eitaa logo
مصابره | محمد طهماسبی
313 دنبال‌کننده
309 عکس
108 ویدیو
38 فایل
خدمت در نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی اِصبِروا و صابِروا... صبر فردی است و مصابره جمعی، مصابره یعنی همدیگر را به صبر و استقامت واداشتن در مسیر تحقق آرمان الهی @mtahmasebi
مشاهده در ایتا
دانلود
نقدی بر برنامه‌ی زندگی پس از زندگی یکی از جذاب‌ترین موضوعات برای بشر، اطلاع از وضعیت زندگی پس از مرگ است. ضمن این‌که شنیدن تجربه‌ی کسانی که سکرات مرگ دیده‌اند، تأثیر زیادی روی انسان دارد و ایمان را تقویت می‌کند. اما آفات اینجور مباحث چیست؟ وقتی باب این را باز می‌کنیم که ادعاهای افرادی را که راهی برای اثبات یا رد آن نداریم، اما به‌خاطر این‌که اعتقادات ما را تقویت می‌کند می‌پذیریم و نشر می‌دهیم، و می‌خواهیم که جامعه هم به آن اعتماد کند، در واقع این فرصت را برای شیادان و مخالفان هم ایجاد کرده‌ایم! مثلا اگر BBC آمد و برنامه‌ی مشابهی ساخت و عده‌ای را آورد که مدعی این تجربه هستند و آن‌ها گفتند که در تجربه‌شان دیدند که نماز و روزه و دستورات اسلام مانع رشد آن‌ها شده است، چگونه می‌شود گفت که حرف آن‌ها غلط است اما حرف این‌ها درست است؟ اسلام دین یقین است، یقینی که از راه عقل و نقل معتبر باید به‌دست آورد؛ اسلام، ایمان از راه‌های غیر معتبر را جایز نمی‌داند؛ اسلام بر پایه‌ی ظن و گمان یا خواب و شهود ساخته نمی‌شود، اینکه عده‌ای مدعی تجربه‌ی خاصی از مرگ هستند، یک تجربه‌ی شخصی است که برای دیگران حجت نمی‌شود و نباید بشود، حجت‌های مشروع در دین مشخص شده‌اند. برای شناخت حقایق پس از مرگ و ربط آن با اعمال ما در این دنیا باید به آیات و روایات رجوع کنیم نه تجربه‌ی مرگ یا خواب افراد. این تجربه‌ها نهایتاً می‌توانند به‌عنوان مؤیّد اصل وجود حیات پس از مرگ استفاده شوند بدون اعتبار جزئیات. ضمن این‌که: ۱- آیا ممکن نیست عده‌ای برای جلب توجه، در آنچه دیده‌اند اغراق کنند یا اساساً بر اساس شنیده‌ها از دیگران، یک داستان بسازند؟ چگونه قابل راستی آزمایی است؟ ۲- به فرض راستگویی، چه کسی تشخیص ‌می‌دهد تجربه بوده یا شهود یا خواب یا چیز دیگر؟ الهی بوده یا شیطانی؟ حتی مکاشفات اهل معنا گاهی شیطانی است و فقط اهل فن می‌توانند آن را تشخیص دهند. باید عقلانیت را در جامعه رشد بدهیم تا راه نفوذ شیاطین را ببندیم؛ این برنامه‌ها هرچند در کوتاه مدت بر افزایش ایمان مردم مؤثرند، اما می‌توانند مردم را به سمت خرافات و دوری از عقلانیت و نیز پیروی از مدعیان دروغین سوق دهند. پ.ن: این برنامه‌ی تلویزیونی، گفتگو با کسانی است که مدعی هستند تجربه‌ی پس از مرگ داشته‌اند و زنده شده‌اند. @mosabereh
چی شد که احمدی نژاد اینجوری شد؟ در سال ۸۴، زمانی که انقلابیون بسیار خوشحال بودند که یک انقلابی رأی آورده و انقلاب به ریل خودش برگشته، ، از همان جلسه‌ی اول با ، تذکراتی دادند و در جلسات بعد هم تکرار کردند، که الان مشخص می‌شود از همان اول نقاط ضعف ایشان را بِنُورِالله می‌دیدند و تلاش می‌کردند مانع سقوط او شوند. امام باقر (ع) می‌فرمایند: اتَّقُوا فِرَاسَةَ الْمُؤْمِنِ فَإِنَّهُ يَنْظُرُ بِنُورِالله. اما احمدی‌نژاد نشنید و شد آنچه شد. یکبار دیگر این جملات را بخوانیم: 🔹 رهبر انقلاب در اولین دیدار با دولت آقای احمدی نژاد ۱۳۸۴/۶/۸: اگر بخواهیم عدالت به معنای حقیقی خودش در جامعه تحقق پیدا کند، با دو مفهوم دیگر به‌شدت در هم تنیده است؛ یکی مفهوم است؛ دیگر ... عدالتی که همراه با معنویت و توجه به آفاق معنوی عالم وجود و کائنات نباشد، به ریاکاری و دروغ و انحراف و ظاهرسازی و تصنع تبدیل خواهد شد. 🔹 رهبر انقلاب در دومین دیدار با دولت آقای احمدی نژاد ۱۳۸۴/۷/۱۷: امکان لغزش و از خط مستقیم برای همه هست... [امیرالمؤمنین در نامه به مالک اشتر] می‌فرماید «وَ إِیاکَ وَ الْإِعْجَابَ بِنَفْسِکَ وَ الثِّقَةَ بِمَا یعْجِبُکَ مِنْهَا»؛ برحذر باش از اینکه به سراغ تو بیاید. اعجاب به نفس، یعنی خودشگفتی... آنچه انسان را شیفته‌ی خودش می‌کند، جمع‌بندی انسان است. ما نقاط خوب خود را می‌بینیم، اما نقاط نفرت‌انگیز و بد و زشت را مشاهده نمی‌کنیم...حتماً باور نکن که این نقطه‌ی امتیاز در تو وجود دارد. گاهی انسان خیال می‌کند نقطه‌ی برجسته‌ای در او وجود دارد؛ در صورتی که تصور و است. 🔹رهبر انقلاب ۱۳۹۱/۳/۱۴ اگر دچار غرور شویم، دچار عُجب و خودشگفتی شویم، به زمین خواهیم خورد؛ اگر ما کشور -به‌خصوص این دیگر مربوط به ما مسئولان است- دچار خودمحوری شویم، دچار تکبر شویم، دچار خودشگفتی شویم، خواهیم خورد. دنیا اینجور است، این است. 💠 امیرالمؤمنین (ع‏): نتیجه‌ی اول خودشگفتی، است! أَوَّلُ إِعْجَابِ الْمَرْءِ بِنَفْسِهِ فَسَادُ عَقْلِهِ (تحف العقول؛ ص۲۱۴) @mosabereh
مصابره | محمد طهماسبی
واضح است که باید به طور جدی قانون برخورد با آزار جنسی اجرا شود و از آسیب‌دیدگان حمایت شود، اما آیا با این کار بساط آزار جنسی برچیده می‌شود؟ در غرب که مدعی است در مورد قوانین جلوگیری از آزار جنسی جدی عمل کرده، این جدیت چقدر مانع تجاوزات جنسی شده است؟ چه در کوچه و خیابان چه در ادارات و ارتش؟ طبق آمار اعلامی، در آمریکا هر ۹۸ ثانیه یک تجاوز جنسی اتفاق می‌افتد؛ حال آنکه از هر ۱۰۰۰ فرد متجاوز تنها ۶ نفر راهی زندان می‌شوند. اگر دنبال فرهنگ غربی حرکت کنیم، طبیعتا به همان نتایج خانمان براندازی می‌رسیم که آنها رسیده‌اند؛ وقتی مسیر غلط است، قطعا با قانون سختگیرانه هم مشکل حل نمی‌شود (صرفا ممکن است کم شود). فمینیست‌ها و زنان مدعی آزادی بی‌قید و شرط می گویند بدن من مال خودم است و هرجور بخواهم لباس می‌پوشم و رفتار می‌کنم اما مردها حق ندارند از من سوء استفاده کنند و بدون رضایت من به من دست بزنند. در واقع می‌خواهند جذاب باشند و دلبری کنند اما انتظار دارند مردان خودشان را کنترل کنند و جذب ایشان نشوند! یک پدیده خودمتناقض (پارادوکسیکال)! راه جلوگیری از این آسیب، نه گفتن به فرهنگ ولنگار و منحط غربی و عمل به همان دستوری است که خالق انسان داده: حجاب زنان و عدم اختلاط دلبرانه و غیر ضرورری. خداوند زنان را برای مردان بسیار جذاب آفریده؛ یک راز این جذابیت هم در این است که خانواده تشکیل شود و آرامش انسان و امتداد نسل او تضمین شود؛ خداوند با دستور به حجاب و عدم اختلاط، این جذابیت را برای شوهر منحصر کرده است، تا کیان خانواده محفوظ بماند و درواقع وفاداری مرد به زن را هم تضمین کند. البته از سوی دیگر هم به مردان دستوراتی مثل کنترل نگاه داده است، اما طبیعتاً همه مردان که عامل به این دستور نیستند، لذا دلبری همگانی با پوشش جذاب و اختلاط بی‌قید و شرط، یعنی به اشتراک گذاشتن جذابیت برای همه مردان، و طبیعتا طمع بسیاری از مردان و همین نتایجی که این بازیگران به آن معترضند. صفحات مجازی اکثر همین خانم‌های معترض را اگر نگاه کنیم، گویای مطلب است. لذا همزمان با پیگیری اجرای ، باید هم تصویب و اجرا شود. این قانون هم به نفع کل جامعه است و هم به نفع همین زنان بازیگر؛ هرچند متوجه نباشند. @mosabereh