#تفسیر_المیزان #تاغدیرخم_بخش_اول #علامه_طباطبایی_ره □تفسیر آیه «يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ»□ □●[آن امر مهم و خطيری كه پيامبر (صلی الله علیه وآله) مامور به ابلاغ آن شده است"ولايت" و جانشينی امير المؤمنين (علیه السلام) است] □●از اينجا و از همه آنچه تا كنون گفته شد بخوبی استفاده میشود كه در آيه شريفه رسول اللَّه (صلی الله علیه وآله) مامور به تبليغ حكمی شده كه تبليغ و اجرای آن مردم را به اين شبهه دچار می‌كند كه نكند رسول اللَّه (صلی الله علیه وآله) اين حرف را بنفع خود میزند، چون جای چنين توهمی بوده كه رسول اللَّه (صلی الله علیه وآله) از اظهار آن انديشناك بوده، از همين جهت بوده كه خداوند امر اكيد فرمود كه بدون هيچ ترسی آن را تبليغ كند، □●و او را وعده داد كه اگر مخالفين در صدد مخالفت بر آيند آنها را هدايت نكند، و اين مطلب رواياتی را كه هم از طرق عامه و هم از طرق اماميه وارد شده است تاييد میكند، چون مضمون آن روايات اينست كه آيه شريفه در باره ولايت علی (علیه السلام) نازل شده، و خداوند رسول اللَّه (صلی الله علیه و آله) را مامور به تبليغ آن نموده، و آن جناب از اين عمل بيمناك بوده كه مبادا مردم خيال كنند وی از پيش خود پسر عم خود را جانشين خود قرار داده است، و به همين ملاحظه انجام آن امر را به انتظار موقع مناسب تاخير انداخت تا اينكه اين آيه نازل شد... #ادامه_دارد @mohamad_hosein_tabatabaei

#تفسیر_المیزان #تاغدیرخم_بخش_دوم #علامه_طباطبایی_ره □تفسیر آیه «يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ»□ □● #ادامه ناچار در غدير خم آن را عملی كرد و در آنجا فرمود:" من كنت مولاه فهذا علی مولاه" يعنی هر كه من مولای اويم، اين- علی بن ابی طالب- نيز مولای اوست. □●اما" #ولايت": بايد دانست همانطوری كه در زمان رسول اللَّه امور امت و رتق و فتق آن بدست آن جناب اداره میشده بطور مسلم و بدون هيچ ابهامی پس از در گذشت وی نيز شخصی لازم است كه اين امر مهم را عهده دار باشد، و قطعا هيچ عاقلی بخود اجازه نمیدهد كه توهم كند دينی چنين وسيع و عالمگير، دينی كه از طرف خدای جهان، جهانی و ابدی اعلام و معرفی شده است، دينی كه وسعت معارفش جميع مسائل اعتقادی و همه اصول اخلاقی و احكام فرعی را كه تمامی قوانين مربوط به حركات و سكنات فردی و اجتماعی انسانی را متضمن است بر خلاف ساير قوانين و استثنا احتياج به حافظ و كسی كه آن طور كه شايد و بايد آن را نگهداری كند ندارد، □●و يا توهم كند كه مجتمع اسلامی استثناء و بر خلاف همه مجتمعات انسانی بی نياز از والی و حاكمی است كه امور آن را تدبير و اداره نمايد، كيست كه چنين توهمی بكند؟! و اگر كرد جواب كسی را كه از سيره رسول اللَّه (صلی الله علیه وآله) بپرسد چه میگويد؟! زیرا رسول اللَّه (صلی الله علیه وآله) سيره اش بر اين بود كه هر وقت به عزم جنگ از شهر بيرون میرفتند كسی را به جانشينی خود و به منظور اداره امور اجتماعی مسلمين جای خود میگذاشتند، كما اينكه علی بن ابی طالب (علیه السلام) را در جنگ تبوك جانشين خود در مدينه قرار دادند، □●علی (علیه السلام) هم كه عشق مفرطی به شهادت در راه خدا داشت عرض كرد: آيا مرا خليفه و جانشين خود در مدينه قرار میدهی؟ با اينكه در شهر جز زنان و كودكان كسی باقی نمانده؟! پيامبر فرمود: آيا راضی نيستی كه نسبت تو، به من نسبت هارون باشد به موسی، با اين تفاوت كه بعد از موسی (علیه السلام) پيغمبرانی آمدند و پس از من پيغمبری نخواهد آمد؟!. و همچنين آن حضرت در ساير شهرهايی كه آن روز بدست مسلمين فتح شده بود مانند مكه و طائف و يمن و امثال آنها جانشينان و حكامی نصب میفرمود، □●و نيز بر لشكرها چه كوچك و چه بزرگ كه باطراف میفرستادند امرا و پرچمدارانی میگماردند، اين بوده است رفتار رسول اللَّه (صلی الله علیه وآله) در ايام حيات خود، و چون فرقی بين آن زمان و زمان پس از رحلت آن جناب نيست، از اين رو بايد برای زمان غيبت خود هم فكری بكند، و شخصی را برای اداره امور امت تعيين بفرمايد، بلكه احتياج مردم به والی در زمان غيبت آن جناب بيشتر است از زمان حضورش، و با اين حال چگونه میتوان تصور كرد كه آن جناب برای آن روز مردم هيچ فكری نكرده است؟!. @mohamad_hosein_tabatabaei

■●هنگامی که انسان چشم به روی جهان می گشاید و با موجودات روبرو می شود، بدرستی درمی یابد که آنچه می بیند و به آنها می رسد، هستند؛ ولی یکسان نیستند. نتیجه ای که از این دریافت حاصل می شود، آن است که همه موجودات در اصل «بودن» و «هستی» با یکدیگر تفاوت ندارند. بنابراین، یکسان نبودن و تفاوت میان آنها منشأ دیگری دارد که می توان از آن تحت عنوان «ماهیت» سخن به میان آورد. ■●کلمه ماهیت از (ما هُوَ) گرفته شده که در واقع همان سوال از چیستی است. هرگاه شما از چیستی یک شیئ یا حقیقت بپرسید در واقع در جستجوی ماهیت آن هستید. ■●در فلسفه، سوال از چیستی نقش بنیادین دارد و این سوال منشا همه بحث ها و اختلافات است. به همین دلیل گفته می شود که منشا تفاوت ها را باید در ماهیات جستجو کرد نه در وجود آنها. #دکتر_دینانی @mohamad_hosein_tabatabaei

■●عارف بالله مرحوم حاج اسماعیل دولابی●■ ■همه ی انبیا در سرّشان از علی علیه السّلام بهره میبردند و خدا را در سرّشان با علی علیه السّلام میخواندند، ولی آنهایی که پی بردند و او را در سرّ خود شناختند، اولواالعزم شدند. همهی ملائکه از علی علیه السّلام بهره میبردند، ولی آنهایی که به او معرفت پیدا کردند، ملک مقرّب شدند. ■فقط انبیاء مرسل و ملائکه‌ی مقرّب و دوستان اهل بیت علیهم السّلام که به کمال رسیدهاند و قلبهایشان با ایمان امتحان شده است، علی علیه السّلام را شناختهاند. دیگران از علی علیه السّلام بهره میبرند، ولی او را نمیشناسند. این‌ها در راهند. ■هر عابدی که عبادت میکند، عبادتش از علی علیه السّلام قاطی دارد، ملائکه از سر سفره‌ی فضل و عنایت علی علیه السّلام روزی خوردند. هر چه پیامبر آمد، از سفره‌ی علم و عنایت علی استفاده میکرد؛ علی در سرّ همه‌ی انبیا بود. #یاعلی ■●مصباح الهدی - تألیف استاد مهدی طیّب●■ @mohamad_hosein_tabatabaei

☑️شادی روح علامه طباطبایی(ره) #صلوات @mohamad_hosein_tabatabaei

□تا ۲۵ ذی‌الحجّه ایام غدیریّه می‌باشد، که در هر روز آن آیات و روایات در شان آقا امیرالمومنین علی علیه السلام نازل و وارد شده است. بر هر شیعه ای لازم است، این ایّام را بشناسد و مطالب آن را بداند و مبلّغ غدیر و ایام غدیریّه باشد. اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا أَوَّل مَظْلُوم ...✋

آیات 254-253 بقره قسمت اول بخش سوم تِلْك الرُّسلُ فَضلْنَا بَعْضهُمْ عَلى بَعْضٍ ● انيبا (علیهم السلام) در عين حال كه در اصل فضل رسالت مشتركند، از درجات مختلفى برخوردارند از آنجا كه خواسته است به امر رسولان و به مقام والاى ايشان احترام بگذارد با كلمه ((تلك )) كه ضمير اشاره به دور است اشاره نمود، و اين جمله دلالت دارد بر اين كه خداى سبحان انبيا را در يك درجه قرار نداده ، بلكه بين آنان برترى نهاده است ، بعضى برتر از بعضى ديگر هستند، و بعضى پائين تر از بعض ديگر، ولى همه آنها مشمول فضل خدا هستند، چون رسالت فى نفسه فضيلتى است كه در همه آنان هست . پس در بين انبيا اختلاف مقام و تفاضل در درجات هست ، در عين اينكه همه آنان در اصل فضل رسالت مشترك هستند، و در مجمع كمالات كه همان توحيد باشد سهيم هستند، بر خلاف اختلافاتى كه در بين امتهاى آنان ، بعد از آنان پيدا مى شود، چون اختلاف امتها به ايمان و كفر، و نفى و اثبات است ، و معلوم است كه ميان اين دو جامع نيست . و به همين جهت است كه در آيه مورد بحث از اين دو گونه اختلاف دو جور تعبير آورد، اختلاف انبيا را تفضيل خواند، و اين تفضيل را به خودش نسبت داده و فرمود: ما بين آنان اختلاف درجه قرار داديم ، و اختلاف امتها را اختلاف خواند، و آن را به خود امتها نسبت داده فرمود: ((وليكن اختلاف كردند)). و از آنجائى كه در ذيل آيه اشاره به مساله قتال شده و مرتبط به آن بود، و آيات قبل نيز راجع به قتال سخن مى گفت ، و داستان قتال طالوت را ذكر مى كرد، چاره اى جز اين نبود كه قطعه اى از كلام را زمينه چينى و مقدمه ذيل آيه بفرمايد: ((تلك الرسل فضلنا... بروح القدس تا ذيل آيه را كه مى فرمايد: ((ولو شاء الله ما اقتتل الذين من بعدهم ... و لكن الله يفعل ما يريد)) روشن سازد. ترجمه تفسير الميزان جلد 2 صفحه 471 و بنابر اين صدر آيه ، در صدد بيان اين معنا است كه مقام رسالت ، هر چند مشترك در ميان همه رسولان (عليه السلام ) است ، و مقامى است كه خيرات و بركات را به سوى بشر سرازير مى كند، و كمال سعادت و درجات نزديكى به خدا از قبيل هم كلامى با خدا و دارا شدن معجزات و مؤ يد شدن به روح القدس از اين سرچشمه زلال مى جوشد، ليكن با همه اين بركات ، باعث نمى شود كه جنگ و خونريزى را از ميان بشر براندازد، چون اين رنج و مصيبت مستند به اختلاف خود مردم است . #تفسیر_المیزان #سوره_بقره #علامه_طباطبایی_ره 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei