🕋 پله پله تا خدا با قرآن🤲 👇👇👇 @ple_ple

كَذَّبَتْ عادٌ الْمُرْسَلِينَ (۱۲۳) إِذْ قالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَ لا تَتَّقُونَ (۱۲۴) إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (۱۲۵) فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ (۱۲۶) وَ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلى‏ رَبِّ الْعالَمِينَ (۱۲۷) أَ تَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ (۱۲۸) وَ تَتَّخِذُونَ مَصانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ (۱۲۹) وَ إِذا بَطَشْتُمْ بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ (۱۳۰) فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ (۱۳۱) وَ اتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُمْ بِما تَعْلَمُونَ (۱۳۲) أَمَدَّكُمْ بِأَنْعامٍ وَ بَنِينَ (۱۳۳) وَ جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ (۱۳۴) إِنِّي أَخافُ عَلَيْكُمْ عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (۱۳۵) قالُوا سَواءٌ عَلَيْنا أَ وَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُنْ مِنَ الْواعِظِينَ (۱۳۶) إِنْ هذا إِلاَّ خُلُقُ الْأَوَّلِينَ (۱۳۷) وَ ما نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (۱۳۸) فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْناهُمْ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (۱۳۹) وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (۱۴۰) (قوم) عاد، پیامبران را دروغ‌گو شمردند؛ (۱۲۳) آن زمان که یکی از خودشان یعنی هود به ایشان گفت: «آیا خود را (از خشم خدا) حفظ نمی‌کنید؟؛ (۱۲۴) من برای شما پیامبری امینم؛ (۱۲۵) بنابراین، خود را از (خشم) خدا نگه دارید و از من اطاعت کنید؛ (۱۲۶) من به سبب این (دعوتم)، از شما هیچ مزدی نمی‌خواهم. مزد من فقط بر عهده‌ی پروردگار جهانیان است؛ (۱۲۷) آیا در حال بیهوده‌کاری و سرگرمی، بر هر مکان مرتفعی علامتی بنا می‌کنید (تا به هم فخر بفروشید)؟؛ (۱۲۸) و به امید این‌که جاودان بمانید، قلعه‌ها و کاخ‌ها و مخزن‌های آب می‌سازید؟؛ (۱۲۹) و هنگامی‌ که می‌خواهید (در مسئله‌ای) شدّت عمل به خرج دهید، با زورگویی و گردنکشی شدت عمل نشان می‌دهید (؛ نه در حد اعتدال)؟؛ (۱۳۰) پس خود را از (خشم) خدا نگه دارید و از من اطاعت کنید؛ (۱۳۱) و خود را از (خشم) کسی حفظ کنید که آنچه را (خود) می‌دانید، برایتان زیاد کرد؛ (۱۳۲) (یعنی) چهارپایان و فرزندانتان را زیاد کرد؛ (۱۳۳) و باغ‌ها و چشمه‌ساران را؛ (۱۳۴) (پس شکرش را به‌جا بیاورید؛) زیرا من از عذاب روزی بزرگ بر شما بیم دارم.» (۱۳۵) گفتند: «برای ما یکسان است که ما را پند دهی یا ندهی؛ (۱۳۶) این (پند و اندرز دادن)، فقط شیوه‌ی گذشتگان (خرافاتی) است؛ (۱۳۷) و ما عذاب نخواهیم شد.» (۱۳۸) بدین ترتیب، او را دروغ‌گو شمردند، و در نتیجه هلاکشان کردیم. به‌راستی در این (سرگذشت)، نشانه‌ای وجود دارد؛ ولی بیشتر آنان ایمان نمی‌آورند. (۱۳۹) و قطعاً این پروردگار توست که شکست‌ناپذیر و بسیار مهربان است. (۱۴۰) شعراء [۱۲۳-۱۴۰] 🕋 پله پله تا خدا با قرآن🤲 👇👇👇 @ple_ple

‏«عاد»، نام جدّ بزرگ قوم حضرت هود است و آن قوم به نام جدّشان مشهور شده‌اند. قوم عاد طايفه‌ای از عرب بودند كه در سرزمين خوش آب و هوای «يمن» در منطقه‌ای به نام «احقاف» در نزديكی دريا زندگی می‌كردند. كشورشان آباد بودمردم شهر نشين بودند و پيامبرشان حضرت هود بود. نامشان در قرآن ۲۴ بار تكرار شده ‏پيام‌ها: ‏۱- چون هدف و محتوای دعوت تمام انبيا يكی است، تكذيب يك پيامبر، به منزله‌ی تكذيب همه‌ی پيامبران است. «كَذَّبَتْ عادٌ الْمُرْسَلِينَ» ‏۲- دعوت پيامبران، برادرانه بود. «أَخُوهُمْ» (حتّی كلمه‌ی «ابوهم» نياورده تا عمق صفا و تواضع و صداقت را بيان كند). ‏۳- تقوا، سرلوحه‌ی دعوت انبيا است. «أَ لا تَتَّقُونَ» ‏۴- دعوت به تقوا، لازمه‌ی اخوّت وبرادری است. «أَخُوهُمْ هُودٌ أَ لا تَتَّقُونَ» ‏۵- رسالت انبيا برای رشد مردم است، نه سلطه بر آنها. «لَكُمْ» ‏۶- پيامبران، از خود حرفی نداشتند، هر چه می‌گفتند پيام الهی بود. «رَسُولٌ أَمِينٌ» ‏۷- لحن همه‌ی انبيا و شيوه‌ی تبليغ و محتوای مطالب و خط فكری آنان مشترك است. (تكرار آيات شاهد اين سخن است). ‏۸- تقوای الهی، زمينه‌ساز اطاعت از رهبری است. «فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ» پيروی از رهبران الهی، تبلور تقوای الهی است. ‏۹- اخلاص و بی توقّعی، رمز موفقيّت است. «وَ ما أَسْئَلُكُمْ» ‏۱۰- اخلاص و توكّل، لازمه‌ی تبليغ است. إِنْ أَجْرِيَ‌ . ‏۱۱- كسی كه هستی را اداره می‌كند، زندگی مرا نيز اداره خواهد كرد. «إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلی‌ رَبِّ الْعالَمِينَ» ‏۱۲- نظام هستی از عوامل مختلفی تشكيل شده كه همه‌ی آنها تحت يك تدبير و در حال رشد هستند. «رَبِّ الْعالَمِينَ»

🕋 پله پله تا خدا با قرآن🤲 👇👇👇 @ple_ple

كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ (۱۴۱) إِذْ قالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صالِحٌ أَ لا تَتَّقُونَ (۱۴۲) إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (۱۴۳) فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ (۱۴۴) وَ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلى‏ رَبِّ الْعالَمِينَ (۱۴۵) أَ تُتْرَكُونَ فِي ما هاهُنا آمِنِينَ (۱۴۶) فِي جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ (۱۴۷) وَ زُرُوعٍ وَ نَخْلٍ طَلْعُها هَضِيمٌ (۱۴۸) وَ تَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبالِ بُيُوتاً فارِهِينَ (۱۴۹) فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ (۱۵۰) وَ لا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ (۱۵۱) الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَ لا يُصْلِحُونَ (۱۵۲) قالُوا إِنَّما أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ (۱۵۳) ما أَنْتَ إِلاَّ بَشَرٌ مِثْلُنا فَأْتِ بِآيَةٍ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (۱۵۴) قالَ هذِهِ ناقَةٌ لَها شِرْبٌ وَ لَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَعْلُومٍ (۱۵۵) وَ لا تَمَسُّوها بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ (۱۵۶) فَعَقَرُوها فَأَصْبَحُوا نادِمِينَ (۱۵۷) فَأَخَذَهُمُ الْعَذابُ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (۱۵۸) وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (۱۵۹) (قوم) ثمود، پیامبران را دروغ‌گو شمردند؛ (۱۴۱) آنگاه که یکی از خودشان یعنی صالح به ایشان گفت: «آیا خود را (از خشم خدا) حفظ نمی‌کنید؟؛ (۱۴۲) من برای شما پیامبری امینم؛ (۱۴۳) بنابراین، خود را از (خشم) خدا نگه دارید و از من اطاعت کنید؛ (۱۴۴) من به سبب این (دعوتم)، از شما هیچ مزدی نمی‌خواهم. مزد من فقط بر عهده‌ی پروردگار جهانیان است؛ (۱۴۵) آیا (خیال می‌کنید) در نعمت‌هایی که اینجاست، ایمن و آسوده رها می‌شوید؟؛ (۱۴۶) در باغ‌ها و (کنارِ) چشمه‌سارها؛ (۱۴۷) و کشتزارها و درختان خرمایی که شکوفه‌هایش انبوه و لطیف است؟؛ (۱۴۸) و استادانه از کوه‌ها خانه‌هایی انتخاب می‌کنید و (آن‌ها را) می‌تراشید؟؛ (۱۴۹) بنابراین، خود را از (خشم) خدا نگه دارید و از من اطاعت کنید؛ (۱۵۰) و از فرمان کسانی که از حد می‌گذرند، اطاعت نکنید؛ (۱۵۱) هم‌آنان که در زمین فساد می‌کنند و اصلاح نمی‌کنند.» (۱۵۲) گفتند: «تو فقط جادو شده‌ای؛ (۱۵۳) تو فقط بشری مانند ما هستی. پس اگر راست می‌گویی، معجزه‌ای بیاور.» (۱۵۴) گفت: «این، ماده‌شتری ست که (در هفته) یک نوبت از آب، برای او، و یک نوبت از آب در روزهایی که معین شده، برای شما خواهد بود؛ (۱۵۵) و هیچ آزاری به او نرسانید؛ که عذابِ روزی بزرگ، شما را فرا خواهد گرفت.» (۱۵۶) ولی با بُریدن رگ پای آن (ماده‌شتر)، او را کشتند و پس از آن پشیمان شدند. (۱۵۷) در نتیجه، عذاب، آنان را فرا گرفت. به‌راستی در این (سرگذشت)، نشانه‌ای وجود دارد؛ ولی بیشتر آنان ایمان نمی‌آورند. (۱۵۸) و قطعاً این پروردگار توست که شکست‌ناپذیر و بسیار مهربان است. (۱۵۹) شعراء [۱۴۱-۱۵۹] 🕋 پله پله تا خدا با قرآن🤲 👇👇👇 @ple_ple

🕋 پله پله تا خدا با قرآن🤲 👇👇👇 @ple_ple

🕋 پله پله تا خدا با قرآن🤲 👇👇👇 @ple_ple

🕋 پله پله تا خدا با قرآن🤲 👇👇👇 @ple_ple

كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ (۱۶۰) إِذْ قالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَ لا تَتَّقُونَ (۱۶۱) إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (۱۶۲) فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ (۱۶۳) وَ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلى‏ رَبِّ الْعالَمِينَ (۱۶۴) أَ تَأْتُونَ الذُّكْرانَ مِنَ الْعالَمِينَ (۱۶۵) وَ تَذَرُونَ ما خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْواجِكُمْ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عادُونَ (۱۶۶) قالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ (۱۶۷) قالَ إِنِّي لِعَمَلِكُمْ مِنَ الْقالِينَ (۱۶۸) رَبِّ نَجِّنِي وَ أَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ (۱۶۹) فَنَجَّيْناهُ وَ أَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (۱۷۰) إِلاَّ عَجُوزاً فِي الْغابِرِينَ (۱۷۱) ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (۱۷۲) وَ أَمْطَرْنا عَلَيْهِمْ مَطَراً فَساءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِينَ (۱۷۳) إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (۱۷۴) وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (۱۷۵) قوم لوط، پیامبران را دروغ‌گو شمردند؛ (۱۶۰) آن زمان که یکی از خودشان یعنی لوط به ایشان گفت: «آیا خود را (از خشم خدا) حفظ نمی‌کنید؟؛ (۱۶۱) من برای شما پیامبری امینم؛ (۱۶۲) بنابراین، خود را از (خشم) خدا نگه دارید و از من اطاعت کنید؛ (۱۶۳) من به سبب این (دعوتم)، از شما هیچ مزدی نمی‌خواهم. مزد من فقط بر عهده‌ی پروردگار جهانیان است؛ (۱۶۴) آیا از میان مردم، سراغ مردان می‌روید؟؛ (۱۶۵) و همسرانتان را که پروردگارتان برایتان آفریده است، رها می‌کنید؟ آری؛ شما افرادی تجاوزکارید.» (۱۶۶) گفتند: «ای لوط، اگر دست برنداری، حتماً (از شهر ما) بیرون خواهی شد.» (۱۶۷) گفت: «من از (این) کار شما، به‌شدت متنفّرم؛ (۱۶۸) پروردگارا، من و خانواده‌ام را از (زجرِ دیدنِ) کارهایشان (و از مجازاتش) نجات ده.» (۱۶۹) پس ما، او و خانواده‌اش، همگی را نجات دادیم؛ (۱۷۰) مگر پیرزنی (که) در میان باقی‌ماندگان (عذاب شد). (۱۷۱) سپس دیگران را نابود کردیم. (۱۷۲) و قطعاً بارانی (بی‌سابقه از سنگ) بر آنان باراندیم، و چقدر باران آن افراد که هشدار داده شدند، بد بود. (۱۷۳) به‌راستی در این (سرگذشت)، نشانه‌ای وجود دارد؛ ولی بیشتر آنان ایمان نمی‌آورند. (۱۷۴) و قطعاً این پروردگار توست که شکست‌ناپذیر و بسیار مهربان است. (۱۷۵) شعراء [۱۶۰-۱۷۵] 🕋 پله پله تا خدا با قرآن🤲 👇👇👇 @ple_ple