📗داستان کربلا ❤️‍🔥 #بازخوانی_کتاب_آه #قسمت_شصت_و_دو *مُسلم بن اوسَجَه* برخاست و گفت: _آیا ما دست از یاری شما برداریم؟! در آن‌صورت، نزد خداوند چه بهانه‌ی بیاوریم؟ به خدا سوگند، با این نیزه و این شمشیر تا توان دارم با آنان می‌جنگم و اگر سلاحم را بگیرند، با سنگ مبارزه خواهم کرد! قسم به خدا! ما تو را رها نمی‌کنیم تا نزد خدا روسفید شویم و معلوم شود که حرمت رسول الله را در غیبت او پاس داشتیم. والله! اگر من بدانم که کشته می‌شوم باز زنده می‌شوم و باز سوخته می‌شوم، باز زنده می‌شوم، باز کوبیده و پراکنده می‌شوم و هفتاد بار با من این کار کنند باز از تو جدا نمی‌شوم! چگونه تو را تنها گذارم حسین‌جان؟ که کشته شدن یک‌بار است و پس از آن کرامتی به من می‌رسد که هرگز به پایان نمی‌رسد. زُهَیر برخاست و گفت: _دوست دارم کشته شوم؛ باز زنده شوم، باز کشته شوم و همچنین هزار بار، تا خداوند کشتن را از تو و این جوانان اهل بیت تو دور کند! و آن شب جماعتی از یاران پدرم سخن گفتند. همه به یک معنا و مانند یکدیگر... گفتند: _سوگند به خدا که از تو جدا نمی‌شویم و جان ما فدای جان توست. وقتی ما کشته شدیم، آنچه بر ما بوده است وفا کرده‌ایم و انجام داده‌ایم! پدرم فرمود: _همه‌ی شما فردا کشته می‌شوید و از شما یک تن هم نمی‌ماند. گفتند: _الحمدلله که به ما افتخار یاری کردن تو و کشته شدن با تو را عنایت کرد. امام دعا کرد و گفت: _جَزاکُم اللهُ خَیراً خدا شما را پاداشی نیک دهد و به آن‌ها گفت : _سر بلند کنید و ببینید! سر بلند کردند و جای و منزل خود را در بهشت دیدند! حسین می‌گفت: _ای فلان! این منزل توست و ای فلان این خانه توست! #ادامه_دارد .. ‎‌ #اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرَج 🌸⃟🌷🍃📕჻ᭂ࿐✰ ✅ کپی با ذکر صلوات هدیه به سیدالشهداء علیه السلام @namazemahboob

📗*کتابِ آه* 🔥 #بازخوانی مقتل امام حسین علیه السلام #قسمت_شصت_و_دو *مُسلم بن اوسَجَه* برخاست و گفت: _آیا ما دست از یاری شما برداریم؟! در آن‌صورت، نزد خداوند چه بهانه‌ی بیاوریم؟ به خدا سوگند، با این نیزه و این شمشیر تا توان دارم با آنان می‌جنگم و اگر سلاحم را بگیرند، با سنگ مبارزه خواهم کرد! قسم به خدا! ما تو را رها نمی‌کنیم تا نزد خدا روسفید شویم و معلوم شود که حرمت رسول الله را در غیبت او پاس داشتیم. والله! اگر من بدانم که کشته می‌شوم باز زنده می‌شوم و باز سوخته می‌شوم، باز زنده می‌شوم، باز کوبیده و پراکنده می‌شوم و هفتاد بار با من این کار کنند باز از تو جدا نمی‌شوم! چگونه تو را تنها گذارم حسین‌جان؟ که کشته شدن یک‌بار است و پس از آن کرامتی به من می‌رسد که هرگز به پایان نمی‌رسد. زُهَیر برخاست و گفت: _دوست دارم کشته شوم؛ باز زنده شوم، باز کشته شوم و همچنین هزار بار، تا خداوند کشتن را از تو و این جوانان اهل بیت تو دور کند! و آن شب جماعتی از یاران پدرم سخن گفتند. همه به یک معنا و مانند یکدیگر... گفتند: _سوگند به خدا که از تو جدا نمی‌شویم و جان ما فدای جان توست. وقتی ما کشته شدیم، آنچه بر ما بوده است وفا کرده‌ایم و انجام داده‌ایم! پدرم فرمود: _همه‌ی شما فردا کشته می‌شوید و از شما یک تن هم نمی‌ماند. گفتند: _الحمدلله که به ما افتخار یاری کردن تو و کشته شدن با تو را عنایت کرد. امام دعا کرد و گفت: _جَزاکُم اللهُ خَیراً خدا شما را پاداشی نیک دهد و به آن‌ها گفت : _سر بلند کنید و ببینید! سر بلند کردند و جای و منزل خود را در بهشت دیدند! حسین می‌گفت: _ای فلان! این منزل توست و ای فلان این خانه توست! 🎁 @namazemahboob ༺◍⃟჻ᭂ࿐❁❥༅••┅┄