﷽ 📍 فرازی از یک دعای هر روز ماه رجب❗️ 📌خدایا! کمک کن کار من به‌جایی نرسد که از غافلین باشم ما این روش الهی یعنی اخذ به عفو، امر به عرف و اعراض از جاهلین را در ادعیّه‏ای که از ناحیۀ معصومین(ع)وارد شده است می‏بینیم. واقعاً توصیف‏های زیبایی که در دعاها از خداوند شده، بسیار گویا است. به‏عنوان مثال در یکی از ادعیۀ ماه رجب آمده است: ‌«خَابَ‏ الْوَافِدُونَ‏ عَلٰى غَيْرِكَ‏ وَ خَسِرَ الْمُتَعَرِّضُونَ إِلَّا لَكَ»؛ کسی که به غیر از تو روی آورد، محروم گردید و کسی که به غیر از تو وارد شد، زیان دید، «وَ ضَاعَ الْمُلِمُّونَ إِلَّا بِكَ»؛ و هر‌کس به درگاه غیر تو روی آورد، محتاج شد، «وَ أَجْدَبَ الْمُنْتَجِعُونَ إِلَّا مَنِ انْتَجَعَ فَضْلَكَ»؛ و هر ‌کس از غیر کرم و فضل تو درخواست کرد، بی‏امان شد، «بَابُكَ مَفْتُوحٌ لِلرَّاغِبِينَ وَ خَيْرُكَ مَبْذُولٌ لِلطَّالِبِينَ»؛ درِ لطف و عنایت تو، به‌روی مشتاقان باز است و خیر و احسانت برای طالبان گشاده، «وَ فَضْلُكَ مُبَاحٌ لِلسَّائِلِينَ وَ نَيْلُكَ مُتَاحٌ لِلْآمِلِينَ»؛ فضل و کرم تو برای درخواست‏کنندگان مباح است و آرزو و امید به تو برای امیدواران جایز، «وَ رِزْقُكَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ‌عَصَاكَ وَ حِلْمُكَ مُعْتَرِضٌ لِمَنْ نَاوَاكَ عَادَتُكَ الْإِحْسَانُ إِلَى الْمُسِيئِينَ وَ سَبِيلُكَ الْإِبْقَاءُ عَلٰى الْمُعْتَدِينَ »؛ سفرۀ روزی‏ات برای گناهکاران گسترده است و خویشتن‏داری‏ات برای کسی که با تو دشمنی کرده، حائل شده که به آتش قهر و عذابت نیفتد. راه و روش تو با کسانی که از مرزهای تعیین شده تجاوز کردند، مدارا کردن است. ببینید چقدر زیبا است! خداوندا، روش رفتاری تو با گناهکاران و بدکاران این‏گونه است که به آن‏ها نیکی می‎کنی، «اللَّهُمَّ فَاهْدِنِي هُدَى الْمُهْتَدِينَ وَ ارْزُقْنِي اجْتِهَادَ الْمُجْتَهِدِينَ وَ لَا تَجْعَلْنِي مِنَ الْغَافِلِينَ الْمُبْعَدِين»1️⃣؛خدایا! کمک کن کار من به‌جایی نرسد که از غافلین باشم؛ از کسانی نباشم که قلبشان فاسد شده و دیگر حکمت در آن اثر نمی‏گذارد؛ از کسانی نباشم که روش رفتاری زیبای تو، روی آن‏ها اثر ندارد؛ مصداق آن دسته از افرادی نباشم. 1️⃣اقبال الاعمال، ج2، ص 643 - مفتاح الجنان 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_ادب_الهی 📕 #تأدیب_نفس 📝 جلسه بیست و ششم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 فرازی از یک دعای هر روز ماه رجب❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_ادب_الهی 📕 #تأدیب_نفس 📝 جلسه بیست و ششم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 دو ماه استغفار، برای ماه رجب و ماه شعبان برای چیست؟❗️ 📌ابوبصیر این روایت را نقل می‌کند: «قال سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ‌اللَّه(ع) يَقُولُ‌ لَا وَ اللَّهِ»؛ امام صادق(ع) فرمود: نه به خدا! «لَا يَقْبَلُ اللَّهُ شَيْئاً مِنْ طَاعَتِهِ عَلَى الْإِصْرَارِ عَلَى شَيْ‌ءٍ مِنْ مَعَاصِيهِ»؛ خداوند نمی‌پذیرد و قبول نمی‌کند هیچ‌چیز از طاعاتش را با اصرار بر هر چیزی از معاصی؛ چه کبیره چه صغیره. شما در آداب ماه‌ها، مثل ماه رجب و ماه شعبان نگاه کنید. اگر خوب دقّت کنید، می‌بینید سرآمد آداب ماه رجب، استغفار است. در ماه شعبان هم همین‌طور است. دو ماه پی در پی استغفار؛ دو ماه. چرا؟! برای همین است؛ چون می‌خواهد به بزرگترین عبادت که بزرگترین اثر، یعنی حضور در محضر مولا، بر آن بار می‌گردد، وارد شود. آیا این درست است که انسان به‌حسب‌ظاهر یک ماه از نظر بُعد حیوانی این فشارها را بر خود وارد کند و در آخر هم دستش خالی باشد؟! هیچ عاقلی چنین کاری نمی‌کند. همان‌طور که انسان قبل از هر نماز، استغفار می‌کند تا نمازش مقبول باشد، قبل از ورود به ماه رمضان هم دو ماه استغفار می‌کند تا روزه و عبادتش مقبول باشد. این استغفار برای تطهیر است. برای هر طاعتی قبلش استغفار لازم است تا انسان مبتلای به اصرار در گناه نباشد و جزو مصادیق کسانی که مصرّ به ذنب هستند، قرار نگیرد. 1️⃣الکافی، ج 2، ص288- وسائل‌الشیعه، ج 15، ص337 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_گناه 📕 #گناه_شناسی 📝 جلسه دوم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 دو ماه استغفار، برای ماه رجب و ماه شعبان برای چیست؟❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_گناه 📕 #گناه_شناسی 📝 جلسه دوم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِيَ عَن مُحَمَّدِ ابن عَلِيٍٍّ‏ الْجَوَاد صَلَواتُ اللهُ عَلَیهِما قالَ : «الْحَوَائِجُ‏ تُطْلَبُ‏ بِالرَّجَاءِ وَ هِيَ‏ تَنْزِلُ‏ بِالْقَضَاءِ وَ الْعَافِيَةُ أَحْسَنُ عَطَاءٍ» ترجمه: حاجت‌ها و نیازها با امیدواری خواسته می‌شوند و حاجت‌ها و نیازها با فرمان الهی و قضای الهی برآورده می‌شوند و نیکوترین و بهترین عطا و هدیۀ الهی عافیت است. شرح: روایت از امام جواد صلوات الله علیه، منقول است که حضرت فرمودند: خواسته‌های انسان، این‌ها طلب می‌شوند به سبب امید، من حالا برای اینکه توضیح داده باشم، یک مقدار قبلش یک مطلبی را بگویم که تمام روایت را شرح کرده باشم. انسان، این‌طور است، توی عالم که هست، چه در ربط با امور مادّیش، چه معنویش، هر چه باشد؛ درست است یا نه؟ این می‌خواهد اموری را، به اصطلاح ما، که ما تعبیر می‌کنیم: حاجت. درست است؟ حوائج هم جمع چیه؟ حاجت. بسیار خوب، می‌خواهد. این خواستن، یک وقت هست درونی است، یک وقت، تراوش به بیرون می‌کند. رسیدید شما به عرض من؟ درون، اگر باشد، اسمش را حاجت نمی‌گذارند، فهمیدی چی می‌گویم؟ هان؟! توی دلم، اسمش را می‌گذراند آرزو و امل؛ فهمیدی؟ یک همچین چیزی‌هایی می گویند؛ اما وقتی بخواهد تراوش کند به بیرون، رسیدید شما؟ در ربط با دیگری قرار بگیرد، که بگوییم او بخواهد به اصطلاح ما، مورد چی قرار بدهم؟ مورد درخواستم قرار بدهم که این را می‌خواهم، این را، که حاجت عبارت از آن چیزی است که مورد نظر است. مورد نظر؛ حاجت. درست؟ وقتی که این تراوش بکند به بیرون می‌شود حاجت، تا درون هست چیه؟ آرزو. درست است یا نه؟ این یک مطلب است. این جا یک مسئله پیش می آید و آن مسئله این است به این که، حالا که می‌خواهد تراوش کند به بیرون؛ طرف می‌خواهد دیگر که از آن طرف بخواهد. باید امید این را من داشته باشم که طرف من، این را چی کار بکنه؟ به من بدهد. درست است یا نه؟ والّا چیه؟ مگر نادانم من؟! هان؟! بیایم به شما بگویم: آقا! فلان چیز را می‌خواهم با این که می دانم نمی‌دهی. می‌گویی: دیوانه است این. شد؟! پس چیه؟ باید امیدش باشد. این یک مطلب اوّل؛ من همچین توضیح بدهم بروم جلو. کلمات بسیار زیباست، همراه هم، هم هستند همه. دوّم: خب این‌جا، ما معمولاً؛ خب ائّمه هستند دیگر، درست است؟ این که می‌گویند، نمی‌خواهند بگویند به اینکه، شما با دیگری، شد؟! تو با خدا؛ چون آن‌ها این جوری هستند، می‌گویند: حاجت ها را از کی بخواه، هان؟ خدا، آهان باریک الله؛ خب، چون اگر با دیگری باشد، خدا نخواهد، چیه؟ نمی‌شود، مثل این که این‌جوری است دیگر، هان؟! ما اعتقادات این است، که

نمی شود. درست؟ پس او باید چه کار کند؟ بخواهد تا بشود، برآورده بشود، ولو این که از دیگری هم بخواهی،ها! تا او باز نخواهد نمی شود. فهمیدی؟ این، این هم مطلب دوّم. سوّم: حالا بحث در این است که چه بخواهم؟ رسیدید شما یا نه؟ بهترین چیز چیه؟ توی درخواست‌هایی که آدم می‌خواهد ازخدا بکند. خوب توجّه بکنید. می خواهی بریزی بیرون، با خدا در میان بگذاری؛ رسیدید؟ بعد هم، او هم می خواهد چه کار کند، تصویب کند. حالا چی چی بخواهم از خدا، که به تعبیر من، جامعیّت داشته باشد، والّا بنده، هر دقیقه یک چیزی به ذهنم می آید، هر روز برای من، ده تا پیش‌آمد می‌کند، نمی‌کند؟! که پیش بینی هم نکردم. یاعلی مدد! حالا من می روم به روایت؛ چون می‌بینم که نمی‌شود، نگویم این ها را. سه تا جمله می فرماید امام جواد (ع): اوّل:«اَلْحَوَائِجُ‏ تُطْلَبُ‏ بِالرَّجَاءِ» این را بهت بگویم: تا امید به خدا نداشته باشی، از او حاجت نمی‌خواهی. معنایش این است به این که تنها امیدت خدا باشد، از او... دوّمی: «وَ هِيَ‏ تَنْزِلُ‏ بِالْقَضَاءِ» ؛ این را بدان! حوائج فرود می آیند؛ چون گفت: برتر است مقام الهی، درست است؟ که می‌گوید: نزول. این حاجت‌ها از ناحیه او باید فرود بیاید به سبب چی؟ تصویبی که او کرده، تا او تصویب نکرده، نمی شود. خاطرت جمع، بی‌خود، رو به این و آن نینداز. قشنگ حالا دیگر ردیف می آیم جلو. خب بعد هم یادت می‌دهد حضرت، که چه بخواه از او. درست است؟ یک چیزی یادت می‌دهم که همه چیز تویش هست. فهمیدی؟ همه چیز تویش هست .«وَ الْعَافِيَةُ أَحْسَنُ عَطَاءٍ» ازش عافیت بخواه. عافیت، جسمی نیست، من این را یک وقتی گفتم توی روایاتی که قبلاً بوده. ما همش تا می‌گویند: عافیت، بابا! دعا مگر نمی خوانید؟ هان! توی دعای«وَ العافِیَةُ دینِ والدُّنیا والآخِرَة» درست است؟ اوّل دین را می‌گویید، درست است یا نه؟ بعد دنیا را می‌گویید. و آخرت را هم می‌گویید، بهش می‌چسبانید. درست است یا نه؟ یعنی آن مجموعه خیرات چی؟! دنیوی و اُخروی، توی عافیت خوابیده است. همیشه ازش بخواه. درست! این اگر حاجتت باشد، بهت بگویم: امیدت هم بهش باشد، ها! گره دیگر در کارت نخواهد بود، نه دینی، نه دنیا. بحار جلد 75، صفحه365 قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ الْجَوَادُ(ع)الْحَوَائِجُ‏ تُطْلَبُ‏ بِالرَّجَاءِ وَ هِيَ‏ تَنْزِلُ‏ بِالْقَضَاءِ وَ الْعَافِيَةُ أَحْسَنُ عَطَاءٍ. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِيَ عَن مُحَمَّدِ ابن عَلِيٍٍّ‏ الْجَوَاد صَلَواتُ اللهُ عَلَیهِما قالَ : «الْحَوَائِجُ‏ تُطْلَبُ‏ بِالرَّجَاءِ وَ هِيَ‏ تَنْزِلُ‏ بِالْقَضَاءِ وَ الْعَافِيَةُ أَحْسَنُ عَطَاءٍ» ترجمه: حاجت‌ها و نیازها با امیدواری خواسته می‌شوند و حاجت‌ها و نیازها با فرمان الهی و قضای الهی برآورده می‌شوند و نیکوترین و بهترین عطا و هدیۀ الهی عافیت است. بحار جلد 75، صفحه365 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 استغفاری که قبل از عمل عبادتی بزرگان انجام می‌دادند، برای چیست؟❗️ 📌در روایتی از امام‌باقر(ع) دارد که حضرت فرمود: «الْإِصْرَارُ أَنْ‌ يُذْنِبَ‌ الذَّنْبَ فَلَا يَسْتَغْفِرَ اللَّهَ»؛ اصرار بر گناه، این است که مرتکب گناه شود بعد هم استغفار نکند. «وَ لَايُحَدِّثَ نَفْسَهُ بِتَوْبَةٍ فَذلِكَ الْإِصْرَارُ». به این می‌گویند اصرار به گناه. اینکه از درون استغفار نکند و حالت پشیمانی برایش ایجاد نشود. توبه؛ یعنی پشیمانی. «فَذلِكَ الْإِصْرَارُ»1️⃣. لذا این را بدانید که! من این نکته را قبل از آنکه به آثار گناهان برسیم همین‌جا می‌گویم و آن، اینکه یکی از آثار زشت اصرار بر گناه، چه کبیره و چه صغیره _فرقی نمی‌کند_ به این معنا که مرتکب گناه شود و بعد توبه نکند. این است که طاعات انسان دیگر مقبولیت نخواهد داشت. من روایت می‌خوانم. در باب عبادات به روایاتی که وارد شده و همچنین به عمل بزرگان نگاه کنید. این‌ها هر گاه می‌خواستند عبادتی انجام بدهند، قبلش استغفار می‌کردند. چرا؟ چون این عمل آن‌ها به‌خاطر توجّه به این نکته بود که اگر مرتکب گناه و خطایی _ولو کوچک و صغیره_ شده باشند، با این استغفار پاک شده و از کسانی نباشد که بدون توبه وارد عمل اطاعتی می‌شوند. چرا؟ چون عمل اطاعتی و عبادتی که مقرون به معصیت و گناه باشد، عند‌الله پذیرفته نیست. 1️⃣الکافی، ج 3، ص708- وسائل‌الشیعه، ج 15، ص338 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_گناه 📕 #گناه_شناسی 📝 جلسه دوم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 استغفاری که قبل از عمل عبادتی بزرگان انجام می‌دادند، برای چیست؟❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_گناه 📕 #گناه_شناسی 📝 جلسه دوم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 در بین اعمال وجودی، عمل قلبی کاربُرد بالاتری دارد❗️ 📌ابعاد انسان با هم پیوستگی دارند. نمی‌توانید ابعاد وجودیتان را از نظر اثرگذاری جداسازی کنید. امّا کدام بیشتر کاربُرد دارد؟ با این بحث‌هایی که گفتم، اشرف ابعاد وجودی انسان قلب است. امام‌جواد فرمود: «الْقَصْدُ إِلَى‌ اللَّهِ‌ تَعَالَى‌ بِالْقُلُوبِ‌ أَبْلَغُ مِنْ إِتْعَابِ الْجَوَارِحِ بِالْأَعْمَالِ»1️⃣؛ آهنگ خدا کردن با دل، رساننده‌تر است از اینکه اعضا و جوارحت را به کار بگیری. آهنگ خدا کردن، کارکِرد، وظیفه و عمل دل است. اصلاً‌ ارزش اعمال جوارحی هم از همین جا می‌آید. مثال می‌زنم و رد می‌شوم: می‌گوید که در نماز حضور قلب داشته باش. ما که خم و راست هم می‌شویم و اذکار را هم می‌خوانیم، حضور قلب دیگر چیست؟ در بین اعمال وجودی، عمل قلبی، کاربُرد بالاتری دارد. 1️⃣بحارالأنوار، ج 75، ص364 〰〰〰〰〰 آزمایش الهی #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 در بین اعمال وجودی، عمل قلبی کاربُرد بالاتری دارد❗️ 〰〰〰〰〰 آزمایش الهی 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 گناه عقل، گناه قلب، گناه نفس❗️ 📌هر یک از قوای ما که مخاطب به خطاب الهی قرار می‌گیرند و تکلیف متوجّه آن‌ها می‌شود، هر یک برای خود اطاعت و گناهی دارند. مثلاً عقل هم اطاعت و هم گناهی مخصوص‌به خود دارد گفته می‌شود شرک از گناهان کبیره است. می‌شود گفت که اکبر کبائر، شرک است. در آیات و روایات بسیاری این معنا وارد شده است. در این، شبهه‌ای نیست. توحید در مقابل شرک قرار می‌گیرد. توحید، اطاعت است و شرک، گناه. از نظر ظاهری ممکن است کسی با اعضا و جوارحش عملی انجام ندهد، ولی از نظر باطنی مشرک باشد. در این صورت گناهکار است و بزرگترین گناه را هم مرتکب شده است. شرک، فعل و عملِ عقل است. خطایی است که عقل انجام می‌دهد. آن‌طور که شایستۀ آن است، عمل نکرده است. قلب نیز گناه مخصوص‌به خود دارد. گناه قلب، یأس از رحمت1️⃣ و یا قنوط از رحمت حقّ است که در آیۀ شریفه هم به آن اشاره شده است. 2️⃣ یأس از رحمت خدا نیز از گناهان کبیره به‌شمار می‌رود. ناامیدی از رحمت حق تعالی مربوط‌به چه نیرویی از نیروهای درونی انسان است؟ دل. این دل است که امیدوار و یا ناامید می‌شود. این گناه، گناه دل است. البته گاهی بین یأس و قنوط فرق می‌گذارند و می‌فرمایند: قنوط اخصّ از یأس است. یأس همان ناامیدی درونی است، حال می‌خواهد به بیرون تراوش کرده باشد یا نه؛ ولی قنوط به آن قسم از ناامیدی گفته می‌شود که به بیرون هم تراوش کرده باشد؛ یعنی از نوع رفتار و گفته‌های شخص ظاهر شود که از رحمت خداوند مأیوس است. مثلاً کلماتی بر زبان جاری می‌کند که نشان می‌دهد این شخص از رحمت خداوند مأیوس است. این گناه، گناه قلب است. گناه دل است. نفس نیز گناه مخصوص‌به خود دارد. می‌گویند: ریا حرام است. ریا؛ یعنی چه؟ یعنی عبادتی را به انگیزۀ غیر خدا انجام دادن. این به نیّتی که در درون است باز می‌گردد. حتّی گاهی می‌بینیم فقهای ما ملکات را مطرح می‌کنند و در مورد صفاتی همچون کبر و حسد، حکم به حرمت می‌دهند. می‌فرمایند: چنین ملکاتی که از افعال نفس به‌شمار می‌روند، حرام است. تکلیف متوجّه آن‌ها می‌کنند. پس از این به افعال مربوط‌به قوای ظاهریّه از قبیل دیدن و شنیدن و چشیدن و لمس کردن می‌پردازند. بنابراین گناهان به‌حسب قوا موضوعیت پیدا می‌کنند. 1️⃣وَلَا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ... سورۀ مبارکۀ یوسف، آیۀ 87 2️⃣ قُلْ يا عِبادِيَ الَّذينَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ ؛ سورۀ مبارکۀ زمر، آیۀ 53 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_گناه 📕 #گناه_شناسی 📝 جلسه سوم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir