🌺🍃 حکمت ۳۶۱ نهجالبلاغه
🌷روش خواستن از خدا (عبادى، معنوى)🌷
إِذَا كَانَتْ لَكَ إِلَى اللَّهِ سُبْحَانَهُ حَاجَةٌ، فَابْدَأْ بِمَسْأَلَةِ الصَّلَاةِ عَلَى رَسُولِهِ (صلى الله عليه وآله وسلم)، ثُمَّ سَلْ حَاجَتَكَ، فَإِنَّ اللَّهَ أَكْرَمُ مِنْ أَنْ يُسْأَلَ حَاجَتَيْنِ، فَيَقْضِيَ إِحْدَاهُمَا وَ يَمْنَعَ الْأُخْرَى.
هر گاه از خداى سبحان درخواستى دارى، ابتدا بر پيامبر اسلام صلّى اللّه عليه و آله و سلّم درود بفرست، سپس حاجت خود را بخواه، زيرا خدا بزرگوارتر از آن است كه از دو حاجت درخواستشده، يكى را برآورد و ديگرى را بازدارد.
🌺🍃 حکمت ۳۶۵ نهجالبلاغه
💟بهترين راه ادب آموزى خويشتن💟
الْفِكْرُ مِرْآةٌ صَافِيَةٌ، وَ الاِعْتِبَارُ مُنْذِرٌ نَاصِحٌ. وَ كَفَى أَدَباً لِنَفْسِكَ تَجَنُّبُكَ مَا كَرِهْتَهُ لِغَيْرِكَ.
فكر، آينه شفاف و درخشندهاى است و حوادث عبرت انگيز، بيمدهنده و نصيحتكننده است و براى ادب آموزى خويشتن همين بس كه از آنچه براى ديگران ناخوش مىدارى بپرهيزى.
🌺🍃 حکمت ۳۶۶ نهجالبلاغه
🏃♂️آنجا كه علم فرار مىكند!🏃♂️
الْعِلْمُ مَقْرُونٌ بِالْعَمَلِ: فَمَنْ عَلِمَ عَمِلَ; وَ الْعِلْمُ يَهْتِفُ بِالْعَمَلِ: فَإِنْ أَجَابَهُ وَإِلاَّ ارْتَحَلَ عَنْهُ.
علم با عمل همراه است و هركس (به راستى) عالم باشد عملمىكند.
علم، عمل را فرامىخواند اگر اجابت كرد و آمد، علم مىماند و الاّ كوچمىكند.
🌺🍃 حکمت ۳۶۷ نهج البلاغه
📛سرنوشت دنياپرستان📛
يَا أَيُّهَا النَّاسُ، مَتَاعُ الدُّنْيَا حُطَامٌ مُوبِىءٌ فَتَجَنَّبُوا مَرْعَاهُ! قُلْعَتُهَا أَحْظَى مِنْ طُمَأْنِينَتِهَا، وَ بُلْغَتُهَا أَزْكَى مِنْ ثَرْوَتِهَا. حُكِمَ عَلَى مُكْثِرٍ بِالْفَاقَةِ، وَ أُعِينَ مَنْ غَنِيَ عَنْهَا بِالرَّاحَةِ. وَ مَنْ رَاقَهُ زِبْرِجُهَا أَعْقَبَتْ نَاظِرَيْهِ كَمَهاً، وَ مَنِ اسْتَشْعَرَ الشَّغَفَ بِهَا مَلاََتْ ضَمِيرَهُ أَشْجَاناً، لَهُنَّ رَقْصٌ عَلَى سُوَيْدَاءِ قَلْبِهِ هَمٌّ يَشْغَلُهُ، وَ غَمٌّ يَحْزُنُهُ، كَذلِکَ حَتَّى يُؤْخَذَ بِكَظَمِهِ فَيُلْقَى بِالْفَضَاءِ مُنْقَطِعاً أَبْهَرَاهُ، هَيِّناً عَلَى آللّهِ فَنَاؤُهُ، وَ عَلَى الاِْخْوَانِ إِلْقَاؤُهُ. وَإِنَّما يَنْظُرُ الْمُؤْمِنُ إِلَى الدُّنْيَا بِعَيْنِ الاِعْتِبَارِ، وَيَقْتَاتُ مِنْهَا بِبَطْنِ الاِضْطِرَارِ، وَ يَسْمَعُ فِيهَا بِأُذُنِ الْمَقْتِ وَ الاِْبْغَاضِ، إِنْ قِيلَ أَثْرَى قِيلَ أَكْدَى! وَإِنْ فُرِحَ لَهُ بِالْبَقَاءِ حُزِنَ لَهُ بِالْفَنَاءِ! هذَا وَ لَمْ يَأْتِهِمْ «يَوْمٌ فِيهِ يُبْلِسُونَ».
اى مردم!
متاع دنيا همچون گياهان خشكيده «وباخيز» است بنابراين از چنين چراگاهى دورى كنيد. دلكندن از آن لذتبخشتر است از دل بستن و اعتماد به آن، و استفاده از آن به مقدار نياز بهتر است از جمع كردن و انباشتن ثروت آن. كسى كه از آن بسيار گردآورى كند محكوم به فقر و نيازمندى است و هرآنكس از آن بىنيازى جويد به آسايش و آرامش خود كمك كردهاست.
كسى كه زر و زيورهاى دنيا در نظرش شگفتانگيز باشد قلب او نابينا مى شود و آنكس كه عشق آن را به خداوند بىاهميت و افكندنش به گورستان براى دوستانش آسان است.
(امام(عليه السلام) فرمود:) انسان مؤمن، تنها با چشم عبرت بهدنيا مىنگرد، از مواهب آن بهمقدار ضرورت بهرهمىگيرد و آهنگ دلرباى آن را با بغض و نفرت مىشنود.
هرگاه گفته شود فلانكس توانگرشد (ديرى نمىپايد كه) گفته مى شود بدبخت و بىنوا گشت و
هرگاه مردم از فكر بقاى او (در اين جهان) شادشوند (چيزى نمى گذرد كه) خبر مرگ او آنها را محزونمىكند.
اين حال دنياى آنهاست و هنوز روزى كه در آن بهراستى غمگين و مأيوسشوند (روز رستاخيز) فرانرسيدهاست.
🌺🍃 حکمت ۳۶۸ نهجالبلاغه
⭐️فلسفه ثواب و عقاب⭐️
إِنَّ اللّهَ سُبْحَانَهُ وَضَعَ الثَّوَابَ عَلَى طَاعَتِهِ، وَ الْعِقَابَ عَلَى مَعْصِيَتِهِ، ذِيَادَةً لِعِبَادِهِ عَنْ نَقْمَتِهِ وَ حِيَاشَةً لَهُمْ إِلَى جَنَّتِهِ.
خداوند سبحان ثواب را بر اطاعتش و كيفر را بر معصيتش قرار داده است تا بندگانش را از عذاب خود بازدارد و آنها را به سوى بهشتش سوق دهد.