eitaa logo
تربیت فرزند نوردیده
82.1هزار دنبال‌کننده
5.9هزار عکس
1.2هزار ویدیو
23 فایل
کانال قصه و شعر نوردیده 👇 eitaa.com/joinchat/2079785181Cb3e7c100b0 نظرات و پیشنهادات نوردیده .مشاوره نداریم @nasman تبلیغات @nooredid کانال مدیر نوردیده حسین دارابی👇 eitaa.com/joinchat/443940864Cf192df24f0
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از کانال حمید کثیری
موانع رشد رو یادتونه چیا بودن؟! چه سؤالیه! تابلوئه که هیچ کی یادش نیست 😂 گفتیم اینان: ۱. نظافت ۲. نظم ۳. رفاه ۴. آموزش ۵. ادب ۶. فقر مطلق! چهار تای اول رو تا یه حدی گفتیم پس بریم سراغ پنجمین یعنی ادب! واقعاً ادب داشتن مانع رشده؟ یعنی بچه بی‌ادب باشه خوبه؟ 🤔 توی عرف به کسی که حرف بد نمیزنه و به بزرگ‌ترا احترام می‌گذاره میگن مؤدب! اما مؤدب بودن محدود به همین دو تا کاره؟ ببینید جمع میشه آداب و اصولاً به کسی که آداب بیشتری رو رعایت می‌کنه باید بگیم مؤدب. مثلاً غذا خوردن آدابی داره مثل شستن دستا، دعای قبل و بعد از غذا، ساکت بودن سر سفره، نگاه کردن به غذای خودمون نه بقیه، آرام خوردن، زیاد جویدن و ...! همین طور مهمونی رفتن، گفتگو کردن، مراسمات، سر کلاس بودن، نماز خوندن، با بزرگ‌ترا نشست و برخواست کردن، دستشویی و حمام رفتن و هر چیزی آداب مخصوص به خودش رو داره. خیلی از ماها هم داریم بخش زیادی از این آداب رو رعایت می‌کنیم و اصلاً عدم رعایتش اذیت‌مون می‌کنه. خب ما این‌ها رو به تدریج یاد گرفتیم و طبیعتاً از یه سنی کمیت و کیفیت ادب ما با یه شیب خیلی زیاد صعودی شده. (آقا باشه، اینا چه ربطی به کودک داره؟!! 😏) به نظرتون برای بچه پنج ساله زشته که توی جمع میاد به بقیه سلام نکنه؟ زشته دست توی دماغش بکنه؟ زشته که با پای راست وارد دستشویی بشه؟ زشته که لباسش رو در یک جایی که در معرض دید بقیه هست عوض کنه؟ زشته زبونش رو در بیاره؟ و ... هیچ کدوم از این‌ها برای بچه زشت نیست گرچه خوشایند هم نیست! ببینید قرار نیست ما بچه‌ها رو بی‌ادب بار بیاریم، ابداً! اما قرار هم نیست رعایت آداب رو به بچه چهار ساله گوشزد کنیم و وقتی رعایت نکرد اعصاب‌مون بریزه به هم! و ما از ترس اینکه بقیه بگن «ببین چه پدر و مادری، هیچی به بچه‌شون یاد ندادن!» مدام به بچه فشار بیاریم و نگذاریم بچگیش رو بکنه! ببینید اینکه یه بچه‌ای توی زیر هفت سال مؤدب باشه خیلی هم چیز خوبی هست و اصولا وظیفه داریم فضای رشد کودک رو طیب و پاک نگه داریم اما مؤدب شدن اون بچه باید از طریق مشاهده رفتار ما باشه نه از طریق مدام گفتن، گوشزد کردن و گیر دادن و فشار آوردن به بچه! چرا به بچه‌ای که دوست نداره به بقیه دست بده اصرار می‌کنیم حتماً این کار رو بکنه؟ ما داریم با این کار به بچه می‌گیم به احساست اطمینان نکن و قدرت نه گفتن رو هم ازش می‌گیریم! توی سه دوره تربیتی هم دوره دوم مربوط به ادب‌آموزی هست و نمی‌دونم چه اصراری هست ما همه کارها رو می‌خوایم تو هفت سال اول بکنیم! لطفاً بچه‌ها رو نکشیم 👇 http://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4
◾️ یا جوادالائمه ادرکنی شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد @nooredideh
از نگاه نوجوان، استقلال يعني رها شدن از دستورات والدين از نگاه والدين، استقلال يعني پذيرش مسئوليت از تضاد اين دونگرش، شكاف نوجوان و والدين ايجاد مي شود 👇 @nooredideh_nojavan
تربیت فرزند نوردیده
در مورد کودک به خصوص همیشه توصیه می کنیم که به رفتار او توجه نکنید بلکه به احساس پشت آن رفتار توجه ک
خشم های انفجاری ما از این جا نشأت می گیرد، یک اتفاق می افتد، تداعی می شود و بخش کودک با خشم های انباشته شده اش منفجر می شود. چگونه جلوی این مسئله را بگیریم؟ دایره ی وسط شکل ناخودآگاه، بالغ  و بخش آگاه ما است. این بخش باید رشد کند تا این مسائل حل شوند. رشد عاطفی و بلوغ عاطفی یعنی همین رشد بخش آگاهی.  یعنی اتفاقات را به جای ترجمه، تجزیه و تحلیل و به جای تفسیر، توصیف کنیم. والد ما مملو از صحنه های دردناک است و کودک نیز مملو از احساست نا خوشایند و والد دائماً سرزنش می کند و کودک احساست را قلیان می کند پس بالغ باید رشد کند تا بتواند بین والد و کودک فاصله بگذارد. اتفاقات همراه با احساساتشان دائماً ضبط می شوند و از کنترل ما خارج هستند، اما ما احساسات آن ها را لازم نداریم. مسائل در حافظه و ذهن ما می مانند، بعضی به نیمه آگاه و بعضی به ناخودآگاه می روند و ما به احساسات آن ها هیچ نیازی نداریم. ما بلد نیستیم که از احساساتمان عبور کنیم و به محض این که دچار احساسی می شویم شروع می کنیم به واکنش نشان دادن، در این حالت بالغ کاملاً منفعل است و رشد نکرده است. والد و کودک حاکم هستند؛ والد سرزنش می کند و کودک احساساتی می شود و بعد کودک دستور العمل می دهد و می بینیم که خانم و آقای عاقل و بالغ و تحصیل کرده رفتاری از خودشان نشان می دهند که همه تعجب می کنند. چرا؟ چون آن ها در آن لحظه فقط سه سالشان است وکاملاً تحت فرمان و تأثیر کودک هستند. توجه داشته باشیم که بالغ و کودک چه مثبت و چه منفی برای همه در شش سال اول زندگی شکل می گیرند. مهم این است که بالغ رشد کند و از بالغ و کودک بهره ببرد. این سیستم جزو رمز و راز خلقت است. و برای این است که ما درست زندگی کنیم زیرا که ما بدون والد اصلاً نمی توانیم زندگی کنیم. والد سرزنشگر در واقع وجدان ما است، اگر وجدان نباشد ما دچار خطا و گناه خواهیم شد. شکل دیگر والد، وسوسه گر و اغواگر است. اگر این والد نباشد ما اصلاً پیشرفت نمی کنیم. چه چیزی باعث می شود که ما دنبال علم و دانستن و مطالعه و کلاس برویم و رشد کنیم؟ وسوسه ی رشد. این وسوسه باید باشد چون فطرت انسان به دنبال رشد و حرکت است؛ منتهی وقتی بالغ رشد نمی کند طور دیگری از این وسوسه استفاده می شود. شکل دیگر والد، حمایتگر است. این والد از ما حمایت می کند و ما را تأیید می کند ولی اگر از حد تعادل خارج شود دیگر ما هیچ کاری نمی توانیم بکنیم، دائم نیاز به حمایت خواهیم داشت و یا از طرف دیگر اگر حمایت او زیاد شود دیگر هیچ کس را قبول نخواهیم داشت و فکر می کنیم که هر کاری می کنیم درست است. بالغ کنترل می کند که من چه میزان حمایت نیاز دارم. پس بالغ والد و کودک را که شامل طیف وسیعی از احساسات است را کنترل می کند. چون احساسات هم در جای خودشان و در حد تعادل لازم و بسیار خوب هستند مثلاً حسادت؛ مگر حسادت بد است؟ حسادت موتور حرکت است؛ منتهی اگر از حد تعادل خارج شود مخرب می شود و این جا بالغ است که تعیین می کند کودک و بالغ از حد تعادل خارج نشوند. بالغ با آگاهی و دانایی باید این دو را به کنترل خود درآورد. همان طور که قبلاً گفتیم منظور از آگاهی، بصیرت و چرائی است و منظور از دانایی، دانش و روش و چگونگی است. (ادامه دارد...) {قسمت19} [مباحث کودک متعادل] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده
والدين قرار نيست اختلاف نداشته باشند. دعوا نكنند و هميشه با هم موافق باشند. كودک قرار است از والدينش روش درست حل اختلاف را بياموزد. قرار است ببيند ؛ پدر و مادرش با دو عقيده مختلف چگونه بر سر يک مسئله به تفاهم ميرسند. قرار است ببينند با داشتن اختلاف عشق و محبت به پايان نميرسد. والدين قرار است به فرزندشان نشان دهند انسان حتی با خودش هم به طور کامل تفاهم ندارد چه برسد به ديگری اما با احترام، ابراز درست مسائل با گوش دادن به هم ميتوان يک جايی به تفاهم رسيد و مشكلات را حل كرد و قرار است از هر اختلافی هر دو نفر پيروز بيايند نه تنها یک نفر. Join @nooredideh
والدینی هستند که هیچ محدودیتی برای کودکشان قائل نمی شوند و محدودیت هایی را که در نظر می گیرند غالبا لغو می کنند. فرزندان این گونه والدین بدون داشتن خطوط راهنمایی معین بزرگ می شوند. والدین به آنچه کودکان می خواهند، تسلیم می شوند. ما اغلب این قبیل کودکان را با صفت لوس توصیف می کنیم. کودکانی که هیچ گونه محدودیتی برای آنها منظور نمی شود، ممکن است در برخورد با دیگران دچار مشکل شوند. 👇 Join @nooredideh
#آرزوهای_ناب قطعا والدین آرزوهای بزرگ و نابی برای فرزند خود دارند و بسیاری از خصائص اخلاقی را که در خود نمی بینند برای فرزند خود خواستارند . به طور مثال خودشان از لحاظ دینداری و رعایت مسائل شرعی در سطح پایین و یا متوسط قرار دارند اما دوست دارند فرزندانی دیندار و پایبند به اصول اخلاقی تربیت کنند. اما از یک نکته ساده غافل هستند که فرزندان بیشترین تاثیر را از والدین خود می گیرند حال چطور می توان از فرزندی که بارها دروغ گفتن پدرش را دیده است توقع داشت که راستگو باشد و یا دختری که مادر خود را پایبند به حجاب و رعایت حریم میان محرم و نامحرم نمی بیند توقع داشت که عفیف و نجیب باشد #نوجوان_نوردیده👇 @nooredideh_nojavan
هدایت شده از کانال حمید کثیری
بچه‌تر که بودم خیلی نمی‌فهمیدم یعنی چه؟! نه که امروز بفهمما اما اون روزا اصلا نمی‌فهمیدم! معادله ساده بود، توی مهمونی، توی مدرسه، توی کوچه، توی هیئت، تو زمین ورزش و هر جا که بزرگ‌تری پیدا میشد یه چیزی رو برای خودش واجب کرده بود که لابلای نصیحتاش! 😉 دو دقیقه هم در مورد مادر بگه که چقدر مهمه. منم که این دو دقیقه رو تقریبا حفظ بودم! 👈 اون خیلی برات زحمت کشیده. نمی‌دونی بارداری و وضع حمل چقدر سخته. نمی‌دونی شیر دادن چقدر سخته. نمی‌دونی کارای نوزاد رو کردن چقدر سخته. نمی‌دونی بچه بزرگ کردن چقدرررررر سخته. قدر مادرتو بدون ... اینا رو معمولا نمی‌فهمیم تا اینکه خودمون مادر بشیم یا مادر شدن همسرمون رو ببینیم. ببینیم که واقعاً بارداری سخته. یعنی فکر کردن به اینکه چند کیلو بار توی خواب و بیداری باهاته و توی هر غلت زدنم شرایط عادی نداری سخته چه برسه که تجربه‌اش کنی ... دیروز -جهانی_شیر_مادر بود. گفتم چه بهونه‌ای بهتر از این برای اینکه لااقل همه یادمون باشه مادر چه کارها که برامون نکرده. همونی که سال‌ها پرستار بی‌جیره و مواجب بوده، همونی که همین امروزم هیچ کس به اندازه اون غم ما رو نمی‌خوره، هیچ کس به اندازه اون دعامون نمی‌کنه، هیچ کس به اندازه اون حالمون رو خوب نمی‌کنه، هیچ کس به اندازه اون دوست‌مون نداره، هیچ کس، باور کنیم هیچ کس. شاید خیلی از مامانا مسیر درستی رو در تربیت بچه‌هاشون طی نکرده باشن اما باور کنیم اونا همون کاری رو انجام دادن که فکر می‌کردن بهترین کاره ... 😘 😘 راستی به این بهونه دو کلمه گزارش نیمچه علمی هم بدم! چندین دهه قبل «» از سوی مطرح شد. نظریه‌ای که تا امروز بارها از سوی افراد مختلف رد و تأیید شده اما نکته جالب اینجاست که چند سالیه عده‌ای به واسطه همین نظریه میگن بچه باید شش ماه، نه ماه یا حداکثر یک سال شیر مادر بخوره وگرنه تثبیت دهانی براش اتفاق نمی‌افته! اولاً این یه نظریه علمی هست و مثل خیلی دیگه از نظریات ابطال‌پذیره کمااینکه بارها هم رد شده. ثانیاً تجربه تاریخی بشر، راهنمایی علم پزشکی و تأیید و راهنمایی روایی پشت این موضوع هست که بچه باید دو سال شیر بخوره. حالا اگر کسی نمی‌خواد این کار رو بکنه، این نظریه رو دستاویز قرار نده چون اصلاً تکیه‌گاه خوبی نیست ... بچه باید دو سال بخوره، همین طور که من دو سال و چند ماه خوردم 😂😂 اگه این نوشته رو دوست داشتید و حال‌تون باهاش بهتر شد، خوبه که بقیه رو هم تو این حال خوب شریک کنید و براشون بفرستید ... 👇 http://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4
سن یک تا دو سالگي سن شكل گيري حس استقلال کودکان است. در نتیجه وظيفه والدين، دادن فرصت اكتشاف و تحرك؛ صحبت كردن زياد با كودك و توصيف اعمال كودك ؛ استفاده از تكنيك پرت كردن حواس جهت رشد ذهنیت و شخصیت كودك است. @nooredideh
تربیت فرزند نوردیده
خشم های انفجاری ما از این جا نشأت می گیرد، یک اتفاق می افتد، تداعی می شود و بخش کودک با خشم های انبا
حال یک تمرین در مورد درک احساس بچه ها با هم انجام می دهیم. برای کودک مان یک جوجه خریده ایم و او خیلی خوب با آن سرگرم شده و بازی می کند. ما هم سرگرم کاری هستیم و سخت درگیر آن هستیم ناگهان فرزندمون شیون کنان می آید که مامان یا بابا: جوجم مرد! واکنش شما در این لحظه چیست؟ حاضرین: - من همه ی کارهایم را کنار می گذارم و با او همدردی می کنم یعنی ازش می پرسم: خیلی ناراحت شدی؟ غصه می خوری؟ - من حس او را می گیرم، بغلش می کنم و ناراحت می شوم. - بهش میگم من هم بچه بودم این اتفاق برام افتاد برای همین الآن می فهمم که تو چه حالی داری! - من میگم اشکالی نداره، خوب مرد دیگه! -من میگم ناراحت نباش یکی دیگه برات می خرم. - من مستأصل میشم و اصلاً نمیدونم که چی کار باید کنم؟ -من ازش اول می پرسم که چی کارش کردی که مرد؟ - من سعی می کنم حواسش را پرت کنم و میگم شاید نمرده! - فعلاً کار دارم برو بعداً راجع بهش حرف می زنیم. - من مراسم خاک سپاری برگزار می کنم. - من از مرده و مردن می ترسم اصلاً نمیتونم کاری برایش کنم. - من عصبانی می شم که چه قدر بهت گفتم بهش دست نزن، کشتیش دیگه! - میگم آخی چرا مرد؟ -گفتم نخر این ها زود می میرن. - من میگم فکر کن ببین چرا مرد؟ - دیدی عرضه نداشتی خوب ازش نگهداری کنی. خوب همه ی نظرها را نوشتیم، حالاصحنه عوض می شود و شما از جلوی بیمارستانی رد می شوید و می بینید که من گریه کنان دارم می آیم بیرون؛ جلو می آیید سلام سلطانی چی شده؟ مادرم فوت کردند و دارم میرم برای مراسم. در این حالت چی کار می کنید و چی می گویید؟ بنابر نظرات شما و درک احساسی که شما می کنید: من هم بچه بودم چند دفعه مادرم مرد! اشکالی نداره چیزی که فراوونه مادر! ای وای حالا چه خاکی به سرمان کنیم؟ راستش را بگو چی کار کردی؟ اون قدر این پیرزن رو شکنجه دادی تا مرد!ای بابا شاید نمرده! مادرت مرده اِاِه ببخشید من الآن کار دارم برو بعداً حرف می زنیم!  ببین من از مرده و مردن می ترسم!خودت کشتیش! چه قدر گفتم مادر دار نشو! مادرت مرد حالا تو چی فکر می کنی؟! دیدی عرضه نداشتی از مادرت مراقبت کنی! واقعاً شما با من این کارها را می کنید؟ یا یک تسلیت می گویید و می روید یا گاهی بعضی تشدید غم می کنند و حالا صاحب عزا باید بیاید و او را جمع کند. حالا من می خواهم بپرسم که آیا بین یک کودک که جوجه اش مرده و یک مرد بزرگسال که مادرش را از دست داده فرقی وجود دارد؟ خیر هیچ فرقی نیست. هر دو دچار فقدان شده اند و غم در فقدان می آید. غم یک احساس است؛ کودک جوجه اش را از دست داده و دچار فقدان شده آیا باید این گونه با او رفتار کنیم؟ نظراتی که نوشتیم همگی واقعیتی است که ما با کودک رفتار می کنیم و اجازه نمی دهیم که او از احساسی که دچارش شده عبور کند. تمام رفتارهایی که در بالا نوشتیم و به خصوص موارد خشن تر باعث می شوند که کودک در احساسش بماند و در زمان بزرگسالی درون او مملو از احساست متفاوت و ناخوشایند باشد. (ادامه دارد..) {قسمت20} [مباحث کودک متعادل] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده
اصولا فرزندان در نوجوانی، علائمی شبیه به افسردگی را تجربه می‌کنند که این ویژه دوران بلوغ است. و این علامت، افسردگی محسوب نمی‌شود. @nooredideh_nojavan 👈
تربیت فرزند نوردیده
رادیو گوش می‌دادم، یه خانومی زنگ زد گفت من خیلی آدم #معتقد و مقیدی هستم، حجابم کامله، روزه‌هامو کامل
👆این پست رو قبلا گذاشتیم خیلیا پرسید خب روش صحیح برخورد با فرزندان چجوریه که بی نماز و بی حجاب نشن؟ وظایف والدین چیه؟ این پست ادامه‌شه اینم بخونید تا یه خبر خوب بدم بهتون👇
خدا هیچ‌جا نگفته به‌خاطر من با بچه‌هات بجنگ، درگیر شو. اصلا برای معرفی خودش نیازی به اجبار و زور نداره. شما رو بخونید، (ص) بیشتر از راه تبلیغ و معاشرت با مردم اونارو مسلمون می‌کرد، برای به هیچ‌جا حمله نکرد. جنگ‌هایی هم که اتفاق افتاد، همگی دفاعی بود. میخواستن جلوی این تبلیغش رو بگیرن به مسلمونا حمله می‌کردن، اوناهم دفاع می‌کردن. البته برخی از فقها یه جهاد ابتدایی معتقدن که بحث مفصلی داره انقدر پتانسیل داره که با معرفی صحیح، براحتی دل‌ها رو به سمت خودش جذب کنه. ولی والدین امروزی بدلیل عدم علم و آگاهی در معرفی دین، از ابزار تحکم و استفاده میکنن، که کارو خراب میکنه. اصلا حتی اگه رو به طور صحیح و کامل هم معرفی کردیم، بازم فرزندمون مختاره قبول نکنه. والدین به خاطر محبتی که به بچه‌هاشون دارن میخوان به زور هدایتشون کنن. درحالیکه (ص) با اون عظمت نتونست این کارو بکنه و همه رو هدایت کنه خدا به پیامبر فرمود داری خودتو برای اینکه مشرکین ایمان نمیارن تباه میکنی. اگه قرار بود همه هدایت شن معجزه‌ای میفرستادیم همه ایمان بیارن(شعراء، ۳)، قرار بر این نیست یا مثلا (ع) نهصدسال پیامبری کرد، افراد خیلی کمی ایمان آوردن. پسر خودشم ایمان نیاورد ما وظایفی نسبت به تربیت بچه‌هامون داریم. اونو باید یاد بگیریم و انجام بدیم. در سنین بالاتر دیگه خودش باید انتخاب کنن. به والدینش دیگه ربطی نداره. تو اون سنین میتونن نقش راهنمارو بازی کنن ولی دیگه اختیار دست خودشونه. انسان موجودی مختار آفریده شده. شما از که بالاتر نیستید، چقدر فرزندانشون ازآب دراومدن؟ انبیاء وظیفشونو انجام میدادن، از سنین دیگه انتخاب با خود فرزنده برخی از فرزندان معصوم ما، عاقبت به خیر نشدن. هم خوردن، هم تربیت صحیح داشتن، هم بهترین الگو. ولی خودشون خواستن از هوای نفس تبعیت کنن. دیگه اینجا والدین مسئول نیستن پیش خدا عبدالله افطح پسر (ع) وقتی حضرت شهید شد ادعای امامت کرد، و چون بزرگتر از (ع) بود خیلیا بهش ایمان آوردن. البته 70روز بعد از دنیا رفت. به‌خاطر مال دنیا، بخاطر گرفتن مردم. مطیع هوای نفس شد. در زمان حیات امام صادق هم خیلی حضرت رو اذیت کرد. منو شما از امام صادق که بالاتر نیستیم. فرزندش عاقبت به شر شد. هیچ ربطی هم به امام صادق نداره. حضرت وظیفه‌شونو انجام داده بود پس ما باید وظایفمونو بشناسیم و انجام بدیم حالا یا فرزندمون راه درست رو میره یا نمیره، اگه نرفت به درک که نرفت، دیگه به ما ربطی نداره دقت کنید، ما نمیگیم بی تفاوت باشیم نسبت به تربیت فرزندان. اتفاقا باید خیلی تلاش کنیم تا وظایف و مسئولیت هامونو بشناسیم، روش برخورد صحیح و مهارتهای تربیت رو بشناسیم و طبق همون عمل کنیم. ولی بعد از نوجوانی فرزند باید خودش انتخاب کنه، نمیتونیم مجبورش کنیم. انسان موجودی مختاره. اینجا دیگی مسئولیتی نداریم اگر راه غلط رو انتخاب کرد 👇 http://eitaa.com/joinchat/443940864Cf192df24f0
👆🔴بهمین منظور همایشی تدارک دیدیم با یکی از اساتید تراز اول در موضوع بخصوص در مسائل عبادی و وظایف والدین در این زمینه از کودکی تا نوجوانی پنجشنبه صبح، فرهنگسرای خاوران. همایش رایگان است. فقط چون ظرفیت محدود است باید ثبت نام کنید ثبت نام از طریق کانال صورت میگیره👇 http://eitaa.com/joinchat/443940864Cf192df24f0
کانون اسماء الحسنی، "مهد کودک بازی محور" در اصفهان زیر نظر استاد سعید بخش 👇👇 @mahdebaziensha
در صورتی‌که کودک تلاش می‌کند شما را عصبانی کند، بهترین توصیه این است که بی‌تفاوت باشید و به او توجهی نکنید سپس در فرصتی مناسب درباره این موضوع با کودک‌تان حرف بزنید. - به چشمانش نگاه کنید، سپس به او بگویید: «هر وقت رفتارت خوب باشه، مامان خوشحال می‌شه.» وقتی هم که کار خوبی انجام داد، او را تحسین کنید. - الگوی رفتاری خوبی باشید. زمانی که نمی‌توانید با همسرتان بالغانه صحبت کنید انتظار نداشته باشید که کودک هم با ادب باشد. @nooredideh
هرچه کانون خانواده گرم‌تر باشد بچه‌ها با اعتماد به نفس بیشتری تربیت شده، برای والدین ارزش بیشتری قائل هستند و فرصت بیشتری برای رشد و شکوفایی دارند. join @nooredideh
حق باشماست! کار خانه زیاد است، باید پول دربیاورید، لباس‌ها اتو نشده‌اند، اماهمه اینها دربرابر عمرکوتاه دوران کودکی بسیار کم اهمیت هستند؛ ازلحظاتتان بایک موجود کوچک و دوست داشتنی بیشتر لذت ببريد. @nooredideh
هدایت شده از کانال حمید کثیری
🔴 فرزند من چه تصویری از دین داره؟! همین اول بحث بگم، می‌دونم روی موضوعی دست گذاشتم که شاید به مذاق خیلی‌ها خوش نیاد، اما مگه راهی غیر از این داریم که باید جلوی کار غلط ایستاد؟ مگه برای اصلاح، سلاحی بهتر از اندیشه و فکر تو این عرصه وجود داره؟ اما بعد؛ تا حالا با مفهومی به نام برخورد داشتید؟ من در طول سالیان گذشته آدم‌های بسیاری رو دیدم که به واسطه فشردگی‌های دینی، ، ، و ... شدند و اصلاً تصویر سالمی از دین نداشتن! بعداً مفصل توضیح میدم ... یادمه پارسال سر کلاس -کودکان بودم و موضوع جلسه بود. استاد حدوداً پنجاه ساله کلاس، تصویری رو از بچگی خودش ترسیم کرد که اون تصویر توی ذهنش در مورد دین حک شده بود. بخشی از اون تصویر این بود: «بابابزرگم وقتی صدای اذان میومد عباشو می‌انداخت روی دوشش، دست منو می‌گرفت و می‌گفت بریم مسجد. دستای بزرگش یه جور گرمای خاصی داشت که تو تمام مسیر حِسِش میکردم. از دور مناره‌ها معلوم بودن و منو می‌کشیدن سمت خودشون. تو حیاط مسجدم یه حوض بزرگ بود که همه دورش وضو می‌گرفتن و صحنه‌ی خیلی دیدنی‌ای بود، ما هم دستامونو می‌کردیم توی آب و کِیف می‌کردیم. اون زمانا خونه‌ها اینقدر چراغ و لامپ نداشتن ولی در عوض مساجد خیلی پر نور بودن. یعنی همین که وارد می‌شدیم کلی نور میزد توی صورت‌مون و هیچ جای دیگه اینجوری نبود. شیشه‌های مسجدم رنگی بود. وقتی نور میزد توی شیشه‌ها؛ رنگ‌های قرمز، آبی، زرد و سبز رو روی دیوارا می‌دیدیم که واقعاً دیدنی بود.» استادمون آخرش گفت: «من از این تصویر رو از نماز، مسجد و دین دارم. همیشه یاد اون شیشه‌های رنگی هستم» صحبت استاد که تموم شد دیدم جو کلاس خیلی سنگین شده و واقعیتش چهره تعداد زیادی از بچه‌ها دَر همه! همونجا بود که یکی، دو نفر که جسورتر بودن گفتن: «اما ما اصلاً یه همچین تصویری از به همراه نداریم. ما باید نماز می‌خوندیم، ساکت می‌شدیم و ... وگرنه فحش و کتک و این چیزا رو داشتیم برای اینکه خدا ناراحت نشه!! » دو تا موضوع که حتماً بهش فکر کنیم؛ 1️⃣ مگه این روزا همه جا نمیگن کودکی خیلی مهمه و هر چیزی که در کودکی ثبت بشه تا آخر عمر همراه آدم می‌مونه. با این وضعیت ما چقدر به تصویری که از دین داریم توی ذهن بچه‌هامون حک می‌کنیم توجه داریم؟ 2️⃣ خود ما چه تصویری از توی ذهن‌مون حک شده؟ تصویر بیشتر خشن هست یا دلنشین‌تر از هر تصویر دیگه و یا خنثی است؟ پی‌نوشت: من قصد دارم این موضوع رو ادامه بدم و وارد مصادیق بشم اما شاید چند روز بعد و در جای دیگه‌ای! جاش رو به زودی میگم ... 👇 http://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4
👆همایش پنجشنبه خیلی به والدین آگاهی میده تا فرزندانشون دین گریز نشن و خیلی از غلطهای رایج در تربیت دینی رو اصلاح کنن. و اگر اشتباهاتی تا الان داشتن، جبران کنن
به کودک اجازه دهید برای چیزی که می خواهد تلاش کند. اگر کودک چیزهایی که می خواهد را به آسانی بدست آورد معنای تلاش کردن و سخت کوشی را یاد نمی گیرد. join @nooredideh
به ساعت نگاه کردم؛ شش و بیست دقیقه صبح بود. دوباره خوابیدم. بعد پاشدم. به ساعت نگاه کردم. شش و بیست دقیقه صبح بود. فکر کردم: هوا که هنوز تاریکه. حتماً دفعه ی اول اشتباه دیده ام. خوابیدم. وقتی پاشدم. هوا روشن بود ولی ساعت باز هم شش و بیست دقیقه صبح بود. سراسیمه پا شدم. باورم نمی شد که ساعت مرده باشد. به این کارها عادت نداشت. من هم توقع نداشتم. آدم ها هم مثل ساعت ها هستند. بعضی ها کنارمان هستند مثل ساعت. مرتب، همیشگی. آنقدر صبور دورت می چرخند که چرخیدنشان را حس نمی کنی. بودنشان برایت بی اهمیت می شود. همینطور بی ادعا می چرخند. بی آنکه بگویند باطری شان دارد تمام می شود. بعد یکهو روشنی روز خبر می دهد که او دیگر نیست. قدر این آدم ها را باید بدانیم، قبل از شش و بیست دقیقه... Join @nooredideh
دركودكي ازمهرباني ورحمت وزيبايي خداوند بگویید به سن عقل كه رسيدند از قانونمندي آفرينش بگوييد بچه ها نبايد از خداوند وحشت كنند برای تربیت و تنبیه کودک او را ازخدا نترسانید @nooredideh
هدایت شده از کانال حسین دارابی
چندتا سوال؟ چرا بعضی از نوجوان‌ها قبل از سن بلوغشون خیلی مذهبی هستن، آتیششون تنده ولی بعداََ تغییر میکنن و چه بسا برعکس میشن؟ چرا بعضی مادرها که خیلی باحجاب هستن، دختراشون بی‌حجاب میشن؟ چه اشتباهی کرده مادرشون حد و مرز چیه؟ چیکار کنیم دچار افراط و تفریط نشیم؟ وظیفه چیه؟ من یه استادی رو میشناختم خیلی بود، سخنرانی‌های عرفانی سطح بالایی داشت، شاگرد تربیت می‌کرد، ولی پسر خودش برعکس بود، موهاش و تیپش بود، یه چیز عجیبی. ازش پرسیدم چرا چیزی بهش نمیگید؟ گفت درست میشه. چند سال طول میکشه. واقعا بعد از چندسال اون پسرو دیدم خیلی تعجب کردم. فکر کردم رفته حوزه. چون تیپش شبیه طلبه‌ها شده بود. ولی بود. اون استاد قطعا کارهایی انجام داد که درست شد پسرش. من فقط میدونم گیر نداد و درگیر نشد باهاش. کاری که اکثر والدین میکنن این استاد چیکار کرد مگه؟ چیکار باید کرد اصلا؟ بعضیا از سر دلسوزی که میخوان بچه‌های مومنی داشته باشن ولی چون علمشو ندارن، از روی جهالت کاری میکنن یه بچه تحویل جامعه میدن. بچه فقط بخاطر با والدینش میشه یا حداقل خودشو بی‌دین جلوه میده آقا تربیت شُخمی و گُتره‌ای نیست که حالا یه روش رو انجام بدیم، علی‌الله، شاید جواب داد. انسان موش آزمایشگاهی نیست. یکبار بیشتر فرصت زندگی نداره در این دنیا و زندگی ابدی رو در پیش داره. خیلی ریسکه بدون آگاهی تربیتش کنیم. باید مهارت‌هاشو آموخت. میپرسید چیکار باید بکنیم؟ پاسخ این سوال انقدر مفصل و مهم هست که بنده شخصاََ یه همایش براش تدارک دیدم. و چه بسا در یک جلسه تموم نشه و ادامه دار باشه پنجشنبه ساعت 10.30 الی 12، فرهنگسرای خاوران این همایش رایگانه ولی چون ظرفیتش محدوده، باید ثبت نام کنید. برای ثبت نام، تعداد نفرات و شماره موبایلتون رو به آیدیم بفرستید👇 @hosein_darabii تقریبا 70% ظرفیت سالن تکميل شده این متن رو برای هرکس که کودک یا نوجوان داره بفرستید، تابتونه در همایش شرکت کنه👇 http://eitaa.com/joinchat/443940864Cf192df24f0