#سخن_بزرگان 🔸 من خیلی دلم برای طلبه‌های مبتدی می‌سوزد. در دوره طلبگی ما کسی به‌عنوان سیاست، آبروریزی و اهانت نمی‌کرد. در جلسات عمومی و خصوصی، غیبت نبود، تهمت نبود، شایعه نبود. 🔹 در زمان جوانی ما، همه به مستحبات اهمیّت می‌دادند. قبل اذان صبح که به حرم مطهّر حضرت معصومه (س) مشرّف می‌شدیم، مسیر مدرسه تا حرم، مثل روزها خیلی شلوغ بود. گاهی مرحوم آیة ‌الله مرعشی نجفی را می‌دیدیم که در هوای سرد، در حالی که هنوز درب حرم بسته بود، پشت درب نشسته‌اند تا درب باز شود و به داخل حرم بروند. 🔸طلبه‌ها واقعاً تقیّد به نماز شب داشتند. آن وقت‌ها ننگ بود کسی نماز شب نخواند یا نماز صبحش را قدری مانده به طلوع آفتاب بخواند. 🔹انس نداشتن طلاب با قرآن ننگ بود، نقص بزرگی محسوب می‌شد. 🔸 مهم‌تر از آن، در جلسات عمومی و خصوصی، غیبت نبود، تهمت نبود، شایعه نبود. در حالی که ما به قول عوام، سیاست ‌مدار هم بودیم، امّا کسی به‌عنوان سیاست، آبروریزی و اهانت نمی‌کرد. 🔹متأسفانه گاهی هنگام اتمام درس، فوراً چند نفر دور همدیگر جمع می‌شوند، یک نفر می‌گوید چه خبر؟ ناگهان تهمت و غیبت و شایعه شروع می شود. @raveshsonnati

#سخن_معصوم #سخن_بزرگان 👌توصیه های امام رضا "علیه السلام" برای روزهای پایانی ماه شعبان: ⬅️ در جمعه آخر ماه شعبان حضرت به ابا صلت هروی چنین فرمود: اى اباصلت ! بیشتر ماه شعبان رفت و این جمعه آخر آن است، پس جبران کن کوتاهی‌هایی را که در ایّام گذشته این ماه کردى، در آن چه از این ماه مانده است. 💠 ۱- بر تو باد به انجام آنچه به حال تو مفید است، 👈بیشتر دعا و استغفار  و تلاوت قرآن انجام بده 👈 و به سوى خدا از گناهان خود توبه کن تا وقتی ماه مبارک فرا رسید، خود را براى خدا خالص کرده باشی ( و به ضیافت و مهمانی خداوند متعال با طهارت روح و قلب و پاک و پاکیزه وارد شوی ) 💠 ۲-  و امانتى بر گردن خود باقى مگذار مگر آنکه آن را ادا کنی (حق الناس مانند  ردّ مظالم و حق الله مانند خمس و زکات) 💠 ۳- در دلت کینه هیچ مؤمنى نباشد مگر اینکه آن را از دل بیرون کنى. 💠 ۴-  تقوای الهی را پیشه کن و در پنهان و آشکار امور خود بر خدا توکل کن زیرا هر که بر خدا توکّل کند خدا او را بس است. 💠 ۵- بسیار بخوان در بقیّه این ماه این دعا را : «اللّهُمَّ اِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لَنا فیما مَضى مِنْ شَعْبانَ فَاغْفِرْ لَنا فیما بَقِىَ مِنْهُ» (خدایا اگر در آن قسمت از ماه شعبان که گذشت ما را نیامرزیده‌اى در این قسمت که از این ماه مانده بیامرز) به درستى که حقّ تعالى در این ماه، بنده هاى بسیاری را از آتش جهنّم به حرمت ماه مبارک رمضان آزاد مى گرداند. ( بحارالانوار ج ۹۷ ص ۷۳)📚 فضل، لطف، رحمت و مغفرت خداوندِ مهربان‌تر از مادر و عظمت ماه مبارک رمضان را ببینید که هنوز نیامده خداوند بندگانش را می آمرزد. 🌸غرق گنه نا امید مشو ز درگاه ما 🌸 که‌ عفو کردن بود در همه دم کار ما 🌸 توبه شکستی بیا هر آنچه هستی بیا 🌸 امیدواری بجوی ز نام غفار ما 🙏🏼 یادی کنیم از مولی و ولی نعمتمان حجة بن الحسن العسکری "عج" و توقع ظهورشان که امیر مومنان علی "علیه السلام" درباره ظهورشان فرمود: " لاَ تُعَاجلوا اَلْأَمْرَ قَبْلَ بُلُوغِهِ فَتَنْدَمُوا وَ لاَ يَطُولَنَّ عَلَيْكُمْ اَلْأَمَدُ فَتَقْسُوَ قُلُوبُكُمْ " پیش از رسیدن این امر (ظهور حضرت مهدی عج) عجله و شتاب نکنید که پشیمان می شوید و آن را دور نشمارید که دلتان  را قساوت می گیرد. ( بحارالانوار، ج۵۲، ص۱۲۳ )📚 🌹اللهم_عجل_لولیک_الفرج🌹 استاد علی مومنی @raveshsonnati

#پرسش_ادبی آیا نفع و ضرر دو معنا از معانی لام و علی هستند؟ شاهد و دلیل؟ پاسخ پرسش تا ساعاتی دیگر ان شاء الله .... @raveshsonnati

#پاسخ_پرسش_ادبی قال الله تعالی: لها ما کسبت وعلیها ما اکتسبت (۲۸۶ بقره) یعنی: برای (به نفع) او (نفس) است آنچه به دست آورْد و بر ( به ضرر) او (نفس) است آنچه به دست آورْد ( یا با زحمت به دست آورْد) وقال مجنون لیلی قیس العامری: على أنّني راضٍ بأنْ أحْمِلَ الهَوى وأخْلُص منها لا عَلَيَّ و لا لِيا 📚خزانة الأدب وغاية الأرب ج ٣ ص ٣٧ یعنی: با اینکه من به اینکه عشقش را به دوش بکشم راضیم و از آن خلاص شوم در حالیکه نه به ضرر من باشد و نه به سود من. وقال توبة بن الحُمَيْر من شعراء الإسلاميّين: وقد زعمتْ لَيلى بأنيَ فاجِرٌ لِنَفْسِيَ تُقاها أو عليها فُجُورها (و لیلی گمان کرد که من فاجر و بدکاره ام در حالی که تقوایم برای من و به نفع من و فجورم بر ضررم است) دلالت لام بر نفع و علی بر ضرر: اولا فی الجمله قطعی است. ثانیا همیشگی نیست بلکه گاهی اوقات است. ثالثا معنای نفع و ضرر موضوع له لام و علی نیست، بلکه نفع لازمه معنای ملکیت یا اختصاص در لام در برخی موارد با توجه به قرائن مقامی و ضرر لازمه معنای استعلا و تفوّق در علی در برخی موارد با لحاظ قرائن معنوی است. به همین دلیل مشاهیری چون ابن حاجب در الکافیه و حسن بن قاسم مرادی در الجنی الدانی و رضی در شرح کافیه و ابن هشام در مغنی و بیشتر نحات معنای نفع و ضرر را در رده معانی لام و علی ذکر نکرده اند و چه زیبا ملا محسن قزوینی در عوامل خود گفته است: " وفيها (يعني اللام) معنى النفع كما أنّ في على معنى الضرر نحو: دعا لي و دعا عليه" @raveshsonnati

#سخن_معصوم #سخن_بزرگان ✍ امام صادق "علیه السلام" فرمود: " رَأس السّنَة شَهرُ رَمَضان " ماه مبارک رمضان، اول سال است. (المراقبات، ص ۲۱۱) 👈در اسلام سه مبدا برای سال وجود دارد: 💠۱- هجرت پیامبر اکرم "صلّی الله علیه و آله" می باشد بر اساس حرکت خورشید که از اول بهار شروع می شود ( هجری خورشیدی) 💠۲- هجرت پیامبر اسلام "صلّی الله علیه و آله "، بر اساس حرکت ماه که از اول محرم شروع می شود. (هجری قمری) 💠۳- ماه مبارک رمضان ( سال معنوی) ⚘ماه برکت ⚘ماه رحمت ⚘ماه مغفرت ⚘ماه نزول کامل قرآن کریم ⚘ماه کسب معرفت ⚘ماه کسب عبادت و بندگی ⚘ماه میهمانی خداوند متعال با پذیرائی های: 🔹️معنوی 🔹️روحانی 🔹️تجلیّات رحمانی 🔹️الطاف کبریائی 🔹️ فیوضات ربّانی 👈 طبق روایات، ارزش این ماه فوق تصور بشر است و ندای لذّت بخش محضر ربوبی و ساحت قدوسی، به قدری آرام بخش است که امام صادق "علیه السلام" در باره آن چنین فرموده اند: "لَذَّةُ ما فِى النِّداءِ اَزالَ تَعَب الْعِبادَةِ وَ الْعَناءِ" لذت ندای خداوند (یَا أیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا) زحمت، سختی و فشار عبادت یک ماه را از بین برده است. (مجمع البیان ذیل آیه شریفه ۱۸۳ بقره) 🌸بر ضیافت خانهٔ فیض نوالت منع نیست 🌸درگشاده است و صلا در داده خوان انداخته 💝ماه رمضانی که افعال اضطراری و غیر اختیاری در آن ماه مانند نفس کشیدن و خوابیدن، ثواب دارد واقعا ماه: 🍃 عبادت 🍃دعا 🍃استغفار 🍃تلاوت قرآن 🍃 کمک به مستمندان 🍃تطهیر قلب و شستشوی روانی 🍃و ریاضت است. 🌸دلا ز نور ریاضت گر آگهی یابی 🌸چو شمع خنده زنان ترک سر توانی کرد. ✍ لذا امام سجاد "علیه السلام" این ماه مبارک را عید اولیاء الهی نامیده است. " السَّلامُ عَلَيْكَ يَا شَهْرَ اللَّهِ الْأَكْبَرَ، وَ يَا عِيدَ أَوْلِيَائِهِ " سلام بر تو ای ماه خدا و ای عید اولیاء خدا. (صحیفه سجادیه، دعای ۴۵) اللهم عجل لولیک الفرج استاد علی مومنی @raveshsonnati

#سخن_معصوم ✔️ قال رسول الله صلی الله علیه و آله 💥إنَّ أبوابَ السَّماءِ تُفتَحُ في أوَّلِ لَيلَةٍ مِن شَهرِ رَمَضانَ و لاتُغلَقُ إلى آخِرِ لَيلَةٍ مِنهُ؛ 🔹درهاى آسمان در شب اوّل ماه رمضان گشوده مى‌شود و تا آخرين شب اين ماه بسته نمى‌شود. 📚 بحار الأنوار، ج ۹۶، ص ۳۴۴. 🌹حلول شهر الله الاکبر، رمضان المبارک را خدمت سروران گرامی تبریک عرض می‌کنیم و از همه بزرگواران ملتمس دعا هستیم.🌹 👉 @raveshsonnati

#ویژه #سخن_معصوم ✔️ ابْنُ أَبِي قُرَّةَ بِإِسْنَادِهِ إِلَى الصَّادِقِ علیه السلام قَالَ‏ إِذَا حَضَرَ شَهْرُ رَمَضَانَ فَقُلْ: 🔹اللَّهُمَّ قَدْ حَضَرَ شَهْرُ رَمَضَانَ وَ قَدِ افْتَرَضْتَ عَلَيْنَا صِيَامَهُ وَ أَنْزَلْتَ‏ (فِيهِ الْقُرْآنَ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَيِّناتٍ مِنَ الْهُدى‏ وَ الْفُرْقانِ‏) اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَعِنَّا عَلَى صِيَامِهِ وَ تَقَبَّلْهُ مِنَّا وَ سَلِّمْنَا فِيهِ وَ تَسَلَّمْهُ مِنَّا فِي يُسْرٍ [مِنْكَ‏] وَ عَافِيَةٍ إِنَّكَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ‏. 📚 الاقبال، ج۱، ب ۴، فصل ۱۵. 👉 @raveshsonnati

#النکت_الشهریة #النكت_الرمضانية (۱) معنای رمضان و علت نامگذاری این ماه به آن 🔹مقدمه 1⃣ رمضان بر وزن غلیان اسمی است از اسماء و علم است برای ماه نهم عربی. 2⃣ به سبب علمیّت و "ان" زائده غیر منصرف است مانند سلمان. 3⃣ تنها ماهی است که نامش در قرآن کریم آمده است، و تنها یک‌بار: " شهر رمضانَ الذي أنزل فيه القرآن" (آیه ۱۸۵ سوره بقره). 4⃣ از جهت شرعی و دینی و مذهبی و معنوی ابتدای سال به شمار می‌آید. از امام صادق علیه السلام روایت شده است: "رأس السّنة شهر رمضان" 📚بحار الانوار، به نقل از اقبال . برای توضیح این حدیث رجوع کنید به بحار، ج ۵۵ ص ۳۷۵ تا ۳۷۷. 🔹ادامه دارد ... . 👉 @raveshsonnati

#النکت_الشهریة #النكت_الرمضانية (۲) ↪️ 🔹دربارۀ نوع کاربرد شهور عربی که آیا با واژۀ «شهر» به کار می‌رود یا بدون آن یا اینکه در مسأله تفصیل است و اینکه آیا مجموع «شهر رمضان» علم است یا خود «رمضان»؟ علّامه سیّد علیخان مدنی در ریاض السّالکین في شرح صحیفة سیّد السّاجدین ج ۶ ص ۱۲ فرموده است: 🔹إضافة شهر إلى أسماء الشهور قاطبة جائزة و هو قول سيبويه‏ و أكثر النحوييّن، و قيل: مختصّ بما في أوّله راء و هو الربيعان و رمضان. 🔹قال الأزهري: العرب تذكر الشهور كلّها مجرّدة من لفظ شهر إلّا شهري ربيع و شهر رمضان‏. قال اللّه تعالى: شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ‏. و قال الراعي: 🔸شهرَي ربیع ما تذوق لبونهم 🔸إلّا حموضا وخمة و دویلا 🔹و لم تستعمله العرب مع غير ذلك و قد تستعمله مع ذي القعدة كذا قال البدر بن مالك في شرح التسهيل‏. 🔹وتعقبه البدر الدماميني بأنّ صدر كلامه يعني قوله: «ما في أوّله راء يقتضي جواز إضافة شهر إلى رجب» وآخر كلامه يعني قوله: «و لم تستعمله العرب مع غير ذلك» يدافعه.‏ انتهی. 🔹و صرّح الأنسوي‏ في الكوكب الدري باستثناء رجب من هذه القاعدة، وقال بعضهم: إنّما التزمت العرب لفظ شهر مع ربيع لأنّ لفظ ربيع مشترك بين الشهر والفصل فالتزموا لفظ شهر مع اسم الشهر للفرق بينهما، وقال ثعلب‏ انّما خصت العرب شهري ربيع و شهر رمضان بذكر شهر معها من دون غيرها من الشهور ليدلّ على موضع الاسم كما قالت العرب ذو يزن و ذو كلاع فزادت ذو ليدلّ على الاسم و المعنى صاحب هذا الاسم‏، انتهی. 🔹وفي حاشية البخاري للدماميني ما نصّه: صرّح الزمخشري بأنّ مجموع المضاف و المضاف إليه في قولك: شهر رمضان هو العلم‏، انتهی. 🔹و قال التفتازاني في شرح الكشّاف: أطبقوا على أنّ العلم في ثلاثة أشهر هو مجموع المضاف و المضاف إليه شهر رمضان و شهر ربيع الأوّل و شهر ربيع الآخر و في البواقي لا يضاف إليه فلذلك حسنت إضافة لفظ شهر إليها و إلّا لم تحسن كما لا يحسن في إنسان زيد أي إضافة العام إلى الخاص‏، انتهی. ↩️ ادامه دارد ... . 👉 @raveshsonnati

#ویژه 💥هل اليك يا ابن احمد سبيل فتلقى 👉 @raveshsonnati

#النکت_الشهریة #النكت_الرمضانية (۳) ↪️ 🔹سیّد علیخان در ادامۀ بحث پیشین می‌فرماید: 🔹واعترضه الدماميني بأنّ إضافة الشهر إلى علم الثلاثين يوما يخرجه عن كونه اسما للثلاثين يوما و يراد به حينئذ مطلق الوقت فلا تصحّ الإضافة حينئذ، و دعوى الإطباق على أن العلم في الثلاثة الأشهر فقط هو مجموع المضاف و المضاف إليه دون غيرها ممنوعة فقد قال سيبويه: أسماء الشّهور كالمحرم و صفر و كذا سائرها إذا لم يضف إليها اسم الشّهر فهي كالدهر و الليل و النهار و الأبد يعني تكون للعدد فلا تصلح إلا جوابا لكم قال: لأنّهم جعلوها جملة واحدة لعدة الأيّام كأنّك قلت سير عليه الثلاثون يوما و يستغرقها السير و لو أضفت إليها لفظ الشهر صارت كيوم الجمعة و صلحت جوابا لمتى، هذا كلامه فأيّ إطباق، و هذا سيبويه إمام الجماعة و متبوع أرباب الصناعة ينادي بإضافة شهر إلى كلّ واحد من أسماء الشهور، انتهی. 🔹و قال أبو حيّان: ما ذكره الزمخشري من أنّ علم الشهر مجموع اللّفظين غير معروف و إنّما اسمه رمضان، فإذا قيل: شهر رمضان فهو كما يقال شهر المحرّم ويجوز ذلك ثم نبّه على أنّه علم جنس‏. 🔹و قال ابن درستويه: الضابط في ذلك أن ما كان من أسمائها أسماء للشهر أو صفة قامت مقام الاسم فهو الذي لا يجوز أن يضاف إليه الشهر و لا يذكر معه كالمحرم إذ معناه الشهر المحرم و كصفر إذ هو اسم معرفة كزيد، و جمادى إذ هو معرفة و ليس بصفة و رجب و هو كذلك، و شعبان و هو بمنزلة عطشان، و شوّال وهو صفة جرت مجرى الاسم و صارت معرفة، و ذو القعدة و هو صفة قامت مقام الموصوف، و المراد القعود عن التصرّف كقولك: الرجل ذو الجلسة فإذا حذفت الرجل قلت ذو الجلسة، و ذو الحجّة مثله، و أمّا الربيعان و رمضان فليست بأسماء للشّهور و لا صفات له فلابد من إضافة لفظ شهر إليها و يدلّ على ذلك أنّ رمضان فعلان من الرّمض كقولك شهر الغليان و ليس الغليان بالشهر و لكن الشهر شهر الغليان، و ربيع إنّما هو اسم للغيث و ليس الغيث بالشهر، انتهی. 🔹و اعتذر القائلون بأنّ علم الشهر مجموع اللفظين عن نحو ما روي «مَن صام رمضان» بأنّه من باب الحذف لا من اللبس و جاز الحذف من الأعلام و إن كان من قبيل حذف بعض الكلمة لأنّهم أجروا هذا العلم في جواز الحذف منه مجرى المتضایفين حيث أعربوا الجزئين بإعرابهما. انتهی کلام السیّد علیخان رحمه الله ↩️ ادامه دارد. 👉 @raveshsonnati

#النکت_الشهریة #النكت_الرمضانية (٤) ↪️ 🔹وجه تسمیۀ این ماه به رمضان 🔹علّامه سیّد علیخان مدنی در ریاض السّالکین في شرح صحیفة سیّد السّاجدین ج ۶ ص ۱۰ فرموده است: 🔹و اختلفوا في اشتقاق رمضان على أقوال حكاها الواحدي و غيره. 🔸أحدها: أنّه مأخوذ من الرمض وهو حرّ الحجارة من شدّة حرّ الشّمس‏؛ فسمّي هذا الشهر رمضان لأنّ وجوب صومه صادف شدّة الحرّ، وهذا القول حكاه الأصمعي عن أبي عمرو. 🔸الثاني: أنّه مأخوذ من الرّميض وهو من السحاب والمطر ما كان في آخر القيظ وأوّل الخريف، سمّي رميضا لأنّه يدرأ سخونة الشمس فسمّي هذا الشهر رمضان لأنّه يغسل الأبدان من الذنوب والآثام وهو من قول الخليل‏، وروي في هذا المعنى حديث عن النبيّ أنّه قال: «إنّما سمّي رمضان لأنّ رمضان يرمض‏ الذنوب». 🔸الثالث: أنّه من قولهم: رمضت النصل أرمضه رمضا إذا دققته بين حجرين ليرق فسمّي هذا الشهر رمضان لأنّهم كانوا يرمضون أسلحتهم فيه ليقضوا أو طارهم منها في شوّال قبل دخول الأشهر الحرم، وهذا القول يحكى عن الأزهري‏؛ فعليه فالاسم جاهلي وعلى القولين الأولين يكون الاسم إسلاميّا وقبل الإسلام لا يكون له هذا الأسم‏ انتهی. وهذا مبني على أن صومه من خصائص هذه الامّة. 🔸الرابع: ما قاله البيضاوي إنّه سمّي بذلك لارتماضهم فيه من حرّ الجوع والعطش‏، انتهی. وهو يشعر أيضا بأنّه إسلامي ولا ينافيه كون الصوم عبادة قديمة لأنّ المدّعى خصوص صوم رمضان. 🔸قال البيضاوي: وهو مصدر رمض‏. 🔸وقال أبو حيّان: يحتاج في تحقيق أنّه مصدر إلى صحّة نقل لأنّ فعلانا ليس مصدر فعل اللازم، بل إن جاء فيه كان شاذا، والأولى أن يكون مرتجلا لا منقولا انتهی. ↩️ ادامه دارد. 👉 @raveshsonnati

#النکت_الشهریة #النكت_الرمضانية (۵) ↪️🔹واژۀ رمضان با شهر و بدون آن در روایات فریقین 🔹علّامه سیّد علیخان مدنی در ریاض السّالکین في شرح صحیفة سیّد السّاجدین ج ۶ ص ۱۴ فرموده است: 🔹ورد من طريق العامة والخاصة النّهي عن التلفظ برمضان من دون إضافة الشّهر. 🔹أمّا من طريق الخاصّة: 🔸فهو ما رواه ثقة الاسلام في الكافي بسند صحيح عن‏ سعد بن سالم‏ (هكذا في الأصل ولكن الصحيح كما في الكافي وهامشه هشام بن سالم، عن سعد بن طريف) قال: كنّا عند أبي جعفر محمّد بن عليّ الباقر فذكرنا رمضان فقال: «لا تقولوا هذا رمضان و لا ذهب رمضان و لا جاء رمضان فانّ رمضان اسم من أسماء اللّه تعالى وهو عزّوجلّ لا يجي‏ء و لا يذهب ولكن قولوا شهر رمضان فإنّ الشهر مضاف إلى الاسم والاسم اسم اللّه عزّ ذكره»‏. 🔸وبسنده عن أبي عبد اللّه، عن أبيه قال: قال أمير المؤمنين: «لا تقولوا رمضان ولكن قولوا شهر رمضان فإنّكم لا تدرون ما رمضان»‏. 🔹وقال الشهيد الأوّل في كتاب نكت الارشاد ما هذا لفظه: «ونهي عن التلفظ برمضان، بل يقال: شهر رمضان في أحاديث من أجودها ما أسنده بعض الأفاضل إلى الكاظم عن أبيه، عن آبائه قال: «لا تقولوا رمضان فإنّكم لا تدرون ما رمضان من قاله فليتصدّق و ليصم كفّارة لقوله ولكن قولوا كما قال اللّه عزّ و جلّ شهر رمضان»‏. 🔹وأمّا من طريق العامّة: 🔸فهو ما رواه أبو معشر نجيح المدني، عن أبي سعيد المقبري‏، عن أبي هريرة مرفوعا: «لا تقولوا رمضان فإنّ رمضان اسم من أسماء اللّه تعالى، ولكن قولوا شهر رمضان»‏. 🔸و ما رواه هشام، عن أبان، عن أنس قال: قال رسول اللّه: «لا تقولوا رمضان اُنسُبُوه كما نسبه اللّه تعالى في القرآن فقال: شهر رمضان». 🔹قال في القاموس: إن صحّ أنّه من أسماء اللّه تعالى فهو غير مشتق أو راجع إلى معنى الغافر أي يمحو الذّنوب ويمحقها. انتهی. 🔹وحمل أصحابنا النهي على الكراهة، 🔸قال شيخنا الشيخ زين الدين في تمهيد القواعد: «وقد ورد عندنا النهي عن التلفظ برمضان من دون إضافة الشهر وهو نهي كراهة» انتهی. 🔸وقال الشهيد «قدّس سرّه» في الدروس: «هذا النهي للتنزيه إذ الأخبار عنهم مملوءة بلفظ رمضان»‏. 🔹واختلف العامّة 🔸فذهب أصحاب مالك إلى الكراهة مطلقا، 🔸وقال كثير من الشّافعيّة: «إن ذكر معه قرينة تدلّ على أنّه الشّهر كقولك صمت رمضان لم يكره و إلّا كره»، 🔸وذهب غيرهم إلى جوازه من غير كراهة، قالوا: «لأنّه لم ينقل عن أحد من العلماء إنّ رمضان من أسماء اللّه تعالى وقد ثبت في الأحاديث الصحيحة ما يدلّ على الجواز مطلقا كقوله: «إذا جاء رمضان فتحت أبواب الجنان، و غلّقت أبواب النيران، و صفدت الشياطين». 🔸قال القاضي عياض في قوله: «إذا جاء رمضان» دليل على جواز استعماله من غير لفظ شهر خلافا لمن منعه من العلماء. انتهی. ↩️ ادامه دارد. 👉 @raveshsonnati

#النکت_الشهریة #النكت_الرمضانية (۶) ↪️🔹تحقیق اطلاق واژۀ «رمضان» بدون واژۀ «شهر» بر ماه رمضان 🔹در برخی روایات از فریقین از اینکه ماه روزه، «رمضان» بدون واژۀ ماه «شَهر» تلفظ شود، نهی شده است. عمدۀ این روایات، چهار روایت است: 1⃣ عن أَمِير الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام:‏ «لَاتَقُولُوا رَمَضَانَ‏ وَلَكِنْ قُولُوا شَهْرُ رَمَضانَ‏ فَإِنَّكُمْ لَا تَدْرُونَ مَا رَمَضَانُ». (الکافی للکلینيّ، ج ۴، ص ۶۹ و من لا يحضره الفقيه للصّدوق، ج ۲، ص۱۷۲ و معاني الأخبار للصّدوق، ص ۳۱۵ و فضائل الأشهر الثلاثة للصّدوق، ص ۹۳ وفي الأخیر زیادة: «ولا جاء رمضان») 2⃣ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ سَعْدٍ عن أَبِي جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: كُنَّا عِنْدَهُ ثَمَانِيَةَ رِجَالٍ، فَذَكَرْنَا رَمَضَانَ، فَقَالَ: «لَا تَقُولُوا هَذَا رَمَضَانُ وَ لَا ذَهَبَ رَمَضَانُ‏ وَ لَا جَاءَ رَمَضَانُ فَإِنَّ رَمَضَانَ اسْمٌ مِنْ أَسْمَاءِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ لَا يَجِي‏ءُ وَلَا يَذْهَبُ، وَإِنَّمَا يَجِي‏ءُ وَيَذْهَبُ الزَّائِلُ وَلَكِنْ قُولُوا شَهْرُ رَمَضانَ‏ فَإِنَّ الشَّهْرَ مُضَافٌ إِلَى الِاسْمِ وَالِاسْمُ اسْمُ اللَّهِ عَزَّ ذِكْرُهُ وَهُوَ الشَّهْرُ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ‏ جَعَلَهُ مَثَلًا وَ عِيداً». (الکافی للکلینيّ، ج ۴، ص ۶۹ و من لا يحضره الفقيه للصّدوق، ج ‏۲، ص ۱۷۲ ومعاني الأخبار للصّدوق، ص ۳۱۵ و بصائر الدّرجات لمحمّد بن حسن صفّار، ج ۱، ص ۳۱۱) 3⃣ عن الْحَسَن بْن عَلِيٍّ الْخَزَّازُ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِي الْحَسَنِ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا علیه السلام آخِرَ جُمُعَةٍ مِنْ شَعْبَانَ وَعِنْدَهُ نَفَرٌ مِنْ أَصْحَابِهِ مِنْهُمْ عَبْدُ السَّلَامِ بْنُ صَالِحٍ وَ صَفْوَانُ بْنُ يَحْيَى وَ أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي نَصْرٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ بْنِ بَزِيعٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ سِنَانٍ وَ خَادِمَاهُ يَاسِرٌ وَ نَادِرٌ وَ غَيْرُهُمَا فَقَالَ: «مَعَاشِرَ شِيعَتِي هَذَا آخِرُ يَوْمٍ مِنْ شَعْبَانَ مَنْ صَامَهُ احْتِسَاباً غُفِرَ لَهُ فَقَالَ لَهُ مُحَمَّدُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ: يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ! فَمَا تَصْنَعُ بِالْخَبَرِ الَّذِي رُوِيَ فِي النَّهْيِ عَنِ اسْتِقْبَالِ رَمَضَانَ بِيَوْمٍ أَوْ يَوْمَيْنِ؟ فَقَالَ علیه السلام يَا ابْنَ إِسْمَاعِيلَ! إِنَّ رَمَضَانَ‏ اسْمٌ‏ مِنْ أَسْمَاءِ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ فَلَا يُقَالُ لَهُ: جَاءَ وَ ذَهَبَ وَاسْتَقْبَلَ وَالشَّهْرُ شَهْرُ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ وَهُوَ مُضَافٌ إِلَيْهِ». (فضائل الأشهر الثلاثة للصّدوق، ص ۹۸) 4⃣ مضمون روایات فوق در کتاب اشعثیات نیز نقل شده است: عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ علیه السلام قَالَ: «لَا تَقُولُوا رَمَضَانَ‏ فَإِنَّكُمْ لَا تَدْرُونَ مَا رَمَضَانُ فَمَنْ قَالَهُ فَلْيَتَصَدَّقْ وَ لْيَصُمْ كَفَّارَةً لِقَوْلِهِ وَ لَكِنْ قُولُوا كَمَا قَالَ اللَّهُ تَعَالَى‏ شَهْرُ رَمَضانَ‏» (الجعفريات (الأشعثيات) لابن أشعث، ص ۲۴۱ و رک به النّوادر للرّاوندي، ص ۴۶ و إقبال الأعمال للسّید بن طاووس، ج ۱، ص ۲۹). 🔹اصول روایاتِ این مطلب، سه روایت نخست است و به روایت اشعثیات به عنوان موید استناد می‌کنیم. در نتیجه این روایات و مضمون آن که نهی از تلفّظ به این ماه بدون واژۀ «شهر» است، مورد اطمینان می‌باشد. و مناقشه در اعتبار این روایات روا و شایسته نیست، چه اینکه سند دو روایت نخست صحیح و روایت سوم موثّق است. ضمنا مضمون این روایات در کتب اهل سنّت و از طرق ایشان نیز وارد شده است، اگر چه برخی از ایشان آن را صحیح ندانسته‌اند. (رک: تفسير القاسمي المسمى محاسن التأويل، ج ۵، ص۴۱۱ و تفسير القرآن العظيم لابن کثیر، ج١، ص ٣٦٨). ↩️ ادامه دارد. 👉 @raveshsonnati

#النکت_الشهریة #النكت_الرمضانية (۷) ↪️🔹 مدلولات این روایات اربعه 🔹آنچه از این روایات فهمیده می‌شود این مطالب است: 1⃣ نهی از گفتن رمضان بدون اضافۀ واژۀ «شهر» به آن. (همۀ روایات اربعه). 2⃣ نهی از اسناد افعالی چون آمدن و رفتن و اشاره به خود رمضان بدون اضافۀ «شهر». (در روایت دوم و سوم). 3⃣ تجهیل و نسبت دادن نا آگاهی از مقام و منزلت رمضان بدون واژۀ «شهر» (در روایت اول و چهارم). 4⃣ نهی از کاربرد واژۀ «رمضان» بدون اضافۀ واژۀ «شهر» به آن به دلیل جهل و نا آگاهی از آن و تعظیم و تجلیل آن. (در روایت اول و چهارم). 5⃣ تصریح به اینکه رمضان نامی از نام های خداست. (در روایت دوم و سوم). 6⃣ تصریح به اینکه علّت نهی از کاربرد واژۀ «رمضان» بدون اضافۀ واژۀ «شهر» این است که رمضان نامی از نام‌های خداست. (در روایت دوم و سوم). 7⃣ بیان اینکه علّت نهی از اسناد افعالی چون آمدن و رفتن و اشاره به خود رمضان بدون اضافۀ «شهر» این است که رمضان نام خداست و اسناد چنین افعالی و اشاره به خدا روا نیست زیرا اشاره به محسوس است و آنچه می‌آید و می‌رود زوال پذیر است در حالیکه خدای متعال هیچ یک از این امور نیست. (در روایت دوم و سوم). 8⃣ در اطلاق و استعمال این ماه باید از قرآن تبعیّت کرد و همانطوری که فرموده است، گفته شود یعنی: «شهر رمضان». (در روایت چهارم). 9⃣ لازم است کسی که واژۀ «رمضان» را بدون اضافۀ واژۀ «شهر» به کار می‌برد، صدقه دهد و بابت این کارش یک روز به عنوان کفّاره روزه بگیرد. (در روایت چهارم). 🔟 آنچه اسم این ماه است، «شهر رمضان» است نه رمضان و مضاف الیه در این ترکیب نام خداست در نتیجه آنچه علم است همان «رمضان» است که نام خداست و چون این ماه ماه خداست واژۀ «شهر» را به آن اضافه می‌کنند، در نتیجه «شهر رمضان» معنایش «شهر الله» است نه اینکه فقط مصداقا و به حمل شائع یکی باشند. فافهم. (در روایت سوم). 🔹تلک عشرة کاملة ↩️ ادامه دارد. 👉 @raveshsonnati

#النکت_الشهریة #النكت_الرمضانية (۸) ↪️🔹تحقیق دلالت روایات و حکم عدم رعایت نهی 🔹مناسب است ابتدا سخنان بعض علماء فریقین را در این مسأله به ترتیب زمان حیات گزارش داده و سپس به جمع بندی و نتیجه گیری بپردازیم: 1⃣ لغوی معروف فیّومی متوفّای ۷۷۰ در المصباح المنير في غريب الشرح الكبير ج ‏۲ ص ۲۳۹ گفته است: 🔸قَالَ بَعْضُ الْعُلَمَاءِ يُكْرَهُ أَنْ يُقَالَ جَاءَ رَمَضَانُ‏ وَشِبْهُهُ إِذَا أُرِيدَ بِهِ الشَّهْرُ وَ لَيْسَ مَعَهُ قَرِينَةٌ تَدُلُّ عَلَيْهِ وَإِنَّمَا يُقَالُ جَاءَ (شَهْرُ رَمَضانَ‏) وَاسْتَدَلَ‏ بِحَدِيثِ‏ «لَا تَقُولُوا رَمَضَانُ‏ فَإِنَ‏ رَمَضَانَ‏ اسْمٌ مِنْ أَسْمَاءِ اللّهِ تَعَالَى ولكِنْ قُولُوا شَهْرُ رَمَضانَ‏). وَهَذَا الْحَدِيثُ ضَعَّفَهُ الْبَيْهَقِىُّ وَضَعْفُهُ ظَاهِرٌ لِأَنَّهُ لَمْ يُنْقَلُ عَنْ أَحَدٍ مِنَ الْعُلَمَاءِ أَنَّ رَمَضَانَ‏ مِنْ أَسْمَاءِ اللّهِ تَعَالَى فَلَا يُعْمَلُ بِهِ، والظَّاهِرُ جَوَازُهُ مِنْ غَيْرِ كَرَاهَةٍ كَمَا ذَهَبَ إِلَيْهِ الْبُخَارِىُّ وَجَمَاعَةٌ مِنَ الْمُحَقِّقِينَ لِأَنَّهُ لَمْ يَصِحَّ فِى الْكَرَاهَةِ شَى‏ءٌ وَقَدْ ثَبَتَ فِى الْأَحَادِيثِ الصَّحِيحَةِ مَا يَدَلُّ عَلَى الْجَوَازِ مُطْلَقاً كَقَوْلِهِ‏ «إِذَا جَاءَ رَمَضَانُ فُتِحَتْ أَبْوَابُ الْجَنَّةِ وغُلِّقَتْ أَبْوَابُ النَّارِ وصُفِّدَتِ الشَّيَاطِينُ». وَقَالَ الْقَاضِىِ عِيَاضٌ: وَفِى قَوْلِهِ: «إذَا جَاءَ رَمَضَانُ» دَلِيلٌ عَلَى جَوَازِ اسْتِعْمَالِهِ مِنْ غَيْرِ لَفْظِ شَهْرٍ خِلَافاً لِمَنْ كَرِهَهُ مِنَ الْعُلَمَاءِ. 2⃣ ابن کثیر متوفّای ۷۷۴ در تفسیر القرآن العظیم ج ۱ ص ۳۶۸ گفته است: 🔸و قد روي عن بعض السلف: أنه كره أن يقال إلا شهر رمضان، و لا يقال رمضان، قال ابن أبي حاتم: حدثنا أبي، حدثنا محمد بن بكار بن الريان، حدثنا ابو معشر عن محمد بن كعب‏ القرظي و سعيد هو المقبري عن أبي هريرة قال: «لا تقولوا رمضان‏ فإن رمضان اسم‏ من‏ أسماء اللّه تعالى ولكن قولوا شهر رمضان»؛ قال ابن أبي حاتم وقد روي عن مجاهد ومحمد بن كعب نحو ذلك، ورخَّص فيه ابن عباس و زيد بن ثابت. قلت: أبو معشر هو نجيح بن عبد الرحمن المدني إمام المغازي و السير، ولكن فيه ضعف، وقد رواه ابنه محمد عنه فجعله مرفوعا عن أبي هريرة، وقد أنكره عليه الحافظ بن عدي، وهو جدير بالإنكار، فإنه متروك، وقد وهم في رفع هذا الحديث، وقد انتصر البخاري رحمه اللّه في كتابه لهذا فقال: باب يقال رمضان وساق أحاديث في ذلك منها «من صام رمضان إيمانا واحتسابا، غفر له ما تقدم من ذنبه» ونحو ذلك. 3⃣ شهيد اول متوفّای ۷۸۶ هجری در كتاب غایة المراد في شرح نکت الإرشاد ج ۱ ص ۲۹۹ فرموده است: 🔸فائدة: نهي عن التلفظ بِرَمَضَانَ‏، بل يقال شهر رَمَضَانَ‏ في أحاديث من أجودها مَا أَسْنَدَهُ بَعْضُ الْأَفَاضِلِ إِلَى الْكَاظِمِ علیه السّلام عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ علیه السّلام قَالَ: «لَا تَقُولُوا رَمَضَانَ‏ فَإِنَّكُمْ لَا تَدْرُونَ مَا رَمَضَانُ‏، مَنْ قَالَهُ فَلْيَتَصَدَّقْ وَ لْيَصُمْ كَفَّارَةً لِقَوْلِهِ وَ لَكِنْ قُولُوا كَمَا قَالَ اللَّهُ تَعَالَى‏ شَهْرُ رَمَضانَ‏». 4⃣ همو در الدروس الشرعية في فقه الإمامية ج ۱، ص ۲۸۵ فرموده است: 🔸وروي النهي عن أن يقال: رمضان، بل شهر رمضان عن النبيّ صلّى‌ اللّه عليه وآله وعليّ عليه السلام، وهو للتنزيه، إذ الأخبار مملوءة عنهم عليهم السلام بلفظ رمضان. 5⃣ همو در القواعد والفوائد ج ۲ ص ۱۱۰ فرموده است: 🔸فائدة: روي عن النبي صلى اللّه عليه و آله: (من صام رمضان و أتبعه بست من شوال فكأنما صام الدهر). وفيه مباحث: الأول: لم قال: رمضان، وقد قال اللّه تعالى «شَهْرُ رَمَضٰانَ» وفي الحديث: لا تقولوا رمضان؟ وجوابه: إنما قيل للتنبيه على جواز ذلك اللفظ، وإن كان غيره أولى منه. ↩️ ادامه دارد. 👉 @raveshsonnati

#دروس_ادبیات_عرب #تدریج_الادانی #استاد_سلیمانیان جلسه: ۶، ۷، ۸، ۹، ۱۰ 👉 @raveshsonnati

#دروس_ادبیات_عرب #تدریج_الادانی #استاد_سلیمانیان جلسه: ۶ 👉 @raveshsonnati

#دروس_ادبیات_عرب #تدریج_الادانی #استاد_سلیمانیان جلسه: ۷ 👉 @raveshsonnati

#دروس_ادبیات_عرب #تدریج_الادانی #استاد_سلیمانیان جلسه: ۸ 👉 @raveshsonnati

#دروس_ادبیات_عرب #تدریج_الادانی #استاد_سلیمانیان جلسه: ۹ 👉 @raveshsonnati

#دروس_ادبیات_عرب #تدریج_الادانی #استاد_سلیمانیان جلسه: ۱۰ 👉 @raveshsonnati

#النکت_الشهریة #النكت_الرمضانية (۹) ↪️🔹تحقیق دلالت روایات و حکم عدم رعایت نهی ↪️🔹مناسب است ابتدا سخنان بعض علماء فریقین را در این مسأله به ترتیب زمان حیات گزارش داده و سپس به جمع بندی و نتیجه گیری بپردازیم: ↪️ 6⃣ فاضل مقداد متوفّای ۸۲۶ در کنز العرفان في فقه القرآن ج ۱ ص ۲۰۴ فرموده است: 🔸سمّى الشهر شهرا لاشتهاره أي ظهوره برؤية الهلال وهو هنا من باب إضافة العامّ إلى الخاصّ كيوم الجمعة من باب حركة نقلة؛ وقيل إنّ شهر رمضان معا علم لهذا الشهر ك‍ «ابن داية» ولهذا قال بعض أصحابنا نقلا عن أئمّتهم عليهم السّلام «لا تقولوا رمضان بل [قولوا] شهر رمضان فإنّكم لا تدرون ما رمضان» وفيه نظر‌ لأنّ الأعلام لا تتصرّف فيها وقد جاء في الحديث «من صام رمضان إيمانا و احتسابا غفر اللّه له ما تقدّم من ذنبه» فان كان ولابدّ فيحمل النهي على الكراهية لمخالفته لفظ القرآن. 7⃣ شهید ثانی متوفّای ۹۶۶ در رسائل خود ج ۲ ص ۱۲۴۲ و ۱۲۴۳ پس از فرمایش شهید اوّل در القوائد والفوائدش که گذشت، فرموده است: 🔸... وأيضاً إنّ رمضانَ اسم من أسماء الله تعالى؛ فإذا قال الإنسان: «شهرُ رمضانَ» يعني شهرَ اللهِ تعالى، وإذا قال: «رمضانَ» تقدّم التنبيهُ عليه بالرواية بأنّه يُكَفّرهُ، ولو عَجَزَ استغْفَرَ اللهَ تعالى. 8⃣ محقّق اردبیلی متوفّای ۹۹۳ در زبدة البیان في أحکام القرآن ص ۱۵۷ فرموده است: 🔸الشهر معروف و هو ما بين الهلالين أو ثلاثين يوما و رمضان مصدر رمض بمعنى الحرّ و الشدّة فنقل إلى الشهر، وجعل الشهر مضافا إليه، فصار المجموع علما و هو غير منصرف للألف و النون مع التعريف؛ كذا في الكشّاف و تفسير القاضي؛ وفيه تأمّل، إذ المجموع هو المعرفة و العلم لا المضاف إليه فقطّ وقيل هو أيضاً علم فكانا له علمين مركّب و مفرد، فلايحتاج إلى الجواب بحذف المضاف من العلم فإنّه خلاف الأصل، وبعيد عن الطبع والاستعمال في مثل ما روي عنه صلّى اللّه عليه و آله: «من صام رمضان إيمانا و احتسابا الحديث ...» و «من أدرك رمضان ولم يغفر له الخبر ...». ولا يبعد أن يحمل مثل هذه على الجواز والبيان عنه صلّى اللّه عليه وآله وسلّم والّذي ورد في البعض من المنع عنه بأنكم لا تقولوا رمضان فإنّكم ما تدرون ما هو؟ بل قولوا شهر رمضان بحملها على الكراهة لو ثبت الصحّة إذا لم يكن غرض صحيح أو لمن لم يعرف مطلقا و قيل في وجه التسمية إنّه إنّما سمّي الشهر بذلك لارتماض الناس و احتراقهم في حرّ الجوع و العطش بصومه، أو لارتماض الذنوب فيه به، و هما مبنيّان على وجود الصوم في هذا الشهر حين التسمية، و هو غير معلوم. ↩️ ادامه دارد. 👉 @raveshsonnati

#سخن_معصوم #سخن_بزرگان ⚫️وفات ام‌ّ المؤمنین حضرت خدیجه"سلام الله علیها" تسلیت باد. ⚫️ 🔆پیامبراکرم "ص" فرمود: یکی از زنانی که به کمال رسیده است خدیجه بنت خُوَیْلِد است. 📚(مجمع البیان، ج۱۰، ص۳۲۰) ✍🏻کمال به چه طریقی حاصل می شود؟ پیامبر اکرم "ص" فرمود: عقل سه جزء دارد و اگر کسی هر سه جزء آن را داشته باشد عقلش کامل است و اگر کسی هيچ جزء را نداشته باشد عقل ندارد. 💢(این سه جزء عبارتند از) 💠" حُسْنِ الْمَعْرِفَةِ بالله 💠وَحُسْنِ الطَّاعَةِ لله 💠وَحُسْنِ الصَّبْرِ عَلَى أَمَرِهِ " ١. داشتن معرفت خوب و شایسته به خداوند ٢. اطاعت خوب و بایسته‌ی خدای تعالی ٣. صبر زیبا بر امر الهی. 📚(بحارالأنوار، ج۱، ص۱۰۶) ➖✍🏻این سه عنصر، جامعِ تمامی ارزش های حکمت نظری و عملی است؛ مخصوصاً با توجه به کلمه "حُسن" که دلالت بر معرفت، اطاعت و صبر کامل و زیبا دارد. طبق روایات این سه ویژگی در وجود مبارک حضرت خدیجه کبری "س" جمع شده بود لذا آن حضرت، انسانی کامل بود و در اثر حسن معرفت، ایمان قلبی، کمال عقل و اخلاص نه تنها مال و منال و ثروت خودش را بلکه تمامی هستی خودش را بدون منت در راه خدا صرف کرد و زمینه وراثتی و نجابت خانوادگیش هم شاهد این قضیه است چون حضرت خدیجه "س" و حضرت رسول اکرم "ص" در جدّ چهارم مشترک هستند. ➖ایشان قبل از ازدواج با حضرت پیامبر ص با هیچ کس ازدواج نکرده بود وطبق قول تحقیق شده ۲۵ یا ۲۸ سال داشتند. ( ج ۲ از ۳۵ جلد کتاب "الصحیح من سیرة النبی الاعظم "ص"  نوشته مرحوم سید جعفر مرتضی العاملی از ص ۱۸۹ تا ص۲۲۱) اوج کمال و بندگی بر اساس روایات، هم در معراج و هم وقتی جبرئیل از عرش به محضر پیامبر اکرم "ص" می آمد عرض می کرد یا رسول الله، خداوند متعال به خدیجه سلام می رساند. 📚( بحارالانوار ج ۱۶ ص ۷ و ۱۱ ) 🔆در این سلام رساندن خداوند به حضرت خدیجه "س" نکات فراوان و بسیار مهمی وجود دارد که به یک مورد اشاره می شود، چون" در خانه اگر کس است یک حرف بس است" ➖✍🏻از آنجا که خداوند خود سلام است هم در ذات و هم در صفات و هم در افعال ( القدوس السلام،  حشر آیه ۲۳) و انسان را آفرید تا مظهر سلام بوده و به مقام قلب سلیم برسد و با قلب سلیم زندگی کند و در نهايت به بهشت برین که دار السلام است داخل شود📚 ( وَاللَّهُ يَدْعُو إِلَىٰ دَارِ السَّلَامِ، یونس آیه ۲۵) پس مبدأ، سلام و مسیر، سلام و منتهی، سلام و عالَم هستی سلامستان است. ➖پس می توان گفت که حضرت خدیجه "س" به کمال ایمان، یقین، معرفت، اخلاص و سلامتی قلب رسیده بود که خداوند سلام، به او سلام رسانده و در وقت وفاتش کفنش رافرستاد. 🔸سلامتِ من خسته دل در سلام تو باشد 🔸زهى سعادت اگر دولت سلام تو یابم‏. 🔅اللهم عجل لولیک الفرج🔅 ➖✍🏻استاد علی مومنی @fatemiyeh_alyasin @raveshsonnati

#النکت_الشهریة #النكت_الرمضانية (۱۰) ↪️🔹تحقیق دلالت روایات و حکم عدم رعایت نهی ↪️🔹مناسب است ابتدا سخنان بعض علماء فریقین را در این مسأله به ترتیب زمان حیات گزارش داده و سپس به جمع بندی و نتیجه گیری بپردازیم: ↪️ 9⃣ علّامه محمّد تقی مجلسی مشهور به مجلسی اوّل متوفّای ۱۰۷۰ در لوامع صاحبقرانی شرح فارسی من لا یحضره الفقیه در ج ۶ ص ۶۴۷ تا ۶۴۹ فرموده است: 🔹در موثق كالصحيح است كه حضرت امير المؤمنين صلوات اللَّه عليه فرمودند كه: «مگوييد ماه را، رمضان؛ بلكه بگوئيد: «ماه رمضان»؛ به درستى كه نمی‌دانيد كه رمضان چه چيز است». يعنى اسم الهى است موافق حديث سابق واكثر علما عمل به اين نكرده‌‏اند از چند وجه: 🔸۱. يكى آن كه در هيچ دعايى از رسول اللَّه و ائمه هدى صلوات اللَّه عليهم وارد نشده است كه رمضان را خوانده باشند به «يا رمضانُ». 🔸۲. دوم: موافق لغت به معنای شدت حرارت، مناسبى با ذات اقدس نيكو ندارد. 🔸۳. سيم: بر تقديرى كه اسم اللَّه باشد، اگر استعمال كنند به حذف مضاف از بابت «واسأل القرية» خواهد بود و امثال اين وجوه. 🔹و جواب داده‌‏اند كه احاديث بسيار وارد شده است و ممكن است كه بمعنى قهار باشد و حذف مضاف خوب است اگر سبب مفسده نباشد و در اينجا هست و آن چه شكسته را (مقصودشان خود ایشان است) به خاطر می‌‏رسد آن است كه چون به حسب شرع، مسمّى است به «شهراللّه» و «رمضان» به جاى «اللَّه» واقع شده است كه اگر تعظيم او كنند تعظيم اللَّه است و لهذا در حديث دوم وارد شده است كه «نمی‌‏دانيد كه رمضان چيست؟» نه كيست و احتمال تقيّه هست چون راوى دوم عامى است و اول كالعامى است و نقل كرده‌‏اند كه ناووسى است و ربطش به عامه بيشتر از خاصه است و بخارى نيز از اين بابت، اخبار نقل كرده است و قائل‏ به كراهت شده است به اعتبار اطلاق رمضان در مواضع بسيار بدون شهر در اخبار و در اخبار ما قريب به دو هزار جا وارد شده است شهر رمضان و سه چهار جا وارد شده است رمضان بى لفظ شهر در احاديث ضعيفه و آن نيز به نحوى است كه بد نيست نه از باب «ذهب» و «جاء» است و اگر نه اين بود كه بد بود اطلاق رمضان بدون شهر اين مقدار احتياط در اجتناب از اين معنى از اهل بيت حضرت سيد المرسلين صلى اللَّه عليه و آله و از اصحاب ايشان واقع نمی‌‏شد از قبيل تسميه حضرت صاحب الزمان صلوات اللَّه عليه كه در مجموع اخبارى كه اشاره به آن حضرت شده است كه از هزار متجاوز است شايد سه چهار جا نام برده باشند بلكه يک جا به لفظ محمّد واقع شده است و دو سه جاى ديگر به عنوان م ح م د واقع شده است و در عبارات علما نيز نديدم مگر در عبارات جمعى كه از روايات خبرى ندارند، و اين تحرز و اجتناب به اين مرتبه مشعر است به حرمت قطع نظر از نصوص صحيحه در نهى از تسميه و تكنيه، و هم چنين در آل محمّد كه در دعاهاى صلوات مذكورند زياده از ده دوازده هزار جا واقع شده است بدون لفظ «عَلى» مگر نادرى كه با «على» واقع شده باشد تقيةً، هر چند حديث مشهور كه نهى واقع است كه‏ در كتابى از كتب علما خود نديده‏‌ام اما مداومت بر ترك لفظ مشعر است بر صحت حديث. تمام شد عبارت علّامۀ مجلسی اوّل. 🔟 همو در روضة المتّقین ج ۳ ص ۴۷۰ فرموده است: 🔹قوله: ما رمضان: أي هو من أسماء الله تعالى، والظاهر الكراهة لما تقدم في الأخبار الكثيرة من ذكره بدون الشهر مع أنه لم يذكر في أسماء الله تعالى مع ما في سند الخبرين من الضعف، والاحتياط في ترك الذكر بدون الشهر. انتهی. ↩️ ادامه دارد. 👉 @raveshsonnati

#النکت_الشهریة #النكت_الرمضانية (۱۱) ↪️🔹تحقیق دلالت روایات و حکم عدم رعایت نهی ↪️🔹مناسب است ابتدا سخنان بعض علماء فریقین را در این مسأله به ترتیب زمان حیات گزارش داده و سپس به جمع بندی و نتیجه گیری بپردازیم: ↪️ 1⃣1⃣ محدّث شیخ حرّ عامِلی متوفّای ۱۱۰۴ در وسائل الشّیعة ج ۱۰ ص ۳۲۱ پس از روایت احادیث فرموده است: 🔸«وَيَدُلُّ عَلَى نَفْيِ التَّحْرِيمِ مَعَ عَدَمِ التَّصْرِيحِ بِهِ وَعَدَمِ التَّشْدِيدِ فِي‏ النَّهْيِ وُجُودُ لَفْظِ رَمَضَانَ مِنْ غَيْرِ إِضَافَةٍ إِلَى الشَّهْرِ فِي عِدَّةِ أَحَادِيثَ كَمَا مَضَى‏ وَيَأْتِي‏ وَالْكَفَّارَةُ مَحْمُولَةٌ عَلَى الِاسْتِحْبَابِ لِمَا ذَكَرْنَا وَقَدْ تَقَدَّمَ مَا يَدُلُّ عَلَى كَرَاهَةِ إِنْشَادِ الشِّعْرِ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ فِي آدَابِ الصَّائِمِ». 2⃣1⃣ همو در هداية الأمة إلى أحكام الأئمة عليهم السلام، ج ۴، ص ۲۴۹ فرموده است: 🔸أقول: قد تواتر في الأخبار لفظ رمضان بغير شهر كما مضى و يأتي و كذا الأدعية المأثورة فالنّهي للكراهة، والكفّارة على الاستحباب. 4⃣1⃣ علّامه محمّد باقر مجلسی معروف به مجلسی دوم متوفّای ۱۱۱۰ در مرآة العقول في شرح أخبار آل الرّسول علیهم السّلام (شرح کافی) ج ۱۶ ص ۲۱۳ فرموده است: 🔸قوله عليه السلام: «لا تقولوا هذا رمضان» لعلّه على الفضل والأولوية فإن الذي يقول رمضان ظاهرا أنه يريد الشهر إما بحذف المضاف، أو بأنه صار بكثرة الاستعمال اسما للشهر وإن لم يكن في الأصل كذلك، ويؤيده أنه ورد في كثير من الأخبار رمضان بدون ذكر الشهر وإن أمكن أن يكون الإسقاط من الرواة، والأحوط العمل بهذا الخبر بل ربما رواه سيد بن طاوس- رضي الله عنه- في كتاب الإقبال‏ من كتاب الجعفريات قال وهي ألف حديث بإسناد واحد عظيم الشأن إلى مولانا موسى بن جعفر عليه السلام، عن مولانا جعفر بن محمد، عن مولانا محمد بن علي، عن مولانا علي بن الحسين، عن مولانا الحسين، عن مولانا علي بن أبي طالب صلى الله عليهم أجمعين قال: «لا تقولوا رمضان فإنكم لا تدرون ما رمضان، فمن قاله فليتصدق وليصم كفارة لقوله ولكن قولوا كما قال الله تعالى شهر رمضان»، وإن كان حمله على الاستحباب متعينا. والله يعلم. 5⃣1⃣ محقّق طریحی متوفّای ۱۰۸۷ پس از نقل کامل کلام فیّومی، در مجمع البحرین ج ۴ ص ۲۰۸ فرموده است: 🔸و هو مرغوب عنه، فإن في كثير من أحاديث أهل الحق النهيَ عن التلفظ بِرَمَضَانَ‏ من دون إضافة الشهر تعليلا بأنه اسم من أسمائه تعالى‏، ووقوعه‏ في بعض الأحاديث مجردا عنه غير ضائر لإمكان قصد بيان الإباحة، وهي لا تنافي الكراهة ...» سپس فرمایش شهید اوّل در نکت الإرشاد را نقل فرموده است که گذشت. 6⃣1⃣ محمد اسماعيل الخواجوئى المازندرانيّ المعروف بخاتون آبادی متوفّای ۱۱۷۱ در تعلیقۀ رسالۀ صومیّۀ شیخ بهایی پس از نقل کلام محقّق اردبیلی در زبدة البیان که گذشت، فرموده است: 🔸أقول: الظاهر أنّ رواية غياث بن إبراهيم صحيحة؛ لأنّ رجال السند فيها إليه ثقات إماميون، وهو أيضا ثقة، كما قاله النجاشي وغيره، إلّا أنّ الكشي نقل عن بعض أشياخه أنّه بتري، ولكن هذا البعض مجهول الحال، والعلّامة في الخلاصة وإن قال إنّه بتري، إلّا أنّ الظاهر أنّه أخذ ذلك من الكشي، وقد عرفت حاله، ولعلّ مولانا أحمد (مقصوده المحقّق الأردبیليّ) نوّر اللّه مرقده لذلك قال: لو ثبت الصحّة. ↩️ ادامه دارد. 👉 @raveshsonnati

#النکت_الشهریة #النكت_الرمضانية (۱۲) ↪️🔹تحقیق دلالت روایات و حکم عدم رعایت نهی ↪️🔹مناسب است ابتدا سخنان بعض علماء فریقین را در این مسأله به ترتیب زمان حیات گزارش داده و سپس به جمع بندی و نتیجه گیری بپردازیم: ↪️ 7⃣1⃣ شیخ محدّث یوسف بحرانی متوفّای ۱۱۸۶ در الحدائق النّاضرة ج ۱۳ ص ۱۴ پس از نقل روایات این بحث و کلام فیّومی و طریحی و شهید اوّل و سیّد بن طاووس، فرموده است: 🔸الظاهر أنّ الكفارة فيه محمولة على الاستحباب و تغليظ الكراهة لما ثبت في كثير من الأخبار من وروده مجردا عن لفظ شهر. 8⃣1⃣ قاسمی متوفّای حدود ۱۳۳۵ در تفسیر محاسن التأویل ج ۵ ص ۴۱۱ گفته است: 🔸و استدل‏ بحديث‏ (لا تقولوا رمضان‏ فإن رمضان اسم‏ من‏ أسماء اللّه تعالى، ولكن قولوا شهر رمضان) وهذا الحديث ضعّفه البيهقي، وضعفه ظاهر، لأنه لم ينقل عن أحد من العلماء أن رمضان من أسماء اللّه تعالى، فلا يعمل به. والظاهر جوازه من غير كراهة، كما ذهب إليه البخاري وجماعة من المحققين، لأنه لم يصح في الكراهة شي‏ء. وقد ثبت في الأحاديث الصحيحة ما يدل على الجواز مطلقا، كقوله‏: «إذا جاء رمضان فتحت أبواب الجنة، وغلّقت أبواب النار وصفّدت الشياطين». وحقق السهيلي أن لحذف (شهر) مقاما يباين مقام ذكره، يراعيه البليغ. وحاصله أن في حذفه إشعارا بالعموم، و في ذكره خلاف ذلك، لأنك إذا قلت شهر كذا، كان ظرفا وزال العموم من اللفظ، إذ المعنى في الشهر، ولذلك‏ قال صلّى اللّه عليه و سلّم‏: «من صام رمضان» و لم يقل: «شهر رمضان» ليكون العمل فيه كله. انتهى. فليتأمل‏. 9⃣1⃣ علّامۀ طباطبایی متوفّای ۱۴۰۲ در تفسیر البیان في الموافقة بین الحدیث والقرآن ج ۱ ص ۳۱۶ فرموده است: 🔸قد ورد في بعض الروايات أنّ «رمضان‏» اسم‏ من‏ أسماء اللّه، فلا يقال: «جاء رمضان و ذهب رمضان» بل «شهر رمضان». وهو خبر واحد غريب في بابه، والأخبار الواردة في عدّ أسمائه تعالى خالية عنه، وليس من قبيل ما ورد أنّ «أنين المريض من أسماء اللّه تعالى». على أنّ لفظ «رمضان» - من غير تصدير ب «شهر» و بصيغة التثنية - مستعمل كثيرا في الروايات؛ بحيث يبعد استناد التجريد إلى الراوي. (و نظیر همین سخنان را در المیزان ج ۲ ص ۲۶ فرموده است) 0⃣2⃣ محقّق عبدالأعلی موسوی سبزواری متوفّای ۱۴۱۴ در مواهب الرّحمن في تفسیر القرآن فرموده است: 🔸وفي بعض الأخبار أنّ رمضان‏ اسم‏ من‏ أسماء اللّه تعالى‏ فعن أبي جعفر الباقر (عليهما السلام): «لا تقولوا جاء رمضان وذهب رمضان، فإنّ رمضان اسم من أسماء اللّه»، وقد روي عن النبي (صلّى اللّه عليه و آله) مثله كما في كنز العمال. ولعل الوجه فيه أنّه عزوجل يسقط ذنوب عباده ويغفر لمن يشاء، ويشهد له ما في بعض الآثار أنّه شهر اللّه تعالى، ولذا من الأدب أن لا يفرد في الكلام، بل يقال: شهر رمضان، ولكن وقع التعبير به مفردا في بعض الأخبار، لبيان أصل الجواز، ولم أظفر في الدعوات المأثورة أنّه اطلق عليه تعالى رمضان في ما تفحصت عاجلا ↩️ ادامه دارد. 👉 @raveshsonnati

#ویژه به مناسبت میلاد امام حسن مجتبی علیه السلام 💥 مدح سبط اکبر امام حسن مجتبی علیه‌السلام ✔️آیت الله العظمی ‌وحید خراسانی 🔹وارث علم خداوند تعالی مجتبی‌ست 🔹مُهجه قلب رسول و نور چشم مرتضی‌ست 🔹آن‌که نام نامیش از حق تعالی شد حسن 🔹احسن است از ماسوا و وصف جودش هل اتی‌ست 🔹برتر از عقل و بیان جاه و جلال آن کسی‌ست 🔹که به علم و حلم مرآت کمال کبریاست 🔹آنکه در جنگش و صلحش شد امام کائنات 🔹در قیام و در قعودش مظهر ذات خداست 🔹در بیان مدح و اوصاف جناب حضرتش 🔹آیه‌ی تطهیر وصفِ روح و قدرش انّماست 🔹رنگ او شد زرد، از خوف خدا وقت وضو 🔹این وضویش آبروی اولیا و انبیاست 🔹چشم پوشید از تمام ماسوی وقت نماز 🔹عشق سرگردان و محو این عبادت، ماسواست 🔹زائرش شد هر شب جمعه حسین بن علی 🔹آنکه قبرش عرش رحمان و مزار اولیاست 🔹عقل حیران در مقام آن امام انس و جان 🔹هان محب حضرتش محبوب ذات کبریاست 🔹قطعه‌ قطعه شد جگر از زهر کین واویلتا 🔹گِرد قبر گشته ویرانش،‌ نوا، واویلتاست 🔹مرقدش با خاک یکسان گشت، از جور عدو 🔹کرسی و لوح و قلم لرزان از این جور و جفاست 🔹شرح اوصافش نگنجد در بیان دیگر «وحید»‌ 🔹شد زبان الکن به مدح آن‌که مدّاحش خداست 👉 @raveshsonnati