آیت الله #جوادی_آملی 📌 ملکوت عالم 🔹 این امالی‎ ها ـ چه امالی مرحوم صدوق و چه امالی مرحوم مفید ـ اینها را در جلسات و روزهای خصوصی برای اصحابشان می ‎گفتند، املاء می ‎کردند و آنها هم می‎ نوشتند، این امالی‎ ها قدرشان واقعاً مغتنم است. مرحوم مفید در امالی خود این حدیث نورانی را از امام کاظم(سلام الله علیه) نقل می‎ کند که اگر کسی ایمان به خدا بیاورد، عمل صالح او مشکل داشته باشد «فَلَنْ یلِجَ مَلَكُوتَ السَّمَاء»،[1] این یعنی چه؟ سخن از عذاب نیست یا سخن از بهشت نیست یا سخن از قیامت و آینده نیست، می ‎گوید اگر کسی مؤمن باشد و همه اعتقادات او درست باشد اما عمل صالحی که پشتوانه این ایمان باشد کم باشد، این آقا در ملکوت راه ندارد. پس معلوم می ‎شود اگر کسی مواظب ایمان و عمل صالح خود باشد می تواند وارد ملکوت بشود و از اسرار عالم با خبر بشود، از اسرار خودش و دیگران با خبر بشود. این ملکوت را ذات أقدس الهی نشان ابراهیم خلیل داد، در سوره «انعام» فرمود: ﴿وَ كَذلِكَ‏﴾ این فعل مضارع مفید استمرار است؛ یعنی ما مرتّب ملکوت عالم را نشان وجود مبارک خلیل خود می ‎دهیم او هم می‎بینید ﴿وَ كَذلِكَ نُری إِبْراهیمَ مَلَكُوتَ السَّماواتِ وَ الْأَرْض﴾[2] باطن عالم را می ‎بیند. 🔹 دو نفر خدمت رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) رسیدند، حضرت حالا یا خرمایی بود یا چیز دیگری بود تعارف کرد و فرمود میل کنید، آنها گفتند ما روزه داریم، حضرت فرمود شما روزه ندارید، عرض کردند نه ما روزه گرفتیم، فرمود نه همین چند دقیقه یا مثلاً چند ساعت قبل گوشت خوردید، عرض کردند ما چیزی نخوردیم! حضرت دستور داد یک ظرفی بیاورند، بعد فرمود بالا بیاورید، دیدند اینها گوشت قی کردند! عرض کردند یا رسول الله اینها چیست؟! فرمود این غیبتی است که کردید،[3] ﴿أَ یحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ یأْكُلَ لَحْمَ أَخیهِ مَیتاً﴾[4] این است، این می‎ شود ملکوت! اگر گفتند فلان گناه این است، کسی که اهل ملکوت باشد می‎ بیند این را وجود مبارک خلیل حق دید و می ‎بیند: ﴿وَ كَذلِكَ نُری إِبْراهیمَ مَلَكُوتَ السَّماواتِ وَ الْأَرْض﴾. در سوره مبارکه «اعراف» به ما فرمودند ﴿أَ وَ لَمْ ینْظُرُوا فی‏ مَلَكُوتِ السَّماواتِ وَ الْأَرْض﴾،[5] چرا در ملکوت نگاه نمی ‎کنید؟! بین نظر و رؤیت خیلی فرق است! آنکه در سوره مبارکه «اعراف» است ما را تشویق کردند به نظر فرمود: ﴿أَ وَ لَمْ ینْظُرُوا﴾، چرا ملکوت را نگاه نمی ‎کنند؟! پس معلوم می‎ شود راه باز است. نظر در ملکوت معلوم می ‎شود که راه باز است، اگر راه باز نباشد که امر نمی‎ کنند، ترغیب نمی ‎کنند. فرمود چرا ملکوت را نمی ‎بینند و فقط ظاهر آسمان و زمین را می ‎بینند؟! 📚 درس خارج فقه نکاح ـ جلسه 451 تاریخ: 1398/07/10 📝 پی نوشت: [1]. الأمالی(للمفید)، ص184. [2]. سوره انعام، آیه75. [3]. جوامع الجامع، ج4، ص158؛ مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج9، ص203؛ « ... قَالا یا رَسُولَ اللَّهِ مَا تَنَاوَلْنَا فِی یوْمِنَا هَذَا لَحْماً قَالَ ظَلَلْتُمْ تَأْكُلُونَ لَحْمَ سَلْمَانَ وَ أُسَامَة». [4]. سوره حجرات، آیه12. [5]. سوره اعراف، آیه185. 🌿🌿🌿 🔹برای نشر فرهنگ دینی و آشنایی ژرف با آموزه ها ی #قرآنی با پیوستن به کانال قرآنی رحیق از فعالیت های قرآنی حمایت کنید. 👇👇👇 @rahighemakhtoom

#کوثر_حکمت #آیت_الله_جوادی_آملی #اخلاق #عمل_صالح #قیامت #ملکوت #گناه #عالم #شهود 🔅🔅🔅 📌 عناصر محوری بنیان خانواده زمان:3/56دقیقه 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom

برشی از #تفسیر_تسنیم_جلد_اول(25) #تفسیر_قرآن #تفسیر_تخصصی #سوره_حمد #بسم_الله_الرحمن_الرحیم #لطایف_و_اشارات #آیت_الله_جوادی_آملی 🔅🔅🔅 📌 لطايف و اشارات ✅ 2 ـ قداست و بركت نام خدا ▪ وظيفه‌ي دوم انسانها در برابر نام خدا، مبارك دانستن آن و تبرّك جستن به آن است: (تبارك اسم ربّك ذي الجلال والإكرام)[ سوره‌ي الرحمن، آيه‌ي 78. مرحوم فيض كاشاني قرائت «ذوالجلال» را نيز نقل مي كند. در اين صورت «ذوالجلال» نعتِ مقطوع براي اسم خواهد بود و بدين معناست كه اسم خدا داراي جلال و اكرام است (تفسير صافي، ج5، ص117).]. ▪ قرآن كريم اسم خدا را منشاي بركات و نشانه هستي صرفي مي داند كه همه‌ي بركات وجودي از ناحيه‌ي اوست. كسي كه به حقيقتِ اسم خدا واصل شد و آن را تلفظ كرد او با «اسم الله» كاري مي كند كه خودِ خداوند سبحان با «كُنْ» انجام مي دهد و از اين رو اهل معرفت گفته اند: «بسم الله الرحمن الرحيم» از عبد به منزله‌ي «كُنْ» از مولاي اوست. خداي سبحان هر چيزي را اراده كند و با فرمان «كن» تحقق آن را بخواهد، آن شي ء تحقق مي يابد: (إنما أمره إذا أراد شيئاً أن يقول له كن فيكون)[ سوره‌ي يس، آيه‌ي 82.]؛ ▫ همان گونه كه حضرت نوح (عليه السلام) با اسم خدا بر آن طوفان سهمگين و امواج كوه گونه‌ي آب استيلا يافته، كشتي معروف خود را با نام خدا حركت مي داد و آرام مي كرد: (بسم الله مجراها[تقديم بسم الله‌ي بر مجراهاو مرساها همانند تقديم إياك بر نعبد» و نستعين مفيد حصر است؛ حضرت نوح (عليه السلام) نگفت «مجريها ومرسيها بسم الله»، بلكه بسم الله‌ي را مقدم داشت تا مفيد حصر باشد.]ومرساها)[ سوره‌ي هود، آيه‌ي 41.] ▪ سرّ اين كه عبد كامل با «بسم الله» از امواج آتش گلستاني مي آفريند و يا كشتي عظيمي را در طوفاني سهمگين و بر روي امواجي كوه مانند، سير و سكون مي دهد، آن است كه خواسته ها و اراده هايش در مشيّت حكيمانه الهي فاني شده است و نشانه‌ي اين فنا آن است كه جز خواست خداي حكيم، هيچ خواسته اي ندارد. البته چنين كاري از عهده‌ي بندگان و اولياي خاص خدا بر مي آيد، نه هر گوينده‌ي «بسم الله» ▪ اين گونه آثار در روايات براي «اسم اعظم» نيز آمده است و نبايد پنداشت كه اسم اعظم از سنخ لفظ يا مفهوم است تا با لفظ و مفهوم بتوان در تكوين اثر كرد و مثلاً مرده اي را زنده كرد يا از آتشي شعله ور بوستاني سرسبز آفريد؛ زيرا آفرينش تكويني با مقام انساني تأمين مي شود، نه با لفظ و مفهوم. بنابراين، جستجوي اسم اعظم در ميان الفاظ يا مفاهيم براي تأثير بر جهان عيني، كاري افسانه اي است و قرين كاميابي نيست؛ چون جهان هستي با حقيقت اداره مي شود، نه با افسانه. ▫ بسم الله نيز اگر از قلب موحّدي كامل نشئت گرفت به اذن آفريدگار هستي مي تواند بر عالم عيني تأثير بگذارد و از اين رو امام رضا (عليه السلام) مي فرمايد: «بسم الله الرحمن الرحيم» به اسم اعظم الهي از سياهي چشم به سفيدي آن نزديكتر است: «إن بسم الله الرحمن الرحيم أقرب إلي اسم الله الأعظم من سواد العين إلي بياضها»[ نورالثقلين، ج1، ص8.] 🌿🌿🌿 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom

#چشمه_حکمت #تفسیر_قرآن #تفسیر_سطح_متوسط #تفسیر_سوره_فجر 🔅🔅🔅 ✳ نگاشت 22: نکات تفسیری آیات 21 تا 26 كَلَّا إِذا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا : «21»وَ جاءَ رَبُّكَ وَ الْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا : «22» وَ جِي‌ءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسانُ وَ أَنَّى لَهُ الذِّكْرى‌:«23»🔸 يَقُولُ يا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَياتِي🔸 «24» فَيَوْمَئِذٍ لا يُعَذِّبُ عَذابَهُ أَحَدٌ «25» وَ لا يُوثِقُ وَثاقَهُ أَحَدٌ «26» 🌿🌿🌿 ▫ «قَدَّمْتُ»: پیشاپیش می‌فرستادم. تقدیم می‌داشتم. ▫ «حَیَاتِی»: زندگی خود. اشاره به این است که آخرت زندگی اصلی است و دنیا در حقیقت زندگی نبوده است. ✅ ۱ - خطاکاران در قیامت، فرورفته در حسرت و پشیمان از ترک ذخیره سازى توشه آخرت (و جاْىء یومئذ بجهنّم ... یقول یلیتنى قدّمت لحیاتى) ✅ ۲ - در قیامت، افسوس خوردن بر گذشته و اظهار پشیمانى از فراهم نکردن اندوخته هاى کارساز، سودى نمى بخشد. (یلیتنى قدّمت) ✅ ۳ - خطاکاران، زندگانى اخروى خویش را فاقد توشه هاى لازم دیده و در حسرت فرصت هاى برباد رفته بسر مى برند. (یلیتنى قدّمت لحیاتى) ✅ ۴ - جهان آخرت، زندگى حقیقى انسان است و دنیا در مقایسه با آن، فاقد ویژگى هاى زندگانى است. (لحیاتى) 🔹 تعبیر «حیاتى»، بیانگر آن است که گوینده آن، حیات را به آخرت اختصاص داده، آن گونه که گویا حیات او در دنیا، حیات نبوده است. ✅ ۵ - انجام دادن کارهاى سودمند براى آخرت، تنها در دنیا امکان پذیر است. (یلیتنى قدّمت لحیاتى) ✅ ۶ - پى بردن اهل محشر، به نتیجه بخش بودن کارهاى دنیا در آخرت (یومئذ یتذکّر الإنسن ... یقول یلیتنى قدّمت لحیاتى) 🔹 جمله «یقول...» یا حال براى «الإنسان» و یا بدل اشتمال براى «یتذکّر» است. در هر دو صورت، برداشت یاد شده استفاده مى شود. ✅ ۷ - کردار انسان در دنیا، ذخیره هایى ماندگار و تعیین کننده فرجام او در آخرت (قدّمت لحیاتى) ✅ ۸ - ارج نهادن به یتیمان، تغذیه نیازمندان، پرهیز از غصب ارث دیگران و دل نبستن به ثروت، توشه هایى سودمند براى آخرت (لاتکرمون ... لاتحضّون ... تأکلون ... تحبّون ... یلیتنى قدّمت لحیاتى) ✅ ۹ - محرومیت از توشه هاى اخروى، مایه ناکامى از زندگى حقیقى; حتى در آخرت (لحیاتى) 🔹 لام در «لحیاتى» براى تحلیل است و «حیاة» ممکن است مصدر و به معناى «زنده شدن» باشد. بنابراین مفاد آیه شریفه این مى شود که: اى کاش! براى زنده شدن خود، از پیش توشه اى تهیه دیده بودم. این گفته نشان مى دهد که در آخرت، خطاکاران آرزوى زنده شدن داشته و خود را از حیات واقعى محروم مى بینند. ✅ ۱۰ - تذکر و بیدارى انسان در قیامت، حاصلى جز پشیمانى و حسرت ندارد. (و أنّى له الذکرى . یقول یلیتنى قدّمت لحیاتى) 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom

#چشمه_حکمت #تفسیر_قرآن #تفسیر_سطح_متوسط #تفسیر_سوره_فجر 🔅🔅🔅 ✳ نگاشت 23: نکات تفسیری آیات 21 تا 26 كَلَّا إِذا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا : «21»وَ جاءَ رَبُّكَ وَ الْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا : «22» وَ جِي‌ءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسانُ وَ أَنَّى لَهُ الذِّكْرى‌:«23» يَقُولُ يا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَياتِي: «24»🔸 فَيَوْمَئِذٍ لا يُعَذِّبُ عَذابَهُ أَحَدٌ «25» وَ لا يُوثِقُ وَثاقَهُ أَحَدٌ «26» 🔸 🌿🌿🌿 ▫ «عَذَابَهُ»: عذابی که خدا می‌دهد. عذاب مفعولٌ‌به یا مفعول مطلق است و ضمیر (هُ) به خدا برمی‌گردد، و در حقیقت اضافه مصدر به فاعل خود است. ✅ ۱ - عذاب هاى الهى در آخرت، بى نظیر و غیر قابل تشبیه با عذاب هاى دیگران است. (فیومئذ لایعذّب عذابه أحد) 🔹 ضمیر «عذابه» به «ربّک» در آیات پیشین برمى گردد و مفاد آیه شریفه، این است که در قیامت، مانند عذاب خداوند هیچ کس عذاب نمى کند. ✅ ۲ - ترک یتیم نوازى، بى توجّهى به تغذیه فقیران، تصاحب ارث دیگران و دلبستگى شدید به ثروت، مایه گرفتارى به عذابى بى نظیر در قیامت (فیومئذ لایعذّب عذابه أحد) 🔹 ضمیر «عذابه»، ممکن است به انسان برگردد که در آیات پیشین ویژگى هاى او بیان شده بود. در این صورت عذاب - که اسم مصدر و به معناى تعذیب است - به مفعول خود اضافه شده است و مفاد آیه شریفه این است که عذاب کردن آن فرد، به گونه اى انجام مى گیرد که کسى - جز خداوند - آن گونه عذاب نمى کند. ✅ ۳ - ظهور قدرت مطلق خداوند در قیامت و سیطره فرشتگان بر صحنه هاى آن، دلیل بى نظیر بودن عذاب هاى او است. (فیومئذ لایعذّب عذابه أحد) 🔹 حرف «فاء» در «فیومئذ»، آیه شریفه را بر مطالبى که در آیات پیشین بیان شد (از جمله آیه «و جاء ربّک و الملک صفّاً صفّاً») تفریع کرده است. ✅ ۴ - امکان وجود مشابه، براى عذاب هاى دنیوى خداوند (فیومئذ) 🔹 قید «یومئذ» بى نظیر بودن عذاب هاى الهى را به آخرت اختصاص داده است; بنابراین وجود مشابه را براى عذاب هاى دنیوى، نفى نکرده است 🔅🔅🔅 ▫ «لا یُوثِقُ»: به بند نمی‌کشد. به غل و زنجیر نمی‌بندد. «وَثَاق»: به بند کشیدن. به غل و زنجیر بستن. وَثاق به معنی إیثاق است، همچون عَطاء به معنی إعطاء. ✅ ۱ - خداوند در قیامت، خطاکاران را چنان به بند مى کشد که از هیچ کس ساخته نیست. (و لایوثق وثاقه أحد) 🔹 ضمیر «وثاقه» به «ربّک» در آیات پیشین برمى گردد. «وثاق» اسم مصدر براى «ایثاق» (به بند کشیدن) است; نظیر عطا و اعطاء. این کلمه به معناى آنچه چیزى را با آن ببندند، نیز آمده است (مفردات راغب)، ولى این معنا با ترکیب آیه شریفه سازگار نیست. ✅ ۲ - عذاب هاى الهى در آخرت، گریزناپذیر است. (و لایوثق وثاقه أحد) ✅ ۳ - کسانى که یتیمان را گرامى نداشته و بر تغذیه مساکین توصیه نمى کنند و به ناحق ارث دیگران را تصرف کرده و به مال دنیا دل بسته اند، در قیامت به سخت ترین شکل به بند کشیده خواهند شد. (لاتکرمون ... لاتحضّون ... تأکلون ... تحبّون ... و لایوثق وثاقه أحد) 🔹 ممکن است ضمیر «وثاقه» به «الإنسان» برگردد. در این صورت «وثاق» به مفعول خود اضافه شده است. 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom

#قرآن #مراقبت_از_تحریف_قرآن #جانفشانی #ابوذر #سوره_توبه #آیه34 #کاشانی 📌جانفشانی جناب ابوذر_رض- برای جلوگیری از تحریف لفظی قرآن حجت الاسلام #کاشانی زمان:2/42 دقیقه 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom

برشی از کتاب #سروش_هدایت(106) #آیت_الله_جوادی_آملی #اسلام_شناسی #آموزه_های_اسلامی #قرآن_شناسی #آموزه_های_قرآنی #سرمایه_عمر #دانش #خرد #پیام_ها_و_نکته_ها #جامعه_اسلامي_دانشجويان_دانشگاهها 🔅🔅🔅 🍀 تمام ابتهاج در شهود خدايي است كه جمال جميل اَزَلي او تحمّل رُبا است وجلالِ جليل اَبَدي او حريف افكن، و براي لقاي او هر بهايي رخيص است؛ بگفتمي كه بها چيست خاك پايش را اگر حيات گرانمايه جاودان بودي[ديوان حافظ.] اكنون كه شما مشتاقانِ مآثِر قرآن و مفتاقانِ آثار عترتِ طاهرين(عليهم‌السلام)، توفيق تحليل مسايل مهمّ فكري را يافتيد، براي تداوم اين راه و بهره بهينه بردن از آن، لازم است چند اصل حياتي مورد عنايتتان قرار گيرد. ✳ اصل اوّل. نَقد عمر، به ويژه دوران گهربار جواني، نه مانند درآمد تاجران است، و نه شبيه غنيمت مبارزان، و نه همچون لُقَطه (گمشده)عابران، بلكه سرمايه اي است كه با هر گونه درآمدي تفاوت گوهري دارد، لذا هرگز نبايد آن را هزينه كرد، بلكه بايد با آن تجارت نمود كه بهترين شيوه تجاري آن را قرآن كريم ترسيم كرد كه خداوند مشتري عمر است و انسان فروشنده، و بهاي آن بهشتِ اَبَد، و شاهدان چنين داد و ستدي انبياي عظام و قباله تنظيم چنان معامله اي صُحُفِ آسماني، مانند تورات، انجيل و قرآن كريم است.[ سوره توبه، آيه 111.] ▫ امام علي(عليه‌السلام) در تقويم جان و ارزيابي عمر چنين فرمود: «اِنهّ ليس لأنْفسِكُم ثمنٌ إلّا الجنّةُ فلاتبيعوها إلّا بها» [نهج البلاغه، حکمت 456.]؛ نفوس شما به اندازه بهشت مي ارزد و آن را به غير بهشت نفروشيد. ▫ عمر كه سرمايه كسب سعادت است، اگر براي تحصيل غير دلمايه صرف شود، غَبْن است. راه تأمين بهشت عِلم صائب است؛ چه اينكه پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: «لكل شي ءٍ طريقٌ وطريقُ الجنّةِ العلمُ»[ نهج الفصاحه، ج1، ص213.]. دانشِ ناب، هم جواني دانشجو را به جوانمردي تبديل مي كند و هم عمر او را جاودانه مي نمايد؛ چه اينكه اميرمؤمنان(عليه‌السلام) فرمود: «العلماء باقون ما بقي الدهر»[ نهج البلاغه، حكمت 147.]. اگر سرمايه عمر بهاي كالاي كاسد گردد، نفيسي به خسيسي مُبدّل شده و مرداري جاي مرغ ملكوتي را گرفته است: «ذلك مَيّت الأحياء».[ همان، خطبه 87.] جان بي معنا در اين تن بي خلاف هست چون شمشيرِ چوبين در غلاف تا غلاف اندر بود با قيمت است چون برون شد سوختن را آلت است [مثنوي معنوي، دفتر اول، ابيات 712 ـ 713.] 🌿🌿🌿 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 💻به کانال قرآنی رحیق بپیوندید @rahighemakhtoom

#بررسیهای_قرانی #قرائت #قرائت_قرآن #معارف_قرانی #آموزه_های_قرآنی 🔅🔅🔅 📌انس با قرآن ◽براي انس با قرآن، پنج عنوان «قرائت»، «تلاوت»، «ترتيل»، «استماع و انصات» و «تدبر» در قرآن آمده است: عنوان «تدبر»و «قرائت »را در پست های قبلی مورد بررسي قرار گرفت حال عناوين ديگر را بررسي مي‎كنيم: 🌿🌿🌿 3. «تلاوت»: از ريشه «تَلي يَتْلُو» به معني «در پي آمدن، دنبال كردن» است به نحوي كه مابينِ تابع و متبوع، چيزي جز تبعيت نباشد، حال اگر «متابعت»، «امري مادي و يا پيروي در حكم» باشد، مصدرش، «تُلُوّ وِ تِلْو» خواهد بود و اگر «متابعت» به واسطه «قرائت يا تدبر در معني» باشد مصدرش «تِلاوَةْ» مي‎باشد. 🔹 مثالِ پيرويِ مادي و پيروي در حكم: «وَ الْقَمَرِ إذا تَليها».(قسم به ماه آنگاه كه در پي خورشيد رود و در حكمِ نورانيت، از آن تبعيت نمايد). 🔹 مثالِ پيروي در حكم فقط: «وَ يَتْلُوهُ شاهِدٌ مِنْهُ...».(وشاهدي از خاندان پيامبر او را الگو مي‎گيرد و از او متابعت مي‎نمايد). 🔹 مثالِ پيروي در قرائت و تدبرِ معني: «...مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ أُمَّةٌ قائِمَةٌ يَتْلُونَ آياتِ اللَّهِ آناءَ اللَّيْلِ وَ هُمْ يَسْجُدُونَ». (بعضي از اهلِ‌كتاب، امتي بپا خاسته‎اند كه آياتِ خدا را در اوقات شب در حالي كه به سجده رفته‎اند با قرائت و تدبر در معني، ‌دنبال مي‎كنند). 🔹 مثالِ پيروي در قرائت و تدبر و عمل: «الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ أُولئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ...». (كساني كه به آنان كتاب داديم آن را به حق تلاوت مي‎نمايند، چرا كه آنان به آن ايمان دارند). 🔹 در اين مورد، حديث ديگري از پيامبر «حق تلاوت» را «پيرويِ راستين در عمل» معرفي مي‎نمايد: «في قَوْلِهِ تَعالي: «... يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ...»: يَتَّبِعُونَهُ حَقَّ اتّباعِهِ». مي‎بينيم اين آيه شريفه، نظر به تلاوتِ جامع در پيرويِ لفظي، معنوي و عملي دارد. 🔹 پس «تلاوت قرآن»، «متابعت از قرآن در قرائت و دنبال كردن معاني و پيروي در عمل» مي‎باشد؛ بنابراين، «هر تلاوتي»، «قرائت» مي‎باشد امّا «هر قرائتي» لزوماً «تلاوت» ‌محسوب نمي‎شود؛ و اساساً «تلاوت» در مواردي بكار مي‎رود كه مطالب قرائت شده، وجوبِ پيروي را در پي آورد، از اين رو گفته نمي‎شود: «تَلَوْتُ رِقْعَتَكَ»: «نامه‎ات را تلاوت كردم»، بلكه صحيح آن، «قَرَأْتُ رِقْعَتَكَ» مي‎باشد؛ اين معني را بوضوح در آيات مي‎بينيم: «أَ تَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنْسَوْنَ أَنْفُسَكُمْ وَ أَنْتُمْ تَتْلُونَ الْكِتابَ أَ فَلا تَعْقِلُونَ».(آيا مردم را به نيكي فرمان مي‎دهيد و خود را فراموش مي‎كنيد حال آنكه شما كتاب را تلاوت مي‎كنيد! پس چرا تعقل نمي‎كنيد ـ و هواي نفستان را مهار نمي‎زنيدـ). 🔹 در آيه شريفه با توبيخ، ‌سؤال مي‎كند، كه: «تلاوتِ كتاب»، چرا «موجبِ عمل» نگشته است و چرا هوايِ نفس را مهار ننموده است؟ در قرآنِ كريم، آنجا كه از «قرائت»، «تأني و دقت» نيز مقصود باشد فعلِ قرائت با قيد اضافي آورده مي‎شود: «وَ قُرْآناً فَرَقْناهُ لِتَقْرَأَهُ عَلَى النَّاسِ عَلى مُكْثٍ وَ نَزَّلْناهُ تَنْزِيلاً». (و قرآني عظيم را ـ نازل كرديم ـ كه جدا جدايش نموديم ـ قطعه قطعه نازل كرديم ـ به اين مقصود كه آن را برمردم با تأني و درنگ بخواني و به اين دليل كه به نحو خاصي آن را نازل كرديم). 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom

#آیت_الله_جوادی_آملی 📌 اسوه و الگو 🔹 مستحضرید که ذات اقدس الهی دستور داد که ما ـ «إعتصاء» یعنی اقتدا، همان تأسّی است که در تعبیرات فارسی ما رایج است ـ «إعتصاء» کنیم: ﴿لَقَدْ كانَ لَكُمْ﴾ با «لام» قَسم و حرف تأکید، ﴿لَقَدْ كانَ لَكُمْ فی‏ رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَة﴾،[سوره احزاب، آیه21. ] اگر ما نتوانیم این راه را برویم، با جمله خبریه از این خبر و گزارش نمی ‌دهد. یک سلسله مقاماتی هست که مخصوص آنهاست، آنها را از آن جهت ما مأمور نیستیم، چون مقدور ما نیست؛ اما دو چیز مهم را اینها آوردند، یکی معرفی انسان است که انسان را یک موجود ابدی معرفی کردند، یکی همین جهان است. خیلی ‌ها فكر می ‌كردند، جهان همین است، بر فرض هم که معاد نباشد، همین آسمان است و زمین و انسان همین است كه با مرگ پایان می ‌پذیرد؛ اما مهم ‌ترین كار وجود مبارك پیغمبر (عَلَیهِ وَ عَلَی آلِه‏ آلَافُ التَّحِیةِ وَ الثَّنَاء) و همچنین معصوم دیگر (عَلَیهِمُ السَّلام) هم تفسیر عالَم است كه عالم این نیست، این یك گوشه ‌ای از جهان هستی است و هم ما این نیستیم كه پایان ما قبر و مرگ باشد. فرمودند جهان بر فرض همین باشد، این ادامه دارد؛ اگر جهان دیگر هم نباشد، همین به جهان دیگر تبدیل می ‌شود؛ اما الآن جهان ‌های فراوانی است. 🔹 اگر ما از این نشئه طبیعت بیرون بیاییم، دو كار می ‌كنیم: هم آینده خود را می‌بینیم، هم آینده جهان را؛ هرگز بشر با مرگ نمی ‌میرد! قرآن آمده به ما بفهماند كه انسان مرگ را می ‌میراند. ما از تنها چیزی كه از آن می ‌ترسیم مرگ است؛ اگر از بیماری ‌ها هراسناكیم یا از دشمن هراسناكیم یا از مار و عقرب می ‌ترسیم، برای اینكه می ‌ترسیم از بین برویم و بمیریم. این دین آمده به ما بگوید، انسان مرگ را می ‌میراند، ماییم كه مرگ را زیر پا می ‌گذاریم و از روی پل مرگ، به آن طرف عبور می ‌كنیم و به ابدیت می ‌رسیم. این تعبیر قرآن كریم كه ﴿كُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْت‏﴾،[سوره آل عمران، آیه185؛ سوره انبیا، آیه35. ] پیامش این است. نفرمود «كُلُّ نَفْسٍ یذوقه الْمَوْت»، هر كس را مرگ می‌ چشد! فرمود مرگ، مذوق است نه ذائق، هر ذائقی مذوقش را هضم می ‌كند. 🔹 ذات أقدس الهی فرمود، بسیاری از مسایل را كه انبیا، مخصوصاً وجود مبارک حضرت آورد می ‌تواند اُسوه شما باشد، خودتان را ارزان نفروشید. اگر جان را به كمتر از قرآن و عترت فروختیم مغبون هستیم؛ این سوره «تغابن» همین است: ﴿یوْمَ یجْمَعُكُمْ لِیوْمِ الْجَمْعِ ذلِكَ یوْمُ التَّغابُن‏﴾،[سوره تغابن، آیه9. ] اگر كسی به غیر قرآن و عترت معامله كرد، با هر چه داد و ستد كرد مغبون است. 📚 سخنرانی عمومی به مناسبت ولادت رسول اکرم (ص) تاریخ: 1395/09/27 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom

#مفاتیح_الحیات آیت الله #جوادی_آملی #سبک_زندگی_اسلامی #کار #تنبلی #فساد 🔅🔅🔅 💠 پرهیز از تنبلی و کم همتی 🌱امیرمؤمنان (ع) می فرمایند: اگر کار، سخت و توانفرساست، بی کاری دایم هم فساد آور است . 🌱امام باقر (ع) نیز می فرمایند : تنبلی برای دین و دنیا زیانبار است. 🌱امام صادق (ع) به برخی فرزندانش فرمودند: از دو خصلت تنبلی و بی حوصلگی (بیقراری) بپرهیز که این دو مانع بهره گیری تو از دنیا و آخرت می شوند؛ نیز فرمودند: سست نباش تا آن که تو را می شناسد تحقیرت نکند. و فرمودند: سربار مردم نباشید و باز فرمودند: منفورترین مردم نزد خدا کسی است که شب خواب و روز بیکار باشد. 🌱امام کاظم (ع) هم می فرمایند: خدا بنده پرخواب بی کار را دشمن دارد. 🌱ابن عباس گوید: رسول خدا (ص) هرگاه کسی را می دید و از او خوشش می آمد می پرسید: آیا حرفه ای دارد؟ اگر می گفتند: نه، می فرمود: از چشمم افتاد. پرسیدند: چرا ای رسول خدا؟ فرمود: چون هرگاه مومن دارای حرفه ای نباشد به ناچار از دینش برای تأمین زندگیش بهره می برد. (دین فروشی می کند) @rahighemakhtoom

🍀🌹☘🌹🍀 ✳اگرمطالب کانال را سودمند می یابید لینک کانال را برای دوستان خود بفرستید. ✅کانال قرآنی رحیق 👇👇👇 🆔https://eitaa.com/rahighemakhtoom

#تلاوت_قرآن #قاری #قاسم_مقدمی #تلاوت_حزین #سوره_هود 🔅🔅🔅 📌 تلاوت سوره هود قاسم مقدمی را بشنوید: 👆👆👆 ▪ قاسم مقدمی، قاری بین‌المللی خوزستان در گفت‌وگو با ایکنا از خوزستان در این‌باره گفت: یکشنبه این هفته، آقای سید علی مقدم، معاون ارتباطات مردمی دفتر مقام معظم رهبری با من تماس گرفتند و گفتند: رهبر انقلاب تلاوتی از شما از طریق رادیو قرآن شنیدند و درخواست کردند که با شما تماس بگیریم. فرمودند: «سلام برسانید و بگویید این خواندن را با این کیفیت و اصالت ادامه دهند.» ▪ رهبر انقلاب این تلاوت را پسند کرده بودند و ظاهراً گفته بودند اگر صحبت‌های مجری و تشویق حاضران نبود،‌ تصور می‌کردند یکی از قاریان مصری در حال تلاوت است. ▫ از این صحبت خوشحال شدم و انگیزه چندین برابر در من ایجاد شد که این مسیر را ادامه دهم. بحمدالله ایشان با وجود آن همه مشغله و دغدغه وقت می‌گذارند و تلاوت گوش می‌دهند و پیگیری می‌کنند و پیغام تشکر می‌فرستند. این خیلی مایه دلگرمی ما خاصه در جامعه قرآنی است که می‌دانیم رهبر انقلاب به تلاوت‌ها گوش می‌کنند و نظر می‌دهند و نظرشان دقیق و کارشناسی است. 🌿🌿🌿🌿 🌿 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 💻به کانال قرآنی رحیق بپیوندید @rahighemakhtoom