eitaa logo
دانشنامه حضرت صادق علیه السلام
555 دنبال‌کننده
680 عکس
50 ویدیو
23 فایل
ا ﷽ ا یا هادی پای مکتب اهل بیت می نشینیم و به قال الباقر و قال الصادق گوش فرا می دهیم که زیبا فرمودند: به شرق و غرب بروید علم صحیحی جز آنچه از نزد ما خارج شود نمی یابید. 🔸فقه روایی 🔸حدیث 🔸مبانی حدیثی 🔸معارف سرآغاز: ۲۵ شوال ۱۴۴۴ ۲۶ اردیبهشت۱۴۰۲
مشاهده در ایتا
دانلود
۱-/ا کتاب علیه السلام #ابن_ادریس علیه السلام علیه السلام کتاب برقی نظراستاد کتاب کتاب اسناد کتاب حضرت باقر علیه السلام علیه‌السلام علیه‌السلام کتاب کتاب علیهم السلام کتاب کتاب کتاب علیها السلام علیه السلام علیهم السلام علیه السلام حضرات علیهم السلام کتاب کتاب
ا ﷽ ا 🔻 (۸-۱۰ ق)، پسر رسول خدا (ص) و ماریه قبطیه بود که پیش از دو سالگی از دنیا رفت و در روز وفات او، کسوف رخ‌ داد. 🔸ابراهیم فرزند رسول خدا (ص) در ذی‌الحجه سال هشتم هجری در مدینه به دنیا آمد. مادرش، ماریه قبطیه، هدیه‌ای از سوی حاکم اسکندریه به پیامبر (ص) بود که پس از اسلام آوردن به همسری پیامبر درآمد. 🔸پیامبر نام "ابراهیم" را به یاد جد بزرگوارش انتخاب کرد و تولد او را مایه آزادی مادرش از بردگی دانست. 🔸پیامبر (ص) ابراهیم را به ام‌برده، زنی از طایفه بنی‌نجار سپرد و مرتباً به دیدارش می‌رفت. او شباهت ابراهیم به خود را با افتخار یاد می‌کرد. 🔸ابراهیم در حدود ۱۶ تا ۲۲ ماهگی بنابر نقلی در ۱۷ رجب سال دهم هجری از دنیا رفت. در همان روز خورشید گرفت، و مردم آن را نشانه‌ای از مرگ ابراهیم دانستند، اما پیامبر (ص) این باور را رد کرد و فرمود: «خورشید و ماه برای مرگ یا زندگی کسی نمی‌گیرند». پیامبر در غم از دست دادن فرزندش بسیار گریست. به او گفتند: «شما هم گریه می‌کنید؟» فرمود: «دل می‌سوزد و چشم اشک می‌ریزد، اما سخنی نمی‌گویم که خدا را به خشم آورد.» 🔸ابراهیم به دست امام علی (ع) غسل داده شد و کنار عثمان بن مظعون در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد. پس از مرگ ابراهیم، منافقان به پیامبر طعنه زدند که اگر پیامبر واقعی بود، فرزندش نمی‌مرد و حتی ایشان را "ابتر" نامیدند. بر مزار ابراهیم در بقیع گنبدی ساخته شد که بعدها توسط وهابیان ویران گردید. 📚مطالعه👇👇👇 📥 wikifeqh.ir/ابراهیم_بن_محمد_رسول‌الله عليه السلام •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
✅در سال ششم هجرت، نمایندگانی را به کشورهای خارجی از جمله مصر فرستاد، مقوقس حاکم مصر و اسکندریه هر چند دعوت رسول اکرم(ص) را نپذیرفت، ولی همراه پاسخ نامه‌ اش، هدایایی از جمله کنیزی به نام ماریه برای رسول اکرم(ص) فرستاد‌. این کنیز بعدها افتخار همسری رسول اکرم(ص) را پیدا کرد و فرزندی برای رسول خدا(ص) آورد که حضرت(ع) نامش را ابراهیم گذاشت. مورخین تاریخ ولادت ابراهیم را هفتم ذی الحجه سال هشتم هجری نوشته اند.(۱) نقل است که بعد از تولد ابراهیم، رسول اکرم(ص) شاد شد و او را به عایشه نشان داد و فرمود : 📋《اُنْظُرِي إِلَى شِبْهِهِ بِی!》 ♦️شباهت او را را به من بنگر!(۲) رسول اکرم(ص) به شدت به ابراهیم علاقه‌ مند بود، ولی ابراهیم در هیجده ماهگی بیمار شد و از دنیا رفت. شیخ طوسی در مورد تاریخ وفات ابراهیم می نویسد : 📋《وَ فِی اَلْيَوْمَ اَلثَّامِنَ عَشَرَ مِنْ ذِي اَلْحِجَّةِ كَانَ وَفَاةِ إِبرَاهِيمَ بنَ رَسُولِ اللهِ(ص)》 ♦️در روز هیجدهم از ماه ذی الحجه وفات ابراهیم پسر رسول خدا(ص) می باشد.(۳) بلاذری می نویسد : رسول اکرم(ص) در مرگ ابراهیم به شدت غصه‌ دار شد و در سوگ فرزندش خطاب به کوه فرمود : 📋《يَا جَبَلُ! لَوْ بِكَ مَا بِي لَهَدَّكَ. وَلَكِنَّا نَقُولُ كَمَا أَمَرَنَا اللَّه : إنّا لِلهِ وَ إنّا اِلَیْهِ راجِعونَ وَ الْحَمدُ لِلهِ رَبِّ الْعالَمینَ》 ♦️ای کوه! اگر آنچه بر من وارد شده بر تو وارد می‌شد، تو را درهم می‌کوبید، ولی ما همان‌گونه که خدا فرمان داده، می‌ گوییم : بازگشت همه به سوی خداست و خداوند را سپاس می گوییم.(۴) طبق نقلی؛ حضرت رسول اکرم(ص) در فوت ابراهیم بسیار محزون و غصه دار شد، خداوند سوره کوثر را در تسلّی قلب آن حضرت(ص) نازل کرد. چنانچه امام صادق(ع) می فرماید : 📋《اَلْكَوْثَرُ نَهَرٌ فِي اَلْجَنَّةِ أَعْطَى اَللَّهُ مُحَمَّداً عِوَضاً مِنِ اِبْنِهِ إِبْرَاهِيمَ(ع)》 ♦️کوثر نهری است در بهشت که خدا آن را به پیامبرش به جای ابراهیم پسرش که از دنیا رفت عطا کرد.(۵) و چون برخى به آن حضرت(ص) اعتراض کردند که؛ اى رسول خدا! مگر تو ما را از گریه نهى نکردى؟ حضرت(ص) فرمود : 📋《إِنَّمٰا أَنَا بَشَرٌ! تَدْمَعُ الْعَيْنُ وَ يَيْجَعُ الْقَلْبُ وَ لَا نَقُولُ مَا يُسْخِطُ الرَّبَّ! يَا إِبْرَاهِيمُ وَ إِنَّا بِكَ لَمَحْزُونُونَ!》 ♦️من نیز انسانم! چشم می‌گرید و قلب اندوهگین می‌شود ولی سخنی که خداوند را به خشم آورد نمی‌گوییم. ای ابراهیم! ما نسبت به تو محزون و غمگینیم.(۶) در تاریخ آمده است که؛ در آن روز که ابراهیم از دنیا رفت، خورشید گرفت و مردم مدینه گفتند : خورشید به خاطر مرگ ابراهیم گرفته است! رسول خدا(ص) براى رفع این اشتباه و مبارزه با این موهومات و خرافات به منبر رفت و مردم را مخاطب ساخته فرمود : 📋《أَيُّهَا اَلنَّاسُ! إِنَّ كُسُوفَ اَلشَّمْسِ وَ اَلْقَمَرِ آيَتَانِ مِنْ آيَاتِ اَللَّهِ يَجْرِيَانِ بِأَمْرِهِ مُطِيعَانِ لَهُ لاَ يَنْكَسِفَانِ لِمَوْتِ أَحَدٍ وَ لاَ لِحَيَاتِهِ》 ♦️اى مردم همانا خورشید و ماه دو نشانه از نشانه‏‌هاى قدرت حق تعالى هستند که تحت اراده و فرمان او هستند و براى مرگ و حیات کسى نمى‏‌گیرند.(۷) هنگام وفات ابراهیم، حضرت رسول اکرم(ص) به امام علی(ع) دستور فرمود : 📋《یَا عَلِيٌّ(ع)! فَجَهِّزِ اِبْنِي فَقَامَ عَلِيٌّ(ع) فَغَسَّلَ إِبْرَاهِيمَ وَ حَنَّطَهُ وَ كَفَّنَهُ》 ♦️ای علی(ع)! پسرم ابراهیم را تجهیز کن! سپس امام علی(ع) برخاست و ابراهیم را غسل و حنوط و دفن کرد.(۸) سرانجام ابراهیم(ع) در بقیع در کنار قبر عثمان بن مظعون  دفن شد و رسول اکرم(ص) سنگی بر سر مزار او قرار داد و بر قبر او آب پاشید.(۹) 📚منابع : تاریخ اسلام ۱)الطبقات الکبری ابن سعد، ج۱، ص۱۰۸ ۲)انساب الاشراف بلاذری، ج۱، ص۴۵۰ ۳)ﻣﺼﺒﺎﺡ ﺍﻟﻤﺘﻬﺠﺪ شیخ طوسی، ﺹ۸۱۲ ۴)انساب الاشراف بلاذری، ج۱، ص۴۵۱ ۵)بحار الأنوار مجلسی، ج۸، ص۱۳۵ ۶)بحار الأنوار مجلسی، ج۷۹، ص۹۱ ۷)بحار الأنوار مجلسی، ج۸۸، ص۱۵۵ ۸)الکافی شیخ کلینی، ج۳، ص۲۰۸ ۹)الطبقات الکبری ابن سعد، ج۱، ص۱۱۵ عليه السلام •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
✅یکی از فضائلی که به امام حسین(ع) اختصاص یافته، این است که حضرت رسول اکرم(ص) پسر خودش ابراهیم را، به خاطر شدّت محبت به امام حسین(ع) فدای حسین(ع) کند. این جریان از ابن عباس چنین نقل شده است؛ روزی نزد پیامبر اکرم(ص) بودم، در حالی که؛ 📋《..وَ عَلَى فَخِذِهِ اَلْأَيْسَرِ اِبْنُهُ إِبْرَاهِيمُ وَ عَلَى فَخِذِهِ اَلْأَيْمَنِ اَلْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ(ع) وَ هُوَ تَارَةً يُقَبِّلُ هَذَا وَ تَارَةً يُقَبِّلُ هَذَا》 ♦️پیامبر اکرم(ص) فرزندش ابراهیم را بر زانوی چپ و نوه‌اش حسین(ع) را بر زانوی راست خود نشانده بود. و یک بار حسین(ع) را می بوسید و یک بار ابراهیم را! سپس جبرئیل نازل شد و گفت : 📋《يَا مُحَمَّدُ(ص)! إِنَّ رَبَّكَ يَقْرَأُ عَلَيْكَ اَلسَّلاَمَ وَ يَقُولُ : لَسْتُ أَجْمَعُهُمَا لَكَ فَافْدِ أَحَدَهُمَا بِصَاحِبِهِ》 ♦️ای محمد(ص)! خدا به تو سلام می‌رساند و می‌گوید : ما این دو فرزند را برای تو با هم نمی گذاریم، یکی از آنها را فدای دیگری گردان! 📋《فَنَظَرَ اَلنَّبِيُّ(ص) إِلَى إِبْرَاهِيمَ فَبَكَى وَ نَظَرَ إِلَى اَلْحُسَيْنِ(ص) فَبَكَى وَ قَالَ : إِنَّ إِبْرَاهِيمَ أُمُّهُ أَمَةٌ وَ مَتَى مَاتَ لَمْ يَحْزَنْ عَلَيْهِ غَيْرِي وَ أُمُّاَلْحُسَيْنِ(ع) فَاطِمَةُ(س) وَ أَبُوهُ عَلِيٌّ(ع) اِبْنُ عَمِّي لَحْمِي وَ دَمِي وَ مَتَى مَاتَ حَزِنَتْ اِبْنَتِي وَ حَزِنَ اِبْنُ عَمِّي وَ حَزِنْتُ أَنَا عَلَيْهِ وَ أَنَا أُوثِرُ حُزْنِي عَلَى حُزْنِهِمَا! يَا جَبْرَئِيلُ! يُقْبَضُ إِبْرَاهِيمُ فَدَيْتُهُ لِلْحُسَيْن(ع)!》 ♦️حضرت نگاهی به صورت حسین(ع) کرد و نگاهی به صورت ابراهیم، و گریه کرد، پس فرمود :  اما ابراهیم مادرش کنیز است، هرگاه بمیرد کسی غیر از من برای او محزون نمی شود، اما حسین(ع) مادرش فاطمه(س) و پدرش علی(ع) است که به منزله گوشت و خون من است، هر گاه حسین(ع) بمیرد دخترم فاطمه(س) محزن و غصه دار می شود، پسر عمم علی(ع) هم محزون می شود و خودم هم محزون می شوم و من اختیار کردم حزن خود را بر حزن آنها! ای جبرئیل! ابراهیم بمیرد، او را فدای حسین کردم.  ابن عباس می گوید : 📋《فَقُبِضَ بَعْدَ ثَلاَثٍ فَكَانَ اَلنَّبِيُّ(ص) إِذَا رَأَى اَلْحُسَيْنَ(ع) مُقْبِلاً قَبَّلَهُ وَ ضَمَّهُ إِلَى صَدْرِهِ وَ رَشَفَ ثَنَايَاهُ وَ قَالَ فُدِيتُ مَنْ فَدَيْتُهُ بِابْنِي إِبْرَاهِيمَ》 ♦️ابراهيم پس از سه روز از دنیا رفت. لذا پیامبر اکرم(ص) هر گاه امام حسین(ع) به سويش مى‏‌آمد، او را مى‏‌بوسيد و بر سينه مى‌‏چسباند و دهانش را مى‏‌‌مكيد و می فرمود : من به فدای کسی شوم که پسرم ابراهیم را فدای او گردانیدم.(۱) 📚منبع : تاريخ اسلام ۱)مناقب ابن شهر آشوب، ج۴، ص۸۱ عليه السلام حضرت علیه السلام •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
ا ﷽ ا 🍀گریه رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله در وفات فرزند دلبندشان 🛑وَ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ اَلْأَنْصَارِيِّ رَضِيَ اَللَّهُ عَنْهُ قَالَ: أَخَذَ رَسُولُ اَللَّهِ بِيَدِ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ عَوْفٍ فَأَتَى إِبْرَاهِيمَ وَ هُوَ يَجُودُ بِنَفْسِهِ فَوَضَعَهُ فِي حَجْرِهِ فَقَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي لاَ أَمْلِكُ لَكَ مِنَ اَللَّهِ تَعَالَى شَيْئاً وَ ذَرَفَتْ عَيْنَاهُ فَقَالَ لَهُ عَبْدُ اَلرَّحْمَنِ يَا رَسُولَ اَللَّهِ تَبْكِي أَ وَ لَمْ تَنْهَ عَنِ اَلْبُكَاءِ فَقَالَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ إِنَّمَا نَهَيْتُ عَنِ اَلنَّوْحِ عَنْ صَوْتَيْنِ أَحْمَقَيْنِ فَاجِرَيْنِ صَوْتٍ عِنْدَ نَغَمِ لَهْوٍ وَ لَعِبٍ وَ مَزَامِيرِ شَيْطَانٍ وَ صَوْتٍ عِنْدَ مُصِيبَةٍ وَ خَمْشِ وُجُوهٍ وَ شَقِّ جُيُوبٍ وَ رَنَّةِ شَيْطَانٍ إِنَّمَا هَذِهِ رَحْمَةٌ وَ مَنْ لاَ يَرْحَمْ لاَ يُرْحَمْ لَوْ لاَ أَنَّهُ أَمْرٌ حَقٌّ وَ وَعْدٌ صِدْقٌ وَ سَبِيلٌ بِاللَّهِ وَ أَنَّ آخِرَنَا سَيَلْحَقُ أَوَّلَنَا لَحَزِنَّا عَلَيْكَ حَزَناً شَدِيداً وَ إِنَّا بِكَ مَحْزُونُونَ تَبْكِي اَلْعَيْنُ وَ يَدْمَعُ [يَحْزَنُ] اَلْقَلْبُ وَ لاَ نَقُولُ مَا يُسْخِطُ اَلرَّبَّ عَزَّ وَ جَلَّ ◾️از جابر بن عبد اللّه انصارى رضى اللّٰه عنه نقل شده است كه گفت: رسول خدا صلّى‌اللّٰه‌عليه‌وآله دست عبد الرحمن بن عوف را گرفت و به نزد [فرزندش] ابراهيم برد که در حال جان دادن بود. حضرت او را در دامن خود گذاشت و فرمود: اى فرزند عزيزم! من در برابر [اراده] خدای متعال مالك اختيار تو نيستم،[هيچ كارى از دست من براى تو،در مقابل ارادۀ خدا ساخته نيست.] اشك از ديدگان حضرت جارى شد. عبد الرحمن به حضرت عرض كرد: يا رسول اللّٰه! گريه مى‌كنيد؟ مگر شما از گريه كردن نهى نفرموديد؟ _حضرت فرمود: من فقط از شیون از دو صدای احمقانه فاجرانه نهى كردم؛ صدایی به هنگام آوازه‌خوانىِ لهو و لعب و مزامیر شيطانى و صدايى که به هنگام مصيبت و [توأم] با خراشاندن صورت و پاره كردن گريبان و ناله [اعتراض آميز] شيطانى باشد. این [گريه‌ی من] فقط رحمت است، و «كسى كه رحم نكند و ترحم نداشته باشد مورد ترحم واقع نمى‌شود.» ⬅️[آن گاه حضرت خطاب به فرزندش فرمود:] اگر نه اين بود كه [مرگ] امری حق و وعده‌ای راست و راهى است به سوى خدا و اين كه آخرين ما به اولين ما ملحق مى‌شوند، هر آينه حزن و اندوه ما در [مرگ] تو بسيار شديد مى‌شد. ما بر [مرگ] تو اندوهناكيم. ديده مى‌گريد و قلب اندوهناك مى‌شود ولى چيزى كه باعث غضب پروردگار عزّ و جلّ گردد نمى‌گوييم. 📚مسکّن الفؤاد ج ۱، ص ۱۰۲ علیه السلام •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135