☑️هر مخلوقی در فصل شکوفایی‌اش، نیاز بیش‌تری به غذا دارد. ▪️لذا در بهار که فصل شکوفایی گیاهان است، نیاز به غذای نباتی افزایش می‌یابد. از این روی گیاهان به آب و نور و هرچه که غذایشان است، احتیاج بیش‌تری پیدا می‌کنند. ▪️در حالی‌که در پاییز و زمستان که فصل فسردگی و ایستایی گیاهان است، نیاز به غذا در آن‌ها کم‌تر است. ▪️آدمی نیز در فصل شکوفایی‌اش این‌گونه است. ما دو فصل شکوفایی آدمیت داریم: یکی #رجب و #شعبان و #رمضان و دیگری #ذی‌قعده و #ذی‌حجه و #محرم. ▪️آدم در این دو فصل شکوفایی نیازش به غذای حقیقی‌اش که توحید است، بیش‌تر است. چرا که زمینه رشد و شکوفایی آدمیتِ آدم در این ایام بیش‌تر است. ▪️لذا در این ایام دستورات بیش‌تری از سوی شریعت وارد شده، تا در این بستر آماده، آدمیت ما رشد بیش‌تری داشته باشد. #استاد_محمود_امامی @mohamad_hosein_tabatabaei

▪️رغبت يعنی ميل نه آرزو؛ ليلة الرغائب به معناي شب آرزوها نيست بلکه شب رغبت‌ها و گرايش‌ها و مجذوب شدن‌هاست... ▪️خداي سبحان جنّاتي دارد كه ما را به آنها ترغيب كرده و براي روح ما هم بهشتي دارد كه ما را به آن هم ترغيب كرده است. ▪️در بخش پاياني سوره مباركه «قمر» چنين آمده «إنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنّاتٍ وَنَهَرٍ ٭ فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ»؛ يعني مردان باتقوا بهشتي دارند همين «جَنَّاتٌ تَجْرِيْ مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ» جنت جسم و بدن است و لذايذ مادي... ▪️اما يك بهشت ديگري دارد كه آن براي روح ماست... براي جان ماست كه نزد خدا قرار بگيريم. ▪️اوساط اهل ايمان، رغبتشان در ليلةالرغائب به «جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ» است و اوحدي از اهل ايمان گذشته از اينكه «جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ» را طالب هستند، «فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ» را هم مورد رغبت و ميل و گرايش و انجذاب خود قرار مي‌دهند. ▪️آن‌گاه درباره چنين گروهي گفته مي‌شود: «وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ» هم جنّت بدن است هم جنّت جان است هم لذّت روح است هم لذّت تن است كه ان‌شاءالله در ليلةالرغائب به اين رغبت‌ها بار مي‌يابيم... ▪️بنابراين ليلةالرغائب مي‌تواند رغبت‌هاي گوناگون و مراحل فراواني را در پيش‌رو داشته باشد كه ان‌شاءالله در اوّلين شب جمعه ماه پربركت رجب همه شما آن توفيق را داشته باشيد هم به جنّت جسماني برسيد هم به جنّت روحاني. #آیت‌الله_جوادی_آملی @mohamad_hosein_tabatabaei

▪️یکی محجوب به زهدِ خویش است، و دیگری محجوب به عبادتِ خویش و دیگری به علمِ خویش. ▪️و بهشت، حجابِ اکبر است؛ زیراکه اهل بهشت به بهشت آرام یافته‌اند، و هرکه جز به حقّ به چیزی آرام گیرد، در حجاب است. #بایزید_بسطامی @mohamad_hosein_tabatabaei

#لیلة_الرغائب ▪️امشب لیلة الرغائب است و در کتب مفاتیح و اقبال، اعمالی نیز برای آن در نظر گرفته شده است لکن سالک الی الله در همه‌ی ایام و لیالی به سمت کمالات الهیه راغب است و از خدا فوق رغبت خودش را می‌خواهد؛ رغبت من و شما به اندازه درک و معرفت ما از هستی است. اگر بنا باشد که بر وفق میل و رغبت خودمان از خدا عطایایی طلب کنیم، بلا شک درخواست ما ناقص است و ای بسا مقرون به اسائه ادب باشد اما اگر از حق متعال بخواهیم که فوق رغبت و خواست ما و آنگونه که خودش می‌داند به ما عطا کند، رعایت ادب مع الله کرده‌ایم. ▪️راه حق تعالی پایان ندارد لذا هرچند در زبان اولیاء، مواطن و مواقف مسیر الی الله به صورت مواطن و مواقفی خاص بیان شده‌اند، این راه تمام شدنی نیست. سالک بایستی مدام مواقف را طی کند و تقسیم بندی سلوک عملی نیز می‌خواهد همین را بگوید که انسان سالک باید پله پله برود تا به ملاقات خدا نائل شود و در هر پله و مرحله، باید احکام آن موقف و مرحله را رعایت کرده و در خودش پیاده کند تا پیش برود. ▪️این شب لیلة الرغائب نیز یک نشان است بلکه همه ایام و اوقات برای سالک الی الله لیلة الرغائب‌اند که او در تمام این مراتب به مقامات توحیدی رغبت پیدا کند. شب و روز نزد اولیاء الهی دارای اسرار و معانی و مراتب است خود است و برای سالک حقیقی، شب و روز یکی است؛ يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهارِ وَ يُولِجُ النَّهارَ فِي اللَّيْلِ... ▪️نکته‌‌ای که باید به آن توجه کرد این است که در خصوص اعمال و عبادات، اصل چیست؟ آیا انسان می‌تواند با اعمال خود به حضرت علی و اولاد طاهرین ایشان علیهم السلام برسد؟ یا اینکه باید با امام به سمت اعمال عبادی برود؟ آیا می‌خواهد با عبادت و تسبیح و تحمید ناقص خود به حضرت علی علیه السلام برسد؟! آیا اصلاً چنین چیزی شدنی است؟! در واقع اعمال عبادی آمده‌اند تا ما به ذوات مقدس اهل‌بیت علیهم السلام برسیم لذا اصلا اعمال، مال ایشان است و اصالت اعمال نیز با ایشان است. مستحب و واجب و هر عملی باید به محضر انسان کامل تقدیم شود... متهجد واقعی سحر را بیدار است و می‌داند که اصل نماز شب، حقیقت انسان کامل است؛ نماز و قبله و قیام و قعود او همگی به انسان کامل برمی‌گردد لذا اصلا رغبت و طلب او معطوف چیز دیگری است... ▪️انسان باید بداند که صرف نماز شب دست او را نمی‌گیرد. چه نماز شب‌‌خوان هایی که به روی امام شمشیر کشیدند! حکایت مشهور آن قاری قرآن در نیمه شب را شنیده‌ایم که جناب کمیل محو قرآن خواندن او شده بود. مولا علی علیه السلام فرمود صوت خوش او تو را نفریبد که او از اهل آتش است! کمیل تعجب کرد! این وقت شب و این قرآن حزین و اهل آتش بودن؟! پس از خروج خوارج بر مولا علی علیه السلام و وقوع جنگ نهروان، وقتی که حضرت به اتفاق کمیل بر سر جنازه کشتگان خوارج می‌رفتند، مولا با شمشیر به جسد یکی از این ملاعین اشاره فرمود که ای کمیل، أَمَّنْ هُوَ قَانِتٌ آنَاءَ اللَّيْلِ...؟! و کمیل متوجه مطلب شد... ▪️عمده این است که رغبت ما باید به سمت اصل باشد. اصل چیست؟ شیخ طوسى رحمه الله به سندش از امام صادق علیه السلام در تفسیر قول خداوند که فرمود «وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللهِ جَمِیعاً وَلا تَفَرَّقُوا»؛ نقل کرده که حضرت فرمود: «ما ریسمان خداییم.» روزه؟ نماز؟ حج؟ ذکات؟ امر به معروف و نهی از منکر؟ نه... حضرت فرمود ما و محبت ما... لذا انسان می‌فهمد که باید رغبتش به این سمت باشد. انسان باید از این اعمال بگذرد نه به این معنی که این اعمال را انجام ندهد، خیر! بلکه باید همه‌ی این اعمال را با امام انجام دهد. در این شب خوب است که از اهل‌بیت علیهم السلام بخواهیم که رغبت ما را اینگونه قرار دهند، اینکه آتش محبت خود را در جان ما بیشتر و بیشتر شعله‌ور سازند... #ح_م ◾️۲۸ دی ۱۴۰۲، شب لیلة الرغائب◾️

در دعاهاتون حقیر رو هم یاد کنید✋

☘ نکته_ناب ☘ #بسمه_تعالی_شانه ☘در زیارت هفتم حضرت امیر المؤمنین علیه السلام آمده است: ☘السَّلامُ عَلَى الْمَوْلُودِ فِي الْكَعْبَةِ الْمُزَوَّجِ فِي السَّماءِ، و بلافاصله بعد از آن می‌فرماید: السَّلامُ عَلَىٰ مَنْ شُرِّفَتْ بِهِ مَكَّةُ وَ مِنىٰ، تا بفرماید این ولادت در داخل کعبه شرافت برای کعبه است و علی عالی اعلی بسی بالاتر از آن است که مظاهر و تعینات برای او شرافت باشند بلکه هر موجودی و مخلوقی به او شریف شده است اعنی در دایره وجود آنکه اصالت دارد و موجود است این نفس علوی رحمانی است و دیگران مصداق بالعرض این وجود ذی جودند: تو اصل وجود آمدی از نخست دگر هر چه باشد همه فرع تست ☘در عظموت و جبروت صاحب ولایت مطلقه و کبرای الهی همین بس که در سماء احدیت که مقام اطلاق قسمی است با آن سرّ ازلی و ابدی و مکتوم و مکنون سرمدی و اسم مستأثره ذات غیبی، یگانه محبوبه و معشوقه هویت مطلقه مقسمی حضرت فاطمه‌ی زهرا سلام الله علیها اتحاد وجودی یافته و برای او کفوی شده تا در نشئه طبیعت و در نکاح انسانی مبداء خروج لؤلؤ و مرجان امامت شود. ☘السَّلامُ عَلَى الْمَخْصُوصِ بِسَيِّدَةِ النِّسَاءِ؛ آن گزین خلقت و تتمه‌ی دوران حضرت ختمی مرتبت صلوات الله علیه فرمود: «خصصت بفاتحة الكتاب و خواتيم البقرة»، فاتحه‌ی کتاب، کل قرآن است و کل فاتحه در بسم الله آن و آن نیز در باء بسم الله و علی نقطه تحت باء است و خواتیم بقره ایمان رسول به آنچه از جانب حق نازل شد که ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام است آن سرّی است که خاتم رسالت صلی الله علیه و آله بدان اختصاص یافت. بنگر مقام امام الموحدین و سرّ الانبیاء و المرسلین را که اختصاص یافته‌ی به سیدة النساء است و این فقط و فقط مستأثره امیرالمؤمنین علیه السلام است و احدی به این مشهد راه ندارد مگر او و فرزندان طاهرینش به سبب اتحاد با آن جناب صلوات الله علیهم اجمعین. رسالت مخصوص به ولایت است و ولایت مخصوص به حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیهم اجمعین و این سرّ لو لا فاطمه لما خلقتکماست. صبح ۱۳ رجب ۱۴۴۱ ه ق #ح_م

▪️یا ولیی اسمع من ناصح مشفق: کرامات أولیا الله و خرق عوایدهم فی بواطنهم لا فی ظواهرهم؛ فان الکرامات الظاهره تمحیص و بلاء. فمن وقف معها کان لها و من هرب عنها فتح له فی قلبه عینا به ینظر الیه فینعم نعیم الابد و یعطیه لسانا فی باطنه یکلمه به. ▪️ای دوست من از نصیحت‌کننده‌ای دل‌سوز بشنو: کرامات و خرق عادات اولیای الهی در باطن آن‌هاست و در ظاهرشان چیزی آشکار نمی‌گردد؛ زیرا کرامات ظاهری بلا و و برای خالص‌سازی صاحب کرامت است. ▪️هرکس که با کرامات مانده و سرگرم آن‌ها شود و به همان کرامت‌ها اختصاص می‌یابد و در همان اندازه می‌ماند. ▪️اما کسی‌که از کرامت‌های ظاهری گریزان باشد، چشمی در دلش باز شده که با آن به حق می‌نگرد. پس او مورد نعمت‌های ابدی قرار می‌گیرد. و زبانی در درونش داده می‌شود که با آن با حق سخن می‌گوید. ◾️ #محیی‌الدین_عربی (رسالة الکتب)◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei

◾️روزه، اتّصال به حقیقت علوی(۱)◾️ ▪️در احادیثی که از پیغمبراکرم و ائمّه‌ی اطهار صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین روایت شده، مکرّر این تعابیر نقل شده است: اَنَا الصَّومُ: من روزه‌ام؛ اَنَا الصَّلاةُ: من نمازم. پیغمبر و اهل‌بیت علیهم‌السّلام خودشان نماز و روزه‌اند؛ چون به مقامی فوق روح و نفس تعلّق دارند و در مقام قلب و ذات حضور دارند ولذا حقیقت روزه و نماز اهل‌بیت علیهم‌السّلام هستند. کسی که به آن افق برسد و در آن مقام ساکن شود، می‌تواند در نماز خود امیرالمؤمنین علیه‌السّلام را ببیند؛ در روزه‌ای که می‌گیرد، پیغمبراکرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم را ببیند. ▪️روزه می‌خواهد تقوایی ایجاد کند که انسان را به این افق برساند. چون امیرالمؤمنین علیه‌السّلام متعیّن به تمامیّت اسم مؤمن است. مؤمن، اسم خداست: هُوَ اللهُ الَّذي لا اِلـٰـهَ اِلاّ هُوَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلامُ الْمُؤمِنُ: اوست خدايى كه جز او معبودى نيست، فرمانرواى جهان هستى، منزّه از هر عيب و نقص و شريك، سلام و سالم از عيب و نقص و شرّ، مؤمن به خويش و ايمنى‏بخش از هر ظلم و بدى است. ▪️امیرالمؤمنین علیه‌السّلام مؤمن کامل است و به همین دلیل تمامیّت روزه امیرالمؤمنین علیه‌السّلام است و دیگران که مؤمنند، چون به جزئی از اسم مؤمن تعیّن پیدا کرده‌اند، جزئی از حقیقت روزه در آنها تجلّی می‌کند. امیرالمؤمنین علیه‌السّلام تمامیّت صوم است و دیگران جزئی از آن صومند و به همان میزانی که اسم مؤمن در آنها محقّق شده است، با حقیقت مؤمن کامل، یعنی امیرالمؤمنین علیه‌السّلام رابطه پیدا کرده‌اند و به حقیقت علوی اتّصال پیدا کرده‌اند و به همان میزان صومند و وجودشان روزه است. ▪️از همین‌جا می‌شود فهمید کسی که به حقیقت علوی اتّصال پیدا نکرده است، ولو تمام عمرش روزه گرفته و نماز خوانده و شب زنده‌داری کرده باشد، درواقع هیچ نمازی نخوانده و روزه‌ای نگرفته است؛ چون اصلاً به حقیقت روزه و حقیقت نماز وصل نیست؛ فقط خودش را خسته کرده است. #استاد_مهدی_طیب @mohamad_hosein_tabatabaei

◾️روزه، اتّصال به حقیقت علوی(٢)◾️ ▪️روایات و آیات فراوانی ناظر بر این است که هرکس ولایت امیرالمؤمنین علیه‌السّلام و ولایت ولیّ خدا را نداشته باشد، اگر هزاران سال نماز بخواند و روزه بگیرد و حجّ به‌جا آورد، ما قَبِلَ اللهُ مِنه: هرگز از او پذیرفته نمی‌شود؛ چون اصلاً با حقیقت عبادت وصل نیست. ▪️مگر قرآن نفرمود: وَیلٌ لِلمُصَلّینَ: ویل برکسانی که نماز می‌خوانند؛ نفرمود ویل برکسانی که نماز نمی‌خوانند. ویل چاه عجیبی در دوزخ است. وای بر کدام نمازخوان‌ها؟ اَلَّذینَ هُم عَن صَلاتِهِم ساهُونَ؛ کسانی که غافلانه نماز می‌خوانند؛ به حقیقت نماز وصل نیستند. ▪️همین‌طور می‌توان گفت: فَوَیلٌ لِلصّائِمین؛ کسی که به حقیقت روزه یعنی امیرالمؤمنین علیه‌السّلام وصل نیست، خودش را خسته می‌کند. تشنگی و گرسنگی به خود می‌دهد، بی‌آنکه ذرّه‌ای سازندگی در وجودش و مقبولیّتی در عملش باشد و اجری به او تعلّق گیرد. روایات بسیاری داریم که مواظب باشید بهره‌ی شما از روزه تنها تشنگی و گرسنگی نباشد. کسی که به حقیقت علوی وصل نباشد، روزه‌اش فقط تشنگی و گرسنگی است؛ بی‌هیچ اجری، بی‌هیچ سازندگی و مقبولیّتی. ▪️قرینه و مؤیّد این بحث در خود قرآن است. قرآن فرمود: اِنَّما يَتَقَبَّلُ اللهُ مِنَ الْمُتَّقينَ: منحصراً خداوند طاعات و عبادات را از متّقین قبول می‌کند. ازطرفی امام هادی علیه‌السّلام در زیارت جامعه‌ی کبیره می‌فرمایند: بِمُوالاتِكُم تُقبَلُ‏ الطّاعَةُ الْمُفتَرَضَةُ: به ولایت شما اهل‌بیت عبادات واجب پذیرفته می‌شود. ▪️بدین‌ترتیب متّقین اهل‌بیت سلام‌الله‌علیهم هستند و حقیقت تقوا یعنی وصل شدن به حقیقت اهل‌بیت علیهم‌السّلام و راه پیدا کردن به آنها. حقیقت تقوایی که روزه می‌خواهد ایجاد کند و رمز قبولی اعمال است، همان ولایت و محبّت اهل‌بیت علیهم‌السّلام است. #استاد_مهدی_طیب  @mohamad_hosein_tabatabaei

◾️روزه، شروعی برای رهایی از ملکات و عادات روزمرّه‌ی زندگى◾️ ▪️به‌موجب آیات روزه که در سوره‌ی بقره آمده است، هدف روزه ایجاد تقواست. امیرالمؤمنین فرمودند: اَلتَّقوىٰ عِتقٌ‏ مِن‏ كُلِّ‏ مَلَكَةٍ: تقوا مایه‌ی آزادی و رهایی از هر ملکه‌ای است که بر انسان مستولی می‌شود. نکته‌ی بسیار ظریف و زیبایی است. روزه می‌خواهد تقوا ایجاد کند و تقوا انسان را از ملکه نجات می‌دهد. پس يكي از محسّنات روزه نجات انسان از عادت است. ▪️ما در زندگی اسیر عاداتیم؛ یک مرتبه‌اش عادات رفتاری است؛ یک مرتبه عادات اخلاقی و یک مرتبه عادات ذهنی و فکری است و همین‌طور مرتبه به مرتبه بالاتر، عادات معرفتی و شناختی است. تا از اسارت عادات نجات پیدا نکنیم، به افق‌های تازه راه نمی‌یابیم. اگر کسی می‌خواهد به افق‌های بلندتر راه پیدا کند، باید از اسارت عادات نجات پیدا کند و راز روزه رهایی از عادات است. ▪️عادت‌شکنی روزه از همان اوّلش معلوم است. همین که می‌گویند سحر بلند شو غذا بخور، ما عادت نداریم؛ عادت داریم صبح و ظهر و شب غذا بخوریم؛ بعضی هم که از صبح تا شب یک بند غذا می‌خورند؛ یعنی چه سحر بلند شویم غذا بخوریم؟ یعنی عادت‌شکنی. آن موقع همیشه خوابیم؛ چرا بیدار شویم؟ عادت‌شکنی! صبح دلم می‌خواهد صبحانه بخورم؛ می‌گوید نخور. در طول روز عادت دارم تنقّلات بخورم؛ نخور. تشنه می‌شوم؛ می‌خواهم نوشیدنی بخورم؛ نخور. بعد دم مغرب می‌گوید بنشین افطار کن. روزه و ماه مبارک رمضان، برنامه‌ی روزانه و شبانه‌ی ما و نظم غذایی ما را به هم می‌ریزد. ▪️این ماه از ابتدا آمده عادت‌شکنی کند و انسان را از اسارت تکرار نجات دهد. ما یک عمر مشغول و اسیر همین تکرارهای رفتاری هستیم. تکرارهای اخلاقی‌مان از این بدتر است. اعتیادها و عادت‌های اخلاق‌‌یی را که اسیر آنها هستیم، باید ترک کنیم و از آنها رها شویم. ماه رمضان آمده ما را از آنها رها کند. روزه آمده ما را از اعتیادهای ذهنی و فکری و شناختی نجات دهد. ما عادت داریم مسائل را این‌گونه ببینیم و ارزیابی کنیم؛ فقط از این زاویه به مسائل نگاه کنیم. عادت داریم همین علل و عوامل مادّی و ظاهری و طبیعی را ببینیم و حوادث را تجزیه و تحلیل کنیم. این عادات باید بشکند تا بتوانیم فاعل مطلق هستی را ببینیم و بیابیم. ▪️عادت داریم همیشه جنبه‌های منفی مسائل را ببینیم و بدبینانه قضاوت کنیم. این عادت باید بشکند. آیا عالم فقط این‌گونه که ما می‌بینیم دیده می‌شود؟ نه، ما عادت کرده‌ایم این‌گونه ببینیم؛ از همان کودکی مادر و پدر، ما را عادت دادند و این عادت را پیوسته تکرار کردیم و بیشتر تثبیت شد. اگر از این عادت نجات پیدا کنیم، هیچ‌یک از چیزهایی که اکنون می‌بینیم نیست؛ خبرهای دیگری است و تا از این عادت شناختی نجات پیدا نکنیم، نمی‌توانیم آن فضاها را ببینیم و راه نمی‌یابیم. ▪️ما در زندگي معتاديم؛ به اخلاق بد، به رفتارهاي ناشايست، به ديدگاه‌هاي غلط، به افكار آلوده... و راه سير و سلوك راه نجات از اعتياد است. از خلاف‌آمد عادت بطلب كام كه من       كسب جمعيّت از آن زلف پريشان كردم نجات از همه‌ی عادت‌ها راه رسيدن به مقصد سير و سلوك است. ▪️ماه رمضان به چه زيبايي عادت‌ها را برهم مي‌زند و اين تمريني است تا الگو بگيريم و از عادت‌هاي ديگر زندگي نجات پيدا كنيم. انسان نبايد روي عادت كار كند؛ حتّي در كارهاي خوب. نمازمان را هم از روي عادت نخوانيم. نمازي كه از روي عادت خوانده شود عبادت نيست؛ عادت است. معتاد به نماز خواندن شده كه اگر نخواند كلافه و ناراحت است. بگذاريم نمازمان عبادت شود. در هر نماز مانند فردي باشيم كه براي اوّلين بار بررسي و تفكّر كرده و دریافته بايد نماز خواند و خدا را عبادت كرد. هر عبادتي را اين‌گونه انجام دهيم؛ نه از روي عادت. به لحاظ دیگر هر نمازي كه مي‌خوانيم فكر كنيم آخرين فرصت نماز خواندن است تا يك نماز تمام‌عيار به‌جا آوريم. هم به عنوان اوّلين نماز عمر كه عادت نباشد و هم به عنوان آخرين فرصت عمر تا حقّ مطلب را به زيباترين صورتی كه می‌توانیم ادا كنيم. ▪️در ماه رمضان خود را محك بزنيم و ببينيم روزه‌هايمان به عنوان یک تلاش و فعّاليّت چقدر به مقصود و هدف روزه منجر مي‌شود؟ ببینیم روزه در نجات از عادت چقدر به ما كمك مي‌کند. این امر مهم را به آخر ماه واگذار نکنیم؛ از همين آغاز محك بزنيم و از خدا بخواهيم اين‌گونه شويم. #استاد_مهدی_طیب @mohamad_hosein_tabatabaei

🏴 الله و اِله و وَلَه همه محبّت است، محبّت امیرالمؤمنین و حضرت زهرا و ... علیهم السّلام است. آن کس که والِه می‎کند، حضرت زهرا علیها السّلام است. دیدید با همسر و فرزندانش و با خودش چه کردند و او با وجود همه‎ی مصائب، یک بار از خدا گله نکرد ▪️عارف باللّه مرحوم حاج اسماعیل دولابی▪️ ◾️کتاب مصباح الهدی تألیف استاد مهدی طیّب◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei

▪️پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم فرمود: یا عَلی کُنتَ مَعَ الأنبِیاءِ سِرّاً وَ مَعِیََ سِرّاً وَ جَهراً: ای علی تو با سایر پیامبران در سِر بودی و با من، هم در سِر هستی و هم آشکارا. نوری از امیرالمؤمنین در سرّ همه‎ی دوستان اهل بیت علیهم السّلام هست که با آن نور راه خدا را می‎روند. همه‎ی انبیا در سرّشان از علی علیه السّلام بهره می‎بردند و خدا را در سرّشان با علی علیه السّلام می‎خواندند، ولی آنهایی که پی بردند و او را در سرّ خود شناختند، اولواالعزم شدند. همه‎ی ملائکه از علی علیه السّلام بهره می‎بردند، ولی آنهایی که به او معرفت پیدا کردند، ملک مقرّب شدند. ▪️عارف بالله مرحوم حاج اسماعیل دولابی▪️ ◾️کتاب مصباح الهدی تألیف استاد مهدی طیّب◾️ ☑️امروز سالروز ارتحال ملکوتی مرحوم حاج میرزا محمد اسماعیل دولابی است، اعلی الله مقامه الشریف... یاد آن عارف بزرگ توحیدی پر نور و برکت است. با هدیه فاتحه و صلواتی به روح آن ولی الهی، یاد او را گرامی بداریم. @mohamad_hosein_tabatabaei

▪️روزی پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم در مسجد خطاب به حاضران فرمودند جلو بیایید. مقداری جلو آمدند. مجدداً فرمودند جلو بیایید. باز هم جمع‎تر شده و مقداری جلوتر آمدند. برای بار سوم فرمودند جلو بیایید. یکی از حاضران بی‌‎ادبی کرد و عرض کرد تا آنجا که می‎شد، همه جلو آمده‎اند. پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم به او پاسخ ندادند و بعد از چند لحظه مکث، برای بار چهارم فرمودند جلو بیایید و توی هم بروید (مَلفُوفاً). ممکن است غرض در بار اوّل، دنیا، در بار دوم، برزخ، بار سوم، قیامت و بار چهارم، قرب بوده باشد. یگانگی و محبّت همه‎جا لازم است. ☑️المُؤمِنُونَ کنَفسٍ واحِدَةٍ: مؤمنان هم‎چون یک شخص واحدند. ▪️مرحوم حاج محمّد اسماعیل دولابی▪️ ◾️مصباح الهدی تألیف استاد مهدی طیّب◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei

▪️از اوّل تا آخر کار هیچ‎گاه رفقای راه را رها مکن که اگر جدا شوی، خطرناک است و همنشین شیطان و خیالات خواهی شد. اگر هم خواستی وارد چاه طبیعت شوی، باز ارتباطت را با رفقا قطع نکن تا در مواقع ضروری کمکت کنند. من خود دیده‎ام افرادی که از رفقا بریده‎اند و تک افتاده‎اند، چه عاقبت بدی داشته‎اند. ▪️هر امر خوبی که از بیرون به ما می‎رسد، مثل رفیق خوب یا موفقیت به اعمال خوب و، به خاطر رابطه‎ی خوبی است که از درون با خدا داشته‎ایم. گاهی نتیجه‎ی عمل خالص چندین ساله آن است که حق‌تعالی یک رفیق الهی نصیب می‎فرماید که بهترین وسیله‎ی نجات انسان است. ▪️عارف بالله مرحوم حاج اسماعیل دولابی▪️ ◾️کتاب مصباح الهدی تألیف استاد مهدی طیّب◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei

☘أَنَّ اَلنَّبِيَّ صَلَّى اَللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ: إنَّما سُمِّيَ شَعبانُ لأِنَّهُ يَتَشَعَّبُ فيهِ أرزاقُ المُؤمِنينَ. ☘پيامبر اکرم صلى الله عليه و آله فرمود: ماه شعبان، «شعبان» ناميده شد؛ زيرا روزى‌هاى مؤمنان در اين ماه قسمت مى‌شود. ◾️ثواب الأعمال، ص ۶۲◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei

☘امام خمینی قدس سره: «اگر نبود در ادعیه الّا دعای مناجات شعبانیه، کافی بود برای اینکه امامان ما، امامان بحقند؛ آنهایی که این دعا را انشا کردند و تعقیب کردند. تمام این مسائلی که عرفا در طول کتابهای طولانی خودشان یا خودشان می‌گویند در چند کلمه مناجات شعبانیه هست، بلکه عرفای اسلام از همین ادعیه و از همین دعاهایی که در اسلام وارد شده است از اینها استفاده کرده‌اند.» #مناجات_شعبانیه @mohamad_hosein_tabatabaei

☘میلاد با سعادت مرکز عالم وجود، مطلب محبین و مقصد عشاق، حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام مبارک و فرخنده باد ☘صَلَواتُ اللهِ و ملائِکتِه و حَمَلةِ عَرشِهِ و جَمیعِ خَلقِه مِنْ أرضِهِ و سَمائِهِ علی المُتَوَحِّدِ بِالهِمَّة العُلیا، المُتَوَسِّدِ بِالشُّهُودِ و الرِّضا، مَرکَزِ عالَمِ الوُجودِ، سِرُّ الواجِدِ و المَوجودِ، شَخصِ العرفانِ، عَینِ العیانِ، نور الله و سِرِّه الأتَمِّ، المُتَحقِّق بالکَمالِ الأعظَمِ، نُقطَةِ دائرةِ الأزلِ و الأبَدِ، المُتَشَخِّصِ بألِفِ الأحَدِ، فاتِحة کِتابِ الشهادة، والی وِلایة السِیادة، الأحَدیة الجَمع الوُجودی، الحَقیقِة الکُلیَّة الشُّهُودی، کَهفِ الإمامةِ، صاحِبِ العَلامةِ، کَفیلِ الدّینِ، الوارِثِ لِخُصُوصیّاتِ سَیِّدِ المُرسَلینَ، الخارجِ عَن مُحیطِ الأیْنِ و الوُجُودِ، إنسانِ العَینِ، لُغَزِ الإنشاء، مَضْمونِ الإبداعِ، مُذَوِّقِ الأذواقِ و مُشَوِّقِ الأشْواقِ، مَطلَبِ المُحبّین و مَقصَدِ العُشّاق، المُقدَّسِ عَن کُلِّ هم الشَّین، أبی عبدالله الحسین صلواتُ الله و سلامُهُ علیه @mohamad_hosein_tabatabaei

☘ صلوات بر امام حسین علیه السلام ☘ ☘اللهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ صَلِّ عَلَى الْحُسَیْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهِیدِ قَتِیلِ الْعَبَرَاتِ وَ أَسِیرِ الْکُرُبَاتِ صَلاةً نَامِیَةً زَاکِیَةً مُبَارَکَةً یَصْعَدُ أَوَّلُهَا وَ لا یَنْفَدُ آخِرُهَا أَفْضَلَ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلادِ الْأَنْبِیَاءِ وَ الْمُرْسَلِینَ یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ اللهُمَّ صَلِّ عَلَى الْإِمَامِ الشَّهِیدِ الْمَقْتُولِ الْمَظْلُومِ الْمَخْذُولِ وَ السَّیِّدِ الْقَائِدِ وَ الْعَابِدِ الزَّاهِدِ الْوَصِیِّ الْخَلِیفَةِ الْإِمَامِ الصِّدِّیقِ الطُّهْرِ الطَّاهِرِ الطَّیِّبِ الْمُبَارَکِ وَ الرَّضِیِّ الْمَرْضِیِّ وَ التَّقِیِّ الْهَادِی الْمَهْدِیِّ الزَّاهِدِ الذَّائِدِ الْمُجَاهِدِ الْعَالِمِ إِمَامِ الْهُدَى سِبْطِ الرَّسُولِ صلى الله علیه و آله و سلم وَ قُرَّةِ عَیْنِ الْبَتُولِ اللهُمَّ صَلِّ عَلَى سَیِّدِی وَ مَوْلایَ کَمَا عَمِلَ بِطَاعَتِکَ وَ نَهَى عَنْ مَعْصِیَتِکَ وَ بَالَغَ فِی رِضْوَانِکَ وَ أَقْبَلَ عَلَى إِیمَانِکَ غَیْرَ قَابِلٍ فِیکَ عُذْرا سِرّا وَ عَلانِیَةً یَدْعُو الْعِبَادَ إِلَیْکَ وَ یَدُلُّهُمْ عَلَیْکَ وَ قَامَ بَیْنَ یَدَیْکَ یَهْدِمُ الْجَوْرَ بِالصَّوَابِ وَ یُحْیِی السُّنَّةَ بِالْکِتَابِ فَعَاشَ فِی رِضْوَانِکَ مَکْدُودا وَ مَضَى عَلَى طَاعَتِکَ وَ فِی أَوْلِیَائِکَ مَکْدُوحا وَ قَضَى إِلَیْکَ مَفْقُودا لَمْ یَعْصِکَ فِی لَیْلٍ وَ لا نَهَارٍ بَلْ جَاهَدَ فِیکَ الْمُنَافِقِینَ وَ الْکُفَّارَ اللهُمَّ فَاجْزِهِ خَیْرَ جَزَاءِ الصَّادِقِینَ الْأَبْرَارِ وَ ضَاعِفْ عَلَیْهِمُ الْعَذَابَ وَ لِقَاتِلِیهِ الْعِقَابَ فَقَدْ قَاتَلَ کَرِیما وَ قُتِلَ مَظْلُوما وَ مَضَى مَرْحُوما یَقُولُ أَنَا ابْنُ رَسُولِ اللهِ مُحَمَّدٍ وَ ابْنُ مَنْ زَکَّى وَ عَبَدَ فَقَتَلُوهُ بِالْعَمْدِ الْمُعْتَمَدِ قَتَلُوهُ عَلَى الْإِیمَانِ وَ أَطَاعُوا فِی قَتْلِهِ الشَّیْطَانَ وَ لَمْ یُرَاقِبُوا فِیهِ الرَّحْمَنَ اللهُمَّ فَصَلِّ عَلَى سَیِّدِی وَ مَوْلایَ صَلاةً تَرْفَعُ بِهَا ذِکْرَهُ وَ تُظْهِرُ بِهَا أَمْرَهُ وَ تُعَجِّلُ بِهَا نَصْرَهُ وَ اخْصُصْهُ بِأَفْضَلِ قِسَمِ الْفَضَائِلِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ زِدْهُ شَرَفا فِی أَعْلَى عِلِّیِّینَ وَ بَلِّغْهُ أَعْلَى شَرَفِ الْمُکَرَّمِینَ وَ ارْفَعْهُ مِنْ شَرَفِ رَحْمَتِکَ فِی شَرَفِ الْمُقَرَّبِینَ فِی الرَّفِیعِ الْأَعْلَى وَ بَلِّغْهُ الْوَسِیلَةَ وَ الْمَنْزِلَةَ الْجَلِیلَةَ وَ الْفَضْلَ وَ الْفَضِیلَةَ وَ الْکَرَامَةَ الْجَزِیلَةَ اللهُمَّ فَاجْزِهِ عَنَّا أَفْضَلَ مَا جَازَیْتَ إِمَاما عَنْ رَعِیَّتِهِ وَ صَلِّ عَلَى سَیِّدِی وَ مَوْلایَ کُلَّمَا ذُکِرَ وَ کُلَّمَا لَمْ یُذْکَرْ یَا سَیِّدِی وَ مَوْلایَ أَدْخِلْنِی فِی حِزْبِکَ وَ زُمْرَتِکَ وَ اسْتَوْهِبْنِی مِنْ رَبِّکَ وَ رَبِّی فَإِنَّ لَکَ عِنْدَ اللهِ جَاها وَ قَدْرا وَ مَنْزِلَةً رَفِیعَةً إِنْ سَأَلْتَ أُعْطِیتَ وَ إِنْ شَفَعْتَ شُفِّعْتَ اللهَ اللهَ فِی عَبْدِکَ وَ مَوْلاکَ لا تُخَلِّنِی عِنْدَ الشَّدَائِدِ وَ الْأَهْوَالِ لِسُوءِ عَمَلِی وَ قَبِیحِ فِعْلِی وَ عَظِیمِ جُرْمِی فَإِنَّکَ أَمَلِی وَ رَجَائِی وَ ثِقَتِی وَ مُعْتَمَدِی وَ وَسِیلَتِی إِلَى اللهِ رَبِّی وَ رَبِّکَ لَمْ یَتَوَسَّلِ الْمُتَوَسِّلُونَ إِلَى اللهِ بِوَسِیلَةٍ هِیَ أَعْظَمُ حَقّا وَ لا أَوْجَبُ حُرْمَةً وَ لا أَجَلُّ قَدْرا عِنْدَهُ مِنْکُمْ أَهْلَ الْبَیْتِ لا خَلَّفَنِیَ اللهُ عَنْکُمْ بِذُنُوبِی وَ جَمَعَنِی وَ إِیَّاکُمْ فِی جَنَّةِ عَدْنٍ الَّتِی أَعَدَّهَا لَکُمْ وَ لِأَوْلِیَائِکُمْ إِنَّهُ خَیْرُ الْغَافِرِینَ وَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ اللهُمَّ أَبْلِغْ سَیِّدِی وَ مَوْلایَ تَحِیَّةً کَثِیرَةً وَ سَلاما وَ ارْدُدْ عَلَیْنَا مِنْهُ السَّلامَ إِنَّکَ جَوَادٌ کَرِیمٌ وَ صَلِّ عَلَیْهِ کُلَّمَا ذُکِرَ السَّلامُ وَ کُلَّمَا لَمْ یُذْکَرْ یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ @mohamad_hosein_tabatabaei

☘قال سیدالساجدین علیه السلام: رَحِمَ اَللهُ اَلْعَبَّاسَ فَلَقَدْ آثَرَ وَ أَبْلَى وَ فَدَى أَخَاهُ بِنَفْسِهِ حَتَّى قُطِعَتْ يَدَاهُ فَأَبْدَلَهُ اَللهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِمَا جَنَاحَيْنِ يَطِيرُ بِهِمَا مَعَ اَلْمَلاَئِكَةِ فِي اَلْجَنَّةِ كَمَا جَعَلَ لِجَعْفَرِ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَ إِنَّ لِلْعَبَّاسِ عِنْدَ اَللهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى مَنْزِلَةً يَغْبِطُهُ بِهَا جَمِيعُ اَلشُّهَدَاءِ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ. ☘حضرت سید الساجدین علیه السلام فرمود: خداوند عموى من عباس را بيامرزد كه جان باخت و خويشتن را فداى برادرش كرد تا اينكه دستان او قطع شد و خدا در برابر اين فداكارى، دو بال به عباس عليه السلام عطا كرد كه همراه فرشتگان در بهشت پروازكنان مى‌گردد، همان‌سان كه به جعفر بن ابى طالب عليه السلام عطا نمود. براى عباس عليه السلام نزد خداوند منزلتى والاست كه در رستاخيز جمیع شهدا به آن غبطه مى‌خورند. ☘میلاد با سعادت و فرخنده‌ی حضرت نورالله اباالفضل العباس علیه السلام را به محضر حضرت حجت بن الحسن ارواحنا فداه و یکایک شیعیان و محبین آل الله علیهم السلام تبریک و تهنیت عرض می‌کنیم. @mohamad_hosein_tabatabaei

☘میلاد مسعود ولی الله الاعظم، حضرت شاهزاده علی بن الحسین الاکبر علیهما‌السلام مبارک و فرخنده باد ☘در وصف کرامت آن حضرت چنین آمده است: ☘جَميلُ الخُلْق ، عَميمُ الفَضل ، عَظيمُ الجُود ☘حضرت علی اکبر علیه‌السلام اخلاق بسیار نیکویی داشت؛ بخشش او به همگان می‌رسید و جود و کرمش بسیار بود. ☘جهان‌دار و جهان‌بخش و جهان‌آرا علی اکبر ☘فَلک دست و فلک جاه و فلک پیما علی اکبر ☘ندیده هیچ چشمی در تمام عالم امکان ☘عَدیلت را، شبیه‌ت را، نظیرت را علی اکبر @mohamad_hosein_tabatabaei

◾️علم حضرت یوسف به مراتب وجود◾️ ▪️انسان کامل به سبب اتساع نفسش در همه‌ی ساحت‌های وجودی از نشئه طبیعت تا عالم امر حضور دارد. تقدیر به یک ناقه نشانید دو محمل طغرای حدوث تو و سلمای قدم را ▪️از این‌رو بسته به نفوذ او در عوالم، می‌تواند از حقایق موجودات خبر دهد. این آگاهی از احکام اعیان ثابته، از ویژگی‌های ولایت الهی است و اتمام نعمت به انبیاء به سبب اتصالشان به این مقام بلند واحدیت می‌باشد. حضرت یعقوب وصول به این مرتبه را به یوسف نبی خبر می‌دهد: «وَكَذَٰلِكَ يَجْتَبِيكَ رَبُّكَ وَيُعَلِّمُكَ مِنْ تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ وَيُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ...» (يوسف، ۶) ▪️احادیث موجودات حادث می‌باشند که تأویل آنها در اعیان ثابته است. انسانی که مظهر و آئینه اسماء حسنای الهی است علم به تأویل حادثات دارد و این غیر از تعبیر خواب است بلکه تعبیر مرتبه‌ی نازله‌ی چنین علمی می‌باشد. یعنی او به سبب احاطه‌ی علمی خود به احکام اعیان ثابته می‌تواند تمام سرگذشت موجود حادث را بیان کند. یوسف مظهر جمال و جلال الهی است و اسماء الله یا جمالی‌اند یا جلالی و کسی که به این دو اسم تحقق و تلبس یافت به احکام خدمه و سدنه‌ی او نیز آگاهی می‌یابد؛ هم از بهشت خبر می‌دهد و هم عوای سگان دوزخ را می‌شنود و احوال آنها را می‌بیند. یکی از هم زندانی‌هایش می‌گوید: «أَرَانِي أَعْصِرُ خَمْراً» و دیگری: «أَرَانِي أَحْمِلُ فَوْقَ رَأْسِي خُبْزًا تَأْكُلُ الطَّيْرُ مِنْهُ» (يوسف، ۳۶). حضرت یوسف از تأویل آن دو خبر می‌دهد؛ «لا يَأْتِيكُمَا طَعَامٌ تُرْزَقَانِهِ إِلَّا نَبَّأْتُكُمَا بِتَأْوِيلِهِ قَبْلَ أَنْ يَأْتِيَكُمَا» (يوسف، ۳۷). هم می‌تواند تأویل آن دو زندانی را بیان کند و هم خبر از طعامی که نیامده است بدهد. سخن از تأویل هر موجود است و خواب یک اماره و نشانه می‌باشد وگرنه اگر خواب را هم بیان نمی‌کردند او قادر بود از همه‌ی سرنوشت و مقدرات آن دو نفر خبر دهد کما اینکه جناب صدرالدین قونوی می‌گوید ابن عربی از همه‌ی وقایع عمر من تا لحظه مرگ را به من خبر داد. بیان تعبیر خواب پادشاه مصر نیز از این قسم علم به اعیان می‌باشد.... #ح_م #تفسیر_قرآن #سوره_یوسف

◾️جاذبه‌ی جمال الهی و تقابل با جلال◾️ ▪️خاصیت جمال جذب و کشش به سمت خود و جلال دفع اغیار از خود است. این جذب و دفع دو روی یک حقیقت‌اند؛ جاروب کن خانه و آنگه میهمان طلب... لذا جمال یوسفی زلیخا را به فکر مراوده با او واداشت. یوسف در نهاد و بیت وجودی زلیخا بود اما او به سبب انغمار در طبیعت و اشتغال به خواهش‌های نفسانی از مشاهده‌ی جمال یوسفی خود محروم بود و آن را در یوسف خارج از جان خود می‌دید لذا این جدایی و بینونت سبب شد که ابواب را قفل محکم زند تا بتواند او را در آغوش گیرد در حالیکه یوسفِ عقل در بیت خود زلیخا و به عین او حضور داشت و زلیخا را هرگز گریزی از او نبود پس «آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می‌کرد...»؛ «وَرَاوَدَتْهُ الَّتِي هُوَ فِي بَيْتِهَا عَنْ نَفْسِهِ وَغَلَّقَتِ الْأَبْوَابَ وَقَالَتْ هَيْتَ لَكَ» (يوسف، ۲۳). ▪️زلیخا خود را مهیای غیر کرد در حالیکه جمال و جلال الهی توأمان در ذات خود او منطوی است و یوسف آئینه‌ای بود تا در آن به مطالعه جمال در خود بپردازد اما او طالب غیر بود. یوسف به سبب ولایتی که داشت این معنی را می‌دانست لذا همانگونه که زلیخا به او میل و همت کرد او نیز به زلیخا میل داشت اما می‌دانست که حقیقت زلیخا را به نحو تجرد در درون خود دارد و زلیخای بیرون عکس عکس است پس به خدا پناه برد و به این حقیقت باطنی که احسن مثوای است اشاره کرد. ▪️مولوی در این مقام از صوفی خبر می‌دهد که به باغی وارد شد و سر بر زانو گذاشت و در بحر مکاشفت باطنی مستغرق گشت. فضولی او را از این توجه انصراف داد و گفت: که چه خسپی آخر اندر رز نگر این درختان بین و آثار و خضر امر حق بشنو که گفتست انظروا سوی این آثار رحمت آر رو #صوفی_در_جواب_او_گفت: ▪️گفت آثارش دلست ای بوالهوس آن برون آثار آثارست و بس باغها و سبزه‌ها در عین جان بر برون عکسش چو در آب روان آن خیال باغ باشد اندر آب که کند از لطف آب آن اضطراب باغها و میوه‌ها اندر دلست عکس لطف آن برین آب و گلست گر نبودی عکس آن سرو سرور پس نخواندی ایزدش دار الغرور این غرور آنست یعنی این خیال هست از عکس دل و جان رجال جمله مغروران برین عکس آمده بر گمانی کین بود جنت‌کده می‌گریزند از اصول باغها بر خیالی می‌کنند آن لاغها (مثنوی، دفتر چهارم) ▪️سوء و فحشاء عدم حفظ مراتب است. دو دریای تکوین و تشریع هر کدام احکام خاص خود را دارند که به هم زدن برزخ میان آن دو سبب بروز تقابل و تخاصم اسمائی می‌شود و سالک را از نیل به مقصد باز می‌دارد. حکم یوسف و زلیخای ظاهر غیر از حکم یوسف و زلیخای باطن است. در ظاهر اقتضای اسماء حاکم این است که این دو به هم نزدیک نشوند و خود را مهیای هم به سبب منع تشریعی نکنند. این همان برهان ربی بود که یوسف به آن اشاره کرد. اگر یوسف از این سوء و فحشاء منصرف نمی‌شد، ربوبیت رب او جهت جلالی را به او نشان می‌داد و یوسف مبتلای به عذاب الهی می‌گردید و از دایره پرورش پروردگار خود در مسیر کمال و بندگی خارج می‌شد: «كَذَٰلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَالْفَحْشَاءَ» (يوسف، ۲۴). هرچند حضرت یوسف علیه السلام می‌دانست که زلیخا جلوه‌ای از جمال الهی است و میل او به سمت وجه خدا بود؛ «وَ هَمَّ بِهَا» (يوسف، ۲۴) ، اما به سبب علم به احکام الهی و حفظ احکام مرتبه ظاهر از این مهلکه گریخت. 👇👇👇👇

👆👆👆👆 ▪️میل یوسف شدت محبت او به جلوه‌ی حق بود اما موحد خدا را در مظهری دون مظهر دیگر مقید و عبادت نمی‌کند که این عین بت پرستی است پس به مدد همین محبت، همه‌ی اغلاق ابواب گشوده شد تا مشیر به این معنی باشد که توحید یوسف توحید وجودی است که حق را در هیچ ساحت و حضرتی از حضرات و هیچ موطن و موقفی از مواطن و مواقف مقید و محدود نمی‌کند چرا که مواقف و مواطن و حضرات الهی به سبب بی حد بودن تجلیات خدا نامحدود می‌باشد. جهنم جایگاه مشرکین و کفار است که حق را محدود به حدود کردند لذا برای جهنم هفت در بسته است؛ «لَهَا سَبْعَةُ أَبْوَابٍ» (حجر، ۴۴) اما موحد خدا را در ابواب بسته نمی‌بیند بلکه او همه‌ی ابواب را مفتوح می‌یابد؛ «بابُكَ مَفْتُوحٌ لِلرَّاغِبينَ....» ▪️پس اقتضای محبت تام یوسف به حق تعالی سبب مفتوح شدن همه‌ی ابواب بسته و خلاصی او از وقوف در صورت مقید گردید زیرا یوسف از مخلَصین است؛ «إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُخْلَصِينَ» (يوسف، ۲۴) ▪️موحد و بت‌پرست هر دو در مسابقه‌ی به سمت این ابواب الهی هستند با این تفاوت که موحد همه‌ی ابواب را مفتوح می‌یابد و بت‌پرست آنها را می‌بندد؛ «وَاسْتَبَقَا الْبَابَ» (يوسف، ۲۵). بت‌پرست پیراهن از پشت چاک می‌کند تا حق مقید را در آغوش گیرد در حالیکه حق از او به سبب کفرش گریزان است و او هرگز آن را به چنگ نخواهد آورد و او از خطاکاران است و گرفتار ذنب شرک و ظلم عظیم است اما موحد از او و اعمال و اندیشه‌اش اعراض می‌کند؛ «يُوسُفُ أَعْرِضْ عَنْ هَٰذَا» (يوسف، ۲۹) در حالیکه هر دو مراد خود را لدی الباب می‌یابند؛ «وَأَلْفَيَا سَيِّدَهَا لَدَى الْبَابِ» (يوسف، ۲۵) و آن مراد و سید، بت پرست را گرفتار کید می‌بیند و موحد را در صدق... #ح_م #تفسیر_قرآن #سوره_یوسف

▪️پندار ما این است که ما مانده‌ایم و شهیدان رفته‌اند. اما حقیقت آن است که زمان، ما را با خود برده‌است و شهیدان، مانده‌اند. ▪️باد زمان در این شهر زمینی می‌وزد و خس و خاشاک را با خود می‌برد. ▪️زندگی ادامه دارد و حقیقت، جز در لحظه‌‌هایی کوتاه، نقاب از چهره نمی‌افکند. شقایق‌ها پژمرده می‌شوند اما عشق و زیبایی ماندگار است. ▪️جنگ، می‌آمد تا بهانه‌ای برای ظهور آدمی باشد؛ همان سان که حجاب‌های ظلمت و نور نیز، بهانه تجلی حقیقتند. #شهید_آوینی @mohamad_hosein_tabatabaei

▪️راوى می‌گوید: زينب، دختر علی را [در ورودی شهر کوفه] ديدم... به مردم اشاره كرد كه ساكت شويد، پس نَفَس‏ها برگشت و زنگ [مركب‏ها] از كار افتاد. ▪️سكوت ناگهانى مردم و خاموش شدن صداى زنگ‏‌ها، با اشاره‏ حضرتش كه: «أَنِ اسْكُتُوا»، جز تصرّف ولايى حضرت زينب، چه می‌تواند باشد، واگر شخصيّتى مثل حضرت زينب (عليها السّلام) به آثار «حديث قرب نوافل» كه می‌فرمايد: «وَ لِسانَهُ الّذى يَنْطِقُ بِه» نرسيده باشد، ديگر چه كسى غير از معصوم می‌تواند برسد! ▪️شروع خطبه با جمله‏ «أَلْحَمْدُ لله...» بعد از آن همه گرفتارى، تنها لفظِ بدون معنا نيست؛ بلكه اظهار «مافى الضّمير» است... ▪️وقتى اين كلام به تنهايى استعمال شود، مراد توحيد خالص، در فعل و صفت و اسم و ذات است. يعنى شخصِ عارف، با اين كلام، ستايش را در تمام امور (فعل و صفت و اسم و ذات) مخصوص حقّ سبحانه قرار می‌دهد، و خلاصه، همه چيزها و كمالات را به او، و از او، و به سوى او مشاهده می‌كند، خواه امور به سود وى؛ و يا به‌ظاهر به ضررش باشد. ▪️به اين ترتيب، در آرامش كامل است؛ اگرچه به‌ظاهر و به اقتضاى عالم بشرى و يا وظيفه، كلامى از او صادر شود، و يا اظهار ناراحتى كند. ◾️ #آیة‌الله_سعادت‌پرور (کتاب فروغ شهادت)◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei