□○دستورالعملی از آیت الله سیّد علی قاضی طباطبائی برای شب بيست‌وسوّم ماه مبارک رمضان○□ □مَن قال لَیله ثلاث و عشرین مِن شَهر رَمضان ساجّداً ماتین و خَمسه عشرین مّره یا طُهرُ یا طاهِرُ یا طَهورُ یا طَیهورُ یا طَیهار نَزلت عَلیه الملائکه و طهرته تَطهیرا □شب بيست‌وسوّم ماه مبارک رمضان نیمی از شب که گذشت، در حالی که شخص نه گرسنه و نه از زیاد خوردن سنگین باشد، با وضو رو به قبله، سر بر سجده گذاشته و این ذکر را «۲۲۵» بار تکرار نماید: □«یا طُهرُ، یا طاهِرُ، یا طَهورُ، یا طَیهورُ، یا طَیهار»□ □وقتی این ذکر گفته می‌شود ملائکه نازل می‌شوند و در همان حالی که ذاکر سر بر سجده دارد، با آب رحمتِ الهی، جان و وجودش را از غبار معاصی و کدورتِ توجّه به عالم کثرت می‌شویند و به طهارت باطنی و درونی راه پیدا می‌کند، ان‌شاءالله □○« استاد مهدی طیّب »○□ #منابع : □۱ - علامه سید محمد حسین حسینی طهرانی- مطلع انوار –جلد ۲- صفحه ۱۱۴ □۲ - علامه حسن زاده آملی - هزار و یک نکته - نکته ۷۹۲ #مراقبات_ماه_رمضان @mohamad_hosein_tabatabaei

□○اعمال شب بيست‌ و سوّم ماه مبارک رمضان○□ □اين شب از دو شب قدر گذشته افضل است و از احاديث بسيار استفاده می‌شود كه شب قدر همين شب است. دعاها در آن اجابت می‌شود و تمام كارها بر پايه حكمت الهى مقدّر می‌گردد. □براى اين شب، غير از اعمال مشترک شب‌های قدر و دعاهای دهه آخر ماه مبارک رمضان، چند عمل ديگر است: □۱- خواندن سوره «عنكبوت» و «روم» □در روایات آمده که امام صادق علیه السّلام فرمودند، خواننده اين دو سوره در اين شب از اهل بهشت خواهد بود. □۲- خواندن سوره «حم دخان» □۳- هزار مرتبه خواندن سوره «قدر» □۴- محمّد بن عيسى از امامان صالح عليهم السّلام روايت كرده كه فرمودند: □در شب بيست و سوّم ماه رمضان اين دعا را به دفعات بخوان، در حال سجود و قيام و قعود. و بر هر حالى كه هستى در تمام ماه، و در طول حياتت تا جايى كه ممكن باشد، و هر زمانى كه به يادت آيد. □بعد از ستايش پروردگار به بزرگوارى، و فرستادن صلوات بر پيامبر صلى الله عليه و آله می‌گويى: □اللهمَّ کُن لولیَّک فُلانِ بن فُلان و به جاى فلان بن فلان بگو: الحُجةِ بنِ الحَسَن صَلَواتک عَلَیهِ و عَلی ابائهِ فی هذهِ السّاعةِ، و فی کُلّ ساعَة وَلیّاً و حافظاً وقائِداً وَ ناصِراً وَ دَلیلاً وَ عَیناً حَتّی تُسکِنَهُ اَرضَکَ طَوعاً و تُمَتّعَهُ فیها طَویلاً. □و نیز دست‌های خود را به سوى آسمان بردارد و بخوان: □یا مُدَبّرَ الاُموُرِ، یا باعِثَ مَن فی القُبور، یا مُجری البُحُور، یا مُلَیَّن الحَدیدِ لِداوُد، صَل عَلی مُحَّمد وَافعَل بی کَذا وَ کَذا اللَّیلَةَ اللَّیلَةَ (به جاى «كذا و كذا» حاجات خود را بخواهد) □اين دعا را در حال ركوع و سجود و ايستاده و نشسته بخوان، و آن را تكرار كن، و در شب آخر ماه رمضان هم بخوان. □۵- بخواند: □اللَّهمَّ امدُد لی فی عُمری وَ أَوسِع لی فی رِزقی وَ أَصِحَّ لی جِسمی وَ بَلِّغنی أَمَلی وَ إِن كُنتُ مِنَ الْأَشقِياءِ فَامحُني مِنَ الْأَشقِيَاءِ وَ اكتُبني مِنَ السُّعَداءِ فَانَّكَ قُلتَ في كِتابِكَ المُنزَلِ عَلَى نَبِيّكَ المُرسَلِ صَلَواتُكَ عَليهِ وَ آلِهِ يَمحُواللّهُ مَا يَشاءُ وَ يُثبِتُ وَ عِندَهُ أُمُّ الكتاب. □۶- بخواند: □اللَّهُمَّ اجعل فِيما تَقضی وَ فيما تُقَدِّرُ مِنَ الْأَمرِ الْمَحتُومِ وَ فيمَا تَفرُقُ مِنَ الْأَمرِ الْحَكيمِ فی لَيلَةِ الْقَدرِ مِنَ الْقَضاءِ الَّذِی لايُرَدُّ وَ لايُبَدَّلُ أَنْ تَكتُبَنِی مِن حُجّاجِ بَيتِکَ الْحَرامِ فِي عامِی هذا المَبرُورِ حَجُّهُم الْمَشكُورِ سَعيُهُمْ الْمَغفُورِ ذُنُوبُهُم الْمُكَفَّر عَنهُمْ سَيِّئَاتُهُم وَ اجعَلْ فِيمَا تَقضِی وَ تُقَدِّرُ أَن تُطيلَ عُمری وَ تُوَسِّعَ لِی فی رِزقی □۷- بخواند: □يَا بَاطِناً فِي ظُهُورِهِ وَ يَا ظَاهِراً فِي بُطُونِهِ وَ يَا بَاطِناً لَيْسَ يَخْفَى وَ يَا ظَاهِراً لَيْسَ يُرَى يَا مَوْصُوفا لا يَبْلُغُ بِكَيْنُونَتِهِ مَوْصُوفٌ وَ لا حَدٌّ مَحْدُودٌ وَ يَا غَائِبا [غَائِبُ ] غَيْرَ مَفْقُودٍ وَ يَا شَاهِدا غَيْرَ مَشْهُودٍ يُطْلَبُ فَيُصَابُ وَ لا يَخْلُو [لَمْ يَخْلُ ] مِنْهُ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ وَ مَا بَيْنَهُمَا طُرْفَةَ [طَرْفَةَ] عَيْنٍ لا يُدْرَكُ بِكَيْفٍ [بِكَيْفَ ] وَ لا يُؤَيَّنُ بِأَيْنٍ [بِأَيْنَ ] وَ لا بِحَيْثٍ [بِحَيْثُ ] أَنْتَ نُورُ النُّورِ وَ رَبُّ الْأَرْبَابِ أَحَطْتَ بِجَمِيعِ الْأُمُورِ سُبْحَانَ مَنْ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْ ءٌ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ هَكَذَا وَ لا هَكَذَا غَيْرُهُ □۸- بخواند: □یَا رَبَّ لَیلَةِ القَدرِ وَ جَاعِلَها خَیرا مِن أَلفِ شَهرٍ وَ رَبَّ اللَّیلِ وَ النَّهارِ وَ الجِبالِ وَ البِحارِ وَ الظُّلَمِ وَ الْأَنوَارِ وَ الْأَرضِ وَ السَّماءِ یا بارِئُ یا مُصَوِّرُ یا حَنّانُ یا مَنّانُ یا اللّهُ یا رَحمانُ یا اللّهُ یا قَیُّومُ یا اللّهُ یا بَدیعُ یا اللّهُ یا اللّهُ یا اللّهُ لَکَ الْأَسماءُ الحُسنى وَ الْأَمثالُ الْعُلیا وَ الْکِبرِیاءُ وَ الْآلاءُ أَسأَلُکَ أَن تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَجعَلَ اسمی فِی هَذِهِ اللَّیلَةِ فِی السُّعَدَاءِ وَ رُوحِی مَعَ الشُّهَداءِ وَ إِحسانی فِی عِلِّیِّینَ وَ إِسَاءَتی مَغفُورَةً وَ أَن تَهَبَ لی یَقِینا تُباشِرُ بِهِ قَلبِی وَ إیمانا یُذهِبُ الشَّکَّ عَنِّی وَ تُرْضِیَنی بِمَا قَسَمتَ لِی وَ آتِنَا فِی الدُّنیَا حَسَنَةً وَ فی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النّارِ الْحَریقِ وَ ارزُقنِی فِیهَا ذِکرَکَ وَ شُکرَکَ وَ الرَّغْبَةَ إِلَیکَ وَ الْإِنَابَةَ وَ التَّوبَةَ وَ التَّوفِیقَ لِمَا وَفَّقْتَ لَهُ مُحَمَّدا وَ آلَ مُحمَّدٍ عَلَیهِمُ السّلامُ □۹- غير از غسل اوّل شب، غسلى هم در آخر شب انجام دهد. #مراقبات_ماه_رمضان @mohamad_hosein_tabatabaei

□●حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره●□ □ما وظیفه داریم که در تعلیم، تعلّم، تلاوت و عمل به قرآن کوشش کنیم، ما شب‌های احیا قرآن بر سر می‌گذاریم، ولی در مقام عمل آیه‌های حجاب، غیبت، کذب، و آیاتِ «وَیلٌ لِلْمُطَفِفِینَ؛ وای بر کم‌فروشان!»( مطفّفین: ۱) و نیز «فَلاَ تَقُل لهُمَآ أُف؛ پس به پدر و مادر اُف نگو»،( اسراء: ۲۳) همچنین «وَ لاَ تَمْشِ فِی الأرْضِ مَرَحًا؛ و با ناز و تکبر در روی زمین راه مرو»( لقمان: ۱۸) و… را زیر پا می‌گذاریم و پامال می‌کنیم! □●در محضر بهجت، ج۲، ص۲۹۸●□ @mohamad_hosein_tabatabaei

■●چرا بعضی از دعاهای ما مستجاب نیست؟!●■ ■اینکه می‌بینید بعضی از ادعیه ما مستجاب نیست برای اینکه یک مقدار توجه ما نزد قدرت‌های خود ما یا وابستگی‌های ماست و بخشی از توجه ما به طرف الله است. ■کسی که هم به طبیب چشم دوخت، هم به دارو، هم به قدرت تحصیل دارو چشم دوخت، هم به قدرت پرستار، چنین انسانی وقتی می‌گوید «اللهم اشفنی» او با خدا بصورت نیم‌رخ سخن می‌گوید برای اینکه بخشی از توجه‌اش متوجه خداست و بخشی از توجه‌اش متوجه امکانات خودش می‌باشد لذا چنین دعایی، دعای خالص نیست. ■وقتی از وجود مبارک امام صادق (سلام الله علیه) سؤال می‌کنند چرا دعای ما مستجاب نیست فرمود: «لأنّکم تدعون مَن لا تَعرفون» زیرا شما کسی را می‌خوانید که نمی‌شناسید. بنابراین ما باید با تمام چهره و هویّت چیزی را از خدا بخواهیم؛ ■اگر در نیایش و دعا می‌خواهیم با تمام چهره و هویّت بخواهیم و اگر در عبادت می‌گوییم ﴿إِیِّاکَ نَعْبُدُ وَإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ﴾ باید با تمام ‌چهره به خدا عرض کنیم ﴿إِیِّاکَ نَعْبُدُ وَإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ﴾. #رمضان #آیت_الله_جوادی_آملی @mohamad_hosein_tabatabaei

آیات 274-261 بقره قسمت سوم بخش پنجم يُؤْتى الْحِكمَةَ مَن يَشاءُ ● معناى ((حكمت )) كلمه ((ايتاء)) كه مصدر ((يوتى )) است به معناى عطا كردن است ، و كلمه ((حكمت )) به كسره ((حاء)) بر وزن ((فعلة )) است ، كه وزنى است مخصوص افاده نوع ، يعنى دلالت بر نوع معنائى مى كند كه در اين قالب در آمده پس حكمت به معناى نوعى احكام و اتقان و يا نوعى از امر محكم و متقن است ، آن چنانكه هيچ رخنه و يا سستى در آن نباشد، و اين كلمه بيشتر در معلومات عقلى و حق و صادق استعمال مى شود، و معنايش در اين موارد اين است كه بطلان و كذب به هيچ وجه در آن معنا راه ندارد. ترجمه تفسير الميزان جلد 2 صفحه 607 و اين جمله دلالت دارد بر اينكه بيانى كه خدا در آن بيان حال انفاق و وضع همه علل و اسباب آن را و آثار صالح آن در زندگى حقيقى بشر را شرح داده ، خود يكى از مصاديق حكمت است . پس حكمت عبارت است از قضاياى حقه اى كه مطابق با واقع باشد، يعنى به نحوى مشتمل بر سعادت بشر باشد، مثلا معارف حقه الهيه درباره مبدأ و معاد باشد، و يا اگر مشتمل بر معارفى از حقايق عالم طبيعى است معارفى باشد كه باز با سعادت انسان سروكار داشته باشد، مانند حقائق فطرى كه اساس تشريعات دينى را تشكيل مى دهد. #تفسیر_المیزان #سوره_بقره #علامه_طباطبایی_ره 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei

□●پس از آن همه اصرار[آیت‌الله بهجت]، قبول کرد برود حج؛ ولی به این شرط که کسی خبردار نشود. از من پرسید: «خانواده‌ات راضی می‌شوند که با من بیایی؟» گفته بودم: «از خدای‌شان است!» موسم حج که رسید، تمام مقدمات کار آماده بود. □●عده‌ای از سفر حج ایشان با خبر شدند. حتماً سایر حجاج ایرانی نیز مطلع می‌شدند و کار دشوار می‌شد؛ آقا وقتی دیدند همه باخبرند، از سفر منصرف شدند و خواستند از میزبانان عذرخواهی کنم! □●چند روز که گذشت، همسرم پرسید: «مگر نمی‌خواهید به حج بروید؟! همه که رفتند!!» تعجب کردم! پرسیدم: «از چه حرف می‌زنی؟!» گفت: یک روز آقا مرا صدا زدند و پرسیدند: «با این بنده‌زاده بخواهم بروم به‌حج، شما راضی هستی؟» من هاج‌وواج مانده بودم که چه جوابی بدهم؟! گفتم: «یعنی چه؟!» فرمودند: «آخر ایشان نباشد، ادارۀ بچه‌ها برای شما زحمت نیست؟» با خود گفتم: «تا حالا اذن شوهر شرط بوده، آن وقت آقا اجازۀ مرا از همسرم گرفته است.» □●(بر اساس خاطرۀ حجت‌الاسلام و المسلمین علی بهجت) #این_بهشت، #آن_بهشت، ص٢٨●□ @mohamad_hosein_tabatabaei

□○آیت الله فاطمی نیا از قول یکی از فرزانگان اهل علم می گوید: «یک وقت، مرحوم استاد طباطبایی، با آن پایگاه رفیع علمی و فلسفی، با مشکلی فلسفی رو به رو شدند و کسی هم نبود که پاسخ ایشان را بداند. همان روزها، همراه خانواده، به یکی از آبادی‌های کوچک اطراف تهران مسافرت می‌ کنند. □○در آن جا فرزندان خردسال استاد، از پدر درخواست توت می ‌کنند؛ استاد هم با کمال سادگی و تواضع، کاسه ‌ای به دست گرفته و برای خرید توت از خانه خارج می ‌شوند. به وسط روستا که می ‌رسند، جوانی در لباس اهل همان ده، ایشان را می ‌بیند و بی مقدمه به علامه می ‌گوید: آن مشکل فلسفی شما راه حلی دارد؛ بیایید به شما بگویم. و همان جا با چند جمله، اشکال علامه را حل می ‌کند، اما استاد طباطبائی در آن لحظه غافل از این بودند که این جوان از کجا می ‌داند؟ ایشان درگیر این سؤال است و اصلاً او کیست؟! و ... □○به هر حال، جوان خداحافظی می ‌کند و می ‌رود. فردای آن روز، علامه به همان جا رفته و از بقالی می ‌پرسند: «شما جوان با سوادی با این شکل و سیما دارید؛ او کجاست؟» بقال می ‌گوید: «چنین کسی در این روستا نیست و اصلاً یک نفر هم در این جا الفبا نمی ‌داند!!» باری، روشن نشد که آن جوان که بود و از کجا بود و ...، اما آن عالم ادامه داد: «این از تواضع استاد بود که مشکلشان این گونه حل شد.» @mohamad_hosein_tabatabaei

■● #سوال_مهم لیله القدر واقعی کدام شب است؟●■ ■بيش از يك سال در روايات ليلة القدر زحمت كشيدم و آنها را از جوامع روايى فريقين جمع آورى كرده ام، و در فهم آنها بسيار فكر نموده ام، ولى آن نكته كه اصل بود ناگفته بماند و مشكل حل نشده بود؛ مثلا با خود مى انديشيدم كه شبى در هند كه مشرقى ايران است، شب بيست و سوم ماه مبارك رمضان و شب قدر بوده باشد و شب قبل آن در تهران، پس ليلة القدر واقعى كدام شب است كه إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ؟ ■به حضور استاد آية اللّه حاج شيخ محمّد تقى آملى رسيدم و كارم را درباره ليلة القدر بديشان ارائه دادم، و در فهم ليلة القدر ابراز حاجت نمودم و از ايشان مدد خواستم. در جوابم فرمودند: در آن روايتى كه امام صادق، جدّه اش فاطمه زهراء را ليلة القدر خوانده است دقّت كنيد. من اين حديث را در جوامع روايى نديده بودم، از اشارت استاد آملى حالت هيمانى شگفت به من روى آورد. نخستين بار همين معنى كه تازگى به عرض رسانده ام به ذهنم آمد، تا حديث را در تفسير فرات كوفى يافتم و از تدبّر در آن فيض فيّاض على الإطلاق فائض شده است ففاض ثم فاض. ■هزار و يك كلمه، ج ۶ علامه حسن زاده آملی■ @mohamad_hosein_tabatabaei

#ادامه..... #شرح_دروس_معرفت_نفس □● #وجود همتا ندارد؛ وجود، همسنگ دیگری ندارد که بیاید در عرض وجود قرار بگیرد. #حق و وجود و حقیقت و واقعیت همه یک واقعیت اند. پس من این وسط کی هستم؟ □●ما در مشهوداتمان وقتی تحقیق می کنیم، می بینیم که همه در یک رتبه، از حقیقت وجود برخوردار نیستند. گرچه همه وجودند، همه هستند، اما هستی و وجودشان به یک منوال نیست. بلکه از آثار موجودات پی می بریم که #سعه وجودی آنها چه اندازه است که در حقیقت این تحقیقی که الآن می خواهیم شروع کنیم، چون #علم_فکری و #علم_ادراک_حواس پنجگانه به موجودات است، لذا از ناحیه ی آثارشان پی به ظرفیت وجودی شان می بریم؛ برخلاف #علم_شهودی که خود متن وجود به ادراک در می آید. □●اینک گوییم که در #مشهودات خود کاوش می کنیم تا ببینیم #آثار_وجودی کدامیک از آنها بیشتر است؟ □●الآن این علم ما از ناحیه ی آثار موجودات به خود موجودات می رود که در حقیقت، از اثر پی به #موثر بردن است که از آن تعبیر به #علم_فکری می شود. یعنی ما در این مسیر علمی خود هرگز به حقیقت موجودات شناخت علمی نمی یابیم. فقط داریم آثارشان را بررسی می کنیم و به اندازه آثارشان آنها را احساس و ادراک می کنیم که ظرفیت وجودشان چی هست که این مقدار اثر از این شیء منتشر می شود و #ظهور می یابد. □●شرح دروس معرفت نفس استاد صمدی آملی●□ @mohamad_hosein_tabatabaei

□○دستور خاص علامه طباطبایی به آیت الله بهاءالدینی○□ □آیت الله بهاءالدینی می فرمودند: در عالم رویا، اهل حالی مرا گفت : بعد از هر نماز، ده مرتبه این ذکر را بگو : « اللّه الواحد ُ الفردُ الصَمَد ». ذکر را بر عارف کامل، راهبر مردان خدایی، علامه طباطبایی (ره) عرضه کردم، مرا فرمود تا بر آن مداومت کنم و به طور تأکید، دستور پانصد تا ششصد بار تکرار آن را فرمود. □○سیری در آفاق، ص۱۸۰ و ۱۷۹○□ @mohamad_hosein_tabatabaei

■●عوامل واژگون شدن و بسته شدن ما چيست‌؟ استاد علی صفایی حائری●■ ■كفر ، وَقر ، اقفال و أغلال ، مانع‌هاى بزرگى هستند كه ما را محروم مى‌كنند و نمى‌گذارند در كاسۀ ما چيزى قرار بگيرد و در مشك و انبان ما چيزى جمع بشود. كفر، شرك، نفاق و عُجب ، عواملى هستند كه از جمع شدن نعمت جلوگيرى مى‌كنند و نمى‌گذارند كه ما حاصل‌جمعى داشته باشيم، هيچ چيزى را در ظرف ما باقى نخواهند گذاشت. مى‌بينيم عمرى است كه كوشيده‌ايم ولى حاصلى نبرده‌ايم! ماه رمضان، ماهى است كه فضل و عنايت حق فراگير است. بايد ببينيم كه آيا در وجود ما كفر و شرك و نفاق نيست‌؟ ■يكى ديگر از عواملى كه باعث محروميت ماست، «غِلّ‌» و كينه‌هاست. آيا در دل ما كينه‌اى وجود ندارد؟ بايد تأملى كنيم كه ظرف ما واژگون نباشد. با وجود اين همه بارش، انسان مى‌بيند هيچ چيز در ظرف او جمع نشده كه بماند، حتى ظرفش هم آلوده مانده است. ■كفر، شرك، نفاق، غِلّ‌ و... باعث مى‌شوند كه دل ما مختوم و ممهور شود؛ يعنى قفل و بسته شود. حالا هر چه هم كه ببارد، اين دل چيزى به دست نمى‌آورد. كفر هم علائمى دارد، لزومى ندارد كه ما در همۀ امور كافر باشيم. انسان همين كه يكى از بيّنات و نشانه‌هاى خدا را ببيند و بفهمد و زير بار نرود كافر است. كفرِ يك ثروتمند به اين است كه ربا را منكر شود، كفر يك زن به اين است كه از يك غيرتش برآشفته شود ، كفر يك مرد به اين است كه به فسادهاى ديگر رو بياورد. ■منشاء هر كدام از اين كفرها هم متفاوت است: منشاء كفرِ شيطان كبر بود كه محرومش كرد، يكى منشاء كفرش حرص و ديگرى بخل است. آن وقت ببينيم كه آيا ما جامعيت نداريم‌؟ و آيا اين همه را با هم نداريم‌؟ ■● #بهاررويش (مروری بر دعاهای ورود و وداع ماه رمضان)، صفحه ۳۱●■ @mohamad_hosein_tabatabaei

□○امیرمومنان حضرت علی (علیه السلام) در یکی از نامه‌هایی که برای معاویه مرقوم فرمودند، مقداری از فضایل اهل بیت را تشریح کرده، می‌فرماید: □○اگر خداوند در قرآن از خودستایی و بر شمردن فضایل خود نهی نفرموده بود، (فلا تزکوا انفسکم) (۶) من گوشه‌ای از فضایل خانوادگی خود را برمی‌شمردم، "و لولا مانهی الله عنه من تزکیة المرء نفسه، لذکر ذاکر فضائل جمه". □○این کار شمارش نعمت‌های خدا در کمال خضوع و بندگی است. □○سپس می‌فرماید: "فانا صنائع ربنا ولناس بعد صنائع لنا" (۷) ما ساخته شده و دست پرورده خدای خویش هستیم، ما ساخته ربوبیت حقیم و دیگران دست پرورده ما هستند. □○ما علوم الهی را از مکتب "الله" آموختیم و دیگران از ما فرا گرفتند. □○ما در کنار سفره وحی نشسته‌ایم و سایرین در کنار سفره ارشاد ما. □○ما در آموختن علوم و معارف نیازی به غیر خدا نداریم، ولی دیگران نیازمند ما هستند که مجرای فیض خداوندیم. □○این جمله بلند در یکی از توقیعات حضرت بقیة الله (ارواحنا فداه) نیز آمده است: "نحن صنائع ربنا و الناس بعد صنائعنا". (۸) □○شاگرد مستقیم خدای عزیز حکیم خود نیز حکیم است. رسول اکرم (صلی الله علیه وآله) که قرآن حکیم را از نزد خدای حکیم آموخت، حکیم است و علی ابن ابی طالب (علیه السلام) نیز که طبق آیه مباهله (آل عمران، ۶۱) به منزله جان رسول اکرم (صلی الله علیه واله) و مانند نفس مطهر او محسوب شده، از همین مکتب و علم لدنی برخوردار است، و چشمه‌های حکمت از جان او می‌جوشد. #رمضان #آیت_الله_جوادی_آملی @mohamad_hosein_tabatabaei