﷽ 📍 پیامبر را به وزیرش تأیید کردم❗️ 📌 موطن اول: روایتی است که وصایای پیغمبراکرم(ص) به امام‌علی(ع) است. در سند این‌طور است. امام‏ صادق(ع) از امام‏ باقر(ع)، ایشان از پدر بزرگوارشان زین‏ العابدین(ع)، زین‏ العابدین(ع) از امام‏ حسین(ع)، ایشان هم از امام‌علی(ع) و ایشان هم از پیغمبراکرم(ص). 🔰 سلسلۀ سند از امام‏ صادق(ع) شروع می‏شود تا پیغمبر(ص) می‏رسد. وصایای مفصّلی است؛ شاید حدود پانزده، شانزده صفحه است. 💠 «یَا عَلِیُ إِنِّی رَأَیْتُ اسْمَكَ مَقْرُوناً بِاسْمِی فِی أَرْبَعَةِ مَوَاطِنَ»1️⃣؛ یا علی! من دیدم اسمِ تو در چهار موطن قرینِ اسم من بود، 🔷 «فَآنَسْتُ بِالنَّظَرِ إِلَیْهِ»؛ من با نگاه به این موطن‏ها مأنوس شدم، «إِنِّی لَمَّا بَلَغْتُ بَیْتَ الْمَقْدِسِ فِی مَعَارِجِی إِلَى السَّمَاءِ وَجَدْتُ عَلَى صَخْرَتِهَا»؛ در شبی که به معراج می‏رفتم، وقتی به بیت‏ المقدّس رسیدم، این جملات را بر صخرۀ آن یافتم. 🔷«لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ أَیدْتُهُ بِوَزِیرِهِ وَ نَصَرْتُهُ بِوَزِیرِهِ»؛ نیست خدایی غیر از خدای یکتا و محمّد پیامبر اوست و منِ خدا، او را به وزیرش تأیید کردم و به وزیرش نصرت کردم. «فَقُلْتُ لِجَبْرَئِیلَ مَنْ وَزِیرِی»؛ پس من از جبرائیل(ع) سؤال کردم: وزیرم کیست؟ 📌 «فَقَالَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ»؛ توجّه کنید! این مسئله برای معراج است؛ می‏دانید که زمان معراج تا زمان غدیر چندین سال است. 1️⃣ بحارالأنوار، ج 74، ص 60 2. سورۀمبارکۀإسراء، آیۀ 1 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_ادب_نبوی 📕 #عید_غدیر 📖 #عید_غدیر_مبارک 📝 جلسه نهم #آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 پیامبر را به سبب وزیرش یاری کردم❗️ 📌 موطن دوم: «فَلَمَّا انْتَهَیْتُ إِلَى سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى»؛ پس وقتی از بیت‏ المقدّس به سدرة‏المنتهی عروج کردم، «وَجَدْتُ مَكْتُوباً عَلَیْهَا»؛ در آنجا دیدم که این جمله نگاشته شده است؛ 📌«إِنِّی أَنَا اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا أَنَا وَحْدِی مُحَمَّدٌ صَفْوَتِی مِنْ خَلْقِی أَیَّدْتُهُ بِوَزِیرِهِ وَ نَصَرْتُهُ بِوَزِیرِهِ»؛ او را به وزیرش تأییدش کردم، یاری ‏اش کردم و به سبب او نصرتش کردم. 📌«فَقُلْتُ لِجَبْرَئِیلَ(س) مَنْ وَزِیرِی»؛ پس باز از او سؤال کردم که وزیر من کیست؟ «فَقَالَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ»؛ جواب داد: علی‏ بن ‏ابی‏طالب. «فَلَمَّا جَاوَزْتُ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى انْتَهَیْتُ إِلَى عَرْشِ رَبِّ الْعَالَمِین جَلَّ جَلَالُهُ»؛ وقتی از سدرة‏المنتهی گذشتم و به عرش رسیدم، 📌 «فَوَجَدْتُ مَكْتُوباً عَلَى قَوَائِمِهِ»؛ در آنجا دیدم که بر پایه‏ های عرش نگاشته است: «إِنِّی أَنَا اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا أَنَا وَحْدِی- مُحَمَّدٌ حَبِیبِی أَیَّدْتُهُ بِوَزِیرِهِ وَ نَصَرْتُهُ بِوَزِیرِهِ»1️⃣. اینجا جلسه‏ ای نیست که بتوانم این روایت و آن مطالبی را که در روایت هست، معنا کنم. 📌فقط مختصر اشاراتی در حدّ معمول می‏کنم. اوّل رسول‏ الله است؛ دوّم صفوة‏الله است؛ سوم، حبیب ‏الله است. 1️⃣ بحارالأنوار، ج 74، ص 60 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_ادب_نبوی 📕 #غدیر 📖 #عید_غدیر_مبارک 📝 جلسه نهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @agamojtabatehrani

﷽ 📍 موطن سوم؛ جبرئیل راه ندارد. ❗️ 📌در موطن اوّل حضرت جبرائیل(ع) بود و در موطن دوّم هم بود. در موطن سوّم نیست. چرا؟ چون جبرائیل(ع) نمی ‏تواند از موطن سوّم عبور کند؛ به‌تعبیر اهلش عقل فعّال است. جبرائیل(ع) تا سدرة‏المنتهی رفت؛ امّا به عرش می‏تواند برود و برسد؟ خیر؛ او نمی ‏تواند برود؛ لذا شب معراج پیغمبر(ص) به جبرائیل(ع) می‏ فرمایند: بیا بالا برویم. گفت: «لَوْ دَنَوْتُ أَنْمُلَةً لَاحْتَرَقَت»1️⃣ ؛ تو برو؛ من دیگر نمی ‏توانم بیایم. اگر یک سر انگشت برتر پرم فروغ تجلّی بســــــــــــــــــوزد پرم 📌پیغمبراکرم(ص) از سدرة‏المنتهی عبور کرد و به عرش رسید که جبرئیل(ع) نتوانست برود؛ لذا موطن سوم، دیگر هیچ سؤال نیست؛ چون از جبرئیل(ع) خبری نیست. 📌مطلب دیگر این است که در موطن اوّل از حضرت‌ جبرائیل(ع) سؤال می ‏کند که وزیر من کیست؟ او هم جواب می ‏دهد: علی‏ بن ‏ابی‏طالب(ع). موطن دوّم می ‏رسد. دوباره سؤال می ‏کند: وزیر من کیست؟ می ‏گوید: علی‏ بن ‏ابی‏طالب(ع). در موطن سوّم می ‏بینیم اصلاً از جبرائیل(ع) خبری نیست. چطور شد در اینجا دیگر از حضرت‌ جبرائیل(ع) خبری نیست؟ دیگر سؤال نکرد. مثل اینکه سؤال‏ها تمام می ‏شود. پیغمبر(ص) سؤال نداشته یا جبرئیل(ع) نبوده است؟ حالا من عرض کنم که جبرئیل(ع) نبوده است. و امّا موطن سوّم، وقتی وارد می ‏شود، دیگر سیر، سیرِ عقلانی نیست؛ چون جبرئیل(ع) هم نتوانست بالا بیاید. 📌 اینجا است که دارد با دل می‏رود. حبیب‏ الله است. این توصیف را که می‏ کند، مربوط‏ به دل و قلب است؛ این سیر، سیرِ قلبی است که پیغمبر(ص) دارد می‏ کند، با قلب است. عقل دیگر در اینجا راه ندارد. قلب سیر کرد. 📌در نتیجه اینکه مسئلۀ غدیر یک مسئلۀ خلافت ظاهری نیست؛ انعکاسی است از آنچه در ذات الله گذشته است. از سدرة‏المنتهی گذشته است تا به پایین بیاید.ما نمی‏ توانیم این حرف‏ها را ادراک کنیم. پیغمبراکرم(ص) در غدیر آنچه را در ذات دیده بود، اظهار کرد. 1️⃣ بحارالأنوار، ج 18، ص 382 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_ادب_نبوی 📕 #عید_غدیر 📖 #لبیک_یا_خامنه‌ای 📝 جلسه نهم #آقا_مجتبی_تهرانی @agamojtabatehrani

﷽ 📍 موطن سوم؛ جبرئیل راه ندارد. ❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_ادب_نبوی 📕 #غدیر 📖 #عید_غدیر 📝 جلسه نهم 🎞 #كليپ_تصويرى #آقا_مجتبی_تهرانی @agamojtabatehrani

﷽ 📍 حب علی پشتوانۀ تمام اعمال نیک؛ نماز، روزه، انفاق و... است❗️ 📌در مورد محبّت نسبت به قربیٰ، سه جهت از ناحیۀ خدا در نظر گرفته شده است: یک؛ گفتیم محبّت مربوط به کار دل است و در بین کارکِرد ابعاد وجودی انسان در قیامت، آنچه نقش ارزنده‌تری دارد، قلب اوست. 📌محبّت، خودش حسنه است؛ چون کارکِرد قلب است و مورد پسند خداست، همان‌طور که نماز خواندن، فعل جوارحی مورد پسند خداست و حسنه است، این کارکِرد دل؛ یعنی حبّ امام علی(ع) هم حسنه می‌شود. 📌یعنی اگر کسی حبّ امام علی(ع) نداشته باشد، نمازش مقبول نیست؛ لذا این حسنه پشتوانۀ جمیع حسناتی است که در مرتبۀ پایین‌تر از ابعاد وجودی از ما صادر می‌شود، مثل نماز، روزه، حج، انفاق مالی و غیر مالی، زکات و امثال اینها، بدون محبّت امام علی(ع) حسنه نیست. 📌 در حقیقت این حسنه، تک حسنه‌ای است که پشتوانۀ جمیع حسناتی است که در مرتبۀ اعمال از انسان صادر می‌شود. در این معنی در نظر فقها هیچ اختلافی نیست. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_ادب_نبوی 📕 #دفتر_دوم 📖 #غدیر 📝 جلسه نهم #آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 حب علی پشتوانۀ تمام اعمال نیک؛ نماز، روزه، انفاق و... است❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_ادب_نبوی 📕 #دفتر_دوم 📖 #غدیر 📝 جلسه نهم 🎞 #كليپ_تصويرى #آقا_مجتبی_تهرانی @agamojtabatehrani

﷽ 📍 حب علی خوب را زیبا و بازدارنده زشتی است: ❗️ 📌محبّت پیروساز است 📌 در مورد محبّت نسبت به قربیٰ، سه جهت از ناحیۀ خدا در نظر گرفته شده است: دو؛ این نقش اثباتی‌ این حسنه قلبی بود. نقش دیگر این حسنه، نقش بازدارنده نسبت به سیئات دارد؛ یعنی از یک طرف به اعمالی که پیکره‌اش زیباست، زیبایی حقیقی می‌دهد و از طرفی، نقش بازدارندگی دارد نسبت به اعمال زشت. چرا؟ 📌 این را مکّرر در بحث‌هایم گفته‌ام که محبّت پیروساز است. هر چه انسان محبّتش نسبت به شخصی بیشتر باشد، از او بیشتر تبعیّت می‌کند و در پی کسب رضای اوست و آنچه را که او خوشش نمی‌آید، کنار می‌گذارد. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_ادب_نبوی 📕 #دفتر_دوم 📖 #جلد چهارم 📝 جلسه نهم #آقا_مجتبی_تهرانی @agamojtabatehrani

﷽ 📍 حب علی خوب را زیبا و بازدارنده زشتی است: ❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_ادب_نبوی 📕 #دفتر_دوم 📖 #جلد چهارم 📝 جلسه نهم 🎞 #كليپ_تصويرى #آقا_مجتبی_تهرانی @agamojtabatehrani

﷽ 📍حب علی حسنه است: ❗️ 📌 در مورد محبّت نسبت به قربیٰ، سه جهت از ناحیۀ خدا در نظر گرفته شده است: سه؛ محور بحث اینجاست که در قیامت اگر دست انسان در اثر کسر و انکسارها از نظر اعمال ظاهریّه از حسنات خالی شد، این تک حسنه که پشتوانۀ حسنات بود، دست‌گیری می‌کند. 📌قدم به قدم به صورت مستدلّ جلو آمدیم. از مرتبۀ اعضا و جوارح به بالاترین مرتبۀ وجودی انسان که قلب می‌باشد، منتقل شدیم. اگر او حبّ امام علی(ع) را داشت، دارای حسنه‌ای است که برای او کارسازی می‌کند. در حقیقت، دستش از حسنه خالی نیست؛ بلکه حسنه‌ای دارد که مربوط به بُعدی است که اشرف از بُعد ظاهریش است. ❤️من خطابه نمی‌گویم؛ بلکه این نظر بر محور قانون عقلی است و همۀ بحث‌هایم مستدلّ است. روایتی است چه بسا در نوشته‌ها زیاد دیده باشید: 📌روایتی است چه بسا در نوشته‌ها زیاد دیده باشید: «حُبُّ‏ عَلِيٍّ‏ حَسَنَةٌ لَا يَضُرُّ مَعَهَا سَيِّئَةٌ»1️⃣؛ حبّ علی حسنه است؛ حسنه ای در بعد قلبی. 📌آن‌هایی که ابن‌الشهوت هستند، عبارت «‌لَا یضُرُّ مَعَهَا سَیئَةٌ» را چنین تعبیر کرده‌اند که با حبّ امام علی(ع) هر کاری که بر اساس شهوت باشد می‌توان انجام داد. عدّه‌ای هم چه بسا روی جهل و بی‌سوادی این را مطرح می‌کنند. 📌این تعبیر مخالف است با آنچه از ائمۀ طاهرین(ع) وارد شده است و از نظر عقلی هم این حرف باطلی است. دوستی امام‌علی(ع) یک حسنه‌ای است برای حسنه دیگر. 📌1️⃣دوستى على(ع)حسنه‌ای است که با داشتن آن، گناه زیانى نمی‌رساند و دشمنى على(ع) گناهی است که با وجود آن کار نیک سودى ندارد. الإحتجاج على أهل اللجاج (للطبرسي) / ترجمه و شرح غفارى، ج‏1، ص،154 - نهج الحق و كشف الصدق، ص 260؛ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_ادب_نبوی 📕 #غدیر 📖 #جلد چهارم 📝 جلسه نهم #آقا_مجتبی_تهرانی @agamojtabatehrani

﷽ 📍 کیفیّت نگارش اعمال انسان توسّط فرشتگان ❗️ 🌀شخص مسلمان تا موقعی که سخنی نگفته است، نیکوکار نوشته می‏شود. 📌 روایت را از امام‏ علی (علیه السلام) می‏خوانم: «لَا یَزَالُ الرَّجُلُ الْمُسْلِمُ یُكْتَبُ مُحْسِناً مَا دَامَ سَاكِتاً»؛ شخص مسلمان تا موقعی که سخنی نگفته است، نیکوکار نوشته می‏شود. 📌«فَإِذَا تَكَلَّمَ‏ كُتِبَ‏ إِمَّا مُحْسِناً أَوْ مُسِیئاً»؛ وقتی شروع به صحبت کرد، نیکوکار یا گناهکار خواهد بود. 📌 بستگی دارد به اینکه چه از دهانش خارج می‏شود و چه می‏گوید؛ حق است یا باطل؟ آنچه از روایت، مورد نظر من هست این قسمت است: 📌 «صَاحِبُ الْیَمِینِ یَكْتُبُ الْحَسَنَاتِ»؛ فرشته‏ای که سمت راست است، حسنات را می‏نگارد، «وَ صَاحِبُ الشِّمَالِ یَكْتُبُ السَّیِّئَاتِ»؛ و فرشتۀ سمت چپ، گناهان را می‏نویسد. 📌«وَ مَلَكَا النَّهَارِ یَكْتُبَانِ عَمَلَ الْعَبْدِ بِالنَّهَارِ وَ مَلَكَا اللَّیْلِ یَكْتُبَانِ عَمَلَ الْعَبْدِ فِی اللَّیْلِ»1️⃣؛ فرشتگان روز، عمل بنده را در روز می‏نویسند و فرشتگان مأمور در شب، اعمال شبانۀ او را می‏نگارند. 1️⃣بحار الانوار، ج5، ص327 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_ادب_نبوی 📕 #دفتر_دوم 📖 # 📝 جلسه نهم #آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 کیفیّت نگارش اعمال انسان توسّط فرشتگان ❗️ 📌 روایت را از امام‏ علی (علیه السلام) می‏خوانم: «لَا یَزَالُ الرَّجُلُ الْمُسْلِمُ یُكْتَبُ مُحْسِناً مَا دَامَ سَاكِتاً»؛ شخص مسلمان تا موقعی که سخنی نگفته است، نیکوکار نوشته می‏شود. «فَإِذَا تَكَلَّمَ‏ كُتِبَ‏ إِمَّا مُحْسِناً أَوْ مُسِیئاً»؛ وقتی شروع به صحبت کرد، نیکوکار یا گناهکار خواهد بود. بستگی دارد به اینکه چه از دهانش خارج می‏شود و چه می‏گوید؛ حق است یا باطل؟ آنچه از روایت، مورد نظر من هست این قسمت است: «صَاحِبُ الْیَمِینِ یَكْتُبُ الْحَسَنَاتِ»؛ فرشته‏ای که سمت راست است، حسنات را می‏نگارد، «وَ صَاحِبُ الشِّمَالِ یَكْتُبُ السَّیِّئَاتِ»؛ و فرشتۀ سمت چپ، گناهان را می‏نویسد. «وَ مَلَكَا النَّهَارِ یَكْتُبَانِ عَمَلَ الْعَبْدِ بِالنَّهَارِ وَ مَلَكَا اللَّیْلِ یَكْتُبَانِ عَمَلَ الْعَبْدِ فِی اللَّیْلِ»1️⃣؛ فرشتگان روز، عمل بنده را در روز می‏نویسند و فرشتگان مأمور در شب، اعمال شبانۀ او را می‏نگارند. 1️⃣بحار الانوار، ج5، ص327 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_ادب_نبوی 📕 #دفتر_دوم 📖 #جلد چهارم 📝 جلسه نهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 ماموریت پیغمبر اکرم(صلوات الله علیه و آله و سلم )❗️ 📌در باب مسئلۀ بعثت انبیا(ع) می خواستم بر این نکته تکیه کنم که به طور کلّی انبیا(ع) برای تزکیۀ انسان ها در این سه رابطه مبعوث شدند و مأموریت پیدا کردند و أهمّ این تزکیه ها تزکیۀ اخلاقی است؛ یعنی تطهیر نفس از ملکات رذیله و آراسته شدن او به فضایل. غایت از بعثت و دعوت انبیا(ع) همین مکارم اخلاقی است که در روایات متعدّدی از پیغمبراکرم(ع) وارد شده است. من این روایت را با تعبیرهای گوناگون دیدم. در روایت دارد: «بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکَارِمَ الْأَخْلَاقِ»1️⃣؛ 📌حضرت می فرماید غایت بعثت من، اِکمال مکارم اخلاقی است. این را غایت می گیرد از بعثت؛ یعنی باید نتیجۀ دعوت من این باشد که اگر این نباشد، بعثت من فایده ای نخواهد داشت. برای رسیدن به این غایت چهار مأموریت به من دادند. تلاوت آیات، تزکیۀ نفوس، تعلیم کتاب و تعلیم حکمت. پس غایت این است، نتیجه دعوت باید این باشد. آن چهار مأموریت باید انجام شود تا به آن غایت و آن نتیجه برسیم. 1️⃣ بحارالأنوار، ج 67، ص 372؛ مستدرک الوسائل، ج 11، ص 187 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_ادب_نبوی 📕 کتاب چهارم 📝 جلسه سیزدهم #عید_مبعث رسول اکرم صلوات الله علیه و آله و سلم مبارک باد 🌺💐🌺💐 #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani