این متن را یک سال پیش نوشتم. #بازنشر کشته شدگان برای فرانسه در شهر نانت فرانسه به دیواری سنگی رسیدیم که نام تمامی کشتگان این شهر از زمان جنگ‌های جهانی بر آن حک شده بود. بالای این اسامی نوشته کشته شدگان برای فرانسه... دقیقا در روزی آنجا بودیم که یک روز مقدس برای مسیحیان است. روز گرامیداشت کشته شدگان در راه فرانسه که توسط کشیشی نام گذاری شده است و یک تعطیلی رسمی مذهبی است. برایم چند نکته جالب بود: ـ تعداد زیادی از این کشته ها در داخل فرانسه کشته نشده بودند، بلکه در خارج از مرزهای فرانسه جان داده بودند. مثلا بخشی را نوشته بود آفریقای جنوبی. حالا اینکه اینها در آفریقا چه می کردند و فرانسه با نگاه استعماری آنجا حضور داشته و آن کشورها را مستعمره خود قرار داده و در واقع سربازانش برای این اهداف جان دادند بماند... ـ این اسامی در سطح شهر قرار داده شده بود که مردم هر روز با آن مواجه شوند. ـ یک روز مشخص کنند برای گرامی داشت این کشته شدگان و شکل ارزشی به آن بدهند. در ایران با یک دیدگاه کلیشه ای، ناپخته و غیرجهانی، برخی با بیان اینکه چراغی که به ایران رواست به سوریه حرام است نخواستند یا نتوانستند دقت کنند که چه کار مهمی کردند آنها که از زندگی خود با همه دوست داشتنی هایش گذشتند و در اوج جوانی به فراتر از مرزها سفر کردند و با نثار جان خود، با یک تیر چند نشان زدند. حالا بماند که بین نیت ها و شخصیت های اینان و آنان فاصله ی آسمان تا زمین است... یک. جنگ را کیلومتر ها دور از مرز ایران نگه داشتند. دو. از حرم بهترین های روی زمین محافظت کردند و این نهایت زیبایی یک عقیده است که نه تنها از فکر و راه ارزشهایمان دفاع می کنیم، از مظاهر آن نیز دفاع می کنیم. سه. در نبرد بین حق و باطل که مرز پذیر نیستند، ثابت کردند که هرجا مقاومت و مبارزه با باطل باشد، ماهستیم. چهار. عملی نه شعاری مظلومیت و غربت مردم جهان برایشان مهم بوده است و به دفاع از زن و بچه های غریب شتافتند که انسانیت مرز نمی شناسد... اگر برخی مردم ما افق دیدشان جهانی شود، دیگر انقدر برایشان عجیب و تعجب آور نخواهد بود که چرا سربازان ما فراتراز مرزها نقش ایفا کنند. یعنی حتی اگر نگاه دنیایی صرف هم داشته باشند باز باید دایره دیدشان را وسیع تر کنند. به نظر باید بر مبانی فکر مردم کشورمان بیشتر کار کنیم، خیلی باید ذهنها بسته باشد که در جهانی که همه افقی جهانی دارند و جهانی می اندیشند، برخی فقط افق دیدشان حل مشکلات داخلی باشد و تصور کنند مشکلات محدود به همین چهارچوب می ماند. نمی دانم در سطح شهرهای کشورمان هم، چنین دیوارهایی داریم یا نه... اما در گوشه ای از این شهرها ابرمردانی آرام گرفته اند که دلواپس ترین های این مردم نسبت به ایمان، امنیت و آزادگی و استقلال کشورشان بوده اند. و مرد عمل بودند نه حرف. تصویر پیوست شده دیوار شهر نانت است و تصویر دیگر، بخشی از بهشت معصومه سلام الله علیهم قم است که سال ۱۳۹۵ چند ردیف بیشتر نداشت... همه ی اینها جان داده های راه خدا یعنی راه دفاع از حق و حقیقت و انسانیت و امنیت مردم کشور خود و مظلومین جهان هستند، به دور از اهداف استعماری... کدام یک بیشتر ارزش احترام دارد؟ باید نامشان، یادشان، کارشان و اهدافشان زنده نگه داشته شود، که رهبر فرزانه #کشورم_ایران فرمود: این کار کم از شهادت نیست... #ذکر_ایام_الله #باید_قوی_شویم #رزمندگان_بدون_مرز 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance