📕 #اسفار #جلد_ششم #استاد_عشاقی 📌 جلسه دهم 📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸ صفحه 21 سطر 8 @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram

🖋 يادداشت‌هاي قرآني و روايي (25) : 🔵 موضوع : تفسير «لا فَرْقَ‏ بَيْنَكَ‏ وَ بَيْنَها إِلَّا أَنَّهُمْ‏ عِبادُكَ‏ وَ خَلْقُكَ‏». 🔹 توضيح: جمله «لا فَرْقَ‏ بَيْنَكَ‏ وَ بَيْنَها إِلَّا أَنَّهُمْ‏ عِبادُكَ‏ وَ خَلْقُكَ‏‏» بخشي از دعاي رجبيه است كه از سوي حضرت حجت (عج) بدست محمد بن عثمان در توقيعي انتشار يافت؛ 🔹 ترجمه: خدايا فرقي بين تو و واليان أمر تو نيست جز اين كه واليان أمرت، عبد تو و مخلوق تو‌ هستند». 🔶 توضيح عرفاني اين فراز 🔻مقدمه: «وجود»، يگانه است و منحصر در وجود خدا است؛ زيرا حقيقت «وجود» (كه مقيد به هيچ قيدي و مشروط به هيچ شرطي نباشد) يا واجب الوجود بالذات است يا امكام عدم و نيستي دارد. احتمال دوم باطل است؛ زيرا اگر حقيقت «وجود» امكان عدم داشته باشد لازم مي‌آيد كه هر وجودي و از جمله وجود خداوند امكان عدم داشته باشد زيرا حكم هر حقيقتي به همه افرادش سرايت مي‌كند؛ بنابراين اگر حقيقت «وجود»، امكان عدم داشته باشد وجود خداوند هم كه فردي از همين حقيقت است، امكان نيستي دارد و ممكن العدم خواهد بود؛ و اين به معني انكار موجوديت واجب الوجود بالذات است و به الحاد و بي‌خدائي منجر مي‌گردد؛ 🔸بنابراين بايد پذيرفت كه حقيقت «وجود»، واجب الوجود بالذات است. 🔻از سوئي براهين توحيد ذاتي نيز، اثبات مي‌كند كه واجب الوجود بالذات هيچ تعددي ندارد بنابراين حقيقت «وجود» كه همان واجب الوجود بالذات است، هيچ تعددي و كثرتي ندارد؛ و منحصر در وجود خدا است. 🔸لازمه انحصار وجود در خداوند اين است كه هر موجود ديگري در عالَم، وجودش عاريه‌اي و مجازي باشد. يعني اين وجود خدا است كه بالعرض به او انتساب يافته است نه اين كه وجود ديگري باشد در كنار وجود خدا؛ بلكه فقط يك وجود، محقق است كه حقيقتا به خدا تعلق دارد و بگونه مجازي و عاريه‌اي به ديگري انتساب و تعلق دارد؛ 🔵 حاصل كلام آن كه: ✔️وجود «ولاة الأمر» همان وجود خداوند است كه بگونه‌ي مجازي و عاريه‌اي به آنها انتساب دارد و تعلق گرفته است؛ ✔️ لذا در اين دعا، در مقام مناجات با خدا، به خدا خطاب مي‌كنيم و مي‌گوييم: «لا فَرْقَ‏ بَيْنَكَ‏ وَ بَيْنَها» خدايا، فرقي بين وجود تو و وجود «ولاة الأمر» نيست؛ در اينجا فقط يك وجود است كه به خدا و به أئمه عليهم السلام تعلق دارد؛ منتهي انتسابش به خدا، حقيقي است؛ و انتسابش به أئمه عليهم السلام، مجازي و عاريه‌اي است؛ ✔️ مثل لباسي است كه مالك عبد به عبدش داده است كه در اين جا آن عبد خيال مي‌كند كه مالك آن لباس شده حال آن كه عبد و هر چه دارد مال مالك عبد است نه مال عبد (العبد و ما في يده كان لمولاه)؛ 🔶 و چون «ولاة الأمر» حقيقتاً مالك وجودي نيستند در ادامه عبارت آمده است «إِلَّا أَنَّهُمْ‏ عِبادُكَ‏ وَ خَلْقُكَ» يعني گرچه همان وجود خدا به شما نيز انتساب دارد ولي اين تفاوت هست كه «ولاة الأمر» مالكيتشان به آن وجود يگانه همانند مالكيت بندگان است نسبت به مالي كه در اختيار آنها قرار داده مي‌شود، كه حقيقتاً مالك مالي نمي‌گردند؛ ولي مالكيت خدا حقيقي است. ⚫️ اشكال: طبق تحليل و تفسير فوق، همه موجودات امكاني وجودشان همان وجود خدا است كه بگونه‌ي مجازي و عاريه‌اي به آنها انتساب يافته است؛ پس عدم فرق در وجود، به أئمه عليهم السلام اختصاص ندارد؛ ولي ظاهر اين است كه در اين فراز دعا اين عدم فرق را به أئمه اختصاص مي‌دهد؛ پس اين تفسير پذيرفته نيست. 🔴 جواب: گرچه مسئله عدم فرق در وجود، به وجود أئمه عليهم السلام اختصاص ندارد بلكه همه موجودات امكاني به همان وجود يگانه حق موجودند كه به صورت عاريه‌اي به آنها انتساب يافته است اما انتساب وجود حق به موجودات يكسان نيست؛ بلكه بين وجود «ولاة الأمر» و سايرين دو تفاوت وجود دارد 1️⃣ اين وجود عاريه‌‌اي در قوس نزول ابتداء به «ولاة الأمر» انتساب يافته و سپس بواسطه أئمه عليهم السلام به ديگران تعلق مي‌گيرد؛ مثل تصوير واحدي است كه به ترتيب از آينه‌اي به آينه ديگري منتقل مي‌شود، 2️⃣ در قوس صعود نيز كه رجوع إلي الله شكل مي‌گيرد ابتدا وجود عاريه‌اي ديگران به وجود ائمه عليهم السلام باز مي‌گردد و در نهايت در پرتو رجوع وجود «ولاة الأمر» به وجود خداوند، ديگران به رجوع إلى الله نائل مي‌شوند. #يادداشت‌هاي_قرآني_و_روايي (25) ادامه بحث👇👇

🔴 دليل و سند اين دعاوي، جملات بعدي است كه فرمود : «فَتْقُها و رَتْقُها بِيَدِكَ، بَدْؤُها مِنْكَ وَ عَوْدُها إِلَيْك...‏»؛ 🔻فتق يعني انشقاق و متفرق شدن، كه كنايه از حركت شيء از وحدت به كثرت است؛ 🔻رتق عكس فتق است يعني جمع شدن متفرقات، كه كنايه از حركت شيء از كثرت به وحدت است؛ 🔸در اين فراز خطاب به خدا مي‌گوييم «فَتْقُها و رَتْقُها بِيَدِكَ» فتق و رتق وجود «ولاة الأمر» بدست تو است؛ يعني حركت، هم از وحدت به كثرت؛ و هم از كثرت به وحدت، در مورد وجود «ولاة الأمر» بدست تو است؛ و واسطه‌اي بين تو و آنان نيست؛ 🔸هم در قوس نزولي، آنان بدون واسطه ديگران وجودشان را از وجود حق، به عاريت مي‌گيرند؛ و هم در قوس صعودي، آنان بدون واسطه ديگران وجودشان در وجود حق، فاني مي‌گردد؛ و نياز ندارند كه ابتدا در وجود ديگري فاني شوند و سپس با فنا آن ديگري در حق، به فنا در حق نائل گردند؛ بر خلاف ساير موجودات كه فتق و رتق‌شان هر دو به واسطه‌ ديگري است . 🔴 عبارت «بَدْؤُها مِنْكَ وَ عَوْدُها إِلَيْك» در فقره بعدي نيز به همين معناست. 🔻«بَدْؤُها مِنْكَ» يعني در قوس نزولي، شروع وجود «ولاة الأمر» از خدا است. اول وجود به آنها عاريت داده مي‌شود نه اين كه از ديگران بگيرند. 🔻«عَوْدُها إِلَيْك» يعني: در قوس صعودي نيز بازگشت وجود أئمه عليهم السلام به وجود خدا است نه اين كه وجودشان اول به ديگراني رجوع كرده و بعد با رجوع و عود آن ديگران به خدا، به وجود خدا برگردنند. بر خلاف ديگران كه همه با واسطه‌اند. #يادداشت‌هاي_قرآني_و_روايي (25) @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram

📕 #مقدمه_قيصری_بر_شرح_فصوص_الحكم #استاد_عشاقی 📌 جلسه بيست و يكم 📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص46 س 12 @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram

📕 #اسفار #جلد_ششم #استاد_عشاقی 📌 جلسه يازدهم 📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸ صفحه 23 سطر 7 @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram

📕 #مقدمه_قيصری_بر_شرح_فصوص_الحكم #استاد_عشاقی 📌 جلسه بيست و دوم 📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص47 س 10 @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram

📕 #اسفار #جلد_ششم #استاد_عشاقی 📌 جلسه دوازدهم 📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸ صفحه 26 سطر 7 @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram

🖋 نقد حكمت متعاليه صدرائي (21) 🔵 موضوع : اصالت وجودات خاص در فلسفه #صدر_المتألهين اصالت وجود در دو مورد مطرح گرديده است 1️⃣ يكي در مورد «حقيقت وجود» كه لابشرط از هر قيدي است. (اسفار ج 1، ص 259) 2️⃣ و ديگر در مورد «وجودهاي خاص» كه همان افراد حقيقت وجود هستند (اسفار ج 6، ص 81)؛ مورد اول مشكلي ندارد، و با براهين فراواني اين ادعا قابل اثبات است؛ ولي برهان زير دلالت دارد كه مورد دوم، باطل است. 🔴 برهان بر بطلان اصالت وجود در وجودهاي خاص: «1»: هيچ وجود خاصي، «واجب الوجود بالذات» نيست؛ زيرا هر وجود خاصي، مركب از مابه‌الاشتراك و مابه‌الامتيازي است، و هيچ مركبي، واجب الوجود بالذات نيست. «2»: هر موجود اصيل، «واجب الوجود بالذات» است. زيرا #اصالت_وجود، به معناي موجود بودن شي‌ء است به نفس ذاتش (= بدون نياز به حيثيت تقييدي)؛ و سلب هر شيء از خودش محال ذاتي است؛ و هر چيزي كه سلبش محال ذاتي باشد خود آن چيز «واجب الوجود بالذات» است؛ پس #اصالت_وجود ، ملازم با #وجوب_ذاتي است. 🔳 اينك دو گزاره «1» و «2» را ضميمه مي كنيم و يك قياس اقتراني شكل دوم بصورت زير ترتيب مي‌دهيم «1» = (هيچ وجود خاصي، «واجب الوجود بالذات» نيست) «2» = (هر موجود اصيل، «واجب الوجود بالذات» است) طبق شكل دوم نتيجه مي‌دهد كه (هيچ وجود خاصي، موجود اصيل نيست؛ پس («موجود اصيل»، همان «حقيقت وجود» است، كه لابشرط از خصوصيت هر قيدي است)؛ بنابراين محال است كه وجودهاي خاص، كه هر يك به خصوصيتي مقيّدند، در تحقق و موجوديت، اصالت داشته باشند. #نقد_حكمت_متعاليه_صدرائي (21) #بطلان_اصالت_وجودات_خاص (2) @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram

📕 #مقدمه_قيصری_بر_شرح_فصوص_الحكم #استاد_عشاقی 📌 جلسه بيست و سوم 📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص52 س 2 @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram

📕 #اسفار #جلد_ششم #استاد_عشاقی 📌 جلسه سيزدهم 📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸ صفحه 26 سطر 19 @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram

📕 #مقدمه_قيصری_بر_شرح_فصوص_الحكم #استاد_عشاقی 📌 جلسه بيست و چهارم 📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص53 س 3 @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram

📕 #اسفار #جلد_ششم #استاد_عشاقی 📌 جلسه چهاردهم 📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸ صفحه 27 سطر 11 @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram