eitaa logo
« پُرسانــــــــــــــ پُرسانــــــــــــــ » «...ن‌...»
27 دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
1.1هزار ویدیو
22 فایل
بسم‌الله الرحمن‌الرحیم انا اعطیناک #الکوثر فصل لربک #وانحر ان شانئک هو #الابتر قرآن،حدیث،دعا،احکام،متن،شعر،و... (جهان، انقلاب اسلامی، ولایت فقیه) پُرسان‌پُرسان تا آسمان
مشاهده در ایتا
دانلود
و خواندن و حفظ سعی کنید خانه محل برگزاری جلسات قرآن بشود به یک خانه آرام و خانواده‌ای با محبت نیاز دارد رزق حلال ورعایت واجبات در خانه برای تربیت قرانی مهم است حفظ قرآن بچه‌ها در خانه با جدیت و محبت دنبال شود می توانید از آیات کاربردی وکوتاه شروع کنید شروع حفظ می‌تواند از جزء ۳۰ قرآن باشد تا توان و قدرت حافظه و میزان علاقه کودک را محک بزنید بعد از آموزش و حفظ هر یک جشن ساده معنوی برای اعضای خانواده بگیرید و اجازه دهید فرزندتان در مورد آن سوره برای شما صحبت کند مهم‌ترین عامل پیشبرد حفظ، تکرار است شب‌ها قبل از خواب با یک مرور به تثبیت آن آیات در ذهن کودک کمک کنید بهتر است از تلاوت‌های ساده و صحیح کمک بگیرید یادگیری روان‌خوانی آیات، و مفهوم آیات هم به بچه‌ها در یادگیری بیشتر کمک می‌کند زمان یادگیری، بچه‌ها را با هم مقایسه نکنید؛ چراکه هرکس شرایط خود را دارد التماس دعا
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍی خوب مهربان أَفَمَن شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ فَهُوَ عَلَىٰ نُورٍ مِّن رَّبِّهِ فَوَيْلٌ لِّلْقَاسِيَةِ قُلُوبُهُم مِّن ذِكْرِ اللَّهِ أُولَٰئِكَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ ﺁﻧﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﻇﺮﻓﻴﺖ ﺩﺭﻭنی ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍی ﭘﺬﻳﺮﺵ ﺍﺳﻠﺎم ﺯﻳﺎﺩ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﭘﺮﺗﻮ ﻧﻮﺭ ﺍلهی ﺯﻧﺪگی می ﻛﻨﻨﺪ، ﺁﻳﺎ ﻣﺜﻞ ﻛﻮﺭﺩﻝ ﻫﺎی بی ﻟﻴﺎﻗﺖ ﺍﻧﺪ؟! ﻭﺍی ﺑﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﻨﮕﺪﻝ ﻫﺎیی ﻛﻪ ﺍﺯ ﻳﺎﺩ ﺧﺪﺍ ﻏﺎﻓﻞ ﺍﻧﺪ! ﺁﻥ ﻫﺎ ﻏﺮﻕ ﮔﻤﺮﺍهی ﺍﻧﺪ برای درمان در روایات آمده است که چون (ص) این آیه را تلاوت فرمود؛ از حضرت پرسیدند: نشانه ی ورود نور در دل چیست؟ حضرت فرمود: « التجافی عند دار الغرور و آل انابه الی دار الخلود و الاستعداد للموت » « دل نبستن به سرای پر فریب و توجه به سرای جاودان و آمادگی برای پیش از رسیدن آن » _ باوری و بودن در برابر حق، به روحی بلند نیاز دارد که هدیه ای الهی است : « شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ » _ قساوت قلب، مانع تابش نور الهی بر قلب است، « لِّلْقَاسِيَةِ قُلُوبُهُم » - آیه ۲۲ صفحه ۴۶۱ کریم دل نبستن به و حق بودن عامل دوری از قلب است
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍی ﺧﻮﺏِ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَذَبَ عَلَى اللَّهِ وَكَذَّبَ بِالصِّدْقِ إِذْ جَاءَهُ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْكَافِرِينَ ﭼﻪ ﻛﺴﺎنی ﺳﺘﻤﻜﺎﺭﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻫﺎیی ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺩﺭﻭﻍ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ می ﺑﻨﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﺳﻠﺎم ﺭﺍﺳﺘﻴﻦ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺸﺎﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺩﺭﻭﻍ می ﺩﺍﻧﻨﺪ؟! ﺁﻳﺎ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﭼﻨﻴﻦ بی ﺩﻳﻦ ﻫﺎیی ﺩﺭ ﺟﻬﻨﻢ ﻧﻴﺴﺖ؟! قرآن - ٣٢ به فکر و جامعه، بدترین ظلم هاست: فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَذَبَ عَلَى اللَّهِ _ کافران بدون هیچ درنگ و تاملی، در همان لحظه که حرف را می شنیدند آن را می کردند: وَكَذَّبَِ ... إِذْ جَاءَهُ _ در شیوه ی ، با وجدان ها را بیدار کنید: فَمَنْ أَظْلَمُ... أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ ، ، صفحه ۴۶٢، سوره زمر، آیه ٣٢
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ‌ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩی ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ تَنزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻥ [ﺍﻳﻦ ] ﻛﺘﺎﺏ [ﺑﺮ ﺗﻮ]، ﺍﺯ ﺳﻮی ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺷﻜﺴﺖ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﻭ ﺣﻜﻴﻢ ﺍﺳﺖ إِنَّا أَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصًا لَّهُ الدِّينَ ﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﻛﺘﺎﺏ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮی ﺗﻮ ﺑﻪ ﺣﻖّ ﻓﺮﻭﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻳﻢ، ﭘﺲ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﭙﺮﺳﺖ ﺩﺭ ﺣﺎلی ﻛﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍی ﺍﻭ ﺧﺎﻟﺺ ﻛﺮﺩﻩ‌ﺍی : واژه ٨٨ مرتبه در قرآن آمده است که ۴۶ مرتبه آن در کنار است: آری عزت زمانی دائمی است که همراه با حکمت باشد _ در حدیث می خوانیم هر کس عزت دنیا و آخرت می خواهد مطیع خدای عزیز باشد: فمن آراد عزالدارین فلیطع العزیز _ نزول کتاب نعمتی است که سزاوار شکر الهی است: تَنزِيلُ الْكِتَابِ ... فَاعْبُدِ محسن قراءتی ترجمه و تفسیر کریم، صفحه ۴۵٨، ، آیه ١ و ٢
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩی ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ إِذْ أَرْسَلْنَا إِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوا إِنَّا إِلَيْكُم مُّرْسَلُونَ ﺁﻥ ﮔﺎﻩ ﻛﻪ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ [ﺍﺯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﺧﻮﺩ] ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮی ﺁﻧﺎﻥ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻳﻢ، ﭘﺲ تکذیب‌شان ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﺳﻮﻣﻴﻦ [ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ، ﺁﻥ ﺩﻭ ﺭﺍ] ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﭘﺲ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﻣﺎ [ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺧﺪﺍ] ﺑﻪ ﺳﻮی ﺷﻤﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﺷﺪﻩﺍﻳﻢ قَالُوا مَا أَنتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَمَا أَنزَلَ الرَّحْمَٰنُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا تَكْذِبُونَ [ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ] ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺷﻤﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺸﺮﻱ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎﻳﻴﺪ ﻭ [ﺧﺪﺍی] ﺭﺣﻤﺎﻥ ﭼﻴﺰی [ﺑﺮ ﺷﻤﺎ] ﻧﺎﺯﻝ ﻧﻜﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺷﻤﺎ ﻓﻘﻂ ﺩﺭﻭﻍ میﮔﻮﻳﻴﺪ قَالُوا رَبُّنَا يَعْلَمُ إِنَّا إِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ [ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ] ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﺎ میﺩﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺳﻮی ﺷﻤﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﺷﺪﻩﺍﻳﻢ وَمَا عَلَيْنَا إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ ﻭ ﺑﺮ ﻣﺎ، ﺟﺰ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﻭ ﺭﻭﺷﻦ، ﻭﻇﻴﻔﻪی ﺩﻳﮕﺮی ﻧﻴﺴﺖ _ گاهی باید و به صورت گروهی باشد: أَرْسَلْنَا ... اثْنَيْنِ ... فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ _ کثرت افراد لایق، سبب عزت است: فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ _ در مدیریت همیشه نیروی ذخیره داشته باشید: بِثَالِثٍ _ بعضی، تکلیف و امر و نهی را مخالف رحمت الهی می‌دانند و گمان می‌کنند معنای رحمت، آزادی بی قید و شرط و رها بودن انسان است: وَمَا أَنزَلَ الرَّحْمَٰنُ مِن شَيْءٍ _ وظیفه انبیا، و آگاهی بخش است و ضامن نتیجه نیستند: وَمَا عَلَيْنَا إِلَّا الْبَلَاغُ محسن قراءتی آیه ۱۴ تا ۱۷ صفحه ۴۴١
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ‌ی ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ قَالَ سَنَنظُرُ أَصَدَقْتَ أَمْ كُنتَ مِنَ الْكَاذِبِينَ [ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ] ﮔﻔﺖ: ﺑﻪ ﺯﻭﺩی ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﺁﻳﺎ ﺭﺍﺳﺖ ﮔﻔﺘﻪ‌ﺍی ﻳﺎ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻏﮕﻮﻳﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ‌ﺍی؟ اذْهَب بِّكِتَابِي هَٰذَا فَأَلْقِهْ إِلَيْهِمْ ثُمَّ تَوَلَّ عَنْهُمْ فَانظُرْ مَاذَا يَرْجِعُونَ ﺍﻳﻦ ﻧﺎﻣﻪ‌ی ﻣﺮﺍ ﺑﺒﺮ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻮی ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﻔﻜﻦ! ﺁﻥ‌ﮔﺎﻩ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﻭی ﺑﺮﺗﺎﺏ [ﻭ ﮔﻮﺷﻪ‌ﺍی ﻛﻤﻴﻦ ﻛﻦ]، ﭘﺲ ﺑﻨﮕﺮ ﭼﻪ ﭘﺎسخی میﺩﻫﻨﺪ؟ _ ممنوع؛ رد کردن حرف دیگران نیز بدون دلیل ممنوع: سَنَنظُرُ (در مورد مسائل مهم، به یک گزارش اعتماد نکنید) _ تحقیق کردن، مخصوص گزارش های شخص فاسق نیست؛ بلکه هنگام شک نیز و لازم است: سَنَنظُرُ _ نه تصدیق، نه تکذیب، بلکه تحقیق: سَنَنظُرُ أَصَدَقْتَ أَمْ كُنتَ مِنَ الْكَاذِبِينَ _ برای ارشاد و هدایت دیگران و برقراری ارتباط صحیح و مفید با آنان، پیشقدم باشیم: اذْهَب بِّكِتَابِي _ قدرت طراحی و برنامه ریزی، از شرایط مدیریت است: اذْهَب بِّكِتَابِي . ثُمَّ تَوَلَّ _ شرط توفیق در و ، شناسایی حالت ها و روحیه‌ی دیگران است: فَانظُرْ مَاذَا يَرْجِعُونَ محسن قراءتی صفحه ٣٧٩، ، آیه ٢٧ و ٢٨
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩی ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ وَمَا لِيَ لَا أَعْبُدُ الَّذِي فَطَرَنِي وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﭼﺮﺍ ﻧﭙﺮﺳﺘﻢ ﻛﺴﻰ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻣﺮﺍ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ همگی ﺑﻪ ﺳﻮی ﺍﻭ ﺑﺎﺯﮔﺮﺩﺍﻧﺪﻩ میﺷﻮﻳﺪ؟ أَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِ آلِهَةً إِن يُرِدْنِ الرَّحْمَٰنُ بِضُرٍّ لَّا تُغْنِ عَنِّي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا وَلَا يُنقِذُونِ ﺁﻳﺎ ﺑﻪ ﺟﺎی ﺍﻭ، ﺧﺪﺍﻳﺎنی ﺭﺍ ﺑﺮﮔﺰﻳﻨﻢ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ [ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ] ﺭﺣﻤﺎﻥ ﺑﺮﺍی ﻣﻦ ﺁﺳﻴﺐ ﻭ ﺯﻳﺎﻧﻰ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ، ﺷَﻔﺎﻋﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ ﺳﻮﺩی ﺑﺮﺍی ﻣﻦ ﻧﺪﺍﺭﺩ؟ ﻭ ﻣﺮﺍ نمیﺭﻫﺎﻧﻨﺪ؟ إِنِّي إِذًا لَّفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺻﻮﺭﺕ، ﻣﻦ ﺩﺭ ﮔﻤﺮﺍهی ﺁﺷﻜﺎﺭی ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺑﻮﺩ إِنِّي آمَنتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ [ﺍی ﻣﺮﺩم!] ﻣﻦ ﺑﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺗﺎﻥ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩم، ﭘﺲ [ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺳﺨﻦ ﻣﺮﺍ] ﺑﺸﻨﻮﻳﺪ [ﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺑﻴﺎﻭﺭﻳﺪ]! قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قَالَ يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ [ﺳﺮﺍﻧﺠﺎم ﺍﻭ ﺭﺍ ﻛﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ] ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ: ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﻮ! ﮔﻔﺖ: ﺍی ﻛﺎﺵ ﻗﻮم ﻣﻦ میﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ ﻛﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭم ﻣﺮﺍ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﻭ ﺍﺯ ﮔﺮﺍمی ﺩﺍﺷﺘﮕﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭم ﺩﺍﺩ _ بهترین راه دعوت، است: « آنی آمنت » _ در راه حمایت از رهبر آسمانی و سابقه ای بس طولانی دارد: « قیل ادخل الجنه» _ میان شهادت و بهشت فاصله ای نیست _ مردان خدا حتی بعد از مرگ و شهادت نیز در فکر زنده ها هستند: « یا لیت قومی یعلمون» _ بهشت برزخی قبل از بهشت موعود است _ شهادت سبب مغفرت است: « بما غفرلی» محسن قراءتی آیه ٢٢ تا ٢٧ صفحه ۴۴۱ کریم
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩی ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ وَيْلٌ لِّكُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ ﻭﺍی ﺑﺮ ﻫﺮ ﺩﺭﻭﻍ ﭘﺮﺩﺍﺯ ﮔﻨﺎﻩ ﭘﻴﺸﻪ! يَسْمَعُ آيَاتِ اللَّهِ تُتْلَىٰ عَلَيْهِ ثُمَّ يُصِرُّ مُسْتَكْبِرًا كَأَن لَّمْ يَسْمَعْهَا فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﻛﻪ ﺁﻳﺎﺕ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻛﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﺮ ﺍﻭ ﺗﻠﺎﻭﺕ میﺷﻮﺩ، میﺷﻨﻮﺩ؛ ﻭلی ﻫﻤﭽﻮﻥ کسی ﻛﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻧﺸﻨﻴﺪﻩ، ﻣﺘﻜﺒّﺮﺍﻧﻪ [ﺑﺮ ﺍﻧﺤﺮﺍﻑ ﺧﻮﺩ] ﺍﺻﺮﺍﺭ میﻭﺭﺯﺩ ﭘﺲ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﺬﺍبی ﺩﺭﺩﻧﺎﮎ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﺑﺪﻩ! وَإِذَا عَلِمَ مِنْ آيَاتِنَا شَيْئًا اتَّخَذَهَا هُزُوًا أُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِينٌ ﻭ ﻫﺮﮔﺎﻩ ﺍﺯ ﺁﻳﺎﺕ ﻣﺎ ﭼﻴﺰی ﺑﻔﻬﻤﺪ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ میﮔﻴﺮﺩ ﺁﻧﺎﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻳﺸﺎﻥ ﻋﺬﺍبی ﺧﻔّﺖ ﺑﺎﺭ ﺍﺳﺖ سخن حق را باید به گوش همه رساند حتی گنهکاران: ... أَفَّاكٍ أَثِيم ... تُتْلَىٰ عَلَيْهِ ... _ اول تبلیغ، بعد تهدید قرآن به کسی می‌گوید که اول آیات خود را به گوش او رسانده است: ... يَسْمَعُ آيَاتِ اللَّهِ ... كَأَن لَّمْ يَسْمَعْهَا ... بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ... _ بدتر از بی اعتنایی به حق، اصرار بر آن و روحیه استکبار است: يُصِرُّ مُسْتَكْبِرًا _ علامت تکبر، بی اعتنایی به سخن حق است: مُسْتَكْبِرًا كَأَن لَّمْ يَسْمَعْهَا محسن قراءتی ترجمه و تفسیر کریم صفحه ۴٩٩ - ، آیات ٧ تا ٩
علیه السلام فرمود: وَ هُوَ الْیَوْمُ الَّذِی یَأْمُرُ جَبْرَئِیلَ علیه السلام أَنْ یَنْصِبَ كُرْسِیَّ كَرَامَةِ اللَّهِ بِإِزَاءِ بَیْتِ الْمَعْمُورِ وَ یَصْعَدُهُ جَبْرَئِیلُ(عَلَیْهِ السَّلامُ) وَ تَجْتَمِعُ إِلَیْهِ الْمَلَائِكَةُ مِنْ جَمِیعِ السَّمَاوَاتِ وَ یُثْنُونَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ یَسْتَغْفِرُونَ لِشِیعَةِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّةِ علیهم السلام وَ مُحِبِّیهِمْ مِنْ وُلْدِ آدَمَ (عَلَیْهِ السَّلامُ) - ۵ روزی است که جبرئیل أمر می‌کند منبری از کرامت الهی در مقابل بیت‌المعمور نصب شود و جبرئیل در حالی که ملائکه آسمانها اطراف او گرد آمده و صلی الله علیه وآله را ثناء می‌گویند بر منبر رفته و برای شیعیان و أئمّه الله علیهم و دوستان آنان از فرزندان آدم طلب آمرزش می‌کنند همچنین امام رضا علیه السلام، قبول علیه السلام را به سجده‌ی ملائکه برای آدم علیه السلام تشبیه کرده؛ می‌فرماید: مَثلُ الْمُؤْمنینَ فی قَبُولِهِمْ ولاءَ اَمیرِالمُؤْمِنینَ عَلَیْهِ‌السَّلامُ فی یَوْمِ غَدیرِ خُمٍّ كَمَثَلِ الْمَلائِكَةِ فی سُجُودِهِمْ لاَدَمَ، وَ مَثَلُ مَنْ اَبی وِلایَةَ اَمیرِالْمُؤْمِنینَ عَلَیْهِ السَّلامُ یَوْمَ الْغَدیرِ مَثَلُ اِبْلیسَ. - ۶ مَثَل مومنان در قبول ولایت حضرت (علیه السلام) در روز خم مَثَل سجده ملائكه برای حضرت آدم(علیه السلام) است و مثل كسانی كه ولایت آن حضرت را در عید غدیر نپذیرفتند مثل ابلیس می‌باشد (یعنی مخالفین ولایت آن حضرت مانند شیطانند) پی‌نوشت‌ها: ۱. غدیر‌خم؛ چهارراهى است كه مردم سرزمین را از هم جدا مى‌‏كند، راهى به سوى در ، و راهى به سوى در شرق، و راهى به سوى غرب و سرزمین مصر و راهى به سوى سرزمین در نمونه، ج ‏۵، ص ۹ ۲. با استفاده از: تفسیر نمونه، ج ‏۵، ذیل تفسیر آیه مذکور ۳. الإحتجاج على أهل اللجاج، ج ‏۱، ص ۶۶ و ۶۷ ۴. ، ج ۱۴، ص ۳۸۹ ۵. إقبال الأعمال، ج ‏۱، ص ۴۶۴ ۶. همان، ج‏ ۱، ص: ۴۶۵ ص ۲ از ۲ ص
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ‌ﻧﺎم ﺧﺪﺍ ﻛﻪ ﺭﺣﻤﺘﺶ بی‌ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎنی‌ﺍﺵ همیشگی يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيرًا مِّنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا يَغْتَب بَّعْضُكُم بَعْضًا أَيُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَن يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتًا فَكَرِهْتُمُوهُ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَّحِيمٌ ﺍی ﺍﻫﻞ ﺍﻳﻤﺎﻥ ! ﺍﺯ ﺑﺴﻴﺎﺭی ﺍﺯ [ ﺩﺭ ﺣﻖّ ﻣﺮﺩم ] ﺑﭙﺮﻫﻴﺰﻳﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﺑﺮخی ﺍﺯ ﮔﻤﺎﻥ‌ﻫﺎ ﮔﻨﺎﻩ ﺍﺳﺖ، ﻭ [ ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺭی ﻛﻪ ﻣﺮﺩم ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻣﺎﻧﺪﻧﺶ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫﺎﻧﻨﺪ ] ﻭ پی‌ﺟﻮیی ﻧﻜﻨﻴﺪ، ﻭ ﺍﺯ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻧﻨﻤﺎﻳﻴﺪ، ﺁﻳﺎ یکی ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﮔﻮﺷﺖ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻣﺮﺩﻩ‌ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺭﺩ؟ بی‌ﺗﺮﺩﻳﺪ [ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ]ﻧﻔﺮﺕ ﺩﺍﺭﻳﺪ، ﻭ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﭘﺮﻭﺍ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﭘﺬﻳﺮ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﺳﺖ : این آیه به عواملی چون ، و ، که صلح و صفا و اخوت میان مومنان را به هم می‌زند، اشاره می‌کند - در قرآن، به سفارش شده و از گمان‌بد نسبت به دیگران نهی گردیده است در سوره نور می‌خوانیم: لَّوْلَا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ ظَنَّ الْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بِأَنفُسِهِمْ خَيْرًا وَقَالُوا هَٰذَا إِفْكٌ مُّبِينٌ ﺁی ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﺎﺍﻳﻤﺎﻥ، ﻭقتی ﺍﻳﻦ ﺷﺎﻳﻌﻪ ﺭﺍ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ یکی ﺍﺯ ﻫﻤﺴﺮﺍﻥ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺷﻨﻴﺪﻳﺪ، ﭼﺮﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻛﻪ یکی ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺑﻮﺩ، ﺧﻮﺵ‌ﮔﻤﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩﻳﺪ ﻭ ﻧﮕﻔﺘﻴﺪ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺣﺮﻑ ﺣﺘﻤﺎً ﺩﺭﻭﻍ ﺍﺳﺖ؟! - آیه ۱۲ - علیه‌السلام فرمود: کننده اگر کند، آخرین کسی است که وارد می‌شود و اگر توبه نکند، اولین کسی است که به برده می‌شود - برای جلوگیری از غیبت باید زمینه‌های غیبت را مسدود کرد ((( راه ورود به غیبت، اول سوءظن و سپس پیگیری و تجسس است، لذا قرآن به همان ترتیب نهی کرده است ))) اجْتَنِبُوا كَثِيرًا مِّنَ الظَّنِّ ... وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا يَغْتَب محسن قراءتی ترجمه و تفسیر کریم صفحه ۵١٧ - آیه ١٢
هدایت شده از 📃دیوار احادیث📃
بسم الله الرحمن الرحیم ، (ع) در اين پرمعنا میفرمايد: در ها همچون شتر کم سن و سال باش؛ نه پشت او قوى شده که سوارش شوند نه پشمی دارد که بچینند و نه پستانى دارد که بدوشند براى روشن شدن محتواى این کلام بسیار پرمعنا لازم است؛ قبلاً دو واژه و تفسیر شود از آنچه گفته شد به خوبى روشن میشود که هرگز منظور امام(ع) این نبوده است که اگر گروهى بر ضد مؤمنان و طرفداران حق برخیزند نباید به حمایت مؤمنان حقجو برخاست این سخن بر خلاف صریح است که مى فرماید: فَإِنْ بَغَتْ إِحْداهُما عَلَى الاُْخْرى فَقاتِلُوا الَّتى تَبْغى حَتّى تَفىءَ إِلى أَمْرِ اللّه اگر گروهى از مسلمانان بر گروه دیگرى ظلم و ستم روا داشتند (و اصلاح در میان آن دو از طریق مسالمت آمیز امکان پذیر نشد) با جمعیت ستمگر پیکار کنید تا به سوى حق باز گردند ممکن است تفاوت بین؛ جمله: لا ظَهْرٌ فَیُرْکَبُ وجمله: وَلا ضَرْعٌ فَیُحْلَبُ در این باشد که نه کمک هاى مستقیم به فتنه جویان کن، (مانند سوارى دادن مرکب) که خودش وارد معرکه شود و نه کمک هاى غیر مستقیم مانند کمک هاى مادى به این گروه ها کردن رواست (شبیه شیر دادن براى تغذیه افراد) همان گونه که در سند این حکمت اشاره شد این کلام امیرمؤمنان امام على(ع) بخشى از وصیت طولانى است که امام (ع) به فرزند گرامى اش مجتبى(ع) فرموده است که قسمتى از آغاز آن را براى مزید فایده در اینجا مى آوریم حضرت فرمود: فرزندم چگونه خواهى بود هنگامى که در میان قومى گرفتار شوى که کودک آنها و جوانشان و پیرانشان و نمى کنند عالم آنها فریبکارى است که بر او چیره شده و به دنیاى زودگذر چسبیده و از همه بیشتر(ظاهرا) به تو روى مى آورد و در انتظار حوادث دردناکى براى توست و با آرزوها چاره جویى میکند و دنیا را با تمام قدرت میطلبد مردم آن زمان؛ ترسشان از نظر دور، و امیدشان نزدیک است (به عذاب هاى آخرت بى اعتنا و به مواهب دنیا شدیداً علاقه مند هستند) تنها از کسى حساب میبرند که از زبانش میترسند و اکرام نمیکنند مگر کسى را که امید بخششى از او دارند دینشان ربا و هر حقى نزد آنها به فراموشى سپرده شده، افراد فریبکار را دوست دارند و سراغ کسانى میروند که از همه بیشتر چاپلوسى کنند دل هاى آنها خالى از است، سخن حقى را نمیشنوند و به درخواست سائلى پاسخ نمیگویند، مستى غفلت بر آنها غالب شده، اگر آنها را رها کنى دست از تو بر نمیدارند و اگر از آنها پیروى کنى فریبت میدهند در ظاهر برادرند و در باطن دشمن رفاقت آنها با یکدیگر بر اساس بى تقوایى است و هنگامى که از هم جدا شوند یکدیگر را نکوهش میکنند سنتهاى الهى در میان آنها میمیرد و بدعت ها زنده میشود نادانترین مردان کسى است که از فقدان آنها متاثر شود یا از کثرت آنها خوشحال فرزندم در چنین شرایطى که؛ کم سن و سال باش نه پشتى دارد که سوار شوند و نه پشمى که بچینند و نه پستانى که بدوشند بیشتر بخوانیم، بهتر بدانیم👇🏻 https://ahlolbait.com/article/16681
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ‌ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩی ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ تَنزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻥ [ﺍﻳﻦ ] ﻛﺘﺎﺏ [ﺑﺮ ﺗﻮ]، ﺍﺯ ﺳﻮی ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺷﻜﺴﺖ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﻭ ﺣﻜﻴﻢ ﺍﺳﺖ إِنَّا أَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصًا لَّهُ الدِّينَ ﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﻛﺘﺎﺏ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮی ﺗﻮ ﺑﻪ ﺣﻖّ ﻓﺮﻭﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻳﻢ، ﭘﺲ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﭙﺮﺳﺖ ﺩﺭ ﺣﺎلی ﻛﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍی ﺍﻭ ﺧﺎﻟﺺ ﻛﺮﺩﻩ‌ﺍی : واژه ٨٨ مرتبه در قرآن آمده است که ۴۶ مرتبه آن در کنار است: آری عزت زمانی دائمی است که همراه با حکمت باشد _ در حدیث می خوانیم هر کس عزت دنیا و آخرت می خواهد مطیع خدای عزیز باشد: فمن آراد عزالدارین فلیطع العزیز _ نزول کتاب نعمتی است که سزاوار شکر الهی است: تَنزِيلُ الْكِتَابِ ... فَاعْبُدِ محسن قراءتی ترجمه و تفسیر کریم، صفحه ۴۵٨، ، آیه ١ و ٢