🌺🍃 حکمت ۳۶۲ نهج‌البلاغه 🚫ضرورت پرهيز از جدال و درگيرى🚫 هرکس که از آبروى خود بيم‌ناک است از جدال بپرهيزد. مَنْ ضَنَّ بِعِرْضِهِ فَلْيَدَعِ الْمِرَاءَ.

🌺🍃 حکمت ۳۶۳ نهج‌البلاغه 🆎دو دليل نادانى🆎 مِنَ الْخُرْقِ الْمُعَاجَلَةُ قَبْلَ الاِْمْكَانِ، وَ الاَْنَاةُ بَعْدَ الْفُرْصَةِ. عجله‌كردن پيش‌از فراهم‌شدن امكانات، و از‌دست‌دادن امكانات و سستى‌كردن پس‌از فرصت، از حماقت و نادانى است.

🌺🍃 حکمت ۳۶۴ نهج‌البلاغه 🤔تفكر منطقى🤔 لاَ تَسْأَلْ عَمَّا لاَ يَكُونُ، فَفِي الَّذِي قَدْ كَانَ لَكَ شُغْلٌ. ⛔️ درباره آنچه تحقق‌يافتنى نيست سؤال‌مكن چرا كه در آن‌چه تحقق‌يافته به اندازه كافى اسباب دل‌مشغولى تو وجود دارد.

🌺🍃 حکمت ۳۶۵ نهج‌البلاغه 💟بهترين راه ادب آموزى خويشتن💟 الْفِكْرُ مِرْآةٌ صَافِيَةٌ، وَ الاِعْتِبَارُ مُنْذِرٌ نَاصِحٌ. وَ كَفَى أَدَباً لِنَفْسِكَ تَجَنُّبُكَ مَا كَرِهْتَهُ لِغَيْرِكَ. فكر، آينه شفاف و درخشنده‌اى است و حوادث عبرت انگيز، بيم‌دهنده و نصيحت‌كننده است و براى ادب آموزى خويشتن همين بس كه از آنچه براى ديگران ناخوش مى‌دارى بپرهيزى.

🌺🍃 حکمت ۳۶۶ نهج‌البلاغه 🏃‍♂️آنجا كه علم فرار مى‌كند!🏃‍♂️ الْعِلْمُ مَقْرُونٌ بِالْعَمَلِ: فَمَنْ عَلِمَ عَمِلَ; وَ الْعِلْمُ يَهْتِفُ بِالْعَمَلِ: فَإِنْ أَجَابَهُ وَإِلاَّ ارْتَحَلَ عَنْهُ. علم با عمل همراه است و هركس (به راستى) عالم باشد عمل‌مى‌كند. علم، عمل را فرامى‌خواند اگر اجابت كرد و آمد، علم مى‌ماند و الاّ كوچ‌مى‌كند.

🌺🍃 حکمت ۳۶۷ نهج البلاغه 📛سرنوشت دنياپرستان📛 يَا أَيُّهَا النَّاسُ، مَتَاعُ الدُّنْيَا حُطَامٌ مُوبِىءٌ فَتَجَنَّبُوا مَرْعَاهُ! قُلْعَتُهَا أَحْظَى مِنْ طُمَأْنِينَتِهَا، وَ بُلْغَتُهَا أَزْكَى مِنْ ثَرْوَتِهَا. حُكِمَ عَلَى مُكْثِرٍ بِالْفَاقَةِ، وَ أُعِينَ مَنْ غَنِيَ عَنْهَا بِالرَّاحَةِ. وَ مَنْ رَاقَهُ زِبْرِجُهَا أَعْقَبَتْ نَاظِرَيْهِ كَمَهاً، وَ مَنِ اسْتَشْعَرَ الشَّغَفَ بِهَا مَلاََتْ ضَمِيرَهُ أَشْجَاناً، لَهُنَّ رَقْصٌ عَلَى سُوَيْدَاءِ قَلْبِهِ هَمٌّ يَشْغَلُهُ، وَ غَمٌّ يَحْزُنُهُ، كَذلِکَ حَتَّى يُؤْخَذَ بِكَظَمِهِ فَيُلْقَى بِالْفَضَاءِ مُنْقَطِعاً أَبْهَرَاهُ، هَيِّناً عَلَى آللّهِ فَنَاؤُهُ، وَ عَلَى الاِْخْوَانِ إِلْقَاؤُهُ. وَإِنَّما يَنْظُرُ الْمُؤْمِنُ إِلَى الدُّنْيَا بِعَيْنِ الاِعْتِبَارِ، وَيَقْتَاتُ مِنْهَا بِبَطْنِ الاِضْطِرَارِ، وَ يَسْمَعُ فِيهَا بِأُذُنِ الْمَقْتِ وَ الاِْبْغَاضِ، إِنْ قِيلَ أَثْرَى قِيلَ أَكْدَى! وَإِنْ فُرِحَ لَهُ بِالْبَقَاءِ حُزِنَ لَهُ بِالْفَنَاءِ! هذَا وَ لَمْ يَأْتِهِمْ «يَوْمٌ فِيهِ يُبْلِسُونَ». اى مردم! متاع دنيا همچون گياهان خشكيده «وباخيز» است بنابراين از چنين چراگاهى دورى كنيد. دل‌كندن از آن لذت‌بخش‌تر است از دل بستن و اعتماد به آن، و استفاده از آن به مقدار نياز بهتر است از جمع كردن و انباشتن ثروت آن. كسى كه از آن بسيار گردآورى كند محكوم به فقر و نيازمندى است و هر‌آن‌كس از آن بى‌نيازى جويد به آسايش و آرامش خود كمك كرده‌است. كسى كه زر و زيورهاى دنيا در نظرش شگفت‌انگيز باشد قلب او نابينا مى شود و آن‌كس كه عشق آن را به خداوند بى‌اهميت و افكندنش به گورستان براى دوستانش آسان است. (امام(عليه السلام) فرمود:) انسان مؤمن، تنها با چشم عبرت به‌دنيا مى‌نگرد، از مواهب آن به‌مقدار ضرورت بهره‌مى‌گيرد و آهنگ دل‌رباى آن را با بغض و نفرت مى‌شنود. هرگاه گفته شود فلان‌كس توان‌گرشد (ديرى نمى‌پايد كه) گفته مى شود بدبخت و بى‌نوا گشت و هرگاه مردم از فكر بقاى او (در اين جهان) شادشوند (چيزى نمى گذرد كه) خبر مرگ او آن‌ها را محزون‌مى‌كند. اين حال دنياى آنهاست و هنوز روزى كه در آن به‌راستى غمگين و مأيوس‌شوند (روز رستاخيز) فرانرسيده‌است.

🌺🍃 حکمت ۳۶۸ نهج‌البلاغه ⭐️فلسفه ثواب و عقاب⭐️ إِنَّ اللّهَ سُبْحَانَهُ وَضَعَ الثَّوَابَ عَلَى طَاعَتِهِ، وَ الْعِقَابَ عَلَى مَعْصِيَتِهِ، ذِيَادَةً لِعِبَادِهِ عَنْ نَقْمَتِهِ وَ حِيَاشَةً لَهُمْ إِلَى جَنَّتِهِ. خداوند سبحان ثواب را بر اطاعتش و كيفر را بر معصيتش قرار داده است تا بندگانش را از عذاب خود بازدارد و آن‌ها را به سوى بهشتش سوق دهد.

🌺🍃 حکمت ۳۶۹ نهج‌البلاغه ✴️زمانى طوفانى در پيش است✴️ يَأْتِي عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ لاَ يَبْقَى فِيهِمْ مِنَ الْقُرْآنِ إِلاَّ رَسْمُهُ، وَ مِنَ الاِْسْلاَمِ إِلاَّ اسْمُهُ، وَ مَسَاجِدُهُمْ يَوْمَئِذٍ عَامِرَةٌ مِنَ الْبِنَاءِ، خَرَابٌ مِنَ الْهُدَى، سُكَّانُهَا وَعُمَّارُهَا شَرُّ أَهْلِ الاَْرْضِ، مِنْهُمْ تَخْرُجُ الْفِتْنَةُ، وَ إِلَيْهِمْ تَأْوِي الْخَطِيئَةُ؛ يَرُدُّونَ مَنْ شَذَّ عَنْهَا فِيهَا، وَ يَسُوقُونَ مَنْ تَأَخَّرَ عَنْهَا إِلَيْهَا. يَقُولُ اللّهُ سُبْحَانَهُ: فَبِي حَلَفْتُ لاََبْعَثَنَّ عَلَى أُولئِکَ فِتْنَةً تَتْرُکُ الْحَلِيمَ فِيهَا حَيْرَانَ وَقَدْ فَعَلَ، وَ نَحْنُ نَسْتَقِيلُ اللّهَ عَثْرَةَ الْغَفْلَةِ. روزگارى بر مردم فرامى‌رسد كه در ميان آن‌ها از قرآن چيزى جز خطوطش و از اسلام جز نامش باقى‌نخواهد‌ماند، مساجد آن‌ها در‌آن‌زمان از جهت بنا آباد و محكم ولى از جهت هدايت خراب و ويران است، ساكنان آن مساجد و آبادكنندگانش بدترين‌مردم روى زمينند، فتنه و فساد از آن‌ها برمى‌خيزد و خطاها به آن‌ها بازمى‌گردد، آن‌كس‌كه در‌آن‌زمان از فتنه‌ها كناره‌گيرى‌كند او را (به‌اجبار) به آن بازمى‌گردانند و هركسى‌كه از‌آن‌جا وامانده‌است به‌سوى آن سوقش مى‌دهند، خداوند سبحان مى‌فرمايد: به ذاتم سوگند‌خورده‌ام فتنه‌اى بر آنان مى‌فرستم كه شده و ما از خداوند خواستاريم كه از لغزش‌ها و غفلت‌هاى ما درگذرد.

🌺🍃 حکمت ۳۷۰ نهج‌البلاغه 💚يك پيام مستمر💚 قلما اعتدل به المنبر، إِلا قال أمام الخطبة : أَيُّهَا النَّاسُ، اتَّقُوا اللّهَ فَمَا خُلِقَ امْرُؤٌ عَبَثاً فَيَلْهُو، وَ لاَ تُرِکَ سُدًى فَيَلْغُو وَمَا دُنْيَاهُ الَّتي تَحَسَّنَتْ لَهُ بِخَلَفٍ مِنَ الاْخِرَةِ الَّتِي قَبَّحَهَا سُوءُ النَّظَرِ عِنْدَهُ، وَ مَا الْمَغْرُورُ الَّذِي ظَفِرَ مِنَ الدُّنْيَا بِأَعْلَى هِمَّتِهِ كَالآخَرِالَّذِي ظَفِرَ مِنَ الآخِرَةِ بِأَدْنَى سُهْمَتِهِ. روايت‌شده كه كمتر اتفاق‌مى‌افتاد كه امام علیه السلام بر منبر بنشيند و پيش‌از خطبه چنين نفرمايد : اى مردم! تقواى الهى پيشه‌كنيد (و بدانيد) هيچ‌كس بيهوده و عبث آفريده‌نشده كه دائماً به لهو (و سرگرمى‌هاى مختلف) بپردازد و هيچ‌كس مهمل و بى‌هدف رهانشده تا به كارهاى لغو و بى‌ارزش مشغول‌شود (هرگز) دنياى دل‌پسندش جاى آخرتى را كه با بدنگرى، زشت در نظرش جلوه‌كرده‌است نخواهدگرفت و آن فريب‌‌خورده‌اى كه با برترين كوشش بر دنيا ظفريافته هم‌چون كسى نيست كه به كمترين سهم خود از آخرت دست يافته‌است.