🍀#علامه_حسن_زاده_آملی #خداوندحافظ_دینش_است🍀 ◾️خدای متعال حافظ دینش است؛ حرفی نیست. خدای متعال حافظ دینش است: « إنّا نحنُ نَزَّلنا الذِّکرَ وَ إنّا لهُ لَحافِظوُنَ » حافظش است. دینش را حفظ می کند. ▪️رگ رگ است این آب شیرین و آب شور ▪️در خلایق می رود تا نفخ صور ◾️این دسته رفتند، دسته ی دیگر می آیند جایش را می گیرند. دست مردم را می گیرند، ارشاد می کنند. ◾️قرآن که می خوانید: « ما نَنسَخ مِن آیَةٍ أو نُنسِها نأتِ بخیرٍ منها أو مِثلها » اگر آیتی را گرفتیم، اگر عالِمی را به آن نشئه آوردیم؛ دیگری جایش را می گیرد. می آید کسی که مانند او، بهتر از او، یا مانند او جایش را بگیرد؛ ما حافظ دین خودمانیم؛ و به نوبه ی خودم هم خیلی خوشحالم که الحمدلله از این آمل ما نهالهایی داریم، امیدوارم آن نهالها مثمر بشوند. ◾️خدا دینش را حفظ می کند؛ اما به بنده و جنابعالی هم فرمود که: این دین باید در شما حفظ بشود و تکلیفی برای بنده و جنابعالی است؛ چطور است که ما نمی دانیم چکاره ایم و کیستیم؟ چطور این حرفها ما را دگرگون نمی کند؟ چطور تحولی از این مجالس برای ما پیش نمی آید؟ چطور به کلی منقلب نمی شویم آدم دیگری نمی شویم؟ چطور به حساب نمی نشینیم، مرد حساب نمی شویم؟ #چه_بسیار_مورد_عجب. @mohamad_hosein_tabatabaei

◾️⁠⁣⁣⁣جامعه‌ای که فلسفه ندارد، هرچه علم داشته باشد، ابله است. ◾️خوشبخت جامعه‌ای است که بیش از آنچه می‌داند، می‌فهمد. بدبخت جامعه‌ای است که فقط می‌داند و نمی‌فهمد. ◾️جامعه‌ای سعادتمند است که بیش از آنچه می‌داند، می‌فهمد. ◾️دکتر ابراهیمی دینانی◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei

◾️فلسفه به زبان ساده نگاه کردن دوباره به زندگی است ◾️یک نگاه ابتدایی و سطحی وجود دارد که با تولد انسان و نگرش او به زندگی ایجاد می‌شود. معنی نظر دوم این است که همین معنی را دوباره تعریف کند. نظر دوم نگاه عاقلانه است. در نظر دوم به سادگی و سرعت معلوم می‌شود که آنچه در نظر اولیه بوده، به مشهور است، هیچ ارتباطی ندارد. بسیاری از مردم به مشهورات دلخوش هستند و مشهورات و یا عادات برایشان معیار است. انسان‌ها به چیزهای خاصی #عادت می‌کنند. ◾️در نگاه دوم که نگاهی دوباره است، معلوم می‌شود که عادت‌ها هیچ اعتباری ندارند و بی اساس و اصلاً احمقانه است و بعضی‌ها میزان عقلی ندارند. ا ◾️حافظ ترک عادت گفت: از خلاف آمد عادت بطلب کام که من کسب جمعیت از آن زلف پریشان کردم. خلاف آمد عادت ◾️اما کام چه کامیست؟ کام زندگی. زلف پریشان است و متکثر. این جمعیت را از پریشانی کسر کنید. پس عادات و مشهورات و مسلمات پایه عقلانی ندارند. ولی بعضی از اشخاص تا آخر عمرشان به مشهورات و مسلمات، عادت دارند. اصلاً با #عادت زندگی می‌کنند. این زندگی انسانی نیست. ◾️دکتر ابراهیمی دینانی◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei

🍀کاری که فقیهان صاحب رساله نتوانستند انجام دهند!🍀 ◾️مرحوم حجت الاسلام دکتر احمد احمدی◾️ ◾️از قدیم، متدینین خیلی روی خوش به فلسفه نشان نمی‌دادند و معمولا فلاسفه حرفهائی می‌زدند که با دید فقها چندان سازگار نبود و بعضی از آنها- نه همه‌شان- گاهی در برابر ظواهر شروع، مقداری سرکشی نشان می‌دادند یا «ان قلت» می‌داشتند. ◾️ولی وقتی که حضرت امام‌(ره) فلسفه را تدریس کردند و بعد از ایشان هم مرحوم اقای طباطبایی با آن تواضع و تعبد و خضوعی که داشتند که وقتی به حرم مشرف می‌شدند، من خودم بارها می‌دیدم که لبهای مبارکشان را می‌گذاشتند روی آستانه در و می‌بوسیدند، تدریس را شروع کردند، شرع را در جای خودش با همه تعبدیاتش پذیرا بودند و به آن عمل می‌کردند، طبیعی است که بینش کذائی فقیهان، مقداری تغییر پیدا می‌کند و حتی ضرورت زمانی هم ایجاب می‌کرد که فلسفه جای بیشتری در حوزه‌ها باز کند. ◾️شما کتاب اصول فلسفه و روش رئالیسم مرحوم علامه طباطبائی را با حاشیه مرحوم آقای مطهری در نظر بگیرید، کاری این کتاب در معارضه و مقابله با توده‌ای‌ها در آن زمان کرد، که هیچ رساله عملیه‌ای نمی‌توانست بکند؛ طبیعی است که خودبخود فلسفه جای خود را باز کرد. هر قدر ما با دنیای مغرب زمین ارتباطمان بیشتر شد و در آینده هم بیشتر خواهد شد، به همان اندازه جایگاه فلسفه و حتی عرفان بازتر می‌شود؛ زیرا شما با هیچ ملحدی یا با هیچ غیرمسلمانی نمی‌توانید از طریق تعبدیات شرع و از طریق حدیث یا حتی قرآن کریم وارد شوید؛ باید با یک مسلمیات مورد قبوط طرفین گفتگو کرد. این است که فلسفه خود به خود جای خودش را باز کرد و باید هم باز کند. ◾️مجله پاسدار اسلام، شماره ۱۲۰◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei

◾️در حدیث قدسی است که وقتی همّ بزرگِ بنده‎ای، خدا بود و اراده‎ی کار‌ خطایی کرد، خدا بین او و آن کار حائل می‎شود. یعنی خودش را به او نشان می‎دهد. ◾️امروز نقش حیوانات در زندگی ظاهری انسان کم شده است. حیوانیّت در درون انسان هم کم می‎شود و تنها عقل می‌ماند و انسان به ملائک ملحق می‎شود. ◾️پیشاب و فضولات حیوانات حلال گوشت پاک است، ولی در انسان صفات بد و اخلاق رذیله سبب می‎شود نجس گردد، و الّا چرا غذای پاک و حلال به نجاست تبدیل شود؟ وقتی مقصد خدا باشد و محبّت خدا و پیامبر و ائمّه علیهم السّلام باشد، آنها انسان را از غیر خودشان پاک می‎کنند. ▪️عارف بالله مرحوم حاج اسماعیل دولابی▪️ ◾️کتاب مصباح الهدی تألیف استاد مهدی طیّب◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei

🍀همه چیز در درون انسان است. تا درون را اصلاح نکنیم از بیرون فایده‌ای به ما نمی‌رسد. ایام دهه‌ی مبارک فجر است. باید بدانیم که فجر ظاهری برآمده از فجر باطنی است. این فجر ابتدا در باطن حضرت امام خمینی رخ داد و آنگاه در بیرون ظهور کرد. این انفجار نور در باطن حضرت امام بود که نمود آن انقلاب اسلامی شد. اگر امام خمینی بر طواغیت نفس خود پیروز نشده بود چطور می‌توانست بر طاغوت ظاهر پیروز شود؟

🍀وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ 🍀وَزَهَقَ الْبَاطِلُ 🍀إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا #الله_اکبر 🍀یوم‌الله ۲۲ بهمن، سالروز پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران مبارک باد 🇮🇷🌷🌷🌷🇮🇷 🍀«جمعيتي كه پشتوانه اش خداست شكست ندارد» امام خمینی (ره)

#حسین_منی_و_انا_من_حسین این قوت باطنی است که از آب حیات ولایت منشعب می‌شود. امیرالمؤمنین علیه السلام پیرامون واقعه‌ی خیبر می‌فرماید: «وَ اللَّهِ مَا قَلَعْتُ بَابَ خَیْبَرَ بِقُوَّةٍ جَسَدَانِیَّةٍ وَ لَا بِحَرَکَةٍ غَذَائِیَّةٍ لَکِنِّی أُیِّدْتُ بِقُوَّةٍ مَلَکِیَّةٍ وَ نَفْسٍ بِنُورِ رَبِّهَا مُضِیَّة»‌. می‌فرماید من در قلعه‌ی خیبر را به قوت جسدانی قلع نکردم بلکه اصلا دستم به آن نخورد و آن را حس نکردم. اگر باطن به ولایت تامه‌‌ی الهیه اتصال پیدا کند، قدرت تصرف در ماده‌ی اولیٰ نظام هستی پیدا می‌کند، نه در صورت عالم بلکه در ماده‌ی اولیٰ عالم! اینکه حضرت علی بن موسی الرضا علیهما السلام به شیر نقاشی شده روی پرده بفرماید: «يَا أَسَدُ الله خُذْ عَدُوَّ اَلله»‌. آیا حضرت در این صورت نقاشی شده تصرف کرد یا در ماده‌ی اولیٰ این پرده؟ امام در قابلیت ابتدایی هر مخلوقی تصرف می‌کند که همان ماده اولیٰ است، او در اصل هر مخلوق تصرف می‌کند که می‌فرماید: «کُنْ فَیَکونُ»‌. این قوت، قوت ولایی است. قوت نوریه‌ی الهی است لذا امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌فرماید بدون این که دستم به چیزی بخورد، قلع باب خیبر کردم. در واقعه‌ی کربلا، حضرت زینب سلام الله علیها در حالی که صدای ایشان شبیه صدای پدرش بود سخن می‌گوید. آیا صدای ایشان صرفا شبیه صدای امیرالمؤمنین بود یا ایشان صوت مولا علی علیه السلام را در خود انشاء کرده بود؟ این انشاء صوت مولا در واقع به این معناست که حضرت زینب سلام الله علیها ولایت کلیه‌ی مولا علی علیه‌السلام را در حقیقت خودش پیاده کرد. این مطلب آنجایی نمود دارد که ایشان فرمود: «اسْکُتُوا! فَارْتَدَّتِ الْأَنْفَاسُ وَ سَکَنَتِ اْلْأَجْرَاسُ»‌. همین که می‌فرماید ساکت باشید، همه‌ی عالم ساکت می‌شوند حتی زنگوله‌های شترها! او صاحب ولایت است... در جنگ تبوک وقتی کار بر مسلمانان دشوار شد جبرئیل به پیغمبر گفت که «نادِ عَلیاً مَظهَرَالعَجائِب»‌. امیرالمؤمنین علیه السلام هم مَظهر عجائب و هم مُظهر عجائب است. از جمله‌ی این عجائب قرآن است؛ در سوره‌ی جن می‌فرماید «أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِنَ الْجِنِّ فَقَالُوا إِنَّا سَمِعْنَا قُرْآنًا عَجَبًا» فردی از اجنه قرآن را استماع می‌کند و می‌گویند: ما قرآنی را شنیدیم که «يَهْدِي إِلَى الرُّشْدِ»‌ و این قرآن چیز عجیبی بود. یکی از این عجائبی که امیرالمؤمنین هم مَظهر و هم مُظهر آن است قرآن است. جناب سلمان می‌فرماید که امیرالمؤمنین علیه‌السلام بالای درخت خرما بود و خرماها را می‌کند و بر سر من می‌زد. یکدفعه پایین آمد و فرمود پا جای پای من بگذار، آنگاه هفت قدم برداشت و در پی این قدم‌ها در صحنه‌ی جنگ تبوک حاضر شد، یک نعره‌ی علوی برآورد و کار تمام شد... همین کافی بود تا همه‌ی کفار بمیرند. منِ علی در آن مقام ولایت کلیه همان کسی هستم که از دهان این امیرالمؤمنین جزئی خارج شدم و عین رعد و برق غریدم و دشمنان را مضمحل کردم. حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام می‌فرماید پدر جان! من تشنه‌ی آن حقیقت امامت و ولایت هستم، از آن حقیقت ولایت کلیه بر مبنای استعداد و ظرفیتی که دارم بر من القا کن تا بر مطلق اعدا قوت بیابم لذا حضرت اباعبدالله علیه‌السلام می‌فرماید: «یا بُنَىَّ هاتِ لِسانَك»‌. جناب علامه‌ی شعرانی می‌فرماید که حضرت انگشتر خودش را در کام علی اکبر گذاشت. پس از آن حضرت علی اکبر بازگشت و جنگ نمایانی کرد. نوشته‌اند که ایشان ۲۵۰ نفر از اشقیاء را به درک واصل کرد. ایشان اگر اذن داشت بیش از این نیز می‌توانست عمل کند؛ اصلا نیازی به جنگ نبود... ایشان اگر اراده می‌کرد که مُوتُوا همگی در دم جان می‌دادند اما می‌خواهد حفظ ظاهر کند و بر مبنای عالم ظاهر عمل کند. این انگشتر و لسان چه خاصیتی دارد که حضرت علی اکبر به واسطه‌ی آن‌ها قوت پیدا می‌کند؟(۵۵) #ح_م

🍀 #حضرت_علامه_حسن_زاده_آملی #برو_به_سوی_ولایت🍀 برو به سوی ولایت‌؛ به سوی حقیقت برو به سوی قرآن ؛ به سوی دستور الهی برو به سوی آن دستوری که همان دستور تو را بدین زیبایی آفریده است آن دستوری که تو را این چنین خلق کرده است ؛گر چه یک دستور است @mohamad_hosein_tabatabaei

سلام علیکم همراهان فهیم کیش مهری همواره ایام ،‌ به کام دلتان مبارک! و خرسند از همراهی دوستانی فهیم و صاحب اندیشه چون شما! بر مدار حق همیشه پایدار، و بندگی خدا روزیتون! و بیاد همه ی دلیر مردان این سرزمین که پیدا و ناپیدا زیستند برای آسایش و آرامش من و تو ، بیاد همه ی شهیدان این سرزمین صلواتی هدیه کنیم. بر مدار ولایت علی و اولاد طاهرینش علیهم السلام ان شاالله #یاعلی✋

آیات 7-9 آل عمران ، قسمت هفتم بخش سوم1⃣ ● دور شدن از علم اوصياء رسول اللّه (صلی الله علیه و آله )، باعث روى آوردن به تفسير به رأى شد براى اينكه اينان در اثر دور شدن از علم اوصيا، خودسرانه به تفسير قرآن پرداختند، و پاره ای از قرآن را به پاره اى ديگر زدند، به آيه اى كه نسخ شده تمسك كردند به خيال اينكه ناسخ است ، به آيه اى متشابه تمسك كردند، به گمان اينكه آيه اى محكم است ، به آيه اى كه مخصوص به موردى معين است براى اثبات مطلبى عام استدلال كردن ، به خيال اينكه آن آيه عام است ، و به اول يك آيه احتجاج كردند، و علت تأويل آن را رها نمودند، و هيچ توجهى به آغاز و انجام آيه ننموده ، موارد و مصادرش را نشناختند، چون نخواستند به اهل قرآن رجوع نمايند، در نتيجه هم گمراه شدند و هم گمراه كردند. و شما (كه خداوند رحمتتان كند) متوجه باشيد، كسى كه از كتاب خدا ناسخ را از منسوخ ، و خاص را از عام ، و محكم را از متشابه ، و احكام جايز را از احكام حتمى ، و مكى را از مدنى ، تشخيص نمى دهد و از اسباب نزول آيات ، و كلمات و جملات مبهم قرآن و علمى كه در مسأله قضا و قدر در آن هست ، و آگاهى از آنچه بايد تقديم و يا تاخير داشت بى بهره است ، و آيات روشن را از عميق ، و ظاهر را از باطن ، و ابتدا را از انتها، و سؤال را از جواب ، و قطع را از وصل ، و مستثنا را از مستثنا منه ، تميز نمى دهد و آنچه صفت است براى حوادث گذشته ، از آنچه صفت براى بعد است فرق نمى گذارد، موكد را با مفصل ، و عزيمت را با رخصت ، و مواضع واجبات و احكام را مخلوط مى كند، حلال را به جاى حرام مى گيرد (حرامى كه ملحدين در آن هلاك شدند) ونمى داند فلان جمله مربوط به ما قبل و يا ما بعد است ، و يا ربطى به قبل و بعد ندارد، چنين كسى عالم به قرآن و اصلا اهل قرآن نيست . و هر جا و هر وقت كسى را ديديد كه مدعى چنين معرفتى است بدانيد كه مدعى اى بى دليل و كاذبى حيله گر است ، كه مى خواهد بر خدا و رسولش افترا ببندد و مأواى او جهنم است كه بدترين سرانجام است . ترجمه تفسير الميزان جلد 3 صفحه : 128 در نهج البلاغه و احتجاج آمده كه امام امير المؤمنين على (عليه السلام ) فرمود: ((روزگارى خواهد آمد كه مردم در اثر مداخله بى جا در آيات قرآن ، و مراجعه نكردن به خاندان وحى كارشان به جائى مى رسد كه )) مسأله اى به يكى از قضات اسلام عرضه مى شود و در آن مساءله به راءى خود حكمى مى كند، و سپس عين همين مسأله در نوبتى ديگر به قاضى ديگر عرضه مى شود و اين قاضى حكمى بر خلاف حكم قاضى اول مى نمايد، آنگاه قضات در مورد آن مساءله اختلاف نموده ، و وقتى آن كسى كه اين قضات را به قضاوت نصب كرده همگى را احضار نموده ، رأى آنان را مى پرسد و با اينكه مى فهمد آراى آنها مختلف است ، همه آن آرا را تصويب مى كند، با اینكه يك خدا دارند، و پيامبرشان و كتابشان يكى است !. #تفسیر_المیزان #سوره_آل_عمران #علامه_طباطبایی_ره 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei

🍀 #نکته_ناب #علت_خلقت_انسان 🍀 🍀در بیان علت خلقت انسان، مباحث گوناگونی در میان حکما و عرفا مطرح شده است. با توجه به کریمه‌ی «وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ» (ذاریات/۵۶)، عده‌ای قائل به این هستند که هدف از خلقت انسان، عبادت حق متعال می‌باشد. عده‌ای نیز معتقدند مراد از «لِيَعْبُدُون» همان «لِیَعرِفُون» است و معتقدند که هدف از خلقت انسان، شناخت حق متعال است. در این آیه هم از جن و هم از انس سخن به میان آمده است بنابراین نمی‌توان قائل بود که هدف از خلقت انسان، تنها عبودیت است؛ علاوه بر انسان، هم اجنه و هم جماد و نبات و حیوان همگی در حال عبودیت هستند؛ «إِن كُلُّ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِي الرَّحْمَٰنِ عَبْدًا» (مریم/۹۳). با مراجعه به آیات دیگر قرآن، می‌بینیم که حق متعال بالاتر از عبادت را نیز مطرح کرده است و گویی عبودیت مقدمه‌ای برای نیل به مقصد بالاتری است و نمی‌توان عبادت را تنها هدف از خلقت انسان دانست؛ حق متعال در آیه ۹۹ سوره حجر می‌فرماید: «وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّىٰ يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ». در آین آیه، عبودیت به منزله‌ی مقدمه‌ای برای کسب یقین مطرح می‌شود که یقین نیز خود دارای مراتب است. 🍀رسیدن به مرتبه‌ی یقین نیز نمی‌تواند هدف غایی از خلقت انسان باشد چرا که رسیدن به یقین نیز خود مقدمه‌ای برای امری شریف‌تر است. حق متعال در بیان خلقت انسان خطاب به ملائکه می‌فرماید: «إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً» (بقره/۳۰). این سخن در قرآن تنها درباره‌ی انسان مطرح شده است و هیچ یک از دیگر آحاد مخلوقات با انسان در این مورد مشترک نیستند. این آیه صراحتا مراد از خلقت انسان را جعل خلیفه‌ی حق متعال در ارض اعنی ارض ممکنات بیان می‌کند و در ادامه می‌فرماید: «وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا» (بقره/۳۱)؛ انسان تنها موجودی است که حق متعال تمام اسماء الله را به او عطا نموده است حال آنکه دیگر مخلوقات حد دارند و بنا به تصریح قرآن، هنگامی که حق تعالی از ملائکه می‌خواهد که این اسماء را که به آدم آموخته شده را انباء کنند، ملائکه به نقص خود معترف می‌شوند و می‌گویند؛ «سُبْحَانَكَ لَا عِلْمَ لَنَا إِلَّا مَا عَلَّمْتَنَا» (بقره/۳۲) لذا رسیدن به مقام خلیفةاللّهی، مقصد و مقصود حق متعال از خلقت انسان است. 🍀خداوند در ارض ممکنات خلیفه می‌خواهد؛ حق متعال در مقام غیبیه‌ی خود هست و هیچ شکی در این نیست. او سبحانه و تعالی که در مقام هو الاول و الباطن است، می‌خواهد خود را در مقام هو الآخر و الظاهر نیز ببیند و از دیدن خود لذت ببرد لذا انسان را خلق کرد تا چنین باشد و چنین نیز هست... حق متعال به انسان کامل می‌نگرد و تمام کمالات ظهوری خودش را اعنی کمالات به شرط شیء خود و در واقع تمام اسماء ظهور یافته‌ی خود را مشاهده می‌کند وگرنه مقام غیبی او که در جای خود محفوظ است؛ او خداست و می‌خواهد تمام اسماء خود را که در غیب خودش به نحو اجمال موجود است به نحو تفصیل نیز مشاهده کند لذا مثال آیینه زده است و انسان کامل به منزله‌ی آیینه‌ی تمام‌نمای کمالات خدا است و حق متعال دوست دارد کمالات خود را در این آینه مشاهده کند. می‌بینیم که اگر عالِمی کتابی بنویسد و کتاب خود را بخواند لذت می‌برد یا اگر شخصی نقاشی بکشد و اثر خود را مشاهده کند چنین است و لذت می‌برد. 🍀انسان کامل و امام که خلیفةالله است، به ویژگی‌های مستخلفٌ عنه است و در واقع خدای ظهور یافته است... اسدالله در وجود آمد آنچه در پس پرده بود آمد 🍀پس پرده‌ی ظهور یافته، امام و انسان کامل است و چه خوب است که بدانیم من و شما نیز در همین مسیر هستیم. نبوت ختمیت یافته است اما ولایت ختمیت ندارد. بحث خاتم به معنای مظهر اتم بحثی دیگر است؛ حضرت صاحب الزمان ارواحنا فداه خاتم الاوصیاء است یعنی هیچ کس به مقام او نمی‌رسد اما ولی از اسماء الله است و اسم الله نیز منقطع نمی‌شود و همیشه مظهر می‌خواهد. من و شما  باید همیشه عبادت کنیم و به یقین برسیم، اینها به جای خود اما مهمتر این است که خدا می‌خواهد خودش را در ما ببیند و این به این معنی است که ما بایستی صفت او را ظهور دهیم و نفس ما جلوه‌گاه صفات او باشد... 👇👇👇👇