منظور از #حکمرانی_ولایی؛ یک سیستم فعالیت انسانی هدفمند شامل معناها، رفتارها، ساختارها و فرآیندها می باشد که از طریق آن تعداد زیادی از ذیحقان (اجتماعی (حکمرانی مرتبه اول) و سیاسی (حکمرانی مرتبه دوم)...) بمنظور حل مشکلات #جامعه_اسلامی و #دولت_اسلامی حول نقش محوری #امام و با حقوق متفاوت به منظور تدوین، ترویج و دستیابی به #رشد مورد نیاز برای حرکت در #عالم_آخرت(حکمرانی مرتبه سوم/حکمرانی مبتنی بر عقلانیت دینی) از طریق بسیج، مبادله و به کارگیری طیف وسیعی از ایده‌ها، قوانین، ابزارها و منابع بدون نقض اختیار و اراده مردم و در یک محیط بداءپذیر، پیچیده، متنوع، پویا و تشکیکی... با ارائه خدمت و محصول با #امت_اسلامی تعامل دارند.
@raveshetamadoni
✍️ حکمرانی ولایی؛ از جامعه‌ای ایستا به شبکه‌ای زنده، مشارکت پذیر و مختار
0️⃣ زندگی اجتماعی ما صرفاً یک قرارداد انسانی یا مجموعه‌ای از نهادهای ثابت نیست. آنچه ما را به یکدیگر پیوند می‌دهد، نظام #امر است؛ جریانی که از #ولایت و #امامت سرچشمه می‌گیرد و در مناسبات اجتماعی، طبیعت و فناوری جاری می‌شود. در این شبکه، امر ولایی، نه‌تنها محور #هدایت، بلکه زمینه‌ساز #رشد مردم در مسیر اختیار، مشارکت و مسئولیت‌پذیری آن ها است.
1️⃣ امر، یک فرمان مقطعی نیست، بلکه یک جریان زنده، پویا و هدایت‌گر است که جامعه را به سوی نظام مطلوب (شامل ساختارها، فرآیندها، رفتارها و معناها) سوق می‌دهد. این جریان، برخلاف مفاهیم رایج جریان اصلی جهانی اعم از قدرت و سرمایه، از بالا به پایین تحمیل نمی‌شود، بلکه از #امام و ولی به‌عنوان محور هدایت نشئت گرفته و در شبکه‌ای از روابط انسانی برادرانه و ایثارگونه، سازمانی (اطلاعات بنیاد، انرژی محور...)، طبیعی و فرامادی توزیع می‌شود. امر، نه محدودکننده‌ی اختیار انسان ها، بلکه بستر #رشد آن ها است، زیرا #مردم را از وابستگی به نیروهای سلسله مراتبی جدا کرده و به سمت مشارکت فعال در شبکه‌ی ولایی سوق می‌دهد.
2️⃣ اگر جامعه را یک کل بسته و ایستا ببینیم، بسیاری از پویایی‌های آن را نادیده خواهیم گرفت. اما اگر آن را شبکه‌ای از امور هدایت‌شده بدانیم، متوجه می‌شویم که هر کنش، جایگاه خود را در نظام ولایی می‌یابد. در این نظام، امر، همان پیوندی است که هدایت امام را به #عدالت در روابط اجتماعی ترجمه می‌کند.
3️⃣ عدالت، یک آرمان انتزاعی نیست، بلکه یک ویژگی ذاتی امر ولایی است. در این شبکه، هر چیز از کوچک‌ترین جزء تا کلی‌ترین ساختار به واسطه‌ی امر، جایگاه خود را می‌یابد و به کارکرد صحیح خود هدایت می‌شود. این یعنی امر، سازوکار اجرایی ولایت و امامت است که تحقق هدایت را در تمام عرصه‌ها تضمین می‌کند.
📶 مثال: جریان امر در شبکه‌ی انرژی
برای درک بهتر نقش امر در شبکه‌ی ولایی، می‌توان به یک شبکه‌ی انرژی نگاه کرد.
ولایت، به‌مثابه نیروگاه مرکزی است که منبع اصلی هدایت انرژی را در اختیار دارد.
اما این انرژی در یک نقطه متمرکز نیست، بلکه از طریق شبکه‌ای از نیروگاه‌های محلی، خطوط انتقال و سیستم‌های توزیع، در تمام جامعه جریان پیدا می‌کند.
امر، همان جریان هوشمند و تنظیم‌شده‌ی انرژی است که تعیین می‌کند هر بخش چه مقدار دریافت کند، چگونه توزیع شود و چه سازوکاری برای جلوگیری از اتلاف یا بحران اعمال گردد.
اگر این امر به‌درستی تنظیم نشود، برخی نقاط شبکه با مازاد انرژی و برخی دیگر با کمبود مواجه می‌شوند؛ این همان بی‌عدالتی در توزیع منابع است. همان‌طور که یک شبکه‌ی برق پایدار، نیازمند الگویی عادلانه برای توزیع امر (انرژی) است، جامعه‌ای که در مسیر ولایت هدایت می‌شود نیز به نظامی نیاز دارد که "امر" را به‌درستی در مسیر هدایت و اختیار مردم جریان دهد.
4️⃣ حکمرانی در این چارچوب، اداره‌ی امر است، نه صرفاً اِعمال قدرت. جامعه‌ای که بر اساس امر ولایی شکل می‌گیرد، نه به سرمایه وابسته است و نه به ساختارهای صُلب، بلکه بر پیوند زنده‌ای که از ولایت و امامت نشئت گرفته، متکی است.
5️⃣ امر، نه‌تنها جامعه را در سطح روابط انسانی، بلکه در پیوند با طبیعت، فناوری و عوالم بالاتر به حرکت درمی‌آورد. در چنین نظامی، رشد مردم نه در وابستگی به یک قدرت برتر، بلکه در مشارکت در جریان هدایت تحقق می‌یابد.
6️⃣ جامعه‌ی حقیقی، جامعه‌ای است که در آن هر امر، در شبکه‌ی معنایی ولایت، امامت و عدالت، جایگاه خود را پیدا کند. این تغییری بنیادین در نگاه ما به اجتماع است:
از جامعه‌ای ایستا و صُلب، به شبکه‌ای پویا، هدایت‌شده و مختار که در آن، عدالت، امامت و ولایت، نه مفاهیمی جدا، بلکه اضلاع یک حقیقت زنده‌اند.
@raveshetamadoni