این خود حقیقتی غیرقابل انکار است و فقط برای اولیاءالله است که مرگ به صورت یک آرزوی واقعی درمی‌آید.
مرگِ به‌صورت شهادت برای اولیاءالله، دیگر به صورت یک مرگ آرزویی غیرمشروط است که هرگز با آن مبارزه نمی‌کنند.
شهادت، هم انتقال از جهانی به جهان دیگر است و هم خودش درجه است، خودش بالا رفتن است.
(آشنایی‌باقرآن، ج۷، ص۸۰،۸۱)
@motahari_nab
انسان عبد و معبّد یعنی کسی که رام و تسلیم و مطیع است و هیچ گونه عصیانی ندارد. اینگونه بودن یعنی رام و مطیع بودن، یک ذره عاصی نبودن، حالتی است که انسان باید فقط نسبت به خداوند داشته باشد.
عبد خدا بودن یعنی این حالت را نسبت به ذات حق و فرمان‌های ذات حق داشتن. و اما توحید در عبد بودن و در عبادت به معنی این است که در مقابل هیچ موجود دیگر و هیچ فرمان دیگری این حالت را نداشته باشد، بلکه نسبت به غیر خدا حالت عصیان و تمرد داشته باشد.
پس همواره انسان باید دو حالت متضاد داشته باشد: تسلیم محض خدا، و عصیان محض غیر خدا. این است معنی ایاک نَعْبُدُ خدایا تنها تو را می‌پرستیم و غیر تو را نمی‌پرستیم.
(آشنایی‌باقرآن، ج۲، ص۳۶)
@motahari_nab
هدایت شده از جملات ناب علامه شهید مرتضی مطهری(ره)
یکی از اصول اسلام این است که هیچوقت نمی‌خواهد یک مسلمان جیرهخوار یک غیرمسلمان باشد و یا جامعه اسلامی دستش به طرف یک جامعه دیگر دراز باشد و به همین دلیل مقلد جامعه دیگر باشد. اسلام روی این مسئله حساسیتی دارد.
(پانزده‌گفتار، ص۱۹۵)
@motahari_nab
این تعبیر در قرآن آمده است، می‌فرماید که در وجود پیغمبر یک الگو وجود دارد. البته مقصود این است که خود پیغمبر الگوی شماست اما به این تعبیر می‌فرماید که در وجود پیغمبر یک الگو وجود دارد.
کأنّه این پیغمبر دو شخصیت است: شخصیتی که شما الآن به طور سطحی دارید می‌بینید، و شخصیت دیگری که به آن پی نبرده‌اید، که آن شخصیتی که شما به آن پی نبرده‌اید و باید او را بشناسید در این شخصیت پنهان است و آن شخصیت است که اگر به آن پی ببرید و آن را بشناسید باید الگوی شما قرار بگیرد.
(آشنایی‌باقرآن، ج۶، ص۲۴۲)
@motahari_nab
هدایت شده از جملات ناب علامه شهید مرتضی مطهری(ره)
باید همان طوری که طبعاً در هنگام عید نوروز که یک شعار ملی است خودبه‌خود کودکان در بزرگان شور و نشاط و هیجانی می‌بینند و در روح لطیف آنها موج بیشتر و شور زیادتر و احساسات عمیق نشاط‌آمیز پیدا میشود، در رمضان هم که بهار عبادت و فروردین تزکیه نفس است، در خانه‌ها همچو محیط و فضایی به وجود بیاید، نه اینکه همه‌‌اش در خانه احساس جنگ و جدال و اوقات تلخی و عبوسی و عصبانیت کنند.
(یادداشتها، ج۱۴، ص۲۱۲)
@motahari_nab
اسلامْ ایمان به وحدانیت خدا و ایمان به پیغمبر است و امکان ندارد کسی به گفته پیغمبر ایمان داشته باشد ولی روزه را منکر باشد، چون اینکه در این دین روزه هست از ضروریات و واضحات است؛ پس نمی‌شود انسان در ذهن خودش میان قبول گفتههای پیغمبر و قبول روزه تفکیک کند.
(معاد، ص۹،۱۰)
@motahari_nab
اسلام نمى‌خواهد معاشرت‌هاى بى‌بند و بار و آزادانه وجود داشته باشد؛ قطعاً و جزماً نمى‌خواهد هیچ‌گونه التذاذ جنسى در خارج از محیط همسرىِ شرعى برده شود.
اسلام به هیچ زنى اجازه نمى‌دهد که عملیات تحریک‌آمیز و حرکات غیرعادى بکند که براى تهییج صورت بگیرد ولو با طرز حرف زدنش باشد، با راه رفتن یا عطر زدن باشد.
(روابط‌زن‌ومرددراسلام، ص ۲۵۵)
@motahari_nab
هدایت شده از جملات ناب علامه شهید مرتضی مطهری(ره)
روزه را هم نباید استخفاف کرد و سبک شمرد.
بعضی روزه را به شکلی می‌گیرند (حالا این شوخی است) که- العیاذبالله- اگر من به جای خدا بودم اصلًا روزه اینها را قبول نمی‌کردم.
من افرادی را سراغ دارم که اینها در ماه رمضان شب تا صبح را نمی‌خوابند اما نه برای اینکه عبادت کنند، بلکه برای اینکه مدت خوابشان پر نشود؛ تا صبح هی چای می‌خورند و سیگار می‌کشند، اول طلوع صبح که شد نمازشان را می‌خوانند و می‌خوابند، چنان بیدار می‌شوند که نماز ظهر و عصر را با عجله بخوانند و بعد بنشینند سر سفره افطار.
آخر این چه روزهای شد؟!
آدم شب تا صبح را نخوابد برای اینکه در حال روزه حتماً خواب باشد و رنج روزه را احساس نکند.
آیا این استخفاف به روزه نیست؟!
به عقیده من مثل فحش دادن به روزه است، یعنی ای روزه! من اینقدر از تو تنفر دارم که می‌خواهم رویت را نبینم!.
(آزادی‌معنوی، ص۸۹)
@motahari_nab
هدایت شده از جملات ناب علامه شهید مرتضی مطهری(ره)
روزه خواری علنی، هتک حرمت اسلام است.
این عمل یعنی فحش دادن به قرآن، یعنی فحش دادن به پیغمبر اسلام.
اگر می‌خواهی روزه بخوری برو در خانه‌ات بخور.
اگر روزه را در خانه‌ات بخوری یک گناه کبیره کرده‌ای ولی وقتی روزه را علنی در خیابان‌ها می‌خوری، علاوه بر اینکه روزه خواری، فحش هم به اسلام داده‌ای.
(آزادی‌معنوی، ص۱۳۷،۱۳۸)
@motahari_nab
روزه مشق و تمرین خودداری و پرهیزکاری و تسلط بر نفس است.
مشق و تمرین اگر منظم و متوالی باشد آثار شگفت دارد، عادت و ملکه ایجاد می‌کند. مثلا اگر کسی سی روز متوالی ورزش کند عضلات بدنش محکم میشود، اگر سی روز متوالی تمرین خط یا نقاشی یا تیراندازی بکند قطعا پیشروی می‌کند.
چگونه ممکن است کسی سی روز مشق خودداری و پرهیزکاری و تسلط بر نفس بکند، گرسنه بشود و غذا نخورد، تشنه بشود و آب نیاشامد، از نزدیکی با زنان خودداری کند و آنگاه در وی عادت خودداری و تسلط بر نفس و خویشتنداری پیدا نشود؟!
(حکمت‌ها‌واندرزها، ج۲، ص۲۰۳)
@motahari_nab
هدایت شده از جملات ناب علامه شهید مرتضی مطهری(ره)
بسیاری از این خیالاتی که ما می‌کنیم اشتباه است. بعضی از افراد عذرهای بسیاری از کسانی را که روزه می‌خورند قبول ندارند، می‌گویند روزه خورهایی که به بهانه اینکه مریضند روزه نمی‌گیرند، چون روزه نمی‌گیرند ضعیف می‌شوند و چون ضعیف می‌شوند این ضعفشان را مانع روزه گرفتن میپندارند.
این حماقت است که کسی بگوید روزه از نیروی کار می‌کاهد.
(اسلام‌ونیازهای‌زمان، ج۱، ص۵۳)
@motahari_nab
یکى از بزرگترین فایده‌هاى دین همین است که یک پناهگاه تسلیم محکمى است براى انسان در زندگى.
ایمان انسان به او مى‌گوید در برابر نوامیس خلقت تسلیم باش.
(خطابه‌های‌اخلاقی، ج۲، ص۲۹۸)
@motahari_nab