#پس_از_۳۰۰_روز بخش اول این گزاره زیاد تکرار می‌شود که "هدف رژیم صهیونیستی کشاندن پای ایران به جنگ تمام عیار است تا آمریکا نیز وارد شده و جنگی تمام کننده میان ایران و آمریکا صورت گیرد و در نهایت ایران اسلامی - انقلابی نابود یا به ۵۰ سال پیش برگردد" این گزاره و تحلیل از نظر من غلط است. لااقل در دوره فعلی چنین امری بصورت واقعی بروی میز دشمن دنبال نمی‌شود اگرچه ممکن است آرزوی آنها باشد. چرا که اگر رژیم به دنبال چنین طرحی بود تا کنون می‌توانست صدها بار چنین کاری را انجام دهد. رژیم حتی از جنگ تمام عیار و شامل با حزب الله نیز پرهیز دارد. پس اقدامات تند و تیز و گاه دیوانه وار رژیم چه هدفی دارد؟ پاسخ اینکه رژیم توان جنگ شامل و جامع با ایران را ندارد و اگر پشتیبانی آمریکا نباشد همین مقدار نیز توان تهدید و اقدام هم ندارد. هدف رژیم فقط یک امر راهبردی است و آن "متوقف سازی راهبرد تهاجمی جبهه مقاومت". رژیم به خوبی دریافته که جبهه مقاومت با هزینه گزافی که داده است حاضر به اتمام جنگ و بازگشت به نقطه قبل ۷ اکتبر را ندارد و از همین روی از جنگ فعلی به جنگ وجودی تعبیر می‌کند. رهبر انقلاب نیز با استفاده از همین تعبیر آینده مقاومت را در این معادله مشخص کردند و فرمودند برای ما هم جنگ وجودی است‌. چرا که اگر رژیم بتواند از جنگ درون خانه‌اش بگریزد و به نقطه ثبات بازگردد مانند گرگ زخم خورده به جان مقاومت خواهد افتاد. اینک در این معادله آنکه بتواند بصورت حداکثری توان و ایستادگی و ثبات خود را حفظ کند و بر دشمن ضربه پیاپی وارد سازد تا دیگر نجنگد، او پیروز است! رژیم یک سیاست راهبردی را برای خود در این مقطع تصویر کرده است: متوقف‌سازی جنگ از طریق ضربات دردناک. م.ص.صاد|۱۲مرداد۱۴۰۳ #هنیه #سید‌فوادشکر #فواد_المقاومه #انتقام #نظم‌مقاومت https://eitaa.com/mssadeghi_ir

#پس_از_۳۰۰_روز بخش دوم جبهه مقاومت در مسیر پیش روی خود چه گزینه‌هایی دارد؟ بنظر میرسد جبهه مقاومت در مسیر پیش روی خود تنها یک گزینه دارد و آن عبارت است از تنگ‌ و سخت‌تر کردن شرایط رژیم! رژیم با کشتار ۴۰ هزار فلسطینی در غزه و ترور رهبران مقاومت خصوصا اسماعیل هنیه در تهران به وضوح از اراده و منظر خود پرده برداشت. رژیم به هیچ وجه به دنبال راه‌کار سیاسی نیست و تنها به دنبال خرید زمان برای مسائل داخلی خود است. از این روی هر گونه تصویر از نقطه‌ای آرام و آتش بس، سرابی اسرائیلی است. جبهه مقاومت با تنگ تر کردن قدم به قدم راه تنفس رژیم و تخریب و تضعیف توان آن می‌تواند ساعت صفر عملیات را به بهترین ساعات بدل سازد. آنچه که امروز در کارنامه جبهه مقاومت جایش خالی است، به درک واصل شدن فرماند‌هان ارشد رژیم و تضعیف روحیه آنهاست. رژیم سعی بیشماری برای تقویت روحیه مردم خود کرده است اما میتوان با کشتن #گالانت و #هالیوی و مانند آنها ترس و ناامنی را به جامعه آنها بازگرداند و ماشین رژیم را بر سر پرتگاه معلق نگاه داشت. ضربات چند بعدی و حملات ترکیبی رژیم را در آستانه فروپاشی قرار میدهد. بنظر نگارنده در صورتی که فروپاشی رژیم بیش از پیش برای حامیان‌اش روشن شود از رژیم فاصله خواهند گرفت و کمتر نقش ایفا خواهند کرد. ما تا ورود به سرزمین‌های فلسطین و جنگ در مناطق اشغالی فقط دو قدم دیگر داریم. ورود مرحله به مرحله موجب آن خواهد شد که تمرکز اصلی جنگ در سرزمین‌های اشغالی بماند و دیگر مناطق از جنگ اصلی دور بمانند. راهی تا پشت دروازه‌های بیت المقدس نمانده و این روز‌ها و شب‌ها هستند که حجاب واقع شده‌اند. این چند سال تنها جهادی است که همیشه آرزویش را داشتیم. #هنیه #سید‌فوادشکر #فواد_المقاومه #انتقام #نظم‌مقاومت https://eitaa.com/mssadeghi_ir

#پس_از_۳۰۰_روز بخش سوم #گذر_از_بازدارندگی مناسبات سیاسی - نظامی - امنیتی ایران و رژیم صهیونیستی مناسبات یا به تعبیر بهتر روابط خصمانه ایران و رژیم، از همکاری پیش از انقلاب به روابط خصمانه تغییر وضعیت - ماهیت داد، هر دو واحد سیاسی به دلیل فاصله جغرافیایی تقریبی ۲هزار کیلومتری امکان نابودسازی از نزدیک یکدیگر را نداشتند و مخاصمات در کشورهای ثالث یا اقدامات امنیتی یا گروه‌های متحد پیگیری می‌شد. این وضعیت در چارچوب مفهوم بازدارندگی از هر دو طرف فهم و برنامه ریزی میشد به این معنا که هر دو واحد سیاسی به دنبال عدم تفوق دیگری بر خود بودند. ضربه شصت‌هایی که هر کدام بر دیگری وارد می‌ساخت نمایانگر این معنا بود که امکان تهدید وجودی از طرف دیگر برای هر یک وجود نخواهد داشت. ایران اساسا رژیم را به تنهایی واجد توان تهدید وجودی نمی‌دانست مگر در اتحاد با آمریکا و ناتو. اما رژیم خطر همیشگی ایران را برای جلب پشتیبانی همکارانش گوشزد میکرد. این وضعیت در دو مرحله با شیفت و تحول مواجه شد؛ نخست آنجا که رهبری به صراحت از نابودی رژیم در ۲۵ سال آینده سخن گفت و از برنامه محور مقاومت رونمایی کرد. در این هنگام مسئله بازدارندگی صرفا مرحله‌ای پیش از جنگ بود که هر دو واحد سعی می‌کردند دست برتر را در آن داشته باشند و غرض از آن مصون ماندن سرزمین از جنگ همه جانبه بود. اما اینک و پس از ۷اکتبر - طوفان الاقصی مسئله از بازدارندگی گذشته است و ما وارد جنگ شده‌ایم، یا به تعبیر دیگر جنگ کوچک یا جنگ پیشا جنگ! بنظر نگارنده در مرحله جنگ اساسا بازدارندگی دیگر مسئله نیست بلکه بازدارندگی محصول و ثمره‌ایست برای پیروز جنگ! وضعیت ما بین ایران و رژیم امروزه فارغ از بازدارندگی است و "بازدارندگی" صرفا ادبیاتی است برای کاهشی کردن ضربات و تهاجم دشمن. در وضعیت جنگی ما متوجه هستیم که برای نابودی طرف تخاصم قدم برمی‌داریم و او می‌فهمد که برای بقاء بایستی هر کاری بکند، هر کاری! اینجا دقیقا مرحله خروج از مسئله بازدارندگی است. از این روی بنظرم مباحثات امروزه میان کنش‌گران رسانه‌ای و تحلیل‌گران پیرامون بازدارندگی مسئله‌ای منقضی و گذر شده است. مسئله‌ی امروز مسئله جنگ از فاصله دور است. اینکه چگونه هر واحد بتواند جنگ در این فاصله را بهتر و موثرتر مدیریت کند تا در قدم آخر پیروزی از آن او باشد. روابط خصمانه امنیتی - نظامی - سیاسی ایران و رژیم به جنگ رودرو و یک قدمی جنگ تمام عیار رسیده است. منظور از جنگ تمام عیار جنگ ۸ ساله نیست. امکان دارد یک جنگ تمام عیار در چند ماه به نتیجه برسد. امروز هدف ما احیای بازدارندگی و ضربه نخوردن نیست، امروز هدف و غرض اصلی پیروزی در جنگی است که شروع شده و در جنگ تحمل ضربات و هزینه دادن امری طبیعی است هر چند که باید در دفع آن کوشید! م.ص.صاد|۲۰ مرداد ۱۴۰۳ #نظم‌مقاومت #بازدارندگی #انتقام #فواد_المقاومه #هنیه #قاتلوا‌ائمه‌الکفر https://eitaa.com/mssadeghi_ir