□○ #شمه‌ای_از_اسرار_حج (قسمت پنجم)○□ □○بارها اشاره کرده‌ایم که سالک به مقصد نمی‌رسد، مگر اینکه اهل شب باشد؛ #اهل_بیداری_دل_شب_باشد. کلّ دنیا و همه‌ی عالم کثرت هم شب است و در شب است که سالک باید راه را طی کند برای اینکه به روزِ دیدار و یوم‌القیامه‌ی سیر باطنی خود وارد شود. □○این اقامت، اقامت شبانه است. این شبِ بیداری است و بسیار مستحبّ است که حاجی این شب را نخوابد و تا صبح بیدار باشد. این شبی است که حاجی‌ها برای #رمی_جمرات سنگ جمع می‌کنند؛ یعنی #شبِ_تجهیز است. □○سالک الی الله برای طیّ مسیر #سلوک نیاز به سلاح دارد؛ چون می‌خواهد به کارزار #شیطان و #نفس خود برود و این دو نبرد مستلزم ملزومات و تجهیزات و سلاح است. چون در #منا باید به هر یک از مظاهر شیطانی هفت سنگ پرتاب شود؛ شاید این هفت سنگ سمبلی از #هفت_دری باشد که به سوی دوزخ باز می‌شود؛ «لَها سَبْعَةُ اَبْوابٍ» هفت در رو به دوزخ باز می‌شود؛ شاید هفت در همان هفت نقطه‌ی ارتباط ما با عالم کثرت است؛ چشم و بینایی، گوش و شنوایی، شامّه و بویایی، ذائقه و چشایی، لامسه و بساوایی، و شهوت و غضب و یا دست و پا، نقاط ارتباط ما با عالم کثرت‌اند. □○ظاهر ما از هفت طریق با عالم کثرت مرتبط است؛ نگاهی که می‌کند؛ آنچه می‌شنود؛ آنچه می‌بیند؛ آنچه می‌چشد؛ آنچه لمس می‌کند؛ میل و اشتهایی که به چیزها دارد؛ نفرت و خشمی که می‌ورزد؛ یا کارهایی که با دست انجام می‌دهد؛ راهی که با پا می‌پوید؛ هنگامی که حاکمیّت عقل و دل بر آنها نباشد؛ درهایی هستند که به سوی دوزخ باز می‌شوند؛ امّا اگر حاکمیّت عقل و دل بر آنها مستولی شد، این هفت تا به علاوه‌ی عقل یا دل، هشت تا می‌شوند؛ آن‌وقت هشت درِ بهشت می‌شوند. «اِنَّ ِللْجَنَّةِ ثَمانِیَةَ اَبْوابٍ» . □○یعنی حالا همان چشم با نگاه‌هایش به بهشت راه پیدا می‌کند؛ همان گوش با شنیدن‌هایش به بهشت راه پیدا می‌کند. حاجی باید هفت سنگ بزند. شاید هر یک از این هفت تا به دری از درهای دوزخ در وجود او پرتاب می‌شود؛ یا حاجی به هفت جهتی که شیطان از آن جهات به وجود انسان نفوذ می‌کند؛ حمله‌ور می‌شود. □○لذا شبِ تجهیز و سلاح برگرفتن است و وقتی سالک می‌تواند سلاح برگیرد که در وادی #مشعر باشد؛ یعنی اهل شعور و درک باشد. آنجا نقطه‌ی سلاح برگرفتن برای مبارزه و کارزار است. #ادامه_دارد... □○در محضر استاد مهدی طیب - ۹۱/۰۸/۰۵○□ #ماه_ذی_الحجه @mohamad_hosein_tabatabaei

■●استاد علی صفایی حائری #رمی_جمرات●■ ■●همان طور كه شيطان كارش را با وسوسه‌ها شروع مى‌كند، انسان هم بايد آماده شود؛ كه وقتى به اصول توجه كردى و اسلام آوردى و به اعمالت جهت دادى، آنگاه شيطان زير درختت ريشه مى‌كند. شيطان تا بتواند ريشه‌ها را مى‌خشكاند، اگر نتوانست در نماز خدشه مى‌كند و ستون‌ها را صدمه مى‌زند و اگر نتوانست شاخه‌ها را قطع مى‌كند، اگر در اين مرحله هم موفق نشد آنگاه كه ميوه‌ها چيده شد آنها را لك دار مى‌كند و اگر نتوانست بر آنها خاك مى‌ريزد. او بى‌كار نمى‌نشيند و تا بتواند كارى مى‌كند، گردى مى‌پاشد، طوفانى به پا مى‌كند. ■●او اميد دارد كه كارش نتيجه بدهد؛ كه: «ثُمَّ‌ كانَ‌ عاقِبَةُ‌ الَّذينَ‌ أَساُؤا السُّوآى‌ انْ‌ كَذَّبُوا بِآياتِ‌ اللّهِ‌...». چرا كه شيطان اين را تجربه كرده كه سياهى و چركى زياد، رفته رفته اصول را هم از بين مى‌برد. انسان وقتى به گناهان كوچك بى‌توجه شد، اين كوچك‌ها او را به گندها مى‌كشاند. ■●شيطان با دو نيروى نفس و دنيا انسان را محاصره مى‌كند. نفس را اغوا مى‌كند و دنيا را زينت مى‌بخشد؛ «لَاُزَيِّنَنَّ‌ لَهُمْ‌ فِى الْاَرْضِ‌ وَ لَاُغْوِيَنَّهُم اجْمَعين». و از آنجا كه شيطان چنين برنامه‌اى دارد نوبت رجم مى‌رسد؛ كه بايد شيطان را طرد كرد. ■●حقیقت حج، صفحه ۲۳●■ @mohamad_hosein_tabatabaei