🔰توصیه‌های پنج‌گانه‌ی امام باقر «علیه السلام» ✅ پرهیز از ظلم 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": 🔶 حکایتی از آیت‌الله‌ شیخ مرتضی حائری مرحوم آیت‌الله حائری(رضوان‌الله‌علیه) مکتوب کردند و در همین کتاب «سرّ دلبران» هم چاپ شده که همراه با آقای روحی و آقای شیخ مجتبی عراقی، خدمت آقای اشکانی که در قم معروف شده بود به محضر حضرت بقیة الله (ارواحنا فداه) مشرف شده و می‌تواند بشود، رسیدیم. منزل ایشان در همان خیابان ایستگاه راه آهن قم بود. ایشان فرمود ما همین که وارد منزل شدیم، دیدیم یکی از رادیوهای قدیم که خیلی بزرگ بود، روی طاقچه است و حالا نگفته بود سه تا آقا دارند می‌آیند، ما روی آن چیزی بیندازیم، یا آن را از اینجا برداریم. از همین فهمیدیم که اهل ریا و خودنمایی و مقدس‌مآبی نیست، و ظاهر و باطنش ‌یکی است. نشستیم، گفتیم: چطور خدمت حضرت می‌رسید؟ چه خصوصیتی داشتید که این سعادت نصیب شما شده است؟ گفت که من در عمرم به کسی ظلم نکردم. با این که شغلم ژاندارم بود. (ژاندارم زمان طاغوت) ولی به احدی ظلم نکردم. آقای حائری اینجا تعلیقه می‌زنند و می‌گویند این خیلی مهم است. به احدی ظلم نکرده بود. گاهی انسان حواسش نیست یا حواسش هست و چیزهایی را توجه ندارد. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد دو ص 79 #پندهای_سعادت #بیانات #توصیه‌های_پنج‌گانه‌ی_امام_باقر «علیه السلام» #پرهیز_از_ظلم #ادامه_دارد ... 🔗 @pand_saadat

🔰توصیه‌های پنج‌گانه‌ی امام باقر «علیه السلام» ✅ پرهیز از ظلم 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": 🔶 حکایتی از مرحوم آیت‌الله‌ حق شناس مرحوم ابوی از مرحوم آقای سید ابراهیم حق‌شناس که در جهرم از علمای آنجا بود و پدر ما ادبیات و منطق و این‌ها را خدمت ایشان خوانده بود، چنین تعریف می‌کرد. بین پرانتز عرض ‌کنم والد ما می‌فرمود من یک‌وقتی نامه‌ای از قم برای ایشان نوشته و در نامه خطاب به ایشان نوشتم: آیت‌الله آقای حاج سید ابراهیم حق‌شناس. ایشان در جواب من نوشته بود: دیگر به من آیت‌الله‌ نگو، اذاً لخرجت الاسماء عن معانیه. او خیلی اخلاقی بود و انسان وقتی او را می‌دید یا در مجلس ایشان می‌نشست، همین برای این که انسان ادب و اخلاق بیاموزد کفایت می‌کرد. مرحوم پدر ما می‌فرمود ما که طلبه شده بودیم، روزهای جمعه ایشان به من می‌فرمود بیا منزل، بعد خودش دوزانو رو به قبله می‌نشست و به من می‌فرمود که این خطبه‌ی همام را که در نهج‌البلاغه هست، برای من بخوان و من می‌خواندم و ایشان بلند بلند گریه می‌کرد. مرحوم والد ما می‌فرمود که آقای حق‌شناس در ایام محرم، از اول صبح تا ظهر چندین منبر می‌رفت و بعدازظهر و شب ‌هم ‌منبر داشت. ظهر که‌ خانه‌ می‌رود تا استراحت‌ کند، بچه‌ها خیلی سرو‌صدا می‌کنند. هرچه ‌به ‌بچه‌ها می‌گویند ‌آرام ‌باشید گوش نمی‌دهند. خلاصه ‌خیلی‌ عصبانی می‌شده و بلند می‌شود یکی از بچه‌ها را که بیشتر سر و صدا می‌کردند تنبیه نماید، بچه‌ فرار می‌کند و به کوچه می‌رود. ایشان می‌فرمود که منزل بزرگی در همسایگی ما بود که عصرها روضه می‌گرفتند. در این منزل باز بود و بچه رفت داخل خانه؛ پشت در ایستادم تا بیرون بیاید که ‌به حسابش برسم، چون خیلی از دستش عصبانی بودم. چند دقیقه که گذشت، بچه فکر کرد که من برگشته‌ام خیلی با آرامش از آن منزل خارج شد. تا بیرون آمد، با بادبزنی که دستم بود، به دستش زدم. این کار را که کردم، استشفای نفسی شد و رفتم خوابیدم. وقتی که بیدار شدم، دیدم دستم درد گرفته؛ مثل این که شکسته است. نماز مغرب و عشا را در مسجد به زحمت خواندم. با خودم گفتم شاید شکسته است. خیلی ناراحت بودم، تا این‌که به ذهنم آمد این جزای همین کاری بود که کرده بودم. همان جا گفتم خدایا! غلط کردم و استغفار کردم. بعد از این استغفار، یادم نیست همان موقع یا با کمی فاصله دستم خوب شد. زدنِ بچه هم نوعی ظلم است. ما در زندگی خدای نکرده زیاد به این امور مبتلا می‌شویم. این‌ها جلوی ترقی را می‌گیرد. مثلاً ما می‌بینیم برای نماز شب بیدار نمی‌شویم. حضرت امیر «علیه السلام» فرمودند که این بی‌توفیقی‌ها به سبب گناه است: «أَنْتَ رَجُلٌ قَدْ قَیدَتْكَ ذُنُوبُكَ» گاهی طلبه و روحانی می‌بینید که در درس هیچ ترقی نمی‌کند، یا توفیق برای تبلیغ، منبر و هدایت مردم ندارد. که انسان باید بیندیشد که از کجا ضربه می‌خورد. این ظلم‌ها گاهی مثال‌های فراوانی دارد که در زندگی انسان به چشم نمی‌آید. اما پیش خدای متعال خیلی مهم است. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد دو ص 81_79 #پندهای_سعادت #بیانات #توصیه‌های_پنج‌گانه‌ی_امام_باقر «علیه السلام» #پرهیز_از_ظلم #ادامه_دارد ... 🔗 @pand_saadat

🔰توصیه‌های پنج‌گانه‌ی امام باقر «علیه السلام» ✅یکی از عوامل وقوع در مهالک 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": «وَ إِنْ خَانُوكَ فَلَا تَخُنْ»؛ اگر دیگران به تو خیانت می‌کنند، تو اهل خیانت کردن نباش. «وَ إِنْ كُذِّبْتَ فَلَا تَغْضَبْ»؛ اگر تو را تکذیب کردند، خشمگین نشو. اگر به تو گفتند دروغ می‌گویی و حرف‌های راست تو را روی جهاتی تکذیب کردند، با این که واکنش طبیعی انسان معمولاً این است که ناراحت و عصبانی می‌شود، اما حضرت سفارش‌ می‌کنند که خودت را به گونه‌ای تربیت کن که در مقابل این تکذیب‌ها ناراحت و غضبناک نشوی. این‌ها ریاضت می‌خواهد که آدم این‌طور باشد؛ آسان نیست؛ یعنی‌آدم باید آن‌قدر توجهش به معنویات و ارزش‌ها و خدای متعال و این‌ها زیاد باشد که اصلاً این چیزها در نظر او بی‌ارزش باشد. چون غضب باعث می‌شود که هم انسان خودش اذیت شود و هم آدم غضبناک در شفیر وقوع در مهالک است. «وَ إِنْ مُدِحْتَ فَلَا تَفْرَحْ»؛ اگر از تو تعریف می‌کنند، خوشحال نشو. چرا؟ چون اولاً راست و دروغ یا مبالغه می‌کنند. خیلی از تعریف‌ها مبالغه‌آمیز است. «بَلِ‌الْإِنْسَانُ عَلَی‌نَفْسِهِ‌بَصِیرَةٌ » اگر تعریف خود آدم را می‌کنند که خودش از خودش خبر دارد. آدم می‌بیند تعریف‌هایی که برای دیگران هم می‌کنند، خیلی وقت‌ها مبالغه‌آمیز است. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد دو ص 2-81 #پندهای_سعادت #بیانات #توصیه‌های_پنج‌گانه‌ی_امام_باقر «علیه السلام» #یکی_از_عوامل_وقوع_در_مهالک #ادامه_دارد ... 🔗 @pand_saadat

🔰توصیه‌های پنج‌گانه‌ی امام باقر «علیه السلام» ✅حکایتی از آیت‌الله‌ بروجرودی «رضوان الله علیه» 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": 🔶 مرحوم آقای زاهدی که هم مباحثه‌ی حضرت امام و آیت‌الله‌ سید احمد زنجانی بودند و این‌ چند نفر با هم رفیق بودند، می‌بینند مرحوم آقای بروجردی کنار کرسی زمستان نشسته‌اند و مغموم هستند. خدمت‌ ایشان عرض می‌کنند: چرا؟ ایشان می‌فرمایند که اواخر عمر من است و دستم خالی است و چیزی ندارم. این‌ آقایان عرض می‌کنند: آقا! شما این‌همه خدمات در ایران و خارج از ایران انجام دادید. ایشان می‌فرمایند «وَأخْلِصِ الْعَمَلَ، فَإِنَّ النّاقِدَ بَصیرٌ بَصیرٌ»؛ آن کسی که بناست این اعمال را بپذیرد و ناقد این اعمال هست بصیر و دقیق است. 🔷ناقد همان است که فلزات را بررسی و عیارش را مشخص می‌کند که چقدر ناخالصی دارد. در روایات ‌‌هست‌ که‌ گاهی‌ اعمال انسان ‌تا آسمان هفتم می‌رود، ولی ملائکه‌ای که در آنجا هستند، آن‌ها را به‌ سبب ناخالصی که دارد، بر می‌گردانند. البته این‌ها مراتب عالیه‌ هست و دشواری کار نباید ما را مأیوس کند. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد دو ص 82 #پندهای_سعادت #بیانات #توصیه‌های_پنج‌گانه‌ی_امام_باقر «علیه السلام» #حکایتی_از_آیت‌الله‌_بروجرودی #ادامه_دارد ... 🔗 @pand_saadat

🔰توصیه‌های پنج‌گانه‌ی امام باقر «علیه السلام» ✅حکایتی از استاد قاروبی «رضوان الله علیه» 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": 🔶 یک وقتی خدمت استاد قاروبی(رضوان‌الله‌علیه) رسیدم. ایشان فرمود که من سه شب متوالی است بعد از سحر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله را در خواب می‌بینم که می‌فرمایند فلانی یعنی بنده در یک مالی تصرف می‌کند که نمی‌گذارد عملش بالا برود. آن، چه مالی است؟ عرض کردم: وقتی حضرت امام به قم مشرف شدند، ما خدمت آیت‌الله مؤمن(دام ظله) دروس‌ سطح می‌خواندیم. ایشان به ما و بعضی دوستان امر کردند در جایی مشغول خدمت شویم. مدتی که حالا یادم نیست چقدر طول کشید، چند ماهی مثلاً آنجا بودیم. یک وقتی ‌بخاری برقی‌هایی آورده بودند و می‌فروختند، ولی ‌داخل بازار قیمتش بیشتر بود. ما یکی از این بخاری برقی‌ها را خریدیم. خواب ایشان مربوط به همین بود. 🔷 در اوایل پیروزی انقلاب در دادگاه‌ها یک عده آدم‌هایی بودند که خیلی تند بودند و در قبال برخی از تجار و پولدارها موازین شرعی را رعایت نمی‌کردند. در بندرعباس کشتی یک تاجر را که بخاری‌های برقی را از خارج وارد کرده بود، مصادره کرده و بعد این‌ها را به ارگان‌ها داده بودند. معلوم شد که مال غیرمشروعی است و ما هم اطلاع نداشتیم که این‌طوری است، ولی این باعث می‌شود عمل آن‌جوری که باید «إِلَیهِ یصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّیبُ وَ الْعَمَلُ الصّالِحُ یرْفَعُهُ» نشود. حضرت در ادامه فرمودند: «وَ إِنْ ذُمِمْتَ فَلَا تَجْزَعْ» اگر مورد نکوهش مردم واقع شدی، جزع و فزع نکن. «وَ فَكِّرْ فِیمَا قِیلَ فِیكَ» آنچه درباره‌ی تو می‌گویند، در آن تفکر کن. «فَإِنْ عَرَفْتَ مِنْ نَفْسِكَ مَا قِیلَ فِیكَ فَسُقُوطُكَ مِنْ عَینِ اللَّهِ جَلَّ وَ عَزَّ عِنْدَ غَضَبِكَ مِنَ الْحَقِّ أَعْظَمُ عَلَیكَ مُصِیبَةً مِمَّا خِفْتَ مِنْ سُقُوطِكَ مِنْ أَعْینِ النَّاسِ»؛ اگر می‌بینی ‌مردم قضاوت درستی در مورد تو نمی‌کنند بدان که سقوط پیش خدای متعال، بزرگ‌تر از سقوطت پیش مردم است. اگر پیش مردم بی‌آبرو یا کم‌آبرو شدی، برای این خیلی نمی‌خواهد ناراحت باشی. ببین پیش خدای متعال چه جوری هستی. «وَ إِنْ كُنْتَ عَلَی خِلَافِ مَا قِیلَ فِیكَ فَثَوَابٌ اكْتَسَبْتَهُ مِنْ غَیرِ أَنْ یتْعَبَ بَدَنُكَ»؛ اگر آنچه که در مورد تو می‌گویند، خلاف واقع و دروغ باشد، ثوابی نصیب شما می‌شود؛ بدون آن‌که برای به‌دست آوردن آن زحمتی کشیده باشید. این آموزه‌ها انسان را واکسینه می‌کند. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد دو ص 4-83 #پندهای_سعادت #بیانات #توصیه‌های_پنج‌گانه‌ی_امام_باقر «علیه السلام» #حکایتی_از_استاد_قاروبی #ادامه_دارد ... 🔗 @pand_saadat

🔰توصیه‌های پنج‌گانه‌ی امام باقر «علیه السلام» ✅حکایتی از حضرت آیت الله حائری «رضوان الله علیه» 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": 🔶 آقای شیخ عبدالکریم خیلی مرد باعظمتی بوده است. این شعرهایی که می‌بینید دور قبر ایشان نوشته شده است، این‌ها را آقای سید صدرالدین صدر که قبرش کنار ایشان هست، سروده است. یک فرازش خیلی زیباست که ماده‌ی تاریخ وفات ایشان است. لدی الکریم حل ضیفاً عبده. 🔷 آقای صدری فرمودند: من پس از آن‌که این اشعار را که برای حاج شیخ عبدالکریم گفته بودم، ایشان را خواب دیدم که در باغ بسیار باشکوهی در عالم برزخ بودند که خدمت ایشان مشرف شدم. دیدم شربتی برای ایشان آوردند. به من فرمودند برای شما شربت دیگر‌ی می‌آورند. بعد به ایشان عرض کردم آقا! حال‌تان چطور است؟ فرمودند لدی الکریم حل ضیفاً عبده. همان شعر من را در جواب من خواندند. خداوند تبارک و تعالی، توفیق عمل به توصیه‌های معصومین «علیهم السلام» را به همه‌ی ما عنایت بفرماید. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد دو ص 84 #پندهای_سعادت #بیانات #توصیه‌های_پنج‌گانه‌ی_امام_باقر «علیه السلام» #حکایتی_از_حضرت_آیت_الله_حائری 🔗 @pand_saadat

🔰ارزش وجایگاه موعظه ✅اهمیت موعظه 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": یکی از عوامل حیات قلب و مصون ماندن از غفلت ها و نسیان ها، موعظه است. موعظه، دل ها را زنده می کند و قلب ها را حیات می بخشد و انسان را در راه رسیدن به مقاصد عالیه یاری می کند. از این رو هم خدای متعال و هم نبی اکرم «صلی الله علیه و آله»، و ائمه ی هدی «علیهم السلام» اهتمام فراوانی به وعظ و موعظه ی عباد داشتند. این مواعظ بحمدالله جمع شده و برای ما یک سرمایه ی بسیار بزرگ است. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 17 #پندهای_سعادت #بیانات #ارزش_و_جایگاه_موعظه #اهمیت_موعظه #ادامه_دارد ... 🔗 @pand_saadat

🔰ارزش وجایگاه موعظه ✅اهتمام بزرگان به موعظه 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": بزرگان علما به وعظ کردن اهمیت می دادند و یکی از وظایف الهی خودشان را در راه تربیت مردم و انجام رسالتی که بر عهده شان بوده است، همین می دانستند که موعظه کنند. مرحوم حاج شیخ عباس قمی «رضوان الله تعالی علیه» یکی از کسانی بوده که در این راه اهتمام فراوان داشتند و خیلی هم مؤثر بودند. مرحوم حاج شیخ جعفر شوشتری «رضوان الله تعالی علیه» هم همینطور بودند و حتی مواعظ ایشان با عنوان مواعظ حاج شیخ جعفر چاپ شده است. مرحوم امام «رضوان الله تعالی علیه» در برهه ای از زمان در مدرسه ی فیضیه ی قم بر این امر اهتمام داشتند و افراد زیادی حتی غیر روحانی در آن مجالس شرکت می کردند و به واسطه ی آن مواعظ تربیت شدند. ایشان در ایام تابستان که در شهر محلات حضور داشتند، باز این مجلس وعظ و موعظه را برقرار می کردند و حتی شرط کرده بودند که علمای شهر در این مجلس شرکت نکنند؛ حاال به جهاتی که در نظر شریف خودشان بود. ایشان در یک برهه از زمان، از نام و نشان پیدا کردن خیلی پرهیز می کردند. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 8-17 #پندهای_سعادت #بیانات #ارزش_و_جایگاه_موعظه #اهتمام_بزرگان_به_موعظه #ادامه_دارد ... 🔗 @pand_saadat

🔰ارزش وجایگاه موعظه ✅شرکت در مجالس موعظه 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": شرکت در مجالس موعظه، سیره ی سلف صالح ما بوده است. واقعا انسان گاهی تعجب می کند. مرحوم شیخ اعظم انصاری با آن مقام علمی و با آن مقام تقوایی، روزهای پنجشنبه فقط برای شنیدن موعظه، منزل مرحوم حاج سید علی شوشتری می رفتند، که در رتبه ی شاگردان ایشان بوده است. موعظه هایی هم که او می کرده، به حسب نقل مرحوم میرزا حسینقلی همدانی «رضوان الله تعالی علیه» موعظه های خیلی خاصی بوده است. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 18 #پندهای_سعادت #بیانات #ارزش_و_جایگاه_موعظه #شرکت_در_مجالس_موعظه #ادامه_دارد ... 🔗 @pand_saadat

🔰ارزش وجایگاه موعظه ✅موعظه ی قرآنی 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": موعظه یکی از مسلمات در علم تربیت و سلوک و پیمودن راه حق است. یکی از مواعظی که خدای متعال در قرآن شریف نقل فرموده، که خیلی موعظه ی پرمغزی است و در روایات اهلبیت «علیهم السلام» هم بعضا به این موعظه عنایت شده، موعظه ای است که در آیه ی77 سوره ی مبارکه ی قصص آمده است: «وَابْتَغِ فِيمَا آتَاكَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ ۖ وَلَا تَنْسَ نَصِيبَكَ مِنَ الدُّنْيَا ۖ وَأَحْسِنْ كَمَا أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَيْكَ ۖ وَلَا تَبْغِ الْفَسَادَ فِي الْأَرْضِ ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ» چند نصیحت و موعظه در این کلام نورانی مورد توجه واقع شده است. اولین مطلب این است که؛ «وَابْتَغِ فِيمَا آتَاكَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ » خدای متعال هر انسانی را که خلق فرموده، سرمایه های فراوانی در اختیارش گذاشته است. عمر انسان، یکی از آنهاست. مال و امکانات مالی، استعداد، آبرو، فرصتها، جوانی، حوزه ی علمیه، استاد، هم مباحثه ها و دوستان خوب، و خیلی امکانات دیگر، همه از نعمتهایی است که خدای متعال در اختیار هر انسانی گذاشته است و جزء ما آتاک الله است. اینها سرمایه های بسیار ارزشمندی هستند. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 9-18 #پندهای_سعادت #بیانات #ارزش_و_جایگاه_موعظه #موعظه_ی_قرآنی #ادامه_دارد ... 🔗 @pand_saadat

🔰موعظه های قرآنی ✅استفاده‎ی بهینه از نعمت‎های الهی 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": این موعظه می‌گوید شما با دو شیوه می‌توانید از ماآتاک‌الله‌ها استفاده کنید؛ البته اگر بهره ببرید، چون سه حالت متصور است. 1️⃣ یکی این‎که اصلاً استفاده نکنید و به این سرمایه‌هایی که خداوند به شما داده است، توجه نداشته باشید. ممکن است انسان ماآتاک‌الله‌ هایی داشته، ولی توجه نداشته باشد؛ لذا هیچ استفاده‌ای از آن نمی‌کند. 2️⃣اما گاهی انسان به وجود این سرمایه‌ها توجه دارد، آن‎ها را می‌شناسند و می‌داند و متوجه است. حالا گاهی این‎ها را صرف این عالم فانی و صرف یک چیزهایی می‌کند که ماندگار نیست؛ فانی شونده است و باقی نیست. این یک جور است. 3️⃣ اما گاهی با آن، دار آخرت را آباد می‌کند، یعنی هزینه‌ی دار آخرت می‎نماید و زاد و توشه‌ی قیامت برای خودش فراهم می‌کند. 🔷 انسان باید این موعظه را وسیله‌ی دار آخرت قرار دهد و آن را خرج امور زودگذر فانی نکند. توجه به این مسأله‌ خیلی مهم است، اما بیشتر انسآن‎ها در این وادی عصیان می‌کنند. گاهی انسان زحمت‌های فراوان هم می‌کشد، ولی کجا خرج می‌کند. ما که جزء تجار و ثروتمندان و اغنیا نیستیم که ثروت مالی دنیا از مصادیق ما آتاک‌الله برای ما باشد، ولو همان مقداری هم که خدای متعال می‌دهد، دو جور می‎شود آن را مصرف کرد. ما اگر کارهایمان را تصحیح نکنیم، چقدر ضرر می‌کنیم. مثلا شخصی که شبی سه چهار ساعت وقت صرف مطالعه و تتبع و فکر می‌کند، مطلب جمع می‎نماید، مناقشه می‌کند، نقض و ابرام و ابداع می‌کند، و خلاصه شب را به استراحت نمی‎پردازد، استعداد را به کار می‌گیرد؛ چرا؟ برای این‎که فردا که می‎خواهد بیاید تدریس کند، یک خودنمایی داشته باشد. أنا الذی این مطلب را ابداع کرده! آیا این «وَ ابْتَغِ فيما آتاكَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ» شد؟ با این استعداد و با این وقت صرف کردن و با این تتبع و با این مجاهدت، ابتغ دار الآخرة شد؟ این خیلی مهم است و بزرگان متوجه این مباحث و این مواعظ بودند، واقعاً نواقص و اشکالات کارشان را هم می‌دانستند و هم در صدد اصلاح آن‎ها بر می‌آمدند. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 20-19 #پندهای_سعادت #بیانات #موعظه_های_قرآنی #استفاده_ی_بهینه_از_نعمت_های_الهی #ادامه_دارد ... 🔗 @pand_saadat

🔰موعظه های قرآنی ✅حکایاتی از سلوک عملی بزرگان 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": 🔶 آیت الله حاج شیخ مرتضی حائری(رضوان‎الله‎تعالی‎علیه) از والدشان مرحوم شیخ عبدالکریم و ایشان از استادشان مرحوم سید محمد فشارکی نقل کردند که فرموده بودند تا حدودی موفق شدم درسی که می‌گویم، برای خدا باشد؛ حتی ایشان فرموده بودند که من وظیفه‌ی شرعی خودم می‌دانم که اگر یک طلبه‌ی مستعدی سؤال کرد و اشکال درسی داشت، هر چقدر وقت می‌خواهد، بایستم و توضیح بدهم و مطلب را برایش جا بیندازم و رفع اشکال کنم؛ این را وظیفه‌ی خودم می‌دانم که به قصد قربت آن‎ها را انجام بدهم. ولی فرموده بودند که یک چیز برای من حل نشده بود که اگر یک مطلبی را تحقیق کردم، اگر کسی مناقشه کرد و همه‎ی ساخته‌های مرا با مناقشه‌ی خودش ابطال کرد، در آنجا برای خدا دفاع کنم، نه برای این‎که بگویم من درست فکر کرده‌ام؛ هنوز موفق به این نشده‌ام. 🔷ببینید چه جور موشکافانه اهل حساب و کتاب بوده‎اند. خوب محاسبه کرده، اشکالات و ضعف‎های خودشان را شناسایی می‎کنند و در صدد برطرف کردن آن هستند. خود آقای حائری (رضوان‌الله تعالی علیه) همین‎جور بودند. وقتی این بزرگوار تدریس می‎کردند، معلوم بود اگر در درس إن قلت و قلت رد و بدل می‌شد، مواظب این جهات بودند که لله باشد. خیلی وقت‌ها تلامذه‌ی فاضل ایشان که اشکال می‌کردند، ایشان بعد از یک خرده وقت می‌فرمودند که بس است؛ می ترسم مجادله شود. ایشان واقعاً اهل فکر بود، اما همه‌اش مواظب بود که فکرش، نوشته‎هایش، گفتارش، اشکال و جواب دادن‎هایش، همه‌ی این‎ها «وَ ابْتَغِ فيما آتاكَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ» باشد. در چاپ کردن کتاب، منتشر کردن مطالب این‎گونه بودند، ایشان یک جلد از ابتغاء الفضیلة‌شان چاپ شد و بقیه را چاپ نکردند. بعضی از قسمت‌های اصول ایشان بعد از فوت‌شان چاپ شد. خلاصه؛ بعد که بعضی از دوستان و تلامذه‌ی ایشان پرسیده بودند: چرا؟ جوابشان این بود که اگر برای نفس بود، همان اوّلی بس بود، یعنی وقتی در دلش می‌بیند که هنوز مطمئن نیست که این چاپ کردن برای خودنمایی است یا برای پیبش‎برد‌ علم و ترویج شریعت ، اینجا خودش را نگه می‌دارد و کنترل می‌کند. 🟢 مرحوم آیت‌الله بروجردی(رضوان‎الله‎تعالی‎علیه) هیچ نوشته‌ای از خودشان را چاپ نکردند، ولی کتب سلف را احیا کردند. حضرت استاد «قدّس سره» در درس، از ایشان به محی‌السلف تعبیر می‌کردند. همین کتاب مفتاح الکرامة در حوزه‌ها نبود؛ جامع‌الرواة نبود، ایشان این‎ها را احیاء کردند. چقدر مهم است که انسان توجه کند و ماآتاک‌الله‌ها را پیدا کند. 🟡 مرحوم آیت‎الله شیخ عبدالکریم حایری از آن زُهادی بودند که خادم ایشان نقل کرده است که من زمستان سرد، منقل را آتش کردم که برای ایشان ببرم؛ تا بردم داخل اتاق ایشان، فرمودند که من هنوز نتوانستم برای طلاب زغال تهیه کنم، چون پول نرسیده، لذا من نمی‌توانم خودم را گرم کنم. در اواخر ایام حیاتشان برای حوزه‎ی علمیه‎ی قم پنجاه هزار تومان بدهکار بودند. پنجاه هزار تومان آن موقع نمی‌دانم چند میلیارد تومان امروز می‎شود. این مقدار بدهکار بودند، نه برای شخص خودشان، بلکه برای حوزه‎ی علمیه‎ی قم. بعد فرموده بودند من از قرض داشتنم نگران نیستم؛ از این نگرانم که خدای متعال بفرماید ما به تو آبرو داده بودیم، چرا بیش از این قرض نکردی که خرج حوزه کنی؛ یعنی این آبرو هم یک ماآتاک‌الله است. در روایات هم هست همان‎طور خدا زکات مالتان را بر شما واجب کرده، زکات وجاهت شما را هم لازم کرده است. در ذیل همین آیه‌ی شریفه در تفسیر شریف کنزالدقائق روایت مناسبی را از کتاب کافی شریف نقل می‌کند: «عَنْ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ علیه السلان قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ يُؤْتَى يَوْمَ الْقِيَامَةِ بِرَجُلٍ فَيُقَالُ احْتَجَّ». کسی را می‌آوردند و به او می‌گویند احتجاج کن؛ این‎طور عرض می‌کند: «فَيَقُولُ يَا رَبِّ خَلَقْتَنِي وَ هَدَيْتَنِي فَأَوْسَعْتَ عَلَيَّ». ما آتاک‌الله‌ها را می‌شمرد. مرا خلق کردی و هدایتم نمودی و گشایش در روزی به من دادی. «فَلَمْ أَزَلْ أُوسِعُ عَلَى خَلْقِكَ وَ أُيَسِّرُ عَلَيْهِمْ لِكَيْ تَنْشُرَ عَلَيَّ هَذَا الْيَوْمَ رَحْمَتَكَ وَ تُيَسِّرَهُ». بر آن‎ها تسهیل می‌کردم و توسعه می‌دادم و به آن‎ها فریادرسی می‌کردم. چرا این کارها را می‌کردم؟ برای این‎که نام نیکی از من بماند و به‎خوبی از من یاد کنند، یا برای این‎که در دنیا اسمم به‎خوبی برده بشود، یا برای این‎که آرامش نفس پیدا بکنم؛ ‌این هم برای آخرت نیست. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 22-20 #پندهای_سعادت #بیانات #موعظه_های_قرآنی #حکایاتی_از_سلوک_عملی_بزرگان #ادامه_دارد ... 🔗 @pand_saadat

🔰موعظه های قرآنی ✅حکایتی از مرحوم آیت الله نائینی «ره» 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": مرحوم استاد شیخ مرتضی حائری «قدّس سرّه» نقل می‎کردند که آقای نائینی در این چیزها خیلی دقیق بودند. خود مرحوم استاد یک جا فرموده‌اند و نوشته‌اند که من در مسأله‌ی کشف حجاب به حدی ناراحت بودم که رفتم در فلان مسجد و از بس ناراحت بودم، راجع به این مسأله در بین مردم صحبت کردم، اما من نمی‌دانم برای خدا بود، یا برای عصبیت دینی خودم بود. عمل انسان گاهی به آسمان می‌رود و بر می‌گردد، چون وقتی دقیق‌تر محاسبه می‌شود، معلوم می‎شود که برای خدا نبوده و برای خودش بوده است. کسی که می‎خواهد آن مراتب عالیه را بپیماید، باید محاسبات دقیق داشته باشد و کلاه سر خودش نگذارد؛ همچنان که بزرگان این‎گونه محاسبه می‌کردند. می‌گوید «يَا رَبِّ خَلَقْتَنِي وَ هَدَيْتَنِي فَأَوْسَعْتَ عَلَيَّ». اما من چرا این کارها را می‎کردم؟ چون دار آخرت را می‌خواستم. «لِكَيْ تَنْشُرَ عَلَيَّ هَذَا الْيَوْمَ رَحْمَتَكَ وَ تُيَسِّرَهُ فَيَقُولُ الرَّبُّ جَلَّ ثَنَاؤُهُ وَ تَعَالَى ذِكْرُهُ صَدَقَ عَبْدِي». خداوند می‎فرماید که راست می‌گوید و برای همین است. «أَدْخِلُوهُ الْجَنَّةَ»؛ او را وارد بهشت کنید. امیدواریم خدای متعال به همه ما توفیق بدهد که اگر در روز قیامت به ما گفتند و احتجاج کردند، در آنجا بگوییم: خدایا! خلقتنا، هدیتنا، وفقتنا برای این‎که به حوزه‌ی علمیه بیاییم، برای این‎که تحصیل علم دین و ترویج شریعت کنیم و از همه نظر زینت و مایه‌ی خشنودی حضرت بقیة‌الله(أرواحنا‎فداه) باشیم و اسلام، تشیع، مذهب اهل‎بیت «علیهم السلام» را ترویج نماییم. همه‌ی این‎ها برای این بود و هیچ مقصد دیگری نداشتیم. بنابراین، این جمله‌ی مبارکه را که ظاهر مطلب این است که مخاطب این کلام، قارون بوده و مردم صالح و اندیشمند آن زمان، این نصایح را به او ‌کرده‌اند، خدای متعال این نصایح را که خیلی نصایح درستی بوده، تقریر و نقل فرموده و ائمه‌ «علیهم السلام» هم به حسب بعضی روایات تقریر فرموده‌اند. این مطالب، قیاساتها معها است و اصلاً تعبدی نیست. هر عاقلی وقتی محاسبه‌ای می‌کند، می‌بیند که مخیر است که با این ماآتاک‌الله‌ها یک جای محدود و فانی را آباد کند، یا یک جای باقی و همیشگی را آباد نماید. فطرت و عقل سالم هر انسانی قسم دوم را انتخاب می‎کند. خدای متعال ان‎شاءالله به همه‌ی ما توفیق اتعاظ به این موعظه‌ی شریفه را عنایت فرماید. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 24-22 #پندهای_سعادت #بیانات #موعظه_های_قرآنی #حکایاتی_از_مرحوم_آیت_الله_نائینی #ادامه_دارد ... 🔗 @pand_saadat

🔰موعظه های قرآنی ✅فوز عظیم 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": بحث ما درباره‎ی مواعظی بود که در آیه‌ی 77 سوره‌ی مبارکه‎ی قصص ذکر شده که البته این موعظه از زبان حضرت موسی علی نبینا و آله و علیه السلام و یا از زبان مؤمنان قوم حضرت موسی «علیه السلام» خطاب به قارون است، ولی مواعظ پرمغز و بسیار قابل توجهی است که خدای متعال آن‎ها را بیان فرموده و ائمه «علیهم السلام» هم به حسب بعضی نقل‌ها به آن‎ها توصیه‎ی مؤکد کرده‎اند. «وَ ابْتَغِ فيما آتاكَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ وَ لا تَنْسَ نَصيبَكَ مِنَ الدُّنْيا وَ أَحْسِنْ كَما أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَيْكَ وَ لا تَبْغِ الْفَسادَ فِي الْأَرْضِ إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْمُفْسِدينَ». جمله‌ی اول را توضیح دادیم که «وَ ابْتَغِ فيما آتاكَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ». این موعظه‎ی بسیار ارزشمندی است؛ البته باید توجه داشت که این، مرتبه‌ی أعلای موعظه نیست و مقام بالاتر از این هم وجود دارد؛ اگرچه خود این مقام، بسیار ارزشمند و فوز عظیم است؛ همانطور که در قرآن فرموده‌: « أَصْحابُ الْجَنَّةِ هُمُ الْفائِزُونَ»‏. این‎که ما به واسطه‎ی زندگی دنیا و هر چه که خدای متعال به ما داده، دار آخرت را آباد کنیم، کار بسیار ارزشمند و فوز عظیمی است. بالاخره این کار تجّار هوشمند است. اما کسی را می‌بینید که ، رضای خدا و تقرب به خدا را ابتغاء می‌کند و کاری به دار آخرت و دار دنیا ندارد؛ فکرش بالاتر است. اگر‎چه این شخص دار آخرت را هم دارد، ولی جایگاه کسی که خداوند را طلب می‌کند: «و لایبتغی غیره و لاینظر الی غیره». معلوم است که او را در آخرت هم در بهترین جایگاه‌ها قرار می‌دهد و همه‌ی حضرات معصومین «علیهم السلام» این‎گونه بودند. این یک نکته که خوب است انسان در این راه‎ها گام بردارد و این امور را بداند. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 26-25 #پندهای_سعادت #بیانات #موعظه_های_قرآنی #فوز_عظیم #ادامه_دارد ... 🔗 @pand_saadat

🏴 فرارسیدن اربعین حسینی را تسلیت عرض می‌نماییم ┏━━━▪️🏴▪️━━━━┓  ‌‌  🔗 @pand_saadat ┗━━━━▪️🏴▪️━━━┛‌

🔰موعظه های قرآنی ✅ این حرف‌ها باید به گوش مردم بخورد 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": اگر یادتان باشد، مرحوم امام(رضوان‎الله‎تعالی‎علیه) زمانی که بحث تفسیر را که شروع کردند، یک جمله‌ای فرمودند؛ البته آن تفسیر، تفسیر سنگینی بود و تفسیری معرفتی‌ بود که متأسفانه تعطیل شد. فرمودند آقای حکمی ـ که یکی از بزرگان علمای قم و اهل معنا بوده ـ می‌فرموده این حرف‌ها باید به گوش مردم بخورد و ما هم این حرف ها را می‌زنیم تا به گوش مردم بخورد؛ شاید بعضی افراد به فکر بیفتند و به این مقامات برسند. ولو گوینده هم فقط الفاظی را بگوید و یا در صدد عمل بر نیاید، ولی همین که به گوش مردم بخورد، شاید عده‌ای به این فکر بیفتند که این راه‎ها را بروند و به آن مقامات برسند. این راجع به جمله‌ی اول از این موعظه‌ی مبارک. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 26 #پندهای_سعادت #بیانات #موعظه_های_قرآنی #این_حرف‌ها_باید_به_گوش_مردم_بخورد #ادامه_دارد ... 🔗 @pand_saadat

🔰موعظه های قرآنی ✅ نصیب انسان از دنیا 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": بعد فرمودند: «وَ لاتَنْسَ نَصيبَكَ مِنَ الدُّنْيا». در این‎که مفاد این جمله چیست، محتملاتی است. در مورد این قسمت از آیه باید از دو جهت بحث کرد. 1️⃣یکی این‎که به حسب تفسیر و استظهار از آیه‌ی مبارکه چه چیزی مقصود است. 2️⃣جهت دوم این است که مفاد آیه هر چه که می‎خواهد باشد، این جملات خودش موعظه‌آمیز است. بنده از جهت دوم آن‎ها را ذکر می‌کنم، نه از جهت اول که تفسیر آیه‌ی شریفه است. 🔷 احتمال اول این است که جمله‎ی «وَ لاتَنْسَ نَصيبَكَ مِنَ الدُّنْيا» همانی است که در جمله‌ی قبل ذکر شد. جمله‌ی قبل این بود که ابتغاء کن بماآتاک‌الله الدارالآخرة. این یک موعظه‌ است. بعد برای اهتمام به آن می‌فرماید که آن را فراموش نکن! نصیب انسان از دنیا چیست؛ آن هم نصیب حقیقی‌اش؟ نصیب واقعی انسان ابتغاء بماآتاک‌الله فی الدنیا الدار الآخرة است. بعد تأکید می‎کند که آن را فراموش نکن. مثل این‎که در بعضی روایات و نقل‌ها هم هست که ائمه «علیهم السلام» به مردم می فرمودند بروید بازار سراغ طلب حلال و لاتنس عزک؛ عزّت شما این است که طلب حلال کنید. اینجا هم همین است که نصیب خود را از دنیا فراموش نکن. بعضی‌ها اصلاً تفسیر آیه را همین قرار داده‌ و این‎طور فهمیده و استظهار کرده‌اند. حالا مفاد آیه چه این یا چیز دیگری باشد، حرف درستی است که مواعظ را فراموش نکنیم و غفلت‌ها ما را نگیرد. موعظه‌ای را می‌شنویم و می‌گوییم، ولی بعد انسان فراموش می‌کند و این مسأله برای ما خیلی مهم است. ما که حرف می‌زنیم و منبر می‌رویم و مردم را به آخرت دعوت می‌کنیم، خودمان را فراموش نکنیم. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 27-26 #پندهای_سعادت #بیانات #موعظه_های_قرآنی #نصیب_انسان_از_دنیا #احتمال_اول #ادامه_دارد ... 🔗 @pand_saadat

🔰موعظه های قرآنی ✅ نصیب انسان از دنیا 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": بعد فرمودند: «وَ لاتَنْسَ نَصيبَكَ مِنَ الدُّنْيا». در این‎که مفاد این جمله چیست، محتملاتی است. در مورد این قسمت از آیه باید از دو جهت بحث کرد. 1️⃣یکی این‎که به حسب تفسیر و استظهار از آیه‌ی مبارکه چه چیزی مقصود است. 2️⃣جهت دوم این است که مفاد آیه هر چه که می‎خواهد باشد، این جملات خودش موعظه‌آمیز است. بنده از جهت دوم آن‎ها را ذکر می‌کنم، نه از جهت اول که تفسیر آیه‌ی شریفه است. 🔷 احتمال اول این است که جمله‎ی «وَ لاتَنْسَ نَصيبَكَ مِنَ الدُّنْيا» همانی است که در جمله‌ی قبل ذکر شد. جمله‌ی قبل این بود که ابتغاء کن بماآتاک‌الله الدارالآخرة. این یک موعظه‌ است. بعد برای اهتمام به آن می‌فرماید که آن را فراموش نکن! نصیب انسان از دنیا چیست؛ آن هم نصیب حقیقی‌اش؟ نصیب واقعی انسان ابتغاء بماآتاک‌الله فی الدنیا الدار الآخرة است. بعد تأکید می‎کند که آن را فراموش نکن. مثل این‎که در بعضی روایات و نقل‌ها هم هست که ائمه «علیهم السلام» به مردم می فرمودند بروید بازار سراغ طلب حلال و لاتنس عزک؛ عزّت شما این است که طلب حلال کنید. اینجا هم همین است که نصیب خود را از دنیا فراموش نکن. بعضی‌ها اصلاً تفسیر آیه را همین قرار داده‌ و این‎طور فهمیده و استظهار کرده‌اند. حالا مفاد آیه چه این یا چیز دیگری باشد، حرف درستی است که مواعظ را فراموش نکنیم و غفلت‌ها ما را نگیرد. موعظه‌ای را می‌شنویم و می‌گوییم، ولی بعد انسان فراموش می‌کند و این مسأله برای ما خیلی مهم است. ما که حرف می‌زنیم و منبر می‌رویم و مردم را به آخرت دعوت می‌کنیم، خودمان را فراموش نکنیم. 🔶احتمال دوم «وَ لا تَنْسَ نَصيبَكَ مِنَ الدُّنْيا» مقصود از آن، مایبتغی به‌الآخرة است، نه خود ابتغاء؛ یعنی بلکه مراد نعمت‎هایی است که ما با آن‎ها می‌توانیم ابتغاء آخرت کنیم و این‎ها در واقع نصیب واقعی ما از دنیا است. مثلاً همین جوانی، استعداد، سلامت و بودن در شهری مثل قم و در جوار شخصیتی مثل حضرت معصومه «سلام الله علیها»، نعمتی است که نبتغی بها الدار الآخرة است. می‌توانیم همه‌ی این‎ها را وسیله‌ی آبادی آخرت قرار دهیم. نصیب ما از دنیا همین‌هاست که ما با به کار گرفتن صحیح آن‎ها می‌توانیم آخرت خویش را آباد کنیم. این معنای دوم، معنای خوبی است و خیلی‌ها هم این‎طور فهمیده‌ و استظهار کرده‌اند. در بعضی از روایات، آیه‎ی شریفه این‎گونه تفسیر شده است؛ یعنی مصادیقی از وسایل ابتغاء در آنجا به‎خصوص نام برده شده که روشن است که آن‎ها از باب مثال است. مثلاً این روایتی که هم در معانی‌الأخبار و امالی مرحوم صدوق و هم در جاهای مختلف دیگری نقل شده است: «أَحْمَدُ بْنُ عِيسَى الْكُوفِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ علیهم السلام فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لاتَنْسَ نَصِيبَكَ مِنَ الدُّنْيا قَالَ لَاتَنْسَ صِحَّتَكَ وَ قُوَّتَكَ وَ فَرَاغَكَ وَ شَبَابَكَ وَ نَشَاطَكَ أَنْ تَطْلُبَ بِهَا الْآخِرَةَ‌». کسی که حالت اشتغال به امور دنیا هنوز دامنگیرش نشده است، بخصوص در سر‎حد جوانی که هنوز عائله‌اش زیاد نشده و اشتغالات مختلفی پیدا نکرده، اگر انسان واقعاً خودش و قوای علمی خودش را تقویت نکرده باشد، بعدها به‎قدری اشتغالات و امور مختلف هست که اصلاً فرصت نمی‌کند. پس فراغت، یکی از آن نعمت‎ها است. حضرت «علیهم السلام» این نعمت‎ها را بر‎شمردند، ولی روشن است که این‎ها از باب مثال است. این‎ها‌ نعمت‎های بسیار مهمی است که نقش اساسی دارند و از آن طرف هم خیلی مورد غفلت‌اند. انسان حواسش نیست که تا سلامت و فراغت و نشاط دارد، از آن استفاده کند. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 29-28 #پندهای_سعادت #بیانات #موعظه_های_قرآنی #نصیب_انسان_از_دنیا #احتمال_دوم #ادامه_دارد ... 🔗 @pand_saadat

🔰مثل شمع نباشید 💠حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": 🟢 مرحوم #قدوسی (رضوان الله تعالی علیه) خیلی مرد با صفا و با اخلاص و فاضلی بودند. ایشان گاهی در مباحث اخلاقی برای طلابی که تبلیغ می رفتند، توصیه می کردند شما #مثل_شمع_نباشید. 🔵 شمع خصوصیتش این است که پرتو افشانی می کند، ولی خودش نابود می شود. می سوزد و پرتوافشانی می کند و دیگران از نور او استفاده می کنند، اما خودش تمام می شود. 🔴 حالا خدای ناکرده انسان منبر برود، تبلیغ کند، حرف بزند و در اثر موعظه ها و حرف های او دیگران به خدا نزدیک و اهل عمل شوند، اما خودش اینگونه نباشد یا عامل به آن حرفها نباشد؛ آنها حجت علیه خودش می شود و خودش پیش خدا روسیاه خواهد بود؛ مثل شمعی است که سوخته و دیگران از او بهره برده اند. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 28-27 #پندهای_سعادت #بیانات #ارزش_و_جایگاه_موعظه #مثل_شمع_نباشید #ادامه_دارد ... 🔗 @pand_saadat

🔰موعظه های قرآنی ✅ نصیب انسان از دنیا 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": «وَ لاتَنْسَ نَصيبَكَ مِنَ الدُّنْيا». در این‎که مفاد این جمله چیست، محتملاتی است. در مورد این قسمت از آیه باید از دو جهت بحث کرد. 1️⃣یکی این‎که به حسب تفسیر و استظهار از آیه‌ی مبارکه چه چیزی مقصود است. 2️⃣جهت دوم این است که مفاد آیه هر چه که می‎خواهد باشد، این جملات خودش موعظه‌آمیز است. بنده از جهت دوم آن‎ها را ذکر می‌کنم، نه از جهت اول که تفسیر آیه‌ی شریفه است. 🔷 احتمال اول این است که جمله‎ی «وَ لاتَنْسَ نَصيبَكَ مِنَ الدُّنْيا» همانی است که در جمله‌ی قبل ذکر شد. جمله‌ی قبل این بود که ابتغاء کن بماآتاک‌الله الدارالآخرة. این یک موعظه‌ است. بعد برای اهتمام به آن می‌فرماید که آن را فراموش نکن! نصیب انسان از دنیا چیست؛ آن هم نصیب حقیقی‌اش؟ نصیب واقعی انسان ابتغاء بماآتاک‌الله فی الدنیا الدار الآخرة است. بعد تأکید می‎کند که آن را فراموش نکن. 🔶احتمال دوم «وَ لا تَنْسَ نَصيبَكَ مِنَ الدُّنْيا» مقصود از آن، مایبتغی به‌الآخرة است، نه خود ابتغاء؛ یعنی بلکه مراد نعمت‎هایی است که ما با آن‎ها می‌توانیم ابتغاء آخرت کنیم و این‎ها در واقع نصیب واقعی ما از دنیا است. 🔷احتمال سوم اینکه مرحوم علامه طباطبایی و غیر ایشان از مفسران فرموده‌اند که مقصود از «وَ لا تَنْسَ نَصيبَكَ مِنَ الدُّنْيا» یک دفع دخل مقدر است؛ یعنی کسی ممکن است بگوید که اگر من امکانات و دارایی‎هایم را خرج خیرات و مبرات کنم، برای آینده‎ام چیزی نمی‎ماند. یادم می‌آید کسی که قریب به حال احتضار بود و شخص ثروتمندی هم بود، بعضی از اهل خیر رفته بودند که حالا که داری می‌روی، خدمت و کارهای خیر انجام بده، گفته بود که بچه‌های من را می‌خواهید به خاک سیاه بنشانید. ترس داشت که من اگر بخواهم با این ابتغاء دار آخرت کنم، فرزندانم بیچاره‌ و فقیر می‌شوند، لذا این یک دفع دخل مقدر است که می‌گوید «وَ لاتَنْسَ نَصيبَكَ مِنَ الدُّنْيا»؛، فراموش نکن که تو برای زندگی دنیا متاع قلیلی لازم داری و آنچه که تو در دنیا به آن نیاز داری، خیلی نیست که بترسی و نخواهی با آن آخرتت را آباد کنی و کار خیر انجام ندهی و از دیگران دستگیری نکنی. اگر این باشد، مطلب جدیدی است. بنابراین، اگر با مازاد امکاناتت، آخرتت را آباد نکنی، برای دیگران می‌ماند. این هم احتمالی است که مرحوم علامه طباطبایی فرموده‌اند و احتمال خوبی هم است. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 31 #پندهای_سعادت #بیانات #موعظه_های_قرآنی #نصیب_انسان_از_دنیا #احتمال_سوم #ادامه_دارد ... 🔗 @pand_saadat

🔰موعظه های قرآنی ✅یکی از مظاهر عدم توکل به خدای متعال 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": حالا مراد آیه این باشد یا نباشد، ولی از نظر اتعاظ و موعظه مطلب درستی است. امروز یکی از مظاهر عدم توکل به خدای متعال، نمی‌شود و نداریم است که بر جامعه‌ی ما تأثیر گذاشته است. جامعه‌ی تشیع در اثر این القائات از نظر تولید نسل و بچه‌دار شدن خیلی مراعات می‌کنند که از ترس است و این برای ما آثار سیاسی هم دارد؛ مخصوصاً الآن که ما در معرض خطریم. معنای اخیری که عرض می‌کنم، ولو معانی دیگری هم برای این جمله گفته می‎شود، این است که باز خود این مسأله‌ی أخیر هم مهم است. «وَ لاتَنْسَ نَصيبَكَ مِنَ الدُّنْيا» یعنی چه؟ یعنی درست است که ما گفتیم «وَ ابْتَغِ فيما آتاكَ الله»، ولی یک وقت خیال نکن معنایش این است که در دنیا رهبانیت را انتخاب کنی و دیگر دنبال دنیا نروی. این باز جلوگیری از یک برداشت ناصواب است. مثل بعضی‌ها که در صدر اسلام این چنین برداشت بدی را کرده بودند و همه‌ چیز را به سبب آیات زهد و مطالب این‎چنینی که به گوششان رسیده بود، کنار گذاشته بودند. این‎ها را رسول اکرم «صلی الله علیه و آله» منع می‌کردند. درست است که باید وجهه‌ی اهمّ کار را آخرت قرار داد، اما نصیب خویش از دنیا را هم متحدداً به حدودی که در شریعت بیان شده است، از نظر احکام الزامیه و احکام غیر الزامیه نباید فراموش کرد. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 32-31 #پندهای_سعادت #بیانات #موعظه_های_قرآنی #یکی_از_مظاهر_عدم_توکل_به_خدای_متعال #ادامه_دارد ... 🔗 @pand_saadat

🔰موعظه های قرآنی ✅حکایتی از درس اخلاق آیت الله قاضی «قدّس سرّه» 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": نقل است مرحوم آقای قاضی «قدّس سرّه» وقتی نصیحت می کردند، خیلی افراد تحت تأثیر واقع می‌شدند؛ مخصوصاً وقتی که راجع به دنیا و بی‎ارزشی دنیا که صحبت می‌کردند، انقلابی در افراد ایجاد می‌شد. مرحوم استاد می‌فرمودند که باجناق مرحوم آیت‌الله العظمی شاهرودی در درس مرحوم آقای قاضی شرکت می کرده و خلاصه مرحوم آقای قاضی هم راجع به دنیا و بی‌اعتباری دنیا و این مسائل صحبت می‌کرد‌ند؛ این آقا به حدّی تحت تأثیر واقع شده بود که می‌آید منزل و به خانواده‌اش می‌گوید که حاضری با طلاق توافقی از یکدیگر جدا شویم. خانمش خیلی ناراحت می‎شود و می‌رود پیش آقای شاهرودی و گلایه می‌کند که شوهرم چنین حرف‌هایی می‌زند. آقای شاهرودی با ذکاوتی که داشتند، متوجه می‎شوند و می‌دانستند که منشا آن از کجاست. به باجناق خود می‌فرمایند: شما من را مجتهد می‌دانی یا نه؟ می‌گوید بله. می‌فرمایند: بنده حکم می‌کنم که بر شما حرام است که درس آقای قاضی شرکت کنید. ایشان هم متشرع بودند و خلاصه این فتوای ایشان را گوش می‌دهند و دیگر نمی‌روند و کار به طلاق نمی‌انجامد. بنابراین، معنای دیگری که برای «وَ لاتَنْسَ نَصيبَكَ مِنَ الدُّنْيا» محتمل هست، این است که می‌گوییم در کنار توجه به «وَ ابْتَغِ فيما آتاكَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ»، بگوییم که «وَ لا تَنْسَ نَصيبَكَ مِنَ الدُّنْيا»؛ یعنی نصیب خودت را به مقداری که در شریعت گفته شده است، فراموش نکن. خدای متعال ان‎شاءالله همه‌ی ما را موفق به اتعاظ به این مواعظ حسنه بفرماید. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 33-32 #پندهای_سعادت #بیانات #موعظه_های_قرآنی #حکایتی_از_درس_اخلاق_آیت_الله_قاضی #ادامه_دارد ... 🔗 @pand_saadat

🔰موعظه های قرآنی ✅تعریف صحیح احسان 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": بحث ما در مورد این موعظه‌ی قرآنی بود که در آیه‌ی 77 سوره‌ی مبارکه‎ی قصص ذکر شده است: «وَ ابْتَغِ فيما آتاكَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ وَ لا‎تَنْسَ نَصيبَكَ مِنَ الدُّنْيا وَ أَحْسِنْ كَما أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَيْكَ وَ لاتَبْغِ الْفَسادَ فِي الْأَرْضِ إِنَّ اللَّهَ لايُحِبُّ الْمُفْسِدينَ». این نصیحت قرآنی که «وَ أَحْسِنْ كَما أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَيْكَ»، نصیحت بسیار مهمی است. احسان چیست ؟ آثار احسان چیست؟ این آثار نصیب چه کسی می‌شود؟ چگونه می‌توان احسان نمود؟ مفهوم احسان نمودن چیست؟ معمولاً وقتی می‌گویند احسان کن، به ذهن می‌آید که یعنی به دیگران نیکویی کن، انفاق کن، کمک کن، بخشش کن، دستگیری کن و امثال این‎گونه موارد که مسلماً از مصادیق احسان شمرده می‌شود. اما از بعضی روایات استفاده می‎شود که احسان عبارت است از این‎که انسان کاری را که انجام می‌دهد، درست انجام دهد. این روایت را مرحوم علامه مجلسی در بحارالانوار از کتاب محاسن برقی نقل می‌کنند: «عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ يَزِيدَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام يَقُولُ‌ إِذَا أَحْسَنَ الْمُؤْمِنُ عَمَلَهُ ضَاعَفَ اللَّهُ عَمَلَهُ لِكُلِّ حَسَنَةٍ سَبْعَمِائَةٍ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى وَ اللّهُ يُضاعِفُ لِمَنْ يَشاءُ فَأَحْسِنُوا أَعْمَالَكُمُ الَّتِي تَعْمَلُونَهَا لِثَوَابِ اللَّهِ»؛ وقتی مؤمن عملش را نیکو قرار داد، خدای متعال آن عمل را مضاعف می‌فرماید؛ به این شکل که برای هر عمل خوب، هفتصد برابر جزا و ثواب عنایت می‌فرماید و این همان مفاد فرموده‎ی خدای متعال است که فرموده: «وَ اللّهُ يُضاعِفُ لِمَنْ يَشاءُ فَأَحْسِنُوا أَعْمَالَكُمُ الَّتِي تَعْمَلُونَهَا لِثَوَابِ اللَّهِ»؛ آن اعمالی را که شما به داعی رسیدن به ثواب الهی انجام می‌دهید، آن‎ها را نیکو به جای بیاورید. به عبارت دیگر، هر عملی پاداش و ثواب الهی بر آن مترتب نمی‌شود؛ عملی را که برای رسیدن به ثواب خدای متعال انجام می‌دهید، آن را به نحو احسن انجام دهید. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 36-35 #پندهای_سعادت #بیانات #موعظه_های_قرآنی #تعریف_صحیح_احسان #ادامه_دارد ... 🔗 @pand_saadat