eitaa logo
سبک زندگی متقین
1.8هزار دنبال‌کننده
8.1هزار عکس
133 ویدیو
5 فایل
متقین کسانی هستند که واجبات را انجام می دهند و حرامها را ترک می کنند. انتشار مطالب این کانال، آزاد است و شاید واجب کفایی. (مسجد 14 معصوم پردیسان)
مشاهده در ایتا
دانلود
✅ این شعر منسوب به امیرالمؤمنین (ع) است که البته احتمالا توسط دیگران ابیاتی به آن افزوده شده است. اما مضامینش صحیح است. بیت دوم این شعر در جلد هفتم میزان الحکمه آمده است: 1️⃣ ليسَ العيدُ لِمَن لَبِسَ الفاخرة اِنّما العيدُ لِمَن اَمِنَ الآخرة 2️⃣ ليسَ العيدُ لِمَن لبِسَ الجديد اِنّما العيدُ لِمَن اَمِنَ الوَعيد 3️⃣ ليسَ العيدُ لِمَن لَبِسَ الرّقيق اِنّما العيدُ لِمَن عَرَفَ الطّريق 4️⃣ ليسَ العيدُ لِمَن تَبخرَ بالعُود اِنّما العيدُ لِمَن تابَ و لا یَعود 5️⃣ ليسَ العيدُ لِمَن نَصَبَ القُدور اِنّما العيدُ لِمَن سَعِدَ بالمَقدور 6️⃣ ليسَ العيدُ لِمَن تَزَیّن الدّنیا اِنّما العيدُ لِمَن تَزَوّدَ بِالتّقوی 7️⃣ ليسَ العيدُ لِمَن رَکِبَ المَتایا اِنّما العيدُ لِمَن تَرکَ الخطایا 8️⃣ ليسَ العيدُ لِمَن بَسَطَ البِساط اِنّما العيدُ لِمَن جاوَزَ الصّراط 🔰 ترجمه: 1️⃣ عید برای کسی که لباس فاخر می پوشد، عید نیست. فقط برای کسی عید است که از عذاب آخرت امان نامه داشته باشد. 2️⃣ عید برای کسی که لباس نو می پوشد، عید نیست. فقط برای کسی عید است که از تهدید قیامت در امان باشد. 3️⃣ عید برای کسی که لباس نازک می پوشد، عید نیست. فقط برای کسی عید است که طریق را بشناسد. 4️⃣ عید برای کسی که با عود خود را خوش بو می کند، عید نیست. فقط برای کسی عید است که کند و دیگر نکند. 5️⃣ عید برای کسی که دیگهای غذا را بارمی گذارد، عید نیست. فقط برای کسی عید است که موفق به انفاق مقدور باشد . 6️⃣ عید برای کسی که خود را آرایش کند، عید نیست. فقط برای کسی عید است که توشه داشته باشد. 7️⃣ عید برای کسی که سوار بر مرکب آرزوها شود، عید نیست. فقط برای کسی عید است که را ترک کند. 8️⃣ عید برای کسی که سفره بیندازد، عید نیست. فقط برای کسی عید است که از بگذرد. 📱 کانال سبک زندگی : @mottagheen
✅ درس اخلاق آیت الله خوشوقت 🌷 صراط مستقیم و بهترین شیوه زندگی چیست؟ 📖 درباره‌ی راه زندگی که آفریدگار انسان‌ها برای انسان‌ها پسندیده و معیّن و مقرّر فرموده که انسان از اول بلوغ تا آخر عمرش زندگی دنیایی را در این راه سپری کند و از این راه خارج نباشد، چنین راهی را پروردگار متعال در قرآن کریم برای همه‌ی انسان‌ها مطرح فرموده و نسبت به آن بسیار تأکید و اهمیت قائل شده تا انسان‌ها متقابلاً با چنین دیدی نسبت به این راه نظر کنند؛ چون اگر دید انسان، دید پایین و ضعیفی باشد، در به کارگیری و استعمال و فرمان، چندان جدیت به خرج نمی‌دهد؛ لذا راه، اساس کار است و الّا انسان، ضالّ است و گمراه است و پروردگار متعال این راه را با شگرد مخصوصی در قرآن کریم مطرح فرموده است. آن راه، عبارت است از مستقیم. مستقیم را خود خدای متعال خیلی ساده و روشن تفسیر فرمود تا انسان‌ها اختلاف نکنند و ایجاد اختلاف نکنند تا در نتیجه‌ی آن اختلاف، راه گم شود و انسان‌ها گمراه شوند. خدا فرموده است: « مستقیم این است که در برابر فرمان من، باشی!» همین! وقتی که من فرمان دادم تو از آن به عنوان فرمان خدا کنی: «وَ أنِ اعْبُدُونِی هذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِیمٌ». دنبال حرف من بروید و فرمان من باشید که فرمان من، مستقیم است. خدا دو نوع فرمان دارد: انجام ؛ ترک ... خدا این راه را از اول سن بلوغ از همه‌ی انسان‌ها خواسته است. نه تنها از ما بلکه این بر همه است. بر همه‌ی انسان‌ها اعم از زن و مرد از اول بلوغ تا آخر عمر است که مطیع فرمان خدا در انجام و ترک باشند. این مستحب نیست؛ بلکه و الزامی است. احدی حق ندارد حتی یک بار کند ... قرآن اسم این را می‌گذارد. از ماده‌ی وقایة است؛ یعنی وقتی فرمان خدا به انسان رسید، خود را از مخالفت حفظ کند و طبق دستور و فرمان عمل کند. اگر عمل کردیم، به ما می‌گویند «عبد و مؤمنی که اعمالش، صالحه است.» یعنی «ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ». خدا را قبول داشته باشد و به حرف خدا گوش دهد و عملی را که خدا می‌خواهد، انجام دهد و کلّاً طبق دستور او باشد. بنابراین کلّ اعمال او اعمال صالحه می‌شود. وقتی حتی یک در اعمال انسان نیست و عمل طالح در آن پیدا نمی‌شود و اعمال انسان یک‌دست منتسب به صفت صلاح می‌شود، این دو بال برای پرواز و پرش انسان می‌شود ... این مثل برنامه‌ی غربی‌ها نیست که با هر کار زشت و بدی پیش برود. آنها فقط می‌گویند: «مادیات» و خدا و دین را قبول ندارند. اما ما در زندگی، خدا و دین را هم پذیرفته‌ایم و اگر خدا را پذیرفتیم، باید به حرف او گوش دهیم. 📚 منبع: آثار بندگی، آیت الله خوشوقت 📱 کانال سبک زندگی متقین: @mottagheen
✅ درس اخلاق آیت الله خوشوقت 🌷 صراط مستقیم و بهترین شیوه زندگی چیست؟ 📖 درباره‌ی راه زندگی که آفریدگار انسان‌ها برای انسان‌ها پسندیده و معیّن و مقرّر فرموده که انسان از اول بلوغ تا آخر عمرش زندگی دنیایی را در این راه سپری کند و از این راه خارج نباشد، چنین راهی را پروردگار متعال در قرآن کریم برای همه‌ی انسان‌ها مطرح فرموده و نسبت به آن بسیار تأکید و اهمیت قائل شده تا انسان‌ها متقابلاً با چنین دیدی نسبت به این راه نظر کنند؛ چون اگر دید انسان، دید پایین و ضعیفی باشد، در به کارگیری و استعمال و فرمان، چندان جدیت به خرج نمی‌دهد؛ لذا راه، اساس کار است و الّا انسان، ضالّ است و گمراه است و پروردگار متعال این راه را با شگرد مخصوصی در قرآن کریم مطرح فرموده است. آن راه، عبارت است از مستقیم. مستقیم را خود خدای متعال خیلی ساده و روشن تفسیر فرمود تا انسان‌ها اختلاف نکنند و ایجاد اختلاف نکنند تا در نتیجه‌ی آن اختلاف، راه گم شود و انسان‌ها گمراه شوند. خدا فرموده است: « مستقیم این است که در برابر فرمان من، باشی!» همین! وقتی که من فرمان دادم تو از آن به عنوان فرمان خدا کنی: «وَ أنِ اعْبُدُونِی هذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِیمٌ». دنبال حرف من بروید و فرمان من باشید که فرمان من، مستقیم است. خدا دو نوع فرمان دارد: انجام ؛ ترک ... خدا این راه را از اول سن بلوغ از همه‌ی انسان‌ها خواسته است. نه تنها از ما بلکه این بر همه است. بر همه‌ی انسان‌ها اعم از زن و مرد از اول بلوغ تا آخر عمر است که مطیع فرمان خدا در انجام و ترک باشند. این مستحب نیست؛ بلکه و الزامی است. احدی حق ندارد حتی یک بار کند ... قرآن اسم این را می‌گذارد. از ماده‌ی وقایة است؛ یعنی وقتی فرمان خدا به انسان رسید، خود را از مخالفت حفظ کند و طبق دستور و فرمان عمل کند. اگر عمل کردیم، به ما می‌گویند «عبد و مؤمنی که اعمالش، صالحه است.» یعنی «ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ». خدا را قبول داشته باشد و به حرف خدا گوش دهد و عملی را که خدا می‌خواهد، انجام دهد و کلّاً طبق دستور او باشد. بنابراین کلّ اعمال او اعمال صالحه می‌شود. وقتی حتی یک در اعمال انسان نیست و عمل طالح در آن پیدا نمی‌شود و اعمال انسان یک‌دست منتسب به صفت صلاح می‌شود، این دو بال برای پرواز و پرش انسان می‌شود ... این مثل برنامه‌ی غربی‌ها نیست که با هر کار زشت و بدی پیش برود. آنها فقط می‌گویند: «مادیات» و خدا و دین را قبول ندارند. اما ما در زندگی، خدا و دین را هم پذیرفته‌ایم و اگر خدا را پذیرفتیم، باید به حرف او گوش دهیم. 📚 منبع: آثار بندگی، آیت الله خوشوقت 📱 کانال سبک زندگی متقین: @mottagheen
✅ درس اخلاق آیت الله خوشوقت 🌷 صراط مستقیم و بهترین شیوه زندگی چیست؟ 📖 درباره‌ی راه زندگی که آفریدگار انسان‌ها برای انسان‌ها پسندیده و معیّن و مقرّر فرموده که انسان از اول بلوغ تا آخر عمرش زندگی دنیایی را در این راه سپری کند و از این راه خارج نباشد، چنین راهی را پروردگار متعال در قرآن کریم برای همه‌ی انسان‌ها مطرح فرموده و نسبت به آن بسیار تأکید و اهمیت قائل شده تا انسان‌ها متقابلاً با چنین دیدی نسبت به این راه نظر کنند؛ چون اگر دید انسان، دید پایین و ضعیفی باشد، در به کارگیری و استعمال و فرمان، چندان جدیت به خرج نمی‌دهد؛ لذا راه، اساس کار است و الّا انسان، ضالّ است و گمراه است و پروردگار متعال این راه را با شگرد مخصوصی در قرآن کریم مطرح فرموده است. آن راه، عبارت است از مستقیم. مستقیم را خود خدای متعال خیلی ساده و روشن تفسیر فرمود تا انسان‌ها اختلاف نکنند و ایجاد اختلاف نکنند تا در نتیجه‌ی آن اختلاف، راه گم شود و انسان‌ها گمراه شوند. خدا فرموده است: « مستقیم این است که در برابر فرمان من، باشی!» همین! وقتی که من فرمان دادم تو از آن به عنوان فرمان خدا کنی: «وَ أنِ اعْبُدُونِی هذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِیمٌ». دنبال حرف من بروید و فرمان من باشید که فرمان من، مستقیم است. خدا دو نوع فرمان دارد: انجام ؛ ترک ... خدا این راه را از اول سن بلوغ از همه‌ی انسان‌ها خواسته است. نه تنها از ما بلکه این بر همه است. بر همه‌ی انسان‌ها اعم از زن و مرد از اول بلوغ تا آخر عمر است که مطیع فرمان خدا در انجام و ترک باشند. این مستحب نیست؛ بلکه و الزامی است. احدی حق ندارد حتی یک بار کند ... قرآن اسم این را می‌گذارد. از ماده‌ی وقایة است؛ یعنی وقتی فرمان خدا به انسان رسید، خود را از مخالفت حفظ کند و طبق دستور و فرمان عمل کند. اگر عمل کردیم، به ما می‌گویند «عبد و مؤمنی که اعمالش، صالحه است.» یعنی «ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ». خدا را قبول داشته باشد و به حرف خدا گوش دهد و عملی را که خدا می‌خواهد، انجام دهد و کلّاً طبق دستور او باشد. بنابراین کلّ اعمال او اعمال صالحه می‌شود. وقتی حتی یک در اعمال انسان نیست و عمل طالح در آن پیدا نمی‌شود و اعمال انسان یک‌دست منتسب به صفت صلاح می‌شود، این دو بال برای پرواز و پرش انسان می‌شود ... این مثل برنامه‌ی غربی‌ها نیست که با هر کار زشت و بدی پیش برود. آنها فقط می‌گویند: «مادیات» و خدا و دین را قبول ندارند. اما ما در زندگی، خدا و دین را هم پذیرفته‌ایم و اگر خدا را پذیرفتیم، باید به حرف او گوش دهیم. 📚 منبع: آثار بندگی، آیت الله خوشوقت 📱 کانال سبک زندگی متقین: @mottagheen
🌸 شعر عیدانه امیرالمؤمنین (ع) ✅ این شعر منسوب به امیرالمؤمنین (ع) است که البته احتمالا توسط دیگران ابیاتی به آن افزوده شده است. اما مضامینش صحیح است. بیت دوم این شعر در جلد هفتم میزان الحکمه آمده است: 🔰 ترجمه شعر: 1️⃣ عید برای کسی که لباس فاخر می پوشد، عید نیست. فقط برای کسی عید است که از عذاب آخرت امان نامه داشته باشد. 2️⃣ عید برای کسی که لباس نو می پوشد، عید نیست. فقط برای کسی عید است که از تهدید قیامت در امان باشد. 3️⃣ عید برای کسی که لباس نازک می پوشد، عید نیست. فقط برای کسی عید است که طریق را بشناسد. 4️⃣ عید برای کسی که با عود خود را خوش بو می کند، عید نیست. فقط برای کسی عید است که کند و دیگر نکند. 5️⃣ عید برای کسی که دیگهای غذا را بارمی گذارد، عید نیست. فقط برای کسی عید است که موفق به انفاق مقدور باشد . 6️⃣ عید برای کسی که خود را آرایش کند، عید نیست. فقط برای کسی عید است که توشه داشته باشد. 7️⃣ عید برای کسی که سوار بر مرکب آرزوها شود، عید نیست. فقط برای کسی عید است که را ترک کند. 8️⃣ عید برای کسی که سفره بیندازد، عید نیست. فقط برای کسی عید است که از بگذرد. 🔸 متن شعر: 1️⃣ ليسَ العيدُ لِمَن لَبِسَ الفاخرة اِنّما العيدُ لِمَن اَمِنَ الآخرة 2️⃣ ليسَ العيدُ لِمَن لبِسَ الجديد اِنّما العيدُ لِمَن اَمِنَ الوَعيد 3️⃣ ليسَ العيدُ لِمَن لَبِسَ الرّقيق اِنّما العيدُ لِمَن عَرَفَ الطّريق 4️⃣ ليسَ العيدُ لِمَن تَبخرَ بالعُود اِنّما العيدُ لِمَن تابَ و لا یَعود 5️⃣ ليسَ العيدُ لِمَن نَصَبَ القُدور اِنّما العيدُ لِمَن سَعِدَ بالمَقدور 6️⃣ ليسَ العيدُ لِمَن تَزَیّن الدّنیا اِنّما العيدُ لِمَن تَزَوّدَ بِالتّقوی 7️⃣ ليسَ العيدُ لِمَن رَکِبَ المَتایا اِنّما العيدُ لِمَن تَرکَ الخطایا 8️⃣ ليسَ العيدُ لِمَن بَسَطَ البِساط اِنّما العيدُ لِمَن جاوَزَ الصّراط 📱 کانال سبک زندگی : @mottagheen
✅ داستان کوتاه (شماره 241) 🌷 قصه مریم و تولد عیسی 🔸 بر اساس آیات 16 تا 36 سوره مریم داستان از اینجا شروع می شود که خدا به پیامبرش خطاب می کند: محمد! در این کتاب به یاد سرگذشت مریم هم باش؛ همان زمان که او از خانواده‌اش فاصله گرفت و برای عبادت در مکانی در شرق مسجدالاقصی که مردها هم در آن رفت و آمد داشتند، خلوت گزید. به همین دلیل در مقابل آنها مانعی ایجاد کرد تا کاملاً محفوظ باشد. بنابراین ما هم فرشته خود، جبرئیلِ روح‌ الامین را که طبعاً وجودی غیر جسمانی داشت، به سوی او فرستادیم. به همین خاطر بدون آنکه جسمی داشته باشد، برای مریم در هیئت یک انسان کامل نمایان شد. وقتی مریم با او در هیئت یک مرد ناشناس مواجه شد، از آنجا که گمان می کرد او انسان است، با نگرانی به او گفت: «من از تو به خدای رحمان پناه می برم؛ اگر اهل تقوایی، نزدیک نشو.» جبرئیل هم به او گفت: «من فقط فرستاده مولایت هستم تا پسری پاک و باتقوا به تو عطا کنم.» مریم با نگرانی و تعجّب پرسید: «چگونه پسردار می شوم در حالی که تا کنون نه هیچ مردی به من دست زده و نه من بدکاره بوده‌ام.» جبرئیل پاسخ داد: «مولایت این طور گفته که این کار برای من آسان است. ما این کار را می کنیم تا قدرت خود را در آفرینش یک انسان بدون پدر نشان دهیم و تولّد این گونه‌ ی او را به عنوان نشانه‌ای قرار دهیم بر اثبات قدرتمان بر زنده کردن انسانها در قیامت، و همچنین او وسیله رساندن مهربانی‌مان به انسانها باشد. ضمناً این امری است حتمی که باید انجام شود.» در نتیجه مریم به عیسی باردار شد و لذا با او راهیِ مکانی دور از چشم دیگران گشت. مدّتی که گذشت، یک روز درد سخت زایمان، او را به سمت تنه یک درخت خشکیده خرما کشاند. در آن شرایط سخت، مریم با خودش گفت: «ای کاش پیش از این مرده بودم و از تمام یادها کلاً فراموش شده بودم.» به همین دلیل فرزندش که به دنیا آمد، از زیر پایش او را صدا زد و گفت: «غصّه نخور مادر! مولایت در پایین پایت نهر آبی قرار داده. ضمناً تنه درخت خرما را به سمت خودت تکان بده تا بر سرت خرمای تازه بریزد. پس هم از خرما بخور، هم از آب نهر بنوش و هم به خاطر تولّد من خوشحال باش! بنابراین جای نگرانی نیست. هر کس را دیدی که از فرزندت می پرسد، با اشاره بگو من برای خدای مهربان نذر یک روز روزه سکوت کرده‌ام. به همین دلیل امروز به هیچ وجه با کسی حرف نمی زنم.» بنابراین مریم فرزندش را در حالی که او را در بغل داشت، نزد قومش آورد. آنها او را که دیدند، بهت‌زده و متعجّب به او گفتند: «مریم! کار عجیب و زشتی کرده‌ای که از تو بعید بود. خواهر هارون! تو که پدرت مرد بدی نبود. مادرت هم بدکاره نبود! پس این بچه چیست در بغلت؟» به همین دلیل مریم طبق دستور، به فرزندش اشاره کرد که از او بپرسند. آنها باز هم با تعجّب پرسیدند: «آخر با کسی که در گهواره است و کودک، چگونه حرف بزنیم؟» ناگهان کودک به حرف آمد و گفت: «من خدا هستم. او به من کتاب مقدس خواهد داد و مرا به پیامبری منصوب خواهد کرد. ضمناً چون خدا هستم، وجود مرا هر جا که باشم، مایه خیر و برکت قرار خواهد داد و مرا به نماز و زکات سفارش خواهد کرد تا وقتی که زنده باشم و به رعایت حقوق واجب مادرم. مرا گردن‌کش و فرمان‌ناپذیر هم نخواهد کرد. ضمن اینکه به خاطر این صفات، هم در روز تولّدم در امنیت بودم، هم روزی که می میرم و هم روزی که دوباره زنده می شوم.» محمد! این است عیسی بن مریم؛ همان کلمه حق خدا که در مخلوق بودنش تردید دارند؛ همان مخلوقی که با کلمه «موجود شو»ی خدا آفریده شده؛ نه اینکه فرزند خدا باشد. محال است خدا برای خودش فرزندی برگزیند. ساحت او از این تهمتها مبرّاست. او هر گاه آفرینش چیزی را اراده کند، فقط به آن می گوید «باش!» و آن، موجود می شود. پس نیازی به فرزند ندارد. عیسی همچنین به صراحت گفته بود: «خدا هم مولای من است و هم مولای شما؛ پس فقط عبد او باشید و از دستورات و او اطاعت کنید که و راه معتدل زندگی، همین است.» 📱 کانال سبک زندگی متقین: @mottagheen
✅ درس اخلاق آیت الله خوشوقت 🌷 صراط مستقیم و بهترین شیوه زندگی چیست؟ 📖 درباره‌ی راه زندگی که آفریدگار انسان‌ها برای انسان‌ها پسندیده و معیّن و مقرّر فرموده که انسان از اول بلوغ تا آخر عمرش زندگی دنیایی را در این راه سپری کند و از این راه خارج نباشد، چنین راهی را پروردگار متعال در قرآن کریم برای همه‌ی انسان‌ها مطرح فرموده و نسبت به آن بسیار تأکید و اهمیت قائل شده تا انسان‌ها متقابلاً با چنین دیدی نسبت به این راه نظر کنند؛ چون اگر دید انسان، دید پایین و ضعیفی باشد، در به کارگیری و استعمال و فرمان، چندان جدیت به خرج نمی‌دهد؛ لذا راه، اساس کار است و الّا انسان، ضالّ است و گمراه است و پروردگار متعال این راه را با شگرد مخصوصی در قرآن کریم مطرح فرموده است. آن راه، عبارت است از مستقیم. مستقیم را خود خدای متعال خیلی ساده و روشن تفسیر فرمود تا انسان‌ها اختلاف نکنند و ایجاد اختلاف نکنند تا در نتیجه‌ی آن اختلاف، راه گم شود و انسان‌ها گمراه شوند. خدا فرموده است: « مستقیم این است که در برابر فرمان من، باشی!» همین! وقتی که من فرمان دادم تو از آن به عنوان فرمان خدا کنی: «وَ أنِ اعْبُدُونِی هذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِیمٌ». دنبال حرف من بروید و فرمان من باشید که فرمان من، مستقیم است. خدا دو نوع فرمان دارد: انجام ؛ ترک ... خدا این راه را از اول سن بلوغ از همه‌ی انسان‌ها خواسته است. نه تنها از ما بلکه این بر همه است. بر همه‌ی انسان‌ها اعم از زن و مرد از اول بلوغ تا آخر عمر است که مطیع فرمان خدا در انجام و ترک باشند. این مستحب نیست؛ بلکه و الزامی است. احدی حق ندارد حتی یک بار کند ... قرآن اسم این را می‌گذارد. از ماده‌ی وقایة است؛ یعنی وقتی فرمان خدا به انسان رسید، خود را از مخالفت حفظ کند و طبق دستور و فرمان عمل کند. اگر عمل کردیم، به ما می‌گویند «عبد و مؤمنی که اعمالش، صالحه است.» یعنی «ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ». خدا را قبول داشته باشد و به حرف خدا گوش دهد و عملی را که خدا می‌خواهد، انجام دهد و کلّاً طبق دستور او باشد. بنابراین کلّ اعمال او اعمال صالحه می‌شود. وقتی حتی یک در اعمال انسان نیست و عمل طالح در آن پیدا نمی‌شود و اعمال انسان یک‌دست منتسب به صفت صلاح می‌شود، این دو بال برای پرواز و پرش انسان می‌شود ... این مثل برنامه‌ی غربی‌ها نیست که با هر کار زشت و بدی پیش برود. آنها فقط می‌گویند: «مادیات» و خدا و دین را قبول ندارند. اما ما در زندگی، خدا و دین را هم پذیرفته‌ایم و اگر خدا را پذیرفتیم، باید به حرف او گوش دهیم. 📚 منبع: آثار بندگی، آیت الله خوشوقت 📱 کانال سبک زندگی متقین: @mottagheen
✅ داستان کوتاه (241) 🌷 قصه مریم و تولد عیسی 🔸 بر اساس آیات 16 تا 36 سوره مریم داستان از اینجا شروع می شود که خدا به پیامبرش خطاب می کند: محمد! در این کتاب به یاد سرگذشت مریم هم باش؛ همان زمان که او از خانواده‌اش فاصله گرفت و برای عبادت در مکانی در شرق مسجدالاقصی که مردها هم در آن رفت و آمد داشتند، خلوت گزید. به همین دلیل در مقابل آنها مانعی ایجاد کرد تا کاملاً محفوظ باشد. بنابراین ما هم فرشته خود، جبرئیلِ روح‌ الامین را که طبعاً وجودی غیر جسمانی داشت، به سوی او فرستادیم. به همین خاطر بدون آنکه جسمی داشته باشد، برای مریم در هیئت یک انسان کامل نمایان شد. وقتی مریم با او در هیئت یک مرد ناشناس مواجه شد، از آنجا که گمان می کرد او انسان است، با نگرانی به او گفت: «من از تو به خدای رحمان پناه می برم؛ اگر اهل تقوایی، نزدیک نشو.» جبرئیل هم به او گفت: «من فقط فرستاده مولایت هستم تا پسری پاک و باتقوا به تو عطا کنم.» مریم با نگرانی و تعجّب پرسید: «چگونه پسردار می شوم در حالی که تا کنون نه هیچ مردی به من دست زده و نه من بدکاره بوده‌ام.» جبرئیل پاسخ داد: «مولایت این طور گفته که این کار برای من آسان است. ما این کار را می کنیم تا قدرت خود را در آفرینش یک انسان بدون پدر نشان دهیم و تولّد این گونه‌ ی او را به عنوان نشانه‌ای قرار دهیم بر اثبات قدرتمان بر زنده کردن انسانها در قیامت، و همچنین او وسیله رساندن مهربانی‌مان به انسانها باشد. ضمناً این امری است حتمی که باید انجام شود.» در نتیجه مریم به عیسی باردار شد و لذا با او راهیِ مکانی دور از چشم دیگران گشت. مدّتی که گذشت، یک روز درد سخت زایمان، او را به سمت تنه یک درخت خشکیده خرما کشاند. در آن شرایط سخت، مریم با خودش گفت: «ای کاش پیش از این مرده بودم و از تمام یادها کلاً فراموش شده بودم.» به همین دلیل فرزندش که به دنیا آمد، از زیر پایش او را صدا زد و گفت: «غصّه نخور مادر! مولایت در پایین پایت نهر آبی قرار داده. ضمناً تنه درخت خرما را به سمت خودت تکان بده تا بر سرت خرمای تازه بریزد. پس هم از خرما بخور، هم از آب نهر بنوش و هم به خاطر تولّد من خوشحال باش! بنابراین جای نگرانی نیست. هر کس را دیدی که از فرزندت می پرسد، با اشاره بگو من برای خدای مهربان نذر یک روز روزه سکوت کرده‌ام. به همین دلیل امروز به هیچ وجه با کسی حرف نمی زنم.» بنابراین مریم فرزندش را در حالی که او را در بغل داشت، نزد قومش آورد. آنها او را که دیدند، بهت‌زده و متعجّب به او گفتند: «مریم! کار عجیب و زشتی کرده‌ای که از تو بعید بود. خواهر هارون! تو که پدرت مرد بدی نبود. مادرت هم بدکاره نبود! پس این بچه چیست در بغلت؟» به همین دلیل مریم طبق دستور، به فرزندش اشاره کرد که از او بپرسند. آنها باز هم با تعجّب پرسیدند: «آخر با کسی که در گهواره است و کودک، چگونه حرف بزنیم؟» ناگهان کودک به حرف آمد و گفت: «من خدا هستم. او به من کتاب مقدس خواهد داد و مرا به پیامبری منصوب خواهد کرد. ضمناً چون خدا هستم، وجود مرا هر جا که باشم، مایه خیر و برکت قرار خواهد داد و مرا به نماز و زکات سفارش خواهد کرد تا وقتی که زنده باشم و به رعایت حقوق واجب مادرم. مرا گردن‌کش و فرمان‌ناپذیر هم نخواهد کرد. ضمن اینکه به خاطر این صفات، هم در روز تولّدم در امنیت بودم، هم روزی که می میرم و هم روزی که دوباره زنده می شوم.» محمد! این است عیسی بن مریم؛ همان کلمه حق خدا که در مخلوق بودنش تردید دارند؛ همان مخلوقی که با کلمه «موجود شو»ی خدا آفریده شده؛ نه اینکه فرزند خدا باشد. محال است خدا برای خودش فرزندی برگزیند. ساحت او از این تهمتها مبرّاست. او هر گاه آفرینش چیزی را اراده کند، فقط به آن می گوید «باش!» و آن، موجود می شود. پس نیازی به فرزند ندارد. عیسی همچنین به صراحت گفته بود: «خدا هم مولای من است و هم مولای شما؛ پس فقط عبد او باشید و از دستورات و او اطاعت کنید که و راه معتدل زندگی، همین است.» 📱 کانال سبک زندگی متقین: @mottagheen
✅ داستان کوتاه (241) 🌷 قصه مریم و تولد عیسی 🔸 بر اساس آیات 16 تا 36 سوره مریم داستان از اینجا شروع می شود که خدا به پیامبرش خطاب می کند: محمد! در این کتاب به یاد سرگذشت مریم هم باش؛ همان زمان که او از خانواده‌اش فاصله گرفت و برای عبادت در مکانی در شرق مسجدالاقصی که مردها هم در آن رفت و آمد داشتند، خلوت گزید. به همین دلیل در مقابل آنها مانعی ایجاد کرد تا کاملاً محفوظ باشد. بنابراین ما هم فرشته خود، جبرئیلِ روح‌ الامین را که طبعاً وجودی غیر جسمانی داشت، به سوی او فرستادیم. به همین خاطر بدون آنکه جسمی داشته باشد، برای مریم در هیئت یک انسان کامل نمایان شد. وقتی مریم با او در هیئت یک مرد ناشناس مواجه شد، از آنجا که گمان می کرد او انسان است، با نگرانی به او گفت: «من از تو به خدای رحمان پناه می برم؛ اگر اهل تقوایی، نزدیک نشو.» جبرئیل هم به او گفت: «من فقط فرستاده مولایت هستم تا پسری پاک و باتقوا به تو عطا کنم.» مریم با نگرانی و تعجّب پرسید: «چگونه پسردار می شوم در حالی که تا کنون نه هیچ مردی به من دست زده و نه من بدکاره بوده‌ام.» جبرئیل پاسخ داد: «مولایت این طور گفته که این کار برای من آسان است. ما این کار را می کنیم تا قدرت خود را در آفرینش یک انسان بدون پدر نشان دهیم و تولّد این گونه‌ ی او را به عنوان نشانه‌ای قرار دهیم بر اثبات قدرتمان بر زنده کردن انسانها در قیامت، و همچنین او وسیله رساندن مهربانی‌مان به انسانها باشد. ضمناً این امری است حتمی که باید انجام شود.» در نتیجه مریم به عیسی باردار شد و لذا با او راهیِ مکانی دور از چشم دیگران گشت. مدّتی که گذشت، یک روز درد سخت زایمان، او را به سمت تنه یک درخت خشکیده خرما کشاند. در آن شرایط سخت، مریم با خودش گفت: «ای کاش پیش از این مرده بودم و از تمام یادها کلاً فراموش شده بودم.» به همین دلیل فرزندش که به دنیا آمد، از زیر پایش او را صدا زد و گفت: «غصّه نخور مادر! مولایت در پایین پایت نهر آبی قرار داده. ضمناً تنه درخت خرما را به سمت خودت تکان بده تا بر سرت خرمای تازه بریزد. پس هم از خرما بخور، هم از آب نهر بنوش و هم به خاطر تولّد من خوشحال باش! بنابراین جای نگرانی نیست. هر کس را دیدی که از فرزندت می پرسد، با اشاره بگو من برای خدای مهربان نذر یک روز روزه سکوت کرده‌ام. به همین دلیل امروز به هیچ وجه با کسی حرف نمی زنم.» بنابراین مریم فرزندش را در حالی که او را در بغل داشت، نزد قومش آورد. آنها او را که دیدند، بهت‌زده و متعجّب به او گفتند: «مریم! کار عجیب و زشتی کرده‌ای که از تو بعید بود. خواهر هارون! تو که پدرت مرد بدی نبود. مادرت هم بدکاره نبود! پس این بچه چیست در بغلت؟» به همین دلیل مریم طبق دستور، به فرزندش اشاره کرد که از او بپرسند. آنها باز هم با تعجّب پرسیدند: «آخر با کسی که در گهواره است و کودک، چگونه حرف بزنیم؟» ناگهان کودک به حرف آمد و گفت: «من خدا هستم. او به من کتاب مقدس خواهد داد و مرا به پیامبری منصوب خواهد کرد. ضمناً چون خدا هستم، وجود مرا هر جا که باشم، مایه خیر و برکت قرار خواهد داد و مرا به نماز و زکات سفارش خواهد کرد تا وقتی که زنده باشم و به رعایت حقوق واجب مادرم. مرا گردن‌کش و فرمان‌ناپذیر هم نخواهد کرد. ضمن اینکه به خاطر این صفات، هم در روز تولّدم در امنیت بودم، هم روزی که می میرم و هم روزی که دوباره زنده می شوم.» محمد! این است عیسی بن مریم؛ همان کلمه حق خدا که در مخلوق بودنش تردید دارند؛ همان مخلوقی که با کلمه «موجود شو»ی خدا آفریده شده؛ نه اینکه فرزند خدا باشد. محال است خدا برای خودش فرزندی برگزیند. ساحت او از این تهمتها مبرّاست. او هر گاه آفرینش چیزی را اراده کند، فقط به آن می گوید «باش!» و آن، موجود می شود. پس نیازی به فرزند ندارد. عیسی همچنین به صراحت گفته بود: «خدا هم مولای من است و هم مولای شما؛ پس فقط عبد او باشید و از دستورات و او اطاعت کنید که و راه معتدل زندگی، همین است.» 📱 کانال سبک زندگی متقین: @mottagheen
✅ درس اخلاق آیت الله خوشوقت 🌷 صراط مستقیم و بهترین شیوه زندگی چیست؟ 📖 درباره‌ی راه زندگی که آفریدگار انسان‌ها برای انسان‌ها پسندیده و معیّن و مقرّر فرموده که انسان از اول بلوغ تا آخر عمرش زندگی دنیایی را در این راه سپری کند و از این راه خارج نباشد، چنین راهی را پروردگار متعال در قرآن کریم برای همه‌ی انسان‌ها مطرح فرموده و نسبت به آن بسیار تأکید و اهمیت قائل شده تا انسان‌ها متقابلاً با چنین دیدی نسبت به این راه نظر کنند؛ چون اگر دید انسان، دید پایین و ضعیفی باشد، در به کارگیری و استعمال و فرمان، چندان جدیت به خرج نمی‌دهد؛ لذا راه، اساس کار است و الّا انسان، ضالّ است و گمراه است و پروردگار متعال این راه را با شگرد مخصوصی در قرآن کریم مطرح فرموده است. آن راه، عبارت است از مستقیم. مستقیم را خود خدای متعال خیلی ساده و روشن تفسیر فرمود تا انسان‌ها اختلاف نکنند و ایجاد اختلاف نکنند تا در نتیجه‌ی آن اختلاف، راه گم شود و انسان‌ها گمراه شوند. خدا فرموده است: « مستقیم این است که در برابر فرمان من، باشی!» همین! وقتی که من فرمان دادم تو از آن به عنوان فرمان خدا کنی: «وَ أنِ اعْبُدُونِی هذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِیمٌ». دنبال حرف من بروید و فرمان من باشید که فرمان من، مستقیم است. خدا دو نوع فرمان دارد: انجام ؛ ترک ... خدا این راه را از اول سن بلوغ از همه‌ی انسان‌ها خواسته است. نه تنها از ما بلکه این بر همه است. بر همه‌ی انسان‌ها اعم از زن و مرد از اول بلوغ تا آخر عمر است که مطیع فرمان خدا در انجام و ترک باشند. این مستحب نیست؛ بلکه و الزامی است. احدی حق ندارد حتی یک بار کند ... قرآن اسم این را می‌گذارد. از ماده‌ی وقایة است؛ یعنی وقتی فرمان خدا به انسان رسید، خود را از مخالفت حفظ کند و طبق دستور و فرمان عمل کند. اگر عمل کردیم، به ما می‌گویند «عبد و مؤمنی که اعمالش، صالحه است.» یعنی «ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ». خدا را قبول داشته باشد و به حرف خدا گوش دهد و عملی را که خدا می‌خواهد، انجام دهد و کلّاً طبق دستور او باشد. بنابراین کلّ اعمال او اعمال صالحه می‌شود. وقتی حتی یک در اعمال انسان نیست و عمل طالح در آن پیدا نمی‌شود و اعمال انسان یک‌دست منتسب به صفت صلاح می‌شود، این دو بال برای پرواز و پرش انسان می‌شود ... این مثل برنامه‌ی غربی‌ها نیست که با هر کار زشت و بدی پیش برود. آنها فقط می‌گویند: «مادیات» و خدا و دین را قبول ندارند. اما ما در زندگی، خدا و دین را هم پذیرفته‌ایم و اگر خدا را پذیرفتیم، باید به حرف او گوش دهیم. 📚 منبع: آثار بندگی، آیت الله خوشوقت 📱 کانال سبک زندگی متقین: @mottagheen
🌸 شعر عیدانه امیرالمؤمنین (ع) ✅ این شعر منسوب به امیرالمؤمنین (ع) است که البته احتمالا توسط دیگران ابیاتی به آن افزوده شده است. اما مضامینش صحیح است. بیت دوم این شعر در جلد هفتم میزان الحکمه آمده است: 🔰 ترجمه شعر: 1️⃣ عید برای کسی که لباس فاخر می پوشد، عید نیست. فقط برای کسی عید است که از عذاب آخرت امان نامه داشته باشد. 2️⃣ عید برای کسی که لباس نو می پوشد، عید نیست. فقط برای کسی عید است که از تهدید قیامت در امان باشد. 3️⃣ عید برای کسی که لباس نازک می پوشد، عید نیست. فقط برای کسی عید است که طریق را بشناسد. 4️⃣ عید برای کسی که با عود خود را خوش بو می کند، عید نیست. فقط برای کسی عید است که کند و دیگر نکند. 5️⃣ عید برای کسی که دیگهای غذا را بارمی گذارد، عید نیست. فقط برای کسی عید است که موفق به انفاق مقدور باشد . 6️⃣ عید برای کسی که خود را آرایش کند، عید نیست. فقط برای کسی عید است که توشه داشته باشد. 7️⃣ عید برای کسی که سوار بر مرکب آرزوها شود، عید نیست. فقط برای کسی عید است که را ترک کند. 8️⃣ عید برای کسی که سفره بیندازد، عید نیست. فقط برای کسی عید است که از بگذرد. 🔸 متن شعر: 1️⃣ ليسَ العيدُ لِمَن لَبِسَ الفاخرة اِنّما العيدُ لِمَن اَمِنَ الآخرة 2️⃣ ليسَ العيدُ لِمَن لبِسَ الجديد اِنّما العيدُ لِمَن اَمِنَ الوَعيد 3️⃣ ليسَ العيدُ لِمَن لَبِسَ الرّقيق اِنّما العيدُ لِمَن عَرَفَ الطّريق 4️⃣ ليسَ العيدُ لِمَن تَبخرَ بالعُود اِنّما العيدُ لِمَن تابَ و لا یَعود 5️⃣ ليسَ العيدُ لِمَن نَصَبَ القُدور اِنّما العيدُ لِمَن سَعِدَ بالمَقدور 6️⃣ ليسَ العيدُ لِمَن تَزَیّن الدّنیا اِنّما العيدُ لِمَن تَزَوّدَ بِالتّقوی 7️⃣ ليسَ العيدُ لِمَن رَکِبَ المَتایا اِنّما العيدُ لِمَن تَرکَ الخطایا 8️⃣ ليسَ العيدُ لِمَن بَسَطَ البِساط اِنّما العيدُ لِمَن جاوَزَ الصّراط 📱 کانال سبک زندگی : @mottagheen
🌸 شعر عیدانه امیرالمؤمنین (ع) ✅ این شعر منسوب به امیرالمؤمنین (ع) است که البته احتمالا توسط دیگران ابیاتی به آن افزوده شده است. اما مضامینش صحیح است. بیت دوم این شعر در جلد هفتم میزان الحکمه آمده است: 🔰 ترجمه شعر: 1️⃣ عید برای کسی که لباس فاخر می پوشد، عید نیست. فقط برای کسی عید است که از عذاب آخرت امان نامه داشته باشد. 2️⃣ عید برای کسی که لباس نو می پوشد، عید نیست. فقط برای کسی عید است که از تهدید قیامت در امان باشد. 3️⃣ عید برای کسی که لباس نازک می پوشد، عید نیست. فقط برای کسی عید است که طریق را بشناسد. 4️⃣ عید برای کسی که با عود خود را خوش بو می کند، عید نیست. فقط برای کسی عید است که کند و دیگر نکند. 5️⃣ عید برای کسی که دیگهای غذا را بارمی گذارد، عید نیست. فقط برای کسی عید است که موفق به انفاق مقدور باشد . 6️⃣ عید برای کسی که خود را آرایش کند، عید نیست. فقط برای کسی عید است که توشه داشته باشد. 7️⃣ عید برای کسی که سوار بر مرکب آرزوها شود، عید نیست. فقط برای کسی عید است که را ترک کند. 8️⃣ عید برای کسی که سفره بیندازد، عید نیست. فقط برای کسی عید است که از بگذرد. 🔸 متن شعر: 1️⃣ ليسَ العيدُ لِمَن لَبِسَ الفاخرة اِنّما العيدُ لِمَن اَمِنَ الآخرة 2️⃣ ليسَ العيدُ لِمَن لبِسَ الجديد اِنّما العيدُ لِمَن اَمِنَ الوَعيد 3️⃣ ليسَ العيدُ لِمَن لَبِسَ الرّقيق اِنّما العيدُ لِمَن عَرَفَ الطّريق 4️⃣ ليسَ العيدُ لِمَن تَبخرَ بالعُود اِنّما العيدُ لِمَن تابَ و لا یَعود 5️⃣ ليسَ العيدُ لِمَن نَصَبَ القُدور اِنّما العيدُ لِمَن سَعِدَ بالمَقدور 6️⃣ ليسَ العيدُ لِمَن تَزَیّن الدّنیا اِنّما العيدُ لِمَن تَزَوّدَ بِالتّقوی 7️⃣ ليسَ العيدُ لِمَن رَکِبَ المَتایا اِنّما العيدُ لِمَن تَرکَ الخطایا 8️⃣ ليسَ العيدُ لِمَن بَسَطَ البِساط اِنّما العيدُ لِمَن جاوَزَ الصّراط 📱 کانال سبک زندگی : @mottagheen