#سرخط | نکات مهم بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار جمعی از مسئولان ارشد سه قوه ۱۴۰۴/۰۱/۲۶
🚩 راهبرد ایران در مذاکره عمان: بدبین به دشمن، خوش‌بین به توانایی‌های خود
🔸ما یک کمبود در کشور داریم که آن مهم است. ما کمبود قانون نداریم، کمبود مقرّرات نداریم، کمبود طرحهای خوب نداریم... آنچه کمبود داریم «پیگیری» است؛ #پیگیری.
🔹جلسه خوب است، تصمیم‌گیری خوب است، شوق و ذوق و انگیزه‌ی سران و مدیران بسیار خوب و چیز لازم و مبارکی است امّا کافی نیست.
🔸یکی از کارهای خیلی لازم صرفه‌جویی است... #صرفه‌جویی مهم است؛ در مصرف برق، در مصرف حاملهای انرژی. خود دستگاه‌های دولتی بایستی بیشتر از همه صرفه‌جویی کنند؛ چون بزرگ‌ترین مصرف‌کننده خود دولت است، دستگاه‌های دولتی‌اند.
🔹 دستور کارِ مشترکِ درجه‌ی یک دستگاه‌ها را در زمینه‌ی مسائل اقتصادی، کمک به تحقّق #شعار_سال قرار بدهیم. یعنی این که «سرمایه‌گذاری برای تولید» شعار بشود و همه خود را موظّف بدانند برای این کار، کشور را از بسیاری از مشکلات نجات خواهد داد.
🔸 ما مشکل #سرمایه‌گذاری داریم. پول دست مردم کم و بیش هست، هنر این است که شما [مسئولین] بتوانید این پول را هدایت کنید به سمت سرمایه‌گذاری و سرمایه‌گذاری‌های تولیدی.
🔹[شما مسئولین] امنیّت سرمایه‌گذاری را تأمین کنید... موانع #سرمایه‌گذاری_داخلی را برطرف کنید. این یکی از بهترین راه‌های خنثی کردن تحریم است.
🔸 مسئله‌ی #تحریم دو جور علاج دارد: یکی رفع تحریم است، که این دست ما نیست، دست طرف مقابل است؛ یکی خنثی کردن تحریم است که این دست ما است.
🔹 راه‌های خنثی کردن تحریم را پیدا کنید؛ راه‌های زیادی وجود دارد، و واقعاً میشود تحریمها را خنثی کرد بلکه حتّی اگر از #ظرفیتهای_داخلی خوب استفاده کنیم، میشود کاری کرد که کشور در مقابل تحریم آسیب‌ناپذیر بشود.
🔸 مسئله‌ی گسترش #روابط_تجاری جزو حرفهای مؤکّد بنده است. با کشورهای همسایه در اولویّت، با کشورهایی که در آسیا قطب اقتصادی‌اند روابط اقتصادی را روان کنید.
🔹 یک جمله راجع به این گفتگوهای عمان عرض بکنیم... سعی کنید مسائل کشور را به این گفتگوها گره نزنید؛ این تأکید من است. اشتباهی که در #برجام کردیم، اینجا تکرار نشود.
🔸[در برجام] ما همه‌چیزمان را منوط کردیم به پیشرفت مذاکرات؛ یعنی کشور را شرطی کردیم. خب سرمایه‌گذار وقتی که کار کشور منوط به #مذاکره باشد، سرمایه‌گذاری نمیکند دیگر؛ معلوم است؛ میگوید ببینیم عاقبت مذاکرات به کجا میرسد.
🔹 این مذاکرات هم یک کاری است، یک حرفی است، یکی از کارهای چندین‌گانه‌ی وزارت خارجه است که دارد انجام میدهد. کشور هم کار خودش را در بخشهای مختلف باید بکند.
🔸 به این گفتگوها هم نه به صورت افراطی خوش‌بین باشیم، نه به صورت افراطی بدبین باشیم؛ این هم بالاخره یک کاری است، یک حرکتی است، تصمیم‌گیری شده، دارد اجرا میشود.
🔹[در مذاکرات] نه خیلی خوش‌بینیم، نه خیلی بدبینیم. البتّه به #طرف_مقابل خیلی بدبینیم، طرف مقابل را قبول نداریم، می‌شناسیم طرف مقابل را، امّا به توانایی‌های خودمان خوش‌بین هستیم.
🔸 مسئله‌ی #برنامه_هفتم هم مسئله‌ی مهمّی است... این مصوّبه‌ی مجلس است و کاری است که برای کشور لازم است، متّکی به سیاستهای کلّی نظام است و مجموعاً برنامه‌ی خوبی است.
🔹 در قضایای #غزه، واقعاً این باند تبهکار که بر فلسطین حکومت میکنند، از حد گذرانده‌اند تبهکاری را؛ واقعاً از حد گذرانده‌اند!
🔸 بنده هیچ به یاد ندارم، سراغ ندارم این‌جور حرکتی را که متعمّدانه و با هدف‌گیری خاص، مظلومین را، کودکان را، مریضها را، خبرنگارها را، بیمارستان‌ها را، آمبولانس‌ها را بزنند؛ یعنی واقعاً این خیلی شقاوت فوق‌العاده‌ای میخواهد که این باند و این گروه تبهکارِ خبیث [از آن] برخوردارند!
🔹 [در مقابل جنایات رژیمصهیونیستی در غزه] #دنیای_اسلام باید یک حرکتی بکند، یک کاری باید بکند. بایستی با یک هماهنگی خوبی ــ چه از لحاظ اقتصادی، چه از لحاظ سیاسی، چه در صورت لزوم از لحاظ عملیّاتی ــ دنیای اسلام مجتمعاً روی این مسئله فکر کنند و کار کنند.
🔸[صهیونیست‌ها] منتظر تازیانه‌ی خدا هم باید باشند؛ یعنی این‌جور ظلم کردن، پاسخِ خداییِ سختی خواهد داشت ــ در این تردیدی نیست ــ ولی این [پاسخ الهی]، وظیفه‌ی مردم را، وظیفه‌ی ما را، وظیفه‌ی دولتها را کم نمیکند.
@rahbari_plus
🔰 #گزارش | هشدارهای آیت‌الله خامنه‌ای درباره مساله انرژی که به درستی شنیده نشد! - ۱
* بحران انرژی؛ طرح دشمن و غفلت ما
🔸 رهبر معظم انقلاب از همان نخستین سال‌های پیروزی انقلاب، مسئله مصرف و صرفه‌جویی را نه یک موضوع اقتصادی صرف، بلکه یک مسأله امنیتی و راهبردی دانستند. ایشان در ۴ مهر ۱۳۵۹، در اوج جنگ تحمیلی، فرمودند: «البته امروز هنوز برای طرح این مسأله هم شاید زود است، اما در آنچه که امروز مورد ابتلای ماست، باید سعی کنیم کمال #صرفه‌جویی انجام بشود. این مشت محکمی خواهد بود بر دهان دشمن تا دشمن به‌خاطر نداشتن مواد ضروری زندگی در ما طمع نبرد.»
🔹 این نگاه، سالها بعد نیز تکرار و تکمیل شد. در سال ۱۳۷۷ ایشان هشدار دادند: «#اسراف همان کاری را با کشور می‌کند که دشمن میخواهد.»
این سخن تحلیلی، اگرچه برای برخی در آن زمان ممکن بود کمی غیرقابل پیش‌بینی به نظر برسد، اما رهبر انقلاب آن را به درستی درک کرده و هشدار دادند. با این حال، در ساختار تصمیم‌گیری کشور، با وجود ماهیت هشداردهنده و حتی امنیتی این موضوع، توجه کافی مبذول نشد و سیاست‌گذاری‌های اجرایی متناسب نیز شکل نگرفت.
* راهکارهایی که بر زمین ماند
🔸 رهبر انقلاب از همان سالها، به‌ویژه از اواخر دهه هفتاد، نه‌تنها هشدار می‌دادند، بلکه راهکار هم ارائه می‌کردند. به عنوان مثال در سال ۱۳۷۹، با ابلاغ سیاستهای کلی نظام در بخش #انرژی، محورهای روشنی ترسیم شد:
_کاهش شدت مصرف انرژی
_ارتقاء بهره‌وری
_توجه به ارزش اقتصادی و امنیتی آب
🔹 این سیاست‌ها می‌توانست نقشه راهی برای مهندسی مصرف انرژی در کشور باشد، اما در عمل، بخش عمده آن در حد ابلاغ باقی ماند و در نظام بودجه‌ریزی و برنامه‌ریزی اجرایی و #فرهنگ‌سازی، نهادینه نشد.
🔸 در ۱۵ دی ۱۳۸۲، در جمع کشاورزان، ایشان با صراحت هشدار دادند: «آب‌ها را که هرز می‌رود مهار کنیم... با #کار_علمی و مدبرانه میشود استفاده بهینه کرد.»
اوج هشدارها؛ سال‌های ۱۳۸۷ تا ۱۳۸۹
🔹 اردیبهشت ۱۳۸۷، رهبر انقلاب فرمودند: «ما خیلی مصرف‌زده هستیم. این جامه زشت را باید از تن درآورد.» در همان سال، بار دیگر نسبت به اسراف در آب و برق به‌مثابه یک «#بیماری_مزمن و خطرناک» هشدار دادند و تنها راه نجات را انضباط مالی، صرفه‌جویی و نگاه پرهیزگرانه به مصرف دانستند.
🔸 در نوروز ۱۳۸۸، با نام‌گذاری آن سال به‌عنوان «سال اصلاح الگوی مصرف»، عملاً زنگ بیدارباش ملی را به صدا درآوردند. ایشان در همان روز اول سال تأکید کردند: «آب را صرفه‌جویی کنیم؛ از سدهایمان صیانت کنیم، شبکه‌های آبرسانی را اصلاح کنیم، آبیاری باصرفه در کشاورزی را آموزش بدهیم. زمینه‌سازی کنیم برای کاهش مصرف آب خانگی. کسانی که مصرف زیاد دارند، مالیات بیشتری بدهند، یارانه کمتری بگیرند. بعضی‌ها به‌قدری کم مصرف میکنند که اگر پول آب را هم از آنها نگیریم، مانعی ندارد... در امر نان هم از تولید تا مصرف و بازیافت، همه مراحل باید درست #مدیریت شود.»
🔹 مخاطب اصلی این تاکیدات که دستگاه‌های اجرایی و تصمیم ساز بودند، غفلت کردند و ایشان چند ماه بعد، در خطبه‌های نماز عید فطر (۲۹ شهریور ۱۳۸۸)، با تأسف گفتند: «امسال ما اعلام کردیم سال اصلاح الگوی مصرف؛ همه هم استقبال کردند؛ مسئولین استقبال کردند، مردم - هر کدام صدایشان به ما رسید - استقبال کردند، متخصصین و #نخبگان و افراد مطلع در زمینه‌های اجتماعی و اقتصادی استقبال کردند، گفتند عجب شعار درستی است، شعار خوبی است؛ خوب، چه شد؟ سه چهار ماه متأسفانه کشور دنبال همین هیجانهای کاذب، در این زمینه وقت را از دست داد. ما الان در پایان نیمه‌ی اول سال قرار داریم. البته اصلاح الگوی مصرف مخصوص یک سال نیست؛ سالها طول میکشد. من ایام عید هم این را گفتم؛ شاید ده سال طول بکشد که انسان بخواهد این کار را بکند؛ اما باید شروع کنیم. مسئولین باید در این زمینه تلاش کنند، کار کنند، همکاری کنند، دانشگاه‌ها، افراد مطلع، حوزه‌های علمیه، هر کدام نقشی دارند؛ ان‌شاءاللَّه این نقش را ایفاء کنند و بتوانیم به کمک الهی، با همت دولت محترم که در این زمینه باید پیشتاز باشد و پیشرو باشد و با کمک مردم، این کار را پیش ببریم.»
🔸 این جمله، سندی بر ناکامی اجرایی در این راستا بود؛ حتی در سالی که صراحتاً به «#اصلاح_الگوی_مصرف» اختصاص داشت، ساختار اجرایی نتوانست برنامه‌ای جامع و فرهنگ‌ساز ارائه دهد و فرصت شکل‌گیری یک گفتمان پایدار از دست رفت.
@rahbari_plus