💎اما این بار بی‌قرار بود 📒از جلوی رادیو تلویزیون بلند نمی‌شد. پرسیدم «داداش! مگه خبریه؟ قراره عملیات بشه؟» گفت: «نه! وقتی می‌آم مرخصی همه فکرم توی جبهه پیش بچه‌هاست! اونجا هم که می‌رم دلم پیش مادر و شماهاست.» این حرف همیشگی‌اش بود؛ اما این بار بی‌قرارتر از آن بود که بماند تا مرخصی‌اش تمام شود. صبح زود لباس‌هایش را جمع‌وجور کرد و گفت: «می‌خوام برم!» هرچه گفتیم دو روز دیگر از مرخصی‌ات مانده، گوشش بدهکار نبود. ساکش را بست و رفت. دمِ رفتن چشم‌هایش به اشک نشست و به مادر گفت: «اگه کوتاهی یا بی‌حرمتی ازم دیدی منو ببخش.» صدای اعتراضمان بلند شد که: «این حرف‌ها چیه دمِ رفتن؟ ان‌شاءالله به سلامت می‌ری و برمی‌گردی!» در چشم‌هایمان یک دنیا شرمندگی موج می‌زد. او که از هیچ‌چیز برای خانواده کم نگذاشته بود، دستی به شانه‌ام زد و افکارم را پاره کرد: «تو هم همین طور! حلالم کن! خیلی بهت زحمت دادم!» (به نقل از خاطرات خواهر شهیدعلیرضا مبارکی، فضه مبارکی) #شهیدعلیرضامبارکی #خاطرات_شهدا #خاطرات_دهه_شصت #بی_قرارشهادت ما را در پیام رسان ایتا دنبال کنید👇 @navideshahed_semnan ما را در پیام رسان سروش دنبال کنید👇 https://splus.ir/navideshahed.semnan آپارات نوید شاهد سمنان👇 https://www.aparat.com/navideshahed_semnan