﷽ 📍 وَرَع، عامل تقویت ایمان، طمع، عامل تضعیف ایمان است❗️ 📌در بُعد نفسانی؛ یعنی نسبت به فضایل، رذایل، سؤالی مطرح است: رذیله‎ای که ایمان را تهدید می‎کند، کدام است؟ در روایتی داریم: «سُئِلَ الصَّادِق(ع) مَا الَّذِي يُثْبِتُ‏ الْإِيمَانَ فِي الْعَبْدِ» از امام‌صادق(ع) سؤال کردند: که چه چیزی ایمان را در انسان استوار نگه می‎دارد: «قَالَ الَّذِي يُثْبِتُهُ فِيهِ الْوَرَعُ‏»؛ فرمودند: چیزی که ایمان را استوار می‌کند، ورع است. ورع،بحث بسیار مفصّلی دارد همراه با سؤالی که آیا ورع و تقوا دومقوله‌اند، یا یک چیز؟ البتّه عدّه‎ای گفته‌اند: ورع این است که انسان از مشتبهات هم پرهیز کند. در ادامه امام(ع) فرمودند: « وَ الَّذِي يُخْرِجُهُ‏ مِنْهُ الطَّمَعُ‏»؛ چیزی که موجب می‎شود انسان از ایمانش خارج بشود «الطَّمَعُ»1️⃣ است؛ یعنی چشمداشت به امور مادّی که در دست دیگران است. 1️⃣ الخصال ؛ ج‏1 ؛ ص9 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #معارف_اسلامی 📕 #دعا_5 🏷 جلسه پانزدهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 ائمّهٔ اطهار(ع) و صالحینِ اصحاب، هر کدام روزی هفتاد بار استغفار می‎کردند. ❗️ 📌در روایات متعدّد تعبیر استغفار را در مورد پیغمبر اکرم(ص) داریم. در روایتی دارد: «کَانَ رَسُولُ‎اللهِ يَسْتَغْفِرُ اللَّهَ فِي كُلِّ يَوْمٍ سَبْعِينَ مَرَّةً يَقُولُ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ رَبِّي وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ وَ كَذَلِكَ أَهْلُ بَيْتِهِ وَ صَالِحُ أَصْحَابِه»1️⃣. پیغمبر اکرم(ص)، ائمّهٔ اطهار(ع) و صالحینِ اصحاب، هر کدام روزی هفتاد بار استغفار می‎کردند.اگر ذنبی نباشد، استغفار نسبت به ذنب معنا ندارد؛ در واقع «سالبه به انتفای موضوع» است. کسی که گناهی نکرده است، از چه چیزی استغفار می‏کند؟ این اشکال و سؤالی است که با دیدن آن روایات متعدّد، به ذهن انسان می‎آید. به صحیفهٔ سجّادیّه مراجعه کنند. در ادعیۀ امام زین‎العابدین(ع) مسئلهٔ تقاضای غفران از خدا، بسیار آمده است. 1️⃣وسائل‏الشيعه، ج16، ص81 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #معارف_اسلامی 📕 #دعا_5 🏷 جلسه پانزدهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِيَ عَنِ‏ الصَّادِقِ ‏عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «الْخُلُقُ‏ خُلُقَانِ‏ أَحَدُهُمَا نِيَّةٌ وَ الْآخَرُ سَجِيَّةٌ قِيلَ فَأَيُّهُمَا أَفْضَلُ قَالَ (ع) النِّيَّةُ لِأَنَّ صَاحِبَ السَّجِيَّةِ مَجْبُولٌ عَلَى أَمْرٍ لَا يَسْتَطِيعُ غَيْرَهُ وَ صَاحِبَ النِّيَّةِ يَتَصَبَّرُ عَلَى الطَّاعَةِ تَصَبُّراً فَهَذَا أَفْضَلُ» ترجمه: نسبت به خُلق و اعمال انسان دو روش وجود دارد: یکی توجّه داشتن، دوّم از روی عادت انجام دادن. سؤال کردند: کدام یک از این دو افضل و بالاتر است؟ حضرت فرمودند: نیّت، افضل است؛ چون کسی که از روی سجیّه و عادت کاری و امری را انجام می‌دهد. این کار عادتش شده و کار دیگری نمی‌تواند انجام بدهد. ولی آن کس که کار را یرای اینکه فرمان الهی است با شکیبایی انجام می‌دهد، این عمل به این نحو افضل است. شرح: روایت از امام صادق صلوات الله علیه منقول است که حضرت فرمودند: نسبت به اعمالش، اعمال انسان، طاعتی‌اش، عبادتی‌اش دو روش دارد: یا به طور کلّی هر عملی را «الْخُلُقُ‏ خُلُقَانِ»؛ می‌شود گفت نسبت به هر عملی که انسان انجام می‌دهد، دو جور است: «أَحَدُهُمَا نِيَّةٌ»؛ و او این است به اینکه با توجّه کار را انجام می‌دهد. نیّت یعنی با توجّه. می‌دانم دارم چه کار می‌کنم، توجّه به کارم دارم. «أَحَدُهُمَا نِيَّةٌ وَ الْآخَرُ سَجِيَّةٌ»؛ دوّم: نه؛ عادتم است، روی عادت کار را انجام می‌دهم.آدم هم واقعاً همین جوری است کارهایمان؛ دو جور بیشتر نیست. همۀ کارهایمان این‌جوری است،یکی اینکه، تصمیم می‌گیرم و حسابش را هم می‌کنم، توجّه می‌کنی؟ با توجّه، لذا از اوّل تا آخرش می‌فهمم دارم چه کار می‌کنم. دوّم از روی عادت است. «قِيلَ فَأَيُّهُمَا أَفْضَلُ»؛ سؤال کردند: کدام یکی‌اش با فضیلت‌تر است؟ خوب معلوم می‌شود حضرت که این را فرمودند، نظرشان به چه اعمالی بوده است. عبادتی، اطاعتی ما بوده که سؤال می‌کند: «فَأَيُّهُمَا أَفْضَلُ»؛ کدامش به حضرت عرض می‌کند. «قَالَ (ع) النِّيَّةُ»؛ آن کاری را که با توجّه انجام بدهی، از اوّلش تا آخرش، چه کار می‌کنم.بسیار خوب، بعد توضیح دادند برایش: «لِأَنَّ صَاحِبَ السَّجِيَّةِ مَجْبُولٌ عَلَى أَمْرٍ لَا يَسْتَطِيعُ غَيْرَهُ»؛ چون آن کسی که عادتش شده یک کاری، شد؟! یک کاری، «لِأَنَّ صَاحِبَ السَّجِيَّةِ»؛ این یک همچین آدمی، کار را که دارد انجام می‌دهد، «مَجْبُولٌ»؛ عادتش شده، «عَلَى أَمْرٍ»؛ یعنی عادتش شده این کار ،«لَا يَسْتَطِيعُ غَيْرَهُ»؛ کار دیگری نمی‌تواند بکند، عادتش شده است. ما می‌گفتیم ترک عادت،موجب مرض است. «لِأَنَّ صَاحِبَ السَّجِيَّةِ مَجْبُولٌ عَلَى أَمْرٍ لَا يَسْتَطِيعُ غَيْرَهُ»؛غیر این نمی‌تواند بکند، ملکه‌اش است. بسیار خوب.امّا از این طرف، «وَ صَاحِبَ النِّيَّةِ»؛ امّا آنی که نه؛ با توجّه دارد این کار را انجام می‌دهد، «يَتَصَبَّرُ عَلَى الطَّاعَةِ»؛ دارد یک شکیبایی به خرج می‌دهد بر یک عملی، به عنوان اینکه فرمان خدا را می‌خواهم انجام بدهم. «يَتَصَبَّرُ عَلَى الطَّاعَةِ تَصَبُّراً»؛ یک نوع شکیبایی است، خودش را دارد چه کار می‌کند؟ آماده می‌کند، حفظ می‌کند از اوّل تا آخر، خودش را کنترل می‌کند. «فَهَذَا أَفْضَلُ»؛ این افضل است.حالا این روایت را خواندم، روایت دیگر هم داریم در باب عبادات، آن عبادتی به اصطلاح ما، دارای فضیلت است، توجّه می‌کنید؟ ارزشمند است که از اوّل تا آخرش، توجّه داشته باشی به کاری که داری می‌کنی؛ برای خدا می‌کنی، طاعت است، عبادت است، امثال این‌ها اگر از روی عادت باشد، ارزشی ندارد. نماز از روی عادت، ذکر از روی عادت و هکذا به قول ما، این‌ها ارزشی ندارد. آن عبادت و آن اطاعت، آن ذکر، حالا هرچی باشد؛ آن ارزش دارد که با نیّت به این معنا، گوش کنید! روی عادت چیه؟ نباشد. ما یک روایتی داریم که توی آن روایت، دارد به اینکه ما چه بکنیم می‌گوید: نگاه نکن به نماز و روزه و این‌ها، این‌ها عادتش شده اگر نکند، «اُستُوحَشَ» آنجا، می‌گوید: به چیزهای دیگرش نگاه کن؛این‌ها دلیل نمی‌شود که آدم خوبی است. فهمیدی چی می‌خواهم بگویم؟ چون این‌ها شده عادت. عبادت از روی عادت، ارزش ندارد. این از کلمات قصار بنده، از توی روایت در آوردم. عبادت از روی عادت ارزشی ندارد. آن عبادت و طاعتی ارزش دارد که چی باشد؟ از اوّل تا آخر حواست جمع آن عبادت و طاعتت باشد، نه وقتی تکبیرة الاحرام را گفتی تا آخر، روی عادت؛ تمام این‌ها که می‌گویم عادت است. رسیدید شما به عرض من؟ دولّا و راست شدن‌ها، خدا رحمت کند مرحوم والد بنده را می‌گفت: ادای مسلمان‌ها را در می‌آورند، تند و تند و تند.این نیستش مسئله، بفهم چی می‌گویی، بفهم چه کار می‌کنی از اوّل تا آخر، نه اینکه توی نماز، چیزی که به ذهنت نیست نماز است نعوذبالله. بحار الأنوار، جلد 75، صفحه 257

وَ قَالَ (ع) الْخُلُقُ‏ خُلُقَانِ‏ أَحَدُهُمَا نِيَّةٌ وَ الْآخَرُ سَجِيَّةٌ قِيلَ فَأَيُّهُمَا أَفْضَلُ قَالَ (ع) النِّيَّةُ لِأَنَّ صَاحِبَ السَّجِيَّةِ مَجْبُولٌ عَلَى أَمْرٍ لَا يَسْتَطِيعُ غَيْرَهُ وَ صَاحِبَ النِّيَّةِ يَتَصَبَّرُ عَلَى الطَّاعَةِ تَصَبُّراً فَهَذَا أَفْضَلُ. 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِيَ عَنِ‏ الصَّادِقِ ‏عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «الْخُلُقُ‏ خُلُقَانِ‏ أَحَدُهُمَا نِيَّةٌ وَ الْآخَرُ سَجِيَّةٌ قِيلَ فَأَيُّهُمَا أَفْضَلُ قَالَ (ع) النِّيَّةُ لِأَنَّ صَاحِبَ السَّجِيَّةِ مَجْبُولٌ عَلَى أَمْرٍ لَا يَسْتَطِيعُ غَيْرَهُ وَ صَاحِبَ النِّيَّةِ يَتَصَبَّرُ عَلَى الطَّاعَةِ تَصَبُّراً فَهَذَا أَفْضَلُ» ترجمه: نسبت به خُلق و اعمال انسان دو روش وجود دارد: یکی توجّه داشتن، دوّم از روی عادت انجام دادن. سؤال کردند: کدام یک از این دو افضل و بالاتر است؟ حضرت فرمودند: نیّت، افضل است؛ چون کسی که از روی سجیّه و عادت کاری و امری را انجام می‌دهد. این کار عادتش شده و کار دیگری نمی‌تواند انجام بدهد. ولی آن کس که کار را یرای اینکه فرمان الهی است با شکیبایی انجام می‌دهد، این عمل به این نحو افضل است. 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 وجه اوّل دلیل استغفار ائمّهٔ اطهار(ع) و صالحین ❗️ 📌وجه اوّل: گفته اند که این ها برای ما مُذنِبین، جنبهٔ آموزشی داشته است؛ یعنی معصومین(ع) خواسته اند به گناه‎کاران بیاموزند که وقتی خواستی دعا کنی، اوّل از خدا بخواه که از سر تقصیراتت بگذرد‎. بعد بقیّهٔ دعاهایت را مطرح کن. این وجه با آن مطالبی هم که در گذشته گفتیم، تطبیق می‎کند؛ به خصوص با آن عبارتی که در دعای کمیل از امام علی(ع) بود که داشت: «اللَّهُمَّ اغفِر لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تَحبِسُ الدُّعَاءَ»؛ خدایا! گناه‎هایی را که موجب حبس دعا می‎شود .اوّلین مانع، گناه است. گناه، موجب می‎شود که دعا مستجاب نشود.حبس دعا؛ یعنی این که دعا از این دو لب‎ بالاتر نمی‎رود. اهل معرفت آن را در یک قالب معرفتی می‎ریزند و می‎گویند که این از حُجُب ظلمانی است. ما می گوییم: «مانع» و آنها می‎گویند: «حجاب». 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #معارف_اسلامی 📕 #دعا_5 🏷 جلسه یازدهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 راه بهشت از انفاق و بخشش از بهترین‌ها به‌دست می‌آیدصالحین ❗️ 📌روایتی است که معمر بن خلاد نقل می کند: «قَالَ كَانَ أَبُوالْحَسَنِ الرِّضَا(ع) إِذَا أَكَلَ أُتِيَ بِصَحْفَةٍ»؛ امام هشتم(ع) آنگاه که می خواستند غذا تناول کنند، ظرفی را می خواستند، «فَتُوضَعُ بِقُرْبِ مَائِدَتِهِ»؛ سپس آن را نزدیک غذایی که می خواستند میل بفرمایند می گذاشتند. «فَيَعْمِدُ إِلَى أَطْيَبِ الطَّعَامِ مِمَّا يُؤْتَى بِهِ»؛ غذایی که آورده بودند، حضرت دست دراز می کردند و از بهترینش برمی داشتند. «فَيَأْخُذُ مِنْ كُلِّ شَيْ ءٍ شَيْئاً»؛ هرچه بود، «فَيَضَعُ فِي تِلْكَ الصَّحْفَةِ»؛ در آن ظرف می گذاشتند. «ثُمَّ يَأْمُرُ بِهَا لِلْمَسَاكِينِ»؛ بعد برای فقرا می فرستادند. «ثُمَّ يَتْلُو هَذِهِ الْآيَةَ» (فَلَا اقْٮݧݧݑَحَمَ الْعَقَبݨݧَةَ) 1️⃣ «ثُمَّ قَال عَلِمَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَنَّهُ لَيْسَ كُلُّ إِنْسَانٍ يَقْدِرُ عَلَى عِتْقِ رَقَبَةٍ»2️⃣؛ سپس حضرت می فرمودند: خدا می دانست که هرکس قدرت عتق رقبه ندارد. «فَجَعَلَ لَهُمُ السَّبِيلَ إِلَى الْجَنَّةِ»؛ خدا برای هرکس به سوی بهشت راه باز کرده که یک راه این است که انسان از بهترین ها انفاق و اطعام بکند. 1️⃣سورۀمبارکۀبلد، آیۀ11 2️⃣الکافی، ج4، ص 52 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #اخلاق_ربانی 📕 #انفاق 🏷 جلسه ششم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 در محبت به خدا و دیگران نمی‌توان شریک قرار داد ❗️ 📌اگر انسان بخواهد خودش را آزمایش کند که آیا اهل محبّت است یا نه، آیا خدا دوست است یا نه، نسبت به آنچه به او علاقه مند است و محبوب او قرار می گیرد، خودش را آزمایش کند؛ بهترین راه، مفارقت است. اگر چیزی مورد علاقۀ او نباشد و از آن مفارقت کند، در فراقش نمی سوزد و بر او فشار وارد نمی شود. لذا علمای اخلاق و اهل معرفت می گویند؛ محبّت، مشارکت بردار نیست، این تعبیر را دارند که شرکت در محبّت معنا ندارد. محبّت درجه بندی، مراتب، شدّت و ضعف دارد، امّا مشارکت بردار نیست؛ لذا از همین راه انسان می تواند خودش را آزمایش کند که آیا حبّ به خدا دارد یا ندارد. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #اخلاق_ربانی 📕 #انفاق 🏷 جلسه اول 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 انس به دنیا، منشأ وحشت از مرگ است❗️ 📌در بین امور ماسوی الله، آنچه به عنوان رقیب الله پیش انسان جلوه می کند، امور دنیایی و مالی است حتّی علمای اخلاق می فرمایند: اُنسی که انسان به دنیا دارد، طوری است که از مرگ وحشت دارد. بیم از مرگ در این رابطه مطرح است و وحشت عدّه ای از مرگ، روی اُنس آن ها به دنیا است. اُنس از کجا پیدا شده است؟ اُنس در رابطه با تمتّمعات دنیایی و بهره گیری هایی که از امور مالی دنیایی داشتند، مطرح است. این تمتّعات موجب شده است که به دنیا اُنس گرفته اند و همین اُنس است که برای این ها وحشت از مرگ می آورد و دیگر به دیدار محبوب حقیقی مایل نیستند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #اخلاق_ربانی 📕 #انفاق 🏷 جلسه اول 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 مسلمان زبانی و تظاهر به دوستی با خدا در مواجهه با فرمان انفاق مشحص می‌شود❗️ 📌آنهایی که حتّی حاضر نیستند آنچه را خدا بر آن ها واجب کرده از امور مالی بپردازند، از نظر اخلاقی همان موحّدین لفظی هستند و همان آثار ظاهری هم از نظر اسلامی بر آن ها بار می شود امّا از نظر درونی، روحی و پیوند معنوی دارای پیوندی هستند یا نه؟! می شود گفت که این ها پیوند واقعی با خداوند ندارند؛ این ها اهل دوستی با خدا نیستند. قرآن نسبت به این ها دارد: (إِنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ ۚ وَإِنْ تُؤْمِنُوا وَتَتَّقُوا يُؤْتِكُمْ أُجُورَكُمْ وَلَا يَسْأَلْكُمْ أَمْوَالَكُمْ)؛ خدا مال شما را نخواسته است. (إِنْ يَسْأَلْكُمُوهَا فَيُحْفِكُمْ تَبْخَلُوا وَيُخْرِجْ أَضْغَانَكُمْ) ؛ اگر بنا شود خدا مال شما را بخواهد بعد هم رویش اصرار کند، بخل شما ظاهر می شود. از آن طرف بدتر است: (يُخْرِجْ أَضْغَانَكُمْ) 1️⃣؛ دشمنی شما بیرون می آید. کینه های شما نسبت به خدا بیرون می آید. واقعاً خدا رحم کرده که اصرار نکرده است. اگر اصرار می کرد و می گفت که همگی مال را بدهید، آن وقت معلوم می شد که ما از نظر دوستی نسبت به خدا چه کاره هستیم. 1️⃣سورۀ مبارکۀ محمد، آیات 36 و 37 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #اخلاق_ربانی 📕 #انفاق 🏷 جلسه اول #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 مومن خاص درگاه باری تعالی، بذل چیزی که برادر مومنش بیشتر از او احتیاج دارد❗️ 📌از مفضّل است:«كُنْتُ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع)»؛ مفضل می گوید: در خدمت امام صادق(ع) بودم. «فَسَأَلَهُ رَجُلٌ فِي كَمْ تَجِبُ الزَّكَاةُ مِنَ الْمَالِ»؛ شخصی از امام صادق(ع) پرسش کرد در چه مقدار از مال زکات واجب می شود؟ «فَقَالَ لَهُ»؛ حضرت به او فرمود:«الزَّكَاةَ الظَّاهِرَةَ أَمِ الْبَاطِنَةَ تُرِيدُ»؛ بگو ببینم اینکه می گویی زکات در چه مقدار از مال واجب می شود، زکات ظاهری را می گویی یا زکات باطنی را می گویی؟! «وَ أَمَّا الْبَاطِنَةُ»؛ امّا زکات باطنه:«فَلَا تَسْتَأْثِرْ عَلَى أَخِيكَ بِمَا هُوَ أَحْوَجُ إِلَيْهِ مِنْكَ»1️⃣؛ پس خودت را بر برادر مؤمنت مقدّم مدار در آن چیزی که احتیاج برادر مؤمن بیشتر از توست. اثر پیوند درونی و لازمۀ خارجی کسانی که در مرتبۀ بالایی از توحید هستند در رابطۀ با اموال این است که آنچه را خود به آن محتاج هستند ولی می بینند احتیاج برادر مؤمنشان به آن بیشتر است، بذل می کند. حضرت به زکات باطنه تعبیر می فرماید که به گروهی از موحّدین مربوط است که خاصّ الخواص هستند. 1️⃣الکافی، ج3، ص500 - وسائل الشیعه، ج9، ص50 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #اخلاق_ربانی 📕 #انفاق 🏷 جلسه اول 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِیَ عَنِ عَلِیٍّ عَلَیْهِ السَّلَامُ قَالَ: «مِفْتَاحُ الْجَنَّةِ الصَّبْرُ مِفْتَاحُ الشَّرَفِ التَّوَاضُعُ مِفْتَاحُ الْغِنَى الْيَقِينُ مِفْتَاحُ‏ الْكَرَمِ‏ التَّقْوَى‏» ترجمه: کلید بهشت صبر است؛ کلید شرف و بلندی مرتبه، فروتنی و تواضع است؛ کلید بی نیازی یقین است؛ کلید عزّت و کرم تقوا است. شرح: روایت از امیرالمؤمنین صلوات الله علیه، منقول است که حضرت فرمودند، کلید بهشت صبر است؛ یعنی هر مشکلی، کلیدی دارد، مشکل گشاست، برای انسان، باز می کند. تعبیر به مفتاح می فرماید حضرت.صبر به طور کلی سه قسم می شود صبر بر طاعت است و صبر بر معصیت است و صبر نسبت به مصیبت، سه جور داریم. کسی که در راه اطاعت خدا، اعمال واجبش، پایداری کند و به اصطلاح انجام بدهد، صبر نسبت به طاعت است. کسی که در ارتباط با گناهانش، آنجا هم باز خودداری کند، پایش بایستد که گناه نکند. هر دو تا صبر می خواهد؛ این صبر بر فعل است، آن صبر بر ترک است به قول ما. سوّم: و او پیشامدهایی که ناخوشایند است در زندگی، جزع و فزع نکند.«مِفْتَاحُ الْجَنَّةِ الصَّبْرُ»؛ کلید بهشت عبارت از شکیبایی است. شکیبایی هم سه قسمش را عرض کردم، سرآمدش هم همان است توی زندگی. «مِفْتَاحُ الشَّرَفِ التَّوَاضُعُ»؛ کلید بلند مرتبه ای عبارت از فروتنی است. توجّه کردید؟ اگر انسان بخواهد منزلتی بالا و والا داشته باشد،در اینجا فروتنی کند. «مِفْتَاحُ الْغِنَى الْيَقِينُ»؛ کلید بی نیازی عبارت از یقین است.یعنی چی؟ انسانی را که یقین داشته باشد که محتاج و نیازمند به موجود بی نیاز است،این خودش را از غیر او بی نیاز می بیند؛ یعنی به تعبیر اهلش، فقر الی الله، اگر انسان یقین داشته باشد؛ یعنی نیازمند به او هستم که بی نیاز است؛ فقر الی الله تعالی، اینجا غنای از مخلوق در پی دارد.دیگر هیچ خودم را به کسی نیازمند، نمی بینم. مشکل اینجاست. «مِفْتَاحُ الْغِنَى الْيَقِينُ»؛ یقین به چی، به اینکه یقین داشته باش به خدا نیاز داری، وقتی این را که ببینی، به بی نیاز، نیاز داری از این طرف چیه؟ راحت می شوی، به هیچ کس دیگر من نیازی ندارم. احساس بی نیازی می کنم.چهارم: «مِفْتَاحُ‏ الْكَرَمِ‏ التَّقْوَى»؛ کلید عزّت چه چیزی است؟ خیلی می گویند. کرم یعنی عزّت. عزّت؛ معنایش قدرت همراه با محبوبیت است، ما می گوییم. توان همراه با محبوبیت. ممکن است یک کسی قدرت داشته باشد؛ اما محبوب نباشد. محبوب باشد؛ اما توان؟ نداشته باشد. دو تا را جفت هم بگذار این را، شاید این گونه برایتان معنا نکرده باشند. کرم عبارت از عزّت است. توان همراه با محبوبیت اگر بخواهی، در چیست؟ تقوی. یعنی چی؟ حریم الهی را حفظ کردن،هر که تقوایش بیشتر، عزّتش بیشتر است؛ یعنی توان و محبوبیتش بیشتر است. این ها همه از آیه هاست،...متّخذ از کلام الهی است فرمایشات علی (ع) «إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ». چهار تا کلید علی (ع)، اینجا می فرماید. کلید بهشت را می دهد، کلید شرف؛ یعنی بلند مرتبه ای را، توجّه کردید؟ مقام بلند را می دهد، کلید چی؟ بی نیازی را می دهد، از این طرف هم کلید عزّت می دهد. می گوید: این هاست کلیدهایش که من دارم بهت می دهم. اگر تو دنبال این هستی که بهشت را برای خودت، به قول ما تأمین کنی، دنبال این هستی که به قول ما، دارای شرف و منزلتی بلند باشی؛ توجّه کنید! توی جامعه،اگر دنبال این هستی به این که تو بی نیاز شوی، درست است؟ بی نیازی شوی، غنا؛ بی نیازی است، نه پول؛ چون هرچه پولش بیش، نیازش بیشتر. این حرف که: هرکه بامش بیش، برفش بیشتر. هرچه پولش بیش، نیازش چی؟ بیشتر. یک وقت اشتباه نکنی،خدمتتان عرض شود: دنبال بی نیازی هستی، اگر دنبال عزّت هستی، این ها کلیدهایش که دارم بهت می گویم.________________________________________ مَوَاعِظِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ‏...مِفْتَاحُ الْجَنَّةِ الصَّبْرُ مِفْتَاحُ الشَّرَفِ التَّوَاضُعُ مِفْتَاحُ الْغِنَى الْيَقِينُ مِفْتَاحُ‏ الْكَرَمِ‏ التَّقْوَى...‏ بحار جلد 75 صفحه 9 يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ. سورۀ مبارکۀ حجرات آیۀ 13 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir