#پس_از_۳۰۰_روز بخش سوم #گذر_از_بازدارندگی مناسبات سیاسی - نظامی - امنیتی ایران و رژیم صهیونیستی مناسبات یا به تعبیر بهتر روابط خصمانه ایران و رژیم، از همکاری پیش از انقلاب به روابط خصمانه تغییر وضعیت - ماهیت داد، هر دو واحد سیاسی به دلیل فاصله جغرافیایی تقریبی ۲هزار کیلومتری امکان نابودسازی از نزدیک یکدیگر را نداشتند و مخاصمات در کشورهای ثالث یا اقدامات امنیتی یا گروه‌های متحد پیگیری می‌شد. این وضعیت در چارچوب مفهوم بازدارندگی از هر دو طرف فهم و برنامه ریزی میشد به این معنا که هر دو واحد سیاسی به دنبال عدم تفوق دیگری بر خود بودند. ضربه شصت‌هایی که هر کدام بر دیگری وارد می‌ساخت نمایانگر این معنا بود که امکان تهدید وجودی از طرف دیگر برای هر یک وجود نخواهد داشت. ایران اساسا رژیم را به تنهایی واجد توان تهدید وجودی نمی‌دانست مگر در اتحاد با آمریکا و ناتو. اما رژیم خطر همیشگی ایران را برای جلب پشتیبانی همکارانش گوشزد میکرد. این وضعیت در دو مرحله با شیفت و تحول مواجه شد؛ نخست آنجا که رهبری به صراحت از نابودی رژیم در ۲۵ سال آینده سخن گفت و از برنامه محور مقاومت رونمایی کرد. در این هنگام مسئله بازدارندگی صرفا مرحله‌ای پیش از جنگ بود که هر دو واحد سعی می‌کردند دست برتر را در آن داشته باشند و غرض از آن مصون ماندن سرزمین از جنگ همه جانبه بود. اما اینک و پس از ۷اکتبر - طوفان الاقصی مسئله از بازدارندگی گذشته است و ما وارد جنگ شده‌ایم، یا به تعبیر دیگر جنگ کوچک یا جنگ پیشا جنگ! بنظر نگارنده در مرحله جنگ اساسا بازدارندگی دیگر مسئله نیست بلکه بازدارندگی محصول و ثمره‌ایست برای پیروز جنگ! وضعیت ما بین ایران و رژیم امروزه فارغ از بازدارندگی است و "بازدارندگی" صرفا ادبیاتی است برای کاهشی کردن ضربات و تهاجم دشمن. در وضعیت جنگی ما متوجه هستیم که برای نابودی طرف تخاصم قدم برمی‌داریم و او می‌فهمد که برای بقاء بایستی هر کاری بکند، هر کاری! اینجا دقیقا مرحله خروج از مسئله بازدارندگی است. از این روی بنظرم مباحثات امروزه میان کنش‌گران رسانه‌ای و تحلیل‌گران پیرامون بازدارندگی مسئله‌ای منقضی و گذر شده است. مسئله‌ی امروز مسئله جنگ از فاصله دور است. اینکه چگونه هر واحد بتواند جنگ در این فاصله را بهتر و موثرتر مدیریت کند تا در قدم آخر پیروزی از آن او باشد. روابط خصمانه امنیتی - نظامی - سیاسی ایران و رژیم به جنگ رودرو و یک قدمی جنگ تمام عیار رسیده است. منظور از جنگ تمام عیار جنگ ۸ ساله نیست. امکان دارد یک جنگ تمام عیار در چند ماه به نتیجه برسد. امروز هدف ما احیای بازدارندگی و ضربه نخوردن نیست، امروز هدف و غرض اصلی پیروزی در جنگی است که شروع شده و در جنگ تحمل ضربات و هزینه دادن امری طبیعی است هر چند که باید در دفع آن کوشید! م.ص.صاد|۲۰ مرداد ۱۴۰۳ #نظم‌مقاومت #بازدارندگی #انتقام #فواد_المقاومه #هنیه #قاتلوا‌ائمه‌الکفر https://eitaa.com/mssadeghi_ir