eitaa logo
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
1.6هزار دنبال‌کننده
641 عکس
6 ویدیو
0 فایل
بررسی اثار احوال ونظرات مفسرفقیه فیلسوف وعارف کبیر محمدحسین طباطبایی وسایر علما
مشاهده در ایتا
دانلود
🏴🏴🏴🏴🏴 ... ■●مقام محمود مقام دارایی اسما الله و رسیدن به حقایق اشیا است نه دانایی ، آری آن اسمی که موجب ارتقا و اعتلای گوهر انسان است که تا کم کم به جایی می رسد که در ماده کائنات تصرف می کند همان اسم عینی است که چون انسان به حسب وجود و عین، به هر اسمی و از اسما الهیه که کلمات کن او هستند متصف شود سلطان آن اسم و خواص عینی او در او ظاهر گردد که همان اسم می شود و آنگاه دگران هم بکنند آنچه مسیحا می کرد. ■●شرح دفتر دل|جلد اول استاد صمدی آملی●■ @mohamad_hosein_tabatabaei
●هر دم به گوش می رسد آوای زنگ قافله ●اين قافله تا کربلا دیگر ندارد فاصله ●یک زن میان محملی اندر غم و تاب و تب است ●این زن صدایش آشناست ، ای وای من ، این زینب است....
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🏴🏴🏴🏴🏴 ... ■بستن راه به امام حسین علیه السّلام توسط حرّ بن یزید ریاحی ■آب‌ دادن امام حسین علیه السّلام به سپاهیان حر ■اقتدای حر و لشگرش به امام حسین علیه السّلام در نماز @mohamad_hosein_tabatabaei
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🏴🏴🏴🏴🏴 ... ■امام، معصوم از اشتباه است، ولو آن‌ها(غیرشیعه) خیلی جاها ـ نعوذبالله ـ به امام اشتباه نسبت داده‌اند، حتی به سیدالشهدا سلام‌الله‌علیه هم [نسبت می‌دهند که] فریب اهل کوفه را خورده است. [آیا] وقتی شنید مسلم را کشته‌اند هم فریب اهل کوفه را خورد؟! بااینکه بیان خود سیدالشهدا است که با اهل کوفه مدارا کن و جنگ نکن؛ با آن‌ها ابتدای به جنگ نکن‌ [بااین‌حال باز می‌گویند حضرت فریب اهل کوفه را خورد]. ■[مسلم و کوفیان] دور دارالاماره جمع شده بودند. از بالای دیوارهای دارالاماره، امثال شمر و دیگر دروغ‌گوها می‌گفتند: «قشون شام در راه است. راستی‌راستی دیگر عطا را از شما و از ذریۀ شما قطع می‌کند. آن‌ها یکی‌دو نفر و ده نفر که نیستند. از عهدۀ آن‌ها برنمی‌آیید.»؛ از این دروغ‌ها و از این اباطیل. با این دروغ‌ها [اطرافیان مسلم] را متفرق می‌کنند؛ لذا هرکسی دست یکی از خویشانش را گرفت و از اطراف مسلم برد. ■●رحمت واسعه، ص۸۱●■ @mohamad_hosein_tabatabaei
🏴🏴🏴🏴🏴 ... قسمت ۱ ■الحمدلله رب‌العالمین که خدا به ما توفیق داد، محرم ۱۴۳۷ ه.ق را نیز درک کردیم. بخوان ای دل محرم شد دوباره... این دهه، دهه بسیار مهمی است. جناب محتشم در آن شعر معروف خود می‌فرمایند: ●گر خــوانمش قـیامـت دنیـا بـعید نیست ●این رستخیز عام ڪہ نامش محرم است ■بنده می‌گویم که بعید نیست شاعر این قسمت را به اقتضاء شعری اینگونه گفته باشد، زیرا قطعاً و یقیناً محرم قیامت دنیا است. نه تنها واقعه عاشورا ( واقعه سال ۶۱ ه.ق) نه آن واقعه قیامت اتمّ تمام هستی است، بلکه آن قیامت انسان کامل است. حساب آن عاشورا از حساب و کتاب عقلی و فکری و شهودی من و شما خارج است. اصلاً نمی‌فهمیم که آن قیامت چیست. حقیقت عاشورا را حقیقتاً غیر از حضرت بقیة‌الله‌الاعظم -روحی و ارواح‌العالمین لتراب مقدمه‌الفدا- کسی نمی‌فهمد. ما در تاریکی محرم را می‌بینیم. ●شب علے دید و بہ تاریڪے دید ●گــرچہ او نــیــز بہ تاریڪے دید ■ما علی علیه السّلام را به تاریکی می‌بینیم نه در روشنایی روز، که اگر خورشید حقیقت علی علیه السلام ظهور کند، همه کور می‌شوند. لاَحْتَرَقَتْ سُبُحاتُ وَجْهِهِ ما انْتَهَي‌ إلَی بَصَرٍ، سُبُحاتُ جمال و جلال امیرالمؤمنین ، تا جایی که چشم‌ها می‌توانند ببینند، تا هر افقی که هر چشمی می‌تواند ببیند کور می‌کند. یعنی نمی‌تواند افق علی را ببیند. يَنْحَدِرُ عَنِّى السَّيْلُ، وَلايَرْقى اِلَىَّ الطَّيْرُ. لذا ما در تاریکی علی را دیدیم. در تاریکی اباعبدالله علیه‌السلام را می‌بینیم، ما در تاریکی اهل بیت را می‌بینیم. لذا آنچه که در تاریکی می‌بینیم، معین و مشخص است. از آن قیامت کبری نظام هستی، از واقعه عاشورا که قیامت اتَمّ انسان کامل است، قیامت عظمای الهی است خبر نداریم. ما از کُنه عاشورا و کُنه کربلا خبر نداریم. یک نفر در عالَم خبر دارد و می‌فهمد و او هم می‌فرماید که اگر دهر مرا به تاخیر انداخته و نتوانستم اباعبدالله را یاری کنم، صَباحَاً وَ مَساءً بر مصائب او گریه می‌کنم. شب و روز گریه می‌کنم؛ و گریه نیز چه نوع گریه‌ای است؟ وَ لَاَبکَينَّ عَلَيکَ بَدَلَ الدُمُوعِ دَمَاً. به جای اشک خون گریه می‌کنم. آن یک نفر هست که از قیامت کبری واقعه عاشورا مطلع است. این دهه‌ی محرم است که برای من و شما قیامت است نه واقعه‌ی عاشورا... ●گر خــوانمش قـیامـت دنیـا بـعید نیست ●این رستخیز عام ڪہ نامش محرم است
🏴🏴🏴🏴🏴 ... ■●همراهی با امام حسین علیه‌السّلام در ظاهر و باطن در محرّم و صفر●■ ■در این ایام همراه قافلۀ اباعبدالله الحسین علیه السّلام باشیم. با دل همراه امام حسین علیه السّلام باشیم. ■از روز هشتم ماه ذی‌الحجّه که اباعبدالله علیه السّلام از مکه به سمت کربلا حرکت کردند یک دوست اهل بیت علیهم السّلام و یک عاشق و شیدای اباعبدالله الحسین علیه السّلام یک لحظه از ایشان جدا نیست ■هر روز صبح که سر از خواب بر می‌دارد فکر می‌کند الان امام حسین علیه السّلام کجاست؟ بین راه مکه تا کربلا به کدام منزل رسیدند؟ چکار می‌کنند؟ اهل بیت علیهم السّلام چه می‌کنند؟ این همراهان و یاران صدیق و اصحاب پاکباز اباعبدالله علیه السّلام در چه حال و هوایی هستند؟ یک لحظه نمی‌تواند از یاد انها خارج شود... منزل به منزل همراه امام حسین علیه السّلام است. ■در سیر باطنی هم همینگونه است. مقتدا و پیر و مرشد سالک الی الله اباعبدالله علیه السّلام است. در باطن هم منزل به منزل با امام حسین علیه السّلام همراه است... ■سالک الی الله در این ایّام، هم توجّه‌اش به سِیر ظاهری اباعبدالله علیه السّلام است و هم در سیر باطنی منازل سلوک را طی می‌کند.. @mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... #حسین_منی_و_انا_من_حسین قسمت ۱ ■الحمدلله رب‌العالمین که خدا به ما توفیق
🏴🏴🏴🏴🏴 ... قسمت ۲ ■قیامت شیعه در همین دهه‌ی محرم شروع می‌شود. چرا؟ به خاطر اینکه شِيعَتُنا خُلِقُوا مِنْ فاضِلِ طِينِتِنا وَ عُجِنُوا بِماءِ وَلايَتِنا. شیعیان ما از اضافه‌ی طینت ما خلق شدند. طینت اهل بیت علیهم السّلام یعنی نور اهل‌بیت، یعنی روح اهل بیت نه به معنی گِل ظاهری که از اضافه‌ی این گِل ظاهری خلق شدند، چون ما گرفتار غواسق عالَم طبیعتیم، می‌خواهیم همه چیز را با همین چیزهایی که خودمان می‌بینیم و می فهمیم مقایسه کنیم. اینگونه نیست. شِيعَتُنا خُلِقُوا مِنْ فاضِلِ طِينِتِنا. طینت اهل بیت، طینت علیّینی است، مال علیّین است. مال ملأ‌الاعلاء است. مال عالَم امر است. خود عالم امر طینت اهل بیت است. طینت اهل بیت چه طینتی است؟ أنَّ اللهَ خَلَقَ آدَمَ عَلَى صُورَتِهِ. طینت آنها یعنی سرشت خدایی. أَوَّلُ مَا خَلَقَ اللَهُ نُورِي؛ اول چیزی که خدا خلق کرده، نور ما‌ است. و طینت اهل بیت چیست؟ طینت آنها نور است. آن هم چه نوری؟ نور اعظم، نور مطلق. شِيعَتُنا خُلِقُوا مِنْ فاضِلِ طِينِتِنا یعنی از اضافه‌ی اشراقیه‌ی نور ما هستند. أَجْسَادُكُمْ فِي الْأَجْسَادِ وَ أَرْوَاحُكُمْ فِي الْأَرْوَاحِ وَ أَنْفُسُكُمْ فِي النُّفُوسِ وَ آثَارُكُمْ فِي الْآثَارِ وَ قُبُورُكُمْ فِي الْقُبُورِ. شیعیان،‌ اضافه‌ی اشراقیه ما هستند. مال ما هستند. ظهور ما هستند. صورتاً، سیرتاً و باطناً. یعنی هم به حیث مرتبه‌ی خلق نور ما و ظهور ما و اضافه‌ی ما هستند، هم به حیث مرتبه‌ی نفسانیتشان، هم به حیث نورانیتشان، همه‌ی مراتب آنها تجلّی ما است. حال که اینگونه است، امام می‌گوید وقتی که من علت خلقتم، مبدأ خلقت هستم، اصل اینها هستم، من محزون هستم، اینها هم محزون هستند. اگر واقعه‌ی عاشورا، قیامت کبری‌ِ من است، پس ایام دهه‌ی محرم نیز به تبع قیامت کبری‌ِ دنیای شیعیان من است. در همین دنیا، در همین دهه‌ی محرم وَالْفَجْرِ وَلَيَالٍ عَشْرٍ ، در همین شب‌های دهگانه، اینها قیامتشان را طی می‌کنند. ■ما خیلی ثروتمندیم، منتها غافلیم. قیامت چیست؟ قیامت، فهم انسان کامل است. قیامت یعنی چه؟ برزخ داریم، عالم طبیعت داریم، قیامت داریم، بله. برزخ یک مرتبه‌ایست. آنجا بهشتی هست، جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ی هست، حورالعینی هست، میوه‌های بهشتی هست و قس علی هذا. همین چیزهایی از تمثلات برزخی که شنیدید. اللّهم ارزقنا و ایّاکم ان‌شاءالله... خدا رزق شما کند که همگی از این قصرهای بهشتی، درختان و میوه‌ها، این مأکولات بهشتی بهره ببرید. این برزخ است. قیامت چیست؟ قیامت فهم و ظهور انسان کامل است. مرتبه‌ی بالاتر از برزخ است. لذا الان مداح هم اشاره کردند که عده‌ای کشان‌کشان به بهشت می‌روند. حدیثش به این شکل است که عده‌ای از محبین اهل‌بیت، اینهایی که در این دنیا با امام حسین علیه‌السلام بودند، إنَّ مَعَ الدُّنیا الآخرة. همینکه اینجا هستی یعنی آنجا هستی. اینجا و آنجا نداریم، زمانی در کار نیست. باطن عملت را همین الان هم می‌بینی که این‌شکلی است. به نفس خودت رجوع کنی همین شکلی است که در عرش، محبین اباعبدالله الحسین علیه‌السلام با حضرت، دور هم می‌نشینند و محو تماشای جمال حضرت سیدالشهداء هستند. سپس از مرتبه‌ی پایین‌تر یعنی بهشت، به اینها خبر می‌دهند که ازواج شما - وَ لَهُمْ فِيها أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ - منتظر شما هستند. اینها می‌گویند نه! ما را از مولایمان منصرف نکنید ●خدایا زاهد از تو حور مے‌خواهد قصورش بین ●بہ جنـت مے‌گـریزد از درت یا رب شعورش بین ■می‌گوید که نه! من غرق در امام حسین هستم، بهشت را می خواهم چکار کنم؟ بهشت، جلوه‌ای از جلوات اباعبدالله ‌الحسین است. یک تجلی از نور اباعبدالله است. من وقتی به اصل مشغول هستم، فرع را می‌خواهم چکار؟
🏴🏴🏴🏴🏴 ... ■ورود امام حسین علیه السّلام به کربلا ■نامه نوشتن امام حسین علیه السّلام به سلیمان بن صرد خزاعی و اشراف کوفه @mohamad_hosein_tabatabaei
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🏴🏴🏴🏴🏴 حی علی العزا... قسمت(۱) ■بحث ما پیرامون حدیث شریفی است که حضرت امام باقر علیه السلام از امیرالمؤمنین صلوات الله علیه پیرامون یاران اباعبدالله الحسین علیه السلام مطرح کرده است و توجه ما در این بحث بالخصوص پیرامون و و در حقیقت کربلا خواهد بود. ■امام باقر علیه السلام می‌فرماید: امیرالمؤمنین علیه السلام برای جنگ صفین از کوفه خارج شد تا به کربلا رسید؛ حَتّى إذا كانَ بِكَربَلاءَ عَلى ميلَينِ أو ميلٍ. حضرت درآن مکان با اسب خود دوری زد و فرمود، قُبِضَ فِيهَا مِائَتَا نَبِيٍّ وَ مِائَتَا وَصِيٍّ وَ مِائَتَا سِبْطٍ كُلُّهُمْ شُهَدَاءُ؛ این منطقه جایی است که دویست و دویست در اینجا کشته شده‌اند و همگی از بوده‌اند. این انبیاء و اسباط بر قِدَم اباعبدالله الحسین بوده‌اند و نشان می‌دهد که ایشان از خاصان درگاه حق متعال بوده‌اند که خدا این توفیق را به ایشان داد که در این زمین کشته شوند. معلوم است در میان انبیاء، حساب امثال ایشان و علیهم السلام از بقیه انبیاء جداست چون یحیی علیه السلام تنها کسی است که شبیه امام حسین علیه السلام کشته شده است و آسمان تنها بر او و بر اباعبدالله الحسین علیه السلام گریسته است. این موضوع نشانگر آن است که ایشان از یک ویژگی خاصی برخوردار بوده است. ■اینگونه به نظر می‌رسد که این چهارصد نبی و اسباط گویا به سبب نبوتشان و اتصالشان به باطن عالم و خبردار شدن از واقعه‌ی کربلا و اباعبدالله الحسین علیه السلام، چنین مرگی را انتخاب کرده اند و از خدا خواسته‌اند که در این مکان کشته شوند چون می‌دانستند که حسین است... حسین و عشق و مقصد همه‌ی عشاق است و انسان به آن مدارج عالیه‌ی عشق و عاشقی نمی‌رسد مگر اینکه در کشته شود، حساب این زمین از دیگر زمینها جداست. باید از خدا بخواهیم به اندازه‌ی ظرف وجودی ما، اسرار کربلا را به ما بفهماند و جور دیگری به کربلا نگاه کنیم. بر ما واجب است که تعزیه بگیریم و عزاداری کنیم اما در این این عزاداری باید به ابعاد دیگر کربلا هم بپردازیم، نباید فقط سیر تاریخی مورد بررسی قرار گیرد. سیر تاریخی باید در حدی باشد که این حقیقت زنده بماند. حقیقت کربلا است... خدا می‌داند در این کربلا چه خبرهاست... از آن ذوالجناح سرّ است تا حضرت علی اصغر علیه السلام، از جناب عابس بن شبیب اسرار نهفته است تا جناب حبیب بن مظاهر... اینها را باید مورد مطالعه و به ویژه مورد مطالعه‌ی باطنی قرار دهیم. این حقایق چیزهایی است که به اصطلاح عامیانه باید رزقمان شود... سیر ظاهری کربلا را همه می‌دانند و از آن خبر دارند اما اینکه اسرار کربلا چیست، خدا باید روزی ما کند... ■در ادامه‌ی روایت داریم که امیرالمؤمنین علیه السلام پای مبارکش را از رکاب اسب بیرون آورد و فرمود: مُنَاخُ رِكَابٍ وَ مَصَارِعُ عُشّاقٍ، الشُّهَدَاءِ لَا يَسْبِقُهُمْ مَنْ كَانَ قَبْلَهُمْ وَ لَا يَلْحَقُهُمْ مَنْ أَتَى بَعْدَهُمْ. اینجا محل عشاق است، ، محل افتادن عشاق است. عاشق باید بیفتد... در اذهان همه‌ی ما اینگونه است که عاشق باید برخیزد اما کربلا نشان می‌دهد که نهایت درجه‌ی عشق افتادن است. باید بیفتی و پشتت به بخورد،  عاشق کسی است که باید آنچه که دارد را بدهد، هیچ چیز هم نباید طلب کند...