از خاطراتم از اعتصابات دانشگاه‌های فرانسه تا شرایط امروز این دانشگاه‌ها سالی که در دانشگاه فرانسه دانشجو بودم مدام اعتراض و اعتصاب و تعطیلی داشتیم. در حد واقعا افراطی. هم قبلش که دانشجوی زبان فرانسه بودم و تقریبا یک ترم کامل به حدی کلاس ها تعطیل شد که مجبور شدند برخی کلاس ها و آزمون های ما را در سرای محله های شهر برگزار کنند. و انقدر کلاس حذفی داشتیم که برخی اعتراض می کردند که این میزان پولی که ما دادیم حداقل نیمی از آن باید به ما بازگشت داده شود. که البته نشد. بعد هم که در رشته ای دیگر مشغول به تحصیل شدم، باز به همین ترتیب به بهانه های مختلف و با موضوعات مختلف تجمعات و تحصن هایی را از نزدیک شاهد بودم. این ماجرا قبل از شروع کرونا بود. مثلا استاد قرار بود از پاریس بیاد. سریع ایمیل می زد که اینجا اعتصاب سیستم حمل و نقل شده و نمی تونه بیاد و کلاس تعطیل. یا پنجشنبه ها خود دانشجویان تجمعات اعتراضی به افزایش قیمت هزینه ثبت نام دانشگاه دارند یا نسبت به فلان مسئله سیاسی واکنش دارند. برخی روزها که به شکل پر تکرار اتوبوس ها بخاطر مشکلات اقتصادی اعلام اعتصاب می کردند و خلاصه داستانی داشتیم در آن ایام. اما خب به احتمال قوی شما هرگز نه در شبکه های ماهواره ای و نه حتی شبکه های خبری ایران از این اخبار مطلع نمی شدید. این اواخر هم شنیدم باز حواشی زیاد بوده. کمی اخبار مرتبط با دانشگاه های فرانسه را خواندم. باز هم تجمعات و اعتراضات و اعتصابات... تا دخالت پلیس و حتی شناسایی موارد مشکوک انفجاری و تخلیه دانشگاه... می دونم همه توجهات رسانه ای روی ایران هست. می دونم از هر سمت دارن حادثه سازی می کنند و بعد هم رسانه سازی. ولی بدونید انقدر این اتفاقات در دنیا رایج هست که برای خودشان عادی و بی اهمیت شده. این حجم ژست جدیت نگرانی برای وضعیت ایران و جوی که میدن در مسیر همون اهداف فشار شدیدی است که از احتمال ابرقدرتی ایران نگرانشان کرده. یعنی پرداخت هدفمند و یکدست فرمایشی همه رسانه ها خیلی دیگه واضح هست که خبری از دغدغه برای مردم ایران نیست و موضوع کاملا جنگی است... آخر عاقبت حوادث روزگار که همیشه در تاریخ شبیه به هم بوده. فقط بخش غم انگیز ماجرا حجم خیانتی است که برخی مردم یک کشور می توانند به مردم کشور خود، به خاک خود و سرزمین خود داشته باشند. من از صمیم قلب معتقدم خداوند سریع الحساب هست. و کاش کسانی باشند به شکل تحقیقی زندگی پنهان تک تک کسانی که به خاک و کشور و مردم خودشان خیانت می کنند را به تصویر بکشند تا معلوم شود سنت های دنیا تغییری و تبدیلی در آن نیست. متحیر می شوی از سطح درک و اعتقاد برخی که می دانند رفتارشان باعث فشار روحی روانی، اجتماعی و اقتصادی، به زن و کودک و جوان کشورشان می شود. اما بدون لحظه ای فکر وجدانی قلم می زنند، مصاحبه های عجیب می کنند و اقداماتی انجام می دهند. پیوندهای زیر در خصوص اخباری است که از دانشگاه های فرانسه نوشتم. خبرنگار خیلی رمانتیک و رویایی گزارش داده: یه تعدادی خیلی با خوشحالی تجمع کرده بودند. همه چی خیلی خوب و خوش بود. اصلا یه طرف باربیکیو بود... خیلی به همه در این اعتراضات داشت خوش می گذشت. بعد یه دفعه پلیس اومد الکی همه را متفرق کرد. دانشجویان گفتند ما اصلا نمی فهمیم دلیل دخالت پلیس رو. پلیس می گه اما ما به درخواست ریاست دانشگاه وارد عمل شدیم، چون به دلیل مصرف زیاد مشروبات الکلی و رفتارهای خطرناک برخی دانشجویان احتمال حادثه و آسیب به اموال عمومی بود و برای حفظ امنیت خود مردم لازم به دخالت بود... انقدر احساسی و رمانتیک نوشته که آدم نگاهش به اعتراض و اغتشاش هم یه نگاه فانتزی و سرگرمی میشه. حالا مقایسه ای می کنیم با نوع گزارش دهی و سطح خشونت کلامی و میزان بزرگنمایی و سیاه نمایی گزارش گران و خبرنگاران هر نوع حادثه در ایران. حالا هی جادوگرها بیان چشم ها رو سحر کنند و طناب های مارگونه خودشون رو وسط بندازن برای اینکه ثابت کنند حق با اونهاست. صبر کنید... نوبت عصای موسی هم خواهد شد... عصایی که دیگر سحر نیست. جادو نیست. خود حقیقت و واقعیت است و باطل السحر تمام چشم بندی ها... ✍️ مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی🇮🇷 در فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance https://www.letelegramme.fr/ille-et-vilaine/rennes/rennes-2-des-etudiants-evacues-du-campus-par-les-forces-de-l-ordre-mercredi-soir-16-02-2023-13280394.php https://www.francebleu.fr/infos/faits-divers-justice/l-universite-de-rennes-evacuee-apres-la-decouverte-d-un-colis-suspect-7632083

این پوستر روز زن به تاریخ میلادی در هلند است. این خیلی مهم است که بدانیم امروز وضعیت زنان در دنیا به چه شکل است... کدام زنان؟ زنانی که دین و معنویت و پوشش دینی و محافظت جسمی و فیزیکی از خود را به پیشنهاد و توصیه مدعیان اصلاحات اجتماعی به نفع زنان، کنار گذاشتند... این مطلب ادامه دارد، اما در این بخش بگویم که آنچه از پوستر امسال بیش از هر چیز توجهم را جلب کرد اضافه شدن یک زن محجبه به تصاویر روز جهانی زن در هلند بود... @ninfrance

این تصویر را فرانسه بودم برای خودم ذخیره کردم. زنان فمینیست فرانسوی با پوشش‌های ناجور و برخی تا حد برهنه و چهره‌هایی نمادین خونی و چسب بر دهان... در راهپیمایی های اعتراضی به مشکلات زنان در فرانسه، شرکت می‌کردند که در رسانه‌های خودشان، نقدهای زیادی به رفتار و حرکات و حد پوشش آنها وارد شده بود. هرنوع سبک رفتاری از این دست در تجمعات اعتراضی ببینید، چه در ایران چه خارج ایران، غرب راه رفته‌ی آن است... و البته سوال اینجاست که جنبش‌های فمینیستی غربی که برای آزادی و زندگی زنان ایرانی با جدیت تلاش می‌کنند، چرا تا امروز نتوانستند کاری برای زنان خود بکنند که اینطور ناامید و مهر بر دهان و خونین، در راهپیمایی‌های اعتراضی شرکت نکنند؟؟... ✍️ مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی🇮🇷 در #فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

منزل دوستی بودیم... پسر خردسالش پستانک در دهان با ایما و اشاره به مادر می‌فهماند که سرود #سلام_فرمانده را پخش کند (هنوز نمی‌تواند حرف بزند). بعد پرچمش را میخواست و با تصاویر همراهی می‌کرد و پرچمش را با جدیت تکان می داد و دستش را به شکل نظامی کنار گوشش می‌برد... مادرش می‌گفت کار هر روزمان شده... روزی چند بار میخواهد که برایش پخش کنیم☺️ خیلی شیرین بود و حس خاصی داشت... و اینگونه هویت و تربیت در خانواده‌ها شکل می‌گیرد... @ninfrance

سال جدید چگونه مبارک می‌شود؟ در روز ۱ فروردین ۱۴۰۲ چه خاص بود شنیدن این داستان واقعی. دوستی داشت تعریف می‌کرد برای اولین بار در حال ساخت دستگاهی در ایران بودیم که تا آن روز به کشور وارد می‌شد. دستگاهی بسیار مهم برای کشور. وقتی اولین نمونه دستگاه ساخته شد از مجموعه های مختلف برای بازدید دعوت میشد که نظر دهند و درستی اش را تایید کنند. روزی آقایی آمد و تا دستگاه را دید گفت: این که شبیه به کاردستی است و چیزی شبیه شوخی. شما جوانان کم سن با خود چه فکری کرده اید که توان ساخت چنین دستگاهی که تخصصش دست کشورهای توسعه یافته صنعتی است دارید؟! حرف او روحیه بچه‌ها را خراب کرد. قرارداد و دریافت بودجه هم انجام نشد. اما رئیس جوان گروه، کم نیاورد، روحیه خود و امید تیم را بازسازی کرد و ادامه داد تا روزی که بلاخره از سوی مراکز و مجموعه‌های علمی مسلط بر کار، دستگاه تایید شد و مورد حمایت قرار گرفت. تولید این دستگاه خاص به دست مهندسین جوان مومن داخلی، انقلابی در پیشرفت کشور در خصوص آن صنعت بود. این دوست ما ادامه داد که: وقتی همه گرد آن رئیس جوان جمع شدند و تشویق و تایید. او گفت: « من فقط یک خواسته دارم. آن آقایی که بدون بررسی عقلانی و علمی بی اعتماد به جوانان وطنش کار را تمسخر کرد و گرد ناامیدی پاشید، از سمتی که بخواهد این رفتار را برای گروه جوان دیگری تکرار کند، بر کنار کنید... سال مهار تورم و رشد تولید، پر نور و پر برکت که می‌دانیم جوانان زیادی می‌توانند در این خصوص نقش بزرگی ایفا کنند که همین سال گذشته هم تلاش‌های بنیادین زیادی کردند. پیشنهاد می‌کنم عضو کانال زیر شوید، @gooodnews_ir تا از اخبار فراوانی از این دست باخبر شوید و شارژ انرژی احساسی و فکری شوید و با جدیت به کاری که می‌کنید ادامه دهید و حرف‌های آدم‌های منفی گو و منفی‌نگر و مایوس، بر جدیت و امید و اراده شما تأثیر نگذارد، که شاید در حال به انجام رساندن یک کار کشوری یا جهانی هستید و هنوز خودتان خبر ندارید... @ninfrance

وضعیت فرانسه را می بینید؟ سالهایی که در فرانسه زندگی کردم شاهد سبک زندگی پر تلاش و ساده زیستانه فرانسوی‌ها بوده‌ام. واقعا سخت کار می‌کنند برای یک زندگی معمولی. من داخل خانه هایشان هم رفته‌ام. خانه‌هایی با امکاناتی بسیار معمولی. نه خبری از مبلمانی به سبک ایران هست. نه فرش هایی مثل ما، نه گاز و یخچال و پرده های مجلل. در فرانسه بودم که تظاهرات و اعتصابات جلیقه زردها شروع شد. وقتی با همکلاس فرانسوی ام صحبت می کردم می گفت: «واقعا پدر مادرهای ما دیگر توان کار کردن ندارند. از بس کار کرده اند از کار افتاده شده اند. حالا آمده اند قوانین بازنشستگی را سخت گیرانه تر هم کرده اند. غیر این که باید مالیات های سنگین بدهیم حالا می گویند سن بازنشستگی را باید بیشتر هم بکنیم. یعنی باید بیشتر کار کنی و به این راحتی ها بازنشسته نمی توانید بشوید. این رسما بردگی است. بردگی مدرن.» من مردم فرانسه را که خیلی صبورند از نزدیک دیده ام. اینکه می بینید منفجر شده اند مثل کشور ما تاثیر رسانه های خارج از کشورشان نیست که برای تحریک و به خیابان آمدنشان بودجه خرج شده باشد. واقعا ستمدیده هستند و تحت فشار برای یک زندگی معمولی. @ninfrance

محمد؛ مسیح کردستان... به گمانم اولین کتابی بود که خواندم در نوجوانی. اول دبیرستان. کتابی که تصادفی در کتابخانه پدر به چشمم خورد. خوب خاطرم هست که در نهایت پر از شور و غیرت و حماسه شده بودم و فکر می‌کردم باید «من» چه کنم؟ چگونه من هم می‌توانم برای اسلام و ایران و انقلاب منتهی به ظهور کاری کنم... یک احساس بزرگ شدنی بود و فاصله گرفتن از موضوعات بچه‌گانه و بیهوده و فکر کردن به مسائل مهم‌تر... این همه سال گذشت و دوباره شهید محمد بروجردی با فیلم سینمایی «غریب» به سراغمان آمد که همه درس‌هایی که داده بود، برایمان تکرار کند... وقت را از دست ندهید و خانوادگی و در امنیت... برای دیدن این فیلم به سینماهای جمهوری اسلامی ایران بروید. هرچند فیلمی دردناک است اما دیدنش برای همه لازم است تا باطن شعارها و نمایش‌های امروز برخی آدمها که ظاهر زیبا دارد برای خیلی‌ها روشن شود... آفرین به کارگردان، تهیه کننده و بازیگران این فیلم. شامل دعای ویژه شهدا قرار بگیرند ان شاء الله ✍️ مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی🇮🇷 در #فرانسه، #هلند و #ایران @ninfrance

رفتیم ایکیا در یکی از شهرهای #هلند. هم در فرانسه این تجربه را داشتیم هم هلند که بخش مهمی از فروش فرش‌های سنتی‌اش بنام ایران است. ایکیای این بخش هم فرش‌ها و قالیچه‌های سنتی گذاشته بود و تابلویی از نقشه کشورمان ایران که نام شهرهای معروف که محصولات این شهرهاست، در آن ثبت شده بود. اما جای خلیج فارس خالی بود... کمی که نزدیک‌تر شدم دیدم یکی با ماژیک دست نویس نوشته Persian gulf☺️☺️☺️. یه لبخند رضایتی زدم و به ایرانی‌های همیشه در صحنه وطن دوست، افتخار کردم و رد شدم. البته برگشتم چندتا عکس هم گرفتم و بعد رفتم😊 ✍️ مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی🇮🇷 در #فرانسه، #هلند و #ایران @ninfrance

فیلم «France» را ببینید. «فرانسه» نام زنی فرانسوی است که روزنامه‌نگار، خبرنگار و مجری تلویزیونی است. دیدن این فیلم خیلی مهم است. نشان می‌دهد که رسانه‌های فرانسوی چگونه یک خبر را تحریف می‌کنند و به نمایش در می‌آورند. این خبرنگار زن، برای شهرت و قدرت شغلی به سمت سقوط حرکت می‌کند و حتی خانواده خود را از دست می‌دهد... در این فیلم، هم نشان می‌دهد که چقدر سیستم خبرنگاری و رسانه فرانسه آلوده است و هم نشان می‌دهد افراد خبرنگار، بخاطر دروغگویی و تظاهر و کارهای فرمایشی، به بیماری‌های روحی روانی مبتلا می‌شوند. باید این فیلم را دید و تحلیل کرد... ✍️ مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی🇮🇷 در #فرانسه، #هلند و #ایران @ninfrance

دوست آلمانی تا در جریان حوادث اخیر قرار گرفت گفت: نوبت کشور شماست؟ یعنی می دانست این روال چقدر تکراری است که توسط چند کشور در جهان هر ساله رخ می دهد. آسیب زدن به حکومت های مردمی کشورها، فروپاشی از درون و تحت سلطه و استعمار نوین قرار دادن آنها. حالا در هر کشوری سوژه و موضوع به فراخور شرایط متفاوت است. اجتماعی، اقتصادی یا دینی اصلا برایشان فرقی ندارد. اما خب،‌ این واقعیت دارد که ایران با سایر کشورها فرق دارد. قرن ها و بعد از انبیا و اولیای الهی، جهان به خودش چنین رهبرانی را که هیچ تعلق خاطری به دنیا نداشته باشند و فقط برای برپایی احکام الهی در جهان ایستادگی کرده باشند به خود ندیده بود. کافیست بجای شمارش ضعفها، قوت ها را بشماری از زمانی که حکومت ایران، جمهوری اسلامی شد... از خودباوری و عزت و اعتمادبه نفس تا دستاوردهای علمی و عملی که ظرف مدت ۴۰ سال جهان را متحیر کرده است. از استثنایی ترین کشوری که هنوز حیا و عفاف برایش مهم است تا مردمی که برای مدارج و دستاوردهای علمی و عملی، رقابت سخت دارند. حالا اگر فقط نقص ها را دنبال کنی، جز افسردگی دستاوردی نداری و نقشی که باید برای کشورت و جهان ایفا نخواهی کرد و خدای نکرده شاید عمقی تا تاثیر بر تقدیر و سرنوشتت را شاهد باشی. 💠برای هر ملتی، پیامبری فرستادیم تا بگوید: « خدا را بندگی کرده و از طاغوت دوری کنید.» آنگاه، خدا دست گروهی را گرفت که از خود لیاقت نشان دادند و گروهی هم با بی لیاقتی شان سزاوار گمراهی شدند. پس به گوشه و کنار دنیا سفر کنید و ببینید آخرعاقبت آن هایی که آیه های خدا را دروغ دانستند، چه شد!» ✨سوره نحل؛ آیه ۳۶ @ninfrance

داستان حجاب در ایران و جهان بین تمام کشورهای جهان، تنها کشور باقی مانده هستیم که برای حفظش همچنان داریم مقاومت می کنیم. چهل سال پیش ایران در خصوص عفاف و حجاب، از دست رفته بود و دوباره به دست آمد. و یکبار دیگر همه تلاش ها در مسیر حذف این پوشش است. و مقاومتی نورانی برای مراقبت از ارزشی که هیچ کس نمی تواند منکرش شود که تمامش فایده است، نه ضرر. یک نگاه تکراری در جهان هست که می گوید حجاب محدودیت است و همه باید آزاد باشند. در این نگاه محدودیت یعنی چیزی بد و آزادی یعنی چیزی خوب. اما این نظریه نمی گوید نتایج این آزادی چه هست؟ یعنی مهر فایده بخش بودن به آزادی به شکل مطلق می زند. اما در عالم واقعیت نمی گوید آیا واقعا این آزادی برای زنان و مردان جوامع مختلف مفید بوده است؟ خب بشر در این صد و اندی سالی که دیگر به سمت بی پوششی غیرمتعارف رفته است هزاران هزار نوع آسیب را هم تجربه کرده است. غرب راه رفته است. نتیجه گیری کار سختی نیست... ما آموختیم که دین آسمانی بر هر چه به نفع بشر هست به معنی واقعی نه تبلیغاتی ،مهر تایید می زند. چون دین یک بسته آموزشی برای زندگی بهتر است. پس هرکس دیندار است ایمان دارد که اگر به دستورات الهی عمل کند مصون است از بسیاری از بحران ها که دامن گیر زنان و مردان زیادی در جامعه می شود که آرامش و نشاط و تعادل روحی آنها را به هم زده است. رعایت می کنند و نتایجش را هم بهره مند می شوند. اما کسانی که خوب در جریان قرار نگرفته اند یا قدرت میل به راحت طلبی از دقت نظر به اثر یک عمل در آنها بیشتر است با هزار بحث و شعار و نقد و نظر تلاش می کنند اثبات کنند محدودیت خوب نیست و آزادی خوب است. اما در زندگی واقعی نتیجه چیز دیگری هست. من هم مطالعاتم و تحقیقاتم در کتب فارسی و خارجی زیاد بوده است و هم مستندهای زیادی درباره انتخاب آزادی در پوشش و نتایج آن خوانده و دیده ام. اما کنار این موارد مشاور هم بوده ام. تا امروز با دختران زیادی مواجه بودم که فشارهای روحی و روانی و حتی جسمی از روابط آزاد و حذف پوشش در محیط خانوادگی، فامیلی، دوستی و محیط کاری را تجربه می کنند و با آه و اشک و افسوس صحبت می کنند و به دنبال راه نجات هستند. اما هیچ کس از وضعیت و زندگی این دختران چیزی نمی گوید. نمی گوید که این بلاها و رنج ها محصول کدام عملکرد است؟ این افراد دو دسته هستند. یکی کسانی که اصلا فکر هم نمی کنند که بخاطر همین آزادی و رهایی دچار اسارت و آسیب می شوند و یک دسته هم هستند که متوجه می شوند و آگاهانه دین داری و پوشش را انتخاب می کنند. به معنی واقعی کلمه تجربه می کنند حفظ پوشش و روابط در حد توصیه ها و دستورات دین مثل یک حصار آزادی بخش برای آنها عمل می کند. حصار است اما آزادشان می کند از همه بحران هایی که کشیده اند. اما نگاه برعکسی هم هست که تصور می کنند، فقط تصور می کنند که حذف پوشش به آنها لذت و آرامش و رها بودن از هر قیدی را می دهد اما در عالم واقع به شکل پر تکرار به خطا و آسیب و محرومیت های مختلف نزدیکترشان کرده است. چند صباحی خوشی و بعد رفتن مزه شیرین موقت و زمان های بلندی تلخی نتیجه اعمالی که تصور می شد نشاط بخش و حال خوب کن است. در بحث مشاوره دختران زیادی هستند که مثلا به دلیل بی تفاوتی نسبت به پوشش در جمع ها و فضاهایی کشیده شده اند که خروجی اش آشنایی ها و ارتباط هایی شده که متاسفانه در نهایت آسیب روحی و جسمی برای دختر بوده است. یا به دلیل همین نگاه آزادی شریک زندگی خود را از دست داده اند چون دختری دیگری با جذابیتی بیشتر او را به خود جذب کرده است. موردی بود از دختری کم سن که به دلیل بی تفاوتی نسبت به پوشش و روابط آزاد به آسیبی رسیده بود که راه نجاتی برای خودش نمی دید و تمایل به پایان دادن به زندگی اش داشت و یا خانمی که به دلیل روابط آزاد و بی تفاوتی نسبت به پوشش در محیط کار متاسفانه همسر و زندگی و فرزندان خود را از دست داده بود... حالا سختی ماجرا از کجا شروع می شود؟ خانمهایی که می آیند و می گویند ما پوشش نداریم و روابط بدون محدودیت هم داریم هیچ آسیبی هم ندیده ایم. ظلمی که شاید این افراد به سایر هم نوعان خود می کنند بیشترین نوع ظلم باشد. چون ظرفیت همه افراد برابر نیست. دلیل نمی شود چون کسی برای خودش خط قرمزهایی دارد و از خودش صرف نظر از پوشش و روابط آزاد حفاظت می کند، همه این توان و این ظرفیت را داشته باشند. اینطور می شود که بسیاری بسیاری از دختران نوجوان و جوان حوادث تلخ و جبران ناپذیری را تجربه می کنند که دیگران آنها را آگاه نکرده بودند و از احتمالات پر تکرار برای آنها نگفته بودند.

همچنین تعریف غلط از معنای آزادی، کلمه ای که زیباست ولی بیشترین قربانی را از دختران و زنان جوامع بشری گرفته است. اینکه بگذار هرکس میخواهد هرجور می خواهد آزاد باشد که در اجتماع باشد و متاسفانه این آزادی هرگز معنا نشد که می تواند چه تبعات و حواشی برای زنان، مردان، فرزندانشان ، یک خانواده و در نهایت وضعیت یک جامعه داشته باشد. سرعت گرایش به پوشش در غرب بخاطر راه رفته است. حالا اگر برخی بگویند بگذارید ما هم این راه را برویم چقدر ظلم بزرگی است؛ چون یک مطالعه ساده درباره وضعیت زنان در شرق و غرب عالم در سالهای طولانی، به راحتی نشان می دهد که چقدر دختر و زن و مرد و خانواده بخاطر این نگاه و برداشت اشتباه از دست رفته اند و آسیب دیده اند. امکان حضور در دادگاهها که برای همه فراهم است. خوب است تحقیقی ساده بکنید علت فروپاشی روابط بسیاری از زن و شوهرها، بچه های طلاق و ... از کجا آغاز شده است؟ و از همه بخش ها غم انگیزتر آن بخشی است که این موضوع حربه کسانی شده است که از ریشه دوست دارند ایران و ایرانی نباشد. ذره ای برای زن ایرانی اهمیت قائل نیستند ولی از این طریق می توانند هم زنان را به جان خود و خانواده خود و جامعه بیندازند هم التهابی ایجاد کنند که حال روح و روان همه را بد کند. هم خود افراد که با خشم و لجبازی به خود آسیب می زنند هم کسانی که تلاش می کنند سلامت خود را حفظ کنند و از این طریق بیشتر در معرض خطر و آسیب و عذاب روحی قرار می گیرند. ما چه طور می توانیم بی تفاوت باشیم؟ من چه طور می توانم صدای گریه های آن دختر نوجوان و جوان را که برایم صوت فرستاده بشنوم که «از وقتی بی تفاوت شدم نسبت به مراقبت از خودم این بلاها سرم آمد. به ما دروغ گفتند...» من چه بگویم؟ سرزنش کنم؟ بگویم دیدی گفتم؟ یا بگویم نگفتم اینطور می شود؟ یا بگویم دیگر تقصیر خودت هست، می توانستی کمی به سرانجام و نتیجه کارهایت فکر کنی و این آسیب جبرانی ندارد؟ یا بگویم برو یقه کسانی را بگیر که تو را تشویق کردند که آزاد باش و لذتش را ببر؟ یا بگویم شاید آه کسانی دنبال زندگی ات باشد که با ظاهرت و رفتارت عذاب کشیدند؟ البته هیچکدام از اینها را دلم نمی آید بگویم جز اینکه می گویم: نگران نباش. در ماه مبارک به سمت خداوند برگرد. از خدا عذرخواهی کن. سعی کن تغییر رفتار و عمل بدهی. به اذیت و تمسخر اطرافیانت نگاه نکن ما کنارت هستیم. ببین کار درست کدام است. خدا جبران کننده است. خودش گفته برگرد. خودش گفته می بخشد. خودش گفته فرصت دوباره می دهد. خودش گفته نجاتت می دهد. از تاریکی به سمت نور. از آلودگی به سمت پاکی. از بیماری روح به سمت سلامت و تعادل... بد نیست چند ویدئو ارسال کنم از دختران غربی که به این نقطه رسیده اند... ✍️ مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی🇮🇷 در #فرانسه، #هلند و #ایران @ninfrance

برای آرمان بر حقت، جهانی بیندیش... این تصویر را زمستان سال 2018 گرفتم. وقتی ساکن فرانسه بودم... فلسفه نام‌گذاری کانال با عنوان «تاانتهای افق» را در متن بعدی بخوانید. @ninfrance

✨فلسفه نام گذاری کانالِ «تا انتهای افق» از فرط خستگي و بي خوابي چشمهايمان را به كمك چوب كبريت باز نگاه داشته بوديم. آن شب مردم ايران جشن پيروزي گرفته بودند و صداي تكبير ملت، به شكرانه فتح خرمشهر، از راديوها و بلندگوهاي سيار واحد تبليغات به گوش مي‌رسيد و در فضاي تاريك و ساكت منطقه مي‌پيچيد. با وجود خستگي، سعي كردم در اطراف قدم بزنم و جوياي احوال حاج #احمد_متوسلیان و بچه‌ها شوم. همان طور كه تلو تلو خوران و خواب آلود از كنار خاكريز جاده شلمچه مي‌گذشتم، ناگهان در زير نور منورها، حاج احمد را ديدم كه با چند نفر از بچه‌ بسيجي‌هاي واحد تبليغات كه پرچم تيپ حضرت رسول (ص) را به دست داشتند در حال صحبت است. در آن تاريكي، صداي يكي از بچه‌ها به گوشم رسيد كه مي‌گفت: «حاج آقا، بي خوابي اين چند شب، امان ما را بريده، ان شاء الله امشب با يك خواب خوب، تلافي مي‌كنيم. در اين وقت، حاج احمد را ديدم كه دستش را بر روي دوش بسيجي‌ جوان انداخت و او را با خود از سينه كش خاكريز بالا برد. جايي در رو به روي مقر ما، سمت غرب را نشانش داد و گفت: ببينيم بسيجي، مي‌داني آنجا كجاست؟» او كه از رفتار حاج احمد گيج شده بود، گفت: نمي‌فهم حاج آقا! حاج احمد با لحن گلايه آميزي گفت: يعني چي مؤمن! نمي‌فهم چيه؟! خوب نگاه كن. آنجا انتهاي افق است. من و تو بايد پرچم خودمان را آنجا بزنيم؛ در انتهاي افق. هر وقتي به آنجا رسيدي و پرچم را كوبيدي بعد برو بگير راحت بخواب... #انگیزه 🍃مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی🇮🇷 در فرانسه، هلند و ایران @ninfrance

به بهانه‌ی تولدت... ۱۵ فروردین ۱۳۳۲ و دوباره از شما گفتن این روزها... در پیچ و خم عشق همیشه سفری هست خون دل و رد قدم رهگذری هست... گفتی جگر شیر ندارید نیایید گفتی که در این راه همیشه خطری هست... از من اثری نیست که جامانده‌ام، اما هرجا که نظر می‌کنم از تو اثری هست... تو رفتی و گفتی که شرف مرز ندارد این سو در اگر بسته شد آن سو که دری هست... ماجرا بر می‌گردد به سالهای سال پیش... نرسیده به اول دبیرستان. وقتی با «شما» آشنا شدم... وقتی تمام هنرمندان مقابل چشمانم و در دلم رنگ باختند و شما شدی الگوی زندگی من. کتابی نمانده بود که در آن زمان گفته باشند از شما و شرح زندگی شما وجود دارد و من نیافته و نخوانده باشم. انقدر آشکارا در جستجویت بودم که حتی دوستانم برای خوشحال کردنم هرجا کتابی از شما می‌دیدند هدیه برایم می آوردند. بخصوص کتاب «مَرد» که نمی‌دانم چرا تجدید چاپ نشده بود، اما به طرز معجزه آسا از یک کتابخانه خیلی قدیمی توسط دوستی به دستم رسید. ( و البته دیدم مجدد جدیدا تجدید چاپ شده است) بحث سر سطح علاقه‌ها و گرایش‌ها بود. وقتی شما پیدا شدی نتوانستم دیگر شخصیت محبوبم فلان بازیگر سینما یا فلان ورزشکار باشد. وقتی شما پیدا شدی، استانداردهای زندگی‌ام خیلی تغییر کرد. سطحش خیلی بالا رفت. همه چیز تغییر کرد. شما مرا با همه ارزش‌های خودت عمیقا آشنا کردی، بخصوص وقتی با سرانگشت نورانی‌ات «انتهای افق» را نشان دادی و گفتی تا نرساندن حرف حق به آن نقطه، استراحت معنی ندارد... شرم است در آسایش و از پای نشستن جرم است زمین‌گیری اگر بال و پری هست... و من بعد از این همه سال، وقتی تصمیم گرفتم ـ من هم ـ در این دنیای امروزی «کانالی» بزنم... یک روزِ تمام، فکر کردم که اسم این کانال چه باشد؟ ناگهان «شما» باز پیدایتان شد، انگشتتان را به دور نشانه رفتید و گفتید: انتهای افق... نام کانالم را بیست سال پیش اشاره کرده بودید... برای نسل ما، خط داده بودید. کد داده بودید. یقین دارم. و من نیت کردم و نوشتم و قلم برداشتم و گفتم: تا انتهای افق با «شما» و در ادامه‌ی راه شما... هربار کم آورده‌ام یادتان کرده‌ام. و فقط یادتان کافی بوده است که جان بگیرم و ادامه دهم. بخاطر سبک زندگی‌تان . بخاطر تمام مراحلی که جز صبر و سکوت و تلاش و جدیت و از پا ننشستن در آن نیافتم. بخاطر عقیده‌تان و جهادی که در مسیر آرمان بر حقتان داشتید. و بخاطر آن طور جهانی اندیشیدنتان... آن زمان! همیشه یادتان برایم کافی است، اما این روزها این نماهنگ خاص هم یاد شما را برایم زنده تر می‌کند. انقدر که هربار می‌بینم اشک‌های حماسی‌ام جاری می‌شود و مصمم‌تر می‌شوم که حرفتان زمین نماند... https://www.aparat.com/v/ymDoa چه خوب شد که به دنیا آمدید که چراغ راه ما شوید... زادروزتان بر ما مبارک... 🌾مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه و هلند @ninfrance

فرانسه که بودم، یکبار به ما ایمیل زدند که دانشگاه نیایید که به دلیل اعتصاب کلاس‌ها تعطیل است. من اما برای کنجکاوی رفتم. شلوغی‌ها جمع شده بود و چند پلیس ورودی دانشگاه، پسری را گرفته بودند و دستانش را از پشت دست بند زده بودند. از سرش خون می چکید اما حتی جلوی خونریزی سرش را نمی‌گرفتند و احتمالا منتظر آمدن ماشین پلیس بودند. خیلی سعی کردم عکس یا فیلم بگیرم. که نشد... فیلم را دیدید؟ شنیده‌اید که بازیگران، فوتبالیست‌ها، مجری‌ها و... در فرانسه جرأت واکنش‌های نمادین داشته باشند؟ هشتک بگذارند. مو قیچی کنند، صورت خود را رنگ خون بزنند و رقص و آواز عزا بخوانند و کلیپ همبستگی جهانی برای این زنان خاص بسازند؟ اینها همه کار خداست، کار خداست که اول نمایشی که برای کشور ما راه انداختند را جهان ببیند و بعد... دختری در فضایی امن و آرام از هوش می‌رود و بعد از انتقال به بیمارستان از دنیا می‌رود و بعد یک هیاهوی بی‌سابقه و غیرطبیعی. و ناگهان سلبریتی‌های چهره جهان دلسوز زن ایرانی می‌شوند... اما... اما بعد آن در اروپا، آمریکا، کانادا و فلسطین اشغالی، فیلم زنانی پخش بشود که به بدترین حالت ضرب و شتم شوند و تمام کسانی که با دغدغه دفاع از زن ما، غوغایی غیرواقعی برپا کردند، سکوت کنند. واقعا اتفاق عجیب و جالبی است سبک امتحانات خدا. این چینش را برای تک تک آن آدمها فراهم کرد که روز حساب دفاعی برایشان که گفتند به فکر زن و زندگی‌اش و آزادی او، در سراسر جهان خود را به آب و آتش می‌زنند، نماند. و به خودش و به تاریخ ثابت شود که دروغ می‌گفته است... و البته فرصتی دیگر برای افراد زیادی که شاید به خود آیند... @ninfrance

بخاطر چند تار مو! در این سالها که در مدارس و دانشگاه ها و مجموعه های مختلف پیش می آمد و صحبت می کردم. نقد عمومی در خصوص پوشش چند نکته بود: اول اینکه واقعا خدا بخاطر چند تار مو ما را جهنمی می کند؟ دوم اینکه حالا الان انقدر از مو و دست و پای ما بیرون باشد اسلام به خطر می افتد؟ سوم اینکه تابستان گرم است! واقعا تحمل این روسری سخت است... امشب حوالی میدان تجریش تهران بودم و با صحنه های ناراحت کننده ای مواجه شدم که خیلی برایم غم انگیز بود... اول اینکه به نظرم این روزها به خیلی ها ثابت می شود که چرا خداوند با زبان دین محدوده پوشش را کامل مشخص کرده است. بحث چند تار مو نیست. بحث این است که اگر نسبت به چند تار مو بی توجه شوی به چند تار مو متوقف نمی مانی. دو اینکه کسی که نسبت به یک امر خداوند بی تفاوت شود، در همان حد متوقف نمی ماند. نسبت به مسائل دیگر به ترتیب بی تفاوت می شود و آسیب پشت آسیب را تجربه می کند که از آن بعدا خواهم گفت. سه اینکه، گرما برای همه افراد یکسان نیست. و برای برخی بهانه است. امشب دخترانی دیدم که روسری هایشان دور گردنشان بود و پوشش تنشان مانتو شلوار. اما در کنارش دخترانی دیدم که شال و روسری نداشتند. یا مانتو نداشتند. یا گردن هایی باز با یقه ای باز داشتند. یا شلوارهایی کوتاه داشتند. یا شلوارهایی پاره داشتند. و یا سیگار هم می کشیدند... غیر اینکه الان واضح تر شد که اگر حد و حدود و قانونی نباشد،‌ هرکس بر مبنای دلم میخواهد در جامعه ظاهر می شود که شاید برای همین هایی که صرفا نبود یک روسری را خواستارند بدپوششی و ناهنجاری محسوب شود، این برایم سوال شد که دستاورد آزادی که برخی دختران سرزمینم میخواستند، چنین شکل و شمایلی دارد؟ وقتی نگاه می کردم که هر کدام از این دختران چه نقش های بزرگی برای رشد و پیشرفت خود و خانواده و تربیت فرزند و جامعه خود حتی جامعه جهانی می توانند داشته باشند اما در خیابان ها با پوشش هایی عجیب با چهره های ناراحت کنار پسرانی راه بروند، کنار جدول های خیابان بنشینند، آهنگ های غمگین خیابانی گوش دهند و یک دستشان هم سیگار باشد. حیف... کاش بیایند سمت ما تا از نقش دختر بودن، زن بودن، افق بلند داشتن، شناخت قدر و ارزش خود، امتداد نگاهی به بلندای ایمانی آرامشبخش، حرمتی و جایگاهی برای همه قابل احترام، لذتهای حقیقی و بی آسیب و نشاط دست یافتنی برایشان بگوییم. ورودی حرم امام زاده صالح، برخی از این دختران سرگشته، چادر می گرفتند، در گوشه ای از حرم بغض می کردند گریه و مناجات می کردند، عبادت می کردند و حال قشنگی داشتند... همه حواسم به دخترانی بود که با همان تیپ های دور از تعادل چادر به سر ضریح را چسبیده بودند و صدای گریه شان را خیلی ها می شنیدند... و چقدر دوست داشتم کنار تک تکشان قرار بگیرم و از نیاز فطری شان بگویم و اینکه می توانند تغییر مسیر همیشگی بدهند و تصمیم بگیرند دیگر سمت آن دوستانی که دوست نیستند و خودشان هم سرگردانند، بر نگردند... من غرب را از نزدیک دیده ام. در خصوصشان مطالعات زیادی کرده ام. از وضعیت تلخ دختران و زنانشان خوب اطلاع دارم. خیلی سال پیش از ما، به آنها هم وعده های آزادی و حق و حقوق دادند اما امروز حال خوبی ندارند. دخترانی که روزی با شعار «بدن خودم مال خودم است» در خیابان ها آمدند ولی امروز شعارشان هشتک «من هم همین طور»، شده است و از تعدی ها و تجاوزات و آسیب های عجیب در رنج اند... اما کسی به کمکشان نمی آید... حیف است حالا که بسیاری از آنها بعد از تجربه های بسیار تلخ، در مسیر بازگشت به پاکدامنی و پوشش هستند، برخی دختران و زنان سرزمینم به بی پوششی به عنوان دستاورد نگاه کنند و از کلمه آزادی برای این معنا استفاده کنند. نه! آنچه من امشب دیدم آزادی نبود. اصلا به نظر نمی رسید این افراد از چیزی آزاد شده باشند... اگر خروجی آزادی این آشفتگی روحی که در چهره ها و رفتارها مشاهده می شد بود، آن شلوارهای پاره بود، آن سیگار کشیدن کنار چند پسر بود، آگاهی بخشی کمک می کند که خیلی ها به دنبال آزادی به این معنا نروند و اتفاقا از این نوع آزادی خود را آزاد کنند... 🌱مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، هلند و ایران @ninfrance

مرتبط با یکی دو مطلبی که نوشتم، چند فیلم به ترتیب میفرستم: حجاب نداشته. به این معنی که نمی دونسته محافظت از خودش چقدر در زندگیش تاثیر داره. روابط آزاد داشته و دچار بحران و آسیب شده. مشروبات الکلی میخورده و هیچ التیامی دریافت نمی کرده. تا اینکه با قوانین و دستورات در دین اسلام مواجه شده که هرچی به ضررش تمام شده در دین اسلام نهی شده بوده. قوانینی که با رعایتش حالا خروجیش آرامش و امنیت و سلامت جسم و روحش شده. خب این جای فکر و تامل داره. نباید حتما راهی را رفت و با تلخی برگشت. برخی راه رفته اند و می شه ازشون آموخت. الان دیگه زمانه ای نیست که این مسائل بکر و هیجان انگیز باشه، وقتی غرب راه رفته است... 🌱مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، هلند و ایران @ninfrance

از امیرمؤمنان علی علیه‌السلام تا رزمندگان ایرانی ما در ۸ سال دفاع مقدس... همه بخاطر حفظ اسلام و احکام اسلام ناب، که باعث رشد و تعالی بشریت است، نثار جان کردند... حیدر خیبرشکن را نه در جنگ رو در رو، که در سجده عبادت و از پشت توانستند ضربه بزنند و رزمندگان ما را هم اینگونه... نه با نبرد تن به تن که دست بسته و ناجوانمردانه از ما گرفتند... هر یکی از اینها پسری، همسری و پدری بود... در بهشت زهرا، گلزار شهدا، در وصیت‌نامه‌هایشان دیدم که گفته بودند برای در امان ماندن زنان سرزمینم ایستادم... و خطاب کرده بودند که من از آزادی لذت زندگی گذشتم که تو بمانی، تو هم از آزادی لذت دیده شدن به هر شکل بگذر که خانواده، دین، اخلاق و سلامت روحی و جسمی خودت و بقیه بماند... که تو بخاطر نمایش زیبایی‌های جسمانی به دنیا نیامدی؛ فرصتی به تو دادند که جهان را با نور وجودت متعالی کنی... من احساس مسئولیت کردم که رفتم. تو هم احساس مسئولیت کن که در پیشگاه خالق همه ما، مسئولی... 🌱مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، هلند و ایران @ninfrance

برای آرمان برحقت، جهانی بیندیش! تجربه خاص و شیرینی شد، حضور در نمایشگاه قرآن امسال در تهران. خداوند لطف کرد و بندگان خوبش را فرستاد و غرفه‌ای در اختیارم قرار دادند که فعالیت‌هایم را معرفی کنم. و رفقایی که بی منت قبول زحمت کردند برای حضور تمام وقت در غرفه. نامش را گذاشتم: «بابرنامه... تا انتهای افق» از طریق نشانی زیر می‌توانید در سایت خبری گزارش غرفه ما با فعالیت‌ها آشنا شوید. https://www.iqfa.ir/fa/news/print/684787 الحمدلله تا این لحظه استقبال خوبی شده و امشب و فردا به عنوان روزهای آخر، در غرفه حضور خواهم داشت ان شاء الله. 🌱مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، هلند و ایران @ninfrance

اگر انسان، دست خود را در تغییر سرنوشت خودش باز بداند... شاید بهترین شبی باشد که درباره اش تفکر کنیم... چرا که به ما گفته اند شب سرنوشت امشب است! «بداء» در اصطلاح شیعه، بر دگرگونی مسیر طبیعی سرنوشت یک انسان در اثر رفتار صالح و پسندیده اش گفته می شود. از دیدگاه کتاب آسمانی ما قرآن، انسان در برابر سرنوشت خودش، همیشه دست بسته نیست، بلکه راه رشد و تعالی برای او باز است و می تواند با بازگشت به راه حق و رفتارهای شایسته، مسیر و عاقبت زندگی خودش را دگرگون کند. حتما این آیه سوره رعد را شنیده اید که «هیچگاه خداوند وضع گروهی را تغییر نمی دهد تا اینکه خود، وضع خویش را دگرگون کنند». یا آیه ۹۶ سوره اعراف که می فرماید: اگر اهل آن مناطق ایمان می آوردند و پرهیزگار می شدند، درهای برکات آسمان و زمین را بر آنان باز می کردیم. یا آیات سوره صافات که درباره تغییرات سرنوشت حضرت یونس می فرماید که: «پس اگر او از تسبیح کنندگان نمی بود، تا روز رستاخیز، در شکم نهنگ باقی می ماند.» یعنی ظاهر جریان ایجاب می کرد حضرت یونس تا قیامت در آن زندان باقی بماند اما رفتار شایسته اش که عذرخواهی و تسبیح خداوند بود، مسیر سرنوشت ایشان را دگرگون ساخت و او را نجات داد. ما از پیامبر عزیزمان هم شنیده ایم که «یک انسان، به سبب گناه، از روزی خود محروم می گردد و هیچ چیز نمی تواند این تقدیر را دگرگون کند مگر دعا کردن...» همه اینها به ما می فهماند که چه بسا انسان در چهارچوب رفتارهای متعارف خودش با روال عادی عکس العمل کارها، به سرنوشت خاصی محکوم شود اما بر اثر یک چرخش ناگهانی، رفتاری متفاوت در پیش بگیرد و از این راه، فرجام و عاقبت خود را دگرگون سازد... انسان یاد حُر می افتد... حالا شاید به ذهنمان برسد که فلسفه بداء چیه؟ تفکر می کنم امشب... شکی نیست که اگر انسان، دست خود را در تغییر سرنوشت خودش باز بداند، درصدد ساختن آینده ای بهتر بر می آید و با روحیه ای بالاتر و تلاشی بیشتر، در «به سازی» زندگی خود می کوشد. یعنی حقیقت «بداء» موجب نشاط و شادابی ما می گردد و ما را به آینده ای روشن، امیدوار می کند. وقتی به این حقیقت ایمان داشته باشیم در پرتو این بینش، معتقد خواهیم بود که می توانیم سرنوشت خود را به حکم خدای بزرگ، کریم و مقلب القلوب، تغییر دهیم و به سوی آینده ای بهتر و فرجامی درخشان تر قدم برداریم. فرمود خداوند می فرماید هیچ گنهکاری را ناامید نکن! به گوش او برسان اگر به سمت من برگردد من نسبت به او مهربانم و دوستش دارم... کتاب «شیعه پاسخ می دهد» را میخواندم که این مفهوم تمام قلبم را روشن کرد. از صمیم قلب بخاطر تمام کوتاهی هایم و هدر دادن این فرصت طلایی عمر برای رشد و تعالی خودم و در ادامه رشد و تعالی جامعه، از خداوند متعال، عذرخواهی می کنم. از آخرین احساس یک قلب شرمنده ام. توبه می کنم و از خداوند میخواهم عمر و فرصت برای جبران دهد و سال پیش رو سالی روشن در مسیر استفاده درست از فرصت عمر و شکر عملی بخاطر همه لطف ها، داده ها و نعمت هایش باشد. شاید حسابمان کنند در مسیر زمینه سازی ظهور منجی عالم بشریت و بودنمان با نبودنمان در این دنیا فرقی کند... خیلی التماس دعا... بهترین تقدیرات روزی شما 🌱مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، هلند و ایران @ninfrance @manebabarname

آرزوی جهانی... من تا قبل از اینکه از ایران بروم تصورم این بود که فقط کشور ما مخالف اسرائیل جنایتکار هست یا فقط ما هستیم که پی برده ایم اسرائیل، جنایتکار است و بقیه دنیا اصلا تو باغ نیستند. شاید هم علتش برخی مخالفان داخلی بودند که عمریست مومنین به حق و حقیقت را با تظاهر به بشر دوستی جهانی، زیر سوال می برند. اما بعد که رفتم فرانسه و هلند... دیدم چقدر فلسطین، طرفدار دارد. چقدر خوب می فهمند اسرائیلی‌ها غاصبند. چقدر زیادند کسانی که حق و باطل را تشخیص می‌دهند. و چه قشنگ در راهپیمایی‌هایی به حمایت از مردم مظلوم و ستمدیده فلسطین با جدیت شرکت می‌کنند. (فیلمی از راهپیمایی هلندی‌ها در سال گذشته در کانال گذاشته بودم که بازنشر می‌کنم و تصاویری از پاریس، وقتی با راهپیمایی عظیم فرانسوی‌ها در این خصوص مواجه شدم.) از آن زمان نگاه خاص‌تری پیدا کرده‌ام به این ماجرا. که ما پیشگام در مسیر برآورده کردن یک آرزوی جهانی در حرکتیم و این چه ارزشمند و ستودنی است... حس السابقون السابقون، اولئک المقربون به آدم دست می‌دهد.😊 آرمان‌های امام خمینی یکی پس از دیگری در مسیر جهانی شدن است. و این نشانه شیرینی برای پیش‌بینی آینده است... #روز_قدس روز دفاع از مظلوم در برابر ظالم است. فقط روز دفاع یک مسلمان از مسلمانی دیگر نیست‌.. در خانه بمانی، ظالم تا پشت در خانه‌ات خواهد آمد که زمانی با ادعای از نیل تا فرات و ملک سلیمان، رژیم جعلی‌اش را در عمق خاک مسلمانان رو نمایی کرد... 🌱مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، هلند و ایران @ninfrance

پنجشنبه ۲۴ فروردین ۱۴۰۲، بعد از باران رحمت الهی. یعنی نزدیک به شب قدر سوم... از ماشین که پیاده شدم برای ورود به نمایشگاه قرآن، این شتاب و خروش توجه‌ام را جلب کرد... قطره‌هایی که به هم پیوستند و چنین سیلی را به راه انداختند... ناخواسته یاد جمله معروف امام خمینی افتادم که فرموده بودند: «اگر مسلمین مجتمع بودند، هرکدام یک سطل آب به اسرائیل می‏ریختند او را سیل می‏برد.» فیلمی که فردایش، یعنی روز قدس داشتم می‌گرفتم. (در ادامه می‌آید)، ناخواسته تداعی کننده این شتاب و جدیت و حرکت آب حیات در سراشیبی رسیدن به مقصد و هدفش بود. قطره‌ای کز جویباری می‌رود از پی انجام کاری می رود... 🌱مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، هلند و ایران @ninfrance

این فیلم را جمعه #روز_قدس گرفتم. الحمدلله که ایرانم و توانستم این خروش و جمعیت مشتاق را از نزدیک ببینم... این فیلم را به دنبال آن آب پر خروش و پر شتاب پست قبل ببینید... و این آیات قرآن که توجهم را حسابی جلب کرده است: « ما به بنی اسرائیل در کتاب آسمانی اعلام کردیم که دوبار در زمین فساد خواهید کرد، و برتری جویی بزرگی خواهید نمود. هنگامی که نخستین وعده فرا رسد، گروهی از بندگان پیکارجویِ خود را بر ضد شما بر می‌انگیزیم... و این وعده‌ای است قطعی ». آیات ۴ و ۵ سوره اسراء 🌱مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، هلند و ایران @ninfrance

مدینه فاضله‌ای به نام کشور ایران اسلامی تجربه ارزشمندی شد تجربه زندگی در اروپا که واقعیت‌ها را با چشم غیر مسلح☺️ و بی واسطه رسانه‌ها، ببینم و بفهمم که یک عمر توسط افراد زیادی سر کار بوده‌ایم... همین الآنم بسیاری در ایران سر کارند و وقتی با تصور زندگی بهتر به این کشورها مهاجرت می‌کنند، شوک می‌شوند و یا سرخوررده به آینده مبهم خود فکر می‌کنند و یا شهامت به خرج می دهند و بر می‌گردند... خیلی‌ها پس از مهاجرت، تجارب تلخ و غم‌انگیز زیاد دارند. اما غالبا نمیان بگن. چرا؟ چون مورد طعن یا تمسخر دوستان داخل کشور خود قرار می‌گیرند. با این جمله معروفِ « اگر ناراحتی برگرد...» اما دیگه این دوران گذشته... خیلی‌ها دارن کم کم زبان باز می‌کنن و بی‌توجه به اذیتی که ممکنه بشن از واقعیت‌های زندگی در خارج از کشور میگن‌. شرق و غرب هم نداره. اما ساکنان اروپا و آمریکا از همه بلا کشیده‌تر و سختی دیده‌تر هستند... تصمیم دارم به نقل از افراد بی‌شماری که در این گروه‌های مختلف ایرانیان مهاجرت کرده، بین خودشان مطلب می‌نویسند، برای شما نقل مطلب کنم + مشاهدات شخصی خودم. اینگونه به مرور متوجه می‌شوید که یک عمر دروغ‌های بزرگی شنیدید و واقعیت چیز دیگری است که می‌شود با این اسناد ثابت کرد. در هزاران مورد که تک تک ذکر خواهم کرد، به شما ثابت خواهد شد که کشور ایران به مدینه فاضله‌ای که آرزوی بشر است از همهٔ کشورهای جهان، نزدیک‌تر است... به یاری خدا این ادعا را اثبات خواهم کرد... 🌱مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، هلند و ایران @ninfrance