eitaa logo
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
1.6هزار دنبال‌کننده
641 عکس
6 ویدیو
0 فایل
بررسی اثار احوال ونظرات مفسرفقیه فیلسوف وعارف کبیر محمدحسین طباطبایی وسایر علما
مشاهده در ایتا
دانلود
#یاعلی @mohamad_hosein_tabatabaei
☑️شادی روح علامه طباطبایی(ره) @mohamad_hosein_tabatabaei
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
#یاعلی @mohamad_hosein_tabatabaei
برای سلامتی آقای مظلوم و منتظرمان در این غروب غریب جمعه صلوات هدیه کنیم همراهان فهیم✋
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
آیات 252-244 بقره قسمت سوم بخش پنجم ● داستان جالوت و طالوت از زبان مبارك امام باقر (علیه السلام ) و در تفسير قمى ، از پدرش از نضر بن سويد از يحياى حلبى از هارون بن خارجه از ابى بصير از ابى جعفر (عليه السلام ) روايت آمده كه فرمود: بنى اسرائيل بعد از در گذشت موسى مرتكب گناهان شده ، دين خدا را دگرگون نموده از فرمان پروردگارشان سرپيچى كردند، در ميان آنان پيامبرى بود كه به كارهاى نيك امرشان ، و از كارهاى زشت نهيشان مى كرد ولى اطاعتش نمى كردند، و روايت شده كه آن پيامبر ارميا (على نبينا و آله و عليه السلام ) بوده ، خداى تعالى به همين جرم ، جالوت را كه مردى قبطى (بومى مصر) بود بر آنان مسلط نمود، و او بنى اسرائيل را ذليل كرده و مردانشان را به قتل رسانيد، و از سرزمينشان و اموالشان بيرون كرد، و زنانشان را برده گرفت ، بنى اسرائيل نزد پيامبرشان شكايت برده و ناله و زارى كردند، و گفتند: از خداى تعالى درخواست كن فرماندهى براى ما برانگيزد، تا در راه خدا كارزار كنيم . در آن روزگار نبوت همواره در يك دودمان و سلطنت در دودمانى ديگر بود، و خدا هرگز نبوت و سلطنت را در يك دودمان جمع نكرده بود، و به همين جهت بود كه آن تقاضا را كردند (و گرنه در خواست مى كردند خود آن پيامبر، فرماندهى را بپذيرد)، پيامبرشان پرسيد، آيا اگر چنين فرماندهى برايتان معين شد و آنگاه جهاد بر شما واجب گشت قول مى دهيد كه از جهاد شانه خالى نكنيد؟ و يا چنين عزمى در خود نمى بينيد؟ گفتند: ما چه بهانه و عذرى داريم كه در راه خدا قتال نكنيم ، با اينكه دشمن ما را از خانه بيرون رانده و از زن و فرزند دور ساخته است . ليكن خداى تعالى به آن پيامبر خبر داد كه اينان پشت به جنگ خواهند كرد، و همينطور كه پيشگوئى كرده بود شد، همين كه جهاد بر آنان واجب شد، به جز عده كمى از ايشان ، همه از جنگ اعراض و دورى نمودند، و خدا به وضع ستمكاران دانا است ، و سرانجام پيامبرشان به ايشان گفت : خداى تعالى طالوت را مبعوث كرد، تا فرمانده و پادشاه شما باشد. بنى اسرائيل از بعثت طالوت خشمگين شده گفتند: او كجا و سلطنت كردنش بر ما كجا؟ خود ما كه سزاوارتر به سلطنت هستيم ، او نه ثروتى دارد و نه از دودمان لاوى است كه بايد نبوت در دودمان او باشد، و نه از دودمان يوسف است كه سلطنت همواره در آن دودمان بوده بلكه او از دوره ((ابنيامين )) برادر پدر و مادرى يوسف است ، و دودمان او نه بيت نبوت بوده و نه بيت سلطنت . ترجمه تفسير الميزان جلد 2 صفحه 450 پيامبرشان در پاسخ گفت : خداى تعالى او را بر شما ترجيح داده و نيروى علمى و جسمى بخشيده ، و خدا ملك خود را به هركس بخواهد مى دهد، و او كسى است كه هيچ چيزى جلوگير بخشش او نمى شود، و كسى است كه هر چه مى كند از روى علم و آگاهى است و طالوت ، همانطورى كه صموئيل فرموده ، مردى قوى هيكل و داناترين مردم بنى اسرائيل بود، ولى چيزى كه هست اينكه مردى فقير بود، و بنى اسرائيل از همين خصلتش خرده گرفتند، و گفتند: آخر او مال فراوانى ندارد، پيامبرشان گفت : نشانه اينكه او از طرف خدا، سلطان شما شده اين است كه آن تابوت را كه سكينتى از پروردگارتان و بقيه اى از آنچه از آل موسى و آل هارون به جاى مانده در آن است براى شما مى آورد، در حالى كه ملائكه آن تابوت را حمل مى كنند. و اين تابوت همان صندوقى است كه خداى تعالى بر (مادر) موسى نازل كرد و مادر موسى قنداق او را در آن نهاده و به دريا افكند، و اين صندوق همواره در بين بنى اسرائيل بود و از آن تبرك مى جستند و چون مرگ موسى فرا رسيد، الواح و زره خود را و آنچه از آيات نبوت داشت در آن نهاده و به وصى خود ((يوشع )) سپرد، و اين تابوت همچنان در بين ايشان بود تا آنكه آن را خوار و بى ارزش شمردند، بطورى كه بچه ها با آن بازى كردند. بنى اسرائيل كه تا آن روز در كمال عزت و شرف زندگى مى كردند، به خاطر اينكه راه گناه را پيش گرفته و به تابوت بى حرمتى كردند خدا آن تابوت را از بين برداشت . اين مساله ادامه داشت تا آن روزى كه از ظلم جالوت ، جانشان به لب آمده ، و از پيامبر زمان خود در خواست كردند تا از خدا بخواهد فرماندهى بر ايشان برانگيزد و آنان در ركابش با كفار بجنگند، در آن روزگار خدا دوباره تابوت را به ايشان برگردانيد كه قرآن درباره اش فرمود: ((ان آيه ملكه ان ياتيكم التابوت فيه سكينه من ربكم و بقيه مما ترك آل موسى و آل هارون تحمله الملائكه ))، سپس فرمود: منظور از ((بقية )) ذريه انبياء است . 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
□○شنبه ٢٠ مرداد ماه ١٣٩٧○□ □○از امام صادق علیه‌السلام نقل شده که مقصود از «ایام معلومات»، در آیات قرآن دهه اول ذی‌حجه است. (اقبال‌الاعمال، ج٢، ص٢٩). □○امام باقر به فرزندش امام صادق علیهماالسلام سفارش فرمود که در شب‌های این دهه، دو رکعت نماز مابین مغرب و عشا (وَ واعَدنا مُوسی) را ترک مکن (ج٢، ص٣١). برای این دهه اذکاری نیز بیان شده (ج٢، ص۴۴). روزه نه روز اول، ثواب روزه تمام عمر را دارد (ج٢، ص۴٨). سیّد برای روز نخست نیز اعمال مخصوصی چون دعا و نماز حضرت زهرا علیهاالسلام بیان کرده است. (ج٢، ص۴١و۴٢و۴٨). روز هشتم ذی‌جحه روز ترویه است . از امام صادق علیه‌السلام نقل شده که روزه روز ترویه، کفاره شصت سال است (ج٢، ص۴٨). آخرین ساعات این هفته مصادف است با شب عرفه. این شب، شب مناجات است و خداوند در آن، توبه هرکس را که بخواهد، می‌پذیرد. دعای مفصل «اللهمّ یا شاهدَ کلّ نَجوی»، تسبیح شب عرفه و زیارت سیدالشهدا علیه‌السلام از اعمال پر فضیلت این شب است (ج٢، ص۴٩ و۵٨). ○مناسبت‌: □درگذشت آیت‌الله آقاضیاء عراقی رحمه‌الله، از اساتید آیت‌الله بهجت قدس‌سره؛ ١٣۶١ق.□ @mohamad_hosein_tabatabaei
□نظر شهید مطهری (ره) در مورد تفسیر المیزان□ □تفسیر المیزان همه اش با فکر نوشته نشد. من معتقدم که بسیاری از این مطالب از است. کمتر مشکلی در مسائل اسلامی و دینی برایم پیش آمده که کلید حل آن را در المیزان نیابم. @mohamad_hosein_tabatabaei
□بیان آیه (۳) سوره قریش□ □فليَعبدوا رَب هذا البَيت(۳) □حرف ( ) در جمله (فليعبدوا) در اصطلاح براى اين آمده كه مطلب بويى از را داشته، يعنى جا داشته كسى كند كه رب اين بيت لابد دارد كه با بودن آن شرايط رب اين بيت را پرستيد، و با نبودنش نپرستند. □براى اين توهم مى فرمايد: (اگر در چنين كرديم و چنان شد و شما چنان بوديد و چنين شديد، كارى به گذشته نداريم، گذشته هر چه بوده بايد رب آن بيت را ، كه شما را با ايام رحلت مأنوس كرد، در اين وظيفه هيچ شرطى در كار نيست). و يا بويى از را داشته، يعنى جا داشته توضيح دهد در چه حالى رب اين بيت را بپرستند، و در چه حالى نپرستند، و اين حال را از يكديگر جدا كند، چون جاى چنين بوده، فرموده: نه، تفصيلى در بين ، در هر حالى كه پيش بيايد بايد رب اين بيت را بپرستيد، پس حرف فاء در اين آيه نظير حرف (فاء) در آيه (ولربك فاصبر) است. □و معناى آيات گانه اين است كه بايد رب اين بيت را بپرستد، بخاطر اينكه رب اين بيت ايشان را با رحله و مانوس كرد، تا هم تجارت و زندگيشان بگردد، و هم در ايمن باشند. @mohamad_hosein_tabatabaei
□●کتابهاے تذکره را بخوانید با شرح حال بزرگان آشنا شوید، ببینید در راه معشوقشان ڪہ تحصیل علم و کمال است، مشتهیات نفسانے را زیر پاگذاشتند، این بود که شیخ طوسی شدند، علامہ حلی شدند، محقق طوسی شدند، فارابی شدند، ملاصدرا شدند، صاحب جواهرشدند و... □●بالاخره هم ڪوشش و هم ڪشش می خواهد، صبر می خواهد وانسان جویاے علم و معرفت همہ چیزرا باید زیر پا بگذارد مگر خدا و راه استڪمال را □●با پریشان خاطری وڪثرت تعلقات و هم گوناگون داشتن وعدم استقامت نمی توان به جایی رسید استاد باید قوی باشد اما شاگردهم باید استقامت داشته باشد تااستقامت نباشد کسي بہ جایي نمی رسد □«ان الذین قالوا ربنا اللہ ثم استقاموا، تتنزل علیهم الملائڪة...»□ □●علامہ حسن زاده ی آملی●□ @mohamad_hosein_tabatabaei
□○انسان كامل مظهر اسم ولیّ○□ □نهمين نگرش عرفانی به بحث مهدويّت از اين منظر است كه انسان كامل مظهر اسم ( ولیّ) حصرت حقّ در عالم است. اشاره كرديم كه محال است اسماء الهی مظهری در اين عالم نداشته باشند. يكی از اسماء الهی اسم ( ولی) است. خداوند متعال در قرآن كريم می فرمايد: فاللهُ هوَ الولیُّ: پس خداوند خود ولیّ است. در جای ديگر می فرمايد: وَ هوَالوليُّ الحَميدُ: و خداوند خودوليّ ستوده است. از آنجا كه هريك از اسماء الهی مظهری در عالم دارد، اسم ( وليّ) نيز مظهری در عالم دارد و عالم هيچ گاه از وجود مظهر اسم ( وليّ) حقّ متعال خالی نخواهد بود. مظهر اين اسم كسی جز نيست؛ لذا در هيچ زمانی جهان از وجود انسان كامل خالی نخواهد شد.(۱) ... صفحه ٨٧ تا ٩٠ @mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
□○انسان كامل مظهر اسم ولیّ○□ □نهمين نگرش عرفانی به بحث مهدويّت از اين منظر است كه انسان كامل مظهر ا
□○انسان كامل مظهر اسم ولیّ○□ □دو واژه وَلايت و وِلايت معانی متفاوتی دارند. واژه ( وِلايت) به معنای زعامت، امارت و فرمانروايی است و واژه ( وَلايت) به معنای قرب و نزديكی است و از معانی ديگر آن فانی شدن و تحت تولّی و سرپرستی حضرت حقّ درآمدن، يعنی همان فناء فی الله و بقاء بالله است. لازم به ذكر است كه در اينجا نه به معنای نابودی، بلكه به معنای جداشدن از اوصاف بشری است. آن كه به فنا راه يابدبه اوصاف الهی زنده شده و بقاء پيدا خواهد كرد؛ لذا وجود چنين انسانی وجودی حقّانی والهی خواهد بود و ذرّه ای از اوصاف بشری در او تجلّی نخواهد داشت. او یکپارچه تجلّی گاه حقّ متعال و قائم به حقّ است و ظهور تامّ خداوند در آینه تمام نمای او، یعنی ، خواهد بود. ولیِّ حقّ متعال به قرب حضرت حقّ نائل شده و فعلاً وصفتاً و ذاتاً، فانی فی الله و باقی بالله است و به همین دلیل حضور در محضر ولیّ خدا حضور در محضر خداست(۲) ... صفحه ٨٧ تا ٩٠ @mohamad_hosein_tabatabaei
□●آغاز ماه ذی الحجه ( دوشنبه۹۷/۰۵/۲۲) و اهمیت دهه ی اول آن●□ □●در طول این هفته، ماه ذی‌القعده به پایان می‌رسد و وارد ماه ذی‌الحجّه خواهیم شد. ماه بسیار عظیم و بزرگی که منزلت بسیار والایی در پیشگاه حقّ متعال دارد. به موجب احادیثی که از پیغمبر اکرم ص وارد شده است؛ ده روز اوّل ماه ذی‌الحجّه افضلِ ایّام سال برای عبادت حقّ متعال است. □●در حدیثی دیدم هیچ عملی به فضیلت عبادت در این ده روز نمی‌رسد؛ حتّی در راه خدا. راوی از حضرت سؤال می‌کند حتّی جهاد؟ حضرت می‌فرمایند حتّی جهاد؛ مگر اینکه فرد به جهاد برود و تمام دارایی‌اش از دست برود و خودش هم به شهادت برسد ؛ چنین جهادی فضیلتش بالاتر است؛ والاّ صِرف رفتن به میدان جهاد و زنده یا مجروح برگشتن، بدون اینکه تمام دارایی شخص از بین رفته باشد و جانش را داده باشد؛ به پای عمل کسی که این ده روز را به عبادت بگذراند، نمی‌رسد. □●دهه‌ی اوّل ماه خیلی عظیم است؛ فرصت فوق‌العاده مغتنمی است. برای کسانی که ماه ذی‌القعده را به عنوان ماه اختیار کرده‌اند، ده روز اوّل ماه ذی‌الحجّه مکمّل سی روز ماه ذی‌القعده است و چلّه‌نشینی آنها تمام می‌شود و وعده‌ی لقاء و دیداری که خدای متعال به موسی بن عمران علیه السلام داد و در پایان این چهل روز به آن وعده وفا کرد و موسای کلیم به دیدار و گفتگوی با خدای متعال نائل شد؛ برای سالکان الی الله که حقّ مراقبه‌ی ماه ذی‌القعده و دهه‌ی اوّل ماه ذی‌حجّه را به جا می‌آورند هم اجابت می‌شود. □●خوشا به حال کسانی که از فرصت ماه ذی‌القعده بهره‌ی شایسته بردند و خود را برای بهره بردن کافی و کامل از این ده روز، که «وَأتْمَمْناها بِعَشْرٍ» ، آماده کرده‌اند و منتظر رسیدن این دهه‌ی بزرگ و بهره‌مندی از آن هستند. □●استاد مهدی طیب ۹۱/۰۷/۲۰●□ @mohamad_hosein_tabatabaei
☑️شادی روح علامه طباطبایی(ره) @mohamad_hosein_tabatabaei
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
آیات 252-244 بقره قسمت سوم بخش ششم1⃣ ● بررسى و توضيح بعضى جملات روايت قمی مولف : اينكه در روايت آمده بود (و روايت شده كه آن پيامبر ((ارميا)) (على نبينا و آله و عليه السلام بوده )، خودش روايتى است كه در وسط اين روايت قرار گرفته ، و اينكه امام (عليه السلام ) فرمود: (همچنان كه خداى تعالى فرمود...) منظورش اين بوده كه عده بسيارى از ايشان روى بر گردانيده و جز اندكى از آنان تسليم حكم قتال نشدند. و در بعضى از اخبار آمده است كه اين عده اندك شصت هزار نفر بودند، و اين روايت را قمى در تفسيرش از پدرش ازحسين بن خالد از حضرت رضا و عياشى از امام باقر (عليه السلام ) نقل كرده اند. ترجمه تفسير الميزان جلد 2 صفحه 451 و اينكه فرمود: نبوت در دودمان ((لاوى )) و سلطنت در دودمان ((يوسف )) بود بعضى گفته اند: سلطنت در دودمان ((يهودا)) بوده ، و اين سخن مورد اعتراض قرار گرفته كه قبل از طالوت و ((داود)) و ((سليمان )) (كه بعد از ((طالوت )) بودند) از دودمان يهودا كسى به سلطنت نرسيده و همين اعتراض مؤيد آن مطلبى است كه در روايات ائمه اهل بيت (عليه السلام ) آمده كه فرموده اند: سلطنت در دودمان ((يوسف )) بود، چون كسى نمى تواند سلطنت خود يوسف (عليه السلام ) را انكار كند. و اينكه در آخرحديث آمده : منظور از ((بقية )) ذريه انبياء است ، توهم و اشتباهى است از راوى ، كه جمله ذريه انبياء را تفسير كلمه ((بقية )) گرفته ، و حال آنكه اين جمله در روايتى ديگر تفسير جمله آل موسى و آل عمران واقع شده است ، مؤيد اين گفته ما، روايتى است كه در تفسير عياشى از امام صادق (عليه السلام ) آمده : كه شخصى از آن جناب پرسيد : جمله ((بقيه مما ترك آل موسى و آل هرون تحمله الملائكة )) چه معنائى دارد؟ فرمود: منظور از آل موسى و آل هارون ، ذريه انبياء است . و در كتاب كافى از محمد بن يحيى از محمد بن احمد از محمد بن خالد و حسين بن سعيد از نضر بن سويد از يحياى حلبى از هارون بن خارجه از ابى بصير از امام ابى جعفر (عليه السلام ) روايت آمده كه در ضمن حديثى فرمود: آن عده قليلى كه در داستان طالوت از آب نهر ننوشیدند، سیصد و سیزده نفر بودند. 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
□○حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره○□ □○در حقیقت امام جواد علیه‌السلام در راه علم کشته شد؛ زیرا اگر می‌گفت من عالم نیستم کارش نداشتند. از روی تقیه هم حاضر نبود اظهار کند، ولی مجبورش کردند تا اظهار کرد و جواب داد، و همان اظهار علم و فضل باعث حسد و کینه و دشمنی با او، و سرانجام منجر به قتل او گردید. در حقیقت فضل و علم را از بین بردند و به قتل رساندند. □○در محضر بهجت، ج٢،ص۳۲○□ @mohamad_hosein_tabatabaei
□الذى اطعمهم من جوع و امنهم من خوف(۴) □اين آيه اشاره است به واضحى كه در ايلاف رحلت وجود دارد، و ظاهرى كه نمى توانند آن را كنند، آن قريش و آنان است كه نه نانشان تامين بوده و نه ، و نه سرزمين خرمى بود كه ديگران بدانجا آيند، و نه جان ديگران در آنجا تأمين مى شد پس بايد را بپرستند که به وجه امورشان را نمود همان رب است. @mohamad_hosein_tabatabaei