#المیزان| و در تفسير عياشى از فضيل بن يسار روايت شده كه گفت : من از حضرت ابى جعفر (عليه السلام ) از معناى اين روايت سؤال كردم ، فرمود: ((هيچ آيه اى در قرآن نيست مگر آنكه #ظاهرى_و_باطنى دارد، و هيچ حرفى نيست مگر آنكه #حد_و_مرزى دارد، و براى هر حدى #سرآغاز_و_مطلعى است )). پرسيدم : منظور رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله ) از #ظاهر_و_باطن قرآن چيست ؟ فرمود: ((منظور از ظاهر قرآن #الفاظ نازل شده آنست ، و منظور از باطن قرآن #معانى_الفاظ است ، كه در مورد خبرهاى قرآن بعضى از آن معانى رخ داده ، و بعضى بعدا رخ مى دهد، و قرآن با گردش و جريان خورشيد و ماه جريان دارد، در هر چرخى كه آنها مى زنند، و حوادثى مى آورند، #پيش_گفته_اى از قرآن محقق مى شود، همچنان كه خداى تعالى در اين مورد فرموده : ((و ما يعلم تأويله الا اللّه و الراسخون فى العلم )) و آن مائيم كه تأويل قرآن را مى دانيم . @mohamad_hosein_tabatabaei