eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
2.1هزار دنبال‌کننده
194 عکس
1.7هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
5.79M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 هر چه صفحۀ ایمان بالا برود، تعلّقات نسبت به امور دنیوی کم می‏شود❗️ 📌امام صادق(ع) فرمودند: «حَرَامٌ‏ عَلى‏ قُلُوبِكُمْ‏ أَنْ تَعْرِفَ حَلَاوَةَ الْإِيمَانِ حَتّى‏ تَزْهَدَ فِي الدُّنْيَا»1️⃣ زهد، عدم وابستگی است.وابستگی به دنیا از موانع محسوب می‏شود و نمی‎گذارد انسان طعم ایمان را بچشد؛ لذا اگر انسان ایمان را تقویت کند، طرف مقابل آن را می‎کوبد. جلسۀ گذشته این معنا را عرض کردم که هر چه صفحۀ ایمان بالا برود، تعلّقات نسبت به امور دنیوی کم می‏شود تا اینکه به جایی می‎رسد که دیگرتعلّقی برایش باقی نمی‎ماند. 1️⃣الكافي ؛ ج‏3 ؛ ص332 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه پانزدهم 🎞 @mojtabatehrani_ir
7.54M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 وَرَع، عامل تقویت ایمان، طمع، عامل تضعیف ایمان است❗️ 📌در بُعد نفسانی؛ یعنی نسبت به فضایل، رذایل، سؤالی مطرح است: رذیله‎ای که ایمان را تهدید می‎کند، کدام است؟ در روایتی داریم: «سُئِلَ الصَّادِق(ع) مَا الَّذِي يُثْبِتُ‏ الْإِيمَانَ فِي الْعَبْدِ» از امام‌صادق(ع) سؤال کردند: که چه چیزی ایمان را در انسان استوار نگه می‎دارد: «قَالَ الَّذِي يُثْبِتُهُ فِيهِ الْوَرَعُ‏»؛ فرمودند: چیزی که ایمان را استوار می‌کند، ورع است. ورع،بحث بسیار مفصّلی دارد همراه با سؤالی که آیا ورع و تقوا دومقوله‌اند، یا یک چیز؟ البتّه عدّه‎ای گفته‌اند: ورع این است که انسان از مشتبهات هم پرهیز کند. در ادامه امام(ع) فرمودند: « وَ الَّذِي يُخْرِجُهُ‏ مِنْهُ الطَّمَعُ‏»؛ چیزی که موجب می‎شود انسان از ایمانش خارج بشود «الطَّمَعُ»1️⃣ است؛ یعنی چشمداشت به امور مادّی که در دست دیگران است. 1️⃣ الخصال ؛ ج‏1 ؛ ص9 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه پانزدهم 🎞 @mojtabatehrani_ir
9.36M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 ائمّهٔ اطهار(ع) و صالحینِ اصحاب، هر کدام روزی هفتاد بار استغفار می‎کردند. ❗️ 📌در روایات متعدّد تعبیر استغفار را در مورد پیغمبر اکرم(ص) داریم. در روایتی دارد: «کَانَ رَسُولُ‎اللهِ يَسْتَغْفِرُ اللَّهَ فِي كُلِّ يَوْمٍ سَبْعِينَ مَرَّةً يَقُولُ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ رَبِّي وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ وَ كَذَلِكَ أَهْلُ بَيْتِهِ وَ صَالِحُ أَصْحَابِه»1️⃣. پیغمبر اکرم(ص)، ائمّهٔ اطهار(ع) و صالحینِ اصحاب، هر کدام روزی هفتاد بار استغفار می‎کردند.اگر ذنبی نباشد، استغفار نسبت به ذنب معنا ندارد؛ در واقع «سالبه به انتفای موضوع» است. کسی که گناهی نکرده است، از چه چیزی استغفار می‏کند؟ این اشکال و سؤالی است که با دیدن آن روایات متعدّد، به ذهن انسان می‎آید. به صحیفهٔ سجّادیّه مراجعه کنند. در ادعیۀ امام زین‎العابدین(ع) مسئلهٔ تقاضای غفران از خدا، بسیار آمده است. 1️⃣وسائل‏الشيعه، ج16، ص81 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه پانزدهم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ رُوِيَ عَنِ‏ الصَّادِقِ ‏عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «الْخُلُقُ‏ خُلُقَانِ‏ أَحَدُهُمَا نِيَّةٌ وَ الْآخَرُ سَجِيَّةٌ قِيلَ فَأَيُّهُمَا أَفْضَلُ قَالَ (ع) النِّيَّةُ لِأَنَّ صَاحِبَ السَّجِيَّةِ مَجْبُولٌ عَلَى أَمْرٍ لَا يَسْتَطِيعُ غَيْرَهُ وَ صَاحِبَ النِّيَّةِ يَتَصَبَّرُ عَلَى الطَّاعَةِ تَصَبُّراً فَهَذَا أَفْضَلُ» ترجمه: نسبت به خُلق و اعمال انسان دو روش وجود دارد: یکی توجّه داشتن، دوّم از روی عادت انجام دادن. سؤال کردند: کدام یک از این دو افضل و بالاتر است؟ حضرت فرمودند: نیّت، افضل است؛ چون کسی که از روی سجیّه و عادت کاری و امری را انجام می‌دهد. این کار عادتش شده و کار دیگری نمی‌تواند انجام بدهد. ولی آن کس که کار را یرای اینکه فرمان الهی است با شکیبایی انجام می‌دهد، این عمل به این نحو افضل است. شرح: روایت از امام صادق صلوات الله علیه منقول است که حضرت فرمودند: نسبت به اعمالش، اعمال انسان، طاعتی‌اش، عبادتی‌اش دو روش دارد: یا به طور کلّی هر عملی را «الْخُلُقُ‏ خُلُقَانِ»؛ می‌شود گفت نسبت به هر عملی که انسان انجام می‌دهد، دو جور است: «أَحَدُهُمَا نِيَّةٌ»؛ و او این است به اینکه با توجّه کار را انجام می‌دهد. نیّت یعنی با توجّه. می‌دانم دارم چه کار می‌کنم، توجّه به کارم دارم. «أَحَدُهُمَا نِيَّةٌ وَ الْآخَرُ سَجِيَّةٌ»؛ دوّم: نه؛ عادتم است، روی عادت کار را انجام می‌دهم.آدم هم واقعاً همین جوری است کارهایمان؛ دو جور بیشتر نیست. همۀ کارهایمان این‌جوری است،یکی اینکه، تصمیم می‌گیرم و حسابش را هم می‌کنم، توجّه می‌کنی؟ با توجّه، لذا از اوّل تا آخرش می‌فهمم دارم چه کار می‌کنم. دوّم از روی عادت است. «قِيلَ فَأَيُّهُمَا أَفْضَلُ»؛ سؤال کردند: کدام یکی‌اش با فضیلت‌تر است؟ خوب معلوم می‌شود حضرت که این را فرمودند، نظرشان به چه اعمالی بوده است. عبادتی، اطاعتی ما بوده که سؤال می‌کند: «فَأَيُّهُمَا أَفْضَلُ»؛ کدامش به حضرت عرض می‌کند. «قَالَ (ع) النِّيَّةُ»؛ آن کاری را که با توجّه انجام بدهی، از اوّلش تا آخرش، چه کار می‌کنم.بسیار خوب، بعد توضیح دادند برایش: «لِأَنَّ صَاحِبَ السَّجِيَّةِ مَجْبُولٌ عَلَى أَمْرٍ لَا يَسْتَطِيعُ غَيْرَهُ»؛ چون آن کسی که عادتش شده یک کاری، شد؟! یک کاری، «لِأَنَّ صَاحِبَ السَّجِيَّةِ»؛ این یک همچین آدمی، کار را که دارد انجام می‌دهد، «مَجْبُولٌ»؛ عادتش شده، «عَلَى أَمْرٍ»؛ یعنی عادتش شده این کار ،«لَا يَسْتَطِيعُ غَيْرَهُ»؛ کار دیگری نمی‌تواند بکند، عادتش شده است. ما می‌گفتیم ترک عادت،موجب مرض است. «لِأَنَّ صَاحِبَ السَّجِيَّةِ مَجْبُولٌ عَلَى أَمْرٍ لَا يَسْتَطِيعُ غَيْرَهُ»؛غیر این نمی‌تواند بکند، ملکه‌اش است. بسیار خوب.امّا از این طرف، «وَ صَاحِبَ النِّيَّةِ»؛ امّا آنی که نه؛ با توجّه دارد این کار را انجام می‌دهد، «يَتَصَبَّرُ عَلَى الطَّاعَةِ»؛ دارد یک شکیبایی به خرج می‌دهد بر یک عملی، به عنوان اینکه فرمان خدا را می‌خواهم انجام بدهم. «يَتَصَبَّرُ عَلَى الطَّاعَةِ تَصَبُّراً»؛ یک نوع شکیبایی است، خودش را دارد چه کار می‌کند؟ آماده می‌کند، حفظ می‌کند از اوّل تا آخر، خودش را کنترل می‌کند. «فَهَذَا أَفْضَلُ»؛ این افضل است.حالا این روایت را خواندم، روایت دیگر هم داریم در باب عبادات، آن عبادتی به اصطلاح ما، دارای فضیلت است، توجّه می‌کنید؟ ارزشمند است که از اوّل تا آخرش، توجّه داشته باشی به کاری که داری می‌کنی؛ برای خدا می‌کنی، طاعت است، عبادت است، امثال این‌ها اگر از روی عادت باشد، ارزشی ندارد. نماز از روی عادت، ذکر از روی عادت و هکذا به قول ما، این‌ها ارزشی ندارد. آن عبادت و آن اطاعت، آن ذکر، حالا هرچی باشد؛ آن ارزش دارد که با نیّت به این معنا، گوش کنید! روی عادت چیه؟ نباشد. ما یک روایتی داریم که توی آن روایت، دارد به اینکه ما چه بکنیم می‌گوید: نگاه نکن به نماز و روزه و این‌ها، این‌ها عادتش شده اگر نکند، «اُستُوحَشَ» آنجا، می‌گوید: به چیزهای دیگرش نگاه کن؛این‌ها دلیل نمی‌شود که آدم خوبی است. فهمیدی چی می‌خواهم بگویم؟ چون این‌ها شده عادت. عبادت از روی عادت، ارزش ندارد. این از کلمات قصار بنده، از توی روایت در آوردم. عبادت از روی عادت ارزشی ندارد. آن عبادت و طاعتی ارزش دارد که چی باشد؟ از اوّل تا آخر حواست جمع آن عبادت و طاعتت باشد، نه وقتی تکبیرة الاحرام را گفتی تا آخر، روی عادت؛ تمام این‌ها که می‌گویم عادت است. رسیدید شما به عرض من؟ دولّا و راست شدن‌ها، خدا رحمت کند مرحوم والد بنده را می‌گفت: ادای مسلمان‌ها را در می‌آورند، تند و تند و تند.این نیستش مسئله، بفهم چی می‌گویی، بفهم چه کار می‌کنی از اوّل تا آخر، نه اینکه توی نماز، چیزی که به ذهنت نیست نماز است نعوذبالله. بحار الأنوار، جلد 75، صفحه 257
وَ قَالَ (ع) الْخُلُقُ‏ خُلُقَانِ‏ أَحَدُهُمَا نِيَّةٌ وَ الْآخَرُ سَجِيَّةٌ قِيلَ فَأَيُّهُمَا أَفْضَلُ قَالَ (ع) النِّيَّةُ لِأَنَّ صَاحِبَ السَّجِيَّةِ مَجْبُولٌ عَلَى أَمْرٍ لَا يَسْتَطِيعُ غَيْرَهُ وَ صَاحِبَ النِّيَّةِ يَتَصَبَّرُ عَلَى الطَّاعَةِ تَصَبُّراً فَهَذَا أَفْضَلُ. 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث @mojtabatehrani_ir
28.59M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ رُوِيَ عَنِ‏ الصَّادِقِ ‏عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «الْخُلُقُ‏ خُلُقَانِ‏ أَحَدُهُمَا نِيَّةٌ وَ الْآخَرُ سَجِيَّةٌ قِيلَ فَأَيُّهُمَا أَفْضَلُ قَالَ (ع) النِّيَّةُ لِأَنَّ صَاحِبَ السَّجِيَّةِ مَجْبُولٌ عَلَى أَمْرٍ لَا يَسْتَطِيعُ غَيْرَهُ وَ صَاحِبَ النِّيَّةِ يَتَصَبَّرُ عَلَى الطَّاعَةِ تَصَبُّراً فَهَذَا أَفْضَلُ» ترجمه: نسبت به خُلق و اعمال انسان دو روش وجود دارد: یکی توجّه داشتن، دوّم از روی عادت انجام دادن. سؤال کردند: کدام یک از این دو افضل و بالاتر است؟ حضرت فرمودند: نیّت، افضل است؛ چون کسی که از روی سجیّه و عادت کاری و امری را انجام می‌دهد. این کار عادتش شده و کار دیگری نمی‌تواند انجام بدهد. ولی آن کس که کار را یرای اینکه فرمان الهی است با شکیبایی انجام می‌دهد، این عمل به این نحو افضل است. 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
8.29M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 وجه اوّل دلیل استغفار ائمّهٔ اطهار(ع) و صالحین ❗️ 📌وجه اوّل: گفته اند که این ها برای ما مُذنِبین، جنبهٔ آموزشی داشته است؛ یعنی معصومین(ع) خواسته اند به گناه‎کاران بیاموزند که وقتی خواستی دعا کنی، اوّل از خدا بخواه که از سر تقصیراتت بگذرد‎. بعد بقیّهٔ دعاهایت را مطرح کن. این وجه با آن مطالبی هم که در گذشته گفتیم، تطبیق می‎کند؛ به خصوص با آن عبارتی که در دعای کمیل از امام علی(ع) بود که داشت: «اللَّهُمَّ اغفِر لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تَحبِسُ الدُّعَاءَ»؛ خدایا! گناه‎هایی را که موجب حبس دعا می‎شود .اوّلین مانع، گناه است. گناه، موجب می‎شود که دعا مستجاب نشود.حبس دعا؛ یعنی این که دعا از این دو لب‎ بالاتر نمی‎رود. اهل معرفت آن را در یک قالب معرفتی می‎ریزند و می‎گویند که این از حُجُب ظلمانی است. ما می گوییم: «مانع» و آنها می‎گویند: «حجاب». 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه یازدهم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 راه بهشت از انفاق و بخشش از بهترین‌ها به‌دست می‌آیدصالحین ❗️ 📌روایتی است که معمر بن خلاد نقل می کند: «قَالَ كَانَ أَبُوالْحَسَنِ الرِّضَا(ع) إِذَا أَكَلَ أُتِيَ بِصَحْفَةٍ»؛ امام هشتم(ع) آنگاه که می خواستند غذا تناول کنند، ظرفی را می خواستند، «فَتُوضَعُ بِقُرْبِ مَائِدَتِهِ»؛ سپس آن را نزدیک غذایی که می خواستند میل بفرمایند می گذاشتند. «فَيَعْمِدُ إِلَى أَطْيَبِ الطَّعَامِ مِمَّا يُؤْتَى بِهِ»؛ غذایی که آورده بودند، حضرت دست دراز می کردند و از بهترینش برمی داشتند. «فَيَأْخُذُ مِنْ كُلِّ شَيْ ءٍ شَيْئاً»؛ هرچه بود، «فَيَضَعُ فِي تِلْكَ الصَّحْفَةِ»؛ در آن ظرف می گذاشتند. «ثُمَّ يَأْمُرُ بِهَا لِلْمَسَاكِينِ»؛ بعد برای فقرا می فرستادند. «ثُمَّ يَتْلُو هَذِهِ الْآيَةَ» (فَلَا اقْٮݧݧݑَحَمَ الْعَقَبݨݧَةَ) 1️⃣ «ثُمَّ قَال عَلِمَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَنَّهُ لَيْسَ كُلُّ إِنْسَانٍ يَقْدِرُ عَلَى عِتْقِ رَقَبَةٍ»2️⃣؛ سپس حضرت می فرمودند: خدا می دانست که هرکس قدرت عتق رقبه ندارد. «فَجَعَلَ لَهُمُ السَّبِيلَ إِلَى الْجَنَّةِ»؛ خدا برای هرکس به سوی بهشت راه باز کرده که یک راه این است که انسان از بهترین ها انفاق و اطعام بکند. 1️⃣سورۀمبارکۀبلد، آیۀ11 2️⃣الکافی، ج4، ص 52 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه ششم @mojtabatehrani_ir
6.28M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 در محبت به خدا و دیگران نمی‌توان شریک قرار داد ❗️ 📌اگر انسان بخواهد خودش را آزمایش کند که آیا اهل محبّت است یا نه، آیا خدا دوست است یا نه، نسبت به آنچه به او علاقه مند است و محبوب او قرار می گیرد، خودش را آزمایش کند؛ بهترین راه، مفارقت است. اگر چیزی مورد علاقۀ او نباشد و از آن مفارقت کند، در فراقش نمی سوزد و بر او فشار وارد نمی شود. لذا علمای اخلاق و اهل معرفت می گویند؛ محبّت، مشارکت بردار نیست، این تعبیر را دارند که شرکت در محبّت معنا ندارد. محبّت درجه بندی، مراتب، شدّت و ضعف دارد، امّا مشارکت بردار نیست؛ لذا از همین راه انسان می تواند خودش را آزمایش کند که آیا حبّ به خدا دارد یا ندارد. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه اول 🎞 @mojtabatehrani_ir
5.66M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 انس به دنیا، منشأ وحشت از مرگ است❗️ 📌در بین امور ماسوی الله، آنچه به عنوان رقیب الله پیش انسان جلوه می کند، امور دنیایی و مالی است حتّی علمای اخلاق می فرمایند: اُنسی که انسان به دنیا دارد، طوری است که از مرگ وحشت دارد. بیم از مرگ در این رابطه مطرح است و وحشت عدّه ای از مرگ، روی اُنس آن ها به دنیا است. اُنس از کجا پیدا شده است؟ اُنس در رابطه با تمتّمعات دنیایی و بهره گیری هایی که از امور مالی دنیایی داشتند، مطرح است. این تمتّعات موجب شده است که به دنیا اُنس گرفته اند و همین اُنس است که برای این ها وحشت از مرگ می آورد و دیگر به دیدار محبوب حقیقی مایل نیستند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه اول 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 مسلمان زبانی و تظاهر به دوستی با خدا در مواجهه با فرمان انفاق مشحص می‌شود❗️ 📌آنهایی که حتّی حاضر نیستند آنچه را خدا بر آن ها واجب کرده از امور مالی بپردازند، از نظر اخلاقی همان موحّدین لفظی هستند و همان آثار ظاهری هم از نظر اسلامی بر آن ها بار می شود امّا از نظر درونی، روحی و پیوند معنوی دارای پیوندی هستند یا نه؟! می شود گفت که این ها پیوند واقعی با خداوند ندارند؛ این ها اهل دوستی با خدا نیستند. قرآن نسبت به این ها دارد: (إِنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ ۚ وَإِنْ تُؤْمِنُوا وَتَتَّقُوا يُؤْتِكُمْ أُجُورَكُمْ وَلَا يَسْأَلْكُمْ أَمْوَالَكُمْ)؛ خدا مال شما را نخواسته است. (إِنْ يَسْأَلْكُمُوهَا فَيُحْفِكُمْ تَبْخَلُوا وَيُخْرِجْ أَضْغَانَكُمْ) ؛ اگر بنا شود خدا مال شما را بخواهد بعد هم رویش اصرار کند، بخل شما ظاهر می شود. از آن طرف بدتر است: (يُخْرِجْ أَضْغَانَكُمْ) 1️⃣؛ دشمنی شما بیرون می آید. کینه های شما نسبت به خدا بیرون می آید. واقعاً خدا رحم کرده که اصرار نکرده است. اگر اصرار می کرد و می گفت که همگی مال را بدهید، آن وقت معلوم می شد که ما از نظر دوستی نسبت به خدا چه کاره هستیم. 1️⃣سورۀ مبارکۀ محمد، آیات 36 و 37 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه اول @mojtabatehrani_ir