eitaa logo
کانال محتوای تبلیغی معاونت تبلیغ و امور فرهنگی جامعه الزهرا سلام الله علیها
2.9هزار دنبال‌کننده
8هزار عکس
2.2هزار ویدیو
3.1هزار فایل
*این کانال محتوای تبلیغ عمومی می باشد که توسط اساتید و مبلغان تولید شده و با توجه به مناسبت های تبلیغی بارگذاری می شود.* «کپی مطالب به همراه لینک» @mohtavayetablighJameaAlZahra «.« ارتباط با ادمین».» @admin_mobaleghan
مشاهده در ایتا
دانلود
شماره ۸ ا❁﷽❁ا «قُلْ يا عِبادِيَ الَّذينَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيم‏». (سوره مبارکه زمر، آیه ۵۳) ┅═۞⚜️ معرفی خطبه مفاخره ⚜️۞✧═┅ ✍️ خطبه مبارکه مفاخره که فرازهای شریفۀ آن در مقام معرفیِ ذوات مقدس حضرات أب الائمة الطیبین الطاهرین مولانا امیرالمومنین علی (علیه السلام) و أمّ الأئمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) به نورانیت، و ذکر مناقب و شئون انحصاری ایشان می باشد، در مصادر متقن شیعی ذکر شده است. 📔یکی از مصادر خطبه مبارکه مفاخره کتاب «جنة العاصمة» متعلق به علامه سيد محمّدحسن طباطبایي ميرجهاني، از خواص آيت الله سيد ابوالحسن اصفهاني می باشد. ایشان حافظ و حامل كلام الله و كلام تراجم وحي الله بود و بصيرتي كامل در بيان احاديث، فضايل و ولايت حضرات ائمه معصومین (عليهم السّلام) واحیای تراث شیعه داشت. اكثر اجازات آيت الله اصفهاني با خط علامه ميرجهاني صادر مي شد و خود ايشان از علماي نجف بيش از يكصد اجازه فقهي و روايي داشت. 📓 به عنوان نمونه مراجعه شود به: جنة العاصمة، ص ٦ و ٧؛ گنجينه دانشمندان، ج۲، ص ۴ ┅═۞⚜️ مَنْ يَغْفِرُ اللَّهُ بِهِ الذُّنُوب‏ ⚜️۞✧═┅ 📜 حضرت مادر، أم الائمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) در فرازی از خطبه مبارکه مفاخره می فرمایند: ▪️ «أَنَا مَنْ يَغْفِرُ اللَّهُ بِهِ الذُّنُوب‌‏»؛ ▫️ من آنم که خداوند تبارک و تعالی به سبب او گناهان را می بخشد. 📓 الفضائل (لإبن شاذان القمي)، ص ۸۱ ✍️ یکی از مناقب حضرت شفیع مشفّع فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) که در این فراز از خطبه مبارکه مفاخره بدان اشاره شده و مرتبط با مقام عظمای شفاعت حضرتشان می باشد، «بخشش گناهان» به سبب وجود مبارک آن خاتون یوم القیامة است. چنانچه در بسیاری از نصوص بر این مهم تصریح شده است: ▪️ مانند: سوره مبارکه زمر، آیه ۵۳ که شأن نزول آن به شیعیان فرزندان آن حضرت (علیها السلام) اختصاص داده شده است؛ «فِي شِيعَةِ وُلْدِ فَاطِمَةَ (سلام الله علیها) أَنْزَلَ اللَّهُ هَذِهِ الْآيَةَ خَاصَّة». 📓 تفسير القمي، ج ‏۲، ص ۲۵۰ ▪️ یکی از وجوه تسمیۀ آن حضرت به کلمة الله الحسنی «فاطمه»، نجات شیعیان و ذراری شان از آتش جهنم بوده است: ▫️ «سُمِّيَتْ فَاطِمَةَ، لِأَنَّ اَللَّهَ فَطَمَهَا وَ ذُرِّيَّتَهَا (وَ شِيعَتُهَا) مِنَ اَلنَّارِ»؛ دخترم فاطمه (سلام الله علیها) ناميده شده، زيرا خداوند تعالى او و ذرّيّه‌ اش را از آتش جهنّم نجات بخشيده است. 📓 بحار الأنوار، ج ۴۳، ص ۱۵ و ۱۸ ▫️ «... قالت مولاتنا فاطمة: الَهِي وَ سَيِّدِي! سَمَّيْتَنِي فَاطِمَةَ وَ فَطَمْتَ بِي مَنْ تَوَلاَّنِي وَ تَوَلَّى ذُرِّيَّتِي مِنَ اَلنَّارِ وَ وَعْدُكَ اَلْحَقُّ وَ أَنْتَ لاٰ تُخْلِفُ اَلْمِيعٰادَ. فَيَقُولُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: صَدَقْتِ يَا فَاطِمَةُ! إِنِّي سَمَّيْتُكِ فَاطِمَةَ وَ فَطَمْتُ بِكِ مَنْ أَحَبَّكِ وَ تَوَلاَّكِ وَ أَحَبَّ ذُرِّيَّتَكِ وَ تَوَلاَّهُمْ مِنَ اَلنَّارِ وَ وَعْدِيَ اَلْحَقُّ وَ أَنَا لاَ أُخْلِفُ اَلْمِيعَادَ ...»؛ پروردگار من! اى آقاى من! مرا فاطمه (عليها السلام) ناميدى و وعده دادى كه به وسيلۀ من، هر كس را كه شيعۀ من و فرزندانم باشد از آتش نجات دهى، وعدۀ تو حق است و تخلّف نمى‌ پذيرد. سپس خداوند عزّ و جلّ‌ مى‌فرمايد: راست مى ‌گويى اى فاطمه (عليها السلام)! من تو را فاطمه (عليها السلام) ناميدم و كسى را كه تو را و فرزندانت را دوست داشته و شيعۀ شما باشد از آتش نجات مى ‌دهم و وعدۀ من حق است و خلف وعده نخواهم كرد. 📓 كشف الغمة، ج ۱، ص ۴۶۳ ▪️ لذا طبق وعده لایتخلف الهی، آن وجود مقدسی که خداوند متعال به سبب او از گناهان بندگانش می گذرد، آنان را از آتش جهنم رهایی می بخشد، و با توسل به اسم اعظمش توبۀ انبیائش را می پذیرد، حضرت مادر سیدتنا و مولاتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) می باشند، چنانچه در فرازهای دیگر از این خطبه مبارکه آمده است که آن حضرت فرمودند: ➖ و «أَنَا يُعْتِقُ اللَّهُ مَنْ أَحَبَّنِي مِنَ النِّيرَانِ»؛ من آنم که خداوند متعال محبینم را از آتش جهنم می رهاند. ➖ «أَنَا بِي قَبِلَ اللَّهُ تَوْبَتَهُ [آدم]»؛ من کسی هستم که خداوند عزوجل توبه حضرت آدم (علیه السلام) را به سبب من قبول کرد و پذیرفت. ادامه دارد....
🕋✨🕋✨🕋 🕋 ✨«وَ فَدَيْناهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ‏» {و ما فديه دادیم او را به ذبحی عظیم} (سوره مبارکه صافات ،آیه ۱۰۷) ⚜«يوم النحر» که عید الأضحی (عید قربان) نیز خوانده می شود، ظرف زمان اقامه اولين مجلس عزاداري براي حضرت اباعبدالله الحسين (علیه السلام) بر روی زمین است. بدین دلیل این روز، مبارك و عيد نامیده می شود و به بركت اين اقامه، شکر خداوند متعال به جا آورده می شود. 🕋مطابق تفسير ذیل شریفه «وَ فَدَيْناهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ‏» ، آن هنگام که حضرت ابراهیم (علی نبينا و آله و عليه السلام) در یوم النحر، بدل ذبح عزیزترین فرزندش، مأذون به ذبح کبشی شد، خداوند عزوجل روضه و مقتل حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) را بر او خواند و ابراهیم خلیل الرحمن، با حمل مصائب کربلا، به مرتبه بکاء بر حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) نائل آمد. اين درجه حمل مصيبت به اندازه اي بود كه جايگاه مصيبت بر فرزند را به جناب ابراهيم (علیه السلام) فديه داد و قرباني او را پذيرفته كرد. خداوند عزوجل به او وحی نمود: ▫️يَا إِبْرَاهِيمُ قَدْ فَدَيْتُ‏ جَزَعَكَ عَلَى ابْنِكَ إِسْمَاعِيلَ لَوْ ذَبَحْتَهُ بِيَدِكَ بِجَزَعِكَ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ قَتْلِهِ وَ أَوْجَبْتُ لَكَ أَرْفَعَ دَرَجَاتِ أَهْلِ الثَّوَابِ عَلَى الْمَصَائِبِ فَذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ وَ فَدَيْناهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ‏ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّه‏ (۱) ▪️ای ابراهیم! جزع تو بر قتل حضرت حسین (علیه السلام) را معادل ناراحتی تو بر فرزندت اسماعیل، در صورتی که او را ذبح می کردی، قرار می دهم و با این کار تو را به بالاترین درجه اهل ثواب در مصیبت رساندم [و این است معنای شریفه «وَ فَدَيْناهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ‏»(سوره صافات، آیه ۱۰۷)]. 🖋 لذا یوم النحر، روز إقامة شدن عزای حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) است که به شکرانه ی (۲) این اقامه عزا، «عید» خوانده می شود. ا┅═✧❁ 📔منابع ❁✧═┅ا (۱).عيون أخبار الرضا (عليه السلام)، ج‏۱، ص ۲۰۹؛ بحارالانوار ج۱۲ ص۱۲۵ (۲). به جا آوردن حمد و شکر، بر اقامه شدن عزای حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) و اینکه بنده توفیق یافته تا با بکاء بر مصائب ایشان، در زمره ی اهل مصیبت قرار گیرد، در زیارت (حدیث قدسی) عاشورا اینگونه مورد تصریح واقع شده است: ✨اَللَّـهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْدَ الشّاكِرينَ لَكَ عَلي مُصابِهِمْ، اَلْحَمْدُ للهِِ عَلي عَظيمِ رَزِيَّتي.. التماس دعا
شماره ۱۰ ا❁﷽❁ا «الطُّورِ، وَ كِتابٍ مَسْطُورٍ،‏ فِي رَقٍّ مَنْشُورٍ». (سوره طور، آیات ۱ تا ۳) ┅═۞⚜️ معرفی خطبه مفاخره ⚜️۞✧═┅ ✍️ یکی از مصادر خطبه مبارکه مفاخره که در مقام ذکر فضایل و مناقب ذاتی و انحصاری حضرات معصومین امیرالمومنین و مولاتنا فاطمة الزهراء (علیهما السلام) می باشد، کتاب «مناقب آل أبی طالب علیهم السلام» اثر إبن شهر آشوب، فقيه، محدث و عالم بزرگ شيعه در اواخر قرن پنجم و اوايل قرن ششم هجري است. رجالیون او را با اوصافی چون فخر شيعه، حافظ کلام الله، احياء كننده آثار مناقب و فضائل اهل بیت (علیهم السلام) و مقدّم در علم قرآن، اصول، حدیث، لغت و نحو بر علمای دیگر مدح کرده اند. 📓 به عنوان نمونه مراجعه شود به: مستدرك الوسائل، ج ۵، ص ۳۱۰؛ تأسيس الشيعة، ص ۲۷ ┅═۞⚜️ کتاب مسطور‏ ⚜️۞✧═┅ 📜 حضرت مادر، أم الائمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) در فرازی از خطبه مبارکه مفاخره می فرمایند: ▪️ «أَنَا الْكِتَابُ الْمَسْطُورُ‏»؛ ▫️ من کتاب مسطور (نوشته شده) هستم. 📓 الفضائل (لإبن شاذان القمي)، ص ۸۱ ✍️ یکی از دلالات کتاب مسطور، «مصحف» حضرت أم الکتاب مولاتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) است. مصحفی که در لسان مبارک حضرات الراسخون فی العلم ائمه اطهار (علیهم السلام) چنین توصیف شده است: ▪️ مصحف، وحی الهی با تشریفات خاص این مصحف شریف وحی خداوند متعال با تشریفات خاص بر آن حضرت (سلام الله علیها) پس از شهادت حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله وسلم) جهت تسلّی خاطر ایشان بود؛ «إِنَّمَا هُوَ شَيْ‏ءٌ أَمْلَاهُ اللَّهُ عَلَيْهَا وَ أَوْحَى إِلَيْهَا» «فَلَمَّا أَرَادَ اللَّهُ (عَزَّ وَ جَلَّ) أَنْ يُنْزِلَهُ عَلَيْهَا، أَمَرَ جَبْرَئِيلَ وَ مِيكَائِيلَ وَ إِسْرَافِيلَ أَنْ يَحْمِلُوا الْمُصْحَفَ فَيَنْزِلُوا بِهِ عَلَيْهَا ...» 📓 بحار الأنوار، ج۲۶، ص۳۹؛ دلائل الإمامة (ط - الحديثة)، ص ۱۰۶ ▪️ مفاد مصحف شریف ➖ علم به این مصحف نورانی نزد اهل بیت (علیهم السلام) محصور است و خلق از درک آن عاجزند. از اینرو از جمله علائم امامت امام هر زمان می باشد؛ «إنَّ عِنْدَنَا لَمُصْحَفَ فَاطِمَةَ وَ مَا يُدْرِيهِمْ مَا مُصْحَفُ فَاطِمَةَ» 📓 بحار الأنوار، ج۲۶، ص۳۹ ➖ این مصحف شریف سه برابر حضرت قرآن است، اما محتوایش هیچ شباهتی به آن ندارد؛ «فِيهِ مِثْلُ قُرْآنِكُمْ هَذَا ثَلَاثَ مَرَّاتٍ وَ اللَّهِ مَا فِيهِ مِنْ قُرْآنِكُمْ حَرْفٌ وَاحِدٌ» 📓 همان ➖ این مصحف نورانی مشتمل بر جمیع وصایای حضرت أم الکتاب بر فرزندانشان است؛ «وَ لْيُخْرِجُوا مُصْحَفَ فَاطِمَةَ فَإِنَّ فِيهِ وَصِيَّةَ فَاطِمَة» 📓 الكافي (ط - الإسلامية)، ج۱، ص ۲۴۱ ➖ در آن دانش آنچه واقع شده و حادث خواهد شد و هر آنچه که بشر به آن محتاجند، موجود است. از آن جمله: اسامی وعدد جمیع انبیای الهی و اوصیای آنها، ملائکه و اوصافشان، مومنین و مومنات، مصدقین دعوت های الهی و مکذبین و ... «فِيهِ خَبَرُ مَا كَانَ، وَ خَبَرُ مَا يَكُونُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ، وَ فِيهِ خَبَرُ سَمَاءٍ سَمَاءٍ، وَ عَدَدُ مَا فِي سَمَاءٍ سَمَاءٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ، وَ غَيْرُ ذَلِكَ ...» «فِيهِ مَا يَحْتَاجُ النَّاسُ إِلَيْنَا وَ لَا نَحْتَاجُ إِلَى أَحَدٍ...» 📓 دلائل الإمامة (ط - الحديثة)، ص ۱۰۵؛ الكافي (ط - الإسلامية)، ج۱، ص ۲۴۰ ▪️ کتاب حیّ مصحف فاطمی کتابی حیّ است، آنچنانکه منقول است که امام معصوم با آن سخن می فرمود؛ «إِنِّي نَظَرْتُ فِي مُصْحَفِ فَاطِمَةَ فَأَسْأَلُ فَلَمْ أَجِدْ لِبَنِي فُلَانٍ فِيهَا إِلَّا كَغُبَارِ النَّعْل‏». 📓 عوالم العلوم و المعارف والأحوال من الآيات و الأخبار و الأقوال (مستدرك سيدة النساء إلى الإمام الجواد، ج‏۱۱، قسم۲، ص ۸۴۱ ▪️ درّ عالم امر ورق های مصحف از درّ سفیدیست که به آن «کن فکان» گفته می شود؛ «وَرَقُهُ مِنْ دُرٍّ أَبْيَضَ قِيلَ لَهُ: (كُنْ) فَكَانَ». 📓 دلائل الإمامة (ط - الحديثة)، ص ۱۰۵ ▪️ مفروضة الطاعة پس از نزول دفعی مصحف، حضرت صدیقه کبری (سلام الله علیها) آن را از طلوع فجر تا زوال شمس قرائت فرمودند و این قرائت به معنای تصدیق محتوای مصحف از جانب آن خاتون یوم القیامة بود. لازمۀ تصدیق مفاد مصحف شریف، اطاعت همۀ مخلوقات از ساحت مقدس آن حضرت بود، لذا امام باقر (علیه السلام) پس از اشاره به بحث نزول دفعی مصحف و قرائت آن از جانب حضرتشان، به مفروضة الطاعة بودن آن حضرت تصریح فرمودند: «... وَ لَقَدْ كَانَتْ (صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهَا) طَاعَتُهَا مَفْرُوضَةً عَلَى جَمِيعِ مَنْ خَلَقَ اللَّهُ مِنَ الْجِنِّ، وَ الْإِنْسِ، وَ الطَّيْرِ، وَ الْبَهَائِمِ، وَ الْأَنْبِيَاءِ، وَ الْمَلَائِكَةِ». 📓 دلائل الإمامة (ط - الحديثة)، ص ۱۰۶.
شماره۱۱ ا❁﷽❁ا «أ لَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِي السَّماءِ، تُؤْتي‏ أُكُلَها كُلَّ حينٍ بِإِذْنِ رَبِّها وَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ» (سوره مبارکه ابراهیم، آیات ۲۴ و ۲۵ ) ┅═۞⚜️ فرازی از خطبه مفاخره ⚜️۞✧═┅ 📜 حضرت مادر، أم الائمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) در فرازی از خطبه مبارکه مفاخره می فرمایند: ▪️ «أَنَا الشَّجَرَةُ الَّتِي تُخْرِجُ (تَأتي‏) أُكُلَهَا أَعْنِي الْحَسَنَ وَ الْحُسَيْنَ‏»؛ ▫️ من حقیقت آن درخت شناخته شده (شَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ) هستم که میوه هایش امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) می باشند. 📓 الفضائل (لإبن شاذان القمي)، ص ۸۱؛ جنة العاصمة، ص ۱۴۲ ┅═۞⚜️ شرح فراز ⚜️۞✧═┅ ✍️ خداوند متعال در سوره مبارکه ابراهیم، آیه ۲۴ کلمه طیبه را به شجره طیبه تشبیه فرموده است. مراد از شجر معروفی که در این فراز از خطبۀ جلیله به عنوان یکی از مناقب حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) مورد اشاره قرار گرفته، همان شجرۀ طیبۀ محمد و آل محمد (علیهم السلام) است که حضرتشان أصل و عنصر آن می باشند و فرزندانشان، ثمار (میوه های) آن می باشند؛ «... عُنْصُرُ الشَّجَرَةِ فَاطِمَةُ (سلام الله علیها) ... وَ ثَمَرُهَا الْأَئِمَّة وَ وَرَقُ الشَّجَرَةِ الشِّيعَةُ». 📓 بصائر الدرجات فی فضائل آل محمد، ص ۷۹ و ۵۹ به این معنا که حسب و نسب محمدی (صلی الله علیه و آله و سلم) از حضرت کوثر أم الائمة و الأبرار (علیها السلام) که عنصر شجره محمدی هستند، به کثرت رسیده است و به همین سبب فرزندان آن حضرت و شیعیانشان را به «بنی فاطمة» اطلاق نمودند؛ «كُلُّ حَسَبٍ وَ نَسَبٍ فَمُنْقَطِعٌ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَا خَلَا حَسَبِي وَ نَسَبِي وَ كُلُّ بَنِي أُنْثَى عَصَبَتُهُمْ لِأَبِيهِمْ، مَا خَلَا " بَنِي فَاطِمَةَ " فَإِنِّي أَنَا أَبُوهُمْ وَ أَنَا عَصَبَتُهُمْ». 📓 بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۲۵، ص ۲۴۶. ادامه دارد......
شماره ۱۲ ا❁﷽❁ا ┅═۞⚜️ فرازی از خطبه مفاخره ⚜️۞✧═┅ 📜 حضرت مادر، أم الائمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) در فرازی از خطبه مبارکه مفاخره می فرمایند: ▪️ «أَنَا ابْنَةُ سَيِّدِ الْعَالَمِ‏»؛ ▫️ من دختر سیّد عالم (آقای جهانم). 📓 الفضائل (لإبن شاذان القمي)، ص ۸۱ ┅═۞⚜️ شرح فراز ⚜️۞✧═┅ ✍️ در این فراز از خطبه مفاخره،‌ حضرت سیدة النساء فاطمة الزهراء (علیها السلام) یکی دیگر از مناقب خویش را با شأن سیادت پدرشان بر عالَم معرفی می فرمایند. ▪️ سیّد، بزرگ، سرپرست و رئیس مطاع است. 📓 مفردات ألفاظ القرآن، ص ۴۳۲؛ مجمع البحرين، ج‏ ۳، ص ۷۱ ▪️ سیادت حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله و اجمعین) بر عالم، أعلی، أظهر و أوضح از آنست که نیازمند استدلال باشد. حضرتشان سید عالم بأسره، بدون هیچ تقیید و تخصیصی در دنیا و آخرت می باشند، چنانچه در أدعیه مخصوص و احادیث ملقب شده اند به: ▫️ «سَيِّد الْمُرْسَلِينَ وَ خَاتَمَ النَّبِيِّين‏» ▫️ «سَيِّد الْمُرْسَلِينَ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ» ▫️ «سَيِّد الْوَرَى» ▫️ «سَيِّد الْأُمَّة» ▫️ «سَیِّدُ الْبَشَر» ▫️ «سَيِّد الْخَلْقِ أَجْمَعِين‏» ▫️ و «سيّد النّاس يوم القيامة» ▫️ یکی از وجوه تسمیه آن حضرت به نام مبارک «محمد» نیز همین معناست؛ «إِنَّكِ قَدْ وَلَدْتِ سَيِّدَ النَّاسِ فَسَمِّيهِ مُحَمَّدا». 📓 روضة الواعظين و بصيرة المتعظين (ط - القديمة)، ج‏ ۱، ص ۶۶ لذا حضرت فاطمة بنت محمد (علیهما السلام) در این فراز خود را فرزند سید عالَم معرفی می فرمایند، چرا که سیادت حضرت سید الخلق أجمعین از طریق ایشان به کثرت رسیده و فرزندان طاهرینشان «سادات الخلق اجمعین» می باشند؛ « ... سُمِّيَتْ فَاطِمَةَ لِأَنَّهَا فَطَمَتْ طَمَعَهُمْ وَ مَعْنَى فَطَمَتْ قَطَعَتْ»؛ حقّ تعالى نام فرزند رسول الله را فاطمه نهاد و بدين وسيله طوائف را از طمعى كه داشتند قطع و جدا نمود چه آن كه معناى فطمت يعنى قطع و جدا نمود. 📓 علل الشرائع، ج ۱، ص ۱۷۸.
شماره ۱۳ ا❁﷽❁ا «سبْحانَ الَّذي أَسْرى‏ بِعَبْدِهِ لَيْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذي بارَكْنا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آياتِنا إِنَّهُ هُوَ السَّميعُ الْبَصير» (سوره مبارکه إسراء، آیه ۱) ┅═۞⚜️ فرازی از خطبه مفاخره ⚜️۞✧═┅ 📜 حضرت مادر، أم الائمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) در فرازی از خطبه مبارکه مفاخره می فرمایند: ▪️ «أَنَا ابْنَةُ مَنْ عُرِجَ بِهِ إِلَى السَّمَاءِ‏»؛ ▫️ من دختر آن رسولی هستم که به آسمان عروج کرده و بالا برده شد. 📓 الفضائل (لإبن شاذان القمي)، ص ۸۱ ┅═۞⚜️ شرح فراز ⚜️۞✧═┅ ✍️ حضرت فاطمه بنت محمد (سلام الله علیهما) در این فراز از خطبۀ جلیلۀ مفاخره به عظیم ترین واقعه ای که در زمان حیات جسمانی رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) رخ داده است؛ یعنی مقام انحصاری «إسراء» اشاره فرمودند و خود را فرزند آن رسول مکرمی معرفی نمودند که به ارادۀ ذات اقدس الهی بر جمیع أنبیاء برتری یافته و با تشریفات خاص سیر سماوات نموده و به معراج رفتند. عروجی که در آن امام و مقتدای جمیع انبیاء و مسلمین و کلیۀ ملائکه قرار داده شدند، سپس به مقام قرب ذات رسیدند، مقامی که أحدی نه قبل از ایشان و نه بعد از ایشان به این منقبت نرسیده است. در همین مقام بوده که به امتنان الهی، به آن حضرت از میوه بهشتی شجره طوبی عطا می شود؛ میوه ای که حامل نور وجود مبارک حضرت إنیسة الحوراء فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) بوده است. «... صَعِدْتُ إِلَى السَّمَاءِ، و صَلَّيْتُ بِالْمُسْلِمِينَ وَ بِالنَّبِيِّينَ أَجْمَعِينَ وَ بِالْمَلَائِكَةِ كُلِّهِمْ، وَ رَأَيْتُ الْجَنَّةَ وَ مَا فِيهَا، وَ النَّارَ وَ مَا فِيهَا، وَ اطَّلَعْتُ عَلَى الْمُلْكِ كُلِّهِ». و قَالَ (صلی الله علیه و آله و سلم): «... لَقَدْ أُعْطِيتُ أَنَا أَفْضَلَ مِنْ ذَلِكَ، و هُوَ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ "سُبْحانَ الَّذِي أَسْرى‏ بِعَبْدِهِ ..."». و «... إِنِّي لَمَّا أُسْرِيَ بِي إِلَى السَّمَاءِ دَخَلْتُ الْجَنَّةَ فَأَدْنَانِي جَبْرَئِيلُ مِنْ شَجَرَةِ طُوبَى وَ نَاوَلَنِي مِنْ ثِمَارِهَا فَأَكَلْتُهُ فَحَوَّلَ اللَّهُ ذَلِكِ مَاءً فِي ظَهْرِي فَلَمَّا هَبَطْتُ إِلَى الْأَرْضِ وَاقَعْتُ خَدِيجَةَ فَحَمَلَتْ بِفَاطِمَةَ فَمَا قَبَّلْتُهَا قَطُّ إِلَّا وَجَدْتُ رَائِحَةَ شَجَرَةِ طُوبَى‏». 📓 الهداية الكبرى، ص ۵۸ و مشابه این مضمون در: الكافي (ط - الإسلامية)، ج۸، ص۱۲۱؛ بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۴۳، ص ٦.
شماره ۱۴ ا❁﷽❁ا «ثمَّ دَنا فَتَدَلَّى، فكانَ قابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنى». (سوره مبارکه نجم،‌ آيات ۸ و ۹) ┅═۞⚜️ فرازی از خطبه مفاخره ⚜️۞✧═┅ 📜 حضرت مادر، أم الائمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) در فرازی از خطبه مبارکه مفاخره می فرمایند: ▪️ «أَنَا ابْنَةُ دَنا فَتَدَلَّى وَ كَانَ مِنْ رَبِّهِ قابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنى‌‏»؛ ▫️ من دختر آن رسولی هستم که نزدیک و بسیار نزدیک شد و به پروردگارش به قدر دو کمان یا نزدیک تر رسید. 📓 الفضائل (لإبن شاذان القمي)، ص ۸۱ ┅═۞⚜️ شرح فراز ⚜️۞✧═┅ ✍️ حضرت مولاتنا فاطمة الزهراء (علیها السلام) در این فراز شریفه به مقام انحصاری سیدالمرسلین (صلی الله علیه و آله و سلم) در معراج اشاره فرمودند؛ «مقام قُربِ قاب قوسین أو أدنی دُنُوّاً وَ اقْتِرَاباً مِنَ الْعَلِيِّ الْأَعْلَى». مقامی که پیش از این هیچ مَلک مقرب و پیغمبر مرسلی در آنجا قدم ننهاده بود و به لسان مبارک حضرت باقر العلوم (علیه السلام) «کَانَ بَیْنَ لَفْظِهِ وَ بَیْنَ سَمَاعِ مُحَمَّدٌ (صلی الله علیه و آله) کَمَا بَیْنَ وَتَرِ الْقَوْسِ وَ عُودِهَا» بود؛ یعنی: فاصلۀ بین کلام خداوند تا گوش رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به‌اندازۀ فاصلۀ زه کمان تا چوب آن بود. 📓 بحارالأنوار، ج۳۶، ص۸۶ آنچه که ذات اقدس الهی به أقرب خلائق خویش و أَوَّلُ مَنْ سَبَقَ مِنَ الرُّسُلِ إِلَی بَلَی، لولاک لما خلقت الافلاک در این مقام تکلم فرمود، «ولایت أمیرالمومنین علی (علیه السلام) و حبّ آن حضرت» و «امر ازدواج آن حضرت با هم کفوشان أم الائمة و الأبرار سیدة نساء العالمین (سلام الله علیهما» بود؛ «قال الله تبارک و تعالی: علی‌ بن‌ أبی‌ طالب (علیه السلام) أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ وَ سَیِّدُ الْمُسْلِمِینَ وَ قَائِدُ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِینَ، ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام): وَ اللَّهِ مَا جَاءَتْ وَلَایَهًْ‌ عَلِیٍّ (علیه السلام) مِنَ الْأَرْضِ وَ لَکِنْ جَاءَتْ مِنَ السَّمَاءِ مُشَافَهَهًْ»، «فَأَوْحَی اللَّهُ إِلَیْهِ أَنْ زَوِّجْهُ فَاطِمَهًْ (سلام الله علیها) وَ اتَّخِذْهُ وَصِیّاً». 📓 الکافی، ج۱، ص۴۴۲؛ بحارالأنوار، ج۱۸، ص۳۰۲ و ۴۱۰.
شماره ۱۵ ا❁﷽❁ا «و الطُّورِ، وَ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ ». (سوره مبارکه طور، آيات ۱ و ۶) ┅═۞⚜️ فرازی از خطبه مفاخره ⚜️۞✧═┅ 📜 حضرت مادر، أم الائمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) در فرازی از خطبه مبارکه مفاخره می فرمایند: ▪️ «أَنَا الْبَحْرُ الْمَسْجُورُ‏»؛ ▫️ من دریای مالامال و برافروخته هستم. 📓 الفضائل (لإبن شاذان القمي)، ص ۸۱ ┅═۞⚜️ شرح فراز ⚜️۞✧═┅ ✍️ «بحر مسجور» یکی از مناقب ذاتی حضرت مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) می باشد. این دریای مُمتلی (پُر و بینهایت) و مُوقد (برافروخته) در نصوص صاحب اوصافیست که در اینجا به مواردی اشاره شده است: ▪️ بحر آسمانی تحت عرش بحر مسجور، دریای آسمانی است که ذیل عرش قرار گرفته است، چنانچه حضرت مولانا امیرالمومنین علی (علیه السلام) فرمودند: «... الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ بَحْرٌ فِي السَّمَاءِ تَحْتَ الْعَرْش». 📓 بحار الأنوار، ج۵۵، ص۱۰۷ ▪️ محیط بر عوالم بحر مسجور محیط بر عالم دنیا و آخر است. ▫️ محیط بر فلک و عالم دنیاست، چون هر آنچه در آن مقدر شود از موت و حیات و ...، فلک مطابق آن می چرخد. «... إِنَّ اللَّهَ قَدَّرَ فِيهِ مَجَارِيَ الشَّمْسِ وَ الْقَمَرِ وَ النُّجُومِ وَ الْكَوَاكِبِ، ثمَّ قَدَّرَ ذَلكَ كُلَّهُ عَلَى الْفَلَكِ ثُمَّ وَكَّلَ بِالْفَلَكِ مَلَكاً مَعَهُ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ فَهُمْ يُدِيرُونَ الْفَلَكَ فَإِذَا أَدَارُوهُ دَارَتِ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ وَ النُّجُومُ وَ الْكَوَاكِبُ مَعَهُ فَنَزَلَتْ فِي مَنَازِلِهَا الَّتِي قَدَّرَهَا اللَّهُ فِيهَا لِيَوْمِهَا وَ لَيْلَتِهَا ...». 📓بحار الأنوار، ج۵۵، ص۱۴۶ ▫️ بحر مسجور، «بحر حَیَوان» و مبدأ حیات آخرت و لذا محیط بر آخرت است؛ «و إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوانُ». پس از نفخه صور نخست که همگان می میرند،‌ از این بحر است که قطراتی بر مردگان نازل می شود و همه دوباره حیات می گیرند و وارد عالم آخرت می شوند. «... وَ أَمَّا فِي الْآخِرَةِ فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَى يُنْزِلُ بَيْنَ نَفْخَتَيِ الصُّورِ بَعْدَ مَا يُنْفَخَ النَّفْخَةُ الْأُولَى مِنْ دُوَيْنِ السَّمَاءِ الدُّنْيَا مِنَ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ الَّذِي قَالَ اللَّهُ تَعَالَى [فِيهِ] وَ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ ... فَيَمْطُرُ ذَلِكَ عَلَى الْأَرْضِ ... فَيَنْبُتُونَ مِنَ الْأَرْضِ وَ يُحْيَوْنَ». 📓التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن العسكري عليه السلام، ص۲۸۲. ۱
شماره۱۶ ا❁﷽❁ا ┅═۞⚜️ فرازی از خطبه مفاخره ⚜️۞✧═┅ 📜 حضرت مادر، أم الائمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) در فرازی از خطبه مبارکه مفاخره می فرمایند: ▪️ «أَنَا الزَّهْرَاءُ‏» 📓 الفضائل (لإبن شاذان القمي)، ص ۸۱ ┅═۞⚜️ شرح فراز ⚜️۞✧═┅ ✍️ یکی از اسماء مبارک حضرت سیدة نساء العالمین (سلام الله علیها) که از جانب ذات اقدس الهی به این نام تسمیه شده اند، اسم اعظم «زهراء» می باشد. وجه تسمیه حضرتشان به این نام در نصوص چنین آمده است: ▪️ خلقت از نور عظمت الهی امام صادق (علیه السلام) ضمن حدیثی در خصوص خلقت نورانی اهل بیت (علیهم السلام) به وجه تسمیۀ آن حضرت به نام مقدس «زهراء» اشاره کردند: «لِمَ سُمِّيَتْ فَاطِمَةُ اَلزَّهْرَاءُ زَهْرَاءَ؟ فَقَالَ: لِأَنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَهَا مِنْ نُورِ عَظَمَتِهِ، فَلَمَّا أَشْرَقَتْ أَضَاءَتِ اَلسَّمَاوَاتِ وَ اَلْأَرْضَ بِنُورِهَا وَ غَشِيَتْ أَبْصَارَ اَلْمَلاَئِكَةِ وَ خَرَّتِ اَلْمَلاَئِكَةُ لِلَّهِ سَاجِدِينَ وَ قَالُوا: إِلَهَنَا وَ سَيِّدَنَا! مَا هَذَا اَلنُّورُ؟ فَأَوْحَى اَللَّهُ إِلَيْهِمْ: هَذَا نُورٌ مِنْ نُورِي وَ أَسْكَنْتُهُ فِي سَمَائِي خَلَقْتُهُ مِنْ عَظَمَتِي أُخْرِجُهُ مِنْ صُلْبِ نَبِيٍّ مِنْ أَنْبِيَائِي أُفَضِّلُهُ عَلَى جَمِيعِ اَ‌لْأَنْبِيَاءِ وَ أُخْرِجُ مِنْ ذَلِكَ اَلنُّورِ أَئِمَّةً يَقُومُونَ بِأَمْرِي يَهْدُونَ إِلَى حَقِّي وَ أَجْعَلُهُمْ خُلَفَائِي فِي أَرْضِي بَعْدَ اِنْقِضَاءِ وَحْيِي»؛ چرا حضرت فاطمه (عليها السّلام) «زهرا» ناميده شد؟ امام فرمودند: زيرا خداوند متعال او را از نور با عظمت خود آفريد، و هنگامى كه نورش درخشيدن گرفت، آسمانها و زمين به نور او روشن شدند و چشمان ملائكه خيره ماند، پس سجده نموده و از خداى سبحان پرسيدند: خدايا! اين چه نورى است‌؟ خداوند متعال فرمود: اين نور از نور من است كه آن را آفريده‌ام و از صلب يكى از پيامبرانم كه او را بر ساير پيامبران برترى داده‌ام، خارج مى‌نمايم. و از اين نور امامانى خارج می شوند كه پس از انقطاع وحى، مردم را به سوى حق هدايت مى‌ نمايند. 📓 بحار الأنوار، ج۴۳، ص۱۲؛ كشف الغمة، ج۱، ص۴۶۴؛ عوالم العلوم، ج۱۱، ص۷۶ ▪️ نورانیت اهل آسمان به نور زهراء حضرت اصدق الصادقین (سلام الله علیه) در حدیث دیگری علت تسمیۀ حضرت مادر به اسم اعظم «زهراء» را نورانیت اهل آسمان به نور آن حضرت دانستند: «لِأَنَّهَا كَانَتْ إِذَا قَامَتْ فِي مِحْرَابِهَا زَهَرَ نُورُهَا لِأَهْلِ اَلسَّمَاءِ كَمَا يَزْهَرُ نُورُ اَلْكَوَاكِبِ لِأَهْلِ اَلْأَرْضِ». 📓 معاني الأخبار، ج۱، ص۶۴. ۱
🕋✨🕋✨🕋 🕋 ✨«وَ فَدَيْناهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ‏» {و ما فديه دادیم او را به ذبحی عظیم} (سوره مبارکه صافات ،آیه ۱۰۷) ⚜«يوم النحر» که عید الأضحی (عید قربان) نیز خوانده می شود، ظرف زمان اقامه اولين مجلس عزاداري براي حضرت اباعبدالله الحسين (علیه السلام) بر روی زمین است. بدین دلیل این روز، مبارك و عيد نامیده می شود و به بركت اين اقامه، شکر خداوند متعال به جا آورده می شود. 🕋مطابق تفسير ذیل شریفه «وَ فَدَيْناهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ‏» ، آن هنگام که حضرت ابراهیم (علی نبينا و آله و عليه السلام) در یوم النحر، بدل ذبح عزیزترین فرزندش، مأذون به ذبح کبشی شد، خداوند عزوجل روضه و مقتل حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) را بر او خواند و ابراهیم خلیل الرحمن، با حمل مصائب کربلا، به مرتبه بکاء بر حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) نائل آمد. اين درجه حمل مصيبت به اندازه اي بود كه جايگاه مصيبت بر فرزند را به جناب ابراهيم (علیه السلام) فديه داد و قرباني او را پذيرفته كرد. خداوند عزوجل به او وحی نمود: ▫️يَا إِبْرَاهِيمُ قَدْ فَدَيْتُ‏ جَزَعَكَ عَلَى ابْنِكَ إِسْمَاعِيلَ لَوْ ذَبَحْتَهُ بِيَدِكَ بِجَزَعِكَ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ قَتْلِهِ وَ أَوْجَبْتُ لَكَ أَرْفَعَ دَرَجَاتِ أَهْلِ الثَّوَابِ عَلَى الْمَصَائِبِ فَذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ وَ فَدَيْناهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ‏ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّه‏ (۱) ▪️ای ابراهیم! جزع تو بر قتل حضرت حسین (علیه السلام) را معادل ناراحتی تو بر فرزندت اسماعیل، در صورتی که او را ذبح می کردی، قرار می دهم و با این کار تو را به بالاترین درجه اهل ثواب در مصیبت رساندم [و این است معنای شریفه «وَ فَدَيْناهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ‏»(سوره صافات، آیه ۱۰۷)]. 🖋 لذا یوم النحر، روز إقامة شدن عزای حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) است که به شکرانه ی (۲) این اقامه عزا، «عید» خوانده می شود. ا┅═✧❁ 📔منابع ❁✧═┅ا (۱).عيون أخبار الرضا (عليه السلام)، ج‏۱، ص ۲۰۹؛ بحارالانوار ج۱۲ ص۱۲۵ (۲). به جا آوردن حمد و شکر، بر اقامه شدن عزای حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) و اینکه بنده توفیق یافته تا با بکاء بر مصائب ایشان، در زمره ی اهل مصیبت قرار گیرد، در زیارت (حدیث قدسی) عاشورا اینگونه مورد تصریح واقع شده است: ✨اَللَّـهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْدَ الشّاكِرينَ لَكَ عَلي مُصابِهِمْ، اَلْحَمْدُ للهِِ عَلي عَظيمِ رَزِيَّتي.. https://eitaa.com/mohtavayetablighJameaAlZahra
«رَبَّنا إِنَّنا سَمِعْنا مُنادِياً يُنادِي لِلْإِيمانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّكُمْ فَآمَنَّا رَبَّنا فَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ كَفِّرْ عَنَّا سَيِّئاتِنا وَ تَوَفَّنا مَعَ الْأَبْرار» رَبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا بِالنِّدَاءِ وَ صَدَّقْنَا الْمُنَادِيَ رَسُولَ اللَّهِ إِذَا نَادَى بِنِدَاءٍ عَنْكَ بِالَّذِي أَمَرْتَهُ بِهِ أَنْ يُبَلِّغَ مَا أَنْزَلْتَ إِلَيْهِ مِنْ وَلَايَةِ وَلِيِّ أَمْرِكَ. الحمدلله الذي جعلنا من المتمسّكين بولاية مولانا و سیدنا أميرالمؤمنين علی و مولاتنا فاطمة الزهراء و أولادهما الأئمة المعصومین (عليهم السّلام أجمعین)
ا❁﷽❁ا ✨«مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيانِ» (سوره مبارکه الرحمن آیه ۱۹) عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فِي قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَ‌ «مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيانِ‌» قَالَ: ▫️عَلِيٌّ (علیه السلام) وَ فَاطِمَةُ (سلام الله علیها). 📔تفسير القمی ج۲ ص۳۴۴؛ تأويل الآيات الظاهرة ص ۶۱۴
⚜✨⚜✨⚜ ا❁﷽❁ا ✨«السّلام عَلی الَّذي ذَكَرَهُ اللهُ في مُحْكَمِ الاْياتِ، فَقالَ تعالي وَاِنَّهُ في اُمِّ الْكِتابِ لَدَيْنا لَعَلِيٌّ حَكيمٌ» ✍در ماه مبارک ذی الحجة الحرام و در آستانه عبدالله الأکبر، یوم الغدیر الأغر ، به شرح فرازهایی از خطب گرانقدر حضرت قرآن ناطق، امیرالکونین، أميرالمؤمنين علی (علیه السلام) که مشتمل بر معرفی وجود مبارک و مقدسشان بر مبنای آیات حضرت قرآن است، می پردازیم. 🖋با ادامه سلسله مباحث         ✨«» همچنان همراه ما باشید
ا❁﷽❁ا «وَ أَتِمُّوا الْحَجَّ وَ الْعُمْرَةَ لِلَّهِ ..» (سوره مبارکه بقره آيه ۱۹۶) ➖عن امیرالمومنین علی (علیه السلام): «الْحَجُ‏ عَرَفَةُ» 📓تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب ج۵ ص۳۹۷؛ مستدرك الوسائل ج۱۰ ص۳۴؛ عوالي اللئالي العزيزية ج۲ ص۹۷ 🕋«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ صَلِّ عَلَى الْحُسَیْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهِیدِ الرَّشِید قَتِیلِ الْعَبَرَاتِ وَ أَسِیرِ الْکُرُبَاتِ صَلاَهً نَامِیَهً زَاکِیَهً مُبَارَکَهً یَصْعَدُ أَوَّلُهَا وَ لاَ یَنْفَدُ آخِرُهَا أَفْضَلَ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلاَدِ أَنْبِیَائِکَ الْمُرْسَلِینَ یَا إِلَهَ الْعَالَمِینَ‏
⚜️✨⚜️✨⚜️ ا❁﷽❁ا ✨«ن وَ الْقَلَمِ وَ ما يَسْطُرُونَ» {ن، سوگند به قلم و آنچه مى‌نويسند} (سوره مبارکه قلم آيه ۱) 🕋حضرت قرآن ناطق امیرالکونین علی (علیه السلام) وجود مبارکشان را اینگونه معرفی می نمایند: ▫️ «انا القلم» (۱) «أنا النون و القلم» (۲) من حقیقتِ قلم هستم ا┅═✧❁🔶❁✧═┅ا ☑️کتابت بسیط علم به امر خداوند عزوجل توسط «قلم» صورت پذیرفت؛ بدین شرح که علم ما کان و ما هو کائن الی یوم القيامة بواسطه قلم، بر لوح محفوظ مسطور گردید (۳) و جمیع کتب و شرائع الهی از جمله فرقان نازل شده بر حضرت خاتم الانبیاء و المرسلین (صلی الله علیه و آله) از آنچه که قلم بر لوح مکتوب کرد، نازل شد: «أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَمَرَ الْقَلَمَ فَجَرَى عَلَى اللَّوْحِ الْمَحْفُوظِ بِمَا هُوَ كَائِنٌ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ قَبْلَ خَلْقِ آدَمَ بِأَلْفَيْ عَامٍ وَ... مِنْهَا هَذِهِ الْكُتُبَ الْأَرْبَعَةَ الْمَشْهُورَةَ فِي هَذَا الْعَالَمِ التَّوْرَاةَ وَ الْإِنْجِيلَ وَ الزَّبُورَ وَ الْفُرْقَانَ أَنْزَلَهَا اللَّهُ عَنِ اللَّوْحِ الْمَحْفُوظِ عَلَى رُسُلِهِ» (۴) لذا احکام دین و امور عالَم، از مصالح دین و دنیای بندگان، بواسطه «قلم» متقن گردید (۵). ✔️چنانکه حضرت رسول الله الاکرم (صلی الله علیه و اله) بیان فرمودند: «وَ الْقَلَمُ مِنَ اللَّهِ نِعْمَةٌ عَظِيمَةٌ وَ لَوْ لَا الْقَلَمُ لَمْ يَسْتَقِمِ الْمُلْكُ وَ الدِّينُ وَ لَمْ يَكُنْ عَيْشٌ صَالِح‏» (۶): قلم نعمت بزرگی از جانب خداوند عزوجل است و اگر قلم نبود، مُلک و دین استوار نمی ماند و زندگی صالحی نبود. ➖بنابراین قلم سبب استواری دین و ضامن استقامت آن می باشد. 🖋حقیقت «قلم» در بطن و محکم معنا به وجود مقدس حضرت امیر الکونین علی (علیه السلام) ارجاع داده می‌شود؛ چنانکه در تفسیر شریفه اول سوره مبارکه قلم، حضرات مبیّنان وحی، أئمة الأطهار (علیهم السلام) فرموده اند: 🔸الْقَلَمُ اسْمٌ لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام (۷) ➖قلم، اسمی است برای وجود مبارک امیرالمومنین علی (علیه السلام) لذا در بیان این وجه تسمیه در نقل مفسّرین نیز اشاره شده: ▫️«سمي أمير المؤمنين علیه السلام بالقلم .. به تحفظ أحكام الدين و تستقيم أمور العالمين و كذلك أمير المؤمنين علیه السلام .. و إن شئت جعلت تسميته به مجازا أي صاحب القلم..» (۸) امیرالمومنین علی (علیه السلام) «قلم» نامیده شده اند، از آنجا که احکام دین و امور عالَم به وجود ایشان حفظ و استوار می گردد و قوام دین و دنیا به قلم است و وجود مبارک امیرالمومنین علی (علیه السلام) صاحب قلم می باشند. ا┅═✧❁ 📔منابع ❁✧═┅ا (۱).منهاج البراعة في شرح نهج البلاغة ج۱۹ ص۳۲۴؛ مشارق أنوار اليقين في أسرار أمير المؤمنين (عليه السلام) ج۱ ص۲۵۳ (۲).الزام الناصب فی اثبات الحجه الغائب عجل الله تعالی فرجه الشریف ج۲ ص ۱۰۵؛ ينابيع المودة لذو القربى ج۳ ص۲۰۷؛ إحقاق الحق و إزهاق الباطل ج۲۲ ص۳۵۱ (۳).تفسیر القمی، ج۲، ص۳۷۹؛ البرهان فی تفسیر القرآن ج۵ ص۴۵۴؛ تفسیر نورالثقلین (۴).تفسیر کنزالدقائق و بحرالغرائب ج۳ ص۳۱۱؛ علل الشرائع ج۱ ص۱۹ (۵).«به يحفظ أحكام الدين، وبه تستقيم امور العالمين» مستدرك سفينة البحار ج۸ ص۵۸۲ (۶).مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل ج۱۳ ص ۲۵۸؛ جامع أحاديث الشيعة ج۱۸؛ ص۸ (۷).البرهان في تفسير القرآن ج ۵ ص۴۵۳ ؛تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة ص۶۵۸؛بحارالأنوار، ج۳۶، ص۱۶۵؛غرر الأخبار ص۱۶۴ (۸). تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة، ص ۶۸۶؛ تفسیر کنز الدقائق و بحر الغرائب ج۱۳ ص۳۷۴
⚜️✨⚜️✨⚜️ ا❁﷽❁ا ✨«وَ ما يَسْتَوِي الْبَحْرانِ هذا عَذْبٌ فُراتٌ سائِغٌ شَرابُهُ وَ هذا مِلْحٌ أُجاجٌ..» «[اين] دو دريا يكسان نيستند، یکی گوارا و شيرين است و نوشيدنش خوشگوار، و دیگرى شور و تلخ ..» (سوره مبارکه فاطر آيه ۱۲) 🕋حضرت قرآن ناطق امیرالکونین علی (علیه السلام) میفرمایند: ▫️ «انا مفيض الفرات» (۱) منم سر منشأ جوشش فرات ا┅═✧❁🔶❁✧═┅ا ☑️«فرات» در لغت به معنای «الماء العذب» (آب شیرین و گوارا) (۲) و نام یکی از نهرهای بهشت است (۳). ✔️مطابق کلام حضرات مبیّنان کلام الله (علیهم السلام) خداوند عزوجل در ابتدای آفرینش، دو دریای شیرین و شور را خلق کرد؛ إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى خَلَقَ فِي مُبْتَدَإِ اَلْخَلْقِ بَحْرَيْنِ أَحَدُهُمَا «عَذْبٌ فُرَاتٌ» ، وَ اَلْآخَرُ «مِلْحٌ أُجَاجٌ» (۴)؛ یکی «عذب فرات» که با پذیرش و قبول ولایت امیرالمومنین علی علیه السلام، شیرین و گوارا گردید؛ و دیگری ملج اجاج که از پذیرش ولایت سرباز زد:  إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ عَرَضَ وَلَایَتَنَا عَلَی الْمِیَاهِ فَمَا قَبِلَ وَلَایَتَنَا عَذُبَ وَ طَابَ وَ مَا جَحَدَ وَلَایَتَنَا جَعَلَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مُرّاً أَوْ مِلْحاً أُجَاجا (۵). ✔️سپس طینت انبیاء و شیعیان را از عذب فرات قرار داد: ثمَّ خَلَقَ تُرْبَةَ آدَمَ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) مِنَ اَلْبَحْرِ اَلْعَذْبِ اَلْفُرَاتِ.. (۶)؛ و طینت کافرین را از ملح اجاج؛ بدین معنا که از امتزاج خاک با هر یک از این دو آب (شیرین یا شور) طینت ها سرشته شدند: إِنَّ اَللَّهَ قَالَ لِمَاءٍ: كُنْ عَذْباً فُرَاتاً أَخْلُقْ مِنْكَ جَنَّتِي وَ أَهْلَ طَاعَتِي، وَ قَالَ لِمَاءٍ: كُنْ مِلْحاً أُجَاجاً أَخْلُقْ مِنْكَ نَارِي وَ أَهْلَ مَعْصِيَتِي، فَأَجْرَى اَلْمَائَيْنِ عَلَى اَلطِّينِ.. (۷) 🖋حقیقت ماء عذب فرات، به ولایت امیرالکونین علی (علیه السلام) ارجاع داده میشود؛ چنانکه در تفسیر ذیل شریفه ۱۶ سوره مبارکه جن فرموده اند: «وَ الْمَاءُ الْغَدَقُ الْمَاءُ الْفُرَاتُ وَ هُوَ وَلَایَهًْ آلِ مُحَمَّدٍ (علیهم السلام (۸): آب گوارا همان فرات است و همان ولایت ال محمد (علیهم السلام) میباشد. ✔️لذا در شریفه ۱۲ سوره مبارکه فاطر، دو دریای شیرین و شور مَثَلی دانسته شده اند از مؤمن و کافر: وَ ما يَسْتَوِي الْبَحْرانِ هذا عَذْبٌ فُراتٌ سائِغٌ شَرابُهُ وَ هذا مِلْحٌ أُجاجٌ‏: ضرب مثل للمؤمن و الكافر (۹) 🖋و حضرت ختمی مرتبت (صلی الله علیه و آله) در خطبه غدیر، پس از امر به تمسک ثقلین، بندگان را به بهره بردن از «عذب فرات» [کنایه از ولایت ال الله (علیهم السلام)] و اجتناب از «ملح اجاج» [کنایه از ولایت طواغیت (لعنة الله علیهم)] امر فرمودند: إِنِّی تَارِکٌ فِیکُمُ الثَّقَلَیْنِ مَا إِنْ تَمَسَّکْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا بَعْدِی کِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی أَهْلَ بَیْتِی.. فَانْظُرُوا کَیْفَ تَخْلُفُونِّی فِیهِمَا أَلَا هذا عَذْبٌ فُراتٌ فَاشْرَبُوا وَ هذا مِلْحٌ أُجاجٌ فَاجْتَنِبُوا (۱۰). ⏪نتیجتا آنکه وجود مبارک حضرت امیرالکونین علی (علیه السلام)، در معرفی ذات مبارکشان، خود را سرمنشأ و مصدر و سرچشمه فرات و ماء عذب معرفی می نماید. ا┅═✧❁ 📔منابع ❁✧═┅ا (۱).الزام الناصب فی اثبات الحجه الغائب عجل الله تعالی فرجه الشریف ج۲ ص۱۷۸؛ شرح خطبة البیان (علامه مجلسی) ص۴۹ [به جهت اطلاع از منابع خطبة البیان رجوع شود به: الذّريعة إلى تصانيف الشّيعة ج۷ ص۲۰۰] (۲).مفردات ألفاظ القرآن , ج۱ , ص۶۲۸ (۳).مستدرك سفينة البحار ج۸ ص۱۵۸؛ البرهان في تفسير القرآن ج ۳، ص ۷۲۳ (۴). تفسير کنز الدقائق و بحر الغرائب ج ۳، ص ۱۵۱؛ تفسير نور الثقلين ج ۱، ص ۳۶۱؛ التفسير (للعیاشی) ج ۱، ص ۱۸۲؛ البرهان في تفسير القرآن ج ۱، ص ۶۴۹ (۵). الکافی، ج۶، ص۳۹۰؛ تفسیر نورالثقلین ج۴ ص۲۲ (۶). البرهان في تفسير القرآن ج ۱، ص ۶۴۹ .همچنین امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «خداوند زمین پاکی را آفرید و از آن آب زلال شرینی را خارج نمود و ولایت ما را بر آن عرضه کرد و او پذیرفت؛ پس بر آن زمین پاک، آن آب شیرین را جاری نمود .. و از خالص و برگزیده اش، طینت ما ائمه علیهم السلام را خلق نمود و از ته نشین آن شیعیان ما را خلق کرد». البرهان في تفسير القرآن ج ۳ ص ۴۱۳؛ تفسير کنز الدقائق و بحر الغرائب ج ۹ ص ۴۳۷ (۷).تفسير نور الثقلين ج ۱، ص ۷۱۰؛ تفسير کنز الدقائق و بحر الغرائب ج ۴، ص ۳۱۱؛ التفسير (للعیاشی) ج ۱، ص ۳۵۸ (۸).بحارالأنوار، ج۲۵، ص۲۴ (۹).تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب ج ۱۰ ص۵۵۲؛ تفسير الصافي ج ۴ ص۲۳۵ (۱۰).بحارالأنوار، ج۲، ص۹۹؛ كشف اليقين في فضائل أمير المؤمنين عليه السلام ص ۱۸۸
🔶حضرت امام علی بن محمد الهادي النقي (علیه السلام) فرمودند: «قرآن حق است و اختلافى ميان امت در تنزيل و تصديق بدان نيست؛ پس اگر قرآن، به تأیید و حقانیت روایتی شهادت دهد و گروهی از امت آن روایت را منکر شوند، لازمست بر آنان که به صدق روایت اقرار نمایند، از آنجا که همه امّت بر اصلِ صحّت قرآن، اتفاق نظر و اجماع دارند‌؛ حال اگر آن گروه نپذیرد و [روایت موافق قرآن را] منکر شود، لزوما باید از ملّت اسلام خارج شوند ... أَوَّلُ خَبَرٍ يُعْرَفُ تَحْقِيقُهُ مِنَ  اَلْكِتَابِ وَ تَصْدِيقُهُ وَ اِلْتِمَاسُ شَهَادَتِهِ عَلَيْهِ خَبَرٌ وَرَدَ عَنْ رَسُولِ اَللَّهِ صلی الله علیه و آله حَيْثُ قَالَ إِنِّي مُخَلِّفٌ فِيكُمُ اَلثَّقَلَيْنِ  كِتَابَ اَللَّهِ وَ عِتْرَتِي أَهْلَ بَيْتِي..» ✔️سپس امام هادی (علیه السلام) به عنوان اولین مصداق این حکم، یعنی تصدیق روایت بر اساس آیات حضرت قرآن، به «حدیث ثقلین» اشاره نموده و آیات ۵۵ و ۵۶ سوره مائده را مؤید این حدیث گرانقدر دانستند. 📔تحف العقول ج ۱، ص ۴۵۸؛ بحارالأنوار ج ۵ ص ۶۸؛ مسند الإمام الهادي علیه السلام، ج۱ ص۱۹۸
⚜️✨⚜️✨⚜️ ا❁﷽❁ا ✨«وَ الطُّور» (سوره مبارکه طور آيه ۱) 🕋حضرت قرآن ناطق امیرالکونین علی (علیه السلام) می فرمایند: ▫️ «أنا الطّور» (۱) «انا صاحب الطور» (۲) منم حقیقتِ کوه طور و صاحب آن ا┅═✧❁🔶❁✧═┅ا ☑️ «طور» در وجه تنزیل، به معنای کوه و «سیناء» همان درختی است که ندای توحید «..إِنِّي أَنَا الله رَبُّ الْعالَمِينَ» (سوره مبارکه قصص آيه ۳۰) از آن موضع به موسی کلیم الله داده شد: « فَالطُّورُ الْجَبَلُ وَ السَّيْنَاءُ الشَّجَرَة» (۳) و لذا عبارت «طور سیناء» و یا «طور سینین» دلالت بر «مبارک و کثیرالخیر» بودن آن موضع دارد (۴) که در سوره مبارکه تین نیز بدان قسم یاد شده است: «وَ طُورِ سينين» (سوره مبارکه تین آيه ۲)‏. سرزمین و موضع مبارکی که ذات اقدس اله در آن، با موسی کلیم الله، از فضیلت و برتری محمّد و آل محمد (علیهم السلام) و نیز افضلیت امّت پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و اله) بر سایر امم سخن گفت؛ تا آنجا که موسی (علیه السلام) آرزوی معیّت با ایشان را نمود: «وَ ما كُنْتَ بِجانِبِ الطُّورِ إِذْ نادَيْنا ..» (سوره مبارکه قصص آیه ۴۶) یَعنی أُمَّتَكَ بِهَذِهِ الْكَرَامَة (۵). ✔️مطابق کلام نورانی حضرات مبیّنان کلام الله، ائمه المعصومین (علیهم السلام)، «طُورُ سَيْنَاءَ» و «طُورِ سِينِينَ» در بطن و محکم معنا، اشاره دارد به وجود مبارک حضرت امیرالمومنین علی (علیه السلام): ➖«و طُورِ سَيْناءَ» عليّ بن أبي طالب عليه السلام‏ (۶) ➖«وَ طُورِ سِينِينَ» عَلِيٌّ ع‏لیه السلام (۷) چنانکه در فرازی از زیارت مخصوصه حضرتشان وارد شده است: ➖«اَشْهَدُ اَنَّكَ الطُّورُ» (۸) ◀️یکی از وجوه این تسمیه ، طبق اقوال مفسرین آن است که چون موسی کلیم الله، در طور سیناء ، فضل امیرالمومنین (علیه السلام) و شیعیانش را شناخت، لذا حضرت علی (علیه السلام) به «صاحب طور سینین» مسمیّ شده اند‏ (۹). 🖋اما در وجه و بطنی دیگر و در مقام تبیین حقیقتِ شجره و طور سیناء ذکر شده است: ➖«شَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَيْناءَ» (سورة المؤمنون آیه ۲۰) و هو مثل لرسول الله صلی الله علیه و آله و أمير المؤمنين علیه السلام‏ (۱۰): ▫️درختی که از طور سیناء خارج می شود، مَثلی است برای بیان ذوات مقدسه محمد و علی (علیهماالسلام). ⏪شرح مطلب آن است که بطن و سرّ توحید در عالَم، ولایت امیرالموحدین علی (علیه السلام) است؛ اصل و غایت و اساس توحید، ولایت است (۱۱) و کمال آن در این نقطه مستتر می باشد: «فهم [آل محمد علیهم السلام] سرّ‌ الواحِد و الأحَد» (۱۲). ☑️حال آن وجود مبارکی که این حقیقتِ مکنون و مبطون را بر تمام خلق به بروز و ظهور رسانده و ابلاغ می نماید، وجود مبارک حضرت رسول الله الاکرم (صلی الله علیه و اله) می باشند؛ همانکه حضرت قرآن می فرماید: «.. "مِنَ الشَّجَرَةِ " أَنْ يا مُوسى‏ إِنِّي أَنَا اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِين» (سوره مبارکه قصص آيه ۳۰) ؛ یعنی «لا اله اله الله» از درختی ظاهر شد که در طور [سیناء] استقرار داشت؛ و مطابق کلام حضرات اوتوالعلم ائمه الاطهار (علیهم السلام)، «شجرة» در بطن و محکم معنا، حضرت محمد (صلی الله علیه و اله) است: ➖الشَّجَرَةُ هِيَ مُحَمَّدٌ صلى الله عليه و آله (۱۳). 🖋لذا حقیقت «طور» و «صاحب طور» آن وجود مقدسی است که ولایتش حقیقتِ توحید است و اشرف و اعظم رسولان، مبلّغ و هادی و داعی بسوی ولایتش می باشد: «إِنَّ مُحَمَّداً يَدْعُو إِلَى وَلاَيَةِ عَلِيٍّ علیه السلام» (۱۴) ا┅═✧❁ 📔منابع ❁✧═┅ا (۱).مستدرك عوالم العلوم و المعارف ج۱۱ ص۲۶۵؛ الموسوعة الكبرى عن فاطمة الزهراء (علیهاالسلام) ج۹ ص۹۳؛ الفضائل (لابن شاذان القمی) ص۸۱؛ البراهين القاطعة ج۳ ص۲۸۸ (۲).الزام الناصب فی اثبات الحجه الغائب عجل الله تعالی فرجه الشریف ج۲ ص۱۵۰؛ مجمع النورين ج۱ ص۳۱۱؛ مشارق أنوار اليقين في أسرار أمير المؤمنين (عليه السلام) ص۲۶۶ (۳).البرهان في تفسير القرآن ج ۴ ص ۲۱؛ تفسير القمي، ج۲ ص ۹۱ (۴).تأويل الآيات الظاهرة ص۷۸۹ (۵).التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن العسكري عليه السلام. ص ۳۱؛ علل الشرائع، ج۲ ص ۴۱۶؛ تفسير الصافي ج۴ ص۹۲ (۶).تفسير فرات الكوفي ص۵۷۸؛ تفسير الصافي ؛ ج۵ ؛ ص۳۴۶ (۷).البرهان في تفسير القرآن ج‏۵ ص۶۹۳؛ تأويل الآيات الظاهرة ص۷۸۸؛ غرر الأخبار ص۱۵۶ (۸).زیارت مطلقه هفتم (۹).تأويل الآيات الظاهرة ص۷۸۹ (۱۰).تفسير القمي، ج۲ ص۹۱؛ تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب ج۹ ص۱۸۱ البرهان في تفسير القرآن ج۴ ص ۲۱ (۱۱). بحارالأنوار، ج ۶۵، ص۲۳۷ (۱۲).بحار الأنوار ج۲۵ ص ۱۷۴؛ مشارق أنوار اليقين في أسرار أمير المؤمنين (ع) ص ۱۸۰ (۱۳). بحار الأنوار ج‏۹۷ ص۲۲۹؛ كتاب المزار- مناسك المزار(للمفيد) ص۱۵ (۱۴).بحار الأنوار ج ۲۳ ص ۲۰۸؛ بصائر الدرجات ج ۱ ص ۷۲
ا❁﷽❁ا ✨«السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ وَ بَقِيَّتَهُ، نهنّئکم یوم الغدیر الأغرّ یَا وَارثَ الغَدِیر بخالصة التّهانی والتّبریکات» ✨«نجدد عهدنا بکلّ فخر و إعتزاز بمولانا و سیّدنا أميرالمؤمنين علی علیه السلام» ا┄┄┅═✧⚜️✧═┅┄┄ا 📜فرازهایی از خطبه مبارکه حضرت امیرالکونین امیرالموحدین علی (علیه السلام) در روز عید غدیر «با توحید و اطاعت از کسانی که به اطاعتشان امر شده اید، به خداوند تقرب جویید و «به پیوندهای کافران تمسک نجویید» (سوره مبارکه ممتحنه، آیه۱۰) و نگذارید گمراهی در شما راه یابد که بواسطه اتباع از کسانی که گمراهند و گمراه کننده، از سبیل رشد منحرف شوید؛ خداوند عزیز درباره گروهی که در قرآن مذمتشان نموده، فرموده است «ما از سران و بزرگانمان اطاعت کردیم و آنان ما را گمراه کردند؛ خدایا عذابشان را دو چندان کن و به لعنت بزرگی گرفتارشان ساز» (سوره مبارکه احزاب آیات ۶۷و ۶۸) و خداوند فرموده «و در آتش باهم به مجادله برخیزند و ضعیفان به گردنکشان گویند ما از پیروان شما بودیم، آیا می‌توانید چیزی از آتش را از ما بکاهید؟!» (سوره مبارکه غافر، آیه ۴۷) اما آنان در پاسخ گویند «اگر خدا ما را هدایت کرده بود، ما هم شما را هدایت می کردیم» (سوره مبارکه ابراهیم، آیه ۲۱)؛ [سپس حضرت فرمودند] آیا می‌دانید استکبار چیست؟ استکبار، ترک اطاعت از کسانیست که امر شده اید به فرمانبرداری از ایشان، و برتری طلبی بر کسانی که امر شده اید به متابعت از آنان؛ و قرآن بسیار از این موضوع سخن می‌گوید که اگر کسی در آن به نیکی بیندیشد و تدبر نماید، بیم می‌یابد و پند می‌گیرد. 📔تفسير نور الثقلين ج ۴ ص ۵۶۶؛ بحار الأنوار ج ۹۴، ص ۱۱۲؛ إقبال الأعمال ج ۱، ص ۴۶۱ 🔸 الحمدلله الذي جعلنا من المتمسّكين بولاية مولانا و سیدنا أميرالمؤمنين علی و مولاتنا فاطمة الزهراء و أولادهما الأئمة المعصومین (عليهم السّلام أجمعین) 🔸
📜کلام نورانی حضرت أم الائمه الاطهار فاطمة الزهرا (سلام الله علیها): 🔸«أَنَا زُوِّجْتُ فِي الرَّفِيعِ الْأَعْلَى وَ كَانَ مَلَاكِي فِي السَّمَاءِ»   «من آنم که عقدم در مقام رفیع اعلی بسته شد و اقتدارم در آسمان‌ها جلوه‌گر شد» 📔الفضائل (القمی) ج۱ص۸۰؛ عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآیات ج۱۱ ص۲۶۱
📜وجود مقدس امام؛ حقیقتِ «مَثانی» ا❁﷽❁ا ▪️«اللهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الحَديثِ كِتاباً مُتَشابِهاً مَثانِيَ تَقشَعِرُّ مِنهُ جُلُودُ الَّذينَ يَخشَونَ رَبَّهُم ثُمَّ تَلينُ جُلُودُهُم وَ قُلُوبُهُم إلى ذِكرِ اللهِ ذلِكَ هُدَى اللهِ يَهدي بِهِ مَن يَشاءُ..» (سوره مبارکه زمر آیه۲۳) 🏴حضرت خازن وحی الله و ترجمان کتاب الله، باقر علم الأولين والآخرين (علیه أفضل الصلوةوالسلام) فرمودند: «نَحنُ المَثَانِي اَلَّذِي أَعْطَاهُ الله نَبِيَّنَا مُحَمَّداً صلي الله عليه واله»(۱): مائیم آن مثاني که خداوند به پیامبرش محمد (صلي الله عليه واله) داده است. ✍آن حقیقتی که به سبب آن، حضرت قرآن، هادی به صراط مستقیم می باشد، عدیل و قرین آن یعنی وجود مقدس امام است؛ که ارجاع و بازگشت تمامی آیاتش نیز به آن وجود مقدس می باشد‌. حدیث شریف ثقلین مؤیدی بر همین امر است: نحن المثاني أي نحن الذين قرننا النبي إلى القرآن و أوصى بالتمسك بالقرآن، و بنا أخبر أمته أنا لا نفترق حتى نرد حوضه (۲) ۱.الکافي ج۱ص۱۴۳؛ البرهان في تفسير القرآن ج۴ ص۲۹۴؛ ۲.مرآه العقول ج۲ ص۱۱۵؛شرح اصول کافی ج۴ ص۱۵۵
ا❁﷽❁ا ✨«لَن يَنالَ اللهَ لُحُومُها وَ لا دِماؤُها وَ لكِن يَنالُهُ التَّقوى مِنْكُمْ كَذلِكَ سَخَّرَها لَكُمْ لِتُكَبِّرُوا اللهَ عَلى ما هَداكُم وَ بَشِّرِ المُحسِنينَ» (سوره مبارکه حج، آیه۳۷) ✍با توجه به شریفه فوق و تفسیر آن، قربانی مؤمن نشانه شکرگزاری او بر هدایت شدن به ولایت است: «لِتُکَبِّرُوا الله عَلی ما هَداکُم؛ قال: التَّكبِيرُ:التَّعظِيم وَ الهِدَايَة: الوَلاَيَة»(۱). 🔸حقیقت شکر زمانی بجاآورده می شود که مؤمن خویشتنِ خویش را برای امام و مولایش فدا نماید. این امر ميسر نمی شود جز با معرفة الحسین علیه السلام و بکاء بر آن حضرت؛ چرا که سرّ قربان و تقرّب در کربلای أباعبدالله الحسین علیه السلام نهفته است؛ همانطور که ابراهیم علیه السلام با گریستن بر مصائب کربلا و نائل آمدن به مقام بکاء، به بالاترین درجات اهل مصیبت راه یافته، قربانی او مقبول و به ذات اقدس اله تقرّب یافت(۲). (۱).البرهان في تفسير القرآن ج۱ص۳۹۴؛ تفسير کنز الدقائق ج۲ ص۲۴۹ (۲)[مراجعه شود به تفسیر "وَ فَدَيناهُ بِذِبحٍ عَظِيم"(صافات/۱۰۷)]‌ عيون أخبار الرضا عليه السلام ج‏۱ص ۲۰۹؛ بحارالانوار ج۱۲ ص۱۲
قلوب طاهر، مَحمِل علم و حکمت 📜حضرت مولانا ابالحسن علی بن محمد الهادی النقی علیه أفضل الصلوةوالسلام فرمودند: «الحِكمَةُ لاَ تَنْجَعُ فِي الطِّبَاعِ الفَاسِدَة»(۱) حکمت در طبیعت های فاسد، نفوذ نمی کند ✔️این کلام حضرت هادی الائمه علیه السلام، همان تبیین آیه ۱۷ سوره مبارکه رعد می باشد که نزول حق بر قلوب، به نزول آب از آسمان مثال زده شده که در زمین های مختلف تاثیرات گوناگون دارد؛ در قلوب مؤمنین نفوذ یافته، تثبیت گردیده و نافع واقع می شود؛ اما از قلوب کفار پس زده شده و جز زیان نتیجه ای ندارد (٢): ✨ ﴿أنزَلَ مِنَّ السَّمَاءِ مَاءً فَسَالَتْ أوْدِیَةٌ بِقَدَرِها فَاحْتَمَلَ السَّیلُ زَبَداً رابِیاً وَ مِمَّا یُوقِدُونَ عَلَیهِ فِی النَّارِ ابْتِغاءَ حِلیَةٍ أَوْ مَتَاعٍ زَبَدٌ مِثلُه کَذلِکَ یَضرِبُ اللهُ الحَقَّ وَ الباطِل ..﴾ (سوره مبارکه رعد آیه۱۷) (۱) بحار الأنوار ج۷۵ ص۳۷۰؛ (۲)«هُوَ مَثَلٌ أَیْ یَثْبُتُ الْحَقُّ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ وَ فِی قُلُوبِ الْکُفَّارِ لَا یَثْبُتُ» مراجعه شود به تفسیر القمی ج۱ ص۳۶۲؛ البرهان في تفسير القرآن ج۲ص۵۶۰
✍امر تمسّک به "معرفت نورانیت" امام و ولایت او 📜آیه مبارکه ✨﴿وَ مَن يُسْلِم وَجهَهُ إلَى الله وَ هُوَ مُحسِنٌ فَقَدِ اسْتَمسَكَ بِالعُروَةِ الوُثقى..﴾(سوره لقمان/۲۲) در وصف متمسّکین به ولایت است؛فَقَد استَمسَک بِالوَلایة(۱)‌. حقیقت و کمال این معنا را باید در کلام نورانی حضرت امیرالکونین و مولی الثقلين علی علیه السلام جست که مؤمنان و خواص از ایشان را امر به استمساک به «معرفت نورانیتِ» امام و ولایت او نموده اند و چنین مؤمنی را راشد و مهدیّ (هدایت یافته) دانسته و مستبصر کامل، غوطه‌ور در دریای علم و مطلع از أسرار الهی معرفي نمودند: «فَهذا مَعرِفَتي بالنُّورانيَّة فَتَمَسَّك بها راشِداً [مهدیّا] فإنّهُ لا يَبلُغُ أحَدٌ مِن شِيعَتنا حَدَّ الإستِبصار حتّی يَعرِفَني بالنُّورانيّة فإذا عَرَفَني بها كان مُستَبصِراً بالغاً كاملاً قَد خاضَ بَحراً مِنَ العِلم.. وَإطَّلَعَ عَلى سِرٍّ مِن سِرّ الله»(٢). 🔸الحمدلله الذي جعلنا من المتمسّكين بولاية مولانا أميرالمؤمنين علی و مولاتنا فاطمةالزهرا والأئمة المعصومین عليهم السلام🔸 (۱‌)تفسیرقمی ج۲ص۱؛تأویل الآیات الظاهرة ص۴۳۲(۲)بحارالأنوار ج۲۶ص۷
✍حضرت أم الأطهار فاطمة الزهرا سلام الله علیها؛ مبنا و ملاک و محورِ قرابت 📃فرازی از دعای حضرت موسی بن جعفر الکاظم (عليه السلام) در روز مباهله: 🔸«الحَمدُلله الَّذِی عَرَّفَنِی ما کُنتُ بِه جاهِلًا وَ لَو لَا تَعرِیفُه إیَّایَ لَکُنتُ هَالِکاً إِذ قال وَ قوله الحقّ✨﴿قُل لا أسْئَلُکُم عَلَیهِ أجراً إلّا المَوَدَّهَ فِی الْقُربى﴾ فَبَیَّنَ لِی القَرَابَه فقال سُبحانَه✨﴿إنَّما یُرِیدُ الله لِیُذهِبَ عَنکُمُ الرِّجسَ أهلَ البَیتِ وَ یُطَهِّرَکُم تَطهِیرا﴾» «سپاس خداى را که مرا آگاه ساخت از آنچه به آن نادان بودم و اگر او مرا نمی‌شناساند، از جملۀ هلاک‌شوندگان بودم؛ خداوند فرمود وقولش حق است: ﴿بگو از شما پاداشى جز مودّت نزديكان را نمى خواهم﴾ (سوره مبارکه شوری آیه۲۳)؛ آنگاه قرابت را برای من تبیین نموده و فرمود: ﴿خدا میخواهد هرگونه پليدى را از شما اهل بيت برطرف نمايد، و شما را چنانكه شايسته است پاك و پاكيزه گرداند﴾ (سوره مبارکه احزاب آیه۳۳)». 📔مصباح المتهجد ج ۲، ص ۷۶۴؛ المصباح‌ للکفعمی ج۱ ص ۶۸۸؛ زادالمعاد ج۱ص۲۲