eitaa logo
دانشنامه حضرت صادق علیه السلام
574 دنبال‌کننده
740 عکس
52 ویدیو
23 فایل
ا ﷽ ا یا هادی پای مکتب اهل بیت می نشینیم و به قال الباقر و قال الصادق گوش فرا می دهیم که زیبا فرمودند: به شرق و غرب بروید علم صحیحی جز آنچه از نزد ما خارج شود نمی یابید. 🔸فقه روایی 🔸حدیث 🔸مبانی حدیثی 🔸معارف سرآغاز: ۲۵ شوال ۱۴۴۴ ۲۶ اردیبهشت۱۴۰۲
مشاهده در ایتا
دانلود
ا ﷽ ا ☘حدیث منتخب: 🔅قال الصادق علیه السلام 🔸اگر چهل روز بگذرد و.... عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَقُولُ: اَلْمُؤْمِنُ لاَ يَمْضِي عَلَيْهِ أَرْبَعُونَ لَيْلَةً إِلاَّ عَرَضَ لَهُ أَمْرٌ يَحْزُنُهُ يُذَكَّرُ بِهِ 🌺محمد بن مسلم مى‌گويد: شنيدم امام صادق عليه السّلام فرمود: بر مؤمن،چهل شب نگذرد جز آنكه برايش پيش‌آمدى شود كه او را غمگين سازد و وسيله براى آگاهى او شود(او بداند آنچه كه از ناراحتى به او رسد بخاطر گناهان و لغزشهاى اوست متنبه و آگاه گردد و از لغزشهاى خود توبه كند) 📚: الکافي ج ۲، ص ۲۵۴ •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ا ﷽ ا ☘بررسی اسناد پر تکرار کتب اربعه شماره/۶ 🔹موسی بن قاسم/عن ابن ابی عمیر/ عن حماد/ عن حلبی/عن ابی عبدالله (امام صادق)علیه السلام 👌نتیجه بررسی : حدیث صحیح و قابل اعتماد است.👇 🔸۱/موسی بن قاسم بن معاویه بن وهب بجلی . مکنّی به ابو عبدالله محدث کثیرالتألیف و از اصحاب امام رضا و امام جواد علیهماالسلام (طوسی ، رجال ، ص ۴۰۵). نجاشی او را کاملاً توثیق کرده و به جلالت قدر و روشنی حدیث ستوده است . (ص ۴۰۵) وی از راویان بسیاری حدیث شنیده و بیش از نهصد حدیث از او در دست است (خوئی ، ج ۱۹، ص ) کتاب الحج او بسیار معروف و از مصادر تهذیب است. 🔸۲/ ابن ابی عمیر ابواحمد زیاد ازدی  (م ۲۱۷ق)، معروف به ابن ابی عمیر، از بزرگان شیعه و شخصیت مورد اعتماد در میان راویان و مؤلفان امامیه است. وی امام کاظم، امام رضا و امام جواد (علیهم‌السّلام) را درک کرد. ابن ابی عمیر را باتقواترین، موثق‌ترین و عابدترین مردم و از اصحاب اجماع دانسته‌اند. رجالیون از عظمت وی نزد شیعه و اهل‌سنت سخن گفته‌اند. ایشان جزو ثلاثه نیز می باشد. 🔸۳/حماد از محدثان و فقهای بزرگ شیعه در قرن دوم هجری است. او را در شمار یاران سه امام شیعه (امام صادق، امام کاظم و امام رضا علیهم السلام) ذکر کرده‌اند. حمّاد از راویانى است که عالمان رجال، بر وثاقتش اتفاق‌ نظر دارند و کشی او را در زمره «اصحاب اجماع» نام برده است و در کوفه زندگی می‌کرد. نام وی در سلسله سند حدود ۲۰۰۰ روایت آمده است و همه عالمان رجال و حدیث‌شناسی، بر وثاقتش اتفاق نظر دارند. با توجه به " حماد در این سند حماد بن عثمان می باشد نه . حماد بن عیسی از مشایخ حسین بن سعید است و وساطت ابن ابی عمیر طبیعی نیست لکن چون از حلبی نقل می‌کند قرینه بر این است که مراد حماد بن عثمان است. 🔸۴/ الحلبی کنیه‌اش ابوعلی، از اصحاب امام صادق علیه‌السلام و از محدّثان امامی قرن دوم. جد وی، ابوشُعْبه، از راویان حدیث از امام حسن و حسین علیهماالسلام بود. خانواده حلبی یکی از خاندانهای شیعی مشهور به وثاقت و مورد استناد در کوفه بودند و به نام جدشان، به خاندان ابی‌شعبه شهرت داشتند به گفته نجاشی ، سبب شهرت عبیداللّه‌بن علی به حلبی، رفت و آمد وی و برادر و پدرش به شهر حلب، برای کارهای تجاری، بوده است نه اینکه اهل حلب بوده باشند.‌ خاندان حلبی همه ثقه هستند و هر کجا عنوان" حلبی" به طور مطلق بیاید منظور عبیدالله حلبی است. 🔸منبع:مجموعه کتب رجالی ‌‌ معجم الرجال خوئی •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
ا ﷽ ا ☘حدیث منتخب: ☘مظلومیت اولیاء الله 🔅قال الصادق علیه السلام: 🌸 اِنَّ أَولِياءَ اللّه ُ لَم يَزالُوا مُستَضعَفينَ قَليلينَ مُنـذُ خـَلَقَ اللّه ُ آدَمَ 🌺اولياء خدا، از زمانى كه خداوند آدم را آفريد، همواره در ضعف و اقليت بوده اند 📚 بحار الأنوار، ج ۶۸ ص ۱۵۴ •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
☘شب جمعه است یادت نکنم میمیرم 🔸عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ : إِنَّ أَرْبَعَةَ آلاَفِ مَلَكٍ عِنْدَ قَبْرِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ شُعْثٌ غُبْرٌ يَبْكُونَهُ إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ رَئِيسُهُمْ مَلَكٌ يُقَالُ لَهُ مَنْصُورٌ فَلاَ يَزُورُهُ زَائِرٌ إِلاَّ اِسْتَقْبَلُوهُ وَ لاَ يُوَدِّعُهُ مُوَدِّعٌ إِلاَّ شَيَّعُوهُ وَ لاَ مَرِضَ إِلاَّ عَادُوهُ وَ لاَ يَمُوتُ إِلاَّ صَلَّوْا عَلَى جِنَازَتِهِ وَ اِسْتَغْفَرُوا لَهُ بَعْدَ مَوْتِهِ . ابان بن تغلب گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: كنار قبر و بارگاه امام حسين عليه السّلام چهار هزار فرشته ژوليده مو و غبارآلود وجود دارد، آنها تا روز قيامت بر آن حضرت گريه مى‌كنند. رئيس آنها فرشته‌اى است كه منصور ناميده مى‌شود. زائرى كه آن حضرت را زيارت مى‌كند به استقبال او مى‌روند و هركه آن حضرت را وداع مى‌كند او را مشايعت مى‌نمايند و اگر زائرى او را عيادت مى‌كنند و اگر زائرى بميرد به جنازه او نماز مى‌گزارند و پس از مرگش بر او استغفار مى‌كنند. 📚: الکافی ج۴ ص۵۸۱   حضرت علیه السلام •┈┈••✾••┈┈• @azizamhosen
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ا ﷽ ا ☘فضیلت طواف به نیت حضرت فاطمۀ زهرا (سلام الله علیها) 🔸موسی بن قاسم گوید: به امام جواد (سلام الله علیه) عرض کردم: 🔸من مى ‏خواستم به نیابت از شما و نیابت از پدرت ابو الحسن الرضا (صلوات الله علیه) طواف کنم. مردم گفتند که اوصیا نیازى به طواف ندارند. آیا درست است؟ ابو جعفر (صلوات الله علیه) فرمودند: نه، هر چند که ممکن باشد به نیابت از اوصیا طواف کن که نیابت از اوصیا جایز است. 🔸چند سال بعد به امام جواد (سلام الله علیه) گفتم: من سه سال پیش از شما اجازه گرفتم که‏ به نیابت از شما و پدرت ابو الحسن (سلام الله علیه) طواف کنم و مدتها طواف کردم. 🔸بعد، فکرى در خاطرم گذشت که به آن عمل کردم. حضرت(علیه السلام) فرمود: چه فکرى؟ 🔸من گفتم: یک روز به نیابت از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) طواف کردم. حضرت (علیه السلام) بلافاصله فرمود: «صلوات خدا بر رسول خدا(صلی الله علیه و آله) باد» و این را سه مرتبه فرمود. 🔸گفتم: روز دوم به نیابت از امیر المؤمنین (صلوات الله علیه) طواف کردم و روز سوم به نیابت از امام حسن مجتبى (سلام الله علیه) و روز چهارم به نیابت از سیدالشهداء (سلام الله علیه) و روز پنجم به نیابت از على بن الحسین امام سجاد (صلوات الله علیه) و روز ششم به نیابت از ابو جعفر محمد بن على امام باقر (سلام اللله علیه) و روز هفتم به نیابت از ابوعبداللَّه امام صادق (صلوات الله علیه) و روز هشتم به نیابت از جدّت موسى بن جعفر (صلوات الله علیه) و روز نهم به نیابت از پدرت على بن موسى (سلام الله علیه) و روز دهم به نیابت از طرف شما، اى سرور من این اوصیا همان رهبرانى هستند که من با ولایت آنان خدا را بندگى مى ‏کنم. 🔸ابو جعفر (سلام الله علیه) فرمود: در این صورت خدا را با دین و آئینى بندگى مى ‏کنى که خداوند، غیر آن را نمى ‏پذیرد. 🔸من گفتم: گاه مى ‏شود که به نیابت از طرف مادرت فاطمه (سلام الله علیها) طواف مى ‏کنم و گاه مى ‏شود که طواف نمى ‏کنم. 🔸حضرت (سلام الله علیه) فرمود: هر چه بیشتر به نیابت از مادرم فاطمه (سلام الله علیها) طواف کن که این طواف، افضل است از هر آنچه تو انجام می‌دهی إن‌شاءاللَّه. 📚کافی، شیخ کلینی، ج۴، ص۳۱۴؛ 📚تهذیب الأحکام، شیخ طوسی، ج۵، ص۴۵۰؛ 📚وسائل الشیعه، حر عاملی، ج۱۱، ص۲۰۱؛ 📚بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج۵۰، ص۱۰۲. حضرت سلام الله علیها •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
وسائل جلسه۰۰۱۷.mp3
20.89M
ا ﷽ ا 📢 / : فقه روایی(فقه روایت محور) /جلد/۱ 🔸 /۱۷ 🔸تاریخ: ۱۴۰۲/۹/۵ 📚موضوع جلسه: جلد اول وسائل الشیعه آل البیت ابواب /مقدمه العبادات باب /۵ صفحه:۴۶ 🎤هاشمی •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
کافی جلسه۰۰۱۷.mp3
23.53M
ا ﷽ ا 📢 / : /جلد/۵ دارالثقلین تصحیح استاد ولی 🔸 /۱۷ 🔸تاریخ: ۱۴۰۲/۹/۵ 📚موضوع جلسه: معاشرت با مردم ابواب /کتاب العِشره باب /۱۶/۱۷/۱۸ صفحه:۶۱۹ 🎤هاشمی •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
ا ﷽ ا ☘حدیث منتخب: 💎عبادت خالصانه 🔅حضرت فاطمه الزهرا سلام الله علیها 🌸  مَن أصعَدَ إلَی اللّهِ خالِصَ عِبادَتِهِ، أهبَطَ اللّهُ عز و جل إلَیهِ أفضَلَ مَصلَحَتِهِ . 🌺 هر که عبادت خالصانه خود را به خدا بفرستد ، خداوند عز و جل بهترین کاری را که به صلاح اوست برایش فرو فرستد. 📚 عدّة الداعي : ص ۲۱۸ •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
ا ﷽ ا ☘نکاتی پیرامون:/۱ کتاب علیه السلام 🔸 کتاب «فقه الرضا» کتابی است که در انتسابش به امام رضا(ع) دیدگاه‌های مختلفی وجود دارد. به نظر برخی، بعید است خود امام(ع) چنین کتابی را نوشته باشند. البته این نپذیرفتن به معنای رد کل کتاب و روایات موجود در آن نیست، بلکه کلیات کتاب مورد پذیرش بسیاری از فقها بوده و روایاتی را از آن نقل کرده‌اند. 🔸این کتاب منسوب به امام رضا ـ علیه السلام ـ است بزرگانی مثل ملا مهدی نراقی، علامه مجلسی، میرزا عبدالله افندی ، محقق نراقی و سید مجاهد و شیخ بحرانی، این کتاب را تأیید کرده‌اند و معتقدند که در سال ۲۰۰ هجری به خط امام رضا ـ علیه السلام ـ نوشته شده است، در مکه معظمه نسخه‌ای از آن به خط کوفی موجود است. امّا مرحوم شیخ حر عاملی، وحید بهبهانی و سید حسن صدر و آقا رضا همدانی این انتساب را نمی‌پذیرند،‌و هر گروه برای خود دلائلی دارند. 🔸کتاب فقه الرضا از قرن يازدهم به بعد، در زمان صفويه بين اصحاب بروز می‌يابد. اين کتاب تاريخ دارد و اولين کسی که آن را پيدا کرده سيدميرحسين است. مرحوم مجلسی می‌فرمايد وی يکی از علمای اصفهان است. سيدميرحسين می‌گويد: «من در بيت‌الله الحرام مجاور بودم؛ عده‌ای از حجاج قم آمده بودند و کتابی همراه آنها بود». ايشان آن کتاب را استنساخ می‌کند و بعد می‌آورد به اصفهان و مشهور می‌شود. اين کتاب مانند کتاب‌های آن زمان خطی بوده و ايشان ادعا می‌کند که برای من وثوق پيدا شده که اين کتاب برای حضرت رضا (علیه‌السلام) است. در اول اين کتاب نوشته شده: «بسم الله الرحمن الرحيم يقول عبدالله علی بن موسی»؛از اين عبارت «عبدالله علی بن موسی» برای اين آقا وثوق پيدا می‌شود که کلام حضرت رضا (علیه‌السلام) است. اين کتاب را ابتدا دو مجلسی بزرگوار استنساخ کردند و از عجايب است که مجلسی دوم (پسر) با اينکه با خود ايشان هم‌صحبت بوده و از ايشان گرفته، وقتی به اينجا می‌رسد می‌گويد پدر من از ايشان نقل کرده - و خود ايشان نقل نمی‌کند - که روی اين کتاب خطوط و امضای علما هم بوده که دلالت بر صحت انتساب اين کتاب به حضرت رضا (علیه‌السلام) می‌کند 🔸نکته بسيار مهم اين کتاب، اين است که فتاوايی در بين اصحاب ما بسيار مشهور بود، و دعوای اجماع هم بر آن فتاوا شده بود، برای اولين‌بار دليل آنها در اين کتاب پيدا شد؛ يعنی حدود هفت قرن علمای ما حلقه مفقوده داشتند و واقعاً معضلی در فقه ما بود که مثل سيد مرتضی و خصوصاً بغدادی‌ها ادعای اجماع بر مطلبی داشتند و هفت قرن علمای شیعه دنبال دليل بودند و پيدا نکرده بودند و اين دلايل يک‌دفعه در اين کتاب پيدا شد، و لذا يکی از مهم‌ترين دليل‌های اعتماد بر اين کتاب اين بود که مدارک فتاوای اصحاب ما که از قديم بود، منحصراً در اين کتاب پيدا شد، لذا عده‌ای فکر کردند که اين کتاب حتماً استنادش به امام رضا (علیه‌السلام) است، خصوصاً که ادعا می‌شد اين کتاب به خط امام رضا (علیه‌السلام) است. 🔸اين کتاب بحث‌های فراوانی را بين اصحاب ما به وجود آورد. آرايی که در مورد اين کتاب مطرح شده اجمالاً از اين قرار است: عده‌ای به آن اعتماد کرده‌اند مثل مرحوم مجلسی؛ عده‌ای مثل مرحوم شيخ حر با اينکه اين کتاب در زمان خود ايشان مطرح بوده، به کتاب اعتماد نکرده‌اند، ولذا آن را جزو مصادر «وسائل»قرار نداده و از اين کتاب نقل نکرده است؛ عده‌ای هم گفته‌اند خبر مرسل است و در حد يک روايت مرسل می‌شود قبولش کرد؛ وعده‌ای هم گفته‌اند بيش از خبر مرسل است، يعنی خبر ضعيفی است که به آن عمل شده و شهرت عملی يافته است. 🔸تشخيص مؤلف اين کتاب خيلی مشکل است؛ زيرا از حين تولد کتاب معلومات درستی به ما نرسيده است و کتاب با يک ابهامی همراه بوده است. مرحوم مجلسی کنکاش و پيگيری کاملی از اين کتاب نکرده است؛ از خطوط علمايی که اطراف آن بوده و اينکه آن علما چه کسانی هستند، اسمی نبرده است. دليل اينکه چرا اسم نبرده، با اينکه ايشان می‌گويد خطوط علما بوده، برای ما معلوم نيست. 🔸غلط‌های فقه الرضا در اين کتاب فعلی که به دست ما رسيده است بيش از دو سه مورد غلط وجود دارد؛ مثلاً شستن پا در وضو را دارد؛ يا درباره آب، روايت آن را حذف کرده و اين مطلب را دارد که اگر در آب کر سنگ بياندازند و موج به دو طرف نرسد، اين آب کر است؛ اين مطلب فتوای ابوحنیفه است و ما در شيعه نداريم. در مجموع چند موردی دارد که شيعه الآن به آن عمل نمی‌کند و در اين کتاب موجود است منبع : دانشنامه ویکی فقه ،ماده :فقه الرضا علیه السلام •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135 ادامه 👇👇👇
☘نکاتی پیرامون:/۲ کتاب علیه السلام 🔸برخى اين كتاب را تاليف امام رضا عليه السلام نمى‌دانند، بزرگانى مانند: شیخ حر عاملی ، سيد خوانسارى، پدر سيد جليل سيد حسين قزوينى، وحید بهبهانی و سید حسن صدر و اينگونه استدلال مى‌كنند: أ- اگر اين كتاب به امام رضا عليه السلام تعلق داشت، چرا هزار سال از آن خبرى نبود و چهار امام بعد از امام رضا عليه السلام نيز به آن اشاره‌اى نداشته‌اند; در غير اين صورت در ميان اصحاب و علما مشهور مى‌شد و حداقل نام آن را در كتب روايى خود مى‌آوردند. ب- در اين كتاب كلماتى آمده كه بعيد است از امام عليه السلام باشد مانند:« من روايت مى‌كنم» يا« روايت شده است» يا« روايت مى‌كند» يا« ما روايت مى‌كنيم» و اين شكل بيان از سياق كلمات امامان معصوم عليهم السلام نيست. ج- در بعضى از قسمت‌هاى كتاب آمده است:« صفوان بن یحیی و فضالة بن أيوب جميعا عن العلاء بن رزين عن محمد بن مسلم عن أحدهما» حال آنكه نام روات را اين گونه آوردن مناسب كتاب‌هاى روايى ياران ائمه است نه خود ائمه علیهم السلام ; لذا احتمال دارد اين كتاب تاليف يكى از اصحاب امام رضا عليه السلام بوده باشد. د- اگر اين كتاب نوشتۀ امام رضا عليه السلام باشد، بايد حتما علی بن بابویه - پدر صدوق- و يا خود شیخ صدوق در كتاب« عیون أخبار الرضا » به آن اشاره مى‌كرد. ه- در اين كتاب احكامى آمده كه مخالف صريح مذهب است مانند:« به جاى مسح پا مى‌توان پا را شست» و اينكه« اگر پوست ميته را دباغى كنيم مى‌توانيم با آن نماز بخوانيم» و اينكه« اگر در ظرف آب خمر بريزد مى‌توان با آن وضو گرفت» و« در نکاح حضور شاهد لازم است» و يا اينكه« سورۀ قل أعوذ برب الناس و قل أعوذ برب الفلق جزو قرآن نيست.» منبع : دانشنامه ویکی فقه، ماده :فقه الرضا علیه السلام •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135