*{ #لُقَطه‌}* □○هر مالى كه پيدا شود و صاحبش معلوم نباشد «لقطه» ناميده مى‌شود. ۱. مالى كه يافته مى‌شود و صاحبش معلوم نيست اگر در قيمت از يك مثقال نقره و كمتر باشد، بى مانع مى‌توان برداشت و تصرف نمود، و اگر قيمتش بيشتر از يك مثقال نقره باشد، نبايد برداشت و در صورت برداشتن، تا يك سال از راه‌هاى عادى بايد مالكش را جست‌وجو كرد، و پس از يافتن تسليمش نمود، و اگر پيدا نشد، بايد از طرف وى به عنوان «صدقه» به فقرا داده شود. ۲. اگر مالى در ويرانه‌ها كه سكنه آن‌ها منقرض شده‌اند، يا در بيغوله‌ها و زمين‌هاى باير بى‌مالك يافته شود، متعلق به يابنده است. و اگر در داخل زمين ملكى، پيدا شود از مالكين سابق استفسار مى‌شود اگر آنان پنهان كرده باشند با دادن نشانى تسليمشان مى‌شود وگرنه باز متعلق به يابنده است. ۳. اگر حيوان بى صاحب پيدا شود، حكم لقطه را دارد. ۴. اگر بچه بى‌صاحب در سر راه يافته شود، به همه مسلمانان واجب كفايى است كه او را برداشته و بزرگش كنند. ۵. اگر مال دزدى به عنوان امانت به كسى سپرده شود، حكم لقطه را دارد و بايد به مالك اصلى آن تسليم شود و نمى‌توان به دزد تحويل داد! ص: ۲۹۱} □○تعالیم اسلام ، ص اسلام ص۲۳۷○□ #علامه_طباطبایی @mohamad_hosein_tabatabaei