#آیت_الله_بهجت: ■در بالای ایوان طلای امیر المومنین نوشته شده است؛ رسول خدا فرمود: اگر همه مردم بر محبت علی گرد می آمدند هرگز خداوند آتش جهنم را نمی آفرید. #رحمت_واسعه @mohamad_hosein_tabatabaei

□از حضرت امیرالمؤمنین پرسیدند که: وجود چیست؟ آقا فرمودند: غیر از #وجود چیست؟ □و در جای دیگر از ایشان پرسیدند: #حقیقت چیست؟ آقا فرمودند: شما را با حقیقت چه کار؟ □وجود، روشن ترین روشن هاست. که اگر کسی سوال کند وجود چیست؟ جواب این است ک شما بفرمایید غیر از وجود چیست؟ تا من بگویم وجود چیست؟ □آنجا که سوال کرد حقیقت چیست؟ آقا فرمود تو را با حقیقت چکار؟ معلوم است آن طور که می خواهی وجود را بیابی نمی توانی. □آنچنان فیض وجود گسترده است که این الله، این ربّ، آنچنان که می گوییم « ألرحمن» است و #رحمت_واسعه دارد که حتی به نقیضش و آنچه که در مقابل وجود است یعنی #عدم، بها داده و عدم را که هیچ است نیز در ذهن ما موجود کرده، که الآن شما در ذهن خود، یک معنایی و یک چیزی به نام #نیستی را می فهمی. □چقدر بزرگوار است که حتی به #نقیض خود میدان داد که بیاید در کشور وجود پا بگذارد. منتها عدم در متن حقیقت قدم نمی گذارد که یک جایی را پیدا کنی که آنجا هیچ باشد. □هیچگاه انسان شعورش و ادراکش و فهمش به #عدم تعلق نمی گیرد. □حتی عدم در ذهن ما هم مصداق نمی تواند داشته باشد. □اگر بحثی از عدم پیش آید به طفیل وجود است و در مقام #لفظ آورده شده نه #حقیقت. □شرح دروس معرفت نفس استاد صمدی آملی□(۳) @mohamad_hosein_tabatabaei

#رحمت_واسعه قسمت 1⃣ □رحمت خاصه‌ی الهی در ماه شعبان به سمت مخلوقات خاصه انسان‌ها سرازیر می‌شود. این ماه، همان طور که از اسم آن نیز بر می‌آید، ماهی است که رحمت سرازیر شده از جانب حق متعال منشعب و شعبه شعبه شده و پراکنده می‌شود تا انسان‌ها بسته به استعداد خودشان از شعب رحمت الهی که رحمت خاصه و رحیمیه است بهره‌مند شوند تا بتوانند صعود کرده و عروج یابند و راهی که از جانب حق متعال آمده‌اند را به سوی او بازگردند؛ إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ. ○رهرو منزل عشقیم و ز سر حد عدم ○تا به اقلیم وجود این همه راه آمده‌ایم □ما باید همین راهی که آمده‌ایم را برگشته و به اصل و مبدأ خودمان بازگردیم لذا ماه رجب اشاره به قوس نزول دارد، ماه شعبان اشاره به عالم خلقت و کثرت دارد و رحمت الهی در این عالم برای انسان‌ها پخش شده است و ماه رمضان نیز اشاره به قوس صعود و عروج دارد؛ جالب است که ترک‌ها هم در زبان خودشان ماه رمضان را عروج می‌گویند یعنی رمضان ماهی است که ما به سمت حق متعال بازمی‌گردیم. □در روایتی از معصوم علیه السلام به این منشعب و شعبه شعبه بودن رحمت الهی در این ماه شعبان اشاره شده است ‌البته این به این معنا نیست که رحمت حق فقط و فقط در این ماه اینگونه است. اینها همگی نشانه و کد است. در باطن نظام هستی، همه‌ی ایامْ شعبان و رمضان است کما اینکه کل یوم عاشورا... همه‌ی لیل ها برای انسان الهی در باطن، لیلة القدر است. همه‌ی روزها برای انسان الهی یوم الله است. برای انسان به کمال ره یافته‌ و برای شخصی که وارد باطن عالم شده، اینگونه نیست که فقط این ماهِ خاص، ماه رجب یا شعبان یا رمضان باشد. آنها همیشه در ضیافت الهی به سر می‌برند. روایتی معروف هست که در ماه رجب حق متعال یک ملکی دارد به نام داعی که هر شب صدا می‌زند این الرجبیون؟ طوبی للتائبین، طوبی للذاکرین. آیا این داعی مختص ماه رجب است؟ در ماه شوال، ذی‌القعده و ماه های دیگر طوبی للذاکرین گفته نمی‌شود؟ آسمان باطن و معنا قید ندارد. وقتی انسان وارد آسمان معنا شود، همه‌ی ماهها برای او ماه رجب و شعبان می‌شود. او در همه‌ی ایام میهمان حق متعال می‌شود. #ح_م

#رحمت_واسعه قسمت 2⃣ □در این ماه شعبان که رحمت الهی در آن پراکنده است، هر مؤمنی به وفق استعداد خودش از این رحمت بهره می‌گیرد. مثلا می‌بینی یکی اهل نماز است، یکی اهل مناجات و دیگری اهل روزه است، اینها هر کدام یک شعبه از رحمت الهی هستند. در عرفان بحث بسیار مهمی درباره‌ی این شعب رحمت و شعبه شعبه بودن رحمت حق متعال مطرح است که هر فردی به وفق حالش و به وفق اتصالش به هر شعبه از رحمت، با آن عروج می‌کند و با او به پرواز در می‌آید. □روایت بسیار مهمی در همین مفاتیح الجنان جناب شیخ عباس قمی در اعمال روز اول ماه شعبان نقل شده است که امیرالمؤمنین علیه السلام در اول شعبان از جایی می‌گذشت. گذر ایشان به جمعی افتاد که پیرامون قَدَر الهی با هم بحث می‌کردند که قضا و قدر الهی چیست. حضرت این جماعت را دیدند که گویا خیلی در فضای این مباحث نیستند و صرفا دارند لفاظی می‌کنند. فرمود شما به چه کاری مشغول هستید؟! این کار بیهوده را رها کنید، آنانی که به سرّالقدر رسیده‌اند ساکت شده‌اند و آنانی که به آن نرسیده‌اند دارند پیرامون آن گفتگو می‌کنند. ایشان فرمود مگر نمی‌دانید ماه شعبان ماهی است که رحمت خدا شعبه شعبه شده؟! حضرت سپس به آن شجره‌ی طوبی اشاره کرد که «أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِي السَّمَاءِ تُؤْتِي أُكُلَهَا كُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا». بزرگان حکمت ما خیلی لطیف فرموده‌اند که این شجره‌ی طوبی درختی است که ریشه‌ی آن در منزل حضرت فاطمه‌ی زهرا و امیرالمؤمنین سلام الله علیهما است و شاخه های آن شعبه شعبه در قلوب مؤمنین است. این نشان می‌دهد که هر مؤمنی، یک شاخه از شجره‌ی ولایت امیرالمؤمنین است که «شِيعَتُنا خُلِقُوا مِنْ فاضِلِ طِينِتِنا وَ عُجِنُوا بِماءِ وَلايَتِنا». هریک از شیعیان امیرالمؤمنین علیه السلام یک شعبه از این رحمت رحیمیه‌ی خاصه‌ی الهیه هستند. □شیعه آیینه‌ی انسان کامل و امام خودش است. دیدم یکی از بزرگان خیلی لطیف فرموده بود که اگر بر دیواری اسم امیرالمؤمنین علیه السلام را بنویسند، من بر این دیوار سجده می‌کنم چه برسد به شیعیان امیرالمؤمنین! این نشان از عظمت شیعه‌ی مولا دارد، کسی که در دلش حب و محبت امیرالمؤمنین را دارد چقدر مهم است!! می‌گویند در آخرالزمان، وقتی که ظهور ولایت کلیه‌ی الهیه تحقق پیدا می‌کند، همه با تعجب می‌گویند ما که حضرت را دیده بودیم! چطور او را نشناختیم؟! خدا رحمت کند حاج آقای دولابی را، می‌فرمود یک دفعه می‌بینی پسر مشهدی علی که سر کوچه‌ی شما بود و خیلی هم مؤمن بود یکی از ظهورات حضرت بود! شیعیان امیرالمؤمنین همگی ظهورات حضرت و هرکدام یک جلوه‌ای از ایشان هستند. اصلا هر کسی من و شما را هدایت کند جلوه‌ای از حضرت مهدی سلام الله علیه است ولو هدایت های تکوینی. ما بعضا باید ممنون این علائم راهنمایی و رانندگی باشیم که در هنگام رانندگی ما را هدایت می‌کنند که به چپ یا راست برویم و ناگهان تصادف نکنیم. بعضی مواقع یک مورچه شما را هدایت می‌کند! هرکسی و هرچیزی که در دایره‌ی هدایت قرار می‌گیرد شعبه‌ای از ولایت حضرت مهدی ارواحنا فداه است. انسانهایی که مؤمن هستند و روح ایمان که ولایت اهل‌بیت علیهم السلام است در اینها دمیده شده هر کدام یک شعبه‌ای از شجره‌ی طوبی هستند. #ح_م

#رحمت_واسعه قسمت 3⃣ □امیرالمؤمنین علیه السلام پس از اشاره به این درخت طوبی، چقدر لطیف فرمود که هر کس در اول ماه شعبان و اصلا در همه‌ی ایام، کار نیکی انجام دهد، خودش را به یکی از شاخه‌های این درخت آویخته است. اگر کسی فقط نماز بخواند، به یک شاخه، کسی روزه بگیرد، به یک شاخه، کسی به کسی کمک کند و اصلاح ذات البین کند، صدقه‌ای در راه حق متعال بدهد، به شاخه‌ای از این درخت متصل و آویزان شده است. روایت می‌فرماید برخی به یک شاخه، برخی به دو شاخه، برخی به سه شاخه و برخی به شاخه‌هایی چند خودشان را وصل کرده‌اند! خوش به حالشان... هرچقدر سعه‌ی وجودی انسان بیشتر باشد، تمسک و توسل او به این شاخه‌های شجره‌ی مبارک طوبی بیشتر است و هر کس هم بیشتر به این شجره‌ی طوبی بچسبد، طوبی تر می‌شود. طوبی یعنی خوشحال، خوشدل، حالش خوش می‌شود... اصلا خوشی حال انسانها بسته به میزان اتصال آنها به این شجره‌ی طوبی است. از این شعب رحمت الهی چقدر بهره برده‌ای؟! در این عالم طبیعت چون رحمت شعبه شعبه شده است، هرکسی به این شعبه‌های رحمت متوسل نشود عکس آن در او حاکم می‌شود. □روایت می‌فرماید از طرف دیگر، عده‌ای نیز هستند که به شجره‌ی زقّوم چسبیده‌اند‌.‌ اینها کسانی هستند که امر به معروف انجام نمی‌دهند، عمل شر و سوء مرتکب می‌شوند. امیرالمؤمنین علیه السلام می‌فرماید که در جریان یکی از جنگها، در شبی بسیار تاریک، لشکریان اسلام خوابیده بودند به جز چهار نفر. این چهار نفر بیدار بودند و نگهبانی می‌دادند. اینها مشغول قرائت قرآن بودند. ناگهان دشمن شبیخون زد‌ و به اردوی مسلمین حمله کرد. از دهان این چهار نفر نوری ساطع شد و کل منطقه روشن شد به گونه‌ای که این روشنایی خاص لشکر اسلام بود. مؤمنین از این روشنایی بهره بردند و دشمن را شکست دادند. به محضر پیغمبر صلی الله علیه و آله آمدند. حضرت فرمود چون که غره‌ی ماه شعبان بود و این چهار نفر قرآن می‌خواندند، قرآن به صورت نور ظاهر شد. کلام حق متعال نور است. چیزی که از جانب حق متعال نازل شده به تعبیر قرآن نور است. تمسک به شجره‌ی طوبی به شکل نور ظاهر شد. □در ادامه، امیرالمؤمنین علیه السلام می‌فرماید من الآن می‌بینم که برخی به یک شعبه از رحمت متصل هستند و به یک شاخه از این درخت آویزانند، برخی به چند شاخه... فرمود زید بن حارثه را می‌بینم که به چند شاخه‌ی این درخت خودش را متصل کرده است و خوشا به حال زید بن حارثه! در صبح یک‌ روزی، پیغمبر صلوات الله علیه و آله با عده‌ای از اصحاب به جایی رسیدند. دیدند که جوان نحیفی در آنجاست که چشمانش به گودی رفته و رنگ صورتش زرد شده و حالت خائفین را دارد. این جوان همین جناب زید بن حارثه است. پیغمبر از او پرسید که کیف اصبحت یا زید؟ چگونه صبح کردی؟ گفت اصبحت یقینا... ایشان پرسید نشانه‌ی این یقین که می‌گویی چیست؟ گفت همین الآن اهل بهشت و اهل جهنم را می‌بینم و زوزه‌ی سگ‌های جهنم را اکنون می‌شنوم و همه چیز اینگونه بر من مکشوف شده است. پیغمبر فرمودند این حال را نگه دار که به دست آوردن آسان و نگهداشتن سخت است. او نیز از رسول الله خواست که دعا کند او شهید شود و چنین نیز شد. □مولا فرمود می‌بینم عده‌ای را که به شاخه‌های این درخت چسبیده‌اند و این درخت آنها را بالا می‌برد و به عکس می‌بینم عده‌ای را که به درخت زقوم چسبیده‌اند و به پایین می‌روند. ما اصلا در عالم زقوم نداریم، همه عالم رحمت است. زقوم عدم اتصال به شجره‌ی طیبه ولایت اهل‌بیت علیهم السلام است. کسی اگر به این شعبه‌های رحمت الهی نچسبد می‌شود زقوم لذا برخی گفته‌اند جهنم عَرَضی است یعنی اگر کسی بهشتی نشود و به سمت خدا نرود جهنمی‌ است. تاریکی یعنی عدم حرکت به سمت نور... #ح_م

#رحمت_واسعه قسمت 4⃣ □ماه رجب ماه ریزش رحمت حق متعال است، رحمت حق متعال بر همه به یک اندازه می‌بارد، «أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَسَالَتْ أَوْدِيَةٌ بِقَدَرِهَا» لکن هرکس به اندازه‌ی وسعت وجودش از این آب حیات الهی بهره می‌برد‌. هرکس جانش وسیع تر باشد از این آب رحمت بیشتر بهره می‌برد و بالعکس. از تو حرکت، از نظام هستی برکت. آن رحمت از جانب حق متعال ریزش دارد، او بی منتها اسماء دارد، او بی منتها صفات کمالیه دارد و آن اسماء و صفات کمالیه که از او تعبیر به کمال استجلاء می‌کنند همواره در ظهور است و ریزش می‌کند و مانند شیر سفید است. رجب نام نهری بهشتی است که از شیر سفیدتر و از عسل شیرین تر است. شیر کنایه از حکمت و عسل کنایه از ولایت الهیه و قرب الهی است. این همواره در ریزش است و وسعتش هم بی اندازه است. وقتی این ریزش به انسانها می‌رسد، انسانها متفرق هستند؛ «الطُّرُقُ الَی اللهِ بِعَدَدِ اَنفاسِ الخَلائِق» هر نفسی مظهر یک، دو و یا چند رحمت الهی است. در این انسان‌ها که دقت که می‌کنید می‌بینید بعضی نماز را خیلی دوست دارند، همه‌ی نمازهای مفاتیح را با همه‌ی شرایطش و با عشق و علاقه زیاد می‌خوانند. این نماز یک شعبه از رحمت بی‌منتهای الهی است. برخی دوست دارند روزه بگیرند. برخی اهل دعا هستند و مناجاتی اند؛ مثلا دیده می‌شود که شخص خیلی اهل نماز های مستحبی و روزه نیست ولی خیلی دوست دارد دعا بخواند. برخی اهل استغفار هستند، در اعمال این ماه نیز بر استغفار تاکید شده. برخی اهل صدقه دادن هستند و برخی نیز جامع‌اند و همه را با علاقه انجام می‌دهند و سعه‌ی وجودی خوبی دارند. اینها همگی همان تمسک به شعبه‌های رحمت الهی بسته به استعداد افراد است. انسان به وفق حال و مزاج و استعدادش از این شعب رحمت برخوردار است و خودش را به این شاخه ها آویزان می‌کند. □افضل الاعمال چیست؟ همه‌ی این اعمال خوب هستند و همگی شعب رحمت الهیه هستند اما رند ها به دنبال چیستند؟ این رندها خیلی زیرکند... ما هم سعی کنیم رند باشیم. رندها چه کسانی هستند؟ آنهایی هستند که راه میانبر بلدند. ○عقل تا جوید شتر از بهر حج ○رفته باشد عشق تا کوه صفا □اینها همه‌ی اعمال را مرور می‌کنند و سپس می‌روند و افضل اعمال را پیدا می‌کنند‌. در ماه رجب، در ماه شعبان، رمضان و... افضل اعمال چیست؟ حضرت امام صادق علیه السلام می‌فرماید: «إِنَّ فَوْقَ كُلِّ عِبَادَةٍ عِبَادَةٌ وَ حُبُّنَا أَهْلَ اَلْبَيْتِ أَفْضَلُ عِبَادَةٍ». ایشان می‌فرماید که بالاترین عبادات این است که ما را دوست داشته باشید، محبت ما در دل شما باشد لذا در کنار نماز و روزه و... گفت گریه بر اباعبدالله الحسین علیه السلام... زیارت امام حسین علیه السلام. افضل اعمال شب و روز بعثت زیارت امیرالمؤمنین است. این دیگر شاخه نیست. اینهایی که سراغ نماز و روزه و... می‌روند با اینکه این اعمال خیلی هم خوب هستند و باید انجام شوند ‌و اصلا حب اهل‌بیت علیهم السلام انسان را به انجام این اعمال وا می‌دارد، با این همه، این افراد در واقع به شاخه ها سرگرم شده‌اند اما هستند افرادی که به ریشه چنگ می‌زنند و اینها رندان هستند. #ح_م

#رحمت_واسعه قسمت 5⃣ □وقتی امیرالمؤمنین علیه السلام ضربت خورده بودند و در بستر بودند، به امام حسن علیه السلام فرمودند که حسن جان، به همه‌ی این افرادی که اینجا هستند بگو که بروند. امام حسن همه را روانه کرد. پس از دقایقی دیدند که از پشت در صدای گریه می‌آید‌. امیرالمؤمنین فرمود که حسن جان، ببینید چه کسی پشت در است؟ ایشان رفت و دید که اصبغ ابن نباته پشت در نشسته است. او حقیقتا از رندهای روزگار بوده، موارد بسیار زیبایی پیرامون او در روایات نقل کرده‌اند‌. امام حسن علیه السلام فرمود که اصبغ، مگر مولا نفرمود که همگی بروید، چرا اینجایی؟ اصبغ گفت پای رفتن ندارم... کجا بروم؟ به کدامین در رو کنم؟ ○این در است و دگر دوم در نیست ○این ره است و دگر دوم ره نیست ○نمی‌روم ز دیار شما به کشور دیگر ○برون کنیدم از این در درآیم از در دیگر □اینجا دیگر ریشه است. رند باشید... رحمت الهی شعبه شعبه شده است، به خود رحمت چنگ بزنید. شعب او نیز خوب است اما به خود رحمت چنگ بزنید. امام حسین علیه السلام شعبه‌ی رحمت نیست بلکه رحمت الله الواسعه است. او اصل رحمت است. سفره‌ی اعمال پهن شده است اما بهتر نیست انسان همان اول کار به اصل چنگ بزند؟ در این حالت سیر انسان خیلی سریعتر است. «کُلُّنا سُفُن النجاة و سَفینَة جَدّی الحُسَین أوسَع و في لُجَج البِحارُ أسرَع»، چون که صد آمد نود هم پیش ماست... □وقتی دلت را به ولایت اهل‌بیت علیهم السلام متصل کردی نماز هم داری، استغفارها را هم داری. از قضا همین اعمال بعضا حجاب راه می‌شوند. بعضی مواقع روزه به جای اینکه نفس را کنترل کند هوای نفس را قوی تر می‌کند. روایت است که وقتی روزه‌ی مستحب گرفتی اگر کسی به شما خوردنی تعارف کرد روزه را باز کنید اما شخص باز نمی‌کند! می‌خواهد حتما یک جوری این روزه‌اش را به غروب برساند، اینجا نفس است که دارد جولان می‌دهد، خدا نیست. بخور آقا... اینجا خوردن از روزه گرفتن افضل است. بعضی مواقع وقتی شما به نمازی طولانی مثل نماز جعفر طیار می‌ایستی، ممکن است بگویی من آنم که رستم بود پهلوان! من این نماز را خواندم! من توفیق پیدا کردم که این نماز آنچنانی را بخوانم! صدقه و باقی اعمال نیز چنین اند، در همه‌ی این اعمال آفت راه دارد و خوف هوای نفس می‌رود اما تنها جایی که آفت نیست در اصل رحمت است چرا که شعبه‌ی رحمت ضد نیز دارد. ضد نماز بی‌نمازی است، هر عملی ضدی دارد. آقا شیطان خیلی قوی است! یکی از اساتید بنده می‌فرمود که بر علامه‌ی میرجهانی وارد شدم و دیدم که حال ایشان خیلی منقلب و به هم ریخته است و گریه می‌کند. از دلیل این حالشان پرسیدم. ایشان گفت من حدیثی دیدم که پیش از این ندیده بودم. پرسیدم آن حدیث چیست؟ گفت در حدیث دیدم که می‌فرماید حق متعال همان قدرتی را که به امیرالمؤمنین برای هدایت داده، همان قدرت را به شیطان برای اضلال داده... شیطان بعضی موقع ها با همین نماز و روزه و استغفر الله گفتن ها و همین مفاتیح الجنان سراغ من و شما می‌آید‌. راه خلاصی از او چیست؟ تنها راهش این است که من و شما به اصل رحمت الله الواسعه بچسبیم. آنجا آفت راه ندارد. «حُبّ عليٌّ حَسَنَةٌ لا تَضُرُّ مَعَها سَيِّئَة»، آنجا شیطان راه ندارد. کسی اگر به اصل رحمت بچسبد نجات می‌یابد‌. □حال سوال این است که چطور به اصل رحمت متصل شویم؟ دلت را عاشق حسین کن... این محبت را روز به روز قوی تر کن. این حضور را در درون خودت تقویت کن. وقتی دل همیشه با علی و اولاد علی است، وقتی دل همیشه نزد صاحب خودش است، او نماز هم که نمی‌خواند برای او نماز می‌نویسند. برای او بدون روزه گرفتن روزه می‌نویسند. همه اعمال را برای او می‌نویسند هرچند چنین شخصی در مرتبه‌ی ظاهر و شریعت مبادی احکام الهیه نیز هست و مؤدب به آداب ظاهری است. نماز هم می‌خواند اما نماز او نیز برای امیرالمؤمنین است... ○والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته○   #ح_م