eitaa logo
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
1.6هزار دنبال‌کننده
641 عکس
6 ویدیو
0 فایل
بررسی اثار احوال ونظرات مفسرفقیه فیلسوف وعارف کبیر محمدحسین طباطبایی وسایر علما
مشاهده در ایتا
دانلود
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
□○افطاری ۳○□ □حضرت ختمی مرتبت صلوات الله علیه وآله فرمود: " الصّوم جُنَّة مِنَ النّار" روزه سپر آ
□○افطاری ۴○□ ○لصَّائِمِ فَرْحَتَانِ: فَرْحَةٌ عِنْدَ إِفْطَارِهِ، وَ فَرْحَةٌ عِنْدَ لِقَاءِ رَبِّهِ○ □○انسان دو بعد دارد لذا دو فرح دارد؛ یکی و دیگری . □○اقتضاء آن بعد جسمانی و نفس حیوانی، غذاهای مادی است لذا عندالافطار باید به آنها غذا بدهد. نوعاً  می‌بینیم مردمانی هم که اهل عبادت و روزه گرفتن نیستند ایام ماه رمضان افطاری می‌دهند و افطاری هم می‌روند، این ناشی از اقتضای همین نفس حیوانی است. به وفق نفس حیوانی، خوردن را همه دوست دارند و از آن فرح در جسم و نفس حاصل می‌کنند، جوارح قوت می‌گیرد و قوت جوارح، جوانح را هم متأثر می‌کند، لذا افطار عندالغروب است و روح در جسم غروب کرده و به اقتضائات جسم مرتبط شده است. پس به یک معنا افطار که از غروب آغاز می‌شود برای نفس حیوانی ماست. □○ما یک و نیز داریم. این نفس عِنْدَ لِقَاءِ رَبِّهِ بصومه فرحناک می‌شود و این عند لقاء ربه، است. سحر وقت ملاقات است. کسی که بخواهد با پروردگارش، با محبوبش ملاقات کند زمانش سحر است لذا فرمود یا موسی! دروغ می‌گوید کسی که می‌گوید عاشق تو هستم ولی سحر ندارد. سحر مظهر روح می‌شود لذا انسان صائم روزه دار دو فرح دارد؛ یک فرحش هنگام افطار و خوردن است و دیگری، فرح هنگام سحر است که لقاء حق متعال توسط روح است. از سحر امساک شروع می‌شود، سحر یعنی توجه نفس به فوق عالم ماده! آنچه مربوط به لذائذ دنیوی است انجام نمی‌دهد و آنچه شرع گفته ترک می‌کند و به مقام تنزیه می‌رسد ولی افطار مقام تشبیه است. □○مردم به وفق اطوار وجودیشان عمل می‌کنند. سحر به جنبه روحانی و معنوی انسان بر می‌گردد، این یک تعبیر و تداعی معنی از روزه است والا در افطار هم وجود دارد. افطار هم روح و ریحان است لذا مومن عندالافطار توجهش صرفا به جسمانیات نیست بلکه افطار معنوی هم دارد، مثلا  قبل از افطار توسلی به داشتن، افطاری معنوی است، شکوفایی معنوی است، در واقع می‌خواهد بگوید که من اگر در مغرب دنیا هم واقع شوم، توجهم به انوار الهیه است و دچار غفلت نمی‌شوم. □○پس اهل دنیا هم سحر ندارند و هم فرحناک هستند به افطار مادی!! دنیا را دوست دارند و خوشند و به وفق دنیا زندگی می‌کنند، منتها وقتی عمرشان تمام شد افطار حقیقی شان رخ می‌دهد و این افطار، ظهور و شکافتن باطن و آغاز دولت آیه «يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ» است، آنچه دارند آشکار می‌شود، سر سفره خود می‌نشینند و از کاشته های خود افطار می‌کنند...