eitaa logo
شعر مذهبی رضیع الحسین
7.7هزار دنبال‌کننده
610 عکس
5 ویدیو
2 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
آمده آنکه شاهِ ذوالمِنَن است به همه گفته ام که عشق من است بنویسید دیگر از امروز کنیهٔ مرتضی «اباالحسن»است @raziolhossein
هوای خواندن جنگ جمل به سر دارم به شوق روی کسی قصد این سفردارم نبرد مردم باطل مقابل حق بود همان حقیقتِ حقی که حق مطلق بود تمام لشکر حق تحت امر حیدر بود و در مقابل حق جمع قوم کافر بود میان لشکر دشمن تمام کافرها میان لشکر حیدر همه دلاورها ببین که لشکر حیدر چقدر پُر بار است حسن بود همه کاره حسن علمدار است حسن،حسین و ابالفضل پشت سردارد علی چه چشم امیدی به این پسردارد میان معرکه ها باور علی حسن است گمان کنم که همه لشکر علی حسن است همیشه در همه جا بوده در رکابِ علی درود بر علی و حُسن انتخابِ علی دل تمامی لشکر به مرتضی گرم است دل صبور علی هم به مجتبی گرم است دلاورانِ علی تشنه ی عمل بودند تمام در پیِ  پی کردن جمل بودند محمد حنفیه روانه شد در دشت نشد که حمله کند باز هم عقب برگشت علی که شاهد برگشتن محمد بود به سمت لشکر اسلام اینچنین فرمود: کسی به دست بگیرد مهار صحرا را که بسته بر کمر خویش شال زهرا را صدا زد ای حسنم ای فروغ هر دیده خدا برای رشادت تو را پسندیده بیا جوان غیورم بیا حسن جانم بیا که حل جمل دست توست می دانم تو اوج جلوه ی زهرای مرتضی هستی تویی که راه نفسهای کفر را بستی بیا که خانه نشینی تمام شد بابا بیا که روز نبرد و قیام شد بابا بیا که بعد فدک اولین مجال اینجاست پس از رسول خدا اولین قتال اینجاست بیا بجنگ که سنگ تمام بگذاری به زخم کودکی ات التیام بگذاری نرفته از نظرم گریه های کودکی ات غم نهان تو و های های کودکی ات به آن غمی که دلت را شکسته آگاهم به هر چه در دل تو نقش بسته آگاهم من از گرفتگی روی ماه باخبرم من از جسارت دستی سیاه باخبرم منی که یک کلمه از لب تونشنیدم در آخرین شب زهرا خسوف را دیدم خسوف ماه دلم را تو خوبتر دیدی تو روضه خوان دلم شو که بیشتر دیدی در آن زمان که صدای شما به گوش آمد به جان تو پسرم غیرتم به جوش آمد ولی بگو چه کنم گفته بود پیغمبر میان اوج مصائب تو صبر کن حیدر بیا بگو پسرم هر چه در دلت باشد بیا که دشمن زهرا مقابلت باشد برو به قدرت مردانه ات جدالی کن برو زمین خدا را  زِ کفر خالی کن برو که خشم تو بر کافران اثر دارد خدا به ضربه ی شمشیر تو نظر دارد برو که خشم خدا را کمی نشان بدهی فقط کرم نکنی کفر را امان بدهی برو به نیت زهرا بزن تو شمشیری ببینمت که چطور انتقام می گیری برو به هر که نداند بگو شجاعت چیست برو نشان بده جنگ آوری و غیرت چیست شنید امر پدر را و گفت: بابا چشم ای آسمان ولایت امیر دنیا چشم گرفت رخصتی از حیدر و به لشکر زد چه اشتیاق عجیبی گمان کنم پَر زد به سوی لشکر دشمن کمی نگاه انداخت کشید تیغ خودش را و خون به راه انداخت میان معرکه گویی عذاب نازل شد به دشت یکسره تیغ مذاب نازل شد ببین که آتش قهر خداست گُر دارد ببین که نیّت پِی کردنِ شتر دارد به زیر پایِ شتر تیغ بی هوا برده چنان که فتنه نفهمیده از کجا خورده یکی به اهل جمل گفت: خشمِ رَب این است سزای دشمن هتّاک و بی ادب این است شکست پرچم کفر و به دشت غوغا شد علی به وقت تماشا گل از گلش وا شد ز معرکه پسر شاه لافتی برگشت عصای دست علی، بیرق خدا برگشت علی گرفت حسن را میان آغوشش و فی البداهه چنین خواند و گفت در گوشش: خدا کند که بماند حدیثِ من یادت که این شجاعت تو می رسد به اولادت حسن چه عزت و جاهی به آل هاشم داد تمام قدرت خود را به دستِ قاسم داد چه قاسمی که ز لعلِ لبش عسل بارد چه قاسمی که حسن گونه تیغ بردارد چه قاسمی نه زره داشت نه کُلَه خودی میان معرکه می رفت غرقِ خشنودی چه قاسمی که وقار و شکوه و عزت داشت چه قاسمی که به شاه شهید غیرت داشت چه قاسمی که شرف دارد و هدف دارد چه قاسمی که تبار از شه نجف دارد چه قاسمی که جهان خاک راه نعلینش فلک ندید و نیامد در این جهان عِینَش میان صحنه ی حمله به اَزرقِ شامی در اقتدار و صلابت در اوج آرامی چنان به سمت عدو تیغِ پُر شرر انداخت که جسم دشمن خود را زِ  پشت سر انداخت میان دشتِ بلا زنده کرد نامِ حسن به غیرت و ادب و رزم او سلامِ حسن @raziolhossein
  همراه نسیم کز جنــان می آید عطر علوی به باغ جان می آید با آمــدن کــریم آل یـاسین بانگ صلوات از آسمان می آید ....... دیدم رخ تو ز حق تجلّی گاه است خورشید برابر رخت چون ماه است یوسف نه به دستان برادرهایش بلکه ز خجالت تو در آن چاه است ...... مـیـلادِ کـریمِ آل طـاهـا آمـد اوّل پـسـر حـضرت زهـرا آمـد تبریڪ بگو به فاتح بَدر و اُحد چون صف شکن جمل به دنیا آمد @raziolhossein
روشن کن ای همیشه ی من چشم تار را تلکیف بی قراری این بی قرار را آهوی وحشی دل من مرد از انتظار تیری بزن که زنده کنی این شکار را تیغ علی تویی دو دمت جنگ و صلح توست تحریف کرده اند ولی ذوالفقار را اهل جمل به برکت توصیف تیغ تو توضیح می دهند دلیل فرار را توضیح می دهند چه کردی تو با شتر توضیح می دهند چه کردی سوار را کمتر ببخش بعد تو در قصه ی کرم باید چه کرد حاتم بی اعتبار را ای شوق زندگی تو بخندو بهم بزن بین دل شکسته و این چوب دار را یادش نمانده است که صحنت چگونه بود باید چه کرد حافظه ی روزگار را باران اشک های تو می گیرد عاقبت از ذهن خاک خورده ی دنیا غبار را @raziolhossein
ای ماه آسمانیِ ماه خدا حسن! خورشید، مستمند تو از ابتدا حسن! روز نخست نقش جمال تو را كشید نقّاش حُسن با قلم ابتدا حسن! از شرم آفتاب رخت خفت آفتاب در پشت كوه‌ها و پس ابرها حسن! ترسم از این كه عقل، خدا خوانَدَت به جهل از بس كه دیده در تو جمال خدا حسن! از كائنات نغمۀ آمین شود بلند دست تو تا بلند شود بر دعا حسن! افكنده گل صحیفۀ حسنت چو باغ گل از بوسه‌های پشت هم مصطفی حسن! روح نبی، روان علی، قلب فاطمه گیرد به یك اشارۀ چشمت صفا حسن! از صد هزار فیض مسیحا نكوتر است دردی كه با دعای تو گردد دوا حسن! باب تو باب حاجت ارباب حاجت است ای عالمی به كوی تو حاجت روا حسن! جسم مسیح نه كه روان مسیح هم می‌گیرد از تبسّم گرمت شفا، حسن! گویی كه از لب تو عسل خورده مصطفی از بس كه داده بوسه دهان تو را حسن! وقتی كه جای دست خدا می‌شوی سوار حیف است پا نهی به سر چشم ما حسن! باید رسول و حیدر و زهرا شوند گوش تا ذات حق برای تو گوید ثنا حسن! زوار توست جان و رواقت بهشت دل بالله بوَد مدینۀ تو قلب‌ها حسن! گنجد چگونه عرش به یك گوشۀ بقیع؟ ای گوشه‌ای ز خاك تو عرش عُلا حسن! روزی كه نیست روز تو باشد كدام روز؟ جایی كه نیست خاك تو باشد كجا؟ حسن! صلح تو كرد روز معاویه را سیاه صبر تو داد دین خدا را بقا حسن! از بامداد اول خلقت تو بوده‌ای بنیانگذار نهضت كرب و بلا حسن! آل نبی تمام كریمند و تو شدی مشهور در كرامت و لطف و عطا حسن! خلقند میهمان و تویی میزبان خلق ملك وجود آمده مهمان سرا حسن! عمری اگر كه بند ز بندم جدا كنند حاشا كه لحظه‌ای ز تو گردم جدا حسن! دشمن چودید خُلق‌خوشت را به‌خنده گفت: غیر از تو كیست صاحب خلق خدا؟ حسن! سوگند می‌خورم به خدا نیست نا امید هر كس كه آورد به تو روی رجا حسن! گر قاسمت به عرصۀ محشر قدم نهد بهر نجات خلق كند اكتفا حسن! هر گوشه روز حشر، دراز است سوی تو دست هزار «میثم» بی‌دست و پا حسن! @raziolhossein
ای که فردوس به زیبائی بستان تو نیست در همه باغ جنان لطف گلستان تو نیست هرچه حُسن است همه جمع شده در تو حَسَن یوسفی را نمک و شهد به میزان تو نیست صاحب بازترین دست و دل و روی و دری سفره ای نیست که در آن نمک و نان تو نیست همه ی آنچه که گویند ز جود تو همه قطره ای از یم بی ساحل احسان تو نیست پشت در پشت کریم اید شما طایفه ، لیک هفت پشت تو کسی صاحب عنوان تو نیست تو کریم ابن کریمی و فلک ریزه خورت همه افلاک به گسترده گی خوان تو نیست سائلان تو همه حاتم مُلک خویش اند حسرت شاهی و دربار به دربان تو نیست میرسد فیض تو بر مسلم و کافر یکسان کُـفر نعمت کند آنکس که مسلمان تو نیست دین و دنیا همه دنیا به تو مدیون هستند خاک بادا به دهانی که ثناخوان تو نیست ننگ بر آن دل سنگی که نشد تنگ به تو به چه ارزد سر و جانی که به قربان تو نیست یا مرا اشک بده یا که بگیر از من چشم به چه کار آیدم آن دیده که گریان تو نیست قطره قطره شده دل آب و در این حسرت سوخت که چرا شمع زیارتگه ویران تو نیست آشنای همه هستی و غریب ابن غریب داروی دردی و ای درد که درمان تو نیست @raziolhossein
جز کِیل کریمانه بضاعت که ندارم این شاه عزیز است، خجالت که ندارم در نیمۀ ماه رمضان غیر حسن جان در لحظۀ افطار عبادت که ندارم قصدم فقط این است: جمال تو ببینم گر رد شدم از کوی تو، حاجت که ندارم آرامش دل هستی و آسایش روحی خوف از خطر روز قیامت که ندارم اثبات شده زندگی من همه منفی است جز معرفتت نقطۀ مثبت که ندارم با دشمن تو گرچه زن جَدّ تو باشد مادر هم اگر هست محبت که ندارم جز راه تو راه همه تاریکی محض است در نورم و با ظلمت وحدت که ندارم @raziolhossein
روی تو آفتاب را ، زیر سؤال میبرد عطر تنت گلاب را ، زیر سؤال میبرد زلالی تو آب را ، زیر سؤال میبرد تربت تو تراب را ، زیر سؤال میبرد بهشت با حضور تو ، دم از که و چه میزند که در برت بهشت هم ، چنگ به دل نمی‌زند عجیب نیست گر فلک ، بوسه زند به محضرت غریب نیست گر ملک ، سجده کند برابرت حسن تمام انبیا ، عیان ز پای تا سرت فخر کند به هر شهی ، هر که گداست بر درت فرشته های آسمان ، غلام آستان تو غلام آستانه ی ، بدون سایبان تو جان جهان فدای تو ، یا حسن ابن فاطمه کرده دلم هوای تو ، یا حسن ابن فاطمه این دل مبتلای تو ، یا حسن ابن فاطمه تنگ شده برای تو ، یا حسن ابن فاطمه تو کیستی که صبر هم ، خجل بود ز صبر تو قلب همه غریب ها ، آب شده ز قبر تو شگفت کز علی بوُد ، حکایتت عجیب تر حبیب عالمی ولی ، از همه بی حبیب تر تو آشنای هر کس و ، از همه کس غریب تر در غـُربای خونجگر ، از همه بی رقیب تر ز دودمان کیستی ، که دود آه سینه را اگر دمی رها کنی ، سیه کنی مدینه را من اولین سلاله ی ، فاطمه ، پور حیدرم امام دومینم و ، سوم گل پیمبرم چهارمین ز پنج تن ، پاره تن به کوثرم از پدرم غریب تر ، عصای دست مادرم به هیچ کس نگفته ام ، راز نهان خویش را باز نکرده بر کسی ، قفل زبان خویش را به هیچ کس نگفته ام ، آنچه به کوچه دیده ام نگفته و نگویم از ، دیده و از شنیده ام نگفته ام چه گشته با ، مادر قد خمیده ام که قول دادم آنزمان ، به مادر شهیده ام تمام عمر داشتم ، مهر سکوت بر لبم لحظه ی مرگ گفته ام ، بهر حسین و زینبم @raziolhossein
ریسه بندان کن، علیِ مرتضی بابا شده نیمۂ ماهِ خدا شیرخدا بابا شده میرسد امشب رطب از دستهای جبرییل روزه دارن! حیدرِ آل کسا، بابا شده حُسنِ مطلق رونمایی شد؛ حسن لبخند زد چون أمیرالمؤمنینِ شیعه ها بابا شده گفت امشب قلعۂ خیبر به تیغِ ذوالفقار باخبر هستی که شاهِ لافتی بابا شده؟! سفرۂ افطار با ذکر«حسن جان» پهن شد جانِ عالم؛ حضرت مشکل گشا بابا شده در فضیلت نیست امشب کمتر از شبهای قدر چون به یُمنِ مجتبی بابایِ ما بابا شده هست ذکر «یاعلیُ و یاعظیم ِ» اهل بیت سائلان خواندند او را «یاکریم اهل بیت» کوثر امشب صاحب دردانۂ أطهر شده حضرت أم أبیها حضرتِ مادر شده عرشیان و خاکیان و سائلان و عاصیان در کنار دست های کوچکش محشر شده چشم و ابرویش به حیدر رفته و دل می برَد قلبِ زهرا بیقرارِ دومین حیدر شده شد نبی غرق سرور و شادمانی پدر- باعث آرامش ِ روز و شبِ دختر شده قوم و خویشیِ پیمبر  باعلی شد بیشتر حالِ اصحابِ سقیفه بیشتر مضطر شده جاهلی هم سنگ آورده برای امتحان دید اما وقت رفتن صاحبِ گوهر شده هست آقایم کریم إبن کریم و تا ابد از تمام دست و دل بازانِ عالم سر شده دید دستِ خالی ام را داد عیدیِ مرا از میانِ جمعیت؛ زهرا صدایم زد بیا... آمدم! نوکر شدم از برکت نام ِ حسن دام را انداخت؛ دل افتاد در دام حسن ابر و باد و ماه و خورشیدش تماشایی تر است فرق دارد آسمانِ آبیِ بام حسن با جزامی هیچکس دمخور نشد جز مجتبی همنشینی با ضعیفان هست پیغام حسن مرد شامی را به جای ناسزا لبخند گفت عاشقم! دیوانه ام کرده ست اسلام حسن نام او کام مرا طعم عسل داده ست و کاش... لحظه ای شیرین شود از نام من کام حسن در خیالاتم صدایش را تصور میکنم نسخۂ آرامشم شد لحن آرام حسن میشود صحن و سرایش بازسازی با ظهور میشوم در آستانش جزء خدام حسن شک نکن یکروز میگیرم برات کربلا از کنار پنجره فولادِ باب المجتبی @raziolhossein
  ما مثل غزل بیت به بیتیم امشب شاگرد فرزدق و کمیتیم امشب ناگفته رواست حاجت ما...زیرا مهمان کریم اهل بیتیم امشب @raziolhossein
باید فقط نشست فقط با کریم‌ها تاکه شوی شبی تو هم از یا کریم‌ها بی وقت هم اگر بروی راه می‌دهند دارند لحظه لحظه کرم‌ها کریم‌ها بد می‌کنیم گرچه ، ولی رد نمی‌کنند یک طورِ دیگرند خدایا کریم‌ها دیدیم صبح و شام که هرگز نداشتند در بیتِ خویش سفره‌ی بی ما کریم‌ها وقتی درِ تمامیِ این شهر بسته است بستند خانه را همه الا کریم‌ها حیران سفره‌دارِ کریمم که تا ابد حیران او شدند سرا پا کریم‌ها   حیدر شده‌است جلوه‌ی زهراییِ حسن باید فقط نوشت از آقاییِ حسن دادند روزِ قبل عطایای بیشتر دارند روزِ بعد گداهای بیشتر مهلت نمی‌دهند که حرفی اَدا شود دادند قبلِ عرضِ تمنای بیشتر   هرچه گدا رسید در این خانه جا گرفت این خانه دارد از دو جهان جای بیشتر از خویش می‌زنند برای گدایِ خوایش دارند این قبلیه تقاضای بیشتر این خانواده هرچه شنیدند ناسزا کردند جای طعنه دعاهای بیشتر هرقدر در کمالِ حسن فکر می‌کنیم هی می‌شویم غرقِ معمای بیشتر شد قبله‌ام قبیله‌ی دریایی حسن باید فقط نوشت از آقایی حسن وقتی که چشمهات کمانگیر می‌شوند اهل نفاق با تو زمین گیر می‌شوند دیدند گرد ناقه‌ی فتنه که با حسن کابوس‌هایشان همه تعبیر می‌شوند فریاد می‌زنند سپاه جمل : امان تا که اسیر حذبه ی  تکبیر می‌شوند رَم می‌کنند هر طرفی این وحوش‌ها وقتی شکارِ هیبت این شیر می‌شوند یک ضربه میزنی و دوصد زَهره می‌دری انگار ضربه‌های تو تکثیر می‌شوند در کربلا شبیه حسن جلوه می‌کنند نسل حسن که صاحب شمشیر می‌شوند جانم فدایِ ضربه‌ی مولاییِ حسن باید فقط نوشت از آقایی حسن وقت شکست پشت ستم‌ها یکی یکی خَم می‌شوند قامت غم‌ها یکی یکی یک روز می‌رسد که مدینه برای ماست تا که بنا شوند حرم‌ها یکی یکی باید کبوترانِ رضا را بیاوریم تا پر زنند گرد عَلَم‌ها یکی یکی باید برای صبح ظهورش امید داشت چون جمع می‌شوند قدم‌ها یکی یکی آنروز بر ضریح طلاکوب نقره کوب جانم‌حسن زنند قلم‌ها یکی یکی قربان رجعتی که بیایند پیشِ ما از هفت قبله اهل کرم‌ها یکی یکی جانم فدای روز پذیرایی حسن باید فقط نوشت از آقایی حسن ابری رسید و ماه تو را ناپدید کرد داغی رسید و سروِ تو را مثل بید کرد الماس ریزه‌ها جگرت را بهم زدند اما تو را مصیبت کوچه شهید کرد حرفی بزن به موی سفیدت قسم بگو با روزِ تو چه سایه‌ی دستی پلید کرد « یارب نصیب هیچ غریبی دگر مکن دستی که گیسوانِ حسن را سفید کرد با صد امید حامی مادر شدم ولی آن نانجیب امید مرا ناامید کرد آه ای حسین‌جان بفدای لبت که زهر با من نکرد آنچه که باتو یزید کرد باید گریست از غمِ تنهایی حسن باید فقط  نوشت از آقایی حسن @raziolhossein
جز كريمان حاجتت را با كسي ديگر نگو حاجت خود را به جز با آل پيغمبر نگو دست خود بگذار تادر دست كريم اهلبيت نام تو پرسيد اگر چيزي به جز نوكر نگو چشم و دل سيريم ما از بس كرامت ديده ايم از كرامت هاي حاتم روي اين منبر نگو حاجت ما از گدائي بوسه بر دستان اوست در ركوع اش آمديم اما از انگشتر نگو چون حسن خيلي به نام مادرش حساس بود هر چه ميخواهي بگو از روضه ي مادر نگو روضه سنگين است،سنگين بود دست بي حيا روضه هاي را كوچه را با گوش هاي كر نگو خون دل خورد و نگفت اين راز را با هيچ كس تا ابد راز حسن را محضر خواهر نگو... @raziolhossein