eitaa logo
مرتضی رجائی
1.2هزار دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
713 ویدیو
44 فایل
🔰نویسنده حوزه #تربیت 🔰دانش‌پژوه دکتری #حکمرانی 📚تربیت اسلامی از نگاه رهبر فرزانه انقلاب (۵جلد)، قالب‌های برنامه‌سازی تربیتی (۵جلد)، تربیت با کتاب (۴جلد)، خلوت ناامن. 🆔️ @rajaaei
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
مرحوم آیت الله حائری شیرازی: در دوره‌ای فقهای ما چون موضوع شناس نبودند، بانکدارها توانستند سرشان را کلاه بگذارند و ربا را با پوشش عقود اسلامی جا انداختند. علمایی که هنوز هم معتقدند بانک‌ها مشکلی ندارند و عقود آن‌ها اسلامی است، بهتر است یک سال بیایند بانکداری کنند و بعد بروند سراغ فتوا دادن. چند نفرتان تا به‌حال این حرف یا مشابه آن را شنیده بودید؟ اصلاً می‌دانید چیست و چه نقشی مهمی در استنباط و صدور فتوا دارد؟! پ.ن: آیت‌الله در سال آخر حیات مبارکشان قرار بود درس خارج فقه الاقتصاد را شروع کنند، ولی اجل مهلت نداد، و کاش این درس‌ها برگزار می‌شد و ایشان شاگردانی در این زمینه تربیت می‌کردند. نشانی در ایتا و تلگرام: 🆔 @rajaaei_ir
هدایت شده از حسین زمانی میقان
‏چرا تعداد زیادی از نفرات برتر کنکور اقتصاد باید یک دانشگاه غیرانتفاعی را برای تحصیل انتخاب کنند؟ چرا یک بانک خصوصی حامی مالی آن دانشگاه غیرانتفاعی است؟ عایدی آن دانشگاه برای بانک چیست؟ کدام گربه‌ای برای رضای خدا موش می‌گیرد؟ @hzamanim
بخشی از وصیتنامه یک ایرانی مقیم آمریکا که روی سنگ قبرش نوشته‌اند: هرچه بیشتر در آمریکا ماندم (۵۰سال)، بیشتر به عظمت فرهنگ ایرانی اسلامی پی بردم. هدیه استقلال و آزادی که امام خمینی برای ایران به ارمغان آورده‌اند، آن‌قدر عظیم است که باید تا حد جان‌نثاری از آن حفاظت کرد؛ چون فقط در سایه این هدیه است که ایران می‌تواند فرهنگ خود را حفظ کرده و به بالاترین قله پیشرفت برسد. نشانی در ایتا و تلگرام: 🆔 @rajaaei_ir
مرتضی رجائی
ماجرای کرونا؛ نمونه ای دیگر برای چالش موضوع شناسی در فقه حکومتی در این ویدئو، پروفسور سجادی ماجرای یک کشف پزشکی را روایت میکند که اگر درست باشد، بسیار قابل تأمل است: در همان ماههای نخست شیوع کرونا، او و همکارانش ثابت می کنند که با افزایش ویتامین دی در افراد، میزان ابتلا به کرونا و نیز آمار فوتی بسیار کاهش می‌یابد. آن ها نتیجه این پژوهش را در قالب یک مقاله برای نشریات معتبر پزشکی می فرستند، ولی هیچ نشریه ای آن را منتشر نمی کند. دست آخر سردبیر یکی از این نشریات می گوید: پژوهش شما کاملاً علمی و نتایج آن درست است، ولی کمپانی های داروسازی اجازه نمی دهند این مقاله منتشر شود؛ چون می خواهند داروهای تولیدی خودشان را بفروشند. پروفسور سجادی مقاله را برای یک نشریۀ پزشکی معتبر در عراق می فرستد و پس از انتشار مقاله در این نشریه، نتایج پژوهش خود را به تقریباً همۀ مقامات وزارت بهداشت و درمان ایران اعلام می کند؛ ولی هیچ کس به آن توجه نمی کند و حتی ایشان و آن نشریه عراقی را متهم به بی اعتباری می کنند. با این همه، وزیر بهداشت و درمان عراق این مقاله را جدی می گیرد و با شروع استفاده از ویتامین دی در پروتکل های درمانی، میزان مرگ و میر در عراق به شکل چشمگیری کاهش می یابد. اما ربط این مطلب به فقه حکومتی: مراجعه به متخصصان در ادارۀ جامعه، عقلایی و کاملاً پذیرفتنی است؛ اما پرسش این است که این مراجعه باید در چه سطحی و چگونه باشد و متخصصان مورد مراجعه چه ویژگی هایی باید داشته باشند؟ اگر بپذیریم لازمۀ اسلامی بودن حکومت در جمهوری اسلامی این است که تصمیمات و عملکردهای مسئولان بخش های مختلف باید پشتوانۀ شرعی داشته باشد، و اگر بپذیریم که تنها روش مقبول برای ساماندهی افعال مکلفان عرصه حکمرانی «فقه» است، سخت است بپذیریم که این فقه حکومتی، شناخت موضوعات پیچیدۀ حکومتی و حکمرانی را دربست به نظام کارشناسی واگذار کند و خودش را تنها عهده دار امضای دیدگاه های کارشناسی آن ها بداند؛ مخصوصاً با توجه به آنچه پروفسور سجادی در بخش آخر این ویدئو دربارۀ وجود جدی تعارض منافع در سطوح بالای پژوهش های پزشکی می گوید. به نظر می رسد کلاهی که کارشناسان اقتصادی و بانکدارها درزمینۀ تبیین کارشناسی بانک بر سر فقه و فقها گذاشتند و بلایی که درنتیجۀ آن بر سر نظام اسلامی آمد، پیامد چنین نگاهی به موضوع شناسی در فقه بود. برای خروج از این وضعیت، فقها باید تا حدی کارشناس موضوع شناسی باشند و در این عرصه ورود کنند. نشانی در ایتا و تلگرام: 🆔 @rajaaei_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
در ‎راهپیمایی خودرویی و موتوری امروز، چندبار مشابه این قاب را دیدم؛ موتورسیکلت‌هایی با چهار سرنشین که از ظاهرشان قشنگ پیدا بود از مستضعفان و پابرهنگان هستند؛ از همان‌ها که به فرموده‌ی بنیانگذار کبیر این انقلاب، صاحبان و ولی‌نعمتان اصلی انقلابند. مردمی که سوار این موتورها بودند، محروم و مستضعف بودند، و شاید در دلشان گلایه‌هایی هم داشتند؛ ولی خود را طلبکار انقلاب و رهبر نمی‌دانستند و زمان‌شناس بودند و آرمان‌ها و منافع انقلابشان را بر آرزوها و منافع شخصی‌شان ترجیح می‌دادند. با دیدن این صحنه‌ها هم‌زمان چند حس مختلف داشتم: هم به این غیرت ملی افتخار می‌کردم، هم از طرف حاکمیت از این مردم صبور شرمنده شدم، هم از ‎بانیان وضع موجود متنفر و عصبانی بودم. مدام با خودم می‌گفتم: چرا اعضای یک خانواده‌ی ایرانی که مرد خانواده سال‌هاست کار کرده و بچه‌هایش بزرگ شده‌اند، نباید یک خودروی ساده داشته باشند و ناچار شوند به زحمت سوار یک موتور شوند و در راهپیمایی شرکت کنند؟ اگر خودروسازها درست عمل کرده بودند و مسئولان مربوط به این صنعت وظایف خودشان را به درستی انجام داده بودند، کار به اینجا نمی‌رسید. به قول شاعر: حق مردم به خدا زندگی قسطی نیست حق مردم نه چنین صنعت خودروسازی است ۲۲بهمن نشانی در ایتا و تلگرام: 🆔 @rajaaei_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
مرتضی رجائی
انقلاب سیاسی بدون انقلاب فرهنگی و انقلاب اقتصادی شاید بهتر بود این یادداشت را در انقلاب اسلامی می‌نوشتم؛ شاید هم نه، همان بهتر که حالا می‌نویسم. حرف جدیدی نیست و بارها گفته‌اند و شنیده‌ایم، ولی چند وقت پیش مطلبی خواندم در یکی از منابع اصلی حوزه "اقتصاد توسعه" که دوست داشتم در جایی برای خودم یادداشت کنم؛ چه بهتر که اینجا باشد تا شاید شما هم بخوانید و درباره‌اش فکر کنیم و حرف بزنیم. جانمایه مطلب، اعترافی ضمنی است به یک حقیقت تلخ که به قلم یک اقتصاددان توسعه نوشته شده است. در فصل نخست کتاب "پیشگامان اقتصاد توسعه؛ آینده در چشم انداز" با عنوان "نسل قدیم اقتصاددانان توسعه و نسل جدید"، "جرالد ام. میِر" نوشته است: "پس از ، اقتصاددانان یک‌باره خود را رودرروی موضوع دیدند؛ زیرا حکومت‌های تازه استقلال یافته‌ی کشورهای نوظهور به‌منظور تسریع توسعه کشورهای متبوع خود، جویای نظر این اقتصاددانان بودند. حکومت‌های جدید آسیایی و آفریقایی موفق به کسب از دولت انگلستان شده بودند، ولی برای دست‌یابی به به اقتصاددانان انگلیسی و آمریکایی متوسل شدند. با وجود این، رشته باید دوباره پایه‌گذاری می‌شد" (ص۳۶-۳۵). به نظرم چند سطر بالا را دوباره بخوانید، هرچند در همان مرتبه نخست هم روشن است که چه جوک مضحکی در این نوشته گنجانده شده است: حکومت‌های جدید آسیایی و آفریقایی برای دست‌یابی به استقلال اقتصادی به غرب متوسل شدند؛ به همان‌هایی که تا چندی پیش تحت و سلطه سیاسی‌شان بودند. احمقانه نیست؟! ناگفته پیداست خود نویسنده هم خوب می‌داند که استقلال اقتصادی کشورهای نام‌برده ممکن نیست، وقتی قرار باشد را از آمریکا و انگلیس بگیرند؛ و استعمارگران از استقلال سیاسی مستعمرات خود چندان دلخور نمی‌شوند، اگر بتوانند از راه دانش و تکنولوژی و فرمول‌های اداره کشور، اقتصاد و منابع آن‌ها را در اختیار داشته باشند و چپاول کنند. کاش انقلابیون انقلاب ۵۷ این حقیقت را درک کرده بودند؛ کاش تاریخ خوانده بودند و سرنوشت کشورهای به‌ظاهر استقلال یافته پس از جنگ جهانی را می‌شناختند تا شاید سخن حکیمانه بنیانگذار کبیر انقلاب را درست می‌شنیدند و را جدی می‌گرفتند؛ کاش تعداد بیشتری مثل علامه می‌اندیشیدند تا وقتی او از فرآیند سی تا چهل ساله اسلامی‌سازی گفت، مخالفت نمی‌کردند و ادعای تحویل دو سه ساله علوم اسلامی را سر نمی‌دادند. نشانی در ایتا و تلگرام: 🆔 @rajaaei_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
حالا اگه دو نفر برای نیفتادن به حرام الهی از راه ‎ به هم محرم بشن، از طرف این جریان چنان تقبیح میشن که اگه از قضا صاحب اولاد بشن، تحت فشار ناچار میشن ‎ کنن و ناخواسته به ورطه یک حرام الهی دیگه میفتن. بیچاره خانواده‌های ما که ناچارن فیلم‌های تراویده از این ذهن‌ها رو تماشا کنن. نشانی در ایتا و تلگرام: 🆔 @rajaaei_ir