#فوت_فن_زندگی 👈 دوره ۱، شماره ۹ ✍ دبیر: ریحانه زارع 🖊نویسندگان: بهزاد حسن پور، زهرا پولادرکه و ریحانه زارع 🔰 خودآگاهی و راهکارهای تقویت آن در دانش آموزان #قسمت_دوم 1: میزبان یک نمایش باشید. یک رویداد نمایش و گفتن به کودکان کمک می کند تا در مورد خود بیاموزند، که به آنها می آموزد چگونه خودآگاه باشند. میزبانی یک نمایش باید فضای امنی را برای اشتراک‌گذاری بچه‌ها ایجاد کند. نمایش و گفتن لازم نیست حضوری باشد . می‌توانید این رویدادها را از طریق ابزار کنفرانس ویدیویی نیز میزبانی کنید. نکته حرفه اي: نمایش را فراگیر کنید و به یاد داشته باشید که همه بچه های کلاس شما فرصت ها و دارایی های یکسانی ندارند. به کودکان یادآوری کنید که این یک جلسه فخرفروشی یا مسابقه نیست. این فضایی برای به اشتراک گذاشتن و یادگیری در مورد خود است. 2: فهرست امیدها و رویاها را تهیه کنید. راه دیگری که کودکان در مورد خود می آموزند و در نتیجه خودآگاه می شوند، فهرست کردن امیدها و رویاهای خود است. حتی می توانید ترس ها را نیز در این لیست قرار دهید.بچه ها همچنین می توانند این اهداف و آرزوها را توضیح دهند و تصویری بصری ترسیم کنند. فکر کردن به امیدها و رویاهای خود همیشه آسان نیست، بنابراین ممکن است متوجه شوید که فرزندانتان باید تشویق شوند .بهتر است هفته ای یک بار فعالیت فهرست امیدها و رویاها را انجام دهید و به بچه ها برای کشف امید و آرزوهایشان کمک کنید. 3: چیزهای جدیدی را امتحان کنید. زمانی که روال‌های یکسانی داریم و هر روز همان کارها را انجام می‌دهیم، امتحان کردن چیز جدید به بچه ها می آموزد تا بیشتر درباره خود فکر کنند. تجربیات جدید افق های ما را گسترش می دهد و به ما برای شناسایی استعداد و توانایی هایمان کمک می کند. به هر حال، اگر بچه‌های شما چیزهای جدید را امتحان نکنند چگونه می‌دانند در چه چیزی خوب هستند و چه چیزی را دوست دارند ؟ 4: شکرگزاری را تمرین کنید. ما اغلب (و به راحتی) روی چیزهایی که نداریم تمرکز می کنیم، اما وقتی از آنچه داریم آگاه می شویم و برای آن چیزها سپاسگزار هستیم، خودآگاه می شویم. خودآگاهی یکی از جنبه‌های اصلی یادگیری عاطفی اجتماعی است که کودکان و دانش‌آموزان باید از سنین پایین بر آن مسلط شوند. یک مطالعه منتشر شده در مجله مطالعات شادی در سال 2019 نشان داد که وقتی کودکان از سنین پایین شروع به تمرین قدردانی می کنند، در بزرگسالی شادتر می شوند . و تنها زمانی می توانید واقعاً خوشحال باشید که خودآگاه باشید. 5: جملات تاکیدی مثبت را تمرین کنید. نگاه مثبت به خود به مبارزه با افکار منفی خودکار ، افزایش عزت نفس، ترویج عشق به خود و مدیریت احساسات کمک می کند. جملات تاکیدی مثبت را با دانش آموزانتان به اشتراک بگذارید و از آنها بخواهید 5 یا 10 مورد از موارد مورد علاقه خود را انتخاب کنند و حتی می توانند این جملات تاکیدی را روی برگه بنویسند و آنها را به مکان هایی در خانه بچسبانند و هنگامی که از آن نقطه عبور می کنند، باید بایستند و با صدای بلند آن جمله مثبت را بخوانند.برای مثال معلم می تواند چند جمله تاکیدی مثبت را روی توپ بنویسید و توپ را به عقب و جلو یا از بچه ای به بچه دیگر پرتاب کنید، و وقتی کودک توپ را می گیرد ، باید یکی از جملات تاکیدی را بخواند و یا از تصاویری با عبارات "من........ هستم." استفاده کنید. افکار مثبت را تمرین کنید. 6: در مورد خودآگاهی بخوانید. مطالب مناسب سن دانش آموز را پیدا کنید و برای آنها بخوانید یا از آنها بخواهید خودشان بخوانند. سپس می توانید در مورد فصل، کتاب یا مقاله با آنها بحث کنید و آن را با اهداف خودآگاهی که می خواهید به آنها برسید پیوند دهید. 7: یک تابلو بسازید. ساخت تابلو می تواند به کودکان کمک کند تا در مورد خودآگاهی بیاموزند. بعلاوه، ایجاد این تابلوهای بصری می تواند بسیار سرگرم کننده باشد زیرا کودکان خلاق می شوند. کلاژی که کودک شما می سازد می تواند شامل تصاویر ، نقاشی ها، کلمات ، نقل قول ها و هر چیز دیگری باشد که با موضوع مطابقت داشته باشد و نماد آرزوها ، اهداف و رویاهای او باشد. 👇👇👇👇👇 📜 نشریه علمی_خبری نما (نشریه معلمان ایران) ✅ ایتا https://eitaa.com/nama_nashrie ✅ بله https://ble.ir/nama_nashrie

#فوت_فن_زندگی 👈 دوره ۱، شماره ۹ ✍ دبیر: ریحانه زارع 🖊نویسندگان: بهزاد حسن پور، زهرا پولادرکه و ریحانه زارع 🔰 خودآگاهی و راهکارهای تقویت آن در دانش آموزان #قسمت_سوم 8: ایفای نقش ایفای نقش فواید بسیاری دارد، از آموزش کودکان در مورد خود و دیگران گرفته تا پردازش اطلاعات جدید ، به دست آوردن درک بهتری از سناریوی ایفای نقش و پرورش مهارت های تفکر درجه بالاتر مانند مقایسه، پیش بینی و تجزیه و تحلیل. جنبه های کلیدی ایفای نقش این است که آن را واقعی و واضح نگه دارید و اطمینان حاصل کنید که همه بچه ها « نقش» دارند. در طول فعالیت ایفای نقش، از مخاطب بخواهید اعمال، کلمات و احساسات را تماشا کند . پس از بازی نقش، از بچه ها سؤالات خودآگاهی خاص بپرسید. "اگر موقعیت ............... اتفاق می‌افتد، چه می‌کردید؟" هدف از ایفای نقش این است که بچه‌ها بتوانند ببینند که واکنش‌ها و اعمالشان چه تأثیری بر خودشان و دیگران می‌گذارد وقتی آنها موقعیتی را به نمایش می‌گذارند. 9: یک جعبه خودآگاهی ایجاد کنید. یک فعالیت جالب خودآگاهی برای بچه‌ها، ایجاد یک جعبه خودآگاهی است. شما به یک جعبه، نشانگر و برگه نیاز دارید.می توانید این فعالیت را روزانه ، هفتگی یا ماهانه انجام دهید. می‌توانید با دادن مضامین یا سؤال کردن (یا حتی هر دو) دانش آموزانتان را راهنمایی کنید که چه چیزی بنویسند . به عنوان مثال از آنها بخواهید: "3 نقطه قوت خود را فهرست کنند"، "3 نقطه ضعف خود را فهرست کنند"، "در مورد نقطه ضعفی که دارید چه چیزی یاد گرفتید؟" و "کجا قدرت به شما کمک کرد در یک موقعیت چالش برانگیز کنار بیایید؟". برای هر سوال، کودک می‌تواند پاسخ‌ها یا کلمات کلیدی خود را روی یک یادداشت بنویسد و آن را به جعبه اضافه کند یا می توانید به آنها اجازه دهید 3 تا 5 یادداشت در هر موضوع اضافه کنند. در پایان هفته یا ماه، یادداشت ها را بردارید و در مورد آنچه دانش آموزانتان نوشته اند صحبت کنید. 10: بررسی های احساسی انجام دهید. می توانید روز خود را با یک بررسی احساسی دانش آموزان کلاس خود شروع کنید. این بررسی‌ها به بچه‌ها کمک می‌کند در مورد احساس خود فکر کنند. تنها زمانی که بفهمیم چه احساسی داریم می‌توانیم احساسات را به روشی سازنده بررسی کنیم. همچنین می‌توانید با یافتن مطالب مناسب سن، خودآگاهی را از طریق مطالعه به بچه‌ها بیاموزید و یا برای آنها بخوانید یا از آنها بخواهید خودشان بخوانند.به دانش آموزان بزرگتر بیاموزید چگونه احساس خود را بشناسند و مدیریت کنند. 11: ذهن آگاهی را تمرین کنید. ممکن است فکر کنید که خودآگاهی و ذهن آگاهی یکی هستند.اگرچه این مفاهیم با هم مرتبط هستند اما با هم متفاوتند. آگاه بودن به شما کمک می کند بیشتر حضور داشته باشید ، در حالی که ذهن آگاهی نیاز به درون نگری و تعدیل فرآیند فکری زیادی دارد. بنابراین، می توانید از فعالیت های ذهن آگاهی برای آموزش خودآگاهی به کودکان استفاده کنید. 12: به گفتگوی درونی‌تان بیشتر مشغول شوید. انجام 15 دقیقه این تمرین روزانه روشی مناسب برای تقویت خودآگاهی است و به ما این امکان را می‌دهد تا شخصیت خود را در سطح عمیق‌تری درک کنیم.برای مثال استفاده از دفتر خاطرات یا ضبط صدا و بیان احساسات خود، یک روش مؤثر برای انجام این کار است زیرا فرصتی را برای برقراری احساسات به روشی ملموس فراهم می‌کند و افکار و احساسات را روشن می‌سازد. باتوجه به مطالب گفته شده، افراد در موقعیت های مرتبط به موضوع کنترل واکنش های بسیار متفاوتی از خود نشان می دهند برخی می دانند که در موقعیت هایی قادر به کنترل امور هستند و موقعیت هایی نیز وجود دارد که انها قادر به کنترل ان نیستند. برخی دیگر از افراد واکنش های نامناسبی نشان می دهند. آنهایی که نیاز به کنترل شدید دارند می کوشند کارهای کنترل ناپذیر را نیز کنترل کنند، افرادی که نیاز چندانی به کنترل ندارند ممکن است هیچ تلاشی برای کنترل موقعیتی که در حقیقت کنترل نشدنی است به عمل نیاورند، وقتی افراد می کوشند موقعیت هایی اساسا کنترل نشدنی را کنترل نمایند، استرس بالایی را تجربه می کنند. لذا، این توصیه که آنها باید بکوشند موقعیتی را که کنترل کنند، توصیه خوبی نیست. انها باید بپذیرند که موقعیت هایی وجود دارد که خارج از کنترل انهاست 👇👇👇👇👇 📜 نشریه علمی_خبری نما (نشریه معلمان ایران) ✅ ایتا https://eitaa.com/nama_nashrie ✅ بله https://ble.ir/nama_nashrie

برای مطالعه بیشتر مطالب روز هشتک های زیر بزنید #وقت_اضافه #روی_خط_خبر #پژواک #فناورانه #آفاق #مرز_عاشقی #دهلیز #کران #کتابنامه #الگوکده #نکته_گرام 👈 مدیر مسئول: سید حامد قریشی موسوی 👈 سردبیر: امیرحسین پوربخشی

📜 نشریه علمی_خبری نما (نشریه معلمان ایران) 👈 دوره ۱، #شماره۱۰ ✅ خصوصی سازی: نعمت یا بلا؟ مسئله این است! (قسمت اول) ✅ رتبه بندی به کجا رسید؟ ✅ دانش‌آموزان کم بضائت ✅ همدلی و راه‌های تقویت آن در دانش‌آموزان ✅ معلم مدرسه کیفی 💯 آنچه در وقت اضافه خواهید خواند... 👈 دانش‌آموزی که لکنت زبان داشت 👈 بازی با پا بردار 👇👇👇👇👇 📜 نشریه علمی_خبری نما (نشریه معلمان ایران) ✅ ایتا https://eitaa.com/nama_nashrie ✅ بله https://ble.ir/nama_nashrie

#وقت_اضافه 👈دوره۱،شماره ۱۰ ✍دبیر: سحرحیدری 🖋 نویسندگان: ژاله بخشنده باورساد،سید محمد صادق ساداتی،نگارعبدی زاده،نگار رستمی،سحر حیدری ✔خاطره: هنگامی که، در مدرسه هفت تیر خورشید کلا مشغول به کار بودم، یکی از دانش آموزان پایه سوم را که علاقه ی خاصی به سرود داشت ودر عین حال لکنت زبان داشت؛با اقدامی که انجام دادم، موفق شدم.با توجه به مشکلش او را در گروه سرود شرکت دهم وهمین امر موجب شده بود که او هم در امر آموزش وهم در امر پرورشی،موفق تر عمل کند؛زیرا امید اورا با اقداماتم مجدد زنده کردم. با اصرار وعلاقه ای که او داشت و همچنین گروه سرود ،گروهی است که دانش آموزان با توجه به استعدادشان انتخاب می شوند،تصمیم گرفتم به طور انفرادی با او تمرین کنم؛ مخصوصا در ساعات تفریح و همچنین با اجازه ی معلمش در ساعت ورزش مدام با او کار وتمرین می کردم. علاوه بر این موارد نوار سرود را تکثیر کردم و به این دانش آموز دادم تا در منزل نیز تمرین کند واز سرگروه سرود هم خواستم در مواقع نیاز با او تمرین بیشتری کند ومهم تر از همه اینکه گروه سرود را آماده کردم،برای حضور این دانش آموز واز بچه ها خواستم همکاری بیشتری با این دانش آموز داشته باشند. در نتیجه با تمرین وممارستی که انجام شد وعلاقه ای که خود دانش آموز به این کار داشت، ابتدابه‌صورت لب خوانی سرود را می‌خواند وسپس با یک دانش آموز دیگر سرود می‌خواند وبعد با دو دانش آموز و مرحله بعدی با سه دانش آموز وهمین طور ادامه دادم تا این دانش آموز را در گروه سرود قرار دادم و در ادامه از گروه سرود خواستم ابتدا در جمع دانش آموزان اجرا کنند وسپس در جمع مربیان .مدیران دفتری اجرا کنند. وسعی کردم از این گروه سرود به خاطر حضور این دانش آموز در مناسبت های مختلف استفاده کنم، سرانجام این دانش آموز توانست خود را با گروه سرود وفق دهد وبا آن ها هماهنگ شد وعلاوه براین لکنت زبان او بهانه ای بود که در در درس های شفاهی موفق نباشد،اما همین که توانسته بود در جمعی سرود بخواند این مهارت را هم پیدا کرده بود که درس های شفاهی را خوب پاسخ دهد. وبه این جمله باور پیدا کرده بود( من می توانم) وبه حدی رسیده بود که معلم از او احساس رضایت می کرد وباور نمی کرد این همان دانش آموز قبلی اوست. این یک تجربه ی شیرینی بود؛که من در مقطع ابتدایی به دست آوردم وتوانستم از طریق سرود امید را در این دانش آموز زنده کنم و اورا در مراحل آموزشی نیز کمک نمایم. (شهربانو تفریشی) 👇👇👇👇👇 📜 نشریه علمی_خبری نما (نشریه معلمان ایران ✅ایتا: https://eitaa.com/nama_nashrie ✅بله: https://ble.ir/nama_nashrie

#وقت_اضافه 👈دوره۱،شماره ۱۰ ✍دبیر: سحرحیدری 🖋 نویسندگان: ژاله بخشنده باورساد،سید محمد صادق ساداتی،نگارعبدی زاده،نگار رستمی،سحر حیدری ✔بازی با پا بردار تحریک و تقویت حس لامسه در ناحیه ی پا ، هوش جنبشی حرکتی چند دستمال پارچه ای یا کاغذی بردارید و اطراف یک سطل یا سبد قرار بدید. با پخش آهنگ و یا اعلام مربی بچه ها باید با انگشتان پا دستمال ها رو بردارند و توی سبد بندازند. برنده کسی هست که تعداد بیشتری رو برداره و بندازه توی سبد. ️ بسیاری از اختلالات یادگیری ناشی از عدم تحریک و تقویت حس هاست. 👇👇👇👇👇 📜 نشریه علمی_خبری نما (نشریه معلمان ایران ✅ایتا: https://eitaa.com/nama_nashrie ✅بله: https://ble.ir/nama_nashrie

#فناورانه 👈دوره۱،شماره ۱۰ ✍دبیر: علی قره داغی 🖋نویسندگان: کیمیا محمدی کاشانی، زهرا سهیلی،محمدرضاسبک تکین،علی قره داغی ممقانی 🔴آشنایی با مفهوم روش تدریس و معرفی روش های سنتی آن #قسمت_اول در طول تاریخ تأسیس نهادی به نام تعلیم و تربیت برای پیشینیان ما همواره مورد توجه بوده است زیرا آنان به فراگیری علوم مختلف برای بهبود اوضاع زندگی و جامعه‌ی خود علاقه‌مند بودند و در جهت تداوم این چرخه تجربیات خود را به نسل های آینده ی خویش انتقال می دادند.  انتقال تجربیات، مهارت ها، علوم مختلف از نسلی به نسل دیگر منجر به تغییرات نسبتاً پایدار در تفکر احساس و رفتار نسل بعدی می شد که امروزه این فعل به عنوان یادگیری می شناسیم. بنابراین یادگیری به سه دلیل زیر ضرورت دارد: ۱-شناخت کشف و هدایت استعداد های خدادادی بشری ۲- یاری خواستن از علوم و فنون مختلف برای بقا، رشد و بهبود کیفیت زندگی بشری و رفع خطرات و بحران های احتمالی در جامعه ۳- کاربست علوم مختلف در جهت بهینه سازی امور. مراد از بهینه سازی امور عبارتند از؛ انجام صحیح امور در کوتاه ترین زمان ممکن و اتخاذ خروجی موفقیت آمیز از انجام این فعل؛ با  استفاده از روش های علمی و خلاقانه بنا به دلایل فوق الذکر، پاسخ به چگونگی اجرای فرایند یاددهی یادگیری از قدیم‌الایام برای صاحبان و دغدغه مندان آن حوزه ی تعلیم و تربیت مهم و حائز اهمیت بوده است.  آن‌ها برای حل به این معمای مرموز، پاسخ را به فرایند های ملموس و عینی تقسیم بندی کرده‌اند که این تقسیم بندی عبارت اند از:  ۱- تبدیل هریک از علوم و مهارت های ضروری زندگی به اهداف آموزشی در سطوح مختلف ۲- تعریف واضح و شفاف یادگیری برای کسب اهداف آموزشی از پیش تعیین شده ۳- انتخاب و به کارگیری روش هایی برای سازماندهی یادگیری هر یک از اهداف آموزشی مورد نظر، یا به جای گذاردن یک اثر یادگیری خاص؛ برای دست یابی به اهداف آموزشی از پیش تعیین شده  به روش های معینی که به منظور و قصد تغییر در رفتار (عملکرد) احساس و تفکر فراگیران نسبت به یک مهارت خاص و یا مطلب آموزشی صورت گیرد به نحوی که فراگیر بتواند از آن در جهت رشد تعالی و بهبود جامعه و زندگی روزمره ی خود استفاده نماید روش تدریس می گویند.  برخی از این روش‌ها، سابقه طولانی در نظام‌های آموزشی دارند و از ديرباز برای تحقق اهداف آموزشی و دستیابی به مهارت های خاص زندگی به کار گرفته می شده‌اند، که به آن روش های سنتی تدریس گفته می شود. روش های سنتی که ریشه در گذشته دارند و مبتنی بر آموزش مستقیم‌اند اگرچه فرصت هایی برای فعالیت های مشترک یاددهنده و یادگیرنده در زمینه های مختلف به ویژه پرسش و پاسخ فراهم می کنند اما نقش اصلی فعالیت ها بر عهده معلم است و از همین رو به آن‌ها روش معلم محور اطلاق کرده اند البته اصطلاح معلم محور بودن هرگز به معنای ایجاد محیطی، آمرانه سرد و غیر فعال نیست بلکه به این معنی است که محیط آموزشی محیطی وظیفه مدار ساختارمند، منظم و با انتظارات بالا تحت نظارت و مدیریت معلم است.  مشاهدات و اندازه گيری هایی که درطی سالها درکلاس های درس انجام گرفته نشان می دهد که در شیوه های آموزش سنتی یک معلم به تنهابی حدود یک دوم از وقت کلاس را صحبت می كند و به طور سنتی معلم ۵۰ درصد وقت کلاس را به حرف زدن اختصاص می دهد (گال؛ به نقل از فلاح، 1388 .) در این روش‌ها از وسایل کمک آموزشی کمتر استفاده می شود.  این روش‌ها در دهه های اخیر، با توجه به تحول در نگرش تعلیم و تربیت و ظهور نظریه های جدید یادگیری متحول شده اند و شکل اجرای آن‌ها دقیقاً همانند گذشته نیست لذا اطلاق سنتی به این روش ها تنها به دلیل قدمت آن‌هاست و زمان نباید هرگز معیار ارزشیابی آن‌ها قرار گیرد و موجب کاهش کاربرد این روشها در موقعیت‌های مناسب شود.    روش های سنتی به طور کلی روش های کهنه و منسوخ نیستند و از طرفی روش های جدید نیز کاملاً  مطلوب و معمول نمی باشند و اصولاً روش های قدیمی را در آموزش های امروز، از لحاظ روش اجرا نمی توان به کلی مطرود دانست (مجيديانی، 1388). 👇👇👇👇👇 📜نشریه علمی_خبری نما (نشریه معلمان ایران) ✅ایتا: https://eitaa.com/nama_nashrie ✅بله: https://ble.ir/nama_nashrie

#فناورانه 👈دوره۱،شماره ۱۰ ✍دبیر: علی قره داغی 🖋نویسندگان: کیمیامحمدی کاشانی،زهراسهیلی،محمدرضا سبک‌تکین،علی‌قره داغی‌ممقانی 🔴 آشنایی بامفهوم روش تدریس ومعرفی روش های تدریس #قسمت_دوم حال که با فلسفه و ویژگی و مفاهیم روش های سنتی تدریس آشنا شدیم بهتر است با روش های آن نیز آشنا شویم تا بتوانیم از آن در جهت یادگیری بهتر مطالب و مهارت های آموزشی استفاده کنیم  از مهمترین روش هایی که برای روش تدریس سنتی می توان نام برد، می توان به روش: حفظ و تکرار، سخنرانی، پرسش و پاسخ، نمایشی، ایفای نقش، گردش علمی، بحث گروهی و روش آزمایشگاهی اشاره کرد. که در ادامه به شرح مختصر و مفید هر یک از آنها می پردازیم. 1-روش آزمایشی: اساس اين روش بر اصول يادگيرى اکتشافى استوار است؛ به اين معنى که در اين روش، مستقيماً چيزى آموزش داده نمى‌شود، بلکه موقعيت و شرايطى فراهم مى‌شود تا شاگردان خود از طريق آزمايش به پژوهش بپردازند و جواب مسأله را کشف کنند؛ به عبارت ديگر، روش آزمايشى فعاليتى است که در جريان آن، شاگردان عملاً با به کار بردن وسايل و تجهيزات و مواد خاصى درباره مفهومى خاص تجربه کسب مى‌کنند.  آزمايش معمولاً در آزمايشگاه انجام مى‌شود اما نداشتن آزمايشگاه مجهز يا وسايل مناسب در مدرسه نبايد دليلى بر عدم اجراى اين روش باشد. در بسيارى از موارد، براى انجام دادن آزمايش وسايل چندان پيچيده‌اى مورد نياز نيست و حتى اين‌گونه وسايل را مى‌توان با کمک شاگردان فراهم نمود. اين روش براى موضوعات علوم‌تجربى روش بسيار مناسبى است، ولى امروزه در روانشناسى و ساير علوم‌انسانى نيز از آن استفاده مى‌شود.  روش آزمايشى ممکن است به منظورهاى مختلفى به‌کار رود؛ مثلاً گاهى ممکن است اين روش به منظور آشنا کردن شاگردان با جنبه‌هاى عملى يک مفهوم و زمانى به منظور فراهم آوردن محيطى مناسب براى حل مسأله‌اى به‌کار گرفته شود. در هر صورت، معلم بايد جهت کلى فعاليت را مشخص کند و اطلاعات و راهنمايى‌هاى لازم را در اختيار شاگردان قرار دهد. روش آزمايشى مى‌تواند کيفيت يادگيرى را افزايش دهد و يک عامل بسيار برانگيزنده در فعاليت آموزشى باشد. اين روش مى‌تواند براى ارضاى حس کنجکاوى و تقويت نيروى اکتشاف و اختراع و پرورش تفکر انتقادى فراگيران بسيار مفيد باشد و در شاگردان اعتماد به‌نفس و رضايت‌خاطر ايجاد کند.  روش آزمايشى مى‌تواند فعاليت‌هاى آموزشى را براى فراگيران جالب‌توجه و شيرين نمايد و در نتيجه، کمتر آنان را خسته و بى‌حوصله کند.  نقش معلم در اين روش، هدايت شاگردان و نظارت بر کار آنان است. در آزمايش‌هايى که شاگردان با وسايل و مواد خطرناک سر و کار دارند، ممکن است به علت بى‌تجربه‌ بودن شاگردان، ضايعاتى به دستگاه‌ها وارد شود؛ بنابراين، معلم بايد چگونگى کار با دستگاه‌ها را دقيقاً براى آنان توضيح دهد و بر کارشان نظارت داشته باشد و در موارد خاصى که احتمال بروز خطر زياد است يا دستگاه منحصر به‌ فرد است، معلم بايد شخصاً به آزمايش بپردازد. البته در اين صورت، روش آموزش روش نمايشى خواهد بود، نه روش آزمايشي.  بسيار مشاهده شده است که معلم يا شاگردان وقتى که به آزمايش مى‌پردازند، به پاره‌اى از مسائل که رعايت آن‌ها ضمن آزمايش لازم و ضرورى است توجه نمى‌کنند يا در بعضى موارد که معلم به آزمايش مى‌پردازد، جواب لازم را از آزمايش دريافت نمى‌کند. اين امر موجب نگرانى معلم و گاهى خنده شاگردان مى‌شود. به همين دليل، توصيه مى‌شود که پيش از آزمايش و در ضمن آن نکات زير رعايت شود: 1-وسايل و ابزار آزمايش قبل از تدريس فراهم و سازمان‌دهى شود.  2- قبل از آزمايش، براى اطمينان و گرفتن نتيجه مطلوب، آزمايش به صورت تمرينى انجام شود. 3- هنگام آزمايش، وسايل مورد نياز روى جعبه آزمايش قرار داده شود. 4- براى جلوگيرى از انحراف توجه شاگردان، وسايل اضافى در داخل جعبه آزمايش گذاشته شود. 5- قبل از آزمايش، به وسيله پرسش، توجه شاگردان به جريان آزمايش جلب شود. 6- آزمايش به گونه‌اى انجام شود که همهی شاگردان به راحتى بتوانند آن را ببينند. 7- در ضمن آزمايش، از ساير روش‌ها، مثلاً روش سخنرانى نيز استفاده شود. 👇👇👇👇👇 📜نشریه علمی_خبری نما (نشریه معلمان ایران) ✅ایتا: https://eitaa.com/nama_nashrie ✅بله: https://ble.ir/nama_nashrie

#فناورانه 👈دوره۱،شماره۱۰ ✍دبیر: علی قره داغی 🖋نویسندگان: کیمیامحمدی کاشانی،زهراسهیلی،محمدرضاسبک‌تکین، علی‌قره داغی‌ممقانی 🔴 آشنایس با مفهوم روش تدریس ومعرفی روش های تدریس #قسمت_سوم قبل از شروع آزمايش، معلم بايد براى هر چه بهتر کردن روش آزمايش نکات زير را رعایت کند: 1-ابتدا شاگردان را گروه‌بندى کند. گروه‌بندى بايد بر اساس امکانات و تعداد شاگردان صورت گيرد. 2- مراحل فعاليت و وظايف اعضاى هر گروه را دقيقاً مشخص کند. 3- روش صحيح انجام دادن آزمايش را به طور دقيق و روشن براى شاگردان توضيح دهد. 4- وسايل موجود در آزمايشگاه را بر حسب نياز هر گروه بين آنان تقسيم کند. 5- نکات ايمنى لازم را به شاگردان گوشزد کند. 6- از شاگردان بخواهد که از نتايج آزمايش گزارش کتبى تهيه کنند. گزارش‌ها بايد مستقيماً حاصل مشاهده باشد و از روى نتايج آزمايش نوشته شود، البته نظارت و کنترل معلم در هيچ‌يک از مراحل آزمايش شاگردان نبايد قطع شود. 2- ایفای نقش: روش ايفاى نقش را مى‌توان براى تجسم عينى موضوعات و درس‌هايى که براى نمايش‌نامه مناسب هستند، به‌کار گرفت. در اين روش، فرد يا افرادى از شاگردان موضوعى را به صورت نمايش‌نامه اجرا مى‌کنند.  ايفاى نقش، به معنايى که در اين‌جا به کار مى‌رود‌. به مهارت‌هاى خاص هنرى مانند بازيگرى در تئاتر و سينما نيازى ندارد، بلکه معلم بنا به موقعيت، هدف و موضوع مورد نظر، به عنوان يک روش از آن استفاده مى‌کند. از ويژگى‌هاى ممتاز روش ايفاى نقش اين است که مشاهده‌کنندگان (شاگردان) با عمليات نمايشى و ايفاگران نقش ارتباط عاطفى برقرار مى‌کنند و با هيجان مراحل نمايش را مى‌بينند و خود را در صحنه احساس مى‌کنند. چون تمرکز حواس و ارتباط عاطفى در اين روش زياد است، يادگيرى بهتر و مؤثرتر انجام مى‌گيرد. 1-2-افرادى شرکت کننده در روش ايفاى نقش: 1-معلم يا مسئول اجرا: برنامه‌ريزي، فراهم کردن امکانات و مديريت اجرايى عمليات و برنامه نمايش به عهدهی معلم است و اوست که در حقيقت، کارگردان نمايش است. 2- ايفاگران نقش: ايفاگران نقش شاگردانى هستند که به‌طور داوطلب يا انتخابى در برنامه شرکت مى‌کنند. اين افراد الزاماً نيازى به داشتن تجربه و ذوق هنرى در زمينه‌ی نمايش ندارند. 3-مشاهده‌کنندگان: ساير شاگردان جزء مشاهده‌کنندگان به حساب مى‌آيند. اين افراد در جريان يا پايان نمايش مى‌توانند درباره عمليات نمايش اظهارنظر، سؤال يا بحث کنند. 2-2-در اجراى روش ايفاى نقش، معمولاً بايد مراحل زير دنبال شود: ۱-تعيين موضوع و نوشتن آن بصورت نمايش‌نامه؛ ۲- فراهم کردن شرايط و وسايل لازم براى اجراى نمايش؛ ۳- تعيين نقش‌هايى که بايد ايفا شوند؛ ۴- آماده کردن فراگيران براى ايفاى نقش، از قبيل گريم‌کردن و تمرين دادن؛ ۵- توضيح مختصر در مورد موضوع و هدف نمايش براى شاگردان؛ ۶- اجراى نمايش‌نامه؛ ۷- بحث دربارهی محتوا و چگونگى اجراى نمايش‌نامه و ارزشيابى نتايج آن. 👇👇👇👇👇 📜 نشریه علمی_خبری نما (نشریه معلمان ایران) ✅ایتا: https://eitaa.com/nama_nashrie ✅بله: https://ble.ir/nama_nashrie

#فناورانه 👈دوره۱،شماره۱۰ ✍دبیر: علی قره داغی 🖊 نویسندگان: کیمیامحمدی‌کاشانی،زهراسهیلی،محمدرضاسبک‌تکین،علی‌قره‌‌داغی‌ممقانی 🔴 آشنایی‌بامفهوم روش تدریس ومعرفی روش های تدریس #قسمت_چهارم 2. ایفای نقش: روش ايفاى نقش را مى‌توان براى تجسم عينى موضوعات و درس‌هايى که براى نمايش‌نامه مناسب هستند، به‌کار گرفت. در اين روش، فرد يا افرادى از شاگردان موضوعى را به صورت نمايش‌نامه اجرا مى‌کنند.  ايفاى نقش، به معنايى که در اين‌جا به کار مى‌رود‌. به مهارت‌هاى خاص هنرى مانند بازيگرى در تئاتر و سينما نيازى ندارد، بلکه معلم بنا به موقعيت، هدف و موضوع مورد نظر، به عنوان يک روش از آن استفاده مى‌کند. از ويژگى‌هاى ممتاز روش ايفاى نقش اين است که مشاهده‌کنندگان (شاگردان) با عمليات نمايشى و ايفاگران نقش ارتباط عاطفى برقرار مى‌کنند و با هيجان مراحل نمايش را مى‌بينند و خود را در صحنه احساس مى‌کنند. چون تمرکز حواس و ارتباط عاطفى در اين روش زياد است، يادگيرى بهتر و مؤثرتر انجام مى‌گيرد. 1-2-افرادى شرکت کننده در روش ايفاى نقش: 1-معلم يا مسئول اجرا: برنامه‌ريزي، فراهم کردن امکانات و مديريت اجرايى عمليات و برنامه نمايش به عهدهی معلم است و اوست که در حقيقت، کارگردان نمايش است. 2- ايفاگران نقش: ايفاگران نقش شاگردانى هستند که به‌طور داوطلب يا انتخابى در برنامه شرکت مى‌کنند. اين افراد الزاماً نيازى به داشتن تجربه و ذوق هنرى در زمينه‌ی نمايش ندارند. 3-مشاهده‌کنندگان: ساير شاگردان جزء مشاهده‌کنندگان به حساب مى‌آيند. اين افراد در جريان يا پايان نمايش مى‌توانند درباره عمليات نمايش اظهارنظر، سؤال يا بحث کنند. 2-2-در اجراى روش ايفاى نقش، معمولاً بايد مراحل زير دنبال شود: ۱-تعيين موضوع و نوشتن آن بصورت نمايش‌نامه؛ ۲- فراهم کردن شرايط و وسايل لازم براى اجراى نمايش؛ ۳- تعيين نقش‌هايى که بايد ايفا شوند؛ ۴- آماده کردن فراگيران براى ايفاى نقش، از قبيل گريم‌کردن و تمرين دادن؛ ۵- توضيح مختصر در مورد موضوع و هدف نمايش براى شاگردان؛ ۶- اجراى نمايش‌نامه؛ ۷- بحث دربارهی محتوا و چگونگى اجراى نمايش‌نامه و ارزشيابى نتايج آن. 3- بحث گروهی: روش بحث گروهى، گفتگويى است سنجيده و منظم درباره‌ی موضوعى خاص که مورد علاقه مشترک شرکت‌کنندگان در بحث است. روش بحث گروهى براى کلاس‌هايى قابل اجرا است که جمعيتى بين ۶ تا ۲۰ نفر داشته باشند. در صورت بالا بودن جمعيت کلاس، بايد آن‌ها را به گروه‌هاى کوچک‌تر تقسيم نمود يا از روش‌هاى ديگر استفاده کرد. در اين روش، معمولاً معلم موضوع يا مسأله خاصى را مطرح مى‌کند و شاگردان درباره آن به مطالعه، انديشه، بحث و اظهارنظر مى‌پردازند و نتيجه مى‌گيرند؛ بنابراين - بر خلاف روش سخنرانى - در اين روش، شاگردان در فعاليت‌هاى آموزشى فعالانه شرکت مى‌کنند و مسؤوليت يادگيرى را به عهده مى‌گيرند.  آنان در ضمن مباحثه، از انديشه و نگرش‌هاى خود با ذکر دلايل متکى بر حقايق، مفاهيم و اصول علمى دفاع مى‌کنند. در اجراى صحيح بحث گروهي، شاگردان بايد توانايى سازمان‌دهى عقايد و ديدگاه‌هاى خود، انتقادات ديگران چه درست و چه نادرست و ارزيابى نظرهاى مختلف را در ضمن بحث داشته باشند؛ به عبارت ديگر، روش بحث گروهى روشى است که به شاگردان فرصت مى‌دهد تا نظرها، عقايد و تجربيات خود را با ديگران در ميان بگذارند و انديشه‌هاى خود را با دلايل مستند بيان کنند. 3-1-اهداف این روش تدریس عبارتند از: ۱- علاقه و آگاهى مشترک در زمينه‌اى خاص ۲-ايجاد و پرورش تفکر ۳- توانايى اظهارنظر در جمع ۴- تقويت توانايى انتقادپذيرى ۵- ایجاد و تقويت توانايى مديريت و رهبرى در گروه. ۶- قدرت بيان و استدلال. ۷- تقويت دقدر تحليل و تصمى‌گيرى. ۸- با روش کسب اطلاعات و حل مسائل. ۹- ايجاد رابطه ی مطلوب اجتماعی 👇👇👇👇👇 📜نشریه علمی_خبری‌نما(نشریه معلمان ایران) ✅ایتا: https://eitaa.com/nama_nashrie ✅بله: https://ble.ir/nama_nashrie

#فناورانه 👈دوره۱،شماره۱۰ ✍دبیر: علی قره داغی 🖋نویسندگان: کیمیامحمدی‌کاشانی،زهراسهیلی،محمدرضا‌سبک‌تکین،علی‌قره داغی‌ممقانی 🔴 آشنایی بامفهوم روش تدریس ومعرفی روش‌های تدریس #قسمت_پنجم 5. پرسش و پاسخ: پرسش و پاسخ روشى است که معلم به وسيلهی آن، شاگرد را به تفکر دربارهی مفهومى جديد يا بيان مطلبى تشويق مى‌کند. در اين روش، شاگرد تلاش مى‌کند با کوشش‌هاى ذهني، از معلوم به مجهول حرکت کند. اين روش را روش سقراطى نيز گفته‌اند.  سقراط معتقد بود که دانش در طبيعت افراد وجود دارد، کافى است که معلم زمينه را مساعد کند و به شاگرد کمک نمايد تا او خود به دانش مورد نظر برسد. او از اين جهت کار خود را به مامايى تشبيه مى‌کرد. سقراط در جلسات بحث با شاگردانش، ابتدا به انتقال اطلاعات يا پاسخ به سؤال يا مسأله‌اى نمى‌پرداخت، بلکه از راه پرسش‌هاى متوالي، افراد را به تفکر وامى‌داشت و آنان را قدم به قدم هدايت مى‌کرد تا خود جواب درست را کشف کنند.  در روش پرسش و پاسخ نيز معلم هنگام جلب‌توجه شاگرد به مطلب يا درس جديد و تدريس آن، مستقيماً به بيان مطلب نمى‌پردازد، بلکه با طرح سؤال‌هاى برنامه‌ريزى مى‌کند تا خودشان به کشف مفاهيم جديد توفيق يابند. اين روش براى مرور مطالبى که قبلاً آموخته شده يا ارزشيابى ميزان درکى که شاگردان از مفهوم درس دارند و براى پرورش قدرت تفکر و استدلال آنان، روش بسيار مؤثرى است. اما سؤالات بايد با توجه به زمينه‌هاى علمى شاگردان طرح گردند و به‌ گونه‌اى مطرح شوند که توه آنان را برانگيزد و ذهن آنان را به حرکت درآورد.  در کلاس‌هاى پرجمعيت، معلم بايد ترتيبى اتخاذ کند که همهی شاگردان در جريان فعاليت‌هاى آموزشى قرار گيرند و فعالانه به انديشه و پرسش و پاسخ بپردازند. از طرف ديگر، معلم بايد به شاگردان فرصت کافى براى تفکر و تأمل و پاسخ دادن بدهد. 1-4-روش پرسش و پاسخ بر سه اصل متکى است: ۱-وجود سؤال يا مسأله‌اى که کنجکاوى شاگردان را برانگيزد و آنان را وادار به تلاش ذهنى کند؛ ۲-طرح سؤال‌هاى متوالى براى تداوم فعاليت‌هاى ذهني؛ ۳-هدايت تلاش ذهن براى کشف آگاهانه مسأله، به‌طورى که نتيجه ی آن به خلاقيت فکرى و کسب دانش منجر شود. 5-روش حفظ وتکرار: روش حفظ و تکرار يکى از قديمى‌ترين روش‌هاى آموزشى است. در اين روش، به حافظه سپردن مطالب و تکرار و پس دادن آن مهم‌ترين کار به شمار مى‌رود. معلمى که بر محتواى درس مسلط است، تمام يا قسمتى از آن را بيان مى‌کند و سپس انتظار دارد که شاگردان همان مطالب را به وسيله‌ی تمرين و تکرار به خاطر بسپارند تا در جلسه آينده و يا در هنگام امتحان به او پس بدهند. در واقع، در اين روش، تدريس عبارت است از ارائه مفاهيم به صورت شفاهى يا کتبى از طرف معلم و تکرار و حفظ کردن و پس دادن آن توسط شاگردان. اغلب پاداش و تنبيه از عوامل ايجاد انگيزه در اين روش است، بويژه ترس از امتحان از وسايل مهم تحريک يادگيرى شاگردان محسوب مى‌شود. ارزشيابى در اين روش تنها به‌منظور سنجش حافظه و ميزان تسلط شاگردان بر محتوا صورت مى‌گيرد. در اين روش، انضباط بسيار سخت و آمرانه است. روابط معلم و شاگرد رسمى و بر اساس احترام و ترس بنا مى‌شود. هدف اصلى در اين روش، پرورش نيروهاى مجرد ذهنى است. مفاهيم حفظ شده در اين روش، ارتباطى با دنياى کار و فعاليت ندارد و يادگيرى بيشتر بر اساس تمرين و تکرار صورت مى‌گيرد. 6- روش سخنرانی: روش سخنرانى در نظام‌هاى آموزشي، سابقه‌اى طولانى دارد. ارائه مفاهيم به‌طور شفاهى از طرف معلم و يادگيرى آنها از طريق گوش‌کردن و يادداشت برداشتن از طرف شاگرد، اساس کار اين روش را تشکيل مى‌دهد. در اين روش، يک نوع انتقال يادگيرى و رابطه ذهنى بين معلم و شاگرد ايجاد مى‌شود.  از خصوصيات اين روش، فعال و متکلم‌وحده‌ بودن معلم و پذيرنده و غيرفعال بودن شاگرد است. در فرايند تدريس، تمام عوامل تحت‌کنترل معلم است. او مى‌تواند به هر ترتيبى که خود مى‌پسندد درباره موضوع موردنظر سخن بگويد و هر وقت لازم بداند آن را پايان دهد. انتقال پيام يک جريان فکرى يک‌طرفه از طرف معلم به شاگردان است. 👇👇👇👇👇 📜نشریه علمی _خبری نما(نشریه معلمان ایران) ✅ایتا: https://eitaa.com/nama_nashrie ✅بله: https://ble.ir/nama_nashrie