، بخشیدند و با آب افطار نمودند... □○سوره «هَل اَتی (انسان)» ماجرای انفاق خالصانۀ اهل‌بیت علیهم ‌السّلام را نقل کرده و سپس به مقامات بلند معنوی اهل‌بیت علیهم‌ السّلام در جهان دیگر اشاره می‌کند. □○برای این روز بسیار شریف اعمال زیر وارد شده است: □○ داشتن اين روز، به پيروى از اهل بیت علیهم السّلام □○ به مساكين و ايتام، و سعى در اطعام ايشان به خصوص در شب بیست و پنجم □○از آن‌جا كه بعضى از علماء اين روز را روز مباهله می‌دانند، مناسب است و نيز در اين روز خوانده شود. @mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
□○روز آخر ذی حجّه○□ □در این روز #دو_رکعت_نماز روایت شده است که اهل مراقبت آن را مهم می شمارند. در
□○روز آخر ذی حجّه○□ □با وجود این که به اصل این لطفها و بخششهای بزرگ ایمان داریم ولی با بی اهمیتی و بسادگی از کنار این اعمال می گذریم. این بی اعتنایی از چند چیز سرچشمه می گیرد که تعدادی از آنها عبارت است از: [ -] عدم اطمینان به پاکی عمل از آفات مختلف که باعث می شود انسان بخاطر این آفت ها عمل را انجام ندهد. [ #ب -] گاهی بعلت اینکه ممکن است بعد از انجام عمل دچار آفتی شود آن را انجام نمی دهیم. آفاتی از قبیل یادآوری و عجب به آن یا انجام گناهانی که عمل را از بین می برد. همان چیزی که در این آیه آمده است: «به سوی کارهای ایشان رفته و همه را مانند گردی، پراکنده و نابود می سازیم.»«» [ #ج -] گاهی بعلت اینکه ممکن است گناهی انجام داده باشیم که خداوند به ما گفته باشد: «هر کاری می خواهی انجام بده که بعد از این تو را نمی آمرزم» عمل را انجام نمی دهیم. [ #د -] گاهی هم بعلت اینکه یک عمل جانشینی دارد که پاداش آن با آن عمل یکسان یا بیش از آن است، و بجهت فراوانی این اعمال آنها را انجام نمی دهیم. چه خدای بزرگی که بخاطر فراوانی نعمتهایش، نعمتهای او را که اهمیت می دادند. [ #ه -] گاهی نیز ممکن است بگوییم: شاید از کسانی باشیم که تقدیر ما بد عاقبتی بوده، و بی ایمان از دنیا خواهیم رفت و در نتیجه اعمال خیر ما بی ارزش می گردد. و باین ترتیب عمل خیر را ترک کنیم. این احتمالات وجود دارد، و اگر منافع بزرگی در کار باشد، گرچه احتمال نرسیدن به آن نیز وجود داشته باشد، عاقلان برای رسیدن به آن تمام سعی خود را بکار گرفته و بگونه ای برای بدست آوردن این منافع احتمالی تلاش می کنند که در مورد منافع اندک قطعی چنین نمی کنند. □بهمین جهت است که می بینیم آنان بخاطر نعمتهای احتمالی و نسیه آخرت به زیباییهای نقد دنیای حاضر رغبتی نداشته و آخرت محتمل را بر دنیای مقطوعت گرامی داشت. و آنان را بگونه ای به ما معرفی نمود که جای هیچ شک و شبهه ای باقی نمانده و بدین وسیله دین ما را کامل و نعمتهای خود را بر ما تمام کرد. خدای را شکر آنگونه که خود می پسندد. □شکرگزاری به درگاه خداوند در این روز و مانند آن با ، و آن است. ولی مهم، است آنگونه که باید. و این مطلب با اندیشه و دانش تحقق می یابد. و آنگاه که نعمت را شناخت آن را بزرگ می داند. و از راههای بزرگ دانستن نعمت عبادت کردن است. □المراقبات□ @mohamad_hosein_tabatabaei
☑️صوم؛ ‌□حضرت آیت‌الله صمدی آملی(مدظله)□ □ابوطالب مکی(رحمةالله‌علیه) گوید: «خداوند متعال در قرآن فرموده است: 《اسْتَعینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ》 □و در تفاسیر آمده است که در این آیه به معنی است، و رسول خدا(صلی الله علیه وآله) را نامیده چه ، است از و هوس و نفس است به □و بعضی از علما گفته‌اند که غرض از در آیه مذکور است در دنیا ؛ چه روزه‌دار چون زاهد عابد است و است و است چه روزه را از باز می‌دارد. □رسول خدا (صلی الله علیه وآله) فرمودند: که خدای تعالی گفته است مربوط به خود اوست جز که من است و من آن را جزا می‌دهم؛ □و گفته‌اند هر عملی را جزایی است جز روزه را که آن را چه است □○قوت‌القلوب، ابوطالب‌مکی، ج۱، ص۷۳_۷۴○□ @mohamad_hosein_tabatabaei
◾️اهمیت صدقه در ماه رجب◾️ ◾️صدقه دادن دراين ماه بسيارفضيلت دارد؛ هزاران برابر ماههای ديگر است. روايتی هست كه اگركسی عذری برای روزه گرفتن يكی ازروزهای اين ماه دارد می تواند ازراه دادن جايگزين كند. ◾️حديث اين است: «وَ أنَّ الصَّدقتَ عَلي مِسكينٍ بِمُدّ ٍمِنَ الطَّعام يَقومُ مَقامُ يَومٍ مِن مَندوباتٍ صيام» يعني صدقه دادن به يك مسكين به اندازه‌ی يك طعام (يك وعده غذا) جايگزين يك روز مستحبی اين ماه قرار می‌گيرد.جلد ٩٧ ص ٤٢ بحارالانوار ◾️« وَ رُبيَ عَوَضٌ عَن يوم ٍ صَوم دِرهَم» يا اينكه اگر يك درهم صدقه دهد، يك روز حساب می‌شود. ◾️ازاميرالمؤمنين عليه السلام است كه فرمودند: «مَن تصَدَّقَ بِالصَّدَقةِ في رَجَب إبْتِقاءِ وَجهِ الله أكرَمَهُ الله مِن يَومِ القيامَةِ فِي الجَنَّة مِنَ الثواب بِما لا عَينٌ رَأت وَلا اُذ ُنٌ سَمَعَت وَلا خَطَرَعَلي قلبِ بَشر» ، كسی كه درماه رجب فقط بخاطرجلب رضايت الهی دهد خدای متعال درروزقيامت دربهشت او را كرامت می‌بخشد با دادن ثوابی كه آن ثواب را هيچ چشمی نديده، هيچ گوشی نشنيده و برقلب هيچ بشری هم خطورنكرده است.جلد٩٧ ص ٣٣ بحارالانوار ◾️استاد مهدي طيب◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
  ☑️افطارى ۱ بسمه تعالى شأنه ▪️از شکر نعمت درک ماه مبارک #رمضان ولو درک ظاهری ضیافت الله قاصر هست
☑️افطاری ۲ ▪️اقتضاء این است که باید به او براساس طلب اش خوردنی و آشامیدنی و ...را بدهی که این میشود جلوه ای از مقام تشبیه. اعنی به سبب اینکه قوای نباتی وحیوانی واعضاء وجوارح برای نفس ناطقه انسانی در مرتبه طبیعت و ماده مَظهریت دارند لازم است نفس به اقتضای طلب ذاتی آنها کمالات مناسب با این مطالبه را به ایشان اعطا کند. در اینصورت انسان در مقام تشبیه مظهر خدا در رزاقیت و طعام دادن میشود . لذا به تلبس به اسم شریف رزاق و تخلق به آیه" ویطعمون الطعام علی حبه..." عند الافطار فرحناک میشود. سپس میفرماید: " فَرْحَةٌ عِنْدَ لِقَاءِ رَبِّهِ " بصومه. اینجا هم صائم فرحناک میشود به لقاء ربش در مقام صوم و روزه . اعنی فرحناک است به وصول به مقام ؛ چون چیزی نمیخورد . ▪️روزه عملی است که درآن ترک است برخلاف همه عبادات که فعل و انجام عملی است در ترک هست ؛ نخور !نیاشام ! فلان برنامه را نداشته باش ! در روزه نه ذکری هست و نه فعلی . فقط نباید بخوری و بیاشامی .باید ترک این افعال کنی . لذا پیامبر فرمودند که عبادتی است که مثل ندارد. انسان در روزه مظهر حق متعال میشود. البته مقید ، چون ما به تنزیه مطلق راه نداریم ، تنزیه مطلق فقط خود حق متعال هست. وقتی انسان به مرتبه ی میرسد خوشحال میشود همینطور وقتی به مرتبه میرسد حمد خدا را میخواهد جاری کند که در به مرتبه ای رسیده که همه کمالات را مال او میداند حالا میخواهد به اعضا و جوارحش رزق بدهد . " ازمة الامور طراً بیده و مصادرها عن قضائه." حالا همه امور را از خدا میبیند همه مخلوقات را عیال الله میداند کما اینکه خدا به همه مخلوقاتش رزق میدهد یرزق و لایرزق ،خودش چیزی نمیخورد. شما هم مظهر یرزق و یطعم میشوید مظهر حق متعال میشوید . ▪️دهش دارید و به اعضا و جوارح خودتون عندالافطار رزق میدهید ، به جناب جسم غذا میدهید. خدای متعال انسان را برزخ قرار داده است. از آن طرف انسان در حالی که در مقام حمد قرار گرفته و مظهریت خدا میشود در طعام دادن ، از طرفی در طول روز مظهر حق متعال میشود . "لیس کمثله شی..." یَا عَلِیُّ یَا عَظِیمُ یَا غَفُورُ یَا رَحِیمُ أَنْتَ الرَّبُّ الْعَظِیمُ‏ الَّذِی لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْ‏ءٌ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیر  مظهر "لیس کمثله شی "در طول روز و "هو السمیع البصیر" از افطار تا سحر. لذا در این دو موطن روزه دار خوشحال است و چون روزه دار به مقام میرسد حق متعال میفرماید : الصوم لی ... دیگه مال من هستی و انا اجزی به . ▪️چرا ؟ چون جزای کسی که مظهر "لیس کمثله شی" شده باید از جنس خودش باشد پس خدای منزه که" لیس کمثله شی" است خودش پاداش میشود ..... ‌
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
#نکاتی_از_بزرگان_سیر‌_و‌_سلوک_در_آداب_چهله_نشینی (۱) ▪️۱. هر روز صبح، #دعای_عهد، یعنی دعای «اَ
(٢) ▪️۱۳. یکی از آداب چهلّه‌ نشینی را ترک گفته‌اند؛ چون اغلب ما علیٰ‌رغم تدیّن و تقدسّمان نسبت‌به شرایطی که خدا در زندگی برای ما پیش آورده است، چه در جنبه‌های مادّی و بعضاً حتّی در جنبه‌های روحی و معنوی، به‌خدا اعتراض داریم؛ از خدا گله‌مندیم؛ با خدا دعوا داریم و ساخط و غضبناک بر خدا هستیم. [اینها تعابیری است که در احادیث وجود دارد و به آنها اشاره کرده‌ایم.] در این چهلّه انسان اعتراض به خداوند را ترک کند؛ خدا و پذیرای آنچه که خداوند برای او مقدّر کرده است، باشد؛ با خدا دعوا نداشته باشد؛ از خدا گله‌مند نباشد؛ خاطر او از خدا مکدّر نباشد و از خدا دلخور نباشد. ☑️در این زمینه دو جنبه وجود دارد: جنبه‌ی ، یعنی آنچه که خدا با ما کرده است و جنبه‌ی ، یعنی آنچه که به ما دستور داده که انجام دهیم. نسبت‌به هیچ‌یک از این دو مورد، یعنی آنچه خدا با ما کرده، یا آنچه خداوند به ما امر کرده است که انجام دهیم، معترض، دلخور، ناراضی و ناخرسند نباشیم. ▪️۱۴. یکی دیگر از آدابی که برای چهلّه‌نشینی ذکر شده، و کم‌خوردن است. البتّه نه به این معنا که به‌قدری کم بخورد که رمقی برای او نماند و به‌خاطر ضعف، از حال برود. بلکه شکم‌چرانی و پرخوری نکند و دنبال لذّت‌جویی از راه طعام نباشد. به حدّاقل ضروری اکتفا کند. از حدّاقل کمتر هم استفاده نکند؛ چون توان او را برای عبادت و طاعت در چهلّه می‌گیرد؛ امّا بیش از آن حد هم به خوردن نپردازد. ▪️تا جایی که می‌تواند در طول این چهلّه بگیرد و اگر همه‌ی این چهل روز را نمی‌تواند، حدّاقل روزهای و را روزه داشته باشد. اگر در این مدّت، روزه‌ی روزهای خاصّی هم مستحب است، آنها را هم از دست ندهد. ▪️۱۵. نکته ی دیگر در آداب چهلّه‌نشینی، پرهیز از خوردن است که باعث سنگینی انسان می‌شود؛ نوعی رخوت، سستی و خواب‌آلودگی در فرد ایجاد می‌کند؛ شادابی، پرتوانی و سرزندگی برای عبادت را از انسان می‌گیرد و کسالت را بر او حاکم می‌کند. غذاهای سنگین، غذاهایی که ادویه‌جات فراوانی در آن به‌کار رفته است، غذاهای بسیار چرب و امثال اینها، چنین خواصّ منفی‌یی دارند. ▪️۱۶. ❗️احتیاط کردن در ؛ یعنی انسان هر‌چیز که پیش آمد، نخورد. چیزهایی که به بودن آنها دارد؛ چه به اعتبار خود شیء خوراکی و چه به اعتبار منبع درآمدی که به تهیّه‌ی آن مواد غذایی یا شیء ‌خوراکی منجر شده است، از هر دو منظر حلال باشد. در این ایّام بیشتر دقّت کند؛ هر‌کس هر‌چه داد، نگیرد و نخورد و تا به حلال بودن آن پیدا نکرده است، حتّی‌المقدور استفاده نکند. ▪️البتّه اینها که گفتیم، برای اوایل راه است. در بحث مفصّل گفته‌ایم که هنگامی‌که فرد در سلوک به مرتبه‌ای از رشد رسید، خدا ولایت او را در دست می‌گیرد. وقتی به آنجا رسید، خدا اجازه نمی‌دهد کسی چیزی را که مشکل دارد، به او تعارف کند؛ که او استفاده کند. شخص در آن مرحله، در حریم امن الهی قرار می‌گیرد؛ خدا حریمی ایجاد می کند و او را محفوظ می‌دارد؛ در معرض آن چیزها قرار نمی‌دهد و نمی‌گذارد آن چیزها به‌سمت او بیاید؛ ولی در اوایل یا اواسط راه که هنوز این ویژگی در فرد ایجاد نشده است، باید مراقبت کند و در خوردن هرچه به او تعارف کردند و یا هرچیز خوشمزه‌ای که جلوی او گذاشتند و می‌تواند آن را بردارد و بخورد، احتیاط کند؛ تا با اطمینان بیشتری، خورده باشد. ▪️۱۷.خوراکی‌هایی را هم که مال افراد بخیل، پست، بی‌‌بند‌و‌بار و غیر متدیّن است، نخورد و در این چهل روز سعی کند سر سفره‌ی این گونه افراد ننشیند و این گونه افراد را نخورد. ▪️۱۸. سعی کند از هر پولی یا در هر منزلی، چیزی نخورد. خیلی کند حتماً پول او باشد و مطمئن باشد که اهل منزلی که می‌خواهد مهمانشان شود، هم در حلال بودن کسبشان، هم در پرداخت وجوهات شرعیّه‌شان و هم در پاکی و آنچه که می‌خواهند با آن غذا بپزند، مقیّد هستند. این دقّت‌ها را داشته باشد. تا جایی که می‌تواند، از هر فروشنده‌ مواد غذایی تهیّه نکند. حتّی‌المقدور غذای بیرون، مثل فست فودها، رستوران ها، چلوکبابی‌ها و امثال اینها را نخورد و تا جایی که می‌تواند، خودش را تهیّه و آماده کند. ادامه دارد.. ◾️استاد مهدي طيب ۹۲/۰۶/۱۴ ◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei
◾️زندگی پر افتخار حکیم حسن زاده آملی◾️ ▪️زندگی سراسر فخر این در آن های او، در آن های متصل و مرتبط ماه و و او، در آن های ممتد او، در آن ها و های او که گفت: ( تا جان به لب نرسید، جام به لب نرسید )؛ از این کارها زیاد داشت. از این ناله ها زیاد داشت، از این گریه ها زیاد داشت، از این ها زیاد داشت، از این های زیاد داشت. لذا ارتحال آن بزرگوار بسیار غمبار است! ۰۰۰ متاسفانه وضع حالم مساعد نیست که در شرکت کنم. ◾️پیام به مناسبت ارتحال غمبار حضرت آیت الله حسن زاده آملی (ره) _ دماوند ؛ ۱۴۰۰/۰۷/۰۴، جوادی آملی◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
☑️حُسن کار سخت ▪️از وجود مبارک #امام_رضا (علیه السلام) رسیده است که رفتن در دشت و جاده همواره کار
◾️معنای کثرت عبادت در بیان امام رضا (علیه السلام)◾️ ▪️این بیان نورانی از وجود مبارک هست که باید اکثر ، در باشد،* که من چه کسی هستم، از کجا آمدم، به کجا می روم، با چه کسی باید رابطه داشته باشم، در درون من چه غوغایی است، چه کسی باید اینها را جواب بدهد، من باید جواب اینها را چه بگویم. ▪️کثرت عبادت به کثرت و نیست، نماز و روزه یک حدّ مشخصی دارد؛ چقدر واجب است، چقدر مستحب. اما (اذکروا الله ذکراً کثیراً) فقط درباره یاد خداست، نه صلّوا صلاهً کثیراً، صوموا صوماً کثیراً! (یا ایّها الّذین آمنوا اذکروا الله ذکراً کثیراً)،* این است که حدّ و مرز ندارد. این واقع آدم را راحت می کند. یعنی آدم جلوی خاطراتش را بگیرد؛ این مزاحم آدم است، کاری که از او ساخته نیست، فقط ایجاد می کند. اگر کسی این ها را بردارد، نمی گذارد که این چراغ خاموش بشود. * تحف العقول / صفحه ۴۴۲ * سوره احزاب / آیه ۴۱ ◾️درس خارج تفسیر قرآن کریم _ قم ؛ ۱۳۹۲/۱۰/۲۲◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei
◾️صوم؛ ◾️ ‌(مدظله): ▪️ابوطالب مکی(رحمةالله‌علیه) گوید: «خداوند متعال در قرآن فرموده است: 《اسْتَعینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ》 ▪️و در تفاسیر آمده است که در این آیه به معنی است، و رسول خدا(صلی الله علیه وآله) را نامیده چه ، است از و هوس و نفس است به ▪️و بعضی از علما گفته‌اند که غرض از در آیه مذکور است در دنیا ؛ چه روزه‌دار چون زاهد عابد است و است و است چه روزه را از باز می‌دارد. ◾️رسول خدا (صلی الله علیه واله) فرمودند: که خدای تعالی گفته است مربوط به خود اوست جز که است و من آن را جزا می‌دهم؛ ◾️و گفته‌اند هر عملی را جزایی است جز روزه را که آن را چه است ◾️قوت‌القلوب، ابوطالب‌مکی، ج۱، ص۷۳_۷۴◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
#نکاتی_از_بزرگان_سیر‌_و‌_سلوک_در_آداب_چهله_نشینی (۱) □ ۱. هر روز صبح، #دعای_عهد، یعنی دعای «اَ
(٢) □۱۳. یکی از آداب چهلّه‌ نشینی را ترک گفته‌اند؛ چون اغلب ما علیٰ‌رغم تدیّن و تقدسّمان نسبت‌به شرایطی که خدا در زندگی برای ما پیش آورده است، چه در جنبه‌های مادّی و بعضاً حتّی در جنبه‌های روحی و معنوی، به‌خدا اعتراض داریم؛ از خدا گله‌مندیم؛ با خدا دعوا داریم و ساخط و غضبناک بر خدا هستیم. [اینها تعابیری است که در احادیث وجود دارد و به آنها اشاره کرده‌ایم.] در این چهلّه انسان اعتراض به خداوند را ترک کند؛ خدا و پذیرای آنچه که خداوند برای او مقدّر کرده است، باشد؛ با خدا دعوا نداشته باشد؛ از خدا گله‌مند نباشد؛ خاطر او از خدا مکدّر نباشد و از خدا دلخور نباشد. ☑️در این زمینه دو جنبه وجود دارد: □جنبه‌ی ، یعنی آنچه که خدا با ما کرده است و جنبه‌ی ، یعنی آنچه که به ما دستور داده که انجام دهیم. نسبت‌به هیچ‌یک از این دو مورد، یعنی آنچه خدا با ما کرده، یا آنچه خداوند به ما امر کرده است که انجام دهیم، معترض، دلخور، ناراضی و ناخرسند نباشیم. □۱۴. یکی دیگر از آدابی که برای چهلّه‌نشینی ذکر شده، و کم‌خوردن است. البتّه نه به این معنا که به‌قدری کم بخورد که رمقی برای او نماند و به‌خاطر ضعف، از حال برود. بلکه شکم‌چرانی و پرخوری نکند و دنبال لذّت‌جویی از راه طعام نباشد. به حدّاقل ضروری اکتفا کند. از حدّاقل کمتر هم استفاده نکند؛ چون توان او را برای عبادت و طاعت در چهلّه می‌گیرد؛ امّا بیش از آن حد هم به خوردن نپردازد. □تا جایی که می‌تواند در طول این چهلّه بگیرد و اگر همه‌ی این چهل روز را نمی‌تواند، حدّاقل روزهای و را روزه داشته باشد. اگر در این مدّت، روزه‌ی روزهای خاصّی هم مستحب است، آنها را هم از دست ندهد. □۱۵. نکته ی دیگر در آداب چهلّه‌نشینی، پرهیز از خوردن است که باعث سنگینی انسان می‌شود؛ نوعی رخوت، سستی و خواب‌آلودگی در فرد ایجاد می‌کند؛ شادابی، پرتوانی و سرزندگی برای عبادت را از انسان می‌گیرد و کسالت را بر او حاکم می‌کند. غذاهای سنگین، غذاهایی که ادویه‌جات فراوانی در آن به‌کار رفته است، غذاهای بسیار چرب و امثال اینها، چنین خواصّ منفی‌یی دارند. □۱۶. احتیاط کردن در ؛ یعنی انسان هر‌چیز که پیش آمد، نخورد. چیزهایی که به بودن آنها دارد؛ چه به اعتبار خود شیء خوراکی و چه به اعتبار منبع درآمدی که به تهیّه‌ی آن مواد غذایی یا شیء ‌خوراکی منجر شده است، از هر دو منظر حلال باشد. در این ایّام بیشتر دقّت کند؛ هر‌کس هر‌چه داد، نگیرد و نخورد و تا به حلال بودن آن پیدا نکرده است، حتّی‌المقدور استفاده نکند. □البتّه اینها که گفتیم، برای اوایل راه است. در بحث مفصّل گفته‌ایم که هنگامی‌که فرد در سلوک به مرتبه‌ای از رشد رسید، خدا ولایت او را در دست می‌گیرد. وقتی به آنجا رسید، خدا اجازه نمی‌دهد کسی چیزی را که مشکل دارد، به او تعارف کند؛ که او استفاده کند. شخص در آن مرحله، در حریم امن الهی قرار می‌گیرد؛ خدا حریمی ایجاد می کند و او را محفوظ می‌دارد؛ در معرض آن چیزها قرار نمی‌دهد و نمی‌گذارد آن چیزها به‌سمت او بیاید؛ ولی در اوایل یا اواسط راه که هنوز این ویژگی در فرد ایجاد نشده است، باید مراقبت کند و در خوردن هرچه به او تعارف کردند و یا هرچیز خوشمزه‌ای که جلوی او گذاشتند و می‌تواند آن را بردارد و بخورد، احتیاط کند؛ تا با اطمینان بیشتری، خورده باشد. □۱۷.خوراکی‌هایی را هم که مال افراد بخیل، پست، بی‌‌بند‌و‌بار و غیر متدیّن است، نخورد و در این چهل روز سعی کند سر سفره‌ی این گونه افراد ننشیند و این گونه افراد را نخورد. □۱۸. سعی کند از هر پولی یا در هر منزلی، چیزی نخورد. خیلی کند حتماً پول او باشد و مطمئن باشد که اهل منزلی که می‌خواهد مهمانشان شود، هم در حلال بودن کسبشان، هم در پرداخت وجوهات شرعیّه‌شان و هم در پاکی و آنچه که می‌خواهند با آن غذا بپزند، مقیّد هستند. این دقّت‌ها را داشته باشد. تا جایی که می‌تواند، از هر فروشنده‌ مواد غذایی تهیّه نکند. □ حتّی‌المقدور غذای بیرون، مثل فست فودها، رستوران ها، چلوکبابی‌ها و امثال اینها را نخورد و تا جایی که می‌تواند، خودش را تهیّه و آماده کند. ادامه دارد.. □○استاد مهدی طيب۹۲/۰۶/۱۴○□
☑️روزه های این ماه (شوال) ▪️در بعضی روایات شش روز بعد از عید وارد شده است. و در روایات دیگری آمده است که روزه سه روز بعد از این دو عید مطلوب نیست. ▪️بهمین جهت این ، از شروع می گردد. ▪️نیز روایت شده است که: «روزه ماه رمضان و شوال و هر چهارشنبه و پنجشنبه جانشین روزه روزگار بوده و کسی که این مقدار روزه بگیرد، وارد بهشت می شود». @mohamad_hosein_tabatabaei