💢نوشتن يعنی انديشيدن رضابابایی نويسندگی، بيش از آنکه از جنس مهارت‌های قلمی باشد، از مقولۀ هنر انديشيدن است. شايد کمتر از بيست درصد نويسندگی، مربوط به واژه‌يابی و جمله‌سازی و عبارت‌پردازی باشد. بيشتر وامدار روشمندی در انديشيدن و معناآفرينی است. نويسندگی، هنر تبديل انديشه به واژه‌ها است. نوشتن بدون استقلال فکری، هياهو برای هيچ است. ما می‌خواهيم از آب کره بگيريم. از هيچ يا يک مشت مشهورات و مقبولات و شنيده‌ها و خوانده‌ها، کتاب و مقاله بسازيم. نمی‌شود. يعنی می‌شود، ولی اين می‌شود که الان شده است. ۱۴۰۳/۰۴/۱۸ #نویسندگی #کانون_نویسندگان_قم تلگرام | ایتا | سایت|

💢لینک فیلم کامل جلسۀ سیزدهم«شرح مثنوی» استاد علی حیدری یساولی 👇👇 http://qomqalam.ir/masnavi13/ #مثنوی #کانون_نویسندگان_قم تلگرام | ایتا | سایت|

💢لینک فیلم کامل جلسۀ چهاردهم«شرح مثنوی» استاد علی حیدری یساولی 👇👇 http://qomqalam.ir/masnavi14/ #مثنوی #کانون_نویسندگان_قم تلگرام | ایتا | سایت|

💢لینک فیلم کامل جلسۀ پانزدهم«شرح مثنوی» استاد علی حیدری یساولی 👇👇 http://qomqalam.ir/masnavi15/ #مثنوی #کانون_نویسندگان_قم تلگرام | ایتا | سایت|

💢پدر و مادر نویسندگی رضا بابایی پدر نويسندگی، انديشه است و مادر آن دموکراسی و دايۀ آن قلم. دربارۀ پدر و دايۀ اين فرزند دلبند، توضيح دادم. اما اين فرزند مشروع، مادر بزرگواری هم دارد که نام آن دموکراسی است. مرادم از دموکراسی، فقط مفهوم سياسی آن نيست. دموکراسی در نوشتن، يعنی آزادگی و استقلال و احترام «عملی» به ديگران. آدم‌های دموکرات، همه‌چيز را برای خودشان نمی‌خواهند. وقتی می‌نويسند، قدرت شگفتی در هم‌ذات‌پنداری دارند. در مقام گردآوری، جامعيت دارند و در نوبت داوری، انصاف. چارچوب‌های ذهنی خود را می‌شناسند و می‌دانند که غير از اين، چارچوب‌های ديگری هم وجود دارد که برای فهم و درک آن بايد تلاش کنند. معمولا لحن اين گروه از نويسندگان، لحن پيشنهاد است، نه فتوا. می‌دانند که ذهنشان اسير دانسته‌ها و تربيت خاص است و ممکن است ديگران اين ذهنيت‌ها را برنتابند. فرق است ميان کسی که می‌نويسد تا ديگران بدانند او چگونه می‌انديشد با کسی که می‌نويسد تا ديگران بدانند که بايد چگونه بينديشند. ۱۴۰۳/۰۴/۲۱ #نویسندگی #کانون_نویسندگان_قم تلگرام | ایتا | سایت|

💢درست‌نویسی جواد محدثی مقصود درست‌نویسی از نظر املای کلمات نیست، که آن هم مهم است. منظور، درست‌نویسی از جهت رسم‌الخط کلمات و علائم نگارشی و نقطه‌گذاری و ... هم نیست، گرچه این نیز ضروری است. رعایت قواعد دستور زبان و صحیح نوشتن جملات هم مورد نظر نیست، که البته این هم سهمی عمده در «درست‌نویسی» دارد. «درست‌نویسی» از نظر «محتوا» و مطلب، محور تأکید ما در این قسمت است. ممکن است آثاری با شیواترین قلم، با رعایت کامل قواعد دستوری و علائم نگارشی و بدون کوچک‌ترین غلط املایی یا اشتباه چاپی، نوشته شود، ولی عیب کار در جای دیگر باشد و اثر را از ارج و اعتبار بیندازد و آن جهت، درستی مطلب است. چقدر کتاب‌ها، در ردّ کتب دیگر نوشته شده است. چه بسیار مقاله‌ها، در پاسخ و اعتراض به مقالات دیگر در مطبوعات و مجلات درج می‌شود. و کلاً دنیای «نقد» (البته نقد محتوایی) دنیای گسترده و جنجالی است که همیشه بوده و اکنون نیز در زمینه‌های مختلف وجود دارد. درستی یا نادرستی نوشته‌ها از کجاست؟ ملاک در «نقد محتوایی» آثار چیست؟ به یقین، بی‌دقتی در نقل و بیان، مسأله‌ساز است. معلومات اندک و مطالعۀ ناقص درباره موضوعی، باز نویسنده را ممکن است به اشتباه افکند. پیشداوری یا غرض‌ورزی در تحقیق و ارائه، غلط‌انداز است. استناد به منابع ضعیف و سست نیز، اشکال ایجاد می‌کند، سست بودن پایه و مبنای استدلال و استشهاد برای نظریه‌های ابراز شده، از سوی دیگر مطلب را ناصحیح می‌سازد، حرفی را بدون تحقیق گفتن و نوشتن نیز چنین است. برگرفته از کتاب «با اهل قلم» ۱۴۰۳/۰۴/۲۴ #نویسندگی #کانون_نویسندگان_قم تلگرام | ایتا | سایت|

🏴السَّلامُ عَلَی الْحُسَیْن وَ عَلی عَلَیِ بْن الْحُسَین وَ عَلی اَوْلادِ الْحْسَیْن وَ عَلی اَصحابِ الْحُسَین فرا رسیدن تاسوعا و عاشورای حسینی را تسلیت می‌گوییم. #تسلیت #کانون_نویسندگان_قم تلگرام | ایتا | سایت|

💢 از رویِ دستِ ویراستار 🔸منبع: کتاب طریق ویرایش ۱۴۰۳/۰۴/۲۷ #ویرایش #کانون_نویسندگان_قم تلگرام | ایتا | سایت|

قالَ الاْمامُ عَلی‌بنُ‌الْحسَین، زَیْنُ‌الْعابدین عَلَیْهِ‌السَّلامُ: سادَةُ النّاسِ فی الدُّنْیا الاَسْخِیاء، وَ سادَةُ الناسِ فی الاخِرَةِ الاتْقیاء. در این دنیا سرور مردم، سخاوتمندان هستند و در قیامت سیّد و سرور مردم، پرهیزکاران خواهند بود. بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۵۰ 🏴 سالروز شهادت جانسوز حضرت امام سجاد علیه‌السلام را تسلیت می‌گوییم. #تسلیت #کانون_نویسندگان_قم تلگرام | ایتا | سایت|

💢چند توصیۀ قلمی به دوستان جوان رضا بابایی ۱. چه و چگونه هر متنی که خواندید و بر دل شما نشست، همه یا بخش‌هایی از آن را دست‌کم دوبار بخوانید. خوانش دوم و سوم، چشم شما را به ظرایف و دقایقی از متن باز می‌کند که در خوانش اول به چشم نمی‌آید. بار اول می‌خوانیم که بدانیم نویسنده «چه» گفته است؛ اما اینکه «چگونه» نوشته است، در خوانش دوم صید می‌شود. ۲. چارچشمی پس از آنکه یادداشت یا مقاله یا کتاب خود را نوشتید، چارچشمی در آن بنگرید؛ یعنی حداقل چهار بار آن را بخوانید و هر بار با چشمی. بار اول را وقف غنی‌سازی متن کنید؛ بار دوم از چشم منتقد در متن خویش بنگرید تا بتوانید کاستی‌ها و ناراستی‌های آن را ببینید؛ بار سوم با چشم مخاطب متوسط و حواس‌پرت بخوانید تا ابهام‌ها و اغلاق‌های نوشتارتان را بیابید و بستُرید. چهارم‌بار را به نیت نازک‌کاری و غلط‌زدایی از صورت متن بخوانید. ۳. گشودگی به اندیشه‌های دیگران دربارۀ هر چه می‌نویسید، غیر از مراجعه به منابع و آثار مرتبط، حتما با چند نفر دربارۀ آن گفت‌وگو کنید. و اگر کسی را برای گپ‌وگفت نیافتید یا نیازی به آن ندیدید، دست‌کم با خودتان گفت‌وگو و محاجّۀ طولانی کنید. نوشتن، ورود به میدان مین است. تنها و بی‌کس وارد این میدان خطرناک نشوید. ۴. احترام به شعور مخاطب من عاملی را نمی‌شناسم که به اندازۀ احترام به شعور مخاطب در توفیق متن مؤثر باشد. کسی که به شعور مخاطب احترام می‌گذارد، سخن تکراری نمی‌گوید، مغلطه نمی‌‌کند، بی‌مایه نمی‌نویسد، وقت خواننده را همچون عمر خویش گرانبها می‌شمارد، جانب حقیقت را فرونمی‌گذارد، فروتن است و هیچ نوشته‌ای را بدون غلط‌گیری‌های مکرر و بدون اطمینان از پاکیزگی آن، منتشر نمی‌کند. ۵. آهستگی هیچ‌کس از راه پُرنویسی و پُرچانگی به جایگاهی بلند نرسیده است و اگر هم برسد، زودا که سرنگون گردد. ۶. پیوستگی اگر هوای نویسندگی در سر دارید، نباید روزی بر شما بگذرد که در آن چند سطری ننوشته باشید؛ هرچند برای خویش و نه برای انتشار. ۷. مثنوی‌خوانی همچنان معتقدم که خواندن هیچ کتابی به اندازۀ مثنوی مولانا، قلم را قدرتمند و چابک نمی‌کند. من هیچ‌گاه فرصت نکردم که دلایلم را دربارۀ این توصیه به‌تفصیل بنویسم. اینجا همین‌قدر می‌گویم که زبان فارسی در کمتر اثری به اندازۀ آثار مولانا زنده و پویا است. انس با این زبان نیرومند، قلم را برای خلاقیت‌های بسیار مستعد می‌کند. تقلید از او و از هیچ کس دیگر جایز نیست؛ اما بیگانگی از سرمایه‌های پیشینی، ابتری و سترونی است. ۱۴۰۳/۰۴/۲۸ #نویسندگی #کانون_نویسندگان_قم تلگرام | ایتا | سایت|

💢 مثنوی‌خوانی 🔸 جلسه هفتگی شرح مثنوی مولانا 🔹 استاد: علی حیدری یساولی 🔹 جلسه شصت‌‌و سوم: شنبه۳۰تیرماه۱۴۰۳ ساعت۱۸:۳۰ 🔻مکان: قم، نبش میدان رسالت، دانشگاه طلوع‌مهر 🔹حضور برای عموم علاقه‌مندان بلامانع است #مثنوی #کانون_نویسندگان_قم تلگرام | ایتا | سایت|

💢 سعدی‌خوانی 🔸 جلسه شرح غزلیّات سعدی و ادبیات معاصر 🔹 استاد: دکتر حسن عزیزی جلسۀ نوزدهم: یک‌شنبه۳۱تیرماه۱۴۰۳ ساعت۱۸:۳۰ 🔻مکان: قم، نبش میدان رسالت دانشگاه طلوع‌مهر 🔹حضور برای عموم علاقه‌مندان بلامانع است #سعدی #کانون_نویسندگان_قم تلگرام | ایتا | سایت|

💢ساده‌نویسی رضا بابایی نویسندهٔ ماهر، از دو جملهٔ هم‌معنا که یکی ساده است و دیگری کمی پیچیده اما زیبا، اولی را برمی‌گزیند و عطای دومی را به لقای آن می‌بخشد. حتی اگر زیبایی و شیوایی را خواستار باشیم، باید بدانیم که سادگی و روانی، طبیعی‌ترین اصل زیبانویسی است؛ زیرا نوشتاری که هموار و بی‌گیروگره است، چنان گرم‌وگیراست که نیاز چندانی به آرایه‌ها و بزک‌های لفظی ندارد. طبیعی ساختنِ سخن، منتهای صنعت‌گری است و نویسنده تا اندیشهٔ بسیار نکند، سخن، طبیعی نتواند گفت. کلام باید عادی به نظر آید و مأنوس باشد. الفاظ و عبارات هر چه معمول‌‌تر و به اذهان نزدیک‌تر، بهتر. سخن باید چنان طبیعی باشد که هر کس بشنود، گمان کند، خود می‌تواند چنین بگوید. ۱۴۰۳/۰۵/۰۱ #نویسندگی #کانون_نویسندگان_قم تلگرام | ایتا | سایت|

💢بخشی از نشست شرح مثنوی (جلسۀ شصت و سوم) استاد علی حیدری یساولی #مثنوی #کانون_نویسندگان_قم تلگرام | ایتا | سایت|

💢آهنگ کلام رضا بابایی به همان دلیل که شعر باید وزن و موسیقی داشته باشد، نثر باید نرم و روان باشد. دست‌انداز و ناهمواری کلام، رشتۀ کلام را در ذهن خواننده پاره می‌کند و او را به زحمت می‌اندازد. کلام هر قدر نرم‌تر، هموارتر و آهنگین‌تر باشد، خواندن آن لذت‌بخش‌تر است. آهنگ کلام در نثر، هیچ قانون و قاعده‌ای ندارد؛ جز داوری گوش و پسند ذوق. به‌مثل «از ماهی تا ماه» ناهموار است و گویی زبان در وقت خواندن آن سکندری می‌خورد؛ اما عکس آن« یعنی «از ماه تا ماهی» هموار و آهنگین است. چرا؟ پاسخ این سوال در موازین دستوری وجود ندارد. فقط حس خواننده و گوش اوست که «از ماه تا ماهی» را بیشتر می‌پسندد و اگر پیام و مفاد کلام هم به نویسنده اجازه بدهد، باید آن را بر «ماهی تا ماه» ترجیح دهد. همچنین است این سخن سعدی که می‌گوید: «آشپز که دوتا شد، آش یا شور می‌شود یا بی نمک.» اگر سعدی می‌گفت: «آشپز که دو تا شد، آش یا بی‌نمک می‌شود یا شور.»همان را گفته، بدون آهنگ و همواری کلام. آنچه اولی (یا شور می‌شود یا بی‌نمک) دارد و دومی (یا بی‌نمک می‌شود یا شور) ندارد، آهنگ است و خواننده بدون این‌که دلیلش را بداند، از جملۀ اولی لذت و تأثیر بیشتری می‌پذیرد. مردم نیز دوست و عادت دارند کلمات را به گونه‌ای ردیف کنند که از دل آنها آهنگی به گوششان برسد و همین موسیقی نامرئی رشته پیوند آن کلمات را با یکدیگر بیشتر می‌کند و از بَر کردن آنها را آسان‌تر. مثلاً «آب برق گاز تلفن» به دلیل آهنگی که دارد، بهتر و آسان‌تر در خاطر می‌ماند تا «گاز تلفن برق آب». برتری و بهتری «دل جگر قلوه»بر «جگر قلوه دل» از همین روست. نمونه‌های دیگر: - دانش و آگاهی‌ای که در این راه لازم است، فقط نزد کارشناسان و متخصصان است. با جابحایی «دانش» و «آگاهی» وزن و آهنگ کلام بسیار بهتر می‌شود: «آگاهی و دانشی که در این راه لازم است، فقط نزد کارشناسان و متخصصان است.» -همچنین «گرفتاری و بلایی» بهتر از «بلا و گرفتاری‌ای» است. -در دعوا، حلوا پخش نمی‌کنند. در این جمله «دعوا» و «حلوا» چنان موسیقی و آهنگی تولید کرده‌اند که شنونده را مسحور می‌کند و حتی به او اجازه نمی‌دهد که بیندیشد آیا واقعا چنین است. و... برگرفته از کتاب «بهتر بنویسیم» ۱۴۰۳/۰۵/۰۳ #نویسندگی #کانون_نویسندگان_قم تلگرام | ایتا | سایت|

💢سازمان ادبیات و تاریخ دفاع مقدس برگزار می‌کند: فراخوان سیزدهمین دورۀ جایزۀ ادبی یوسف «داستان کوتاه دفاع مقدس» #اطلاع‌رسانی #کانون_نویسندگان_قم تلگرام | ایتا | سایت|

💢 سه‌گانه‌های نگارش محمدکاظم کاظمی 🔻 متن اصلی از آنجا که در تهیۀ این غذا از سبزی کوهی به نام «بولو» (بولان) استفاده می‌کنند (این سبزی صرفاً در بعضی مناطق مانند کوه عروس در پنجاب یافت می‌شود)، به بولانی معروف شده است. 🔹نظر ویراستار عبارت حالت جمله در جمله یافته و به خصوص دو تا پرانتز، آن را خیلی شلوغ و دشواریاب ساخته است. پیشنهاد من این است که ابتدا اصل مطلب را که چرا این غذا «بولانی» نامیده شده تمام کنیم. بعد دربارۀ آن سبزی توضیح دهیم که در کجا یافت می‌شود. به این صورت. ✅ حاصل ویرایش این غذا از آن روی به «بولانی» معروف شده است که در تهیۀ آن از «بولو» (بولان) استفاده می‌شود که نوعی سبزی کوهی است. این سبزی صرفاً در بعضی مناطق مانند کوه عروس در پنجاب یافت می‌شود. ۱۴۰۳/۰۵/۰۴ #نگارش #کانون_نویسندگان_قم تلگرام | ایتا | سایت|

💢 مثنوی‌خوانی 🔸 جلسه هفتگی شرح مثنوی مولانا 🔹 استاد: علی حیدری یساولی 🔹 جلسه شصت‌‌و چهارم: شنبه۶مرداد۱۴۰۳ ساعت۱۹:۴۵ 🔻مکان: قم، نبش میدان رسالت، دانشگاه طلوع‌مهر 🔹حضور برای عموم علاقه‌مندان بلامانع است #مثنوی #کانون_نویسندگان_قم تلگرام | ایتا | سایت|

💢جهان‌های نوشتن وقتی فقط برای مخاطب می‌نویسیم، وقتی برای شوق خودمان به هنرهای کلامی می‌نویسیم. این‌ها دو مسیر متفاوت‌اند. در این ویدیو، از زبان استاد مصطفا پورنجاتی، با نویسندگی کاربردی و نویسندگی خلاق آشناتر شوید. ۱۴۰۳/۰۵/۰۶ #نویسندگی_خلاق #کانون_نویسندگان_قم تلگرام | ایتا | سایت|

💢بخشی از نشست شرح مثنوی (جلسۀ شصت وچهارم) استاد علی حیدری یساولی #مثنوی #کانون_نویسندگان_قم تلگرام | ایتا | سایت|

💢 سه‌گانه‌های نگارش محمدکاظم کاظمی 🔻متن اصلی «نشانی دقیقی از تاریخ دقیق تولد او در منابع تاریخی نیست.» 🔹 نظر ویراستار عبارت به گونه‌ای است که گویا شخص در منابع تاریخی متولد شده است. در ضمن دو تا «دقیق» داریم که یکی کافی است. ✅ حاصل ویرایش در منابع تاریخی نشانی دقیقی از تاریخ تولد او نیست. ۱۴۰۳/۰۵/۰۹ #نگارش #کانون_نویسندگان_قم تلگرام | ایتا | سایت|

💢 دیکته یا انشا محمد اسفندیاری نویسندگان را به دو دسته می‌توان تقسیم کرد: آنان که دیکته می‌نویسند و آنان که انشا. دیکته‌نویس کسی است که موضوع یا محتوای نوشته‌اش را دیگری تعیین می‌کند و انشانویس، متفکّری است که خود معیّن می‌کند چه بنویسد و چه نویسندگان بزرگ، انشانویس هستند، اما دیکته‌نویسان هم کم نیستند. شاید بشود گفت که اینها فراوانند، ولی چون کپی یکدیگرند، کم به نظر می‌آیند. به هرحال کم یا زیاد، لازم است پدیدۀ دیکته‌نویسی کالبد شکافی شود. گاه نویسنده‌ای به سفارش دیگری در موضوعی می‌نویسد؛ بی آنکه به آن راغب باشد، این، منزل اول دیکته‌نویسی است. منزل بعد و بدتر این است که دیگری برای نویسنده تعیین کند که سمت و سوی نوشته‌‎اش چه باشد. پس دیکته‌نویس کسی است که حداقل، موضوع نوشته‌اش و حداکثر، محتوای آن به فرموده دیگری است. البته ممکن است نویسنده‌ای به تقاضای دیگری در موضوعی بنویسد، اما آن تقاضا، مطابق خواسته خودش نیز باشد. هیهات که چنین نویسنده‌ای را بتوان دیکته‌نویس خواند. کسی که به تقاضای آن مجلّه و به خواهش آن نهاد علمی چیزی می‌نویسد و آن دغدغه خاطر او نیز هست، هرگز دیکته‌نویس نامیده نمی‌شود. یک گروه از دیکته‌نویسان، تاجران علمی هستند. اینها با علم از طریق قلم تجارت می‌کنند. برایشان فرقی نمی‌کند که از این موضوع بنویسند یا آن موضوع. به فرمان این و آن می‌نویسند و به فرموده آن و این. نمی‌نگرند چه باید نوشت، می‌نگرند چه می‌خواهند تا نوشت. روزی از تمدّن ری می‌نویسند و روزی از تمدّن روم. گاهی از دیالکتیک می‌نویسند و گاهی از هرمنوتیک. یک بار از اتیک می‌نویسند و دیگر بار از پولیتیک. برگرفته از کتاب «اخلاق نگارش» ۱۴۰۳/۰۵/۱۰ #نویسندگی #کانون_نویسندگان_قم تلگرام | ایتا | سایت|

💢 مثنوی‌خوانی 🔸 جلسه هفتگی شرح مثنوی مولانا 🔹 استاد: علی حیدری یساولی 🔹 جلسه شصت‌‌و پنجم: شنبه۱۳مرداد۱۴۰۳ ساعت۱۸ 🔻مکان: قم، نبش میدان رسالت، دانشگاه طلوع‌مهر 🔹حضور برای عموم علاقه‌مندان بلامانع است #مثنوی #کانون_نویسندگان_قم تلگرام | ایتا | سایت|

💢 سه‌گانه‌های نگارش محمدکاظم کاظمی 🔻 متن اصلی هنگامی‌که عبدالرحمان خان به مزارشریف رسید، به مشکل توانست بدگمانی و نفرت شدید خود از کاکایش را پنهان کند. 🔹 نظر ویراستار وقتی «هنگامی‌که»‌ را در ابتدا می‌آوریم که ادامهٔ جمله هم به آن زمان برگردد. مثلاً گفته شود که « هنگامی‌که عبدالرحمان خان به مزارشریف رسید، آن شهر در التهاب بود. یعنی اینجا آن «هنگام» مهم است. ولی اگر قرار است ادامهٔ جمله به عبدالرحمان خان برگردد، باید اسم او در ابتدا بیاید. ✅ حاصل ویرایش عبدالرحمان خان هنگامی‌که به مزارشریف رسید، به مشکل توانست بدگمانی و نفرت شدید خود از کاکایش را پنهان کند. ۱۴۰۳/۰۵/۱۵ #نگارش #کانون_نویسندگان_قم تلگرام | ایتا | سایت|